ADHD/ADD Deel 6

Dan raad ik je aan om met je huisarts te gaan praten en een doorverwijzing te regelen naar een psych. Succes iig.

Ik heb weleens van die checklists gedaan en rondgekeken op het internet, waardoor ik tot de conclusie kwam dat ik mogelijk ADD heb. Toch heb ik ergens het gevoel alsof dit alles niet gewoon hypochondrisch is, maw. dat ik gewoon iets moet hebben dat ik de schuld moet geven. Echter herken ik me in zoveel van die dingen..

Van jongs af aan was ik al snel afgeleid, maar meekomen met de klas kon ik wel. VWO uiteindelijk afgerond zonder veel te doen, nu kom ik op de universiteit.. blijkt opeens dat je wat moet doen. Like.. LEREN O_O, dat heb ik echt nooit gekund. Gewoon geen discipline voor kunnen vinden. Altijd wat anders, en allemaal wazige gedachten die door me heengaan. Ondertussen stapelen onafgemaakte projecten zich op in "mijn documenten".

Soms kan ik me wel concentreren, op dingen als films, of IRC. Computers eigenlijk, en soms boeken. Dan moet ik echt even wakkergeschud worden soms, als ik weer vergeten ben wat te gaan drinken of als iemand wat tegen me zegt. Maar het is gewoon zo vervelend als je bezig bent met iets en je gedachten "vertrekken" zomaar. Dat je heel snel van onderwerp wisselt etc. Mijn humor wordt dan ook niet altijd begrepen. Veel woordspelingen, dubbele betekenissen, rare patronen, palindromen en anagrammen die niemand ziet.

Nu heb ik echt zoiets van "wtf? waarom vertel ik dit op een forum?", maargoed. Hoe vraag je zoiets een beetje normaal aan een doc? Of je een ADD test kan doen etc, en ik heb eigenlijk liever niet dat mn ouders t weten, is zo vervelend.. gaan ze weer aan mn kop zeuren >.<

Naar dokter gaan, doorverwijzing vragen naar een ADD/ADHD bekende psycholoog of naar een gespecialiseerd kenniscentrum.

Waarom ben je bang dat je ouders gaan zeuren? Denk je niet dat ze het fijn vinden als je wéét dat er iets aan de hand is? Ouders/verzorgers zijn overigens vaak hard nodig bij het stellen van de diagnose, omdat zij alles weten over de kindertijd.

Ik vind het gewoon vervelend als mijn ouders zich teveel bemoeien met mijn zaken. Hele toffe mensen zijn t hoor, maar dan moet ik t weer tot in de lengte der dagen gaan aanhoren etc. Gesprekken ben ik best goed in, maar ik voel er weinig voor om die aan te gaan over dit onderwerp met ze. Gevoelens heb ik nooit veel gedeeld met ze. Meer met vrienden, gelijkdenkenden.

Yoni en Roeji zijn tof

ADD patient mighty_myte komt weer op de bank

ik was vorige week het jaar goed begonnen met werken.
suffe magazijnbaan via uitzendbureau. donderdag had
ik een gesprek voor een baan die me wel echt leuk lijkt,
motoren voor bussen opbouwen en in bussen bouwen,
lijkt me tof en wel wat voor mij. hopelijk wordt het wat.

met ritalin heb ik afgelopen week wat aangekloot om te
kijken wat nou het verschil is. zonder voel ik me wel ok
maar verveel me en probeer op allerlei manieren de kantjes
er vanaf te lopen. 10 min voor pauze nog 10 min naar de
plee gaan, nutteloos rondjes lopen, denken: 'ik wil naar huis!'

als ik het slik kan ik veel beter werken zonder me aan mezelf
te storen. ik denk niet: 'wanneer kan ik naar huis', maar
'ik wil deze nog even afmaken dan kan ik na de pauze weer
een nieuwe lading dingen doen'. het blijft echt wazig.

heb verschillende dosissen geprobeerd, van 5 tot 15 mg
en verschillende inname tijden, van 3,5 tot 4 uur per dosis.

ik blijf wel wat koppijn en andere gare dingen houden als ik
het te laat weer inneem, merk ook dat ik ga zoeken naar
dingen die niks met werken te maken hebben.

wat in ieder geval duidelijk is, is dat ik me opeens 10x beter
voel als ik werk. 's avonds moe, tevreden en blij.

't is niks nieuws wat ik vermeld, maar wel weer eens de basics aangekaart van adhd-er zijn.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 17:54 schreef mighty_myte het volgende:
ADD patient mighty_myte komt weer op de bank

ik was vorige week het jaar goed begonnen met werken.
suffe magazijnbaan via uitzendbureau. donderdag had
ik een gesprek voor een baan die me wel echt leuk lijkt,
motoren voor bussen opbouwen en in bussen bouwen,
lijkt me tof en wel wat voor mij. hopelijk wordt het wat.

met ritalin heb ik afgelopen week wat aangekloot om te
kijken wat nou het verschil is. zonder voel ik me wel ok
maar verveel me en probeer op allerlei manieren de kantjes
er vanaf te lopen. 10 min voor pauze nog 10 min naar de
plee gaan, nutteloos rondjes lopen, denken: 'ik wil naar huis!'

als ik het slik kan ik veel beter werken zonder me aan mezelf
te storen. ik denk niet: 'wanneer kan ik naar huis', maar
'ik wil deze nog even afmaken dan kan ik na de pauze weer
een nieuwe lading dingen doen'. het blijft echt wazig.

heb verschillende dosissen geprobeerd, van 5 tot 15 mg
en verschillende inname tijden, van 3,5 tot 4 uur per dosis.

ik blijf wel wat koppijn en andere gare dingen houden als ik
het te laat weer inneem, merk ook dat ik ga zoeken naar
dingen die niks met werken te maken hebben.

wat in ieder geval duidelijk is, is dat ik me opeens 10x beter
voel als ik werk. 's avonds moe, tevreden en blij.

't is niks nieuws wat ik vermeld, maar wel weer eens de basics aangekaart van adhd-er zijn.

