OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Vervolg op Depressief door de hormonen
quote:Op maandag 6 november 2006 15:19 schreef Phluphy. het volgende:
Sugar
Hoe gaat het?
Is het op je werk overigens geen probleem als je wat langer thuisblijft?
groeihormonen of wat
Op dinsdag 28 februari 2006 13:50 schreef Avery het volgende:
ik ben dan nieuw ik zie zo dat jij irritant ben jpg
PieAir
Ik denk altijd heel goed na voor ik iets stoms zeg...
ik ben dan nieuw ik zie zo dat jij irritant ben jpg
PieAir
Ik denk altijd heel goed na voor ik iets stoms zeg...
ja, daarom staat het ook in OUDquote:Op maandag 6 november 2006 15:59 schreef jpg97 het volgende:
groeihormonen of wat
[b]Op dinsdag 10 februari 2004 14:36 schreef Malawi het volgende:[/b]
Het in den oren stoppen van kiwi's is dus een probaat tijgeraanvalafweermiddel
Het in den oren stoppen van kiwi's is dus een probaat tijgeraanvalafweermiddel
Ik moest vandaag ook weer aan je denken Sugar.Hoe gaat het met je? En Ingrid? Heb je al wat minder last van de bijwerkingen?
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Nou, dat is zo gek nog niet... kinderen groeien ten slotte.quote:Op maandag 6 november 2006 16:15 schreef ikbeneenkiwi het volgende:
[..]
ja, daarom staat het ook in OUD
Maar nee, niet groeihormen... zwangerschapshormonen. En post-zwangerschapshormonen.
***
Ja ik weet het toch ook allemaal niet meerquote:Op maandag 6 november 2006 16:15 schreef ikbeneenkiwi het volgende:
[..]
ja, daarom staat het ook in OUD
Op dinsdag 28 februari 2006 13:50 schreef Avery het volgende:
ik ben dan nieuw ik zie zo dat jij irritant ben jpg
PieAir
Ik denk altijd heel goed na voor ik iets stoms zeg...
ik ben dan nieuw ik zie zo dat jij irritant ben jpg
PieAir
Ik denk altijd heel goed na voor ik iets stoms zeg...
Lief van jullie.
Het gaat hier best wisselend. Ik dacht dat het echt behoorlijk veel beter ging, maar merk sommige dagen dat het toch nog helemaal niet oké is allemaal. Dan wenste ik dat ik een grote emmer witte latex had om het hele huis overzichtelijk wit mee te gooien, wenste ik dat ik al het speelgoed de deur uit kon doen, de ramen open en met een grote stofzuiger en dweil door de kamer kon rausen.
Behoefte aan rust, reindheid, regelmaat, maar ook gewoon duidelijkheid, frisheid, lucht en ruimte. Voor mezelf, voor wie ik was, voor weet-ik-wat. Zoveel chaos in mijn hoofd, een aaneenschakeling van stomme, kleine onnozele dingen, maar het zorgt voor veel gedoe en onrust in mijn kop. Het opgesloten gevoel (dat begint bij mijn lijf dat nog lang niet voelt als mijn lijf) is soms zo sterk dat ik alleen maar kan grommen en huilen soms. Rot dus.
Ik denk dat ze het op mijn werk gewoon zien als ziek zijn, dus ik denk dat ze 'wel zullen moeten', ofzo. In elk geval is er tijdens mijn verlof geen vervanger aangesteld. Mijn werk wordt gedaan door collega's nu en die moeten dat dan wat langer doen. Ik weet niet hoe lastig of moeilijk dat is.
Het gaat hier best wisselend. Ik dacht dat het echt behoorlijk veel beter ging, maar merk sommige dagen dat het toch nog helemaal niet oké is allemaal. Dan wenste ik dat ik een grote emmer witte latex had om het hele huis overzichtelijk wit mee te gooien, wenste ik dat ik al het speelgoed de deur uit kon doen, de ramen open en met een grote stofzuiger en dweil door de kamer kon rausen.
Behoefte aan rust, reindheid, regelmaat, maar ook gewoon duidelijkheid, frisheid, lucht en ruimte. Voor mezelf, voor wie ik was, voor weet-ik-wat. Zoveel chaos in mijn hoofd, een aaneenschakeling van stomme, kleine onnozele dingen, maar het zorgt voor veel gedoe en onrust in mijn kop. Het opgesloten gevoel (dat begint bij mijn lijf dat nog lang niet voelt als mijn lijf) is soms zo sterk dat ik alleen maar kan grommen en huilen soms. Rot dus.
Ik denk dat ze het op mijn werk gewoon zien als ziek zijn, dus ik denk dat ze 'wel zullen moeten', ofzo. In elk geval is er tijdens mijn verlof geen vervanger aangesteld. Mijn werk wordt gedaan door collega's nu en die moeten dat dan wat langer doen. Ik weet niet hoe lastig of moeilijk dat is.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Is ook niet jouw probleem toch, hoe ze op het werk jouw plekje zolang opvullen? Lekker je rust nemen, zeker nu je weer merkt dat het toch nog niet zo loopt.
Knuffel voor jou Sugar
Knuffel voor jou Sugar
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
Ik denk dat ze dat op het werk maar moeten zien op te lossen Sugar, is niet jouw probleem!
Neem je rust en ik hoop dat het gauw wat lichter wordt voor jou
Neem je rust en ik hoop dat het gauw wat lichter wordt voor jou
Fake it till you make it...
Nog wel duizelig en moe.quote:Op maandag 6 november 2006 16:29 schreef Tinkepink het volgende:
En Ingrid? Heb je al wat minder last van de bijwerkingen?
Ga morgen naaar de ha om te vragen of het normaal is. En hb testen.
En ik ben nu al ruim 3 weken overtijd. Vraag me af of dat hierdoor kan komen.
Test gedaan en ik ben niet zwanger.
Ohja, wat vreemd. Er was gezegd dat ik de pil (een half uur) voor het slapen gaan in moest nemen.quote:Op donderdag 2 november 2006 12:29 schreef Jelief het volgende:
Ingrid!!!! Ik dacht al laast al toen je met dat slaperig zijn kwam. Ik heb ook een tijd een heel lage dosis triptisol geslikt (stofnaam amitriptiline) niet als ad maar als medicijn voor fibromyalgie. je wordt meestal een paar uur nadat je het ingenomen hebt slaperig en dat werkt dan weer een tijdje. Als je de pillen dus vlak na het avondeten inneemt heb je kans dat het beter werkt bij het inslapen (een paar uur later). Zo werkte het bij iig wel. Als ik ze te laat in nam was ik 's morgens nog ontzettend duf en sloom. succes meis!
Zal het morgen aankaarten!
Je kan er wel een tijdje last van hebben van die bijwerkingen, maar ik weet niet hoe lang "normaal" is.
Fake it till you make it...
3 maanden is een gangbare periode hoor, en sommige bijwerkingen blijven zolang je de pillen slikt. Het ligt een beetje aan het merk van je AD denk ik.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Hoe was het vandaag bij de huisarts Ingrid?
Toen ik voor het eerst AD ging slikken (Seroxat) heb ik een paar weken last gehad van bijwerkingen, vooral de eerste paar dagen vrij heftig, daarna werd het steeds minder.
Toen ik voor het eerst AD ging slikken (Seroxat) heb ik een paar weken last gehad van bijwerkingen, vooral de eerste paar dagen vrij heftig, daarna werd het steeds minder.
Fake it till you make it...
Het ging goed. Heb nu hogere dosis (75 mg) omdat het slapen nog niet gaat.
Dat moet nu wel lukken hopelijk. Beetje moe hoort erbij, maar niet zo erg als ik het nu heb. Nog een paar weken proberen dus.
Mijn cyclus kan heel erg van slag zijn. Ws daardoor ben ik al 3 weken overtijd.
Dat moet nu wel lukken hopelijk. Beetje moe hoort erbij, maar niet zo erg als ik het nu heb. Nog een paar weken proberen dus.
Mijn cyclus kan heel erg van slag zijn. Ws daardoor ben ik al 3 weken overtijd.
Sugar
Ingrid
Ingrid
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Grrrr, afspraak van mw werd op het laatste moment afgezegd. Mn moeder voor niks afspraak verzet en zich gehaast om op tijd te zijn. Nu ben ik nog niks wijzer.
Wat balen, Ingrid. Heb je wel een nieuwe afspraak eigenlijk nu?
Ik word soms echt gek van het hele gedoe. Zo wisselend. Dan denk ik "niks meer aan de hand" en een half uur later kan ik alleen maar huilen van frustratie over een huilende baby, over mijn snauwerige gedoe naar Maria vanwege teveel in hoofd, over niks fijn, mooi, leuk vinden en niet weten hoe ik de overige 5.5 uur van de dag moet vullen zonder te ontploffen.
Gisteren was weer zo'n dag. Mijn moeder kwam langs, ik riep huilend dat ze Storm wel mocht meenemen voor een dag en nacht (of langer). Ze heeft het gedaan, heel praktisch gewoon de situatie opgelost. Storm was nog maar net weg, of ik kon met Maria de wereld weer aan. Opgelucht. maar tegelijk zo bang dat het altijd zo blijft, dat ik altijd alleen maar normaal kan zijn en me normaal kan voelen als ik één kindje om me heen heb. Dat vind ik zo'n eng idee.
Ik word soms echt gek van het hele gedoe. Zo wisselend. Dan denk ik "niks meer aan de hand" en een half uur later kan ik alleen maar huilen van frustratie over een huilende baby, over mijn snauwerige gedoe naar Maria vanwege teveel in hoofd, over niks fijn, mooi, leuk vinden en niet weten hoe ik de overige 5.5 uur van de dag moet vullen zonder te ontploffen.
Gisteren was weer zo'n dag. Mijn moeder kwam langs, ik riep huilend dat ze Storm wel mocht meenemen voor een dag en nacht (of langer). Ze heeft het gedaan, heel praktisch gewoon de situatie opgelost. Storm was nog maar net weg, of ik kon met Maria de wereld weer aan. Opgelucht. maar tegelijk zo bang dat het altijd zo blijft, dat ik altijd alleen maar normaal kan zijn en me normaal kan voelen als ik één kindje om me heen heb. Dat vind ik zo'n eng idee.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Suger het wórdt beter hoor! Heus!
Hij weet alleen van lekker slapen, en ver daarbuiten lopen schapen.
De zon schijnt op zijn donk're haren, zo blijf ik heel lang naar hem staren.
Wie ben jij in dit leven om je droom op te geven?
Ylana
De zon schijnt op zijn donk're haren, zo blijf ik heel lang naar hem staren.
Wie ben jij in dit leven om je droom op te geven?
Ylana
Lieve lieverd toch. Ik geloof echt in jou, dat je dat kan, dat dat goedkomt, echt!!! Je hebt al zoveel overwonnen de laatste maanden, al zo veel stappen gezet. Je weet het, steeds 1 vooruit en 2 achteruit. Maar uiteindelijk overwin je meisje, daar geloof ik voor 100% in. En met Storm gaat het steeds makkelijker worden. Steeds meer zul je hem gaan kennen en weten hoe je met hem om moet gaan. Ook dit kindje gaat voelen als helemaal van jou en kloppend binnen jullie gezinnetje. Ik heb zo veel vertrouwen in je. En Juul en ik willen straks best lekker naar jullie toe gefietst komen qua opfleurideetje.... Hou vol lieverd!
Sugar, wat zou ik ontzettend graag willen dat alles gewoon fijn gaat voelen. Ik weet ook wel dat het goed komt, maar logisch dat je NU gek wordt. En neem idd al die hulp maar aan, dat helpt ook.
Dikke kus voor jou
Dikke kus voor jou
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Dit schreef ik toen Storm een week oud was:
Ik voel me nog regelmatig zo. Zo wankel, zo de kluts kwijt. De kluts: mezelf, mijn vertrouwde bestaan, mijn lol in het leven, mijn energie.
Mensen helpen, komen langs en het lost niets op. Ik krijg geen ruimte, geen lucht, geen overzicht, geen plek voor mezelf, voor eigen dingen, voor organisatie en controle. Ik loop de hele dag de kamer op te ruimen, maar het helpt niet, er komt geen ruimte, geen overzicht, geen leegte. En intussen veel in mijn hoofd. Ik wil eigenlijk dit doen en dat. En als S straks thuis is, wil ik dit en dat doen, even naar dat of gewoon een uur alleen zijn. En het komt er zelden van. Want ik hoor beneden een kind huilen of ik weet dat hij eigenlijk ook al vanaf de eerste minuten teveel aan zijn hoofd heeft. Ik kan nergens die batterij mee opladen, het lukt niet, gewoon niet.
Ik eet mijn bord leeg en bedenk tijdens de laatste happen dat het zinloos is. Waarom eet ik het? Waarom dan toch? Meer zou het opleveren om het niet te eten.
Ik heb me leuk aangekleed en het zit niet fijn. Elke keer dat ik op de bank ga zitten om een fles te geven, voel ik mijn broek knellen. Ik heb me leuk aangekleed en bedenk dat het zinloos is. Waarom kleed ik me aan? Waarom dan toch?
Ik twijfel of ik mijn zus zal bellen. Ik bedenk dat het zinloos is. Waarom zou ik praten erover? Waarom dan toch? Het helpt niet, alles is gezegd en ik moet morgen gewoon weer een dag met mijn zoon en dochter zien door te komen.
Ik wil helemaal geen hulp meer, ik wil helemaal niet meer dat het niet gaat, ik wil helemaal niks meer. En als het overgaat, als het dan écht overgaat, dan wil ik dat de tijd snel gaat. Want ik heb zo’n hekel aan mezelf, dat elke minuut me pijn doet.
quote:Ik ben echt de kluts kwijt af en toe, nu ik moeder ben van én dat meisje dat ik zo heel goed ken en waarvan ik zo heel erg veel hou én dat jongetje dat ik nog helemaal moet leren kennen, dat steeds zoveel van me vraagt, dat me soms pijn doet en dat zoveel op zijn vader lijkt en niet op mij. Wat wankel ben ik en wat word ik overspoeld door liefde, angst, boosheid zelfs soms en ander hormonaal geweld.
Zij zo hyper, zo verward, zo anders dan voordat ze een broertje erbij had.
Hij zo klein, zo veeleisend, zo basaal en fysiek aanwezig.
Haar strijd met haar gevoel en met haar plek bij papa en mama.
Zijn natuurlijke drang dichtbij mij te zijn, dichtbij en veel.
Het raakt me heel erg die twee kindjes te zien, te voelen, te hebben, te begrijpen en niet-begrijpen.
