Tweede Kamer 49 keer misleid in zaak-Spijkers.

AMSTERDAM - Bewindslieden van Defensie hebben de Tweede Kamer 49 keer misleid in de zaak rond 'klokkenluider' Fred Spijkers. Dat schrijft Alexander Nijeboer in zijn vrijdag verschenen boek 'Een man tegen de Staat', een reconstructie van het klokkenluidersschandaal. Defensiemedewerker Spijkers onthulde in 1984 dat de landmacht gebruikmaakte van ondeugdelijke mijnen.

Die onthulling kostte hem zijn baan, maar na een jarenlang gevecht erkende Defensie in 2002 uiteindelijk haar ongelijk. Dit moest een einde aan de affaire maken. 'Niets bleek minder het geval', schrijft Nijeboer.


Bron: TELEGRAAF

Zie voor meer nieuws hierover: Google News

----------------------

Zegt de naam Fred Spijkers u iets? Nee? Jammer, want zijn lotgevallen bewijzen dat de Nederlandse overheid net zo met zijn klokkenluiders omspringt als de Sovjet-Unie met dissidenten.

Lees even deze 2 columns, dan valt alles op zijn plaats:

Dagblad Metro, Column 2005: Een fatsoenlijk man bij Defensie

Dagblad Metro, Column deze week: Een man tegen de staat.

Zie ook: Klokkenluideronline.nl en Dossier Fred Spijkers.

OVER HET BOEK

Een man tegen de Staat
De strijd van defensieklokkenluider Fred Spijkers duurt nu al 23 jaar. Hij moest liegen, weigerde en werd ontslagen. Sindsdien strijdt Spijkers voor rehabilitatie. Zijn waargebeurde verhaal laat zich lezen als een spionageroman en is een onthullende reconstructie van Nederlands grootste klokkenluiderschandaal.

ISBN: 9789067281959

Een man tegen de Staat onthult tientallen strafbare feiten, gepleegd door overheidsambtenaren en politici: fraude, verduistering, schending van mensenrechten, bedreiging, zware mishandeling en poging tot doodslag.

Een man tegen de Staat onthult voor het eerst welke schokkende misdrijven werden gepleegd door schijnbaar onkreukbare ministers en (top-) ambtenaren. Voor de reconstructie wist de auteur beslag te leggen op honderden uiterst geheime documenten en ook sprak hij met hooggeplaatste militairen en bewindslieden.
Informatie uit het staatsgeheime dossier-Spijkers, waarvan defensiestaatssecretaris Cees van der Knaap hoe dan ook wil voorkomen dat deze openbaar gemaakt wordt.

Een man tegen de Staat onthult wat de burger niet mag weten. "Zo kent een fatsoenlijk burger Nederland niet," zei voormalig vaksbondsman Lodewijk de Waal al eens over de klokkenluiderszaak van Fred Spijkers.

De media laat het in deze kwestie massaal afweten.

De pers en Fred Spijkers.

Vrijdag a.s. presenteert journalist Alexander Nijeboer zijn boek over de affaire-Spijkers, Een Man Tegen De Staat. De website Klokkenluideronline.nl heeft aan het komende boek reeds herhaalde malen aandacht besteed, het meest recent op 30 augustus, op 5 oktober en op 9 oktober. Het boek staat werkelijk bol van de spectaculaire onthullingen. Een ex-minister van Justitie en Defensie die werd gechanteerd met een zedendelict, een accountantskantoor van naam en faam dat een onrechtmatig rapport opmaakt waardoor er na 23 jaar nog steeds geen de facto genoegdoening heeft plaatsgevonden en een verzonnen vuurwerkramp in Enschede waar het in werkelijkheid ging om ontploffende landmijnen waar Defensie vanaf moest. De vraag is thans: in hoeverre gaat dit boek doorklinken in de gevestigde media? Dit boek dat aantoont dat de Nederlandse Staat vele kenmerken vertoont van een criminle organisatie? De vakcentrale FNV heeft zich reeds achter Nijeboer opgesteld; de banden tussen de FNV en Spijkers zijn hecht sinds ex-voorzitter Lodewijk de Waal zich voor Spijkers heeft ingezet en samen met hem een meldlijn voor klokkenluiders heeft geopend. Nijeboer is verbonden aan de Volkskrant. Maar zijn deze twee feiten voldoende om deze zaak de aandacht te geven die het verdient?