Dat lijkt mij ook wel wat
5 februari heb ik een eerste gesprek, over of ik me zal laten onderzoeken of zoiets. Rustig afwachten (zenuwachtig!!!)

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 17:01 schreef Giraffe het volgende:
Ik vind het gewoon vervelend als mijn ouders zich teveel bemoeien met mijn zaken. Hele toffe mensen zijn t hoor, maar dan moet ik t weer tot in de lengte der dagen gaan aanhoren etc. Gesprekken ben ik best goed in, maar ik voel er weinig voor om die aan te gaan over dit onderwerp met ze. Gevoelens heb ik nooit veel gedeeld met ze. Meer met vrienden, gelijkdenkenden.

Is er eventueel wel iemand anders die jou als kind meegemaakt heeft om evt. mee te nemen naar de diagnosegesprekken (als het zo ver komt?)

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 17:46 schreef mighty_myte het volgende:
Yoni en Roeji zijn tof

Hihih thnx!

Ik heb trouwens maandag a.s. om 8.30 (argh) mijn adviesgesprek bij PsyQ. Waarschijnlijk hoor ik dan ook wanneer ik bij de psych terecht kan voor Concerta e.d. Jouw verhaal sterkt me daar wel weer in M_M Ritalin gaf ik geen kans, maar ik zou me graag ook zo willen voelen tijdens werken!

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 18:05 schreef Yoni het volgende:

[..]

Hihih thnx!

Ik heb trouwens maandag a.s. om 8.30 (argh) mijn adviesgesprek bij PsyQ. Waarschijnlijk hoor ik dan ook wanneer ik bij de psych terecht kan voor Concerta e.d. Jouw verhaal sterkt me daar wel weer in M_M Ritalin gaf ik geen kans, maar ik zou me graag ook zo willen voelen tijdens werken!

hopelijk heb je er baat bij!

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 18:04 schreef Yoni het volgende:

[..]

Is er eventueel wel iemand anders die jou als kind meegemaakt heeft om evt. mee te nemen naar de diagnosegesprekken (als het zo ver komt?)

Als t zover als gesprekken komt (wat zijn de stappen naar dat stadium?), kan ik mn ouders wel meenemen. Zo erg is t ook weer niet, ik vroeg me alleen af hoe discreet t gebeurt.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 17:46 schreef mighty_myte het volgende:
Yoni en Roeji zijn tof

Myte


Welkom terug!!

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 17:54 schreef mighty_myte het volgende:
ADD patient mighty_myte komt weer op de bank

ik was vorige week het jaar goed begonnen met werken.
suffe magazijnbaan via uitzendbureau. donderdag had
ik een gesprek voor een baan die me wel echt leuk lijkt,
motoren voor bussen opbouwen en in bussen bouwen,
lijkt me tof en wel wat voor mij. hopelijk wordt het wat.

met ritalin heb ik afgelopen week wat aangekloot om te
kijken wat nou het verschil is. zonder voel ik me wel ok
maar verveel me en probeer op allerlei manieren de kantjes
er vanaf te lopen. 10 min voor pauze nog 10 min naar de
plee gaan, nutteloos rondjes lopen, denken: 'ik wil naar huis!'

als ik het slik kan ik veel beter werken zonder me aan mezelf
te storen. ik denk niet: 'wanneer kan ik naar huis', maar
'ik wil deze nog even afmaken dan kan ik na de pauze weer
een nieuwe lading dingen doen'. het blijft echt wazig.

heb verschillende dosissen geprobeerd, van 5 tot 15 mg
en verschillende inname tijden, van 3,5 tot 4 uur per dosis.

ik blijf wel wat koppijn en andere gare dingen houden als ik
het te laat weer inneem, merk ook dat ik ga zoeken naar
dingen die niks met werken te maken hebben.

wat in ieder geval duidelijk is, is dat ik me opeens 10x beter
voel als ik werk. 's avonds moe, tevreden en blij.

't is niks nieuws wat ik vermeld, maar wel weer eens de basics aangekaart van adhd-er zijn.

Sorry maar moest even lachen toen ik dit las. Is the story of my life. Zo'n beetje. En ja ook ik loop mezelf in de weg. Word helemaal kriegelig van de meest idiote (lees : normale dagelijkse huis - tuin - en keuken) dingen. En ga helemaal uit mn noot als ik gewoon iets onzinnigs kan doen Zoals bijvoorbeeld voor de 20e keer een doos met troep en papieren en foldertjes uitzoeken om het vervolgens halverwege wel weer gezien te hebben en het bij mekaar te vegen en weer terug die doos in te kieperen. Ik krijg die doos dus echt noooooiiittt opgeruimd als ik zo doorga.
Ook heb ik al tig keer mn dvd verzameling anders ingedeelt of op een andere plek neergezet. Resulteerd meestal in overal dvd's en een week later nadat voor de zoveelste keer een stapel is omgevallen dan eindelijk toch maar weer eraan beginnen om dan wéér een nieuwe indeling of plek ervoor te zoeken.

Oftewel, ik verveel me te pletter. Ik zit nu al van oktober ziek thuis, toen 2x geopereerd aan mn been, herstel ging/gaat klote. Verleden week weer geopereerd aan mn been, herstel gaat helemaal klote. Ik kan alleen liggen, zitten gaat heel eventjes maar dan gaat t zooitje weer irriteren en pijn doen. Dus van gekkigheid en ellendigheid van het niks kunnen doen, loop ik mezelf nog meer in de weg. Ik heb nu al een maand of 2 mn ritalin echt rampzalig geslikt. Dan weer eens een dag wel, dan maar weer eens niet en voor de afwisseling bijv alleen s morgens mn tabletten genomen. Dus ik stuiter echt gruwelijk en dan nu vooral van binnen omdat ik fysiek nu niet kan stuiteren.
It drives me mad!!

Maar goed, ik gaat nu weer eens verder met nutteloos tv kijken. Want stel je voor dat ik een tellsell reclame zou missen

Gegroet medestrijders!!

