Van kleuter tot puber deel 13

Lois, wat een leuk verhaal over de boodschappen, en wat stoer dat Eva nu toch onder water durft

Lois Wat goed en leuk en lief en en en.. Wat heb je een heerlijk praatscheetje in huis

Knorretje, kunnen jullie het heft mbt toiletgang niet weer een tijd in handen nemen? (mits natuurlijk fysieke oorzaken zijn uitgesloten)
Onder het mom dat wanneer zij klaarblijkelijk niet kan bepalen wanneer ze moet, dat jullie het dan maar voor haar gaan doen.
Jonne is wel een stukje jonger, maar wanneer het weer eens 'Ik wihilhil niet-tijd' was, dan zetten we de wekker en moest hij naar het toilet. Of er nu wat kwam of niet.
Daar wist hij zich hier wel goed naar te voegen. Nu weet ik niet of je Alicia zo gemakkelijk daar krijgt waar jullie willen. Maar het zou een idee kunnen zijn......
Of met school heel duidelijke afspraken maken over 'ongelukjes'. Dat ze dan bv. op een stoeltje moet zitten en wachten totdat school is afgelopen oid? Dat iedereen dan ook kan zien dat ze een ongelukje gehad heeft (niet met woorden, maar wel door daden) Gewoon voor een periode om haar te leren dat er consequenties aan verbonden zijn?
Nou ja... roep ook maar wat.
Succes, want wat lijkt het me lastig!

En dappere, dappere Bo

Gistermiddag toen we uit Roosendaal terugkwamen had Christan een idee. Hij wilde naar een pannenkoekenrestaurant. Ik bood aan om zelf thuis pannenkoeken te bakken. Dat vond hij ook goed, maar dan wilde hij er wel een romantisch etentje van maken. "Met kaarsjes, mama!"

En zo zaten we samen aan tafel, al pannenkoeken etend, met 2 kaarsjes op de tafel

Na afloop zei hij: "Mama, als ik nu de kaarsjes uitblaas, mogen we allebei een wens doen."

Hij blies de kaarsjes uit en ik wenste dat er nog heel veel van zulke mooie momenten met mijn zoon zouden volgen

Over een poosje ja

Ahhh echt lief Rewimo

Vandaag hadden we een gesprek op Eva's school over haar bewegingsprogramma. Ze volgt een programma genaamd Berenspel, en dat is een combinatie van sensorische integratie (oa tastzin) en bewegingsoefeningen met als doel haar sociaal emotionele ontwikkeling te bevorderen. (mondvol he? )
Het komt er op neer dat ze samen met nog een kindje uit haar groep en 2 begeleiders allerlei spellen doen waarbij bewegen, en voelen en emoties centraal staan. We kregen eerst een uitleg en daarna een half uur video van Eva en het andere kindje.
Geweldig! We hebben echt genoten. We zagen Eva rennen, dokter spelen bij de zgn. huilende gevallen begeleider, emoties benoemen dmv de juiste foto erbij zoeken (verdrietig, blij, boos etc) en rollen en klimmen en dat allemaal heel ontspannen. We zagen Eva de begeleiders aanraken (heel bijzonder om te zien want dat komt nauwelijks voor dat ze iemand aanraakt) en al die tijd liep ze niet met verkrampte handjes of met haar shirt in haar mond, of een van de andere tics die ze heeft om zich veilig te voelen.
Heel heel mooi om te zien en ik ben er nog diep van onder de indruk.

Dat het helpt bewijst haar gedrag van de laatste weken wel. Ze begint zichzelf te zien als een individu, en eist ook soms de ruimte op om keuzes te maken. Zo wil ze graag uitkiezen wat ze aandoet die dag, en gelukkig kiest ze inmiddels niet meer elke dag hetzelfde shirt. Ze wil soms graag even alleen zijn en geeft dat ook aan "laat mij maar even met rust mama" en wat we echt super vinden is dat ze nu haar eigen emoties leert onderkennen "ik ben even boos" of "ik ben verdrietig".
Emoties bij andere mensen blijft heel eng en bedreigend en daar kan ze nog niet mee overweg maar dit is al een enorme stap in de goede richting.

Na het gesprek en de video mochten we haar uit de klas halen en mee naar huis nemen, dat leek ons leuker als met de taxi naar huis sturen en zelf er zowat achteraan rijden.
Voor ons was dat leuker, Eva vond het op zich ook wel leuk maar is vervolgens totaan bedtijd overstuur geweest omdat het patroon van de dag verstoord was. Zonde....