In het nieuws was recent dat Nederland opnieuw tot de landen behoort met de grootste persvrijheid. Goed, zo'n boek van Nijeboer kan inderdaad verschijnen. En Nijeboer kan een internetsite beginnen waarop hij zijn bevindingen publiek maakt. Dat is een groot goed. Maar wat levert dat uiteindelijk op als de hele 'mainstream' in de media zijn boek stelselmatig negeert omdat ze te zeer onder de invloed staan van de macht en de overheid? Dat kun je toch wel grote vraagtekens zetten bij die 'grote persvrijheid' in Nederland. Want we mogen toch aannemen dat die persvrijheid vooral wordt afgemeten aan de bewegingsvrijheid van de grote en bekende media. Als die zich zoals in ons land collectief en structureel gaan bezondigen aan zelfcensuur, is er van persvrijheid geen sprake.

Nu is het wel zo, dat de onthullingen van Nijeboer dermate zwaar zijn, dat het voor de overheid en voor de geloofwaardigheid van Nederland rampzalige gevolgen zou hebben als ze gemeengoed worden en doorklinken in het buitenland. Maar is dat een belang van de pers? Hoe kan ons land ooit schoon schip maken en met zichzelf in het reine komen als de schurken in de affaire-Spijkers blijven wegkomen en in de maatschappij de eretitel van 'eerzaam burger' mogen blijven dragen?

Het boek van Nijeboer doet in veel opzichten denken aan het boek Lux Libertas en Leugens van Micha Kat, ook al omdat het is uitgekomen bij dezelfde uitgever De Papieren Tijger. Qua mediaontvangst (kijk op de de site van Nijeboer onder 'mediacentrum') valt op dat Nijeboer net als Kat wordt verbannen naar de perifere media: ouderenomroep Max, Katholiek Nieuwsblad, De Stentor, Nieuwe Revu. Kat was met zijn boek alleen te gast bij de IKON en kreeg in de geschreven pers alleen serieuze aandacht in Katholiek Nieuwsblad en Parool. Omdat Kat's boek over NRC ging konden de 'kwaliteitskranten' er niet omheen, maar geen van de recensies in de 'grote kranten' nam het boek ook maar in eerste aanleg serieus. Hoe zou dat gaan met het boek van Nijeboer? Het is in feite al een schande als het boek wordt afgedaan met een boekbespreking als er wereldonthullingen in staan. Maar dat zal toch wel gaan gebeuren, want er is al meer dan genoeg in de pers geweest voor de 'kwaliteitskranten' om op aan te slaan. Journaliste Pamela Hemelrijk heeft ooit verteld hoe de affaire-Spijkers jaren geleden door de gevestigde media werd 'gekilld' toen ze bij het Magazine van het AD voorstelde een groot verhaal over de affaire te maken. In de vergadering van het Magazine vond iedereen het prachtig en Hemelrijk was al vol goede moed begonnen toen opeens haar chef Harko Keijzer aanklopte. Hij had blijkbaar gesproken met 'boven' en blies het hele project af met de woorden dat die Spijkers 'geen sympathieke man was'.

Bron: Klokkenluideronline.nl

Hij heeft het gisteren inderdaad moeten intrekken, maar dat was natuurlijk gewoon een machtsspelletje.