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 17:48 schreef Robbiej het volgende:
Zow lang niet meer gepost in dit topic.. was het een beetje vergeten denk ik

here's what happened.. (in chronologische volgorde)

*van 7 augustus 2006 tot 11 januari 2007
* 18 geworden
* ontslag genomen bij baantje
* geslaagd voor mn rijbewijs
* auto gekocht
* werk gezocht en gevonden
* veel dingen aan auto versleuteld (onderhoud is duur )

* weer begonnen met ritalin

* met school ging het op het begin erg goed (nieuwe opleiding, MBO 3 ICT)
maar nu is de motivatie ook al door mn schoenen gezakt.. heb nergens zin in.
kom letterlijk 9 van de 10 keer te laat...

* elke dag en weekend zit ik met gigantische tegenzin op te kijken naar de 3 avondjes die ik moet werken dat ik er echt helemaal gestoord van wordt...

* ontslag genomen bij baantje (kon het gewoon niet meer.... kreeg gewoon hoofdpijn elke keer dat ik moest.. ?)

* nog minder motivatie voor school...

inmiddels al zo'n 5 stoppogingen van het roken verder en ik rook nog steeds

En nu zit ik hier.. en ik word gek van mezelf.

Wie kan zich eigenlijk hier in vinden?

quote:

Op zaterdag 13 januari 2007 00:20 schreef Robbiej het volgende:

[..]

Wie kan zich eigenlijk hier in vinden?

Ik heb het allemaal niet gedaan

En ik ben gestopt met roken sinds Juni
Het kan dus wel als ADHD-er
Ik ben aan het afstuderen en ga in Maart trouwen
(de bruiloft regelen is wel wat chaotisch )
Maar het lukt allemaal wel Het heeft zo zijn nadelen die ADHD, maar er valt wel een normaal leven mee op te bouwen. Je moet er alleen veel meer je best voor doen dan een ADHD-loos persoon.

Al word ik wel regelmatig gek van mezelf, dat dan weer wel

Bij een vriend van mij is sinds 2 jaar ook ADHD geconstateerd hiervoor dachten ze dat zijn gedrag te wijten was aan autisme. Hij is nu al 5 jaar aan het aanklooien door geen werk of studie ook is zijn karakter veranderd. Angsten zijn bij hem toegenomen terwijl hij hier vroeger nooit last van had. Hij zegt dat het komt omdat hij vroeger veel dingen impulsief deed en nu meer nadenkt voordat hij iets doet. Ik zie dat jullie toch geprobeerd hebben om de draad op te pakken door te beginnen/hervatten met/van een studie of werk.

Bij hem moet ik dat nog maar zien hij zegt veel met zijn mond zoals ik ga een baan zoeken en probeer dan hogerop te komen maar verder dan praten met zijn mond probeert hij niets. Daarnaast wil hij "goed werk" en "geen domwerk" zoals hij dat noemt. Ik zelf vind dat je alle mogelijkheden moet aanpakken om er toch iets van te maken en geen te hoge eisen moet stellen als je geen diploma´s hebt of weinig werk ervaring. Heb het er ook al met hem over gehad maar hij zegt steeds "als jij ADHD zou hebben dan was je net als mij"

Maar om ff een stukje van de post van freecell te herhalen

quote:

Maar het lukt allemaal wel. Het heeft zo zijn nadelen die ADHD, maar er valt wel een normaal leven mee op te bouwen. Je moet er alleen veel meer je best voor doen dan een ADHD-loos persoon.

Ik denk dat hij er te weing energie in steekt en meer afwacht todat er iets gebeurt.
Ik moest dit ff kwijt

quote:

Op maandag 15 januari 2007 11:17 schreef DRIX het volgende:
Bij een vriend van mij is sinds 2 jaar ook ADHD geconstateerd hiervoor dachten ze dat zijn gedrag te wijten was aan autisme. Hij is nu al 5 jaar aan het aanklooien door geen werk of studie ook is zijn karakter veranderd. Angsten zijn bij hem toegenomen terwijl hij hier vroeger nooit last van had. Hij zegt dat het komt omdat hij vroeger veel dingen impulsief deed en nu meer nadenkt voordat hij iets doet. Ik zie dat jullie toch geprobeerd hebben om de draad op te pakken door te beginnen/hervatten met/van een studie of werk.

Bij hem moet ik dat nog maar zien hij zegt veel met zijn mond zoals ik ga een baan zoeken en probeer dan hogerop te komen maar verder dan praten met zijn mond probeert hij niets. Daarnaast wil hij "goed werk" en "geen domwerk" zoals hij dat noemt. Ik zelf vind dat je alle mogelijkheden moet aanpakken om er toch iets van te maken en geen te hoge eisen moet stellen als je geen diploma´s hebt of weinig werk ervaring. Heb het er ook al met hem over gehad maar hij zegt steeds "als jij ADHD zou hebben dan was je net als mij"

Maar om ff een stukje van de post van freecell te herhalen
[..]

Ik denk dat hij er te weing energie in steekt en meer afwacht todat er iets gebeurt.
Ik moest dit ff kwijt

Ik kan je frustratie best begrijpen. Maar ik begrijp hem ook. Soms wil je zoveel, maar lukt het je gewoon niet eens om uit je stoel op te staan. Laat staan dat je gaat solliciteren of hoger op probeert te komen op je werk.
Ikzelf wijt dit aan bepaalde angsten, net als jouw vriend doet. Bang om weer op je gezicht te gaan, om afgewezen te worden, etc. En ook wel moe gestreden tegen alle (voor)oordelen.
Je kunt je vriend misschien eens vragen hoe je hem zou kunnen helpen (en óf je hem kunt helpen). Misschien zou hij het fijn vinden als je bijv met hem mee zou gaan naar het uitzendburo of arbeidsburo (CWI) als steun. Of misschien iets totaal anders, misschien wil hij niet herinnert worden aan zijn 'tekortkomingen' en dus aan het gebrek aan werk. Misschien wil hij alleen maar afleiding en een leuke vriendschap. En mogelijk dat hij dan vanzelf toch actie gaat ondernemen.
Bij mij werkt het laatste bijv goed. Mijn moeder kan enorm achter me aan zitten zeuren over iets wat ik nog moet doen. Zolang ze blijft zeuren, gebeurt t niet. Houd ze haar mond, dan heb ik het meestal binnen hele korte tijd gedaan.