Morgen hebben we een gesprek bij het Riagg met de kinderpsychiater, een gesprek zonder Eva, als onderdeel van het traject wat we gestart zijn om haar autisme goed te laten diagnostiseren. Ook weer heel spannend dus....

Wat mooi die ontwikkeling, Lois Zichtbare vooruitgang, dat moet echt fantastisch zijn om mee te maken! Wat doen ze goed werk op haar school

Wat heerlijk dat Eva zo op d'r plek is daar! Dat moet jullie wel een gerust gevoel geven .

Het klinkt super, Lois. Echt heel fijn dat jullie kunnen zien dat ze er zo op haar plek is. Een ontspannen kind is altijd geweldig, maar een ontspannen Eva is volgens mij nóg mooier om te zien!

lois, wat goed zeg!

EVA Joe go meissie!!!!!!!

HIer weer een domper op het ziekenhuis verhaal.
Damien zou morgen geopereerd worden aan zij keel- en neusamandelen maar dat gaat dus niet door.
Nee Damien is niet ziek en de ok zat ook niet vol...
Nee... ze weigeren om op de poli-o.k. Damien met een infuus onder narcose te brengen.
Ik heb gisteren een gesprek gehad met de anesthesist en ik heb die man zowat over zijn buro heen getrokken... woest was ik...
Hij ging de procedure uitleggen en begon dus over het bewuste kapje. Nou raakt Damien daar volledig van in paniek dus dat gebeurd gewoon niet meer. Dus ik vertelde dat op een nog rustige manier... krijg je een reply terug van die arts "nou mevrouw u heeft geen keus, hij MOET" nou sorry hoor maar daar gingen mijn haren van overeind staan!!!! Ik reageerde nogal fel met "het enige wat mijn kind MOET is poepen en plassen!!!"
Ik vind het nl niet normaal dat je een kind van 6 met 4 man moet vastpinnen op de operatietafel om een kapje op zijn neus te krijgen...
Terwijl hij met een infuus zonder paniek de narcose ingaat en er dan ook op een goede manier uitkomt... zonder gegil en geschreeuw.
Dus de operatie is uitgesteld en wordt nu ws uitgevoerd op 31 januarie.
Dan wordt het een dagopname op de kinderafdeling en mag hij als het goed is aan het eind van de dag weernaar huis.
Ik heb het nu echt gehad met het Zaans Medisch Centrum!!!!!
NIx kan daar in 1 keer goed gaan... ECHT NIX!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Bah bah bah bah bah bah bah.....

Jeetje Angel, wat een raar ziekenhuis is dat toch! Jij als ouder weet toch hoe je kind reageert, waarom luisteren ze daar niet naar?

Wat een raar verhaal angel...

Wat vreselijk stom van het ziekenhuis! Ik zou ook superboos worden hoor. Sommige artsten, je vraagt je wel eens af waarom ze in g*dsnaam met mensen wilden werken..

Lois, wat heerlijk om te lezen!

Lurken doe ik hier vaker, maar die stapjes vooruit van Eva zijn toch wel het mooiste om te lezen.

Echt super zoals het daar gaat op school.

We hebben sinds gisteren een heuse Judoka in huis. Gisteren heeft hij na 2 proeflessen voor het eerst een echte judoles gehad in z'n nieuwe judo-pak, en hij vind het geweldig. Hij was helemaal bekaf na een uur, een rode kleur op z'n wangen om U tegen te zeggen, maar hij kon niet wachten totdat hij morgen weer mag.

Gelukkig heeft hij eindelijk een sport gevonden die hij leuk vind, die bovendien ook nog eens te combineren is met de bezoekregeling. Hij twijfelde op het laatst heel erg tussen judo en voetbal, maar voetbal is bijna niet te doen. Eén keer in de week trainen en iedere zaterdag een wedstrijd spelen, is niet te doen als hij om het weekend bij z'n moeder is. En dan valt hij toch al snel een beetje buiten de boot in het team [maar dat is met iedere teamsport zo].

Gisteren zijn we op gesprek geweest met de logopediste van de GGD, en ze vind het verstandig dat we toch zo snel mogelijk met logopedie beginnen. Hij zit nu in groep 4 en is ver genoeg klaar met wisselen om niet te hoeven slissen. Maar dat doet hij nogal veel, en naar aanleiding van de Juf is hij doorverwezen naar de GGD. Die sturen ons nu papieren op om een verwijskaart bij de huisarts te kunnen halen en dan kunnen we zo snel mogelijk beginnen met logopedie.