Mama van twee. Een dochter en een zoontje.
De 7e dag. Het zal groeien en goedkomen.
Ik voel me nog regelmatig zo. Zo wankel, zo de kluts kwijt. De kluts: mezelf, mijn vertrouwde bestaan, mijn lol in het leven, mijn energie.
Mensen helpen, komen langs en het lost niets op. Ik krijg geen ruimte, geen lucht, geen overzicht, geen plek voor mezelf, voor eigen dingen, voor organisatie en controle. Ik loop de hele dag de kamer op te ruimen, maar het helpt niet, er komt geen ruimte, geen overzicht, geen leegte. En intussen veel in mijn hoofd. Ik wil eigenlijk dit doen en dat. En als S straks thuis is, wil ik dit en dat doen, even naar dat of gewoon een uur alleen zijn. En het komt er zelden van. Want ik hoor beneden een kind huilen of ik weet dat hij eigenlijk ook al vanaf de eerste minuten teveel aan zijn hoofd heeft. Ik kan nergens die batterij mee opladen, het lukt niet, gewoon niet.
Ik eet mijn bord leeg en bedenk tijdens de laatste happen dat het zinloos is. Waarom eet ik het? Waarom dan toch? Meer zou het opleveren om het niet te eten.
Ik heb me leuk aangekleed en het zit niet fijn. Elke keer dat ik op de bank ga zitten om een fles te geven, voel ik mijn broek knellen. Ik heb me leuk aangekleed en bedenk dat het zinloos is. Waarom kleed ik me aan? Waarom dan toch?
Ik twijfel of ik mijn zus zal bellen. Ik bedenk dat het zinloos is. Waarom zou ik praten erover? Waarom dan toch? Het helpt niet, alles is gezegd en ik moet morgen gewoon weer een dag met mijn zoon en dochter zien door te komen.
Ik wil helemaal geen hulp meer, ik wil helemaal niet meer dat het niet gaat, ik wil helemaal niks meer. En als het overgaat, als het dan écht overgaat, dan wil ik dat de tijd snel gaat. Want ik heb zo’n hekel aan mezelf, dat elke minuut me pijn doet.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Oh lieve Sugar....
Nu zo stilvalt dat ik niet meer weet wat ik je zou kunnen zeggen. gewoon omdat volgens mij niets er echt toe doet.
aan je denkt
Nu zo stilvalt dat ik niet meer weet wat ik je zou kunnen zeggen. gewoon omdat volgens mij niets er echt toe doet.
aan je denkt
Lieve lieverd toch. Ik heb zo met je te doen. Liefs Rens.
Ps- morgen dan toch misschien hopelijk tussen de bedrijven door. Telefoon doet het niet, en batterij van leentelefoon is leeg, dus weet niet of je nog iets hebt laten weten. Bel je morgenochtend. Kus kus!
Ps- morgen dan toch misschien hopelijk tussen de bedrijven door. Telefoon doet het niet, en batterij van leentelefoon is leeg, dus weet niet of je nog iets hebt laten weten. Bel je morgenochtend. Kus kus!
och meisje toch... het enige wat ik nog kan bedenken is dat je er misschien medicijnen voor zou kunnen vragen, want zo verder gaan... het is al best zwaar als alles goed met je gaat als je 2 kleine kinderen hebt. waaroom niet dat steuntje vragen dan? het kan zo helpen.
intussen een hele dikke knuffel. ik denk aan je
intussen een hele dikke knuffel. ik denk aan je
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ja, voor as maandag. Ben benieuwd of en wat ze kunnen doen.quote:Op dinsdag 14 november 2006 09:18 schreef Sugar het volgende:
Wat balen, Ingrid. Heb je wel een nieuwe afspraak eigenlijk nu?
Sugar Ik weet zeker dat het goed komt! Kan me je gevoelens heel goed voorstellen. Weet verder ff niks te zeggen. Kom op meis! Heb je ad-medicijnen al overwogen?
Ik heb het idee dat het wel helpt. Wel lastig dat het lang duurt voordat het werkt.
Als ik dichtbij zou wonen, zou ik zo met Kim langkomen.
Sugar, ik wou dat er iets was wat ik voor je kon doen, maar ik kan echt niks bedenken. Ik zei gisteren al tegen je dat ik dingen in je verhaal heel erg herkende. Ik weet dat het nu voelt alsof het nooit beter wordt en je alleen maar verder in dat donkere gat valt, maar het wordt echt beter. Probeer elke dag een klein lichtpuntje te zoeken en blijf er vooral over praten ook al voelt het alsof niemand je kan helpen. En net als wat Belaan ook al zei, misschien dat medicijnen je net dat steuntje kunnen geven wat je op dit moment nodig hebt. Sterkte
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Sugar, kun je niet nog eens met je huisarts gaan praten? Ik kan verder weinig toevoegen, behalve heel veel sterkte....
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
Ah lieve Suiker, als we toch eens wat konden doen om je hier doorheen te slepen he. Het is zo rot als je jezelf iedere minuut van de dag moet voortslepen. Dat alles druk en hectisch is, vooral door alles wat er zich in jezelf afspeelt en waar je zo ontzettend niks aan kan doen. Omdat je de kluts kwijt bent. Helaas. En als het dan even stil is, jezelf afvragen waar je nou op zit te wachten, op het moment dat het ijs breekt? of totdat de bom valt? Heel naar. Ik had dit zo graag zo anders voor je gezien. Wat een stomme rotzooi ook. En ook al voel je het zelf nu niet, ik geloof echt dat je het kan. Moeder zijn van die twee mooie kinderen, en het ook nog fijn vinden en jezelf zijn. Jouw tijd om daar aan te moeten wennen en dat in te kunnen invullen is nu door die stomme shit veel te lang geworden, voor jezelf. Maar echt, het zal groeien en het zal goedkomen. Ik hoop ook echt heel snel, echt heel snel. En ik zeg nog even godverdomme, om dit alles kracht bij te zetten oke
[ Bericht 1% gewijzigd door Luchtbel op 14-11-2006 19:55:58 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door Luchtbel op 14-11-2006 19:55:58 ]
Als ik kon zou ik de tijd voor jullie vooruitdraaien. Voor jullie allebei, Sugar en LB. En voor iedereen die het op dit moment niet ziet zitten en rot heeft.
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Lieve sugar,
Tranen rollen over mijn gezicht bij het lezen van je laatste post. Ik had zo gehoopt dat je wat meer rust had, maar je vecht nog elke dag om je hoofd boven water te houden. Ik hoop dat je HA eventueel met medicijnen een kleine reddingsboei kan bieden, zodat je zo af en toe daar even naar toe kunt zwemmen om uit te rusten. Heel heel veel sterkte en kracht toegewenst. Ik hoop zo dat je heel snel kunt gaan genieten van allebei je kinderen, zonder dat er allerlei spoken in je hoofd zitten.
Tranen rollen over mijn gezicht bij het lezen van je laatste post. Ik had zo gehoopt dat je wat meer rust had, maar je vecht nog elke dag om je hoofd boven water te houden. Ik hoop dat je HA eventueel met medicijnen een kleine reddingsboei kan bieden, zodat je zo af en toe daar even naar toe kunt zwemmen om uit te rusten. Heel heel veel sterkte en kracht toegewenst. Ik hoop zo dat je heel snel kunt gaan genieten van allebei je kinderen, zonder dat er allerlei spoken in je hoofd zitten.
kom het topic nu pas tegen
Sugar, en Ingrid, Wat akelig dat jullie je zo voelen. Ik ben depressief/burn-out geweest, een paar jaar geleden (niet hormoongerelateerd dus enigszins offtopic..) en op het moment zelf leek het of het noooooooit meer goed kwam, en dat het al acceptabel zou zijn als ik zou weten hoe er mee te leven. En toch kon ik er later op terugkijken en weten dat het nu zoveel beter was dan ' er mee leren leven' . Ik wens jullie dat ook zo toe!
Sugar, en Ingrid, Wat akelig dat jullie je zo voelen. Ik ben depressief/burn-out geweest, een paar jaar geleden (niet hormoongerelateerd dus enigszins offtopic..) en op het moment zelf leek het of het noooooooit meer goed kwam, en dat het al acceptabel zou zijn als ik zou weten hoe er mee te leven. En toch kon ik er later op terugkijken en weten dat het nu zoveel beter was dan ' er mee leren leven' . Ik wens jullie dat ook zo toe!
Sugar, ga naar de huisarts. Vraag om anti-depressiva.quote:Op dinsdag 14 november 2006 19:24 schreef Sugar het volgende:
Ik wil helemaal geen hulp meer, ik wil helemaal niet meer dat het niet gaat, ik wil helemaal niks meer. En als het overgaat, als het dan écht overgaat, dan wil ik dat de tijd snel gaat. Want ik heb zo’n hekel aan mezelf, dat elke minuut me pijn doet.
Breng dat op voor Maria, voor S, voor Storm, en voor de echte Sugar die nu gevangen zit achter een laag matglas. Voordat de pijn te ondraaglijk wordt.
Nogmaals, ga naar de huisarts. Vraag om anti-depressiva.
(ja, ik ben ervaringsdeskundige)
DancingPhoebe op <a href="http://forum.fok.nl/topic/1352192/3/51#73971988" target="_blank" >23/10/09</a>:[/b]
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
Dankjulliewel.
Ik ga denken over AD, misschien moet ik erop gaan vertrouwen dat zoiets kan helpen. Ik denk nu nog vooral dat het aan mij ligt en dus niet te verhelpen is met AD, maar een keiharde kwestie is van 'leren leven met dit gevoel'. Maar ik hoop zo, zó erg dat het niet dat is, dat het niet alleen aan mij ligt en dus wél overgaat.
Ik ga denken over AD.
Dankjulliewel.
Ik ga denken over AD, misschien moet ik erop gaan vertrouwen dat zoiets kan helpen. Ik denk nu nog vooral dat het aan mij ligt en dus niet te verhelpen is met AD, maar een keiharde kwestie is van 'leren leven met dit gevoel'. Maar ik hoop zo, zó erg dat het niet dat is, dat het niet alleen aan mij ligt en dus wél overgaat.
Ik ga denken over AD.
Dankjulliewel.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ik ben er stil van Sugar, ik vind het heel rottig voor je, maar ik heb geen oplossingen voor je, als ik 'm had gehad, dan had je 'm van me gekregen. Sterkte wensen, uiteraard,
Krijg je nog hulp van een psycholoog ofzo?
Krijg je nog hulp van een psycholoog ofzo?
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
Lieve Sugar, wat rot toch allemaal dat het zo gaat. NEE het ligt niet aan jou lieve schat, het komt door die rothormonen die je helemaal van de kaart maken zodat je overal aan gaat twijfelen. En als AD daar nou een klein beetje bij kunnen helpen, dan zou dat toch heel fijn zijn ? Ik zou zo graag willen dat ik een knopje bij je kon vinden wat ik om kon zetten voor je, zodat je weer blij zou zijn en kon genieten van je prachtige stoere meisje die al op een potje poept, je lieve man, je schattige ventje met zijn stoere naam en zijn lieve lach, en van je eigen lieve karakter en slimme koppie. Dat je gewoon opeens jezelf weer zou vinden, je ogen weer opendeed en het gewoon allemaal achter de rug was. Dat zou ik echt zo zo graag willen. Maar lieverd, het komt echt echt weer goed. Iedereen die eens een depressie heeft meegemaakt weet dat je op het moment zelf echt niet kan geloven dat het ooit weer overgaat en weer wel leuk wordt, maar echt, geloof me, het gaat weer over en je leven wordt weer leuk en fijn. Echt echt echt echt echt waar. Dikke
Sugar, ik hoop dat de tijd heel snel voor je gaat.
Misschien heel gek, maar zou het niet toch goed zijn om juist wel te gaan werken? Ik weet natuurlijk helemaal niet of je dat nu uberhaupt wel aankan, maar misschien op therapeutische basis of zoiets? Even alleen maar Sugar zijn en jezelf een beetje terugvinden in werk waar je goed in bent. Of nog niet gaan werken, maar Storm en Maria wel alvast naar het kinderdagverblijf laten gaan?
Ik weet dat het geen structurele oplossing is, maar het kan je wellicht wel helpen de tijd tot 'genezing' wat makkelijker door te komen.
Misschien heel gek, maar zou het niet toch goed zijn om juist wel te gaan werken? Ik weet natuurlijk helemaal niet of je dat nu uberhaupt wel aankan, maar misschien op therapeutische basis of zoiets? Even alleen maar Sugar zijn en jezelf een beetje terugvinden in werk waar je goed in bent. Of nog niet gaan werken, maar Storm en Maria wel alvast naar het kinderdagverblijf laten gaan?
Ik weet dat het geen structurele oplossing is, maar het kan je wellicht wel helpen de tijd tot 'genezing' wat makkelijker door te komen.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Sugar het ligt niet aan jou, het zijn die stomme klote hormonen. Maar voor jou gevoel is dat nog niet zo en jouw gevoel is wat telt nu!
Dat je aan AD wilt denken vind ik super dapper! Het is moeilijk om die stap te zetten en het is geen tovermiddel, het duurt even voor dat het werkt, maar als dat het is wat jou misschien weer van het leven kan laten genieten en van je man en kinderen is het het proberen waard toch?
Dat je aan AD wilt denken vind ik super dapper! Het is moeilijk om die stap te zetten en het is geen tovermiddel, het duurt even voor dat het werkt, maar als dat het is wat jou misschien weer van het leven kan laten genieten en van je man en kinderen is het het proberen waard toch?
ach sugar toch, wat ontzettend klote allemaal zeg. AD lijkt me nu echt zeker iets om te proberen, juist bij hormonen-gerelateerde depressies kunnen een paar 'tegen-stofjes' heel effectief zijn. héél veel sterkte ermee, ik vind 't zo rot voor jullie allevier.
Een AD kan de scherpe randjes er wat afhalen, net een steuntje in de rug. Het is geen wondermiddel, maar het proberen kan altijd. Pas goed op jezelf Sugar
Fake it till you make it...
Geen idee of AD helpt, zo veel weet ik er niet van, maar het klinkt goed. Ik hoop dus dat je er wat aan hebt als de huisarts het voorschrijft. En dat je je snel weer beter en jezelf voelt. Zwanger zijn is zwaar, bevallen is zwaar, maar wat daarna komt is zeker niet makkelijker. Je komt er wel!
Jammer dat het zo lang duurt voor de medicatie werkt Ingrid. Heb je al antwoord van homestart? Of lijkt het je toch niks? Kan ook natuurlijk.
Jammer dat het zo lang duurt voor de medicatie werkt Ingrid. Heb je al antwoord van homestart? Of lijkt het je toch niks? Kan ook natuurlijk.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Ik heb ook zoiets: maakt niet wát je doet, als het maar helpt.
Dit kan zo niet doorgaan. Veel succes en beterschap.
Dit kan zo niet doorgaan. Veel succes en beterschap.
... ♥ ik mis je ♥
Lieve Sugar, je mist gewoon even tijdelijk een stofje in je hersenen. Daar kun je een pilletje voor nemen. Dat is alles, maak de drempel naar AD niet hoger dan nodig is liefje.
Als je pijn hebt neem je paracetamol, als je hoest dan neem je hoestdrank....
Daarmee wil ik zeker niet lichtzinnig doen over het gebruik van AD, maar je zit al zo gruwelijk diep meisje. Neem die hulp!
Ga naar je huisarts en bespreek met hem/haar de oplossingen.
Als je pijn hebt neem je paracetamol, als je hoest dan neem je hoestdrank....
Daarmee wil ik zeker niet lichtzinnig doen over het gebruik van AD, maar je zit al zo gruwelijk diep meisje. Neem die hulp!
Ga naar je huisarts en bespreek met hem/haar de oplossingen.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Ik heb homestart gemaild. Er is hier in de omgeving (nog) geen hulp.quote:Op woensdag 15 november 2006 10:22 schreef YPPY het volgende:
Jammer dat het zo lang duurt voor de medicatie werkt Ingrid. Heb je al antwoord van homestart? Of lijkt het je toch niks? Kan ook natuurlijk.
As maandag maatschappelijk werk. Dan hoor ik ook of er een faalangsttraining of assertiviteitstraining voor mij is.
Sugar, ik wil me eigenlijk aansluiten bij de rest. Ik las je berichtje gisteren al, maar ik kon de woorden niet vinden. Er klinkt te veel pijn in door, te veel verdriet.
Bij mij waren AD overigens wél een wondermiddel. Ik zat er na mijn eerste bevalling net zover door als jij Sugar en misschien nog wel dieper. Om mezelf de kans te geven een normale, liefhebbende, stabiele, niet depressieve moeder te worden heb ik me laten opnemen in het ziekenhuis. Vijf weken lang ben ik vertroeteld, had ik helemaal niets aan mijn hoofd behalve mijzelf. Voor mijn dochter werd gezorgd, alles wat ik hoefde te doen was wennen aan de AD en béter worden.
En ik werd beter!!!!
Schuldgevoelens heb ik nooit gehad en zal ik ook nooit hebben. Dit was de juiste beslissing. Ik sta er nog steeds voor de volle honderd procent achter en schaam me ook absoluut niet voor de opname en de medicijnen.
Als je diabetes hebt neem je toch ook insuline, als je tekort heb aan een ander stofje in je lichaam vul je dat toch ook aan door middel van medicijnen? Waarom dan zo panisch voor AD? Het wennen en afkicken weegt niet op tegen maanden, jaren depressief zijn. Neem die stap gewoon meid, voor dat je er toe gedwongen wordt.
Bij mij waren AD overigens wél een wondermiddel. Ik zat er na mijn eerste bevalling net zover door als jij Sugar en misschien nog wel dieper. Om mezelf de kans te geven een normale, liefhebbende, stabiele, niet depressieve moeder te worden heb ik me laten opnemen in het ziekenhuis. Vijf weken lang ben ik vertroeteld, had ik helemaal niets aan mijn hoofd behalve mijzelf. Voor mijn dochter werd gezorgd, alles wat ik hoefde te doen was wennen aan de AD en béter worden.
En ik werd beter!!!!
Schuldgevoelens heb ik nooit gehad en zal ik ook nooit hebben. Dit was de juiste beslissing. Ik sta er nog steeds voor de volle honderd procent achter en schaam me ook absoluut niet voor de opname en de medicijnen.
Als je diabetes hebt neem je toch ook insuline, als je tekort heb aan een ander stofje in je lichaam vul je dat toch ook aan door middel van medicijnen? Waarom dan zo panisch voor AD? Het wennen en afkicken weegt niet op tegen maanden, jaren depressief zijn. Neem die stap gewoon meid, voor dat je er toe gedwongen wordt.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Ik heb inmiddels geregeld dat ik dinsdagavond een telefonische intake heb met de ppd-deskundige over wie het al eerder ging in dit topic. Zij kan dan een diagnose stellen, mijn huisarts adviseren over eventuele medicatie en ze begeleidt haar clienten dan dagelijks per mail of fax. Dus misschien gaan we dat traject wel starten, afhankelijk van wat haar diagnose is natuurlijk.
Vanavond haalde ik Storm uit zijn bedje, moest hem wakker maken. Maar hij sliep zomaar verder, met opgetrokken beentjes, zijn kontje hoog in de lucht en zijn buikje tegen mijn borst. Kleine knuistjes en een frummelmondje in een zacht ontspannen snoetje.
Hij ontroerde me zo. Wat was het heerlijk om dat te voelen.
Vanavond haalde ik Storm uit zijn bedje, moest hem wakker maken. Maar hij sliep zomaar verder, met opgetrokken beentjes, zijn kontje hoog in de lucht en zijn buikje tegen mijn borst. Kleine knuistjes en een frummelmondje in een zacht ontspannen snoetje.
Hij ontroerde me zo. Wat was het heerlijk om dat te voelen.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Sugar wat ontroerend om te lezen Ik hoop zo voor je dat de ppd-deskundige je kan helpen!quote:Op zaterdag 18 november 2006 21:59 schreef Sugar het volgende:
Ik heb inmiddels geregeld dat ik dinsdagavond een telefonische intake heb met de ppd-deskundige over wie het al eerder ging in dit topic. Zij kan dan een diagnose stellen, mijn huisarts adviseren over eventuele medicatie en ze begeleidt haar clienten dan dagelijks per mail of fax. Dus misschien gaan we dat traject wel starten, afhankelijk van wat haar diagnose is natuurlijk.
Vanavond haalde ik Storm uit zijn bedje, moest hem wakker maken. Maar hij sliep zomaar verder, met opgetrokken beentjes, zijn kontje hoog in de lucht en zijn buikje tegen mijn borst. Kleine knuistjes en een frummelmondje in een zacht ontspannen snoetje.
Hij ontroerde me zo. Wat was het heerlijk om dat te voelen.
Sugar, goed zo wijffie 'k was ook blij om je puzzel te zien, goed teken dat je daar zin in had. 't komt wel goed, echt wel.
Sugar wat heerlijk om te lezen!
Fijn dat je een intake hebt, je bent er mee bezig, je bent echt super dapper!
Fijn dat je een intake hebt, je bent er mee bezig, je bent echt super dapper!
Wat moet het fantastisch voor je geweest zijn om dit (weer) te kunnen voelen...quote:Op zaterdag 18 november 2006 21:59 schreef Sugar het volgende:
Vanavond haalde ik Storm uit zijn bedje, moest hem wakker maken. Maar hij sliep zomaar verder, met opgetrokken beentjes, zijn kontje hoog in de lucht en zijn buikje tegen mijn borst. Kleine knuistjes en een frummelmondje in een zacht ontspannen snoetje.
Hij ontroerde me zo. Wat was het heerlijk om dat te voelen.
Goed dat je een traject met begeleiding ingaat.
En ik sluit me aan bij de andere dames. AD kunnen zó goed helpen. Ik was niet zwanger indertijd, maar bij mij sloeg medicatie binnen een week aan. Echt, van de ene op de andere dag begon de zon weer te schijnen. Hoef je niet bang voor te zijn.
Ook een voor ingrid.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Sjoeg
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Sugar ik hoop dat de intake goed gegaan is vanavond (of het moet nog plaatsvinden, dat kan natuurlijk ook).
Ingrid hoe was het gesprek bij mw?
Ingrid hoe was het gesprek bij mw?
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Lois, lief dat je daaraan denkt.
Ingrid, ik ben ook benieuwd hoe het was gisteren?
De intake was oké, ik vond het wel moeilijk om goed aan te geven hoe en wat. Haar vragenlijst was heel duidelijk en compleet, denk ik, dus ik hoefde eigenlijk alleen maar ja en nee te zeggen. maar ik vond het zwaar om zelf de verantwoordelijkheid zo te hebben over wat het allemaal is. Om het zelf helemaal goed aan te geven. Het wisselt ook best, dus dat maakt het lastig ook.
Conclusie: pnd, maar niet zo heel erg zwaar gelukkig (denk ik). Middelmatige zwaarte, zeg maar. Dat concludeerde ze vooral doordat ik me ook sommige momenten en dagdelen best oké kan voelen. We gaan z.s.m. starten met een lage dosering hormonen en hebben dan in elk geval wekelijks contact per mail. Niet gaan werken vond zij ook de beste optie.
[ Bericht 2% gewijzigd door Sugar op 21-11-2006 21:25:19 ]
Ingrid, ik ben ook benieuwd hoe het was gisteren?
De intake was oké, ik vond het wel moeilijk om goed aan te geven hoe en wat. Haar vragenlijst was heel duidelijk en compleet, denk ik, dus ik hoefde eigenlijk alleen maar ja en nee te zeggen. maar ik vond het zwaar om zelf de verantwoordelijkheid zo te hebben over wat het allemaal is. Om het zelf helemaal goed aan te geven. Het wisselt ook best, dus dat maakt het lastig ook.
Conclusie: pnd, maar niet zo heel erg zwaar gelukkig (denk ik). Middelmatige zwaarte, zeg maar. Dat concludeerde ze vooral doordat ik me ook sommige momenten en dagdelen best oké kan voelen. We gaan z.s.m. starten met een lage dosering hormonen en hebben dan in elk geval wekelijks contact per mail. Niet gaan werken vond zij ook de beste optie.
[ Bericht 2% gewijzigd door Sugar op 21-11-2006 21:25:19 ]
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Fijn Sugar dat deze stap weer achter de rug is en dat je nu kan werken aan het beter worden, ik vind je een knapperd! Sterkte, ik hoop echt dat je je snel weer vaker lekker voelt!
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
Spannend Sugar, hopelijk heb je er veel baat bij!
Het lijkt mij overigens ook slim om nog niet te gaan werken. Ga eerst maar aan jezelf werken, daar heb je je handen vol aan.
Het lijkt mij overigens ook slim om nog niet te gaan werken. Ga eerst maar aan jezelf werken, daar heb je je handen vol aan.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Sugar, dat klinkt als weer een stap in de goede richting
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Klinkt goed sugar! Ik hoop dat je er gauw wat van gaat merken in positieve zin. Zet em op .
Ingrid hoe was je gesprek met MW?
Ingrid hoe was je gesprek met MW?
Fake it till you make it...
Sugar
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Het gesprek bij mw ging redelijk. De stomme muts van de balie had nooit doorgegeven dat ik er was. Daardoor was er uiteindelijk maar weinig tijd.
Volgende keer beter! (as maandag)
Sugar klinkt goed.
Volgende keer beter! (as maandag)
Sugar klinkt goed.
Even vertellen hoe het hier nu is. Het zwaarst is steeds het opzien tegen dingen. Dagen alleen met de kinderen, bezorgen me vooraf heel veel stress en boosheid (richting man en de hele wereld). Echt beren op de weg zien en de dingen niet rationeel kunnen benaderen.
Als Storm soms huilt, ervaar ik meteen stress. Soms is dat dus direct een reden om te gaan huilen of boos te worden. Ik kan die dingen niet goed overzien. En ik vind dat tegelijk zo stom van mezelf, dat ik soms echt een hekel heb aan mezelf.
S. heeft nu zijn enkelbanden gescheurd en dus komt alles op mij neer. Ik kan dat helemaal niet nuchter bekijken, zie overal tegenop. Normaal kijk ik vreselijk uit naar het moment dat hij thuiskomt van zijn werk en alles overneemt. Dat geeft mij lucht soms. De energie om de dag door te komen is dan echt ineens op.
Vanochtend is het bij mij in mijn rug geschoten, beetje veel pech dus. Nooit eerder gehad, geen enkele ervaring mee. Het doet best veel pijn en ik kan Storm nog net tillen, maar Maria niet. Het zit dus even helemaal niet mee.
Gisteren brachten mijn schoonouders Storm terug van het hele weekend logeren . Ik legde hem in bed toen 'ie moe werd. Ik liep terug naar beneden en hoorde hem huilen. Ik huilde ook meteen. Mijn schoonmoeder schrok heel erg van mijn reactie. Dat het zo snel zo negatief uitpakt, terwijl zij denkt: ah joh, een speentje en klaar. ja, ze heeft gelijk. Maar zo kan ik dus niet denken blijkbaar.
Als Storm soms huilt, ervaar ik meteen stress. Soms is dat dus direct een reden om te gaan huilen of boos te worden. Ik kan die dingen niet goed overzien. En ik vind dat tegelijk zo stom van mezelf, dat ik soms echt een hekel heb aan mezelf.
S. heeft nu zijn enkelbanden gescheurd en dus komt alles op mij neer. Ik kan dat helemaal niet nuchter bekijken, zie overal tegenop. Normaal kijk ik vreselijk uit naar het moment dat hij thuiskomt van zijn werk en alles overneemt. Dat geeft mij lucht soms. De energie om de dag door te komen is dan echt ineens op.
Vanochtend is het bij mij in mijn rug geschoten, beetje veel pech dus. Nooit eerder gehad, geen enkele ervaring mee. Het doet best veel pijn en ik kan Storm nog net tillen, maar Maria niet. Het zit dus even helemaal niet mee.
Gisteren brachten mijn schoonouders Storm terug van het hele weekend logeren . Ik legde hem in bed toen 'ie moe werd. Ik liep terug naar beneden en hoorde hem huilen. Ik huilde ook meteen. Mijn schoonmoeder schrok heel erg van mijn reactie. Dat het zo snel zo negatief uitpakt, terwijl zij denkt: ah joh, een speentje en klaar. ja, ze heeft gelijk. Maar zo kan ik dus niet denken blijkbaar.
. Ik legde hem in bed toen 'ie moe werd. Ik liep terug naar beneden en hoorde hem huilen. Ik huilde ook meteen. Mijn schoonmoeder schrok heel erg van mijn reactie. Dat het zo snel zo negatief uitpakt, terwijl zij denkt: ah joh, een speentje en klaar. ja, ze heeft gelijk. Maar zo kan ik dus niet denken blijkbaar.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ow Sugar toch, wat een toestanden, wat niet leuk allemaal...
Ben je al gestart met de AD?
Ben je al gestart met de AD?
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
Sugar... wat balen zeg.
Vergeet trouwens niet dat heel veel rugklachten terug te voeren zijn op stress hè. Daarmee wil ik het niet bagatelliseren trouwens, alleen aangeven dat het mss niet zo heel onverwacht is. Doordat S. zijn enkelbanden heeft vernaggeld komt er bij jou net weer wat extra belasting bovenop.
Vergeet trouwens niet dat heel veel rugklachten terug te voeren zijn op stress hè. Daarmee wil ik het niet bagatelliseren trouwens, alleen aangeven dat het mss niet zo heel onverwacht is. Doordat S. zijn enkelbanden heeft vernaggeld komt er bij jou net weer wat extra belasting bovenop.
***
Ja, klopt BE. Dat is denk ik ook echt wat er nu gebeurd is: te gespannen lijf en dan een snelle beweging...
Mel, ik slik sinds een paar dagen een hormoonpreparaat, geen AD. Resultaat is er meestal pas na 2 cycli (en ik heb nog geeneens een cyclus, maar ben wel tegelijk ook aan de pil gegaan weer). Het duurt dus sowieso nog wel een tijd(je).
En echt, soms gaat het ook echt beter, hoor!
Ingrid, je had toch vandaag weer iets? Hoe ging het?
Mel, ik slik sinds een paar dagen een hormoonpreparaat, geen AD. Resultaat is er meestal pas na 2 cycli (en ik heb nog geeneens een cyclus, maar ben wel tegelijk ook aan de pil gegaan weer). Het duurt dus sowieso nog wel een tijd(je).
En echt, soms gaat het ook echt beter, hoor!
Ingrid, je had toch vandaag weer iets? Hoe ging het?
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ja, maar dat ging niet door. Ze was ziek. Vraag me af of het wel lukt bij mw.quote:Op maandag 27 november 2006 19:30 schreef Sugar het volgende:
Ingrid, je had toch vandaag weer iets? Hoe ging het?
sugar, zwaar....
als ik bedenk dat ik er op een "thuis met de kindjes" dag ook naar uit kijk dat Nick er weer is (want 2 kleine kindjes zijn gewoon veel werk en eisen al je aandacht op) dan moet dat voor jou nog een haartje erger zijn. toch mag je trots zijn op hoe je het doet, want in al je zwakte vind ik je zo sterk.
dikke
als ik bedenk dat ik er op een "thuis met de kindjes" dag ook naar uit kijk dat Nick er weer is (want 2 kleine kindjes zijn gewoon veel werk en eisen al je aandacht op) dan moet dat voor jou nog een haartje erger zijn. toch mag je trots zijn op hoe je het doet, want in al je zwakte vind ik je zo sterk.
dikke
stormy waters...
sailin'
sailin'
dat vind ik nou heel mooi geschreven.quote:Op maandag 27 november 2006 21:08 schreef Belana het volgende:
sugar, zwaar....
als ik bedenk dat ik er op een "thuis met de kindjes" dag ook naar uit kijk dat Nick er weer is (want 2 kleine kindjes zijn gewoon veel werk en eisen al je aandacht op) dan moet dat voor jou nog een haartje erger zijn. toch mag je trots zijn op hoe je het doet, want in al je zwakte vind ik je zo sterk.
dikke
Ik ben dan nooit depressief geweest na een bevalling, maar ken wel de lasten van een kindje wat heel veel huilt, het is gewoon zwaar, zeker als er nog een peuter rond loopt die de nodige aandacht nodig heeft, want ook voor de oudste veranderd er veel en is het ook moeilijk als er een baby bijkomt die veel aandacht opeist. En dan moet je als moeder daar de juiste weg in zien te vinden. De juiste balans tussen de 2 kinderen. Twee van die kleintjes kan gewoon heel vermoeiend zijn. En als je dan te kampen hebt met een PND dan lijkt me het echt nog stukken heftiger, je hebt me door je ervaring hier te delen, mij een beetje laten inzien wat je doormaakt en voelt, daar heb ik echt respect voor. Ik vind dat heel knap, dat je dat steeds weer doet. Hier je schrijfsel plaatsen, maar ook hulp zoeken, starten met preperaten.
Als je dan dat zonnetje in het leven even niet ziet, moeilijk kan genieten, dat lijkt me zo verdrietig. Ik hoop zo voor jou dat je je snel wat meer happy gaat voelen, zodat je weer stralend door het leven kan met je prachtige gezin!
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
Op aandringen van mij en anderen ging Sebas vandaag terug naar het ziekenhuis om zijn gescheurde enkelbanden te laten checken. Hij hield er echt onnoemlijk veel pijn aan. Het blijkt op 2 plaatsen gebroken te zijn en hij moet vrijdag worden geopereerd. Dan komt er een schroef in mag hij er 6 weken niet op staan (en al helemaal niet lopen). Hoe moet dat nu?
Thuiszorg regelen ofzoiets, denk ik. Maar ik weet niet wat dat helpt. Of nou ja. Ben gewoon geschrokken.
Dan komt er een schroef in mag hij er 6 weken niet op staan (en al helemaal niet lopen). Hoe moet dat nu? Thuiszorg regelen ofzoiets, denk ik. Maar ik weet niet wat dat helpt. Of nou ja. Ben gewoon geschrokken.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Jeetje lieve Sugar, dat kon er ook nog wel bij. Ik weet niet wat de mogelijkheden zijn maar ik zou zeker proberen hulp te regelen want nu moet je er voor 3 zorgen. Geen ouders of schoonouders die je kunnen helpen met in ieder geval de kinders?
die heb je wel verdient!
die heb je wel verdient!
Syllables govern the world
Gebroken??? Wat heeft hij gedaan dan?
En voor jou lijkt me Thuiszorg geen slechte optie, al is het maar iemand die even een paar uurtjes per dag een van de 2, of beide, kinders even van je over neemt.
En voor jou lijkt me Thuiszorg geen slechte optie, al is het maar iemand die even een paar uurtjes per dag een van de 2, of beide, kinders even van je over neemt.
***
Met paintball BE, greppel enzo, afgelopen zaterdag. Eerst dachten ze gescheurd, dus drukverband. Maar zóveel pijn, dus vandaag teruggegaan.
(Schoon)ouders helpen altijd al idd, maar dat was nog los van dit. Nu ik ook 's nachts alles zelf moet doen en aankunnen (stress, dat is het vooral), is er waarschijnlijk meer hulp nodig overdag. Zodat ik niet al boos en op en verdrietig steeds aan de dag begin. Zes weken kan ik echt niet overzien.
(Schoon)ouders helpen altijd al idd, maar dat was nog los van dit. Nu ik ook 's nachts alles zelf moet doen en aankunnen (stress, dat is het vooral), is er waarschijnlijk meer hulp nodig overdag. Zodat ik niet al boos en op en verdrietig steeds aan de dag begin. Zes weken kan ik echt niet overzien.
Nu ik ook 's nachts alles zelf moet doen en aankunnen (stress, dat is het vooral), is er waarschijnlijk meer hulp nodig overdag. Zodat ik niet al boos en op en verdrietig steeds aan de dag begin. Zes weken kan ik echt niet overzien.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Remind me om voorlopig vooral niet te gaan paintballen Nee serieus, is onschuldig zoiets denk je dan en dan heb je opeens je enkel gebroken. Sterkte voor Sebas Sugar want dat zal me flink pijn doen zeg.
Papa kan nu natuurlijk de kinderen ook niet tillen enzo. Kan me voorstellen dat je van te voren al in de stress schiet bij de gedachte dat jij zes weken lang 'de klos' bent als er iets is.
Ik kreeg door een post van je laatst het idee dat je schoonmoeder niet volledig op de hoogte is (iets met huilen omdat storm huilde geloof ik). Misschien haar nu toch maar inlichten zodat ze je nog meer kan ondersteunen? Ieder een kind ofzo. Eentje is misschien wel net te overzien voor je.
Ik heb even bij thuiszorgsites gekeken. Ik denk dat het verstandig is om gewoon even naar de plaatselijke organisatie te bellen en te informeren wat de mogelijkheden zijn. Er is ook een lijst met gevallen waarbij je binnen 24 uur een indicatie kan krijgen i.p.v. de langdurige procedure. Misschien dat Sebas zijn geval daar onder valt.
Nee serieus, is onschuldig zoiets denk je dan en dan heb je opeens je enkel gebroken. Sterkte voor Sebas Sugar want dat zal me flink pijn doen zeg.Papa kan nu natuurlijk de kinderen ook niet tillen enzo. Kan me voorstellen dat je van te voren al in de stress schiet bij de gedachte dat jij zes weken lang 'de klos' bent als er iets is.
Ik kreeg door een post van je laatst het idee dat je schoonmoeder niet volledig op de hoogte is (iets met huilen omdat storm huilde geloof ik). Misschien haar nu toch maar inlichten zodat ze je nog meer kan ondersteunen? Ieder een kind ofzo. Eentje is misschien wel net te overzien voor je.
Ik heb even bij thuiszorgsites gekeken. Ik denk dat het verstandig is om gewoon even naar de plaatselijke organisatie te bellen en te informeren wat de mogelijkheden zijn. Er is ook een lijst met gevallen waarbij je binnen 24 uur een indicatie kan krijgen i.p.v. de langdurige procedure. Misschien dat Sebas zijn geval daar onder valt.
Syllables govern the world
Jeetje meiske, wat een schrik. Wat ontzettend klote voor Sebas zeg! Arme hij! En arme jij ook! Dit kun je nu écht niet gebruiken zeg! Dit wordt echt even van dag tot dag ben ik bang. Zelfs mét alle hulp die je kunt krijgen (ik bied me aan waar mogelijk!). Heel veel sterkte lieverd. Ik bel je morgen. Misschien kunnen we elkaar even zien dan.
Jemig, alsof je al niet genoeg ellende had
Ik hoop dat je idd iets van thuishulp kunt krijgen. En extra dagen naar de creche ofzo?
Dikke kus
Ik hoop dat je idd iets van thuishulp kunt krijgen. En extra dagen naar de creche ofzo?
Dikke kus
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Eventueel kan de huisarts of die mevrouw van de PND begeleiding zorgen voor een indicatiestelling voor de thuiszorg?
In ieder geval heel veel sterkte Sugar!
In ieder geval heel veel sterkte Sugar!
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
meteen achter thuiszorg aan gaan meid, zo snel mogelijk zo veel mogelijk hulptroepen inhuren!
veel sterkte voor jullie!
veel sterkte voor jullie!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Och Sugar toch... Probeer niet nu al die 6 weken vooruit te kijken. Stapje voor stapje (makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik). Ik hoop dat er iets te regelen is met thuiszorg meis. Want ik denk dat je dat goed kan gebruiken.
Sterkte voor jullie!
Sterkte voor jullie!
Fake it till you make it...
"When it rains, it pours". Sterkte en ga achter die thuishulp aan.
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Sugar gelijk erachteraan zou ik zeggen. En zodra je een intake gesprek krijgt benoem dan niet dat je hulp krijgt van schoonouders enzo. Zeg dat je niemand hebt en geef desnoods gegevens van je psycholoog door. Toen ik thuishulp nodig had voor de meiden, heeft het echt geholpen. Succes
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Jemig sugar
idd, zo snel mogelijk achter thuishulp aan.. en verder alle hulp en medewerking aannemen die je maar kan pakken.
Sterkte!
idd, zo snel mogelijk achter thuishulp aan.. en verder alle hulp en medewerking aannemen die je maar kan pakken.
Sterkte!
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
He jeetje Sugar, dat is ff klote voor Sebas en voor jou!
Hoop dat je thuishulp kan krijgen!
Dikke
Hoop dat je thuishulp kan krijgen!
Dikke
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Sugar toch, weer iets dat tegen zit. Het komt wel allemaal tegelijk zo. Ik hoop dat je thuishulp krijgt, voor drie zorgen is nog zwaarder. Sterkte.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Sugar wat heftig veel sterkte en echt heus je bent sterk je gaat het redden! al dan niet ,met alle hulp die je krijgen kunt
Engaging Infinite Improbability Drive..
Dappere Sjoeg,had nog niet eerder van je problemen gelezen,meid,wat krijg jij het voor je kiezen.Ik hoop dat je hulp kunt krijgen voor de komende 6 weken en neem 1 stapje tegelijk
Groetjes,Minoes
Groetjes,Minoes
Oh, dit had ik helemaal nog niet gezien, wat een rotsituatie zitten jullie in zeg. Bah. Ik hoop dat je al hulp hebt kunnen regelen
Lekker douchen!
Lief van jullie.
Maandag komt er iemand van CIZ (Centrum Indicatiestelling Zorg) om te bespreken wat er misschien kan qua zorg. Even afwachten dus nog. Gelukkig is er wel echt veel hulp vanuit onze ouders, Storm logeert vannacht bij een oma en zondagnacht bij de andere.
Ik weet even niet hoe ik me voel. De dag dat we hoorden dat het gebroken was, ging het toevallig heel erg kut met me. Dat is nu blijven liggen, er is gewoon niet echt plek voor. Gisteren ging ik dan ook voor het eerst écht vanuit een grote behoefte naar de psych. Even praten over wat dit allemaal met mij doet en wat er daarnaast sowieso al speelde. Volgende week weer verder daarover praten met haar.
Het doet me erg goed dat ik hier altijd mijn dingen kwijt kan en dat er altijd wel reacties komen, die bruikbaar zijn of steunend, verder vragend of herkennend. Gewoon heel fijn.
Maandag komt er iemand van CIZ (Centrum Indicatiestelling Zorg) om te bespreken wat er misschien kan qua zorg. Even afwachten dus nog. Gelukkig is er wel echt veel hulp vanuit onze ouders, Storm logeert vannacht bij een oma en zondagnacht bij de andere.
Ik weet even niet hoe ik me voel. De dag dat we hoorden dat het gebroken was, ging het toevallig heel erg kut met me. Dat is nu blijven liggen, er is gewoon niet echt plek voor. Gisteren ging ik dan ook voor het eerst écht vanuit een grote behoefte naar de psych. Even praten over wat dit allemaal met mij doet en wat er daarnaast sowieso al speelde. Volgende week weer verder daarover praten met haar.
Het doet me erg goed dat ik hier altijd mijn dingen kwijt kan en dat er altijd wel reacties komen, die bruikbaar zijn of steunend, verder vragend of herkennend. Gewoon heel fijn.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
