Het is ook een echtequote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:00 schreef Oblivion het volgende:
[..]
Nee, geen onzin, hij beantwoord alleen maar 1 opmerking... en dan elke keer met de smiley -->![]()
Maakt mij verder niet uit...
Niks moet.
*kuch* Zover was ik al...quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:01 schreef arneaux het volgende:
[..]
Het zit blijkbaar diep bij 'm, nou so be it.
Tja, dat weten wij toch niet?quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:01 schreef martinlutherking het volgende:
[..]
Het is ook een echte-situatie.
Ja kut. Maar je moet toch verder.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:01 schreef martinlutherking het volgende:
[..]
Het is ook een echte-situatie.
Is toch ook niet belangrijk.quote:
Waar bemoei jij je eigenlijk mee?quote:
Wtf?quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:07 schreef arneaux het volgende:
Okay.
Nou, mijn ouders gingen scheiden toen ik 12 was en toen kreeg mn vader een nieuw huis + inrichting en shit van zijn ouders en toen moest mn moeder alles nieuw kopen en dat was allemaal heel kut. O, ze moest alles nieuw kopen omdat mn vader het óf gecrashed had, óf verkocht.
Next.
Hij kan toch zn ding kwijtwillen zonder daar meteen commentaar op te krijgen? Jaaa, en ik weet dat is Fok nou eenmaal, maargoed, hij heeft t volgens mij duidelijk genoeg aangegeven dat het verder niet uitgelegd hoefd te worden op dit moment.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:09 schreef Oblivion het volgende:
[..]
Waar bemoei jij je eigenlijk mee?![]()
Martinlutherking kan het volgens mij best alleen af...
Kennelijk vind hij het wel belangrijk anders post je niet in zo'n topic.
Mn vader kreeg een huis omdat ze gingen scheiden. En waarom zeg ik niet.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:09 schreef martinlutherking het volgende:
[..]
Wtf?Waarom kreeg je vader een huis, en gingen ze daarom scheiden?
Ja, nu doe je net of ik een antwoord wil afdwingen...quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:10 schreef arneaux het volgende:
Hij kan toch zn ding kwijtwillen zonder daar meteen commentaar op te krijgen? Jaaa, en ik weet dat is Fok nou eenmaal, maargoed, hij heeft t volgens mij duidelijk genoeg aangegeven dat het verder niet uitgelegd hoefd te worden op dit moment.
quote:Op vrijdag 5 januari 2007 23:46 schreef beertenderrr het volgende:
hier woonde ik al m'n hele leven en voelde er niets voor om weg te gaan toen, ondanks mijn vader maar 5 minuten verderop woont. Het feit zou zijn dat als ik eenmaal bij m'n vader zou gaan wonen ik helemaal geen contact meer zou hebben met mijn zusjes en broertje, want daar heb ik niet zoveel mee (en nogsteeds niet). Dit was vooral de druk die m'n moeder me oplegde dat ik ze niet in de steek kon latenen als er iemand goed is in onderhuidse psychologische spelletjes spelen, dan is het m'n moeder wel
ze wilt niet eens de naam van m'n vader uitspreken
en ik vraag me af waarom, want hij heeft niets fout gedaan. Niet vreemd gegaan ofzo. Hij was notabene zelf degene die de stekker uit het huwelijk trok omdat hij het niet meer trok.
Je hebt het niet leuk gehad bij je moeder?quote:
Na een hoop gedoe met rechters enzo waar ik ook alles van heb meegekregen uiteindelijk bij de rechter besloten dat ik bij m'n moeder ging wonen, zonder eigenlijk een reëel beeld te hebben wat me nou te wachten stond.
Achteraf is het lastiger dan toen eerlijk gezegd
Misschien is het mijn fascinatie, maar hoe kan je pijn hebben?quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:22 schreef BloodyLotte het volgende:
Ik hou me staande, maar het is toch enorm kut om de twee mensen die je gemaakt hebben, die je al je hele leven kent opeens uit elkaar te zien gaan. Het doet meer pijn dan dat ik had verwacht.
Ja dat had ik ook. Ik heb ook echt geen last gehad van enig verdriet naderhand ofzo. Best bizar want mn leraar was allemaal keiongerust enzo, maarja, ik had dus niks.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:29 schreef Oblivion het volgende:
[..]
Ik vond het namelijk afschuwelijk dat mijn moeder en mijn vader zo diep ongelukkig waren samen.
Ja dat snap ik ook. Maar het is de 'droom' die uit elkaar spat die pijn doet. En ik zie mijn vader ook verdriet hebben, en mijn moeder ook. Zowel vanwege het samenzijn als hoe het nu gaat en dat het ze niet gelukt is. Dat doet pijn. Ik weet ook zeker dat als alles achter de rug is, mijn vader een eigen huisje heeft en dingen wat rustiger gaan dat over gaat. Maar nu is het vooral pijnlijk en naar.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:29 schreef Oblivion het volgende:
[..]
Misschien is het mijn fascinatie, maar hoe kan je pijn hebben?
Waarom moeten ouders altijd bij elkaar zijn...