Ik weet niet of ik of iemand anders hier je kan helpen. We zijn tenslotte allemaal ADHD-ers of ADD-ers.
Succes ermee.

Bedankt voor je reactie. Naar het arbeidbureau of CWI gaan als steun heeft geen zin, want als ik dit voorstel krijg ik weer gezeur van zijn vader aan mijn hoofd. Dit klinkt er kinderachtig maar ondanks dat hij niet meer thuis woont speelt zijn vader een belangrijke rol in zijn beslissingen op het gebied van studie of werk. De visie van zijn vader is namelijk alles heel rustig aan doen en vooral veel leuke dingen doen. Ik heb al met hem gepraat over het feit dat hij meer zelfstandig moet worden. Want op andere gebieden zijn hij zelfstandig genoeg. Ondanks dat ik begrijp dat hij het moeilijk heeft, maar moet ook hij inzien dat de wereld niet alleen bestaat uit leuke dingen doen maar ook dingen waar je soms totaal geen zin in hebt daar heeft iedereen mee te maken ook al heb je er soms totaal geen energie of zin in.

Maar ik kan zelf wel zorgen voor afleiding en een leuke vriendschap dus hiermee ga ik gewoon verder.

Dat is duidelijk. Misschien is de vader een poging aan het wagen om hem op die manier weer aan de gang te krijgen? Wie weet heeft ie de: 'scheld en schreeuw"-taktiek al gebruikt en is daar niks uit voort gekomen en probeert ie t nu zo?

Ik zou idd gewoon voor de afleiding zorgen en hem wel duidelijk maken dat je er bent mocht t nodig zijn. Die wetenschap kan al heel veel voor iemand betekenen.

tja, of je beter thuis kan zitten of kan aanklooien is mij ook nog steeds een vraag.
ik heb vaak het advies gekregen eens met een uitkering een tijdje mezelf leren kennen,
maar daar voel ik me wel zo luste- en kansloos door dat ik liever een tijdje een baan heb
en weer wordt ontslagen.
ik kloot liever wat aan dan dat ik niks doe, volgens mij leer je dan meer.
alleen is het lastig tegenslagen te incasseren en weer door te gaan.

Klopt ook. Je gaat je zo nutteloos voelen als je niks doet. Ik zit nu alweer 3 maanden thuis door ziekte (niet vanwege mn adhd) en ben inmiddels mn baan daardoor kwijt. Ik zie er nu gigantisch tegenop om, als ik uberhaupt ooit volledig herstel, weer werk te zoeken en weer aan de slag te gaan. Maar mocht t zover komen, dan zal ik me toch volledig inzetten. Thuis zitten is leuk, maar eens houdt dat ook op. Vooral als je niks kúnt doen als je thuis zit. Ik kan bijv maar hooguit een half uurtje zitten en dan moet ik weer plat gaan liggen. Ik kan dus helemaal niks, alleen tv kijken. En dat verveelt na 3 maanden behoorlijk.

Ik kom me hier ook maar even melden, sinds nieuwjaardag heb ik sterk het vermoeden dat ik ADD heb, ik wist dat ik complex in elkaar zat, maar wist niet dat al die eigenschappen onder de noemer ADD vielen. Maar sindsdien is er wel het een en ander gebeurt, er zijn heel veel puzzelstukjes op zijn plek gevallen, onverklaarbare problemen, situaties en worstelingen kan ik nu veel beter inzien en onder de ADD scharen. Ik heb me door laten verwijzen naar Altrecht, een centrum voor volwassen met AD(H)D om daar een diagnose te stellen Voor mijn gevoel is het nu wel zeker eigenlijk.
Ik heb 2 mensen in mijn directe omgeving beter leren kennen, zij hebben het ook beide (via hen kwam ik erachter dat ik het ook heb) en ondervind een bijzonder klik met hen, erg leuk, eindelijk iemand waarmee ik op 1 level zit, met een half woord weet je al genoeg, een blik of wenk en het is duidelijk. Geen rotgevoel als ze eens onverwacht langs komen, terwijl mijn huis een zooi is. Nou goed, begin maart mag ik naar die Altrecht en dan zien we wel verder, ondertussen probeer ik mijn leven kwalitatief wat beter in te vullen, wat me goed afgaat, ipv uren zinloos dingen doen ben ik nu weer bezig met de 101 creatieve projecten af te ronden en dat gaat zo goed, helemaal happy is!

* Noli. zich hier dan ook maar komt melden.

Ik las net een post van Mel ergens anders hier op het forum. Ik ben toen eens op de site die ze noemde (www.levente.nl) gaan kijken en schrok me kapot.
Dit is mijn leven wat daar beschreven staat!

Op de lagere school had ik al concentratieproblemen ik werd dan ook gepest omdat ik overal te langzaam mee was. Zelfs in een rapportje van de kleuterschool stond al geschreven dat ik erg creatief was, me er ook erg mijn best deed op mijn werkjes maar dat het allemaal wel te lang duurde.
Vooral toen ik las dat ADD gepaard kan gaan met dyscalculie... Al jaren loop ik op tegen het feit dat ik 'rekenblind' ben, niemand die dyscalculie her/erkent.

En toen ik deze post las was het verhaal voor mij compleet:

quote:

Ik betrapte me er gister toevallig op dat ik op dat moment had onthouden hoe ik in godsnaam op een onderwerp kwam waar we het absoluut niet over hadden. Meestal ben ik die hele link meteen alweer kwijt. Het sprong niet zomaar in m'n gedachten, maar het was zeker wel heel in de verte gelinkt aan het onderwerp waar we het dat moment over hadden. Het volgende gebeurde in m'n hoofd:
We hadden het over een auto die hier op nat wegdek erg hard door de bocht ging, ik zag hem al helemaal het huis op de hoek rammen.
- Ik dacht aan het feit dat m'n rijinstructeur altijd zei dat ik niet zo door de bochten moest vliegen
- Daardoor dacht ik aan de bosweggetjes die we altijd reden met lessen
- Door m'n rijlessen heb ik veel van de omgeving hier gezien
- We zijn ook een paar keer langs Center Parcs gereden
- Vorig jaar zijn we in november in Center Parcs geweest en dat beviel erg goed
Vervolgens zeg ik 2 seconden nadat we het over de door de bocht scheurende auto hadden tegen m'n vriend: "We gaan dit jaar zéker in november weer naar Center Parcs!" En hij kijkt me aan van: waar haal je dat toch weer vandaan?
Superblij

Dit is hoe ik (vaak) denk.. Hoe vaak ik wel niet vreemd aangekeken word als ik ineens over een heel ander onderwerp begin..
Mijn man maakt ook vaak gekscherend de vergelijking dat als ik iets vertel dat ik van Leeuwarden naar Assen rij, maar dan wel via Amsterdam.
En wel vol overgave ergens aan beginnen en het niet af (kunnen) maken. Het huis ligt er hier vol van

En verder al die andere punten.. Ja ze kloppen.. Bijna alle punten zijn op mij van toepassing.
Ik heb zostraks meteen mijn man (huilend) opgebeld toen ik een groot gedeelte van die site had gelezen. Hij vroeg of ik even een link van die site naar 'm toe kon mailen zodat hij het later even door kon lezen, want wat ik 'm vertelde klonk toch al redelijk bekend.

Maar even afwachten over wat hij zegt en dan denk ik maar een afspraak maken met de huisarts..

[ Bericht 3% gewijzigd door Noli. op 22-01-2007 15:34:27 ]

ADHD is cool

Hoe hebben jullie het eigenlijk uitgelegd bij/aan de huisarts? Ik zou niet precies weten hoe en waar te beginnen.

quote:

Op maandag 22 januari 2007 15:44 schreef Noli. het volgende:
Hoe hebben jullie het eigenlijk uitgelegd bij/aan de huisarts? Ik zou niet precies weten hoe en waar te beginnen.

Er viel weinig uit te leggen bij mij, er was wel een hersenscan die rond mn 9-10de gedaan was waaruit bleek dat ik MBD zou kunnen hebben, maar er zat een optie bij dat ik daar in mn pubertijd overheen zou groeien(dachten ze toen), mijn huisarts wist ook niet wat het precies was, en heeft mij toen doorverwezen naar een psycholoog.

Ik heb niks uitgelegd aan de huisarts, maar gewoon een verwijzing voor Parnassia/PsyQ gevraagd

Meldt zich, ik heb een klein vermoeden dat ik mogelijk een vorm van ADD heb. Ik heb er een topic over geopend, iemand die zich herkend? Nosh in iig wel.

Aandachts en concentratie problemen.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 16:48 schreef Giraffe het volgende:
Ik heb weleens van die checklists gedaan en rondgekeken op het internet, waardoor ik tot de conclusie kwam dat ik mogelijk ADD heb. Toch heb ik ergens het gevoel alsof dit alles niet gewoon hypochondrisch is, maw. dat ik gewoon iets moet hebben dat ik de schuld moet geven. Echter herken ik me in zoveel van die dingen..

Van jongs af aan was ik al snel afgeleid, maar meekomen met de klas kon ik wel. VWO uiteindelijk afgerond zonder veel te doen, nu kom ik op de universiteit.. blijkt opeens dat je wat moet doen. Like.. LEREN O_O, dat heb ik echt nooit gekund. Gewoon geen discipline voor kunnen vinden. Altijd wat anders, en allemaal wazige gedachten die door me heengaan. Ondertussen stapelen onafgemaakte projecten zich op in "mijn documenten".

Soms kan ik me wel concentreren, op dingen als films, of IRC. Computers eigenlijk, en soms boeken. Dan moet ik echt even wakkergeschud worden soms, als ik weer vergeten ben wat te gaan drinken of als iemand wat tegen me zegt. Maar het is gewoon zo vervelend als je bezig bent met iets en je gedachten "vertrekken" zomaar. Dat je heel snel van onderwerp wisselt etc. Mijn humor wordt dan ook niet altijd begrepen. Veel woordspelingen, dubbele betekenissen, rare patronen, palindromen en anagrammen die niemand ziet.

Nu heb ik echt zoiets van "wtf? waarom vertel ik dit op een forum?", maargoed. Hoe vraag je zoiets een beetje normaal aan een doc? Of je een ADD test kan doen etc, en ik heb eigenlijk liever niet dat mn ouders t weten, is zo vervelend.. gaan ze weer aan mn kop zeuren >.<

Deels herkenning, al hoewel ik qua het sociale aspect andere problemen ondervind.

Ik kom net terug van de dokter. Ik heb m'n verhaal voorgelegd en ze vertelde me dat er vroeger vaak allereerst eindeloze diagnosetrajecten zouden volgen. Tegenwoordig dacht men daar wat anders over, met name bij volwassenen waarvan de arts het idee had dat ze zelf redelijk wisten waar ze mee bezig waren. Ze gaf me daarom de keuze tussen een verwijzing naar een psycholoog, of een proefrecept ritalin. Ik heb voor die laatste optie gekozen en over een week heb ik een nieuwe afspraak waarin bekeken wordt hoe we nu verder gaan.

Fijn dat ze het zo goed oppakte

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 16:48 schreef Giraffe het volgende:
Ik heb weleens van die checklists gedaan en rondgekeken op het internet, waardoor ik tot de conclusie kwam dat ik mogelijk ADD heb. Toch heb ik ergens het gevoel alsof dit alles niet gewoon hypochondrisch is, maw. dat ik gewoon iets moet hebben dat ik de schuld moet geven. Echter herken ik me in zoveel van die dingen..

Van jongs af aan was ik al snel afgeleid, maar meekomen met de klas kon ik wel. VWO uiteindelijk afgerond zonder veel te doen, nu kom ik op de universiteit.. blijkt opeens dat je wat moet doen. Like.. LEREN O_O, dat heb ik echt nooit gekund. Gewoon geen discipline voor kunnen vinden. Altijd wat anders, en allemaal wazige gedachten die door me heengaan. Ondertussen stapelen onafgemaakte projecten zich op in "mijn documenten".

Ik was dus zo iemand die op de lagere school bijna niet meekwam. Mijn cijfers waren altijd wel goed maar ik heb net mijn oude rapportjes erbij gepakt. 'Vlijt' zit soms tussen Normaal actief en Gemakzuchtig maar vaak het meest op Gemakzuchtig en bij 'Tempo' staat elk jaar alleen maar Langzaam.
Ik ben daarna naar de LTS gestuurd en daar zat ik met twee vingers in m'n neus, zo simpel vond ik het. Behalve Wis- en Natuurkunde. Dat was gewoon bagger door de dyscalculie.

quote:

Soms kan ik me wel concentreren, op dingen als films, of IRC. Computers eigenlijk, en soms boeken. Dan moet ik echt even wakkergeschud worden soms, als ik weer vergeten ben wat te gaan drinken of als iemand wat tegen me zegt.

Dat ken ik ook, husb moet me regelmatig even zeggen dat ik wat moet drinken anders doe ik het niet. En boeken, ik moet na een bepaalde tijd even mijn hoofd schudden ofzoiets en dan kan ik weer verder. Dan ben ik er weer (even) bij met m'n gedachten. Ik heb vaak dan ook het idee dat ik wat verkrampt ben (mijn spieren) en ik dat ook weer losschud. Heb jij dat ook?

quote:

Maar het is gewoon zo vervelend als je bezig bent met iets en je gedachten "vertrekken" zomaar. Dat je heel snel van onderwerp wisselt etc. Mijn humor wordt dan ook niet altijd begrepen. Veel woordspelingen, dubbele betekenissen, rare patronen, palindromen en anagrammen die niemand ziet.

Zooooo herkenbaar. Vooral dat niemand die woordspelingen enzo begrijpt.
Zo'n hele groep die je dan aankijkt en jij die het als enige snapt.

quote:

Nu heb ik echt zoiets van "wtf? waarom vertel ik dit op een forum?", maargoed. Hoe vraag je zoiets een beetje normaal aan een doc? Of je een ADD test kan doen etc, en ik heb eigenlijk liever niet dat mn ouders t weten, is zo vervelend.. gaan ze weer aan mn kop zeuren >.<

Ik heb net mijn lagereschool rapportjes erbij gezocht en ga zo de huisarts maar eens bellen.
_{Ik zit trouwens te twijfelen of ik mijn oude leraar (en toenmalig schooldirecteur) van de lagere school ook zal bellen hierover, mocht de huisarts me niet geloven. Dan heb ik die iig als backup.}

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 10:27 schreef MouseOver het volgende:
Ik kom net terug van de dokter. Ik heb m'n verhaal voorgelegd en ze vertelde me dat er vroeger vaak allereerst eindeloze diagnosetrajecten zouden volgen. Tegenwoordig dacht men daar wat anders over, met name bij volwassenen waarvan de arts het idee had dat ze zelf redelijk wisten waar ze mee bezig waren. Ze gaf me daarom de keuze tussen een verwijzing naar een psycholoog, of een proefrecept ritalin. Ik heb voor die laatste optie gekozen en over een week heb ik een nieuwe afspraak waarin bekeken wordt hoe we nu verder gaan.

Fijn dat ze het zo goed oppakte

MouseOver hoe heb jij het aan je huisarts uitgelegd? Waar ben je zeg maar begonnen?
Ik wil zo eigenlijk de huisarts gaan bellen..

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 10:30 schreef Noli. het volgende:

[..]

MouseOver hoe heb jij het aan je huisarts uitgelegd? Waar ben je zeg maar begonnen?
Ik wil zo eigenlijk de huisarts gaan bellen..

"Hoi, ik denk dat ik add heb, dus de niet hyperactieve variant van adhd"

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 10:27 schreef MouseOver het volgende:
Ik kom net terug van de dokter. Ik heb m'n verhaal voorgelegd en ze vertelde me dat er vroeger vaak allereerst eindeloze diagnosetrajecten zouden volgen. Tegenwoordig dacht men daar wat anders over, met name bij volwassenen waarvan de arts het idee had dat ze zelf redelijk wisten waar ze mee bezig waren. Ze gaf me daarom de keuze tussen een verwijzing naar een psycholoog, of een proefrecept ritalin. Ik heb voor die laatste optie gekozen en over een week heb ik een nieuwe afspraak waarin bekeken wordt hoe we nu verder gaan.

Fijn dat ze het zo goed oppakte

Ik wil niet vervelend doen, maar maar 1 week ritalin uitproberen?? Dat gaat niks worden in mijn ogen. Voordat het het gewenste effect begon te krijgen was ik toch al een tijdje (denk aan een paar weken op zn minst) aan het slikken. Je moet nl eerst de voor jou juiste dosering zien te vinden. En er een beetje aan wennen, ik heb in het begin enorm veel bijwerkingen gehad. Knallende koppijn en duizelig vooral.
Ik zou toch gaan voor die doorverwijzing, dan heb je tenminste iemand die je in het begin even heel goed kan begeleiden met het vinden van de juiste dosering en evt je ondersteunen met zaken die je misschien nog 'ergens op een plank' hebt liggen. Als je eenmaal je weg hebt gevonden en het gaat goed met de ritalin, dan kan je huisarts altijd de zaak weer overnemen en vervolgreceptjes uitschrijven enzo.

In elk geval veel succes!!

oh, krijg je methylfenidaat of de echte ritalin?

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 11:34 schreef Roeji het volgende:

[..]

Ik wil niet vervelend doen, maar maar 1 week ritalin uitproberen?? Dat gaat niks worden in mijn ogen. Voordat het het gewenste effect begon te krijgen was ik toch al een tijdje (denk aan een paar weken op zn minst) aan het slikken. Je moet nl eerst de voor jou juiste dosering zien te vinden. En er een beetje aan wennen, ik heb in het begin enorm veel bijwerkingen gehad. Knallende koppijn en duizelig vooral.
Ik zou toch gaan voor die doorverwijzing, dan heb je tenminste iemand die je in het begin even heel goed kan begeleiden met het vinden van de juiste dosering en evt je ondersteunen met zaken die je misschien nog 'ergens op een plank' hebt liggen. Als je eenmaal je weg hebt gevonden en het gaat goed met de ritalin, dan kan je huisarts altijd de zaak weer overnemen en vervolgreceptjes uitschrijven enzo.

