Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt? #2

denk d at de een die gevoelens wel krijgt en de ander weer niet nou prima toch??
gewoon lekker doen wat je gevoel je ingeeft en je niet laten beinvloeden door meningen van anderen. zodat je later spijt ervan krijgt.
het is geen verplichting kinderen te willen en bovendien is het alleen verstandig eraan te beginnen als je er voor 100% achterstaat

quote:

Op dinsdag 7 november 2006 14:17 schreef deedeetee het volgende:

[..]

Ow ja gezellig met de kids gaan doen wat jezelf leuk vind houd er wel ff rekening mee dat die wel 'ns van andere zaken kunnen gaan houden als jij

Mijn man houd van voetbal, mijn zoon : * voetbal ik ??? ik ga lekker op badminton

Kinderen zorgen altijd weer voor verrassingen en die zijn lang niet altijd leuk

Ik zei ook dat ik ze natuurlijk nergens toe dwing .

Maar het zou wel leuk zijn!! Btw wintersport is bij ons wel een jaarlijks terugkomend evenement en dat blijft ook wel zo, desnoods logeren de kinderen een week bij opa en oma als ze écht niet willen .

quote:

Op dinsdag 7 november 2006 17:27 schreef Sabsie het volgende:

[..]

Zo, deeltje 2 ook helemaal gelezen.
Ik vraag me ook af of jonge mensen gesteriliseerd kunnen worden. Ik ben zelf 21 en kies ook voor een kindervrij leven. Ik heb helemaal niets met kinderen, voel me er ongemakkelijk bij en ben ook niet in staat om ze op te voeden (heb al genoeg aan mezelf).

Het is heel erg moeilijk om gesteriliseerd te worden op jonge leeftijd, ik ben al jaren bezig om dit voor elkaar te krijgen maar ik kan geen arts vinden die er aan mee wil werken.
Ik heb een tijd gedacht dat dit gezien mijn leeftijd wel logisch was maar dat is het natuurlijk niet. Ik wordt oud genoeg en volwassen genoeg geacht om de beslissing vóór kinderen te nemen, waarom dan niet voor de beslissing tégen kinderen? Beide zijn evengoed onomkeerbaar.
En spijt krijgen? Ja dat zou kunnen. Hetzelfde geld voor iemand die wél kinderen gekregen heeft maar gek genoeg krijgen die die vraag nooit voorgeschoteld als ze melden dat ze zwanger zijn. (Sorry we doen een abortus, je bent nog zo jong, misschien krijg je er wel spijt van en dat kunnen we niet hebben. Als je wat ouder bent zien we wel weer verder... ) Iedereen moet leven met de beslissingen die ze genomen hebben in het verleden. Als ik ooit van mening verander en alsnog kinderen zou willen kan ik altijd nog adopteren.
Maar behalve bovenstaande speelt ook mee dat in mijn familie een aantal erfelijke aandoeningen voorkomen die ik niet door zou willen geven aan een ander. Een tweede reden voor mij om voor sterilisatie te kiezen. Zelfs al zou ik later kinderen willen, wat ik me niet voor kan stellen, dan nog zou ik voor adoptie gaan en niet voor een "eigen" kindje vanwege het risico om die aandoeningen door te geven. Ik wens ze niemand toe, ook mijn ongeboren kind niet.

Ik vind het onbegrijpelijk dat men pas wil steriliseren rond de leeftijd dat je toch al bijna onvruchtbaar bent, dat is een beetje mosterd na de maaltijd. Ik ben nu jong en vruchtbaar en weet zeker dat ik geen kinderen wil. Ik zou nu dus iets aan een sterilisatie hebben, eigenlijk belachelijk dat ze je op zo'n manier kunnen dwingen om risico te lopen op een kind terwijl je zeker weet dat je dit niet wilt. Waar is de zelfbeschiking gebleven? Je hebt als vrouw het recht op een abortus, het recht op anti-conceptie, het recht om een kind te baren, het recht om zelf te beslissen over je lichaam maar niet het recht om die mogelijkheid definitief te beëindigen?

quote:

Op woensdag 8 november 2006 09:56 schreef Beroepsgokker het volgende:

[..]

Ik zei ook dat ik ze natuurlijk nergens toe dwing .

Zolang als je maar voorbereid bent op een kind dat helemaal niet op je lijkt kwa interesses kan er - op dat gebied tenminste- niks fout gaan toch ?