Hij heeft het vooral bij de S, Z, N en M, waarbij híj z'n tong naar buiten steekt en dus de klank niet goed uitspreekt. En het is dusdanig ernstig dat het niet vanzelf overgaat, en logopedie nodig is. Gebruikelijk is dat het minstens een jaar tot anderhalf jaar gaat duren, dus voorlopig heeft hij het buiten school druk genoeg. Maar hij is zich bewust van z'n slissen en ook gemotiveerd genoeg om er iets aan te gaan doen, dus dat is al een hele grote stap in de goede richting.

Als Christan klaar is met zijn zwemlessen (diploma A dan in elk geval) ga ik hem een paar proeflessen judo laten volgen, om te kijken of hij dat leuk vindt Mij lijkt het wel wat, ze leren er zelfbeheersing en discipline in speelse vorm, hij is nogal groot en dus lijkt het me goed als hij leert zijn lichaam goed te beheersen.

Knorretje... Ik heb toch maar even ingelogd (lang geleden) Zou het niet kunnen zijn dat je dochter de extra aandacht die ze hierdoor krijgt (zeker van de juf..even alleen zijn met de juf) misschien erg prettig vindt? Of het nou positieve of negatieve aandacht is... Ik zou helaas ook niet weten hoe je dit zou moeten doorbreken..mijn opmerking is dus eigenlijk nutteloos merk ik
Alleen als een medische oorzaak natuurlijk uitgesloten is.

Ik hoop dat het snel overgaat iig.

quote:

Op dinsdag 16 januari 2007 11:32 schreef Rewimo het volgende:
Als Christan klaar is met zijn zwemlessen (diploma A dan in elk geval) ga ik hem een paar proeflessen judo laten volgen, om te kijken of hij dat leuk vindt Mij lijkt het wel wat, ze leren er zelfbeheersing en discipline in speelse vorm, hij is nogal groot en dus lijkt het me goed als hij leert zijn lichaam goed te beheersen.

Wat mij in Judo aanspreekt, naast zelfbeheersing en discipline, is dat hij inderdaad ook z'n krachten leert kennen. Hij is in vergelijking met z'n klasgenootjes een stuk sterker en het is een binnenvetter. Als hij ergens niet over wil praten, wordt hij kwaad en op zulke momenten is hij in staat om ijzer met handen te breken.

In de zaal hangt een webcam en vanuit de kantine in de sportschool kan je kijken wat ze leren/uitspoken op zo'n les. De eerste indruk is dat de docent het goed aanpakt, man of 10 op de les, techniek wordt afgewisseld met spelletjes en iedereen wordt er bij betrokken. En hij heeft het naar z'n zin, dus dat is sowieso al positief.

twee pogingen om een ochtendplasje op te vangen zijn inmiddels mislukt Morgen poging 3.

Ze heb nog steeds enkele verschoningen nodig, maar wel minder dan toen ik begon met 'klagen' hier, maar iedere verschoning blijft natuurlijk 1 te veel.

ook nog geen bericht terug van de ggd.

kozakken: vaste plasmomenten inlassen is geen probleem hier, dan plast ze ook wel maar ja tussendoor dus ook nog (geen idee waar ze de hoeveelheid vocht vandaan weet te krijgen, want ze krijgt niet meer drinken dan anders) School vragen haar 'te straffen' zie ik niet zitten en weet ook bijna zeker wel dat de school zich daar niet voor gaat lenen.

iedereen tot dusver tnxx voor de reacties en mogelijke tips ooit gaat het hier weer droog zijn (en dan jayden ooit nog eens zo ver krijgen)

MIjn oudste zit ook op judo... alhoewel.. meneer is strax al bijna 4 maanden uit de roulatie maar als zijn arm strax weer goed is gaat hij gewoon weer door.
Het is idd de discipline en het leren van je krachten wat het judo ook zo goed maakt.
Ik ben zelf een vervend judoka ( helaas nonactief ivm knie verkloot) en ben dus niet echt super objectef maar het is een goede sport ook om zelfvertrouwen te krijgen en het weten dat je van je af kan bijten.
Hamer er asjeblieft wel op dat judoen niet iets is om te gaan gebruiken als je kwaad wordt en dat judoen dus in princiepe alleen op de mat gebeurd en niet op school.
Door datnu al er in te "pompen" is het ater als hij ouder wordt alleen maar voordeel want mocht hij wel wedstrijden gaan doen enzo ( verre toekomst) dan heb je een probleem als je buiten de mat ook judo gebruikt tenzij je echt uit pure noodzaak het nodig hebt.

