Crowded House komt voort uit de restanten van de legendarische Nieuw-Zeelandse new wave groep Split Enz. Nadat frontman Tim Finn de groep verlaat om zich te richten op een solo-carrière, neemt zijn jongere broer Neil Finn het voortouw.
Na de plaat See Ya 'Round houdt Split Enz het voor gezien.

Met Enz-drummer Paul Hester en bassist Nick Seymour begint Neil Finn het bandje The Mullanes. Ze verhuisden naar Los Angeles alwaar ze in een klein huis woonden dat de inspiratie bleek voor uiteindelijke naam van de band: Crowded House.
Met een platencontract van Capitol Records en producer Mitchell Froom maakte de band hun eerste (titelloze) album en de meest succesvolle single Don't Dream It's Over dat nummer 2 werd in de Amerikaanse Billboard in 1987.

In 1988 komt het tweede album Temple of Low Men uit. Met hits als Into Temptation en Better Be Home Soon bevestigen de heren dat zijn prima pop/rockmuziek maken, volgens de beste tradities.

Een creatieve crisis ligt op de loer als de platenmaatschappij de derde LP afkeurt. De hele plaat verdwijnt naar de diepste kelders en de heren worden opnieuw de studio in gestuurd.
Rond dezelfde tijd werkt Neil met zijn broer Tim aan een gezamenlijk album. De fundamenten van deze plaat worden ingezet als vervangende derde plaat van Crowded House. Tim wordt een vierde bandlid en gezamenlijk maken ze de plaat die bekend wordt onder de noemer Woodface.
De broertjes hebben een gouden greep gedaan, de successen van Split Enz worden wereldwijd teniet gedaan door de hits Weather With You, Chocolate Cake, Fall At Your Feet, Four Seasons In One Day en It's Only Natural.

Hoe harmonieus de Finn-stemmen samen klinken, zo weniig harmonieus verloopt de broederlijke samenwerking. Tijdens de Woodface wereldtour gaan de broers uit elkaar en is Crowded House opnieuw een trio.

In de zomer van 1992/93 (zuidelijk halfrond!) neemt de band het album Together Alone op. Hiervoor verbleven ze op een afgelegen strand van Nieuw-Zeeland, Kare Kare, dat ook het toneel werd voor de film The Piano. Multi-instrumentalist Mark Hart is inmiddels als vierde bandlid toegetreden.
Het album werd eind 1993 uitgebracht. Het jaar daarop ontving Crowded House de prijs voor Beste Internationale Act van Q-magazine, waarbij ze grote acts als U2, Nirvana en Pearl Jam versloegen.

Na een succesvolle wereldtour neemt Neil de tijd om opnieuw met broer Tim te werken. Ze werken weer aan een broertjesplaat. Dit keer maken ze de plaat ook samen af en in 1995 ziet Finn het levenslicht. Een bondige en low-fi plaat die door een summiere tour wordt ondersteund.

Na een Greatest Hits-album (Recurring Dream) besluit Neil de band in 1996 op te heffen, naar eigen zeggen omdat hij 'bang was zichzelf te herhalen' en hij op zoek wilde naar een nieuwe manier van muziek maken. De band gaf een laatste concert op de trappen van het Sydney Opera House.
Ruim 120.000 man publiek was getuige van dit historische concert.

Na het afscheid van Crowded House is Neil Finn actief als solo-artiest, maar ook als producer en sessie- en tourmuzikant. Tevens vormt hij met Tim de FInn Brothers.

In 1999 kunnen de fans kennismaken met wat ooit het derde album had moeten worden. Het grote deel van deze afgekeurde plaat is terug te horen op de CD Afterglow. Naast de afgekeurde plaat staan op Afterglow ook B-kantjes.

Eind november 2006 komt het afscheidsconcert uit 1996, Farewell To The World, uit op CD en DVD.

Hoewel het alweer 10 jaar geleden is dat Crowded House afscheid nam, is de band nooit echt stoffig geworden.

Dat blijkt ook wel uit het feit dat er nog een CD is uitgekomen na het afscheid en dat we volgende week, 10 jaar na dato eindelijk het afscheidsconcert op CD kunnen kopen. En op DVD, al is het eerder wel op VHS verschenen.



Crowded House is dood, leve Crowded House!
Daarom hierbij een terecht topic op Fok!

quote:

Op vrijdag 29 december 2006 20:48 schreef dwerg het volgende:

[..]

Je bedoelt: het is een schande dat in november de search het nog steeds niet deed. Crowded House
Deze openingspost is mooier.

Dat en dat ik het topic ook niet tegenkwam in "Band en artiesten". Dat is toch een rete-complete lijst, dus ik dacht als het er niet is, dan moet het er komen...
Ontdek echter dat ik ook in het oude topic heb gepost. Mijn geheugen is dus niet bepaald optimaal...

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 13:10 schreef Spuit12 het volgende:
How will you go, van Woodface is een nog niet genoemd topnummer. Eigenlijk is Woodface zo ongeveer een best of, er staan maar weinig slechte liedjes tussen

How Will You Go is inderdaad geweldig. Een typisch Finn Brothers-lied, overigens. Mocht je 'm niet kennen dan is de broertjes-plaat "Everyone Is Here" een dikke aanrader. Sluit naadloos aan bij de Woodface-nummers die Tim & Neil schreven en zongen...

[ Bericht 19% gewijzigd door Sammy3000 op 04-01-2007 14:42:27 ]