In elk geval veel succes!!

oh, krijg je methylfenidaat of de echte ritalin?

Neuh, die week is tussendoor omdat ze een oogje op me wil houden. Ik heb hier nu voor 3 weken liggen. Die doorverwijzing kan altijd nog, eerst eens dit proberen. Het is methylfenidaat.

Hoe zit het nu eigenlijk? Mag je er nu wel of niet meer rijden? Dokter zei wel, etiket van het doosje heeft een geel stickertje dus dat zou niet betekenen, en uit wat ik op internet gevonden heb mag het tegenwoordig juist weer wel, mits je je rijbewijs al gehaald had voor je ermee begon (omdat er ander allerlei keuringen zouden volgen voor je af mag rijden)

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 12:02 schreef MouseOver het volgende:

[..]

Neuh, die week is tussendoor omdat ze een oogje op me wil houden. Ik heb hier nu voor 3 weken liggen. Die doorverwijzing kan altijd nog, eerst eens dit proberen. Het is methylfenidaat.

Hoe zit het nu eigenlijk? Mag je er nu wel of niet meer rijden? Dokter zei wel, etiket van het doosje heeft een geel stickertje dus dat zou niet betekenen, en uit wat ik op internet gevonden heb mag het tegenwoordig juist weer wel, mits je je rijbewijs al gehaald had voor je ermee begon (omdat er ander allerlei keuringen zouden volgen voor je af mag rijden)

Officieel mag je er niet mee rijden, krijg je een ongeluk dan kan de verzekering moeilijk gaan doen en weigeren te betalen. Maar... wat mijn verzekering niet weet, das dan jammer Ik heb de eerste 2 weken toen ik ermee begon, mn auto wijselijk laten staan. Ik merkte nl genoeg verschil met de ritalin. Alsof je een beetje dromerig/zweverig/duizelig was plus dan die knallende koppijn. Na die 2 weken was de duizeligheid al een stuk minder en ben ik kleine stukken weer gaan rijden. Naar mijn werk (dat was 120km heen en ook 120km weer terug) ben ik nog blijven carpoolen, tot ik me helder genoeg voelde om alleen te rijden.

Heb je trouwens je bloeddruk laten meten? Die moet je nl wel even in de gaten houden. Kan dat je hartkloppingen krijgt en je bloeddruk de hoogte in schiet.

Welke dosering heb je gekregen?

Het zijn 10mg tabletten. 2 maal daags 3/4 tablet.

2maal daags?
Normaal gesproken neem je het om de 3 a 4 uur in. En ik vind 3 tot 4 tabletten erg veel om ineens mee te beginnen. Ik zou eens met wat minder beginnen en het opbouwen. Maar goed dat is mijn mening en ervaring. Als je laag begint, heb je minder kans op bijwerkingen en rebounds.

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 12:36 schreef Roeji het volgende:
2maal daags?
Normaal gesproken neem je het om de 3 a 4 uur in. En ik vind 3 tot 4 tabletten erg veel om ineens mee te beginnen. Ik zou eens met wat minder beginnen en het opbouwen. Maar goed dat is mijn mening en ervaring. Als je laag begint, heb je minder kans op bijwerkingen en rebounds.

"driekwart"

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 12:41 schreef MouseOver het volgende:

[..]

"driekwart"

Oooooohhhh.
Dat verklaart , ik dacht al dat ze je ineens omgedraaide cold-turkey wilde laten doen

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 10:47 schreef MouseOver het volgende:

[..]

"Hoi, ik denk dat ik add heb, dus de niet hyperactieve variant van adhd"

Ik heb trouwens een afspraak voor morgenvroeg staan..

De roes is trouwens niet geheel onprettig

_{jammer dat ik over een uurtje een tentamen heb}

*meldt !!
ben er ook weer werk inmiddels bij een bakkerij v/d hema, spoelkeuken (karren schoonspuiten met hogedrukspuit), iedereen vindt het kutwerk, ik vind het wel leuk! aangezien ik mn eigen tempo (met grenzen dan ) kan bepalen en lekker bezig ben!
het is wel om 7 uur beginnen, maar ik ben er aan gewend (ik kan nog steeds uitslapen tot 13:00 op vrije dagen, dat nooit verleerd) maar pas 2 keer telaat gekomen in 3 maanden ofzo
En, in tegenstelling tot op school, kan ik korte pauzes nemen (gewoon naar de wc ofzo, dat is genoeg om weer even tot rust te komen) en vinden ze het niet erg als ik iets drukker ben!
Thuis gaat het ook een stuk beter sinds ik werk, omdat ik gewoon veel energie kwijt kan in mn werk. Ik slik nog steeds 36mg concerta en af en toe dipiperon (kwart tablet) en regelmatig (ongeveer 4 a 5 keer per week) melatonine 5mg.

zo, dat was mijn update-tje weer

rare dosering die twee maal daags. En ik zou ook wel een doorverwijzing vragen. Ritalin is geen wondermiddel, je moet ook leren bepaalde patronen te doorbreken enzo.

Ik was vroeger een GIGANTISCH druk kind, maar vroeger (och wat klinkt dat lang geleden, ben nog maar 18 maargoed) was het nog niet zo'n 'mode' om ADHD te hebben. Mn moeder geeft kinderen nu een ADHD verklaring en weet zeker dat ik die ook zou hebben gekregen in deze tijd.

Nu ben ik wel redelijk rustig, op sommige momenten na dan, maar wat ik wel merk is dat ik me totáál niet kan concentreren bij het leren. Nou lukt de middelbare school nog wel redelijk zonder leren (VWO) maar nu op de universiteit is dat echt een probleem. helaasch..

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 12:02 schreef MouseOver het volgende:

[..]

Neuh, die week is tussendoor omdat ze een oogje op me wil houden. Ik heb hier nu voor 3 weken liggen. Die doorverwijzing kan altijd nog, eerst eens dit proberen. Het is methylfenidaat.

