R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het is nu een maand geleden dat m'n ex en ik uit elkaar zijn gegaan. In de periode van vijf (eigenlijk zes) maanden waarin ik verkering met haar heb gehad, was alles top en ik ben nog nooit zo verliefd geweest (ik ben ook enorm nauwkeurig wat verliefd worden betreft ). Ze is altijd al een moeilijke prater geweest en praatte nooit graag over haar gevoelens, met niemand niet. Ze was wel enorm vol leven, altijd vrolijk en enthousiast en daarom hield ik van haar. Als zij iets over haar gevoelens vertelde, positief of negatief, was dat dus geen bullshit. Ieder smsje was gemeend. Zo kreeg ik een sms'je met 'Kom je morgen? Ik wil je echt graag zien! xxxxxxxxxx enz.'. Alles koek en ei dus. Ik zag haar dan ook en er was geen wolkje aan de lucht. Ze is een type net als ik: als wij verliefd worden op iemand, is dat niet zomaar iets. Vandaar ook dus dat ik vertrouwen had in een enorm lange relatie.
De woensdag na de maandag dat alles nog koek en ei was, ging ik weer naar haar toe 's avonds. Dit was een enorm bizarre ervaring. Normaal zitten we op de bank, lekker tegen elkaar aan al knuffelend TV te kijken. Die avond was echter anders. Terwijl ik in normale positie zat, klaar om haar tegen m'n borst aan te laten liggen, zat zij voorovergebogen terwijl haar handen haar hoofd ondersteunden. De hele tijd zei ze amper een woord en het gebruikelijke gezoen en geknuffel was afwezig. Ook een afscheidskus toen ik naar huis ging kon er amper vanaf. Ik heb me de dagen daarna ontzettend zorgen gemaakt. De maandag erop zou ik haar weer gaan zien en ik heb die dagen ervoor niet geslapen. Ik wist namelijk dat ze het uit ging maken. Haar beste vriendin zei van niets te weten (wat dus wel zo was, maar gelukkig hield ze dit voor zich), maar het smsje na mijn vraag 'Hoelaat zal ik langskomen, lieverd? (gevolgd door een ellenlange reeds xxx)' luidde: 'Kom maar rond n uur of 9.. xxx'. En normaal vormen ook haar x'jes een gigantische polonaise. Toen die avond wederom werd bevestigd met eenzelfde houding als de woensdag ervoor, wist ik genoeg. Ik had me de hele week al voorgenomen om met haar te gaan praten bij het afscheid. Dit was echter niet nodig. Ze kwam zelf al met een verklaring op de proppen.
Het begon met 'Ik moet je echt iets vertellen'. Ik pakte haar vast en begon te huilen, want hoewel ik al wist dat het zou gebeuren, was de ultieme bevestiging toch een enorme klap. Ze zag me meer als een heeeele goede vriend, en hoe cliché dit ook moge klinken: ik geloof haar en ik ben niet naïef. Haar gevoel was gewoon weg. Ook zij begon erg hard te huilen, terwijl ik haar nog nooit een traantje heb zien laten (zelfs niet bij erge gebeurtenissen privé). Ze vond het heel erg dat het gevoel er niet meer was, want ze wist hoeveel pijn ze hiermee zou doen. Ze deed ook zichzelf hiermee pijn, zei ze. Nog steeds huilend vertelde ze me dat ze me echt wilde blijven zien en dat ik zó veel voor haar betekende dat ze me echt niet kwijt wilde. Ik zei ook dat ik haar niet kwijt wilde, en ze verzekerde me dat dat ook niet zou gebeuren. We zouden immers elkaars beste vrienden blijven en ik was ook haar beste vriend op dat moment. Ik zou nog bij allerlei familiegebeurtenissen van haar aanwezig mogen zijn (feest van haar militaire vader die thuis zou komen) en er zou in principe niets veranderen, behalve dat we niet meer zouden zoenen en dergelijke. Knuffelen wilde ze ook nog héél graag. Verder vertelde ze nog dingen die ze nooit aan iemand had verteld, enorm serieuze dingen zelfs (zelfmoord, de hele reutemeteut kwam naar buiten). Ik voelde me vereerd dat ik dit mocht aanhoren en stelde haar gerust. We spraken af dat we nog een keer over haar problemen zouden praten.
Met een enorm kutgevoel ging ik naar huis: het was over. Ergens vond ik echter nog de troost dat niet alles over was. Ik zou haar immers blijven zien. De zondag daarna zijn we dan ook samen naar de bios geweest, wat erg gezellig was. Op dit punt had ik er vertrouwen in dat óf zij weer verliefd op me zou worden, óf ik gewoon gewend zou raken aan de vriendschap en ik zodoende over haar heen zou komen. De vrijdag daarna was echter een cruciale. Deze dag zouden we 6 maanden verkering hebben. We waren allebei in dezelfde discotheek en zij schonk niet al te veel aandacht aan me. Geen probleem natuurlijk, het stikte van de bekenden in die discotheek. Er was echter wel een jongen die ze de hele avond wél aandacht schonk, en niet zo'n beetje ook. Ze waren elkaar zeg maar nog net niet aan het zoenen. Ik voelde me enorm kut en m'n vrienden probeerden me van haar weg te sturen, maar ik moest en zou kijken wat ze van plan was. Op een gegeven moment kon ik 't niet meer aan en barstte ik, hoe fout, in tranen uit. M'n vrienden haalden daarop m'n ex, die me heel lief toesprak en me verzekerde dat hij 'gewoon iemand' was. Dat was dan ook het geval, ze was gewoon plezier aan het maken. Overbezorging dus van mijn kant.
De weken daarna verliepen stroef. Het contact was allesbehalve optimaal, maar nog altijd positief. Zin om me te zien had ze echter niet, in haar achterhoofd houdende dat ik nog lang niet over haar heen was. Dit zorgde voor een gespannen sfeer tussen ons. Een week daarna had ze een optreden, een optreden waar ze al sinds onze relatie erg mee bezig was en een optreden dat ik dan ook bewust heb meegemaakt qua opzet. Ik ging met haar winkelen voor de kleren die ze bij het optreden aan zou doen. Die zaterdag ging ik in m'n eentje naar het optreden kijken, waar we samen zo naartoe hadden gewerkt. Verder wist ik dat m'n ex het altijd al goed kon vinden met ene Mark, die ik verder nooit gezien of gesproken had. En hoe het kan weet ik niet, maar het moment dat ik die jongen zag staan in de zaal van het optreden wist ik dat hij Mark was. Ik wist niet dat hij kwam, ik wist niet wie hij was maar iets zei me dat hij Mark was. Vanaf hier voelde ik me kutter dan ooit. Na haar optreden zag ik ze samen weglopen. Het was dus inderdaad Mark. Het is toch een gevoel geweest dat me dat heeft verteld en het klopte. Ze liepen samen naar buiten, terwijl ik dacht: "Dit kan toch zeker niet?" Buiten aangekomen deed ik alsof ik een luchtje ging scheppen, terwijl m'n ex en Mark met nog iemand stonden te praten. 'Verrassend' liep ik naar ze toe en gaf m'n ex complimenten over haar optreden. Ze negeerde me echter, op een 'dankjewel' na, volkomen en bleef met plezier met Mark lachen en hem bewonderlijk aankijken. Vanaf hier wist ik dat het raak was: ze is verliefd op een ander. Die avond heb ik toenadering gezocht tot haar en met enorm veel tegenzin kreeg ik die. Ik vertelde haar dat ik wist dat ze Mark enorm leuk vond en dit bevestigde ze. Ze zei dat ik niet had moeten komen, want ze wilde niet steeds in de gaten gehouden worden. Ze wilde ook dat ik haar niet meer zou gaan zien, maar ik zei dat we nog een gesprek zouden hebben. Ik moest haar hier absoluut van overtuigen, want hoewel we eerst over haar problemen zouden praten, moesten we nu over mijn problemen praten. Ik snapte er immers niets meer van: het ene moment zegt ze in tranen me nooit kwijt te willen als beste vriend, het andere moment wil ze me 't liefst nooit meer zien. Donderdag's, afgelopen donderdag, troffen we elkaar en spraken we heel kort over wat er gebeurd is. Ze vertelde dat het nooit iets zou worden met Mark, aangezien hij te ver weg zou wonen. Ik wist (en weet) dat het toch iets gaat worden, maar dat nam ik dan maar voor lief. Ze vertelde me dat ik echt over haar heen moest komen, maar ik kan dat uiteraard niet als zij recht voor m'n neus een ander aan het krijgen is. Na die mooie tijd die wij hadden en na de beloftes die ze op de avond van het uitmaken in tranen deed, had ik niet het idee dat ze binnen een tijdsbestek van 3 weken alweer een ander zou hebben. Toch is dit het geval en ik vrees voor mezelf wanneer ze hem voor het eerst zoent. Zoenen was immers één van haar principes: alleen met een héél speciaal iemand.
Nu hebben we afgesproken dat ik haar twee weken niet zie. De eerste week is om en ik word gek van de vragen. Ik eet niet meer, ik slaap nauwelijks, ik tril constant, ik vergeet alles en m'n haren beginnen zelfs ernstig uit te vallen. Iedere nacht droom ik van haar (iets dat ik vroeger in ieder geval niet bewust meemaakte) en werkelijk iedere 10 secondes denk ik aan haar. Hoe kan het zijn dat het ineens over is? Dat ze ineens een 180 graden draai heeft gemaakt en ik van beste vriend ineens grootste vijand ben geworden?
). Ze is altijd al een moeilijke prater geweest en praatte nooit graag over haar gevoelens, met niemand niet. Ze was wel enorm vol leven, altijd vrolijk en enthousiast en daarom hield ik van haar. Als zij iets over haar gevoelens vertelde, positief of negatief, was dat dus geen bullshit. Ieder smsje was gemeend. Zo kreeg ik een sms'je met 'Kom je morgen? Ik wil je echt graag zien! 
xxxxxxxxxx enz.'. Alles koek en ei dus. Ik zag haar dan ook en er was geen wolkje aan de lucht. Ze is een type net als ik: als wij verliefd worden op iemand, is dat niet zomaar iets. Vandaar ook dus dat ik vertrouwen had in een enorm lange relatie.De woensdag na de maandag dat alles nog koek en ei was, ging ik weer naar haar toe 's avonds. Dit was een enorm bizarre ervaring. Normaal zitten we op de bank, lekker tegen elkaar aan al knuffelend TV te kijken. Die avond was echter anders. Terwijl ik in normale positie zat, klaar om haar tegen m'n borst aan te laten liggen, zat zij voorovergebogen terwijl haar handen haar hoofd ondersteunden. De hele tijd zei ze amper een woord en het gebruikelijke gezoen en geknuffel was afwezig. Ook een afscheidskus toen ik naar huis ging kon er amper vanaf. Ik heb me de dagen daarna ontzettend zorgen gemaakt. De maandag erop zou ik haar weer gaan zien en ik heb die dagen ervoor niet geslapen. Ik wist namelijk dat ze het uit ging maken. Haar beste vriendin zei van niets te weten (wat dus wel zo was, maar gelukkig hield ze dit voor zich), maar het smsje na mijn vraag 'Hoelaat zal ik langskomen, lieverd? (gevolgd door een ellenlange reeds xxx)' luidde: 'Kom maar rond n uur of 9.. xxx'. En normaal vormen ook haar x'jes een gigantische polonaise. Toen die avond wederom werd bevestigd met eenzelfde houding als de woensdag ervoor, wist ik genoeg. Ik had me de hele week al voorgenomen om met haar te gaan praten bij het afscheid. Dit was echter niet nodig. Ze kwam zelf al met een verklaring op de proppen.
Het begon met 'Ik moet je echt iets vertellen'. Ik pakte haar vast en begon te huilen, want hoewel ik al wist dat het zou gebeuren, was de ultieme bevestiging toch een enorme klap. Ze zag me meer als een heeeele goede vriend, en hoe cliché dit ook moge klinken: ik geloof haar en ik ben niet naïef. Haar gevoel was gewoon weg. Ook zij begon erg hard te huilen, terwijl ik haar nog nooit een traantje heb zien laten (zelfs niet bij erge gebeurtenissen privé). Ze vond het heel erg dat het gevoel er niet meer was, want ze wist hoeveel pijn ze hiermee zou doen. Ze deed ook zichzelf hiermee pijn, zei ze. Nog steeds huilend vertelde ze me dat ze me echt wilde blijven zien en dat ik zó veel voor haar betekende dat ze me echt niet kwijt wilde. Ik zei ook dat ik haar niet kwijt wilde, en ze verzekerde me dat dat ook niet zou gebeuren. We zouden immers elkaars beste vrienden blijven en ik was ook haar beste vriend op dat moment. Ik zou nog bij allerlei familiegebeurtenissen van haar aanwezig mogen zijn (feest van haar militaire vader die thuis zou komen) en er zou in principe niets veranderen, behalve dat we niet meer zouden zoenen en dergelijke. Knuffelen wilde ze ook nog héél graag. Verder vertelde ze nog dingen die ze nooit aan iemand had verteld, enorm serieuze dingen zelfs (zelfmoord, de hele reutemeteut kwam naar buiten). Ik voelde me vereerd dat ik dit mocht aanhoren en stelde haar gerust. We spraken af dat we nog een keer over haar problemen zouden praten.
Met een enorm kutgevoel ging ik naar huis: het was over. Ergens vond ik echter nog de troost dat niet alles over was. Ik zou haar immers blijven zien. De zondag daarna zijn we dan ook samen naar de bios geweest, wat erg gezellig was. Op dit punt had ik er vertrouwen in dat óf zij weer verliefd op me zou worden, óf ik gewoon gewend zou raken aan de vriendschap en ik zodoende over haar heen zou komen. De vrijdag daarna was echter een cruciale. Deze dag zouden we 6 maanden verkering hebben. We waren allebei in dezelfde discotheek en zij schonk niet al te veel aandacht aan me. Geen probleem natuurlijk, het stikte van de bekenden in die discotheek. Er was echter wel een jongen die ze de hele avond wél aandacht schonk, en niet zo'n beetje ook. Ze waren elkaar zeg maar nog net niet aan het zoenen. Ik voelde me enorm kut en m'n vrienden probeerden me van haar weg te sturen, maar ik moest en zou kijken wat ze van plan was. Op een gegeven moment kon ik 't niet meer aan en barstte ik, hoe fout, in tranen uit. M'n vrienden haalden daarop m'n ex, die me heel lief toesprak en me verzekerde dat hij 'gewoon iemand' was. Dat was dan ook het geval, ze was gewoon plezier aan het maken. Overbezorging dus van mijn kant.
De weken daarna verliepen stroef. Het contact was allesbehalve optimaal, maar nog altijd positief. Zin om me te zien had ze echter niet, in haar achterhoofd houdende dat ik nog lang niet over haar heen was. Dit zorgde voor een gespannen sfeer tussen ons. Een week daarna had ze een optreden, een optreden waar ze al sinds onze relatie erg mee bezig was en een optreden dat ik dan ook bewust heb meegemaakt qua opzet. Ik ging met haar winkelen voor de kleren die ze bij het optreden aan zou doen. Die zaterdag ging ik in m'n eentje naar het optreden kijken, waar we samen zo naartoe hadden gewerkt. Verder wist ik dat m'n ex het altijd al goed kon vinden met ene Mark, die ik verder nooit gezien of gesproken had. En hoe het kan weet ik niet, maar het moment dat ik die jongen zag staan in de zaal van het optreden wist ik dat hij Mark was. Ik wist niet dat hij kwam, ik wist niet wie hij was maar iets zei me dat hij Mark was. Vanaf hier voelde ik me kutter dan ooit. Na haar optreden zag ik ze samen weglopen. Het was dus inderdaad Mark. Het is toch een gevoel geweest dat me dat heeft verteld en het klopte. Ze liepen samen naar buiten, terwijl ik dacht: "Dit kan toch zeker niet?" Buiten aangekomen deed ik alsof ik een luchtje ging scheppen, terwijl m'n ex en Mark met nog iemand stonden te praten. 'Verrassend' liep ik naar ze toe en gaf m'n ex complimenten over haar optreden. Ze negeerde me echter, op een 'dankjewel' na, volkomen en bleef met plezier met Mark lachen en hem bewonderlijk aankijken. Vanaf hier wist ik dat het raak was: ze is verliefd op een ander. Die avond heb ik toenadering gezocht tot haar en met enorm veel tegenzin kreeg ik die. Ik vertelde haar dat ik wist dat ze Mark enorm leuk vond en dit bevestigde ze. Ze zei dat ik niet had moeten komen, want ze wilde niet steeds in de gaten gehouden worden. Ze wilde ook dat ik haar niet meer zou gaan zien, maar ik zei dat we nog een gesprek zouden hebben. Ik moest haar hier absoluut van overtuigen, want hoewel we eerst over haar problemen zouden praten, moesten we nu over mijn problemen praten. Ik snapte er immers niets meer van: het ene moment zegt ze in tranen me nooit kwijt te willen als beste vriend, het andere moment wil ze me 't liefst nooit meer zien. Donderdag's, afgelopen donderdag, troffen we elkaar en spraken we heel kort over wat er gebeurd is. Ze vertelde dat het nooit iets zou worden met Mark, aangezien hij te ver weg zou wonen. Ik wist (en weet) dat het toch iets gaat worden, maar dat nam ik dan maar voor lief. Ze vertelde me dat ik echt over haar heen moest komen, maar ik kan dat uiteraard niet als zij recht voor m'n neus een ander aan het krijgen is. Na die mooie tijd die wij hadden en na de beloftes die ze op de avond van het uitmaken in tranen deed, had ik niet het idee dat ze binnen een tijdsbestek van 3 weken alweer een ander zou hebben. Toch is dit het geval en ik vrees voor mezelf wanneer ze hem voor het eerst zoent. Zoenen was immers één van haar principes: alleen met een héél speciaal iemand.
Nu hebben we afgesproken dat ik haar twee weken niet zie. De eerste week is om en ik word gek van de vragen. Ik eet niet meer, ik slaap nauwelijks, ik tril constant, ik vergeet alles en m'n haren beginnen zelfs ernstig uit te vallen. Iedere nacht droom ik van haar (iets dat ik vroeger in ieder geval niet bewust meemaakte) en werkelijk iedere 10 secondes denk ik aan haar. Hoe kan het zijn dat het ineens over is? Dat ze ineens een 180 graden draai heeft gemaakt en ik van beste vriend ineens grootste vijand ben geworden?
- Prive gegevens op verzoek van de poster weggehaald. -
[ Bericht 93% gewijzigd door Sander op 19-05-2011 14:06:48 ]
[ Bericht 93% gewijzigd door Sander op 19-05-2011 14:06:48 ]
Zerg schreef:
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
tering man, wat een gedoe allemaal
maarja wat Mikkie al zegt, vriendschap wordt hem niet. vroeg of laat zal ze toch een ander tegen komen en dan wordt je helemaal gek als je dat allemaal ziet een meekrijgt.. eerst zorgen dat je van die verliefdheid afkomt. dat zal wel erg moeilijk gaan de eerste dagen/weken?
wat ik ook niet begrijp is dat het zo "opeens" is. dat kan volgens mij niet, daar zit ze al wat langer mee..
hoe oud is zij eigenlijk
succes verder
[ Bericht 2% gewijzigd door Houniet op 09-11-2006 01:17:47 ]
maarja wat Mikkie al zegt, vriendschap wordt hem niet. vroeg of laat zal ze toch een ander tegen komen en dan wordt je helemaal gek als je dat allemaal ziet een meekrijgt.. eerst zorgen dat je van die verliefdheid afkomt. dat zal wel erg moeilijk gaan de eerste dagen/weken?
wat ik ook niet begrijp is dat het zo "opeens" is. dat kan volgens mij niet, daar zit ze al wat langer mee..
hoe oud is zij eigenlijk
succes verder
[ Bericht 2% gewijzigd door Houniet op 09-11-2006 01:17:47 ]
Op zaterdag 10 juni 2023 14:52 schreef GGMM het volgende:
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Mijzelf kennende en ik heb aardig wat keren "herken" gedacht... Haar als vriendin hebben zal jou waarschijnlijk alleen maar kwetsen.. Het duurt lang voordat zij uit je systeem is en je daar echt goed mee om kan gaan... elke keer dat je haar met iemand ziet zul je iets van binnen voelen, iets kwetsend of jaloezie..
En idd zoals mikkie zegt, jezelf erbij neer leggen dat het voorbij is en het niet meer word dan dan vrienden, wat naar mijn idee nooit echt goed gaat werken, misschien naar een lange tijd en dan heb ik het over een jaar of meer...
Het gezegde "oude liefde roest niet" Heeft een kern van waarheid, houd daar rekening mee, ook na een hele lange tijd...
Wat betreft, het 180 graden omslaan... We blijven mensen, en mensen zijn niet altijd te begrijpen, gevoelens kunnen plotseling omslaan door omstandigheden en invloeden. Hier kun je ook weinig aan veranderen.
Al moet ik wel toegeven dat er misschien iets al wat langer speelt, maar op een bepaald moment door een bepaalde gebeurtenis duidelijkheid schept wat de doorslag geeft...
En idd zoals mikkie zegt, jezelf erbij neer leggen dat het voorbij is en het niet meer word dan dan vrienden, wat naar mijn idee nooit echt goed gaat werken, misschien naar een lange tijd en dan heb ik het over een jaar of meer...
Het gezegde "oude liefde roest niet" Heeft een kern van waarheid, houd daar rekening mee, ook na een hele lange tijd...
Wat betreft, het 180 graden omslaan... We blijven mensen, en mensen zijn niet altijd te begrijpen, gevoelens kunnen plotseling omslaan door omstandigheden en invloeden. Hier kun je ook weinig aan veranderen.
Al moet ik wel toegeven dat er misschien iets al wat langer speelt, maar op een bepaald moment door een bepaalde gebeurtenis duidelijkheid schept wat de doorslag geeft...
Motorrijden is beter dan sex.Elke bocht een nieuw hoogtepunt.
@ Mikkie: Precies, daar ben ik me allemaal van op de hoogte. Maar het vreet enorm aan me dat het moois dat wij zo hadden, met onze principes, ineens over is. Sterker nog; dat ik word vervangen door iemand anders, die haar naar mijn egoïstische inziens helemaal niet kan geven wat ik haar gaf. Ik kan niet toezien hoe zij ineens iemand anders heeft. Ik moet er inderdaad overheen komen, maar ik ben bang dat als ze écht iets met hem krijgt ik in een nog dieper dal val en er dan helemaal niet meer bovenop kom. Het gaat nu gewoon zwaar kut en alle 'symptomen' die ik heb beschreven zijn vrij ernstig en niet overdreven. Alles gaat ineens kut sinds het uit is met haar. Of beter, sinds ze die ander zo leuk vindt. Zij moet mij toch ook een beetje helpen met over haar heen te komen? Ze gaf tenslotte om me. Dan kan ze het toch best opbrengen om hem gewoon op een laag pitje te zetten en mij eerst te helpen? Dan kan ze daarna nog altijd zien.
En inderdaad, zoals ik ook al zei: het is een cliché. Maar als zo'n emotioneel gesloten meisje helemaal in tranen vertelt dat ze altijd bij je wil blijven en ineens haar grootste geheimen aan je prijsgeeft, dan ga je zoiets toch niet in de wind slaan.
Verder; ze zei inderdaad dat ze het gevoel al 'iets langer' niet meer heeft. Twee weken voordat het uit was is ze gaan nadenken zei ze. Afgelopen donderdag kwam er voor het eerst uit dat ze dit heeft gedaan omdat een vriendin tegen haar zei: "Jullie relatie is niet goed". Hoe ze hierbij kwam snap ik niet en snapt niemand uit m'n omgeving. Zijzelf zag er blijkbaar wel iets in. En mijn ex is net als ik enorm eigenwijs: als zij eenmaal iets in haar hoofd haalt, brengt niemand haar op andere gedachtes. Dit is zoiets. Diep in haar weet ze gewoon dat er nog wel 'iets' is, maar ze is zo eigenwijs dat ze zegt: "Nee, in geen geval kan het nog iets worden." Dat weet ik omdat ik haar intussen erg goed ken. Ik weet gewoon zeker dat er nog een vlammetje ergens is, en ik weet zeker dat dat vlammetje aan te wakkeren is. Het muurtje dat zij gebouwd heeft zorgt er echter voor dat ik het vuurtje niet aan kán wakkeren.
[ Bericht 7% gewijzigd door Arokh86 op 09-11-2006 01:20:17 ]
En inderdaad, zoals ik ook al zei: het is een cliché. Maar als zo'n emotioneel gesloten meisje helemaal in tranen vertelt dat ze altijd bij je wil blijven en ineens haar grootste geheimen aan je prijsgeeft, dan ga je zoiets toch niet in de wind slaan.