VERSCHIJNINGSVERBOD GEEIST TEGEN LANDMIJNENBOEK

door Pamela Hemelrijk
Het kon eigenlijk niiet uitblijven: Alexander Nijeboer heeft een kort geding aan zijn broek. Ex-minister Job de Ruiter gaat op de valreep proberen publicatie van het boek "Een Man Tegen De Staat" te laten verbieden, omdat er zaken in staan die "schadelijk zijn voor zijn reputatie". (Om precies te zijn: dat hij als minister van Defensie door zijn ondergeschikten werd gechanteerd met het feit dat hij minderjarige jongetjes molesteerde.) De excellentie heeft tot het laatste moment gewacht: de zaak dient a.s. donderdag om 14.00 uur bij de rechtbank in Amsterdam. Eén dag voor de feestelijke lancering van het boek, die gepland staat voor vrijdag 10.00 uur in het FNV-kantoor in Amsterdam.

Wel grappig dat de excellentie nu met grof geschut gaat werken; Alexander zijn pogingen om bij de Ruiter wederhoor te plegen over de kwestie zijn straal genegeerd. Hij heeft de hoofdstukken in kwestie keurig netjes aan Job opgestuurd met verzoek om een weerwoord, maar zelfs een ontvangstbevestiging kon er toen niet af. Nu wil de Ruiter weten op welke bronnen Alexander zijn beschuldigingen baseert, want hij heeft bij de AIVD navraag gedaan, en die heeft "geen enkele aanwijzing kunnen vinden dat de beschuldigingen juist zijn."
Of iets in die geest.
Moet u nagaan! Job wordt beschuldigd van pedofiele contacten, en gaat dan aan de AIVD vragen wat daar van waar is! Hij weet toch zeker zelf wel of hij jongetjes heeft gemolesteerd ja of nee? Daar heeft hij de AIVD toch niet voor nodig? Ik kan alleen maar concluderen dat hij wil weten over welk bewijsmateriaal Alexander beschikt, zodat hij dat kan vernietigen of verdonkeremanen.
Enfin; geen betere publiciteit voor een boek dan een dreigend verschijningsverbod, zullen we maar zeggen.
Voor Alexander is het een win-win situatie, volgens mij: als de rechter Jobs eis afwijst, is de eerste druk subiet uitverkocht, en als het boek wordt verboden (want je moet met alles rekening houden, met de rechterlijke macht van tegenwoordig), dan ligt, dankzij de publiciteit over het kort geding, een groot deel van de inhoud toch op straat. Een schrale troost, als je anderhalf jaar full-time hebt geploeterd om een ongehoord schandaal tot de bodem uit te zoeken, maar het is beter dan niks.

Bron: Klokkenluideronline

En dan de laatste dag snel nog een verbod zien te regelen, beetje laat.

quote:

Op vrijdag 27 oktober 2006 21:15 schreef kansloze_dertiger het volgende:
Dit loopt al sinds 1984, maar nu de verkiezingen eraan komen wordt het nog even snel van stal gehaald.

Dan was het 4 jaar geleden er al bijgehaald.. of 8 jaar geleden... of 12... of 16 jaar geleden... of 20....
En het word niet van stal gehaald want de media heeft het zo min mogelijk hierover.

Zeer goed Artikel uit de Nieuwe Revu over Fred Spijkers.

Uit de Nieuwe Revu, week 43 2005

DOOD AAN DE KLOKKENLUIDER

Justitieminister Donner wil falende ambtenaren gaan vervolgen. Dan kan hij het beste beginnen met de zaak van klokkenluider Fred Spijkers (59) die al 21 jaar functionarissen van defensie aanklaagt. En daarom al 21 jaar wordt getreiterd en bedreigd met de dood. Zelfs door staatssecretaris van Defensie Van Hoof.
-------------------------------------
Door Alexander Nijeboer
-------------------------------------

Staatssecretaris Van Hoof tegen Spijkers: "Wanneer jij deze stukken gebruikt en of naar buiten brengt, dan heb ik ook een wapen dat voor jou absoluut en onherroepelijk dodelijk is"

Fred Spijkers vangt geen cent. Uit recent onderzoek van Deloitte blijkt alle dossiers over zijn arbeidsverleden en opgebouwde tegoeden "zoek' zijn geraakt

Klokkenluider Fred Spijkers is pas enkele maanden als troubleshooter in dienst van defensie als op de ochtend van 14 september 1984 munitiespecialist Rob Ovaa op het schietkamp bij het Gelderse plaatsje Oldebroek zeven landmijnen test.
Het is iets na elven ’s ochtends als Ovaa een afvuurlijn bevestigt aan de ring van het ontstekingsmechanisme van een anti-personeelsmijn 23. De AP-23 mijnen zijn sinds de jaren zestig bij de landmacht in gebruik en worden periodiek getest. Met de afvuurlijn wil hij de AP-23 gecontroleerd op afstand laten ontploffen.
Ovaa heeft de mijn op scherp gezet, trekt zich met zijn team terug in de schuilbunker en geeft dan het commando ‘vuur’. Het blijft ijzig stil. Geen explosie. De afvuurlijn moet zijn losgeschoten of geknapt. Enkele minuten later loopt Ovaa voorzichtig op de niet geëxplodeerde landmijn af. Als hij de mijn tot op twee meter afstand is genaderd, blijft hij even roerloos staan. Dan loopt hij voorzichtig op het explosief af, knielt en steekt beide handen naar het explosief uit. De mijn ontploft alsnog. Ovaa is op slag dood.

Een paar uur later gaat bij Fred Spijkers de telefoon. Op papier is hij bedrijfsmaatschappelijk werker, maar in de praktijk wordt hij ingezet om bij calamiteiten de schade te beperken. Onderin zijn bureau liggen drie uiterst vertrouwelijke dossiers: over een mijnongeluk uit 1983 waarbij zeven doden en elf zwaargewonden vielen, over de toenmalige minister van defensie Van Eekelen die in zijn werkkamer werd afgeluisterd en over een jaren durende seksuele mishandeling van twaalf vrouwen bij de defensie. Affaires die de openbaarheid niet kunnen verdragen. Om de dossiers geruisloos af te handelen, overlegt hij regelmatig met zowel de toenmalige Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) als de militaire inlichtingendiensten.
Ook bij de fatale mijnexplosie is Spijkers verantwoordelijk voor damage control. Van directeur-generaal personeel (DGP) Wim Bunnik krijgt hij kort na het ongeluk de opdracht de weduwe te informeren. Hij moet haar de boodschap overbrengen dat haar man zelf schuld had aan het ongeluk. Een leugen, weet Spijkers. “Toen ik naar de weduwe werd gestuurd, was er nog helemaal geen onderzoek gedaan, dus de schuldvraag stond nog helemaal niet vast.” Bovendien waren een jaar eerder zeven beroepsmilitairen omgekomen door een ongeluk met dezelfde mijn. Hij kende de dossiers – wist dat de AP-23 niet deugde – en wilde niet liegen. Echter, een ambtsbevel negeren is een doodzonde bij defensie. Dus als Spijkers ’s avonds bij de weduwe arriveert, vertelt hij wat hem is opgedragen, maar schudt tegelijkertijd opzichtig zijn hoofd. Met deze actie roept Spijkers de problemen over zich af die zijn leven 21 jaar na dato nog steeds beheersen.
Poging tot doodslag, zware mishandeling, bedreiging, verduistering en fraude – in het 175 ordners dikke dossier van defensieklokkenluider Fred Spijkers wemelt het van dit soort misdrijven. Gepleegd door ambtenaren in dienst van het ministerie van Defensie. Als het aan minister van Justitie Donner ligt, gaan ambtenaren die de wet aan hun laars lappen in de toekomst niet meer vrijuit. Vorige week diende hij hiertoe een wetsvoorstel in. Tot nu toe wisten de regels sjoemelende ambtenaren zich jarenlang beschermd door een tweetal uitspraken van de Hoge Raad. In de zogenoemde Pikmeerarresten bevestigde het hoogste rechtsorgaan van Nederland de strafrechtelijke immuniteit van de overheid. Op grond van die immuniteit kunnen individuele ambtenaren niet worden vervolgd.
Donner wil daar een eind aan maken en dat lijkt goed nieuws voor klokkenluider Spijkers. Lijkt, want de huidige staatssecretaris van Defensie Van der Knaap heeft besloten dat Spijkers’ omvangrijke dossier, met instemming van de Vaste Kamercommissie voor Defensie, tot zeventig jaar na zijn dood niet openbaar mag worden gemaakt. Zo verdwijnt een voor defensie uiterst belastend dossier in de doofpot.

De ellende voor Spijkers begint als hij op eigen initiatief een onderzoek start naar de twee mijnongelukken. Al snel ziet defensie hem als een lastpak. Topambtenaar Bunnik vraagt de toenmalige Marine Inlichtingen Dienst (Marid) om te onderzoeken of Spijkers kan worden aangepakt wegens spionage – tijdens de Koude Oorlog een zeer zware beschuldiging.
Wanneer het onderzoek van de Marid niets oplevert, neemt de toenmalige inlichtingendienst van de landmacht (Lamid) het onderzoek over. Uit een geheim document van de Lamid uit 1986 blijkt dat Spijkers te boek staat als ‘politiek-crimineel’.
Als Spijkers jaren later defensie om opheldering vraagt, ontkent de landsadvocaat van het Haagse kantoor Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn namens het ministerie in eerste instantie het bestaan van de kwalificatie. Later geeft de landsadvocaat schoorvoetend toe dat Spijkers op politiek-criminele antecedenten is onderzocht, maar ontkent dat hij als een ‘politiek-crimineel’ werd gezien.
“Het mijnendossier werd als uiterst geheim beschouwd,” spreekt een topambtenaar van defensie de landsadvocaat tegen. “Spijkers vormde met zijn kennis en houding een gevaar. Hij werd wel degelijk politiek-crimineel verklaard.”
Spijkers trekt ook de aandacht van de voorganger van de AIVD, de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) dat samen met het ministerie van Economische zaken een onderzoek was gestart naar een mogelijke illegale export van de AP-23 landmijnen.
Als de druk vanuit defensie toeneemt om zijn onderzoek naar de falende landmijn te staken, ontfermt de BVD zich over de klokkenluider. Op last van het toenmalige hoofd kabinet veiligheidszaken, Anton Born, verdwijnt Spijkers een aantal weken in een safe house. Ook wordt hij van 1985 tot 1993 in zijn strijd tegen defensie intensief begeleid door Ineke IJzerman, een BVD-medewerker.
IJzerman getuigt als Spijkers op 29 februari 1988 door psychiater Van der Post wordt onderzocht. ‘De bij het onderzoek aanwezige mevrouw Ineke IJzerman bevestigt patiënts verhaal over ernstige malversaties bij van het ministerie van Defensie en voegt daar zelfs aan toe dat de feiten veel erger zijn dan patiënt zelf meent,’ schrijft de psychiater in zijn rapport. ‘Ook bevestigt zij patiënts relaas met betrekking tot zijn angst voor de bedoelingen van de bedrijfsgeneeskundige dienst. Zij meent dat men bezig is patiënt via een soort van krankzinnigheidsverklaring weg te werken om daarmee een schandaal te voorkomen.’
Spijkers laat zich psychologisch testen, omdat topambtenaar Bunnik een onderzoek naar zijn geestesgesteldheid had gelast om hem zo arbeidsongeschikt te laten verklaren. Defensie-arts Lankhorst voert dat uit en concludeert dat Spijkers aan paranoia, wanen en schizofrenie lijdt. Ondanks het feit dat vier onafhankelijke psychiaters, onder wie Van der Post, stellen dat Spijkers niets mankeert, grijpt defensie de eigen keuring aan om hem te lozen.
Mensenrechtenorganisatie Geneva Initiative on Psychiatry (GIP) schrijft jaren later in een brandbrief aan de toenmalige defensie-minister Joris Voorhoeve: ‘Wij hebben vastgesteld dat door defensie de psychiatrische rapporten zodanig werden verdraaid dat een geestelijk gezond persoon werd “veranderd” in een psychiatrische patiënt.’
De GIP, die vroeger in de Sovjet-Unie dissidenten als Andrei Sacharov bijstond, heeft de zaak Spijkers onderzocht en noemt het medisch onderzoek van defensie ‘een duidelijk geval van politiek misbruik van de psychiatrie, echter ditmaal niet in de Sovjet-Unie maar in Nederland.’ VVD’er Voorhoeve – zelf ooit als mensenrechtenactivist actief – geeft echter geen krimp.

Ook als Spijkers in 1987 op een zijspoor is gezet, blijft hij proberen de waarheid boven tafel te krijgen. Het leidt tot een bedreiging, een zware mishandeling en een poging tot doodslag.
Het is 18 juni 1989, klokslag drie uur ’s middags, als Spijkers op de parkeerplaats van McDonald’s in Huis ter Heide uit zijn auto stapt en wordt beschoten. Hij doet hiervan aangifte bij de politie in Zeist. Ruim een maand later schrijft opsporingsambtenaar Schreutelkamp, die namens de marechaussee het onderzoek van de politie overnam, dat ‘het mogelijk is dat hierbij dienstplichtige militairen van de vliegbasis Soesterberg betrokken zijn.’
Bij de fotoherkenning identificeert Spijkers vijf daders die uiteindelijk disciplinair worden gestraft. Jaren later zal defensie de beschieting afdoen als een ‘kwajongensstreek’.
Spijkers vreest gedurende zijn voortslepende conflict met defensie meerdere malen voor zijn leven. Zo ook op 26 september 2000 als hij is uitgenodigd voor een informeel diner met de toenmalige VVD-defensiestaatssecretaris Henk van Hoof.
(Van Hoof is in het huidige kabinet staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid). Tijdens het etentje in een etablissement in Waddinxveen confronteert Spijkers de onderminister met belastende documenten over enkele politici en topambtenaren. Die documenten waren bij een archiefonderzoek van KPMG opgedoken. KPMG had in 1999 van Van Hoof de opdracht gekregen de zaak Spijkers te onderzoeken om zo tot een oplossing te komen voor het slepende conflict. Het oordeel van KPMG zou bindend zijn, zo spraken de partijen destijds af.
“Wanneer jij deze stukken gebruikt en of naar buiten brengt, dan heb ik ook een wapen dat voor jou absoluut en onherroepelijk dodelijk is,” zegt van Hoof tijdens het etentje. Als Spijkers een paar dagen later Van Hoof schriftelijk om opheldering vraagt over het dreigement, erkent de staatssecretaris in een brief (d.d. 13 oktober 2000) dat hij met ‘een dodelijk wapen’ heeft gedreigd, maar dat Spijkers die woorden niet zo serieus moet nemen. Uit de brief van Van Hoof:
‘Je reageerde met name op een uitspraak die ik gedaan zou hebben, namelijk dat ik “met een dodelijk wapen zou komen,” indien jij met jou ter beschikking staande informatie naar buiten zou gaan.’(...) Allereerst moge duidelijk zijn dat ik dergelijke bewoordingen, die ik mij overigens niet zo expliciet herinner, maar die ik ongetwijfeld gebruikt zal hebben – zeker wanneer jij je dat wel expliciet herinnert – natuurlijk niet letterlijk heb bedoeld.’

KPMG is ondertussen tot de conclusie gekomen dat Spijkers sinds het ongeluk in 1984 door ‘vertegenwoordigers van het ministerie van Defensie is misleid door hem tijdige, juiste en/of volledige informatie te onthouden, dan wel bewust onjuiste informatie te verstrekken.’
Spijkers krijgt een schadevergoeding van 1,6 miljoen euro en rehabilitatie middels een koninklijke onderscheiding. Ook moet zijn hele defensiedossier worden onderzocht op misdrijven en worden geschoond van valse beschuldigingen en frauduleuze documenten.
Maar voor Spijkers betekent het nog niet het einde van de nachtmerrie. Als hij op zondagavond 16 februari 2003 door zijn woonplaats fietst, wordt hij aangereden door een lichtgrijze Ford Mondeo. ‘Het viel mij op dat van tegenovergestelde richting een auto aan kwam met of te hoog afgestelde verlichting of groot licht,’ verklaart Spijkers in zijn aangifte. ‘Plotseling zag ik dat de bestuurder van die auto zijn stuur draaide, en bijna haaks op mij af kwam gereden en zijn snelheid fors verhoogde. Ik had geen mogelijkheid uit te wijken omdat er veel geparkeerde auto’s stonden.’
De Ford raakt Spijkers met de linkerflank. Hij valt op straat, kruipt weg en zoekt beschutting tussen de geparkeerde auto’s. ‘Ik was doodsbang dat men nog uit de auto zou stappen.’ Als in de verte een auto nadert, ziet hij hoe de Ford met hoge snelheid en zonder verlichting wegrijdt.
“De aangifte is inderdaad bij ons in behandeling geweest,” zegt woordvoerder Monique Linthorst-Homan van het politiekorps Gelderland-Zuid. “Wij hebben onderzoek gedaan, maar dat heeft niet geleid tot de vaststelling van de identiteit van eventuele verdachten. Vervolgens was er onvoldoende opsporingsindicatie om het onderzoek nog voort te zetten.”

Zijn persoonlijke veiligheid is niet Spijkers’ enige probleem. Sinds zijn ontslag in 1997 door de Centrale Raad van Beroep werd bekrachtigd, heeft hij geen inkomen meer. Hij loopt onverzekerd rond en leeft hij van giften.
Volgens correspondentie van uitkeringsinstantie UWV uit 2004 heeft hij vanaf oktober 1993 tot juli 2011 weliswaar recht op een wachtgeldregeling, maar hij ontvangt geen cent. De reden? Uit recent onderzoek van Deloitte blijkt dat bij Achmea Arbo, het UWV en pensioenfonds ABP alle dossiers over Spijkers’ arbeidsverleden en opgebouwde tegoeden ‘zoek’ zijn geraakt.
Nu hij geen geld krijgt, verkiest de klokkenluider een leven in armoede boven het aanspreken van de schadevergoeding. De 1,6 miljoen staat onaangeroerd op een notariële rekening, omdat hij vermoedt dat defensie hem nog wel eens een kunstje kan flikken. En drie weken geleden krijgt Spijkers gelijk. Hoewel hij en defensie overeenkwamen dat de schadevergoeding vrij van belasting zou worden overgemaakt, meldt de belastingdienst zich met een aanslag van 915.123 euro (journalist Willem Oltmans overkwam hetzelfde toen hij na decennia procederen tegen de Staat voor 3,6 miljoen euro schadeloos werd gesteld).
Klokkenluiders als Fred Spijkers stellen misstanden aan de kaak. In een brief aan Ad Bos, de klokkenluider die de bouwfraude aanzwengelde, noemt premier Balkenende dat de plicht van iedere burger. ‘Vanuit de maatschappelijke plicht die op eenieder rust om misstanden in de samenleving aan het licht te brengen, vloeit voort dat u heeft gehandeld zoals u had moeten doen,’ schrijft Balkenende als hij Bos in 2004 een schadevergoeding weigert. Bos bleef als gevolg van de bouwfraude financieel geruïneerd achter. Spijkers verging het nog beroerder. Hij wordt als klokkenluider al 21 jaar door defensie misleid, getreiterd en bedreigd.

Gedurende het onderzoek is het ministerie van Defensie meerdere malen om een reactie gevraagd. Woordvoerder Sascha Louwhoff liet weten dat het ministerie afziet van een reactie. “Defensie en de heer Spijkers hebben een streep onder de zaak gezet. Defensie voelt zich mitsdien niet vrij over deze zaak van gedachten te wisselen.”

