!TS begint natuurlijk: het belangrijkste van een film vind ik eigenlijk het plot en de uitwerking daarvan. Vooral originele ideeën met verrassende plottwists kan ik erg waarderen. Andere criteria, zoals acteerwerk, genre, of special effects, spelen ook een rol bij het beoordelen, maar vind ik zelf toch net iets minder belangrijk dan het verhaal, wat de film probeert te vertellen.
Daarbij heb ik af en toe nog wel eens flink maling aan wat men de algemene consensus is, wat soms leidt tot grote verontwaardiging heb ik gemerkt
. Citizen Kane wordt bijvoorbeeld de hemel ingeprezen, terwijl ik dat nogal overdreven vind. Oke, het was in die tijd een revolutionaire film, maar echt zo heel geniaal vond ik hem nou ook weer niet. Er zijn vele films, die een grotere indruk op mij hebben achtergelaten.Oke nu is het de beurt aan anderen
quote:Er moet minstens 1 dooie vallen, wat geschiet en ontploffingen en een beetje sexOp maandag 6 november 2006 17:25 schreef Falco het volgende:
Wat maakt een film voor jou nou zo goed of juist weer slecht?
ontopic; Voor mij is het een mengeling van meeleefgevoelswaarde, acteerwerk, verhaal, stijl en genre-typische zaken. Zo zal ik een Bruckheimer minder op dialoog beoordelen maar meer op het "overweldigende" aspect.
Vaste waarden zijn voor mij wel de dialogen en het acteerwerk. Als dat prut is haak ik snel af. Een zwak verhaal kan ik vaak nog wel bolwerken.
in die range een beetje. Maar plottwists doen het wel goed idd.
Is er een drang om verder te kijken
En voor de rest houd ik me niet bewust bezig met beoordelen als ik aan het kijken ben, dat is voor mij een moment om te ontspannen en je verstand even op 0 te zetten.
Natuurlijk valt slecht acteerwerk etc. je dan sowieso wel op.
Verder moet je een film zo zien: De kunst van het film maken is om het script zo goed mogelijk tot leven te brengen. En de kunst van het scriptschrijven is weer het zo geschikt mogelijk herschrijven van het verhaal. Dus kun je een film ook nooit op het verhaal beoordelen, hooguit het script.
Waar ik het meeste op let is het acteerwerk, het script, de muziek, het camerawerk en de regie. Bijkomende dingen zijn voor mij special effects, chemie tussen de cast, plotholes, het geluid en belichting.
Ik let er allemaal niet bewust op, al is het soms moeilijk om zowel van een film te genieten, als hem kritisch te bekijken.
2. als er een vervolg op zou komen, zou ik hem dan kijken?
quote:Ja, hij had 'm na een uur afgezet, is toen nog even de laatste vijf minuten gaan kijken en zei in z'n review dat 'ie het verhaal onduidelijk vond. Of iets dergelijks. En vindt het vervolgens vreemd dat daar verontwaardigd op gereageerd wordt.Op maandag 6 november 2006 17:32 schreef Cheiron het volgende:
Ts vond Oldboy toch een baggerfilm?
- Vakkennis. Cinematografie, montage, mise-en-scene, ik let er steeds meer op. Als de film me niet raakt vind ik het uiteraard nog steeds geen goede film, maar ik kan wel beoordelen of een film goed gemaakt is. Dat moet ook wel, want daar word ik voor opgeleid.
- Het eerste gevoel telt natuurlijk. Maar door het nog eens te bekijken, er over terug te lezen, kan een film wel groeien. Zo vond ik Mulholland Dr. meteen al een geweldige film, al begreep ik er weinig van. Toen ik em nog een aantal keer zag, alles begreep, en inzag hoe geniaal de montage, de opgeroepen sfeer en spanning etc. Die filmische kwaliteiten maken het bovenop het gevoel van de eerste keer wat mij betreft de beste film die ik tot nu toe heb gezien. Hier zit natuurlijk ook een persoonlijk aspect aan. Je kan de gekozen muziek bijvoorbeeld prachtig vinden, of slaapverwekkend. Daarbij kan ik ook af en toe wel genieten van een slechte b-film of een flauwe komedie. Stemming op het moment van kijken in veel bepalend.
- Ik ben van mening dat bijvoorbeeld een film als Citizen Kane kut noemen niet getuigt van veel filmkennis en intelligentie. Je kan uiteraard zeggen dat het je weinig doet, en daar kan ik zelfs wel in komen, maar de kwaliteiten, zowel narratief als vorm, druipen er gewoon vanaf. En als mensen me dan een snob noemen omdat ik zeg dat je het niet kut mag noemen, dan hebben ze gelijk, en daar ben ik trots op.
Fin.
owja Falco, gewoon zomaar een opmerking, het is 'de' plot.
Amerikaanse actie moet goeie achtervolging en special effect hebben.
Voor een western moeten ze bij mij echt met een goed verhaal aan komen.
Voor NL films gaat het vooral om het verhaal en neem ik het op de koop toe dat budgetten beperkt zijn.
Bij een crimi/thriller moet ik verrast blijven tot het eind.
En bij porn gaat het natuurlijk om de geloofwaardigheid van het verhaal
Oftewel: ik houd van films die je aan het denken zetten. Die misschien zelfs wel een bepaalde impact op je leven hebben. American Beauty is voor mij persoonlijk daar een voorbeeld van.
een film moet wel een BEETJE realistisch zijn niet zoals in MI3 dat ie van het ene gebouw van het andere SPRINGT, er van af rolt en tijdens het vallen ook nog eens ff op z'n gemak 4 mensen rondomheen met 1 schotje doodschiet en dan zo hard op een balk klettert en niet eens wat gebroken of gekneusd heeft..,,, beetje overdreven.. Bij comedy's beoordeel ik op leuke humor, daar mag het wel lekker overdreven zijn als het maar lollig is mja de rest maakt me niet zoveel uit eigenlijk.... alleen actie films kijk ik kritisch omdat die altijd zovaak super overdreven zijn,,, *man staat in hangaar recht overeind met rond om hem 100 man, hij schiet alles raak, mannen om hen heen missen alles terwijl hij gewoon stil staat en af en toe bukt*
*achtervolging met auto's, zijn altijd kippig die bestuurders want vliegen altijd de lucht in tijdens het rijden om vervolgens altijd spectaculair te exploderen om er vervolgens weer uit te stappen*
maja, actie films zijn altijd te overdreven
en om antwoord aan de ts te geven
Hoe beoordeel jij films??? nou ik beoordeel ze te kritisch whehehe quote:Nee hoor, dat weer niet. Als er geen sprake is van een verhaal (of als het onduidelijk is), dan kan ik er alsnog van genieten, maar dat verschilt per film denk ik. Het belangrijkste criterium wat dan een rol speelt is, is dan wel de sfeer denk ik... Oldboy vond ik idd geen reet aan en is ook één van de zeer weinige films die ik voortijdig heb uitgezet, maar Zerkalo vond ik bijvoorbeeld wel weer oke.Op maandag 6 november 2006 17:38 schreef Sokolsky het volgende:
Falco: En hoe beoordeel je dan films zonder verhaal? Zijn dat sowieso slechte films?
quote:Van Dale zegt idd dat het 'de' plot isOp maandag 6 november 2006 17:52 schreef JelleS het volgende:
owja Falco, gewoon zomaar een opmerking, het is 'de' plot.
, maar dat klinkt net zo lelijk als 'de' topic 
.Je kan wel zeggen dat je A, B en C belangrijk vindt in een film en dan zullen je vaststellen dat de eerstvolgende film die je ziet noch A, noch B, noch C heeft en dat je 'm toch goed vindt.
Wel word ik steeds minder tolerant voor zogeheten moeilijke of diepe films van het genre Fellini/Bergman/etc.... Vroeger liet ik die liggen tot ik min of meer in the mood was voor dat soort films, maar uiteindelijk is dat ook idioot, ze moeten maar films maken waar ik op elk moment naar kan kijken (Uiteraard liggen die regisseurs niet wakker van mijn mening, maar dit terzijde, bij Fellini zou het me uberhaupt al verbazen dat hij sowieso nog wakker ligt, maar dit nog meer terzijde).
Het is vreemd, bij muziek word ik steeds ruimdenkender, bij films wordt het enger ("Zo praten mensen toch niet, ga weg met die steriele emoties voor contactgestoorden" zijn dingen die dan door mijn hoofd gaan
).Ik denk dat die "sfeer" bij mij zelfs het eerste beoordelingscriterium is. Bij veel van mijn favoriete films was ik na een minuut of 10 ook al verkocht, inclusief Oldboy. Ik kan films zonder noemenswaardig verhaal best heel goed vinden (Himmel über Berlin en Yume zijn de eerste die me te binnen schieten), maar alleen als de sfeer me erg aanspreekt. Absoluut niet belangrijk vind ik special effects, hoewel die ook geen negatieve invloed hebben. Een overmaat aan schietpartijen en explosies heeft dat wel.
quote:Op maandag 6 november 2006 17:27 schreef Mainport het volgende:
Alleen als Chuck er in zit.
[afbeelding]
en
en
of
quote:Helemaal mee eens. Wat ik daar nog aan wil toevoegen (een nogal open deur eigenlijk) is dat ik uiteindelijk wel meer en langer kan genieten van films die me gewoon pakken, vooral de sfeer (beelden en muziek) is daarvoor bepalend, en kwalitatief (vanuit een zo objectief mogelijk standpunt) goed zijn (zodat je er echt met een bepaald ontzag naar kan kijken) dan gewoon leuke films waar ik ook goed een anderhalf uur mee kan vullen zonder dat het feitelijk veel voorstelt.Op maandag 6 november 2006 19:09 schreef BlaatschaaP het volgende:
Woah. Dat verschilt per genre. En dat hangt ook ontzettend van m'n instelling af. Als ik een B-horrofilm op zet reken ik niet op een pakkend verhaal, scherpe dialoog en uitstekende acteerprestaties maar vermaak ik me juist door het gebrek daaraan. Is de film daarom minder dan Citizen Kane? Nah. Ik beoordeel films op twee manieren: Vermakelijkheid en kunstigheid. Ik kan een film kijken omdat ik zin heb van m'n stoel afgeblazen te worden door een geweldige kunstvorm. Dan let ik voornamelijk op acteerprestaties, cinematografie, muziek en verhaal. Zo bekijk ik de meeste films. Aan komedies, (overdadige) drama's en horrorfilms stel ik echter andere eisen. Die moeten of over the top zijn en daarbij hecht ik meer waarde aan originaliteit.
Verder heb ik een takkehekel aan van die pretentieuze films die niets waarmaken en films die zonder enig plezier lijken te zijn gemaakt. Ohja, films die gewoon inspiratieloos eerder gemaakte werkjes herhalen en dus gewoon a-origineel zijn kan ik ook niet zo goed hebben.
En een film hoeft van mij niet per se altijd, in elke stemming, leuk en goed te zijn. Beetje kul zelfs.
de rest scheelt me nietop imdb geef ik nog wel eens een ander cijfer bijvoorbeeld als nog niemand de film een bepaald cijfer heeft gegeven, dan doe ik dat
Over de geloofwaardigheid van wat we zien, wat ook is genoemd, kan ik me veel minder zorgen maken. Ik vind The Blues Brothers een fantastische film en dat die auto een salto kan maken, past helemaal in de stijl van de film. Het hoeft dus niet allemaal maar "echt te kunnen".
quote:Met dat laatste ben ik het ook erg mee eens. Ik ben vrij tolerant in het accepteren van onwaarschijnlijke dingen, die plaats vinden in een film. Daarvoor kijk je onder meer een film: gebeurtenissen zien, die in het dagelijks leven vrijwel nooit voorkomen.Op woensdag 8 november 2006 01:31 schreef ziggyziggyziggy het volgende:
Ik denk dat ik het nog het meeste met JelleS eens moet zijn. Het gevoel is het belangrijkste.
Over de geloofwaardigheid van wat we zien, wat ook is genoemd, kan ik me veel minder zorgen maken. Ik vind The Blues Brothers een fantastische film en dat die auto een salto kan maken, past helemaal in de stijl van de film. Het hoeft dus niet allemaal maar "echt te kunnen".
Groundhog Day is daar een goed voorbeeld van. Film overherhaling wat je nog een keer kan bekijken.
SFX vind ik minder belangerijk. Films die je toen heb gezien vond je helemaal goed. Maar als je nu die SFX ziet vind je het maar matig. Dan valt ook meteen het verhaaltje door de mand.
Films met een onverwacht einde of onamerikaans waarbij protagonist doodgaat of iets dergelijks.
quote:Op maandag 6 november 2006 17:48 schreef Gewoonik het volgende:
Gewoon: wel kut/niet kut
lekker makkelijk Er zijn wel een aantal punten waar ik op let:
- Goed, origineel verhaal + goede uitwerking ervan.
- Goed acteerwerk
- Een leuke, onverwachte twist kan ik ook altijd wel waarderen.
- Mooie verzorging van de film (goede regie, mooi production design, camera werk, belichting etc.)
- Spreekt datgeen waar de film over gaat me uberhaupt aan?
Als ik dan een "makkelijkere" film kijk (comedy, actie films) dan let ik eigenlijk op niet zoveel dingen, behalve of ie me amuseert, niet flauw is. En zitten er dan cliches in, dan moet de film me wel zo aanspreken dat me het me niet zoveel boeit dat er cliches in zitten (You`ve got mail en Sleepless In Seattle vind ik daar wel goede voorbeelden van)
Zelf beoordeel ik ook vooral op gevoel, en als ik in het verhaal dan een echt groot gat tegenkom...of een aantal zwaar overdreven/ongeloofwaardige scenes onthoud ik die wel natuurlijk.
Ook als een film standaard is, dus saai...geen leuk verhaal, geen twists, niet spannend...dat geeft een bepaald gevoel aan het eind.
Wat zeker slecht is, wanneer je (erg vaak) het verloop kan voorspellen tijdens de film.
Verder kijk ik nog een beetje algemeen naar het verhaal en de acteurs, en als dat allemaal goed zit komt er zo een cijfer uitrollen.
Ik ga dan ook niet tot op de tiende nauwkeurig een cijfer geven, ik beperk me tot hele en soms halve cijfers (6, 7, 7.5, 8 etc).
Daarnaast klopt het, wat al vaker is genoemd hier, per genre/type film ga je met een ander idee aan het beoordelen. Je verwacht van tevoren ook iets van een film, komt die verwachting uit?
Zodoende kunnen imho cheap ass c films absoluut geniaal zijn en de multi-miljoenen producties bagger, maar ook vice versa
duidelijk? nee?
Armageddon wordt dan op pure entertainment waarde beoordeeld.
Adaptation op de ingenieusheid van het script, acteerwerk enz.
Daarom eindigen beide films ongeveer even hoog qua cijfer.
Bij het eindcijfer speelt mijn eigen gevoel over de film wel de grootste rol. Er zijn best films, waarvan ik in zie dat ze erg vakkundig zijn gemaakt en beschouwd worden als klassiekers, maar mij niet veel doen. En dan ga ik ze echt geen hoog cijfer geven. Maar ik ga dan ook niet verkondigen dat het een slecht gemaakte film is.
Ik beoordeel hem ook enigszins op de voorafgestelde verwachtingen en wat ik er al van wist. Af en toe is het heerlijk om een film te kijken waar je vantevoren eigelijk niets van weet, net als een boek gaan lezen zonder naar de omslag te kijken en de achterkant te lezen.
The Crow kent een onorigineel verhaal, maar vind ik een superfilm.
12 angry Men is cinematografisch niks bijzonders, maar kijkt heerlijk weg.
De personages in Snatch zijn allemaal stereotiep, maar historisch cool.
Mulholland Drive is niet te volgen, maar is qua gevoel dat je er aan overheid subliem.
The Empire Strikes Back staat bol van onzin, maar vind ik een van de leukste films ooit.
enz. enz.
Verschillende punten vallen in het niet, terwijl andere sterke punten dat opheffen. Ik vind het enige punt waar je een film écht op kunt beoordelen de algehele ervaring: het totaalplaatje van de sterke punten van een film. Wat die punten zijn verschilt per keer.
Een film moet mij echter ook kunnen boeien. Hoe goed als Spartacus ook is, kijk ik er gewoon maar liever niet naar. Het boeit me als film niet; het raakt mijn interesses niet.
Ik vind het helemaal geweldig als een film moves maakt die ik gewoon niet zie aankomen. Die film met Matt Damon en Greg Kinnear (Stuck to You ofzo?), dat op het eind dat toneelstuk ook echt als een stuk toneel in een film is uitgevoerd (ipv een stuk toneel maar geïntegreerd in de film) vond ik bijvoorbeeld echt briljant. Op Imdb maar een 6.x, maar ik vond hem keigoed. Die hele film trouwens, echt meesterlijk.
Als de film op dat soort punten steken laat vallen en ik dat bemerk, gaat er meteen een lichtje branden van ey, dit is een film. En dan is het eigenlijk al mis, kan ik me er niet meer in verdiepen en gaat ie uit.
Ik denk dat een goede film precies dát moet doen om goed te zijn; een alternatief universum creeëren waaraan je als kijker geen moment twijfelt.
1. Hoe een film me doet voelen. Of ie meeslepend is of dat ie een emotie in me losmaakt.
2. technische aspecten zoals hoe het eruitziet, plot, acteerprestaties, etc.
Maar zoals ik al zei, elk genre is anders en heb ik ook andere verwachtingen bij. Bij een B-film zal ik bijvoorbeeld ook niet zo gauw gaan zeuren over een acteerprestaties of dialogen, etc.
quote:verkapt kijk-eens-wat-voor-een-mooi-woordje-ik-heb-geleerd-vandaag-post.Op vrijdag 10 november 2006 21:48 schreef DancingPhoebe het volgende:
Ik let altijd op de verisimilitude.
quote:Dus sci-fi valt bij jou al gelijk afOp vrijdag 10 november 2006 21:48 schreef DancingPhoebe het volgende:
Ik let altijd op de verisimilitude.
Eigenlijk alle semi-dromerige fictie vind jij dus slecht...
quote:emo?Op zaterdag 11 november 2006 01:02 schreef -Mo- het volgende:
Of er een depressief einde in zit.
Vanalles dus eigenlijk, er is niet iets specifieks wat voor mij een film maakt of breekt. Als ik zou moeten kiezen: acteerwerk. Slecht geacteer maakt voor mij een film in elk geval een stuk minder aantrekkelijk.
quote:Leg uit?Op vrijdag 10 november 2006 21:48 schreef DancingPhoebe het volgende:
Ik let altijd op de verisimilitude.
Films zoals Hero, house of flying daggers, save the green planet, spring, summer, fall, winter and spring etc etc
quote:Authenticiteit... Realisme e.d.
quote:Ik wilde vragen om voorbeelden, maar ik zie dat je die al hebt toegevoegd.Op zaterdag 11 november 2006 01:37 schreef Blaatski het volgende:
Kleurstellingen... Als kleuren in de film precies weergeven hoe het personage zich voelt e.d.
Films zoals Hero, house of flying daggers, save the green planet, spring, summer, fall, winter and spring etc etc
Jammer dat ik er geen van heb gezien
quote:Hero:Op zaterdag 11 november 2006 01:42 schreef Sidis het volgende:
[..]
Ik wilde vragen om voorbeelden, maar ik zie dat je die al hebt toegevoegd.
Jammer dat ik er geen van heb gezien
http://www.apple.com/trailers/miramax/hero/
quote:Inderdaad, google op dat woord en je weet het. LuilakOp zaterdag 11 november 2006 01:38 schreef Blaatski het volgende:
[..]
Authenticiteit... Realisme e.d.
.quote:Beetje kort door de bocht. Wie zegt dat films altijd een happy end moeten hebben. Een film met een depri eind(mits goed gedaan) is vaak beter dan een vergelijkbare film met happy end. Blijft je langer bij enzo.
quote:Dus dan vind je Good Night, and Good Luck. geen goede film?Op zaterdag 11 november 2006 01:37 schreef Blaatski het volgende:
Kleurstellingen... Als kleuren in de film precies weergeven hoe het personage zich voelt e.d.
Films zoals Hero, house of flying daggers, save the green planet, spring, summer, fall, winter and spring etc etc
quote:Goeie filmOp zaterdag 11 november 2006 08:36 schreef Morrigun99 het volgende:
[..]
Dus dan vind je Good Night, and Good Luck. geen goede film?
quote:Misschien wel ja, maar prefereer jij altijd een depri eind? Want daar word je uiteindelijk toch zelf ook een beetje depri van lijkt me?Op zaterdag 11 november 2006 05:48 schreef Zeitgeist het volgende:
[..]
Beetje kort door de bocht. Wie zegt dat films altijd een happy end moeten hebben. Een film met een depri eind(mits goed gedaan) is vaak beter dan een vergelijkbare film met happy end. Blijft je langer bij enzo.
Een film met een happy end kan net zo goed klasse zijn hoor, en ook bijblijven hangen.
Heb ik van de film genoten -> 8
Zitten er kleine foutjes in, zaken waar ik me aan stoor, iets dat beter kan -> 7
Speciale scènes, goede muziek, origineel verhaal, unieke uitwerking -> 9
Werkelijk fantastisch goed, meesterwerk, klassieker -> 10
Kon de film me maar half boeien -> 6
Slecht camerawerk, flauwe moppen, slechte acteurs -> 5
Speciale scènes, goede muziek, origineel verhaal, unieke uitwerking -> 7
Kon de film mij totaal niet boeien -> 4
Slechte acteurs, slecht camerawerk, foute muziekkeuze -> 3
Deed men moeite, is het een mooi verhaal -> 5
Rotzooi -> 2
Kon ik de film niet eens uitkijken -> 1
9 --> Erg goed
8 --> Best goed
7 --> Wel oke
6 --> Gaat wel
5 --> Gaat niet
4 --> Niet oke
3 --> Best slecht
2 --> Erg slecht
1 --> Ieeks
!bloodsport - commando
quote:Dus een mega-kut film met mooie kleuren vindt jij nog steeds topOp zaterdag 11 november 2006 01:37 schreef Blaatski het volgende:
Kleurstellingen... Als kleuren in de film precies weergeven hoe het personage zich voelt e.d.
Films zoals Hero, house of flying daggers, save the green planet, spring, summer, fall, winter and spring etc etc
quote:GOei kick Falco, maar wat moeten we hiermeeOp donderdag 29 maart 2007 17:33 schreef Falco het volgende:
10 --> Wauw
9 --> Erg goed
8 --> Best goed
7 --> Wel oke
6 --> Gaat wel
5 --> Gaat niet
4 --> Niet oke
3 --> Best slecht
2 --> Erg slecht
1 --> Ieeks
quote:Ja iets of niet iets. Ik had de behoefte om een topic te kicken.Op donderdag 29 maart 2007 17:57 schreef lurf_doctor het volgende:
[..]
GOei kick Falco, maar wat moeten we hiermee
quote:Dit is natuurlijk onzinnig. Je hebt dat ook met muziek. De ene muziek sluit beter aan bij de ene gemoedstoestand en de andere muziek bij een andere gemoedstoestand. Zelfs voedsel heeft die aansluiting. Waarom een audiovisueel gebeuren als film dat niet zou hebben? Volgens mij alleen als je de film zo aanzet als een radio tijdens werk in een fabriek of een pizzapunt die je snel even op een station naar binnen drukt.Op maandag 6 november 2006 18:44 schreef SaintOfKillers het volgende:
Wel word ik steeds minder tolerant voor zogeheten moeilijke of diepe films van het genre Fellini/Bergman/etc.... Vroeger liet ik die liggen tot ik min of meer in the mood was voor dat soort films, maar uiteindelijk is dat ook idioot, ze moeten maar films maken waar ik op elk moment naar kan kijken (Uiteraard liggen die regisseurs niet wakker van mijn mening, maar dit terzijde, bij Fellini zou het me uberhaupt al verbazen dat hij sowieso nog wakker ligt, maar dit nog meer terzijde).
quote:Precies die laatste zin had ik ontzettend sterk in mijn hoofd tijdens Babel. In de scene waar Brad en Cate van de scenarioschrijver mochten uitleggen wat hun beginsituatie in de film was.Het is vreemd, bij muziek word ik steeds ruimdenkender, bij films wordt het enger ("Zo praten mensen toch niet, ga weg met die steriele emoties voor contactgestoorden" zijn dingen die dan door mijn hoofd gaan
quote:Ik heb de neiging om films die ik al 5 keer heb opzij geschoven onder het motto "Ach, nee, .... pfff, nu niet." dan maar definitief opzij te laten liggen. Ik zie het nut er niet meer van in om mezelf anderhalf uur te dwingen om te blijven kijken, alleen maar om te kunnen zeggen dat ik 'm heb gezien.Op dinsdag 3 april 2007 17:14 schreef Flitspaal het volgende:
[..]
Dit is natuurlijk onzinnig. Je hebt dat ook met muziek. De ene muziek sluit beter aan bij de ene gemoedstoestand en de andere muziek bij een andere gemoedstoestand. Zelfs voedsel heeft die aansluiting. Waarom een audiovisueel gebeuren als film dat niet zou hebben? Volgens mij alleen als je de film zo aanzet als een radio tijdens werk in een fabriek of een pizzapunt die je snel even op een station naar binnen drukt.
Bij Bergman is dat iets gebeterd, na Tystnaden en Persona had ik er toen even genoeg van, wat daarna kwam (na een lange pauze) viel al terug mee. Maar van Fellini hoef ik eigenlijk niets meer te zien.
quote:Dat had ik ook, het bleef erg duidelijk dat iemand aan de touwtjes zat te trekken om het verhaal in mekaar te wringen, maar blijkbaar mag je dat alleen Crash verwijten en niet Babel.Precies die laatste zin had ik ontzettend sterk in mijn hoofd tijdens Babel. In de scene waar Brad en Cate van de scenarioschrijver mochten uitleggen wat hun beginsituatie in de film was.
[ Bericht 13% gewijzigd door SaintOfKillers op 03-04-2007 17:28:53 ]
Film is een kunstvorm en net als bij andere kunst is het niet alleen maar bedoelt om leuk te vinden, maar is het ook prima als je er kwaad van wordt of er van walgt. Niet dat ik die films bewust zal opzoeken, maar als ik ze zie, vind ik het geen tijdverspilling. Dit in tegenstelling tot middelmatige films waar ik verder niks mee kan. Tis moeilijk echt goed uit te leggen.
In ieder geval is het voor mij niet per definitie zo dat er actie in moet zitten of juist geen actie, een goed verhaal of juist geen verhaal, verrassende plotwendingen of juist geen ... kortom: alle soorten films maken een kans bij mij en als ze maar niet middelmatig zijn, dan vind ik het goed dat ik ze gezien heb.