Ik kan het niet goed uitleggen wat ik bedoel..![]()
Als je na hun scheiding (en dat hoop ik natuurlijk van harte voor jullie allemaal) 2 gelukkige en "aparte" ouders hebt...
Doet het dan niet meer zeer?
Ik vond het namelijk afschuwelijk dat mijn moeder en mijn vader zo diep ongelukkig waren samen.
ik durf er niet over te oordelen, maar ik heb het vermoeden dat de schuld ligt bij een vriendin van m'n moeder die eens lekker begon met stokenquote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:23 schreef Oblivion het volgende:
[..]
Mjah, waar twee kijven hebben er toch wel 2 schuld... (Heel vaak, meestal dan...)
[..]
Je hebt het niet leuk gehad bij je moeder?
Dan nog is het je moeders keus geweest dat te laten gebeuren...quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:39 schreef beertenderrr het volgende:
[..]
ik durf er niet over te oordelen, maar ik heb het vermoeden dat de schuld ligt bij een vriendin van m'n moeder die eens lekker begon met stokenZo'n Femke Halsema emancipatie snol
Jeetje, je moeder heeft wel een hele dominante rol in jouw leven...quote:
Bij m'n moeder heb ik het niet altijd even makkelijk gehad nee. Ik kan mezelf niet echt emotioneel uiten, omdat ik niet echt bij haar terecht kon. Ik kom uit een gezin met 5 kinderen en dan wordt de aandacht toch al snel op de jongeren gericht en ik was het oudste. Daarnaast is m'n moeder ook zo gesloten als de pest, dus dat zal ik wel geërfd hebben. Ik heb bepaalde dingen dus nooit geleerd. Liefdesleven moet ik zelf ontwikkelen en heb ooit 1 relatie van bijna een jaar gehad, dat was het. In die tijd heeft m'n moeder nooit m'n ex gezien, omdat ik er niet mee aan durfde te komen, want ik was bang voor een haar mening. We hebben het dan ook nooit over vriendinnetjes gehad. Daarnaast deel ik tot op heden de kamer met m'n broertje, dus privacy heb ik toch niet. Na de zomer ben ik iig een half jaartje naar Engeland en als ik eenmaal terug ben, denk ik niet dat ik nog hier ga wonen, omdat ik echt m'n vrijheid nodig heb.
De band word nu wel steeds sterker met m'n moeder, maar heb een enorme dip gehad en was zelfs bang voor haarweglopen voor dat probleem vond ik echter geen optie
zij had ook tegen die vriendin in moeten gaan, maar helaasquote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:42 schreef Oblivion het volgende:
[..]
Dan nog is het je moeders keus geweest dat te laten gebeuren...
[..]
Jeetje, je moeder heeft wel een hele dominante rol in jouw leven...
Ik hoop dat je snel je eigen stek krijgt.
preciesquote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:53 schreef Oblivion het volgende:
Ja, als je het maar een beetje relativeert, en niet alles slecht ziet heb je ook de meeste kans.
Goed van je dat je in sommige dingen al "inzicht" hebt!![]()
Ondanks dat zullen ze dat vast wel eens proberen.Maak ze gewoon duidelijk dat zij zijn gaan scheiden en dat jij daar niet tussen wilt staan.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:22 schreef BloodyLotte het volgende:
Stormlooptopic!
Nu is het afwachten hoe het loopt. Voor emotionele chantage ben ik niet te vangen. Ik heb duidelijk aangegeven dat ik daar geen zin in heb. Met mijn vader heb ik sowieso nooit echt een hele hechte band gehad, mijn moeder is daarentegen mijn beste vriendin en vindt het daarom nodig om mij zo nu en dan op de hoogte te stellen van alle details. Waar ik geen zin in heb.
Dat klopt.Maar over een tijdje weet je niet beter.Ik was 12 toen mijn ouders (voor mij volkomen onverwacht) uit elkaar gingen.Dat was in 1989 en dat was toen nog bijzonder.Er waren een hoop mensen die ons daarna met de nek aankeken voornamelijk van de kerk.Ik heb heel veel moeite gehad met hun scheiding,psycholoog,blijven zitten op school,noem het maar op.quote:Ik hou me staande, maar het is toch enorm kut om de twee mensen die je gemaakt hebben, die je al je hele leven kent opeens uit elkaar te zien gaan. Het doet meer pijn dan dat ik had verwacht.
Toen mijn ouders uit elkaar gingen vonden mijn broer en ik dat in het begin ook heel verdrietig. Het zijn immers je ouders, en die horen gewoon bij elkaar voor je gevoel.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:33 schreef BloodyLotte het volgende:
Ja dat snap ik ook. Maar het is de 'droom' die uit elkaar spat die pijn doet. En ik zie mijn vader ook verdriet hebben, en mijn moeder ook. Zowel vanwege het samenzijn als hoe het nu gaat en dat het ze niet gelukt is. Dat doet pijn. Ik weet ook zeker dat als alles achter de rug is, mijn vader een eigen huisje heeft en dingen wat rustiger gaan dat over gaat. Maar nu is het vooral pijnlijk en naar.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |