Bevallingsverhalen deel 5

quote:

Op zondag 24 december 2006 09:09 schreef Paradijsvogeltje het volgende:

[..]

Nee: óf er een zwakker geslacht is

Zolang bladen als de OPZIJ bestaan maakt men dus een verschil.

soms lees je weer eens een verhaal... chacama dit keer. mooi gedaan meid. Ik moet zeggen dat je zo herkenbaar schrijft dat ik weer even in mijn eigen weeenstrom belandde en weer zeker weet dat ik dit echt nooit meer wil

quote:

Op zondag 24 december 2006 14:49 schreef Belana het volgende:
soms lees je weer eens een verhaal... chacama dit keer. mooi gedaan meid. Ik moet zeggen dat je zo herkenbaar schrijft dat ik weer even in mijn eigen weeenstrom belandde en weer zeker weet dat ik dit echt nooit meer wil

Zo dacht/denk ik er ook over. Dit nooit meer. Een snelle bevalling is mooi, maar ademhalen tussendoor is ook wel wenselijk.

_{ik wil bevallingsverhaaltjes lezen....}

Subtiel schopje...
Kersverse mama's...? ^{*nieuwsgierig aagje is*}

Op 17 januari was het dan zover. Op van de zenuwen op weg naar het ziekenhuis. Ik zou een keizersnede ondergaan aangezien de kleine dame in een stuit lag. koppie tegen mijn ribben en de voeten ernaast.
Om half tien moest ik mij melden, eerst ben ik aan de CT scan gelegd om te kijken hoe het met de uk ging en of ik niet toevallig al weeën had. Dit was allemaal prima in orde. Ik begon wel steeds zenuwachtiger te worden en had echt last van stress in de vorm van giechelen met mijn vriendin die net zo zenuwachtig was als ik.

Tevens mocht ik niet eten en drinken vanaf snachts twaalf uur dus had ik ook nog eens flinke dorst en honger. Er werd op dat moment eten rondgebracht maar helaas... die mochten de aanwezigen opeten Niet eerlijk .
Gelukkig was ik die dag de eerste aan de beurt voor de sectio. Ik mocht mij in een mooi geel pakkie hijsen die alleen vastzat achter in je nek met een drukknoopje. Heel charmant .

Toen begonnen de kriebels echt te komen. Ik werd opgehaald en we werden naar de OK gebracht. Mijn bevalmaatje mocht een mooi groen legerpakkie aan en ik was blij dat ik niet als enige voor lul stond in zo'n raar pakkie . Heb dan ook flink wat foto's gemaakt!!
Ik moest als eerste naar de OK waar ik werd geprepareerd voor de sectio. Het is daar trouwens erg koud zit gewoon te rillen op die OK tafel.

De anestist ging me uitleggen wat er allemaal bij me gedaan ging worden. De prik en infuus en dat er nadat het kindje is gehaald ook een prik zou krijgen om de baarmoeder te doen krimpen en dat je daar erg misselijk van kon worden.
Ik moest voorover gaan zitten op de OK tafel met mijn rug bol. De anestist zette de prik en ik voelde alsof er een warm goedje in mijn benen stroomde en dat het werd verdoofd. Maar toen..
Ik voelde de verdoving naar bovenslaan. Er zou verdoofd worden vanaf ongeveer de navel naar beneden en niet hoger. Alleen voelde ik nu dat het naar boven sloeg en ik werd duizelig. En ik raakte een beetje in paniek. En dat werd alleen maar erger toen ik mijn armen ook niet meer voelde. En ik zei tegen de man dat het niet goed ging. Even later was ik heel duizelig en ik kon zelfs niet meer slikken. Alles was verdoofd.

Ik ben van mijn leven nog nooit zo bang geweest als toen. Je hebt namelijk het gevoel dat je stikt aangezien je geen controle meer hebt over je ademhaling. Ik kon niet meer slikken en praten ging ook niet meer. Ik kon alleen nog heel zachtjes "help" fluisteren aangezien ik er niets meer uitkreeg. Ik voelde helemaal niets meer.
De anestist heeft de hele tijd bij mij gezeten en mij over mijn wang gestreeld en me geprobeerd rustig te krijgen ik hoorde ze in de verte praten en dat hij zei dat de ruggepik tever is doorgeslagen naar boven.
Ik weet nog dat Dana begon te huilen en dat ik blij was dat alles goed met haar was. Ze is even over het doek heen getild maar daar weet ik niet zo veel meer van. Vervolgens werd ik zo verschrikkelijk misselijk dat ik nog verder in paniek raakte aangezien ik immers niet kon slikken. En de pijn die daarna kwam.... men o men . Ik dacht dat ik ze voelde opereren maar dat bleken naderhand de naweeën te zijn.
De kleine werd naast me neergelegd en mijn arm om haar heengeslagen. Ik heb haar niet echt kunnen voelen aangezien ik verlamd was. Ik voelde wel maar arm op haar rusten aangezien druk niet verdwijnt.

Ik ben nadat ik ben gehecht, naar de uitslaapkamer gebracht waarbij ik behoorlijk wat verdovende middelen heb gehad. Vooral vanwege de pijn en om mij wat rustiger te krijgen. Na een uur of wat werd ik weer wat beter maar was nogal high door de morfine die ik had gehad. Ik weet ook niet alles meer eigenlijk .

Ik ben daarna wel gelijk gestopt met de morfine. Deze zorgt er namelijk voor dat je darmen en spijsvertering heel erg traag gaan werken. En die werkten erg traag de tweede dag. Ik werd gelijk weer op rantsoen gezet en mijn infuus omhoog gedraaid. De arts zei dat als mijn spijsvertering die dag niet zou gaan werken dat ik dan een maagzonde zou krijgen. Ik: NEE!!
Alles behalve dát .


Gelukkig is het niet nodig geweest. Ik mocht op de 20e aleer naar huis. Relatief snel na zo'n grote buikoperatie maar ik was blij dat ik weg mocht. In het ziekenhuis helpen ze je wel overal mee maar rust krijg je er niet aangezien je met meerdere op ene kamer ligt en ook de kindjes daar liggen. En vooral als er elke keer savonds mensen bij woren gelegd als jij net slaapt. .
Maar ik had wel een hele leuke overbuuf die ook een sectio heeft gehad. We hebben wel een hoop lol gehad en ook zij had een heerlijk rustig kindje. We hebben een hoop aan elkaar gehad en vooral tijdens kraamtranen .


Zover dus mijn "bevalling" Nooit weer. Volgende keer volledige narcose.

Maar naar iets anders kijken naderhand dan naar de kleine meid kon ik niet meer.

Jeetje nikky! Wat eng lijkt me dat idd!
Gelukkig hebben ze je daarna goed in de gaten gehouden maar wel jammer dat alles een beetje wazig is voor je.

Maar je hebt er iig een heel mooi meisje voor terug gekregen!

Iiieuw Nikky, wat naar van die ruggenprik.
En jammer dat je daardoor Dana niet kon voelen.

Ow getsie, wat akelig Nikky

Gelukkig is het nu allemaal goed en ben je blij

Ik ben zo blij

Wat naar Nikky De prik werd vast een wervel of 2 te hoog gezet.
Gelukkig is alles toch goed gegaan.

dat waar ik toendertijd bang voor was bij mijn 2 sectioos, is bij jou gebeurd

Ik kreeg het er benauwd van toen ik het las Nikky!

_{Je ondertitel}

[ Bericht 33% gewijzigd door Vivi op 23-01-2007 20:53:54 ]

Nikky wat klinkt dat eng zeg En dubbel klote omdat je je kindje niet goed kon voelen. Gelukkig is nu alles goed

Maarreeeh leg me het volgende eens wat beter uit...

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 18:31 schreef nikky het volgende:
hij zei dat de ruggepik tever is doorgeslagen naar boven

He gatver Nikky vreselijk eng zoiets!

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 20:14 schreef Martineke het volgende:
dat waar ik toendertijd bang voor was bij mijn 2 sectioos, is bij jou gebeurd

en ze hadden niet verteld dat dat kon gebeuren en dik dacht dus dta het helemaal fout ging. Dus paniek.

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 20:52 schreef beefcake het volgende:
Nikky wat klinkt dat eng zeg En dubbel klote omdat je je kindje niet goed kon voelen. Gelukkig is nu alles goed

Maarreeeh leg me het volgende eens wat beter uit...
[..]

Het is uitgewerkt hoor bovenin .

Nikky, wat eng zeg! Maar wat fijn dat alles nu goed is

Wat een verhaal
Het lijkt me supereng als je voelt dat de ruggeprik doorslaat.

Gelukkig is alles goed nu

Ik kreeg er zelf een naar gevoel van joh, dat verhaal van die ruggeprik...
Maar wat goed dat de kleine meid er is he!

Buuuh, akelig zeg, die prik! Ik vind dat je dat toch vaak hoort, ruggenprikken die niet lukken of verkeerd uitpakken!

Oef, mijn buik werd er helemaal jekkie van. Maar je hebt er een mooi kindje voor gekregen. En ik hoop dat je de volgende keer inderdaad een meer prettige ervaring zult hebben.

Bah Nikky wat lijkt me dat eng. En dat ze niet verteld hebben dat dat kan gebeuren.
Wel fijn dat ze je zo goed hebben opgevangen.
Maar je hebt nu wel je kleine meisje.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 17:06 schreef appelsap het volgende:
En dat ze niet verteld hebben dat dat kan gebeuren.

Hadden ze bij mij ook niet gedaan hoor. Maar bij mij is dat doorslaan gelukkig ook niet gebeurd..

O jee Nikky, wat klinkt dat ontzettend eng!

Gelukkig kreeg je een mooie beloning