Lois wat een ontzettende leuke en positieve ontwikkelingen met Eva zeg!!! Echt super.

Angel waarom kies je niet voor een ander ziekenhuis eigenlijk?

NU op dit moment doe ik dat niet omdat we dan eerst weer een afspraak moeten maken bij een KNO arts die hem weer moet gaan onderzoeken dan weer moeten wachten op een oproep voor zijn operatie en we dan dus weer zowat een half jaar verder zijn.
En dat duurt gewoon te lang. HElaas is het wel zo dat ZMC de kortse wachtlijst heeft voor de kno afdeling dus ik ben nu gewoon een beetje gebonden aan het feit dat ik wil dat hij zo snel mogelijk geholpen wordt omdat hij echt veel last van zijn keel heeft.

Maar de eerst volgende keer dat we een ziekenhuis nodig hebben wordt dat dus wel een ander... we hebben hier ook nog het waterland in purmerend in de buurt zitten dus dan gaan we daar wel heen. Voor bv de ehbo ofzow.
Andere afspraken ga ik wel voor naar amsterdam...

quote:

Op dinsdag 16 januari 2007 19:13 schreef Angel22 het volgende:
Hamer er asjeblieft wel op dat judoen niet iets is om te gaan gebruiken als je kwaad wordt en dat judoen dus in princiepe alleen op de mat gebeurd en niet op school.
Door datnu al er in te "pompen" is het ater als hij ouder wordt alleen maar voordeel want mocht hij wel wedstrijden gaan doen enzo ( verre toekomst) dan heb je een probleem als je buiten de mat ook judo gebruikt tenzij je echt uit pure noodzaak het nodig hebt.

We hebben hem vooraf al wel duidelijke gemaakt dat Judo alleen iets is wat je tijdens de les/wedstrijden doet, en dus niet op het schoolplein bijvoorbeeld. Want dat het net zoiets is als iemand neersteken met een mes.
Mijn broer is anderhalf jaar geleden neergestoken, en dat heeft wel indruk gemaakt. Hij heeft na 6 operaties een lamme rechterwijsvinger die misschien met een 7de operatie nog gered kan worden, anders moet hij worden geamputeerd. Ze weten wel dat die jongens die dat gedaan hebben, onwijs fout zaten en dat ook Judo een wapen kan zijn, wat je dus niet op straat mag gebruiken.
^{Niet dat je dat zomaar tegen iedereen gaat vertellen, maar dit hebben ze van dichtbij meegemaakt en ook gezien wat voor problemen dit met zich mee heeft gebracht.}

bij luca op de boksschool gaat het nog simpeler.
zodra bekend wordt dat iemand "buiten" aggressief gedrag vertoont, mag die niet meer komen trainen.

Dat was op de sportschool waar ik zat ook het geval Lady, alleen de sportschool waar Damien nu zit hanteerd dat helaas niet.
Dus heb ik het er zelf ingestamp en hij houdt zich er wel aan moet ik zeggen. Ook nadat juf vorig jaar had gevraagd of hij dan wat wilde laten zien tijdens de gymles heeft hij netjes gezegd dat hij dat niet mag omdat je alleen judood op de mat.

quote:

Op dinsdag 16 januari 2007 07:19 schreef Angel22 het volgende:
HIer weer een domper op het ziekenhuis verhaal.
Damien zou morgen geopereerd worden aan zij keel- en neusamandelen maar dat gaat dus niet door.
Nee Damien is niet ziek en de ok zat ook niet vol...
Nee... ze weigeren om op de poli-o.k. Damien met een infuus onder narcose te brengen.
Ik heb gisteren een gesprek gehad met de anesthesist en ik heb die man zowat over zijn buro heen getrokken... woest was ik...
Hij ging de procedure uitleggen en begon dus over het bewuste kapje. Nou raakt Damien daar volledig van in paniek dus dat gebeurd gewoon niet meer. Dus ik vertelde dat op een nog rustige manier... krijg je een reply terug van die arts "nou mevrouw u heeft geen keus, hij MOET" nou sorry hoor maar daar gingen mijn haren van overeind staan!!!! Ik reageerde nogal fel met "het enige wat mijn kind MOET is poepen en plassen!!!"
Ik vind het nl niet normaal dat je een kind van 6 met 4 man moet vastpinnen op de operatietafel om een kapje op zijn neus te krijgen...
Terwijl hij met een infuus zonder paniek de narcose ingaat en er dan ook op een goede manier uitkomt... zonder gegil en geschreeuw.
Dus de operatie is uitgesteld en wordt nu ws uitgevoerd op 31 januarie.
Dan wordt het een dagopname op de kinderafdeling en mag hij als het goed is aan het eind van de dag weernaar huis.
Ik heb het nu echt gehad met het Zaans Medisch Centrum!!!!!
NIx kan daar in 1 keer goed gaan... ECHT NIX!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Bah bah bah bah bah bah bah.....

Angel, bij mijn weten gaat het vaak als volgt. Amandelen knippen en buisjes plaatsen gebeurt in veel ziekenhuizen niet op de operatiekamer, maar in een aparte ruimte op de dagbehandeling. Er is een anesthesist aanwezig die de kinderen een roesje geeft (en dat kan alleen met een kapje!), waarna de kno-arts snel de ingreep uitvoert. Een paar minuten na het begin van het roesje wordt het kind weer wakker. Dat het kind die paar minuten 'weg' is en ook snel weer bij is, komt door het gas dat wordt gegeven. Hierdoor hoeven ze ook niet beademd te worden (kan natuurlijk wel in geval van nood). Een uur later kunnen ze vaak alweer naar huis. Dit gebeurt met een groepje kinderen achter elkaar.

Met narcose via een prikje moet een kind wel worden beademd. Dan wordt het dus een ander soort ingreep, op de operatiekamer. Dat kan niet via het normale programma waar Damien nu voor was gepland.

Ik denk dus dat het geen onwil was, maar dat het simpelweg niet anders kon. Als jij perse wil dat hij narcose krijgt via een infuus, moet er een ander soort afspraak worden gemaakt. Het enige dat je aan zou kunnen merken is dat jullie eerder naar de anesthesist gestuurd hadden moeten worden. Dan hadden ze hem gelijk op de goede plek kunnen plannen. Nu was er niet 'opeens' de mogelijkheid om hem de volgende dag te opereren.
Hebben ze dit niet aan je uitgelegd?

_{overigens moeten we kinderen inderdaad wel eens vasthouden om ze in slaap te krijgen met dat kapje. en dat is niet leuk. maar evenveel (meer?) kinderen zijn bang en huilen met een infuus, een operatiekamer, een groen pakje en wat daar bij komt kijken. het hele idee van bovenstaande procedure is dat het minder belastend is voor de kinderen, dat ze sneller opknappen en ook sneller weer naar huis kunnen.}

Maar het is wel zo dat veel narcotiseurs er een eigen werkwijze op na houden.
Zo mocht ik Jordy niet vasthouden terwijl hij eenkapje kreeg en juist in paniek raakte omdat hij alleen op die tafel moest. Een kind van 1,5 snapt daar gewoon niks van.
We hadden dit wél van te voren met de anesthesist doorgesproken, maar die zei achteraf zelf ook dat het erg afhankelijk is wie je hebt en dát vind ik dan wel jammer.

Ja, dat is ook gewoon stom Githa. Dat je vaak vantevoren een gesprek hebt met de ene, en dan op het moment supreme een andere anesthesist voor je neus hebt. Raar dat je hem niet mocht vasthouden, ik snap daar niks van, ouders kunnen een kind juist geruststellen!

Ja precies en als er nu een reden is dat hij perse liggend op de tafel in moet slapen dan snap ik dat ook nog wel, dan is het even door de zure appel heen bijten, maar dat is dus helemaal niet zo.

Anyway, on-topic Heel vervelend dat het zo onvoorbereid was Angel. Voor Damien hoe dan ook vervelend. A) dat hij een kapje moest en B) dat het daardoor niet doorging.
Nou iig veel sterkte de volgende poging.

Balen Angel, dat ze zo lastig doen. Ik snap je heel goed !