Hoe zit het nu eigenlijk? Mag je er nu wel of niet meer rijden? Dokter zei wel, etiket van het doosje heeft een geel stickertje dus dat zou niet betekenen, en uit wat ik op internet gevonden heb mag het tegenwoordig juist weer wel, mits je je rijbewijs al gehaald had voor je ermee begon (omdat er ander allerlei keuringen zouden volgen voor je af mag rijden)

Ik heb mijn rijbewijs gehaald met ritalin
En ik rijd ook gewoon met ritalin..

niks geen last van.. ik ga eigenlijk eerder trappen (maximum snelheid flink overschreiden) en zigzaggend door het verkeer als ik geen ritalin heb gehad. (soms ook niet maar verschilt per bui) en met ritalin kan ik me gewoon beheersen.

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 15:40 schreef Robbiej het volgende:

[..]

Ik heb mijn rijbewijs gehaald met ritalin
En ik rijd ook gewoon met ritalin..

Wist het CBR dat? En zo nee: heb je misschien ergens een beetje gejokt?

quote:

niks geen last van.. ik ga eigenlijk eerder trappen (maximum snelheid flink overschreiden) en zigzaggend door het verkeer als ik geen ritalin heb gehad. (soms ook niet maar verschilt per bui) en met ritalin kan ik me gewoon beheersen.

Dat is voor zover ik weet ook precies de argumentatie geweest om het toch toe te staan. Je bent niet de enige namelijk

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 15:28 schreef Yoni het volgende:
rare dosering die twee maal daags. En ik zou ook wel een doorverwijzing vragen. Ritalin is geen wondermiddel, je moet ook leren bepaalde patronen te doorbreken enzo.

Het viel me ook mee. Ik had op meer gerekend. Ze heeft er expliciet bijgezegd dat add'ers een lagere dosering voorgeschreven krijgen dan adhd'ers. Daarbij ben ik erg licht voor een man, ik weeg maar 63kg. Ik denk sowieso dat ze met een dergelijke probeerdosis liever aan de veilige kant gaat zitten en dat ze om vergeten te voorkomen het aantal innamemomenten zo klein mogelijk gemaakt heeft.

Van bijverschijnselen zoals misselijkheid of gebrek aan eetlust heb ik na die eerste dosis in ieder geval geen last gekregen. Wel een beetje van duizeligheid maar dat is na een uur weggetrokken.

Op zich ben ik het wel met je eens dat een psycholoog _{btw, die mogen als zijnde niet-arts toch geen medicatie voorschrijven?} de dosering beter zou kunnen uitvogelen. Daar staat tegenover dat ik het idee heb op het organisatorische vlak zelf al aardig wat gedaan heb en daar daarom weinig heil van verwacht, en ook erg weinig zin in heb trouwens. Ik heb in die zin m'n leven aardig op orde en loop er vooral steeds tegenaan dat m'n concentratie dramatisch is en dat ik daarnaast doodmoe wordt van die chaos in m'n hoofd. En dat zijn nu net precies de punten waar medicatie bij zou kunnen helpen.

Daarom wil ik het eerst even zo aankijken. M'n huisarts leek trouwens wel aardig op de hoogte van adhd problematiek. Het is ook nog een jonger iemand, ik schat zo'n 35. Ze heeft de praktijk een half jaar geleden van haar 70 jarige voorganger overgenomen die er waarschijnlijk minder begrip voor gehad zou hebben

Ik zou toch eens vragen waarom ze met die rare dosering van 2 maal daags (en dan ook nog 3kwart?, neem dan 1hele, scheelt ook weer gepruts met breken of anders een halve).
Aangezien ritalin maar hooguit 4 uur werkt, dan haal je dus niet de hele dag door en krijg je rebounds. Met deze lage dosering merk je dat niet, neem ik aan. Maar als je straks meer moet slikken dan ga je echt wel uit je dak als je een flinke rebound krijgt. Bij mij was dat direct te merken, ik werd enorm chagrijnig en vervelend, ik kreeg koppijn, voelde me in het geheel niet lekker in mn vel, kon mn draai niet vinden, etc. Bij mij lag/ligt het eraan dat het na 2 uur al uitgewerkt is. Ik stuiterde dus de godganse dag van boven naar beneden, van 'doped' naar rebound. Als ik ze nu om de 2uur inneem is er niks aan de hand. Maar de dosering gaat dan wel aardig omhoog. De laatste keer zat ik dus op 5maal daags 20mg. Sinds ik de echte ritalin heb, ben ik nog niet zover gekomen dat ik weet wat mn juiste dosering is. Mompelt iets in de trant van: kont tegen de krib gooien en geen zin meer om continu op de klok moeten kijken.

Ik had er, o.a. door een hoop tegenslag met mn gezondheid, er even totaal geen zin meer in om me bezig te houden met het precies op tijd slikken van die troep. Aangezien ik niet veel meer kan dan in bed of op de bank liggen. Waarom zou ik me dan vol gaan stoppen met medicijnen als ze nu niet echt nodig zijn. In mijn ogen althans.

Ik ben me nu wel weer elke dag aan het voornemen dat ik 'morgen' er toch weer mee moet gaan beginnen. Maar aangezien er nog geen schot zit te komen in mijn herstel, blijf ik het voor me uit schuiven.

Genoeg weer over mij. Ik hoop dat de ritalin je het gewenste gaat opleveren. Mocht je je niet prettig voelen bij de methylfenidaat, vraag je dan de echte ritalin. Ik voelde me er vele malen beter bij, ondanks dat ik het niet fatsoenlijk slikte.

Succes morgen bij de HA Noli! Ik heb bij de HA aangekaart dat ik het vermoeden heb dat ik ADD heb en graag doorverwezen wou willen worden voor diagnose. Nou dat is goed zei de huisarts na een paar vragen (waarom denk je dat, wat ondervind je zoal) En heb je al bedacht waar je naar toe zou willen voor diagnose? Tuurlijk had ik dat al even uitgezocht, hier zit Altrecht, een centrum voor volwassen met AD(H)D. Oke, dan doen we dat Lekker ding, goeie vent die doktervan mij!
Maar goed, ik wist al van te voren dat mijn HA er wel open voor staat, dus ik was niet zo heel opgelaten.