Zelfde probleem hier. Familie met zwakke genenpool (hart- en vaatproblemen en diabetes met name) en zelf een geschiedenis van psychische klachten die mogelijk terug zouden kunnen komen met zwangerschap (en agz ik destijds niet meer tegen mijn meds kon, weet ik niet of die nu weer een optie zouden zijn - sowieso niet tijdens een zwangerschap). Nou, en dat lijkt me wel gezond voor zo'n ongeboren kind, 9 maanden gehuisvest zijn in een moeder die ze letterlijk ziet vliegen, suicidaal is en niet normaal eet, en dan natuurlijk nog de medische/psychische problemen die een kind daaraan overhoudt. Afgezien van het feit dat ik niet weet of ik het zelf nog wel een keer zou volhouden. En dan m'n bekkeninstabiliteit er nog bij.

Toch durf ik niet voor sterilisatie te gaan, het is zo definitief. Ik kan die beslissing niet maken. Ergens hoop ik dan ook dat ik spontaan onvruchtbaar blijk te zijn of zo. Ik val ook steeds op mannen die kinderen willen, dat maakt het ook zo handig. Ergens ben ik bang dat ik echt een geweldige man ontmoet, die per se kinderen zou willen... en ik weet niet of ik het daar dan op kapot zou willen laten lopen. Stel je voor dat ik me laat steriliseren en op zo'n moment toch liever een kind zou krijgen, dan kan dat al niet en loopt m'n relatie stuk. Ergens denk ik dan weer dat dat juist goed zou zijn en zou ik me tegen m'n eventuele toekomstige zelf in bescherming willen nemen, maar aan de andere kant vraag ik me af welk 'recht' ik nu heb om mezelf dat later te ontnemen (volgens mij klinkt dit een beetje als MPS, lol). Daarbij heb ik al jaren chronisch 'rammelende eierstokken' - om die term er maar in te houden- terwijl ik echt helemaal niet van kinderen houd, maar goed, daar heeft mijn lichaam dus blijkbaar geen boodschap aan. Als de mens gewoon eieren kon leggen en weggaan zou ik geen probleem hebben haha.

Het is idd te gek voor woorden MinderMutsig

Je hebt best goede argumenten aangedragen + een hele goede reden om echt geen eigen kind te nemen : het risico een kind met een nare aandoening op de wereld te zetten.

Wat willen die zelfingenomen, betweterige, * call me God * figuren nog meer ????
Ik heb sowieso een pest aan artsen, die zijn meestal zeldzaam vooringenomen en niet voor rede vatbaar en verbijsterd genoeg zijn ze ook nog 'ns vaak errug stom !

Ik ben er vanaf het begin van een relatie altijd heel duidelijk in dat ik geen kinderen wil. Als dat een dealbreaker is dan is dat maar zo, kinderen nemen omdat je partner het zo graag wil lijkt me ook geen oplossing.
Ik zou heel blij zijn met het definitieve van een sterilisatie, daarmee is alle onduidelijkheid en hoop bij de ander weg. Je kiest voor mij zonder kinderen of voor een ander met.

tvp'tje, ff weinig tijd maar interessant topique.

quote:

Op woensdag 8 november 2006 16:49 schreef deedeetee het volgende:
Het is idd te gek voor woorden MinderMutsig

Je hebt best goede argumenten aangedragen + een hele goede reden om echt geen eigen kind te nemen : het risico een kind met een nare aandoening op de wereld te zetten.

Wat willen die zelfingenomen, betweterige, * call me God * figuren nog meer ????
Ik heb sowieso een pest aan artsen, die zijn meestal zeldzaam vooringenomen en niet voor rede vatbaar en verbijsterd genoeg zijn ze ook nog 'ns vaak errug stom !

Men wil dat ik wacht tot ik eind 30 ongeveer ben, pas dan kan je volgens de dames en heren doktoren spreken van zeker weten dat je geen kinderen wilt omdat je dan het klepperende eierstokken tijdperk wel ongeveer voorbij bent.

eind 30 .

quote:

Op woensdag 8 november 2006 17:01 schreef CherryLips het volgende:
eind 30 .

Fijn hé.
Gefeliciteerd! Over een jaar of 5 kom je in de overgang, zullen we nu nog maar even je eileiders doorknippen of laat je het aan de natuur over?

Ja, je bent eigenlijk verplicht om aan de hormonen te blijven. Voorlopig slik ik de pil dus maar gewoon.

quote:

Op woensdag 8 november 2006 17:14 schreef Maeghan het volgende:
Ja, je bent eigenlijk verplicht om aan de hormonen te blijven. Voorlopig slik ik de pil dus maar gewoon.

Ja, alsof dat zo gezond is al die chemische meuk in je lijf!

Ach ja. Dat maakt mij niet zo uit, beter dan de bestaande alternatieven wat mij betreft.

Het probleem bij mij is dat ik Sint Janskruid slik en daardoor dus geen hormonale anticonceptie kan gebruiken. De pil (in mijn geval Nuvaring) is daardoor niet meer betrouwbaar. Een spiraaltje zie ik echt niet zitten en omdat ik toch zeker weet dat ik geen kinderen wil vind ik sterellisatie een mooie betrouwbare oplossing!

quote:

Op woensdag 8 november 2006 17:53 schreef soylent het volgende:
Weet je zeker dat je baat hebt bij Sint Janskruid? Ik heb het ook een tijdje gebruikt, maar in een paar (serieuze) onderzoeken is gebleken dat het niet zoveel doet...

Kijk dan maar eens op deze site: http://www.vita-send.nl/stjanskruid.htm
Ik heb er mee gestopt omdat ik de Nuvaring ging gebruiken. Ik had er toen goede ervaringen mee!
Inmiddels slik het ik nu weer 4 weken, en merk nog niet zoveel verschil als toen ik het die eerste keer ging gebruiken. De vorige keer begon het ook pas na 6 weken te werken. Nu is het wel zo dat ik de Nuvaring nog steeds gebruik en dat mijn stemming misschien ook daardoor nog steeds niet helemaal optimaal is.... Ik wil het nog eventjes aankijken allemaal.

quote:

Op woensdag 8 november 2006 16:58 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Men wil dat ik wacht tot ik eind 30 ongeveer ben, pas dan kan je volgens de dames en heren doktoren spreken van zeker weten dat je geen kinderen wilt omdat je dan het klepperende eierstokken tijdperk wel ongeveer voorbij bent.

Eind 30 !!! Dat is discriminatie mannen kunnen zich veel eerder laten steriliseren volgens mij
Doen ze 't mss wel in 't buitenland ??? Als je je ogen kunt laten laseren in Turkije kun je voor sterilisatie daar mss ook terecht of ergens anders.

quote:

Op woensdag 8 november 2006 11:23 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Het is heel erg moeilijk om gesteriliseerd te worden op jonge leeftijd, ik ben al jaren bezig om dit voor elkaar te krijgen maar ik kan geen arts vinden die er aan mee wil werken.
Ik heb een tijd gedacht dat dit gezien mijn leeftijd wel logisch was maar dat is het natuurlijk niet. Ik wordt oud genoeg en volwassen genoeg geacht om de beslissing vóór kinderen te nemen, waarom dan niet voor de beslissing tégen kinderen? Beide zijn evengoed onomkeerbaar.
En spijt krijgen? Ja dat zou kunnen. Hetzelfde geld voor iemand die wél kinderen gekregen heeft maar gek genoeg krijgen die die vraag nooit voorgeschoteld als ze melden dat ze zwanger zijn. (Sorry we doen een abortus, je bent nog zo jong, misschien krijg je er wel spijt van en dat kunnen we niet hebben. Als je wat ouder bent zien we wel weer verder... ) Iedereen moet leven met de beslissingen die ze genomen hebben in het verleden. Als ik ooit van mening verander en alsnog kinderen zou willen kan ik altijd nog adopteren.
Maar behalve bovenstaande speelt ook mee dat in mijn familie een aantal erfelijke aandoeningen voorkomen die ik niet door zou willen geven aan een ander. Een tweede reden voor mij om voor sterilisatie te kiezen. Zelfs al zou ik later kinderen willen, wat ik me niet voor kan stellen, dan nog zou ik voor adoptie gaan en niet voor een "eigen" kindje vanwege het risico om die aandoeningen door te geven. Ik wens ze niemand toe, ook mijn ongeboren kind niet.

Ik vind het onbegrijpelijk dat men pas wil steriliseren rond de leeftijd dat je toch al bijna onvruchtbaar bent, dat is een beetje mosterd na de maaltijd. Ik ben nu jong en vruchtbaar en weet zeker dat ik geen kinderen wil. Ik zou nu dus iets aan een sterilisatie hebben, eigenlijk belachelijk dat ze je op zo'n manier kunnen dwingen om risico te lopen op een kind terwijl je zeker weet dat je dit niet wilt. Waar is de zelfbeschiking gebleven? Je hebt als vrouw het recht op een abortus, het recht op anti-conceptie, het recht om een kind te baren, het recht om zelf te beslissen over je lichaam maar niet het recht om die mogelijkheid definitief te beëindigen?

Ben het helemaal met je eens. Ik denk dat het een soort Christelijk overblijfsel is bij artsen in 't algemeen. Je 'behoort' je voort te planten en ze hebben het idee at die behoefte alsnog wel komt, denk ik .
Het zou trouwens veel goedkoper zijn om alle vrouwen zonder kinderwens te steriliseren. Nu teren ze allemaal op de gezondheidszorg omdat ze allemaal een pil nodig hebben (ikzelf ook..), dat hoeft dan niet meer .

quote:

Op woensdag 8 november 2006 18:15 schreef Sabsie het volgende:

[..]

Kijk dan maar eens op deze site: http://www.vita-send.nl/stjanskruid.htm

Ja een website met commercieel belang - ze verkopen het spul zelf, is inderdaad een goed bronvermelding

Mén, met die hele sterilisatie: "Ja mevrouw, we wachten liever even tot u in de overgang bent voor we u steriliseren. Als u nou niet meer menstrueert, dan weten we tenminste zeker dat u geen kinderen meer wil." . Leuk is dat.

Eind fucking dertig man ! Nog even en ik knaag zelf die eierleider wel door ofzo. .

Eind jaren dertig!! Dat is over.... erm.. heel wat jaren

Ze hebben mijn moeder ooit per ongeluk gesteriliseerd.

quote:

Op woensdag 8 november 2006 21:49 schreef wonderer het volgende:
Ze hebben mijn moeder ooit per ongeluk gesteriliseerd.

Voor of na je geboorte

_{of ben je serieus.. zo ja, wilde ze verder nog kinderen of?}

quote:

Op woensdag 8 november 2006 22:14 schreef Maraca het volgende:

[..]

Voor of na je geboorte

_{of ben je serieus.. zo ja, wilde ze verder nog kinderen of?}

Na Ja, ik ben serieus, het was tijdens de operatie om wat vleesbomen te verwijderen geloof ik. Hoe het precies gegaan is, weet ik niet, maar toen ze uit de narcose bij kwam, zei de dokter iets van, "we hebben u ook maar meteen gesteriliseerd".

Nee, ze wilde geen kinderen meer (ze was al in de veertig) maar goed Toch een beetje raar.

Een sterilisatie kunnen ze ook weer ongedaan maken. Hebben ze bij een collega van mij ook gedaan, dus ik snap het probleem van die artsen ook niet zo goed.

Ben zelf 30 en zou ze wellicht ooit wel willen, maar ben er nog niet uit. De vrijheid die ik nu heb, zoals eerder gezegd dat lekkere uitslapen in het weekend enzo...heerlijk!! Maar ja....ik weet het dus niet.

Wat ook irritant is.....30 worden (en een vriend hebben dus) en dan dat iedereen gaat vragen: "moeten jullie niet eens...??" Moe word je daarvan!!
Een paragnost (2 eigenlijk) heeft me verteld dat het eraan komt (de een zei dit jaar en de ander alleen dat het eraan komt), dus we zullen zien.(het erge is dat ze beiden al met erg veel gelijk hebben gehad ) Ik zou het in ieder geval niet weg laten halen, zo erg ben ik er niet tegen, maar ik geloof wel dat ik in de stress zou schieten en even een paar weken verlof opneem om het te verwerken!

quote:

Op woensdag 8 november 2006 21:27 schreef AudreyHepburn het volgende:
Nog even en ik knaag zelf die eierleider wel door ofzo. .

quote:

Op woensdag 8 november 2006 21:41 schreef Maraca het volgende:
Eind jaren dertig!! Dat is over.... erm.. heel wat jaren

ik kan tot m'n 39e in principe nog 15 kinderen krijgen die ik niet zou willen.

Tja, eigen schuld, had je maar lesbisch moeten worden. Had je ook niet wanhopig verliefd geworden op Orlando Bloom.

Dan had ik wel een plaatsvervanger voor orlando gevonden . Lesbisch zijn is wat dat betreft misschien wel makkelijker...

Eh, Orlando is ook een kind en hij kan ze zelf verwekken, dus ik zie wel een relatie hoor =P Dat laatste is trouwens waar.

Overigens hebben lesbiennes inderdaad minder kans ongewenst zwanger te raken, dus lijkt me best relevant. Het is voor mij toch wel een van de redenen dat ik hoop een leuke vrouw tegen het lijf te lopen, omdat dat het wel zo makkelijk zou maken.

quote:

Op woensdag 8 november 2006 22:36 schreef Susie het volgende:
Een sterilisatie kunnen ze ook weer ongedaan maken. Hebben ze bij een collega van mij ook gedaan, dus ik snap het probleem van die artsen ook niet zo goed.

De meeste artsen hebben het niet zo op het kapot maken van een prima functionerend lichaamsdeel..
Een sterilisatie is overigen wél definitief en dient niet aangegaan te worden met het idee 'dat kun je vast wel weer ongedaan maken'...

Ook al is het misschien bij je collega gebeurt, is dat vooral kennelijk een domme fout van die collega geweest dat die voorbarig besloot tot sterilisatie en daarna spijt kreeg, het was goed mogelijk geweest dat het niet meer mogelijk was deze nog ongedaan te maken

Maar het is verder gewoon een ingreep die de meeste privé klinieken aanbieden, dus als het zo belangrijk voor je is, kun je ook gewoon contact opnemen met een privé kliniek die dit aanbied
http://www.viasana.nl/item.cfm?menuID=1&pageID=79

Natuurlijk zullen ze daar wel een gesprek over de mogelijke nadelen met je houden en je wijzen op de risico's; bv dat uit de praktijk blijkt dat 20% van de jonge vrouwen die besluiten tot een vroege sterilisatie wél spijt krijgen...
Als je je daaraan ergert, dat een arts je wijst op de mogelijke nadelen en misschien niet zomaar erop vertrouwd dat je als patient wel weet wat je doet en geen spijt krijgt, moet je je ook beseffen dat die artsen wel wat meer ervaring hebben met hoe zulke zaken in de poraktijk kunnen verlopen:
http://www.viasana.nl/item.cfm?menuID=1&pageID=81

quote:

Op donderdag 9 november 2006 10:45 schreef Stippel het volgende:

[..]

Een sterilisatie is overigen wél definitief en dient niet aangegaan te worden met het idee 'dat kun je vast wel weer ongedaan maken'...

Ook al is het misschien bij je collega gebeurt, is dat vooral kennelijk een domme fout van die collega geweest dat die voorbarig besloot tot sterilisatie en daarna spijt kreeg, het was goed mogelijk geweest dat het niet meer mogelijk was deze nog ongedaan te maken

http://www.viasana.nl/item.cfm?menuID=1&pageID=81

Uiteraard snap ik wel dat het niet zomaar gebeurt. Het lijkt mij ook geen pretje. In het geval van mijn collega; zij had reeds 3 kinderen, vond het genoeg, kreeg echter na 9 jaar een nieuwe vriend en wilde daar toch nog een kind samen mee. Dus het was in haar geval geen domme fout, dat wilde even zeggen/kwijt. Ik wilde alleen aangeven, dat het weer ongedaan kan worden gemaakt, wel met de kanttekening dat zwanger worden wellicht niet zo makkelijk kan gaan dan wanneer je de ingreep niet heeft gehad.

Het is dus niet definitief, maar moet wel wel zeer overwogen besloten worden.

quote:

Op vrijdag 10 november 2006 14:12 schreef Susie het volgende:

Dus het was in haar geval geen domme fout ...

hoe bedoel je? eerst wilde ze zo nodig steriliseren en vervolgens krijgt ze toch spijt ... of dat nu 'door het nieuwe vriendje' kwam (wat overigens _altijd_ de oorzaak is, dat mensen zich bedenken) maakt verder niet uit.

Bovendien heeft ze hier geluk gehad, de kans is ook erg groot dat de ingreep _niet_ meer ongedaan kan worden gemaakt. Het is dus absoluut onzin om dit als argument te gebruiken om makkelijker over sterilisatie te zijn, het idee 'dat het toch weer ongedaan kan worden gemaakt' ... dat is nu net het grootste non-argument dat je hiervoor kunt gebruiken.

Kennelijk had ze beter moeten nadenken voordat ze die beslissing in de eerste plaats nam...
Dat komt dus statistisch voor bij 20% van de mensen die een sterilisatie ondergaan, blijkt uit onderzoek.
Natuurlijk zijn dat altijd 'anderen', maar het is wel iets dat mensen moeten realiseren als ze beginnen over 'ja maar, ik weet het héél zeker, en ik wordt boos als een arts voor een sterilisatie kritisch naar mn motivatie vraagt'

quote:

Op vrijdag 10 november 2006 14:31 schreef Stippel het volgende:

[..]

Kennelijk had ze beter moeten nadenken voordat ze die beslissing in de eerste plaats nam...

Hoe kun je nou beter nadenken over het feit dat je misschien negen jaar later een nieuwe vriend krijgt?!

Abortus heb je vijf dagen bedenktijd voor maar sterilisatie doen artsen uberhaupt niet? Huh? Gesteriliseerde mensen laten in ieder geval nooit een abortus uitvoeren.

quote:

Op vrijdag 10 november 2006 14:31 schreef Stippel het volgende:

[..]

hoe bedoel je? eerst wilde ze zo nodig steriliseren en vervolgens krijgt ze toch spijt ... of dat nu 'door het nieuwe vriendje' kwam (wat overigens _altijd_ de oorzaak is, dat mensen zich bedenken) maakt verder niet uit.

Bovendien heeft ze hier geluk gehad, de kans is ook erg groot dat de ingreep _niet_ meer ongedaan kan worden gemaakt. Het is dus absoluut onzin om dit als argument te gebruiken om makkelijker over sterilisatie te zijn, het idee 'dat het toch weer ongedaan kan worden gemaakt' ... dat is nu net het grootste non-argument dat je hiervoor kunt gebruiken.

Kennelijk had ze beter moeten nadenken voordat ze die beslissing in de eerste plaats nam...
Dat komt dus statistisch voor bij 20% van de mensen die een sterilisatie ondergaan, blijkt uit onderzoek.
Natuurlijk zijn dat altijd 'anderen', maar het is wel iets dat mensen moeten realiseren als ze beginnen over 'ja maar, ik weet het héél zeker, en ik wordt boos als een arts voor een sterilisatie kritisch naar mn motivatie vraagt'

Hoe werkt dat dan bij mannen? Dan mag de dokter bij mij de boel heel laten en zich uitleven op mijn toekomstige vriend

quote:

Op vrijdag 10 november 2006 16:15 schreef Maraca het volgende:

[..]

Hoe werkt dat dan bij mannen? Dan mag de dokter bij mij de boel heel laten en zich uitleven op mijn toekomstige vriend

Volgens mij doen ze er bij mannen niet zo moeilijk over. En dat is ook makkelijker ongedaan te maken, als ze de zaadleiders afbinden in plaats van dichtbranden, meen ik.

De ingreep zelf is een stuk eenvoudiger in ieder geval, dat kan poliklinisch met plaatselijke verdoving.

Ik ben nu 41 en gelukkig kinderloos. Ook ik heb altijd al geweten ze niet te willen hebben. Het bekende "dat komt nog wel" duurt ongeveer tot je 35ste, daarna beginnen ze je te geloven. Hoewel er altijd nog wel eentje weet te melden dat het nog wel kan.

Ik hou niet van kinderen, ik vind ze in 99% van de gevallen zeer irritant. Gejengel, gedrein geclaim, rotzooi, herrie, ruzie bah.
Mijn broer heeft kinderen en ik kan eerlijk gezegd niet wachten tot ze niet meer mee moeten als ze bij mij op bezoek komen. Als ze weg zijn plof ik neer op de bank en blijf daar minstens een half uur verdwaast zitten, me afvragend hoe ze dat in godsnaam 24/7 volhouden. En vooral de weldadige rust die er dan ineens weer heerst op me in laten werken.

Wat ik ook merk is dat mensen met wat oudere kinderen, die al, of bijna, het huis uit zijn weleens tegen mij zeggen dat ze het achteraf helemaal niet zo gek had geleken, geen kinderen. Want het gesodemieter houdt gewoon nooit op. Ook niet als ze het huis uit zijn.

1 keer iets grappigs meegemaakt met een kotertje dat ongeveer een jaar of 4 zal zijn geweest.
Ik zat voor de kassa's van Artis te wachten op mijn gezeldschap, en achter me stond een meer dan levensgroot beeld van een ijsbeer die op zijn achterpoten stond. Kotertje komt met ma aan het handje Artis uitgelopen, maakt zich los, wandelt op zijn gemakje naar me toe. Gaat voor me staan, wijst naar het beeld en zegt:"Pas op! Achter je!"

Wat wel vreemd is, is dat kinderen mij vaak leuk vinden. Daar snap ik echt helemaal niets van, want ze mogen van mij dus bijna niets.

quote:

Op vrijdag 10 november 2006 14:31 schreef Stippel het volgende:

[..]

hoe bedoel je? eerst wilde ze zo nodig steriliseren en vervolgens krijgt ze toch spijt ... of dat nu 'door het nieuwe vriendje' kwam (wat overigens _altijd_ de oorzaak is, dat mensen zich bedenken) maakt verder niet uit.

Bovendien heeft ze hier geluk gehad, de kans is ook erg groot dat de ingreep _niet_ meer ongedaan kan worden gemaakt. Het is dus absoluut onzin om dit als argument te gebruiken om makkelijker over sterilisatie te zijn, het idee 'dat het toch weer ongedaan kan worden gemaakt' ... dat is nu net het grootste non-argument dat je hiervoor kunt gebruiken.

Kennelijk had ze beter moeten nadenken voordat ze die beslissing in de eerste plaats nam...
Dat komt dus statistisch voor bij 20% van de mensen die een sterilisatie ondergaan, blijkt uit onderzoek.
Natuurlijk zijn dat altijd 'anderen', maar het is wel iets dat mensen moeten realiseren als ze beginnen over 'ja maar, ik weet het héél zeker, en ik wordt boos als een arts voor een sterilisatie kritisch naar mn motivatie vraagt'

Je hebt helemaal gelijk.
Ik vind het ook niet erg dat er heel erg kritisch gekeken wordt naar je motivatie, sterker nog, ik vind het heel erg goed. Ik krijg alleen het idee dat er niet echt naar mijn motivatie geluisterd wordt of in ieder geval werd door mijn vorige huisarts.
Zelfs al zou ik op latere leeftijd alsnog kinderen willen (wat me erg onwaarschijnlijk lijkt) dan zou ik nog niet voor "eigen" kinderen gaan i.v.m. de erfelijkheid van bepaalde aandoeningen in mijn familie.
Waar ik vooral boos over ben is de reactie van mijn vorige huisarts die zei dat ik eerst maar eens een kind moest krijgen en dat hij, als ik er dan nog zo over dacht, er wel aan mee wilde werken. Dan heb je gewoon een gigantische plaat voor je hoofd en écht niet geluisterd naar iemands motivatie.
Mijn huidige huisarts is ook niet denderend enthousiast maar gaat er toch heel anders mee om.

quote:

Op vrijdag 10 november 2006 16:35 schreef tonja het volgende:

Wat wel vreemd is, is dat kinderen mij vaak leuk vinden. Daar snap ik echt helemaal niets van, want ze mogen van mij dus bijna niets.

Ik denk dat ze op de een of andere manier aanvoelen dat je ze anders zal behandelen dan de meeste volwassenen en dat ze daar wel van houden. Die kids moeten al dat gekroel enzo toch ook wel es zat worden?

quote:

Op vrijdag 10 november 2006 18:16 schreef wonderer het volgende:

[..]

Ik denk dat ze op de een of andere manier aanvoelen dat je ze anders zal behandelen dan de meeste volwassenen en dat ze daar wel van houden. Die kids moeten al dat gekroel enzo toch ook wel es zat worden?

Hehe, ja inderdaad, zou kunnen. Ik ben de laatste die met ze gaat spelen ofzo. En met stoeien of kroelen met kinderen moet je bij mij al helemaal niet aankomen.

quote:

Op vrijdag 10 november 2006 19:08 schreef tonja het volgende:

[..]

Hehe, ja inderdaad, zou kunnen. Ik ben de laatste die met ze gaat spelen ofzo. En met stoeien of kroelen met kinderen moet je bij mij al helemaal niet aankomen.

Kinderen vinden je interressant omdat je ze op een afstand houdt en als * normaal * mens behandeld ipv van je overdreven lief op te stellen.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 19:51 schreef deedeetee het volgende:

[..]

Kinderen vinden je interressant omdat je ze op een afstand houdt en als * normaal * mens behandeld ipv van je overdreven lief op te stellen.

Hele kleine kinderen gaan altijd lachen als ze me zien. Ik weet niet of ik dat als een compliment of een belediging moet zien...

Je bent wellicht gewoon een opvallende verschijning ?

Ik ken overigens 1 lief ventje waar ik toch met een glimlach naar kijk. Ik werk bij een eetcafé en een vaste klant van ons heeft een zoontje (of kleinzoon, kan niet schatten precies hoe oud de man is).
Ventje is een jaar of 4 en echt lief. Fietst het liefst de hele dag rond het pand en heeft hele lieve ogen. Schattig hoor, maar 1 voor me eigen? Nee, i think not.

quote:

Op zondag 12 november 2006 09:24 schreef deedeetee het volgende:
Je bent wellicht gewoon een opvallende verschijning ?

Ja, maar niet eentje waarvan kinderen gaan lachen...

quote:

Op vrijdag 10 november 2006 14:31 schreef Stippel het volgende:

[..]

hoe bedoel je? eerst wilde ze zo nodig steriliseren en vervolgens krijgt ze toch spijt ... of dat nu 'door het nieuwe vriendje' kwam (wat overigens _altijd_ de oorzaak is, dat mensen zich bedenken) maakt verder niet uit.

Bovendien heeft ze hier geluk gehad, de kans is ook erg groot dat de ingreep _niet_ meer ongedaan kan worden gemaakt. Het is dus absoluut onzin om dit als argument te gebruiken om makkelijker over sterilisatie te zijn, het idee 'dat het toch weer ongedaan kan worden gemaakt' ... dat is nu net het grootste non-argument dat je hiervoor kunt gebruiken.

Kennelijk had ze beter moeten nadenken voordat ze die beslissing in de eerste plaats nam...
Dat komt dus statistisch voor bij 20% van de mensen die een sterilisatie ondergaan, blijkt uit onderzoek.
Natuurlijk zijn dat altijd 'anderen', maar het is wel iets dat mensen moeten realiseren als ze beginnen over 'ja maar, ik weet het héél zeker, en ik wordt boos als een arts voor een sterilisatie kritisch naar mn motivatie vraagt'

Jeetje he, nou laat maar, er zit een groter verhaal achter. Laat ik zeggen dat ze heus geen "domme" beslissing heeft genomen toen. Ze wist ook dat de operatie misschien niet zou lukken en dat kindje er niet zou komen. Anyway, laat maar. Vind ook niet dat ze het "zomaar" bij een ieder moeten uitvoeren. Maar in het geval van de persoon die spreekt over een vreselijke erfelijke ziekte lijkt het mij wel een andere situatie en zouden ze het op jonge leeftijd best kunnen ondergaan.

Mijn allereerste punt was: een sterilisatie ongedaan maken is mogelijk en dat blijft mijn punt. Of het nou ethisch verantwoord is of niet.

[ Bericht 2% gewijzigd door Susie op 15-11-2006 21:38:25 ]

quote:

Op woensdag 15 november 2006 21:32 schreef Susie het volgende:

[..]
Mijn allereerste punt was: een sterilisatie ongedaan maken is mogelijk en dat blijft mijn punt. Of het nou ethisch verantwoord is of niet.

En dat is dus in de meeste gevallen niet waar.

Ik kan me voorstellen dat het voor mensen die op jonge leeftijd heel overtuigd zijn van hun geen-kind-wens, vervelend is dat een arts niet wil steriliseren. Maar ik denk dat heel veel artsen redeneren: better safe than sorry.
Ik denk dat het veel erger is om gesteriliseerd te zijn en daar later vreselijke spijt van te krijgen, dan niet gesteriliseerd zijn en dan maar andere voorbehoedmiddelen moeten gebruiken.

quote:

Op woensdag 15 november 2006 21:37 schreef MaLo het volgende:

[..]

En dat is dus in de meeste gevallen niet waar.

Ik kan me voorstellen dat het voor mensen die op jonge leeftijd heel overtuigd zijn van hun geen-kind-wens, vervelend is dat een arts niet wil steriliseren. Maar ik denk dat heel veel artsen redeneren: better safe than sorry.
Ik denk dat het veel erger is om gesteriliseerd te zijn en daar later vreselijke spijt van te krijgen, dan niet gesteriliseerd zijn en dan maar andere voorbehoedmiddelen moeten gebruiken.

Heb je ook helemaal gelijk in, better safe than sorry. Maar het is ongedaan te maken. Mijn discussie partner (naam even kwijt) zei van niet. En dat is dus niet zo, het is weer omkeerbaar, maar of het dan lukt om zwanger te worden, die garantie heb je niet.