Verder; ze zei inderdaad dat ze het gevoel al 'iets langer' niet meer heeft. Twee weken voordat het uit was is ze gaan nadenken zei ze. Afgelopen donderdag kwam er voor het eerst uit dat ze dit heeft gedaan omdat een vriendin tegen haar zei: "Jullie relatie is niet goed". Hoe ze hierbij kwam snap ik niet en snapt niemand uit m'n omgeving. Zijzelf zag er blijkbaar wel iets in. En mijn ex is net als ik enorm eigenwijs: als zij eenmaal iets in haar hoofd haalt, brengt niemand haar op andere gedachtes. Dit is zoiets. Diep in haar weet ze gewoon dat er nog wel 'iets' is, maar ze is zo eigenwijs dat ze zegt: "Nee, in geen geval kan het nog iets worden." Dat weet ik omdat ik haar intussen erg goed ken. Ik weet gewoon zeker dat er nog een vlammetje ergens is, en ik weet zeker dat dat vlammetje aan te wakkeren is. Het muurtje dat zij gebouwd heeft zorgt er echter voor dat ik het vuurtje niet aan kán wakkeren.
Ik weet gewoon zeker dat er nog een vlammetje ergens is, en ik weet zeker dat dat vlammetje aan te wakkeren is. Het muurtje dat zij gebouwd heeft zorgt er echter voor dat ik het vuurtje niet aan kán wakkeren.[ Bericht 7% gewijzigd door Arokh86 op 09-11-2006 01:20:17 ]
je moet juist zo min mogelijk contact hebben. dat is het bestequote:Zij moet mij toch ook een beetje helpen met over haar heen te komen? Ze gaf tenslotte om me. Dan kan ze het toch best opbrengen om hem gewoon op een laag pitje te zetten en mij eerst te helpen? Dan kan ze daarna nog altijd zien.
je moet juist zo min mogelijk contact hebben. dat is het beste 
Op zaterdag 10 juni 2023 14:52 schreef GGMM het volgende:
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Ik moet over haar heen komen, dat in ieder geval. Maar als ik haar niet zie, gaat zij rustig haar gang en kom ik vroeg of laat te weten dat ze verkering hebben. Die klap wordt me echt teveel, vrees ik. Ik kan daarom niet machteloos toezien.
Dat die vriendin dat zei, heeft misschien te maken met de verhalen die zij verteld heeft tegen haar vriendin, iemand die in een relatie zit, ziet dat zelf soms niet zo in, terwijl het voor een objectief persoon weldegelijk het geval is.quote:Op donderdag 9 november 2006 01:15 schreef Arokh86 het volgende:
@ Mikkie: Precies, daar ben ik me allemaal van op de hoogte. Maar het vreet enorm aan me dat het moois dat wij zo hadden, met onze principes, ineens over is. Sterker nog; dat ik word vervangen door iemand anders, die haar naar mijn egoïstische inziens helemaal niet kan geven wat ik haar gaf. Ik kan niet toezien hoe zij ineens iemand anders heeft. Ik moet er inderdaad overheen komen, maar ik ben bang dat als ze écht iets met hem krijgt ik in een nog dieper dal val en er dan helemaal niet meer bovenop kom. Het gaat nu gewoon zwaar kut en alle 'symptomen' die ik heb beschreven zijn vrij ernstig en niet overdreven. Alles gaat ineens kut sinds het uit is met haar. Of beter, sinds ze die ander zo leuk vindt. Zij moet mij toch ook een beetje helpen met over haar heen te komen? Ze gaf tenslotte om me. Dan kan ze het toch best opbrengen om hem gewoon op een laag pitje te zetten en mij eerst te helpen? Dan kan ze daarna nog altijd zien.
En inderdaad, zoals ik ook al zei: het is een cliché. Maar als zo'n emotioneel gesloten meisje helemaal in tranen vertelt dat ze altijd bij je wil blijven en ineens haar grootste geheimen aan je prijsgeeft, dan ga je zoiets toch niet in de wind slaan.
Verder; ze zei inderdaad dat ze het gevoel al 'iets langer' niet meer heeft. Twee weken voordat het uit was is ze gaan nadenken zei ze. Afgelopen donderdag kwam er voor het eerst uit dat ze dit heeft gedaan omdat een vriendin tegen haar zei: "Jullie relatie is niet goed". Hoe ze hierbij kwam snap ik niet en snapt niemand uit m'n omgeving. Zijzelf zag er blijkbaar wel iets in.
Maar hoe denk je dat ze jou kan helpen haar te vergeten, het beste lijkt mij contact verbreken, en dus ook niet constant met haar geconfronteerd te worden...
[edit]
Zij is niet je wereld, die maak je zelf. Zij was een leuke toevoeging, maar dingen veranderen. Zo ook je relatie met haar. Hier kun je weinig aan veranderen, behalve haar keuze en gevoelens respecteren en blij voor haar zijn als ze gelukkig wordt.
Je kan het vanuit verschillende perspectieven bekijken...
Motorrijden is beter dan sex.Elke bocht een nieuw hoogtepunt.
maar je kan daar niets aan doen. dat is het probleemquote:Op donderdag 9 november 2006 01:21 schreef Arokh86 het volgende:
Ik moet over haar heen komen, dat in ieder geval. Maar als ik haar niet zie, gaat zij rustig haar gang en kom ik vroeg of laat te weten dat ze verkering hebben. Die klap wordt me echt teveel, vrees ik. Ik kan daarom niet machteloos toezien.
Op zaterdag 10 juni 2023 14:52 schreef GGMM het volgende:
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
- Prive gegevens op verzoek van de poster weggehaald. -
[ Bericht 97% gewijzigd door Sander op 19-05-2011 14:06:49 ]
[ Bericht 97% gewijzigd door Sander op 19-05-2011 14:06:49 ]
Zerg schreef:
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
Nou, zoals ik al aangeef praat zij dus helemaal nergens over met haar vriendin. Een klein beetje over ons ja, maar verder niet. Ze kon ook helemaal geen negatieve dingen vertellen over onze relatie, dus ik kan me niet voorstellen dat die vriendin die conclusie op basis daarvan heeft getrokken. Die basis is er immers niet.
Ik denk persoonlijk dat ik het beste over haar heen kom wanneer ik er aan wen dat ze 'gewoon een vriendin' is.
Ik denk persoonlijk dat ik het beste over haar heen kom wanneer ik er aan wen dat ze 'gewoon een vriendin' is.
Niet alleen een marteling, maar ook een bron van hoop... Dat is funest..quote:Op donderdag 9 november 2006 01:22 schreef Mikkie het volgende:
[..]
Ik begrijp dat je je kut voelt en dat je er misschien wel van schrikt dat ze al zo snel weer bij iemand anders is, maar kun je mij eens uitleggen wat volgens jou het voordeel is als ze jóu eerst helpt? Wat is voor jou het voordeel als zij nog vaak bij je is en nog knuffelt en alles? Denk je dat dan je verliefdheid wegzakt? Nee, dan is elke aanraking, elk contact, elk gesprek een marteling omdat jullie gevoelens niet overeen komen.
Motorrijden is beter dan sex.Elke bocht een nieuw hoogtepunt.
Maar zou ik er niet aan kunnen wennen dat ze 'maar een vriendin' is? Als ze die ander op een laag pitje zet en mij gewoon goed te vriend houd? Ik weet dat het nooit meer goed gaat komen, om bovengenoemde redenen. Ik moet er dus rustig uit zien te komen, en ikzelf denk dat dat het beste gaat door haar ook echt te zien als vriendin.
dat zou ik persoonlijk heel knap vinden maar dat gaat je niet lukken denk ik.quote:Op donderdag 9 november 2006 01:24 schreef Arokh86 het volgende:
Nou, zoals ik al aangeef praat zij dus helemaal nergens over met haar vriendin. Een klein beetje over ons ja, maar verder niet. Ze kon ook helemaal geen negatieve dingen vertellen over onze relatie, dus ik kan me niet voorstellen dat die vriendin die conclusie op basis daarvan heeft getrokken. Die basis is er immers niet.
Ik denk persoonlijk dat ik het beste over haar heen kom wanneer ik er aan wen dat ze 'gewoon een vriendin' is.
je wilt niet dat ze een ander krijgt. wat vroeg of laat toch gebeurt. en als jij dan een goede vriend bent, dan hang je daar alleen maar omheen, en dat is niet leuk kan ik je vertellen
Op zaterdag 10 juni 2023 14:52 schreef GGMM het volgende:
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Nee, precies. Maar ze heeft eerder nooit een vriend gehad, iets wat ze met mij had had ze nog nooit meegemaakt. En nu binnen één maand tijd heeft ze dat wel met twee verschillende personen?quote:Op donderdag 9 november 2006 01:26 schreef Houniet het volgende:
[..]
dat zou ik persoonlijk heel knap vinden maar dat gaat je niet lukken denk ik.
je wilt niet dat ze een ander krijgt. wat vroeg of laat toch gebeurt. en als jij dan een goede vriend bent, dan hang je daar alleen maar omheen, en dat is niet leuk kan ik je vertellen
Elke miniscule hint dat ze jou nog leuk vind zal jou gevoel versterken, maar zeker niet afzwakken...quote:Op donderdag 9 november 2006 01:25 schreef Arokh86 het volgende:
Maar zou ik er niet aan kunnen wennen dat ze 'maar een vriendin' is? Als ze die ander op een laag pitje zet en mij gewoon goed te vriend houd? Ik weet dat het nooit meer goed gaat komen, om bovengenoemde redenen. Ik moet er dus rustig uit zien te komen, en ikzelf denk dat dat het beste gaat door haar ook echt te zien als vriendin.
Je wordt constant geconfronteerd met hoe lief, en aardig ze voor je is en hoe fijn het is om in haar armen te zijn en te knuffelen...
Je kan je beter focussen op iets anders, je hobbies, vrienden iets of iemand anders.
Motorrijden is beter dan sex.Elke bocht een nieuw hoogtepunt.
- Prive gegevens op verzoek van de poster weggehaald. -
[ Bericht 93% gewijzigd door Sander op 19-05-2011 14:06:49 ]
[ Bericht 93% gewijzigd door Sander op 19-05-2011 14:06:49 ]
Zerg schreef:
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
Tja, dat is het moeilijke, de aandacht ergens anders bijhouden. Ik kan constant alleen aan haar denken. Jullie hebben waarschijnlijk gelijk als jullie zeggen dat ik haar juist niet moet zien, maar dat is zo moeilijk... al die leuke dingen die we nog samen zouden gaan doen... ik had een erg goede band met haar familie ook en ik zou ook met die leuke familie en haarzelf nog een heleboel gaan ondernemen (familieweekendjes, feestjes, nieuwjaar, kerstmis...). Het doet gewoon ontzettend veel pijn om dat a. te moeten missen en b. iemand anders dat wel te zien meemaken.quote:Op donderdag 9 november 2006 01:28 schreef Cageon het volgende:
[..]
Elke miniscule hint dat ze jou nog leuk vind zal jou gevoel versterken, maar zeker niet afzwakken...
Je wordt constant geconfronteerd met hoe lief, en aardig ze voor je is en hoe fijn het is om in haar armen te zijn en te knuffelen...
Je kan je beter focussen op iets anders, je hobbies, vrienden iets of iemand anders.
liefde kan mooi zijn maar ook heel raarquote:Op donderdag 9 november 2006 01:27 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
Nee, precies. Maar ze heeft eerder nooit een vriend gehad, iets wat ze met mij had had ze nog nooit meegemaakt. En nu binnen één maand tijd heeft ze dat wel met twee verschillende personen?
maar ook heel raar
Op zaterdag 10 juni 2023 14:52 schreef GGMM het volgende:
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
En dat is het precies, je bent er aan gewend, en als je het blijft doen, raak je die gewenning niet kwijt. Het is als een verslaving die alsmaar 'erger' wordt...quote:Op donderdag 9 november 2006 01:33 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
Tja, dat is het moeilijke, de aandacht ergens anders bijhouden. Ik kan constant alleen aan haar denken. Jullie hebben waarschijnlijk gelijk als jullie zeggen dat ik haar juist niet moet zien, maar dat is zo moeilijk... al die leuke dingen die we nog samen zouden gaan doen... ik had een erg goede band met haar familie ook en ik zou ook met die leuke familie en haarzelf nog een heleboel gaan ondernemen (familieweekendjes, feestjes, nieuwjaar, kerstmis...). Het doet gewoon ontzettend veel pijn om dat a. te moeten missen en b. iemand anders dat wel te zien meemaken.
Ik denk echt dat ons advies het beste is... een eventuele vriendschap daarna zoals mickie schetst is een mogelijkheid, voor later.
"Ze kan je laten zweven als jenever en laten vallen als een steen"
Motorrijden is beter dan sex.Elke bocht een nieuw hoogtepunt.
Maar ik heb het niet alleen over de mentale pijn, ik heb het over mijn situatie in het geheel. Alles om me heen gaat er zienderogen op achteruit: ik heb (weer) ruzie met m'n ouders, m'n schoolresultaten gaan er nu al op achteruit en ik heb nergens meer zin in. Ik doe wel alles (meer dan dat zelfs), maar ik heb nergens zin in. Ik kan niet meer slapen, eten en m'n handen trillen alsof ik Parkinson heb. Ik zie het af en toe absoluut niet meer zitten en ik vraag me af hoe dit zou gaan wanneer ze iets met die jongen gaat doen.quote:Op donderdag 9 november 2006 01:31 schreef Mikkie het volgende:
[..]
Persoonlijk denk ik dat je misschien beter af bent door eerst terug te gaan naar een soort van nulpunt, waar de verliefdheid voorbij is, om vervolgens weer een vriendschap op te bouwen. Bij dat opbouwen begin je natuurlijk niet vanuit het niets, maar heb je in elk geval de zware erfenis van jullie relatie grotendeels (het belangrijkste, vriendschap belettende deel) weten af te breken.
lichtelijk herkenbaar jouw situatie nu. zoek daarom ook afleiding. zoek vrienden op ofzoquote:Op donderdag 9 november 2006 01:37 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
Maar ik heb het niet alleen over de mentale pijn, ik heb het over mijn situatie in het geheel. Alles om me heen gaat er zienderogen op achteruit: ik heb (weer) ruzie met m'n ouders, m'n schoolresultaten gaan er nu al op achteruit en ik heb nergens meer zin in. Ik doe wel alles (meer dan dat zelfs), maar ik heb nergens zin in. Ik kan niet meer slapen, eten en m'n handen trillen alsof ik Parkinson heb. Ik zie het af en toe absoluut niet meer zitten en ik vraag me af hoe dit zou gaan wanneer ze iets met die jongen gaat doen.
vermijd dingen wat met haar te maken heeft. je zal je nu wel heel klote voelen, helemaal omdat ook die feestdagen er aankomen enzo
Op zaterdag 10 juni 2023 14:52 schreef GGMM het volgende:
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Je vriend of je pa moet je een knal voor je kop geven en zeggen dat je verder moet gaan met je levenquote:Op donderdag 9 november 2006 01:37 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
Maar ik heb het niet alleen over de mentale pijn, ik heb het over mijn situatie in het geheel. Alles om me heen gaat er zienderogen op achteruit: ik heb (weer) ruzie met m'n ouders, m'n schoolresultaten gaan er nu al op achteruit en ik heb nergens meer zin in. Ik doe wel alles (meer dan dat zelfs), maar ik heb nergens zin in. Ik kan niet meer slapen, eten en m'n handen trillen alsof ik Parkinson heb. Ik zie het af en toe absoluut niet meer zitten en ik vraag me af hoe dit zou gaan wanneer ze iets met die jongen gaat doen.
Je vriendin komt toch niet meer terug
"We moeten ons bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, met zijn normen en waarden, welvaart voor de mensen, respect voor mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat respect bestaat zeker niet in de Islamitische wereld".
beetje hard verwoord, maar hij heeft wel gelijkquote:Op donderdag 9 november 2006 01:53 schreef DiegoArmandoMaradona het volgende:
[..]
Je vriend of je pa moet je een knal voor je kop geven en zeggen dat je verder moet gaan met je leven
Je vriendin komt toch niet meer terug
Op zaterdag 10 juni 2023 14:52 schreef GGMM het volgende:
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Die vriendin komt toch niet terug maar gebruikt de TS wel voor eigen genot.
"We moeten ons bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, met zijn normen en waarden, welvaart voor de mensen, respect voor mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat respect bestaat zeker niet in de Islamitische wereld".
Hoe moeilijk het ook is, je zult zelf moeten doorzetten en toch je gedachten ergens anders op moeten gaan focussen. Je verspilt alleen maar je tijd door erover na te gaan denken en je zult er simpelweg niks mee bereiken behalve jezelf ontzettend klote te laten voelen.quote:Op donderdag 9 november 2006 01:33 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
Tja, dat is het moeilijke, de aandacht ergens anders bijhouden. Ik kan constant alleen aan haar denken. Jullie hebben waarschijnlijk gelijk als jullie zeggen dat ik haar juist niet moet zien, maar dat is zo moeilijk... al die leuke dingen die we nog samen zouden gaan doen... ik had een erg goede band met haar familie ook en ik zou ook met die leuke familie en haarzelf nog een heleboel gaan ondernemen (familieweekendjes, feestjes, nieuwjaar, kerstmis...). Het doet gewoon ontzettend veel pijn om dat a. te moeten missen en b. iemand anders dat wel te zien meemaken.
Wat er is gebeurd is iets wat er altijd kan gebeuren in een relatie, dus ga gewoon lekker verder met je leven. Je bent nog jong en je zult vast nog wel weer eens een andere leuke meid tegen komen. Tot die tijd, geniet gewoon van je leven en niet meer denken over wat je niet meer hebt.
Luister, dat wijf is niks aan je verplicht. Niks jou helpen met een vriendschap.
Als vrouwen eenmaal in hun hoofd hebben dat ze niet meer verliefd op je zijn, dan zijn ze dat niet..
Dan kan je gaan strippen, op je kop staan, zelfmoord dreigen...het helpt allemaal niks
Andersom kan een vrouw dat bij mannen meestal wel (behalve de zogenaamde *kuch* 'echte' mannen). Ze hoeven maar eenmaal in sexy outfit te verschijnen en het gros van de mannen denken: hmm dat ga ik wel missen... en neuken dr en blijven bij dr hangen...
Vrouwen maken die fout niet.Misschien willen ze nog wel met je neuken maar het schatje enzo kan je wel vergeten....
Kortom, voor jou als verliefde zwijmel kan je beter komende tijd je gameconsole aanzetten, Metallica of Gabber (of andere shit) keihard gaan draaien, en doen alsof je vrienden hebt en die gasten eens zeggen dat ze met jou naar de film moeten...
Helpt dat allemaal niet, schrijf dan droevige gedichten of teksten over hoe achterbaks vrouwen zijn, ruk je suf op de Playboy (of beter ) en op een dag zal je je leeg voelen en haar niet meer missen...
Vanaf dat moment ga je weer je leven bij elkaar schrapen en komen wellicht weer nieuwe vrouwen in je leven...
Succes!
Als vrouwen eenmaal in hun hoofd hebben dat ze niet meer verliefd op je zijn, dan zijn ze dat niet..
Dan kan je gaan strippen, op je kop staan, zelfmoord dreigen...het helpt allemaal niks
Andersom kan een vrouw dat bij mannen meestal wel (behalve de zogenaamde *kuch* 'echte' mannen). Ze hoeven maar eenmaal in sexy outfit te verschijnen en het gros van de mannen denken: hmm dat ga ik wel missen... en neuken dr en blijven bij dr hangen...
Vrouwen maken die fout niet.Misschien willen ze nog wel met je neuken maar het schatje enzo kan je wel vergeten....
Kortom, voor jou als verliefde zwijmel kan je beter komende tijd je gameconsole aanzetten, Metallica of Gabber (of andere shit) keihard gaan draaien, en doen alsof je vrienden hebt en die gasten eens zeggen dat ze met jou naar de film moeten...
Helpt dat allemaal niet, schrijf dan droevige gedichten of teksten over hoe achterbaks vrouwen zijn, ruk je suf op de Playboy (of beter ) en op een dag zal je je leeg voelen en haar niet meer missen...
Vanaf dat moment ga je weer je leven bij elkaar schrapen en komen wellicht weer nieuwe vrouwen in je leven...
Succes!
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Ook voor mij redelijk herkenbaar. Als je zegt we blijven vrienden gaat het vaak mis. Met 1 ex ben ik nog wel goeie vrienden maar dat was wat elkaar zien en samen dingen doen betreft ook de minst intensieve relatie. Mijn laatste ex, daar wilde ik nog wel contact mee maar we stoten elkaar alleen maar voor het hoofd dus daar zie ik vanaf.
Dat was wel een intensieve relatie en met haar heb ik ook veel meegemaakt. Het is tyfusmoeilijk om je over iemand heen te zetten, helemaal als het voor haar niet zo erg lijkt te zijn maar je moet het doen om verder te leven. Er komen vanzelf weer nieuwe vrouwen, hoe cliche het ook is.
Ik heb zelf een dergelijk topic gehad en daarin werd al gezegd "Het gevoel dat zij een ander heeft is dat je voelt dat je vervangbaar bent voor haar." Dat gevoel had ik en zul jij wellicht ook hebben nu. Het is kloten maar je moet er doorheen beuken. Deze quote van je geeft wel aan dat je ook het gevoel hebt van inwisselbaar zijn:
Succes.
Edit: Misschien heb je er iets aan, het topic waar ik het over had. Beetje hetzelfde idee alleen minder uitgebreid uitgelegd. Ex is verliefd, maar niet op mij
Dat was wel een intensieve relatie en met haar heb ik ook veel meegemaakt. Het is tyfusmoeilijk om je over iemand heen te zetten, helemaal als het voor haar niet zo erg lijkt te zijn maar je moet het doen om verder te leven. Er komen vanzelf weer nieuwe vrouwen, hoe cliche het ook is.
Ik heb zelf een dergelijk topic gehad en daarin werd al gezegd "Het gevoel dat zij een ander heeft is dat je voelt dat je vervangbaar bent voor haar." Dat gevoel had ik en zul jij wellicht ook hebben nu. Het is kloten maar je moet er doorheen beuken. Deze quote van je geeft wel aan dat je ook het gevoel hebt van inwisselbaar zijn:
Vergeet haar, bedenk wat ze je heeft geflikt. Fuck al die positieve dingen die je hebt meegemaakt met haar, dat zijn herinneringen voor later. Nu concentreer je je op hoe fucked up ze je heeft behandeld en dan raak je vanzelf over haar heen.quote:Op donderdag 9 november 2006 01:33 schreef Arokh86 het volgende:
Het doet gewoon ontzettend veel pijn om dat a. te moeten missen en b. iemand anders dat wel te zien meemaken.
Succes.
Edit: Misschien heb je er iets aan, het topic waar ik het over had. Beetje hetzelfde idee alleen minder uitgebreid uitgelegd. Ex is verliefd, maar niet op mij
Als je haar als gewone vriendin wil zien, moet je je dus wel realiseren dat je die Mark moet accepteren en haar niet vragen om hem op een laag pitje te zetten. Dat doet ze toch niet (iig niet om jou), als je verliefd bent dan zet je dat niet ff op een laag pitjequote:Op donderdag 9 november 2006 01:25 schreef Arokh86 het volgende:
Maar zou ik er niet aan kunnen wennen dat ze 'maar een vriendin' is? Als ze die ander op een laag pitje zet en mij gewoon goed te vriend houd? Ik weet dat het nooit meer goed gaat komen, om bovengenoemde redenen. Ik moet er dus rustig uit zien te komen, en ikzelf denk dat dat het beste gaat door haar ook echt te zien als vriendin.
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Wat je gaat doen als ze echt met die jongen gaat? Dan ga je heel hard huilen totdat je tranen ophouden en dan kom je er langzaam overheen. Dit heet liefdesverdriet en het zal waarschijnlijk niet de laatste keer zijn dat je dat in je leven zal krijgenquote:Op donderdag 9 november 2006 01:37 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
Maar ik heb het niet alleen over de mentale pijn, ik heb het over mijn situatie in het geheel. Alles om me heen gaat er zienderogen op achteruit: ik heb (weer) ruzie met m'n ouders, m'n schoolresultaten gaan er nu al op achteruit en ik heb nergens meer zin in. Ik doe wel alles (meer dan dat zelfs), maar ik heb nergens zin in. Ik kan niet meer slapen, eten en m'n handen trillen alsof ik Parkinson heb. Ik zie het af en toe absoluut niet meer zitten en ik vraag me af hoe dit zou gaan wanneer ze iets met die jongen gaat doen.
Succes
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Herkenbare situatie. Je moet haar gewoon loslaten. Maar dan ook helemaal. Als het niet van twee kanten komt heeft het gewoon geen zin. Jij wil haar terug, zij is over jou heen. Aan haar gevoelens verander je toch niets meer! Ga leuke dingen doen met je vrienden en ga lol hebben met andere meiden. Je zal snel zien dat je gedoe van nu maar lachwekkend is!
Sjezus gozer! Hoe meer aandacht zij aan je besteed hoe meer je je aan haar hecht. Zij ziet dat nu omdat ze nuchter naar de situatie kijkt! Ga er nou maar vanuit dat dit het beste is. Vergeet haar...quote:Zij moet mij toch ook een beetje helpen met over haar heen te komen? Ze gaf tenslotte om me. Dan kan ze het toch best opbrengen om hem gewoon op een laag pitje te zetten en mij eerst te helpen? Dan kan ze daarna nog altijd zien.
A. Ik ben nooit bij dat concert/optreden geweest. laat dat duidelijk zijn.
B. Zeer herkenbare situatie. Vrouwen zijn wat relaties betreft net zo maf als wij mannen.
En eigenlijk verder precies wat Ebayzo.nl zegt.
Denk aan haar als je EX, niet als je vriendin of je toekomstige vriendin. Het kan natuurlijk gebeuren dat jullie weer bij elkaar komen, maar ga er niet van uit. Genieten van het leven is nu je beste optie.
B. Zeer herkenbare situatie. Vrouwen zijn wat relaties betreft net zo maf als wij mannen.
En eigenlijk verder precies wat Ebayzo.nl zegt.
Denk aan haar als je EX, niet als je vriendin of je toekomstige vriendin. Het kan natuurlijk gebeuren dat jullie weer bij elkaar komen, maar ga er niet van uit. Genieten van het leven is nu je beste optie.
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
Ten eerste wil ik even vooropstellen dat ik dus nog nooit eerder verliefd ben geworden (althans, niet op deze manier). Wat dat betreft ben ik altijd wel reëel: ik vind wel vaker meisjes leuk, maar ik wijs ze altijd af omdat ik weet dat het toch niks wordt. Dit was een ander geval; het was gewoon eng om te zien hoeveel wij overeen kwamen (en toch ook verschilden). Iemand als zij zal ik dan ook tenminste de komende vijf jaar niet meer tegenkomen, daar ben ik me van bewust. Ik zeg niet dat ik nooit iemand meer tegenkom, maar die zal nooit meer zijn zoals zij. En aangezien ik zo'n beetje alle soorten meiden wel heb gezien, weet ik dat ik alleen op haar type verliefd word. En het is een zeldzaam type, kan ik je melden. Maar goed, ik hoop ooit nog iemand te treffen met dezelfde principes, muzieksmaak, hobby's, gevoel voor humor, interesses, enthousiasme etc etc etc etc...
Haar vermijden is waarschijnlijk de beste optie (en dus ook volgens de afspraak die ik met haar maakte). Het feit wil echter dat we ook nogal dezelfde hobby's hebben: wanneer zij zingt, ben ik ook muziek aan het maken in hetzelfde gebouw. Daar zien we elkaar altijd. Verder voetbal ik, zij korfbalt. Ook daar zien we elkaar in de kantine en op het veld. Vrijdags gaan haar vriendinnen en zijzelf uit in dezelfde stamkroeg waar ik en m'n vrienden altijd komen. Haar vermijden is dus praktisch onmogelijk, of ik moet m'n hele sociale leven opgeven. En als ik jullie begrijp is dat juist hetgene wat mij úit deze kutperiode zou moeten helpen.
Oh, misschien ook leuk om te vermelden: haar nieuwe to-be-lover is evengroot als ik, heeft dezelfde kleur haar, dezelfde kleur ogen, dezelfde lichaamsbouw en dezelfde humor als ik. Ook iets wat de verwarring niet vermindert.
Haar vermijden is waarschijnlijk de beste optie (en dus ook volgens de afspraak die ik met haar maakte). Het feit wil echter dat we ook nogal dezelfde hobby's hebben: wanneer zij zingt, ben ik ook muziek aan het maken in hetzelfde gebouw. Daar zien we elkaar altijd. Verder voetbal ik, zij korfbalt. Ook daar zien we elkaar in de kantine en op het veld. Vrijdags gaan haar vriendinnen en zijzelf uit in dezelfde stamkroeg waar ik en m'n vrienden altijd komen. Haar vermijden is dus praktisch onmogelijk, of ik moet m'n hele sociale leven opgeven. En als ik jullie begrijp is dat juist hetgene wat mij úit deze kutperiode zou moeten helpen.
Oh, misschien ook leuk om te vermelden: haar nieuwe to-be-lover is evengroot als ik, heeft dezelfde kleur haar, dezelfde kleur ogen, dezelfde lichaamsbouw en dezelfde humor als ik. Ook iets wat de verwarring niet vermindert.
Hoezo is dit verwarrend? Dit doet er toch helemaal niet meer toe. Probeer wat minder bezig te zijn met wat ze allemaal uitspookt en met wie ze omgaat.quote:Op donderdag 9 november 2006 15:04 schreef Arokh86 het volgende:
Oh, misschien ook leuk om te vermelden: haar nieuwe to-be-lover is evengroot als ik, heeft dezelfde kleur haar, dezelfde kleur ogen, dezelfde lichaamsbouw en dezelfde humor als ik. Ook iets wat de verwarring niet vermindert.
Misschien heeft ze voor die tijd wel al signalen uitgezonden, maar heb je die door je verliefdheid niet gezien?
Jou heftige reactie komt me wel bekend voor. Ongeveer 3 jaar geleden eindigde de relatie tussen mijn toenmalige vriend en mij. We waren 14 maanden samen. Ik heb het toen uitgemaakt (door bepaalde dingen --criminaliteit-- die hij deed en daar was ik tegen). Verder hadden we een héle goede relatie. Sterke band, alles met elkaar kunnen delen, en we waren dag in, dag uit, enorm gek met elkaar. Op de dag dat ik hem vertelde dat ik niet met hem verder wou werd hij letterlijk ziek. Hij begon over te geven, trillen..etc. Een paar maanden later hing hij huilend aan de telefoon dat hij zelfmoord zou gaan plegen als ik niet terug zou komen :S ..hij hield van me en wou niet zonder mij leven. Nou, zo erg bleef het gelukkig niet, maar tot op de dag van vandaag kunnen we geen contact met elkaar hebben omdat hij me dan nog stééds verteld dat hij van me houd, en dat onze relatie toendertijd 'perfect' was. Hij heeft nu al ruim 2 jaar een andere vriendin, maar hij heeft gezegd haar 'op te willen geven' voor mij, indien ik hem alsnog terug zou willen. CRAZY!
Ik denk, dat je je niet gek moet laten maken door je gevoelens. Je leven gaat door. Zij wil jou niet meer. Zet er een punt achter, en probeer haar los te laten. Het is beter voor haar en bovenal, beter voor jou.
Jou heftige reactie komt me wel bekend voor. Ongeveer 3 jaar geleden eindigde de relatie tussen mijn toenmalige vriend en mij. We waren 14 maanden samen. Ik heb het toen uitgemaakt (door bepaalde dingen --criminaliteit-- die hij deed en daar was ik tegen). Verder hadden we een héle goede relatie. Sterke band, alles met elkaar kunnen delen, en we waren dag in, dag uit, enorm gek met elkaar. Op de dag dat ik hem vertelde dat ik niet met hem verder wou werd hij letterlijk ziek. Hij begon over te geven, trillen..etc. Een paar maanden later hing hij huilend aan de telefoon dat hij zelfmoord zou gaan plegen als ik niet terug zou komen :S ..hij hield van me en wou niet zonder mij leven. Nou, zo erg bleef het gelukkig niet, maar tot op de dag van vandaag kunnen we geen contact met elkaar hebben omdat hij me dan nog stééds verteld dat hij van me houd, en dat onze relatie toendertijd 'perfect' was. Hij heeft nu al ruim 2 jaar een andere vriendin, maar hij heeft gezegd haar 'op te willen geven' voor mij, indien ik hem alsnog terug zou willen. CRAZY!
Ik denk, dat je je niet gek moet laten maken door je gevoelens. Je leven gaat door. Zij wil jou niet meer. Zet er een punt achter, en probeer haar los te laten. Het is beter voor haar en bovenal, beter voor jou.
Niet met haar bezig zijn valt niet mee als je verliefd bent en zij in tranen en zodoende op haar meest overtuigende moment in heel haar vroegere en verdere leven smeekt om goede vrienden te blijven.
Natuurlijk is dat niet makkelijk. Helemaal als zij zulke tegenstrijdige signalen geeft aan jou.
Probeer aan jezelf te denken. Hier wordt je gék van!
Probeer aan jezelf te denken. Hier wordt je gék van!
Het valt niet mee idd, maar het is niet onmogelijk. En het gaat nu niet om haar, het gaat om jou die verder moet. En dat lukt gewoon niet als je in blijft gaan op haar smeekbedes( ) of weetikveelwat, zodat jij ergens weer hoop krijgt dat ze tóch nog opeens het licht ziet en voor jou kiest. Als je echt verder wilt denk dan aan jezelf en neem afstand.quote:Op donderdag 9 november 2006 15:19 schreef Arokh86 het volgende:
Niet met haar bezig zijn valt niet mee als je verliefd bent en zij in tranen en zodoende op haar meest overtuigende moment in heel haar vroegere en verdere leven smeekt om goede vrienden te blijven.
) of weetikveelwat, zodat jij ergens weer hoop krijgt dat ze tóch nog opeens het licht ziet en voor jou kiest. Als je echt verder wilt denk dan aan jezelf en neem afstand.
Trouwens als zij echt zoooo graag vrienden wilt blijven met jou, zal ze vast wel begrip tonen als jij aangeeft dat je nu ff wat meer afstand wilt om hier overheen te komen.
Nee, dat moet ze helemaal niet, uit is uit en ze is niet je moeder.quote:Op donderdag 9 november 2006 01:15 schreef Arokh86 het volgende:
Zij moet mij toch ook een beetje helpen met over haar heen te komen? Ze gaf tenslotte om me. Dan kan ze het toch best opbrengen om hem gewoon op een laag pitje te zetten en mij eerst te helpen? Dan kan ze daarna nog altijd zien.
Dan zal ze dat wel niet willen, Maar eerlijk gezegd, het is logisch dat je dat wilt denken, maar het is niet reeel.quote:Diep in haar weet ze gewoon dat er nog wel 'iets' is, maar ze is zo eigenwijs dat ze zegt: "Nee, in geen geval kan het og iets worden." Dat weet ik omdat ik haar intussen erg goed ken. Ik weet gewoon zeker dat er nog een vlammetje ergens is, en ik weet zeker dat dat vlammetje aan te wakkeren is. Het muurtje dat zij gebouwd heeft zorgt er echter voor dat ik het vuurtje niet aan kán wakkeren.
Probeer het los te laten voor het een obsessie wordt, en projecteer niet voortdurend al jouw gevoelens en principes op haar. Blijkbaar is ze toch anders dan jij bent, en voelt ze ook andere dingen dan jij. het helpt je niet om je aan een illusie te blijven vastklampen.
[ Bericht 4% gewijzigd door Vivi op 09-11-2006 15:39:03 ]
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Klopt. Daarom wil ik tenminste nog één keer goed met haar praten voordat ik haar zeg maar helemaal 'afgeef'.quote:Op donderdag 9 november 2006 15:22 schreef Onlyy het volgende:
Natuurlijk is dat niet makkelijk. Helemaal als zij zulke tegenstrijdige signalen geeft aan jou.
Probeer aan jezelf te denken. Hier wordt je gék van!
Veel dichter bij een smeekbede zal ik nooit bij iemand komen iig. En ik weet dat ik verder moet, maar aangezien ik haar overal gewoon zie kan ik niet zomaar niet aan haar denken. Dan is die afstand toch weer klein, aangezien ik haar niet kan zien en zomaar kan negeren.quote:Op donderdag 9 november 2006 15:24 schreef Moja het volgende:
[..]
Het valt niet mee idd, maar het is niet onmogelijk. En het gaat nu niet om haar, het gaat om jou die verder moet. En dat lukt gewoon niet als je in blijft gaan op haar smeekbedes( ) of weetikveelwat, zodat jij ergens weer hoop krijgt dat ze tóch nog opeens het licht ziet en voor jou kiest. Als je echt verder wilt denk dan aan jezelf en neem afstand.
De dramatiek van de eerste liefdequote:Op donderdag 9 november 2006 01:37 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
Maar ik heb het niet alleen over de mentale pijn, ik heb het over mijn situatie in het geheel. Alles om me heen gaat er zienderogen op achteruit: ik heb (weer) ruzie met m'n ouders, m'n schoolresultaten gaan er nu al op achteruit en ik heb nergens meer zin in. Ik doe wel alles (meer dan dat zelfs), maar ik heb nergens zin in. Ik kan niet meer slapen, eten en m'n handen trillen alsof ik Parkinson heb. Ik zie het af en toe absoluut niet meer zitten en ik vraag me af hoe dit zou gaan wanneer ze iets met die jongen gaat doen.
Je zwelgt een beetje in het zelfmedelijden en dat mag wel hoor, maar probeer een beetje te relativeren. Wat je nu voelt is normaal, en je moet er even doorheen, maar je moet er geen Romo & Julia -achtige vertoning van maken.
Het klinkt gemeen, maar ik hoop voor jou dat ze snel een andere vriend krijgt, des te eerder houd jij op met jullie relatie te idealiseren en je rond te wentelen in zelfbeklag.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ze wil dat niet omdat ze eigenwijs is. Als Ajax tegen PSV voetbalt zondag en Ajax wint met 10 - 0, dan zul je een veeg om je oren krijgen als je beweert dat PSV het onderspit heeft moeten delven tegen Ajax. Niet alleen omdat ze een groot PSV-fan is, maar omdat ze daar te eigenwijs voor is. Maar geloof me als ik zeg dat we echt heel veel op elkaar lijken. Ook qua principes dus. Zij had maar 1 jongen gezoend voor mij en ik maar twee meisjes voor haar. Dat heeft niets te maken met het feit dat we niemand kunnen zoenen, maar dat we dat niet zomaar gaan lopen doen. We hebben allebei veel zelfrespect en zijn daarom niet bepaald flierefluiters wat zoenen e.d. betreft. Vandaar ook dat ik het zo vreemd vind dat ze nu al met die ander bezig is.quote:Op donderdag 9 november 2006 15:29 schreef Vivi het volgende:
[..]
Dan zal ze dat wel niet willen, Maar eerlijk gezegd, het is logisch dat je dat wilt denken, maar het is niet reeel.
Probeer het los te laten voor het een obsessie wordt, en projecteer niet voortdurend al jouw gevoelens en principes op haar. Blijkbaar is ze toch anders dan jij bent, en voelt ze ook andere dingen dan jij. het helpt je niet om je aan een illusie te blijven vastklampen.
Je moet niet denken in termen als "ja maar, ja maaaaar"quote:Op donderdag 9 november 2006 15:32 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
Veel dichter bij een smeekbede zal ik nooit bij iemand komen iig. En ik weet dat ik verder moet, maar aangezien ik haar overal gewoon zie kan ik niet zomaar niet aan haar denken. Dan is die afstand toch weer klein, aangezien ik haar niet kan zien en zomaar kan negeren.
probeer niet in dat gevoel te blijven hangen als je haar dan toch weer ziet. In het begin doet het pijn maar het wordt gewoon steeds minder. Als je teminste echt verder wilt en vooral niet blijft hopen of signalen gaat zien die er eigenlijk niet zijn.
Ik hoop dat ik over haar heen ben voordat ze echt een nieuwe vriend heeft. Ik wil die klap die ik dan vang niet meekrijgen.quote:Op donderdag 9 november 2006 15:34 schreef Vivi het volgende:
[..]
De dramatiek van de eerste liefde
Je zwelgt een beetje in het zelfmedelijden en dat mag wel hoor, maar probeer een beetje te relativeren. Wat je nu voelt is normaal, en je moet er even doorheen, maar je moet er geen Romo & Julia -achtige vertoning van maken.
Het klinkt gemeen, maar ik hoop voor jou dat ze snel een andere vriend krijgt, des te eerder houd jij op met jullie relatie te idealiseren en je rond te wentelen in zelfbeklag.
En wat die dramatiek betreft: 't is echt zo, zelfs m'n ouders merken het op.
Alleen met hem heeft ze chemistry en met jou niet.quote:Op donderdag 9 november 2006 15:04 schreef Arokh86 het volgende:
Oh, misschien ook leuk om te vermelden: haar nieuwe to-be-lover is evengroot als ik, heeft dezelfde kleur haar, dezelfde kleur ogen, dezelfde lichaamsbouw en dezelfde humor als ik. Ook iets wat de verwarring niet vermindert.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
En daar snap ik dus geen ene flikker van.quote:Op donderdag 9 november 2006 15:37 schreef Vivi het volgende:
[..]
Alleen met hem heeft ze chemistry en met jou niet.