HIer het eerste gat in de kop.... Timo gooide een stok naar Merijn en die kreeg m vol tegen zijn hoofd (Timo vroeg zich af waarom merijn nu niet gewoon bukte...:X ) resultaat : een mini sneetje boven zijn oog en een van 2 cm in zijn wang. De huisarts heeft het heel netjes gelijmd dus nu afwachten. Hij was wel dapper trouwens, hij heeft niet gehuild bij de huisarts en liet alles gebeuren.

quote:

Op woensdag 17 januari 2007 20:09 schreef Lemijn het volgende:

[..]

Angel, bij mijn weten gaat het vaak als volgt. Amandelen knippen en buisjes plaatsen gebeurt in veel ziekenhuizen niet op de operatiekamer, maar in een aparte ruimte op de dagbehandeling. Er is een anesthesist aanwezig die de kinderen een roesje geeft (en dat kan alleen met een kapje!), waarna de kno-arts snel de ingreep uitvoert. Een paar minuten na het begin van het roesje wordt het kind weer wakker. Dat het kind die paar minuten 'weg' is en ook snel weer bij is, komt door het gas dat wordt gegeven. Hierdoor hoeven ze ook niet beademd te worden (kan natuurlijk wel in geval van nood). Een uur later kunnen ze vaak alweer naar huis. Dit gebeurt met een groepje kinderen achter elkaar.

Met narcose via een prikje moet een kind wel worden beademd. Dan wordt het dus een ander soort ingreep, op de operatiekamer. Dat kan niet via het normale programma waar Damien nu voor was gepland.

Ik denk dus dat het geen onwil was, maar dat het simpelweg niet anders kon. Als jij perse wil dat hij narcose krijgt via een infuus, moet er een ander soort afspraak worden gemaakt. Het enige dat je aan zou kunnen merken is dat jullie eerder naar de anesthesist gestuurd hadden moeten worden. Dan hadden ze hem gelijk op de goede plek kunnen plannen. Nu was er niet 'opeens' de mogelijkheid om hem de volgende dag te opereren.
Hebben ze dit niet aan je uitgelegd?

_{overigens moeten we kinderen inderdaad wel eens vasthouden om ze in slaap te krijgen met dat kapje. en dat is niet leuk. maar evenveel (meer?) kinderen zijn bang en huilen met een infuus, een operatiekamer, een groen pakje en wat daar bij komt kijken. het hele idee van bovenstaande procedure is dat het minder belastend is voor de kinderen, dat ze sneller opknappen en ook sneller weer naar huis kunnen.}

Lemijn... dank voor je uitleg... Dit is mij inderdaad NIET zo uitgelegd en dit was ook niet de manier waarop het afgesproken was.
Het is wel zo dat ze op de poli ok idd veel kinderen achterelkaar aan helpen maar ik weet uit ervaring dat ze daar wel narcoses geven met een infuus en dat ook kunnen controleren net als op de "echte" ok.
Dat ze niet meteen de volgende dag plek hebben dat snap ik en daar heb ik ook vrede mee. Het is geen levensbedreigende situatie dus die twee weken kunnen er ook nog wel bij.
_{als het de 31ste wel doorgaat komt het ook beter uit ivm school aangezien er dan twee adv en een stdiedag gepland staan is damien dan drie dagen vrij van school mist hij ook nix.}
Maar ik was minder boos geweest als de narcotiseur het me uit had gelegd en niet met de opmerking was gekomen van nou mevrouw damien moet u heeft geen keus... fout van de persoon ansich natuurlijk maar ik heb al zoveel ellende in dat ziekenhuis meegemaakt op alle soorten afdelingen zowel met mezelf als met mijn kind en mijn familie dat mijn haren bij iedere enigzins verkeerd geplaatste opmerking zwaar verkeerd schiet bij mij.

En dat over dat vasthouden... tja mijn zoon raakt echt volledig in paniek en ik ben geen zwak vrouwtje maar hou hem echt niet in mijn eentje in bedwang.
De laatste keer ( voor zijn arm in november) lagen er vier potige kerels dat mannetje vast te houden en nog kwam hij los van de operatietafel.
Dat is dus ook de laatste keer geweest dat hij een kapje op zijn neus heeft gekregen.

lemijn, een collega van me heeft ook op een OK gewerkt. en die vertelde dat dat gas best schadelijk is voor de mensen die er werken. er komt toch altijd een beetje vrij natuurlijk. onder OK personeel schijnen bijv. veel meer miskramen voor te komen, meer meerling-zwangerschappen, en ze krijgen vaker dochters (geloof ik). komt dit verhaal jou bekend voor? het was voor haar een reden om op een gegeven moment iets anders te gaan doen.

stout, oei dat was even schrikken voor jullie! gelukkig valt het mee.

angel, stom dat ze de dingen zo slecht uitleggen daar. succes de 31e!

quote:

Op woensdag 17 januari 2007 20:09 schreef Lemijn het volgende:

[..]

Angel, bij mijn weten gaat het vaak als volgt. Amandelen knippen en buisjes plaatsen gebeurt in veel ziekenhuizen niet op de operatiekamer, maar in een aparte ruimte op de dagbehandeling. Er is een anesthesist aanwezig die de kinderen een roesje geeft (en dat kan alleen met een kapje!), waarna de kno-arts snel de ingreep uitvoert. Een paar minuten na het begin van het roesje wordt het kind weer wakker. Dat het kind die paar minuten 'weg' is en ook snel weer bij is, komt door het gas dat wordt gegeven. Hierdoor hoeven ze ook niet beademd te worden (kan natuurlijk wel in geval van nood). Een uur later kunnen ze vaak alweer naar huis. Dit gebeurt met een groepje kinderen achter elkaar.

Met narcose via een prikje moet een kind wel worden beademd. Dan wordt het dus een ander soort ingreep, op de operatiekamer. Dat kan niet via het normale programma waar Damien nu voor was gepland.

Ik denk dus dat het geen onwil was, maar dat het simpelweg niet anders kon. Als jij perse wil dat hij narcose krijgt via een infuus, moet er een ander soort afspraak worden gemaakt. Het enige dat je aan zou kunnen merken is dat jullie eerder naar de anesthesist gestuurd hadden moeten worden. Dan hadden ze hem gelijk op de goede plek kunnen plannen. Nu was er niet 'opeens' de mogelijkheid om hem de volgende dag te opereren.
Hebben ze dit niet aan je uitgelegd?

_{overigens moeten we kinderen inderdaad wel eens vasthouden om ze in slaap te krijgen met dat kapje. en dat is niet leuk. maar evenveel (meer?) kinderen zijn bang en huilen met een infuus, een operatiekamer, een groen pakje en wat daar bij komt kijken. het hele idee van bovenstaande procedure is dat het minder belastend is voor de kinderen, dat ze sneller opknappen en ook sneller weer naar huis kunnen.}

Lemijn een roesje kan je wel geven zonder kapje...

Bij de punctie voor ivf krijg je gewoon een hoge dosering kalmerend middel en een hoge dosering pijnstiller. Dat is ook een roesje, en dat prikken ze wel.

quote:

Op donderdag 18 januari 2007 08:15 schreef bixister het volgende:
lemijn, een collega van me heeft ook op een OK gewerkt. en die vertelde dat dat gas best schadelijk is voor de mensen die er werken. er komt toch altijd een beetje vrij natuurlijk. onder OK personeel schijnen bijv. veel meer miskramen voor te komen, meer meerling-zwangerschappen, en ze krijgen vaker dochters (geloof ik). komt dit verhaal jou bekend voor? het was voor haar een reden om op een gegeven moment iets anders te gaan doen.

Is zelfs in het nieuws geweest, volgens mij werden vanaf dat moment (iig in het ziekenhuis wat in de krant genoemd werd) alle zwangere vrouwen uit de OK gehouden.

quote:

Op donderdag 18 januari 2007 08:15 schreef bixister het volgende:
lemijn, een collega van me heeft ook op een OK gewerkt. en die vertelde dat dat gas best schadelijk is voor de mensen die er werken. er komt toch altijd een beetje vrij natuurlijk. onder OK personeel schijnen bijv. veel meer miskramen voor te komen, meer meerling-zwangerschappen, en ze krijgen vaker dochters (geloof ik). komt dit verhaal jou bekend voor? het was voor haar een reden om op een gegeven moment iets anders te gaan doen.

Bix, het verhaal komt me bekend voor, een van de anesthesie-medewerkers vertelde mij eens dat zwangeren niet met het gas werken maar alleen met middelen via het infuus. Ik geloof dat het niet schadelijk is voor bijv. mij als co-assistent.

Angel, fijn dat je wat aan mn verhaal had. Ik ben 'maar' een co-assistent, dus in opleiding tot arts, geen echte kenner van dit specifieke ding en ik weet daardoor lang niet alles. Wat ik schreef was uit ervaring van kno-artsen in 2 verschillende ziekenhuizen. Als je meer wil weten zou je misschien Sjak naar dit topic kunnen vragen, ik meen me te herinneren dat zij bij de anesthesie werkt.
Als jij iets niet wil, gebeurt het niet. Klaar. En als je zeker weet dat ze het 'daar' ook wel eens met infuus doen op die poli, snap ik er niks van dat je nu moet wachten tot de 31e.

Oh ja iemand schreef iets over een roesje bij een onderzoek via infuus. Ik weet niet waarbij dat was natuurlijk, maar ik geloof dat het bij volwassenen wel ietsje anders werkt. Groter lichaam, veiliger te doseren. En het voordeel van gas is dat je snel kan corrigeren: het middel is snel uitgewerkt. Dat is met infuus niet.

_{Maar goed, misschien is mijn reactie alweer te lang hier. Als iemand vragen heeft mag 'ie me altijd pm-en.}

Jessie hoe ging de 2e zwemles van Bo? (dat was toch vandaag?)

en knor, is 't inmiddels gelukt om een plasje van alicia op te vangen?

lemijn, aha dus je zit niet alleen maar in OK's. OK!

Lois wat goed! Inderdaad vandaag de 2e keer.
Poeh nu moest ik haar zo overdragen, en geen kijkles, dus ik heb haar een uur niet gezien
Dachten ze
Ik heb als een inspector gadget door de gaatjes waar de touwtjes bevestigd zijn van de luxaflex heen staan gluren
Ze had er zin in vandaag.
Met een glimlach ging ze na het uitkleden zelf helemaal dapper richting douche. Dag mam En vanaf daar kan ik ze niet meer zien.
Ze hebben liedjes gezongen en is weer een paar keer van het kantje gesprongen.
Ook hebben ze over matten geklommen, op hun rug drijven. De borstcrowl gedaan.
En zover ik door het gaatje kon zien had ze lol. En later toen ze bibberend met een blauwe mond van de kou uit de douche kwam, vertelde ze ook gelijk enthousiast.
Dus ze is echt door die angst heen gegaan vorige week.

wat knap van Bo! en ik zie jou al helemaal staan gluren door die gaatjes.

goed hoor bo

hier wordt op het ogenblik gegroeid
lekker nieuwe kleding kopen

Leuk Livelink!

Vraagje, ik krijg net een stickerkettingbrief . Ik heb een hekel aan kettingbrieven . Maar het wordt wel bijzonder lullig om niet mee te doen, voor het eerst in de kleuterklas. Freek heeft er geen problemen mee trouwens, het hoefde niet zei ie.
Wat zouden jullie doen?

quote:

Op donderdag 25 januari 2007 21:19 schreef livelink het volgende:
Ben je geslaagd, Lady-wrb? Hier wordt overigens ook gegroeid en nieuwe kleren gekocht. Het zal wel groeizaam weer zijn of zo.

Mijn leven als een kleutermoeder bestaat op het moment vooral uit het invullen van vriendenboekjes. Vandaag had Katja 3 vriendenboekjes in haar tas plus ook nog de logeerbeer Ko. Ik ben dus al de hele avond bezig met leuke fotootjes zoeken en uitdraaien en leuke versieringen verzinnen en dan morgenochtend de boekjes invullen en zorgen dat alles weer terug komt op school en bij de juiste personen terechtkomt.
En dan ook nog wanhopig iets aparts verzinnen wat Ko kan gaan doen om in het boekje te schrijven. Ko heeft dus vanavond na het eten even mogen helpen met het 'klussen' aan de nieuwe kamer (zie onder). Dat heeft hij vast nog nooit gedaan

[afbeelding].

haha ja hoe herkenbaar.
pasfoto's moet je per dozijn kopen

quote:

Op donderdag 25 januari 2007 21:41 schreef Leah het volgende:
Leuk Livelink!

Vraagje, ik krijg net een stickerkettingbrief . Ik heb een hekel aan kettingbrieven . Maar het wordt wel bijzonder lullig om niet mee te doen, voor het eerst in de kleuterklas. Freek heeft er geen problemen mee trouwens, het hoefde niet zei ie.
Wat zouden jullie doen?

wat is een stickerkettingbrief

Hetzelfde als een sokkenkettingbrief .

Je moet dus 5 brieven doorgeven, met een velletje stickers erin. En aan het eind heeft iedereen heul veul stickers

Ja, wat een gedoe zeg... De klassikale kerstkaarten overvielen me ook al zo