De handel in verboden landmijnen
<sup>De AP-23 was een prestigewapen van Nederlandse makelaardij. De mijn werd ontworpen om effectief te doden en dat is precies wat de landmijn deed. Maar niet alleen de vijand. Bovendien werd het gebrekkige wapen nog geëxporteerd toen het al verboden was.

Pas als dertien jaar na de ongelukken actualiteitenrubriek NOVA aandacht aan de levensgevaarlijke mijnen besteedt, wordt de Tweede Kamer gealarmeerd. Toenmalig staatssecretaris Jan Gmelich Meijling (VVD) kan niet voorkomen dat de Nationale Ombudsman opdracht krijgt de ongelukken met de AP-23 te onderzoeken. Het eindrapport veegt de vloer aan met defensie en noemt de manier waarop defensie voorschriften negeerde en nabestaanden misleidde ‘onthutsend’.
De mijn werd in de jaren zestig ontwikkeld als wapen in de Koude Oorlog. Een jaar nadat de eerste partijen door fabrikant Eurometaal aan Defensie worden geleverd, keurt de dienst van de kwartiermeester-generaal op 12 februari 1969 een partij van 1002 landmijnen af. Maar op de geheime keuringsuitslag – ondertekend door kapitein A. A. Sip– is het woord afgekeurd doorgehaald. Erboven staat het woord goedgekeurd geschreven.
In 1970 constateert ook de Munitie Onderzoekingsdienst (MOD) een levensgevaarlijke constructiefout. De AP-23 wordt officieel verboden, maar in strijd met de voorschriften in het grootste geheim op grote schaal verder geproduceerd.
Waarom defensie het verbod negeerde, vertelt het rapport van de Ombudsman niet. In defensiekringen wordt als verklaring gegeven dat enkele topambtenaren een patent op de AP-23 hadden. Zij zouden zich in tot ver in de jaren tachtig hebben verrijkt door de mijn te exporteren. Die illegale uitvoer verliep destijds via ambassades en de Portugese munitiefabriek Extra. Vooral de Portugal-route werd gebruikt als bij transacties het Nederlandse beleid ten aanzien van wapenexportvergunningen moest worden omzeild.
De Nederlanders leverden aan Portugal en de Portugezen aan Zweedse bemiddelaars die het wapentuig naar de eindbestemming brachten. Zo leverden Nederlandse wapenfabrikanten decennia lang explosieven (en nachtkijkers en gifgassen) aan ‘verboden’ landen als Irak en Iran die in een bloedige oorlog waren verwikkeld.
Niet alleen het productieverbod uit 1970 verdween in een bureaula, ook over de ongelukken van 1983 en 1984 met de AP-23 mocht omwille van de handel niets negatiefs naar buiten worden gebracht. Op basis van frauduleuze processen-verbaal van de marechaussee, opgemaakt onder verantwoordelijkheid van kolonel Diederik Fabius, kregen de slachtoffers de schuld in de schoenen geschoven. Na het fatale ongeluk in 1984 hoorde Fabius een tiental getuigen in het kader van een justitieel onderzoek. In het door hem op 12 april van dat jaar ondertekende ‘proces-verbaal van bevindingen’ stelt Fabius dat mijntester Ovaa zelf schuldig was aan het ongeval en dat de mijn prima functioneerde. Een jaar eerder worden twee onderofficieren door het Hoger Militair Gerechtshof niet vervolgd voor dood door schuld, omdat Fabius de conclusie trekt dat de omgekomen instructeur alleen verantwoordelijk was voor het ongeluk. Beide onderzoeken worden door de Ombudsman gekraakt. (De reputatie van Fabius is dubieus. Eind jaren negentig speelde hij als bevelhebber van de marechaussee een belangrijke rol bij de verdwijning van de beroemde fotorolletjes uit Srebrenica. Op deze foto’s zouden schendingen van mensenrechten, gepleegd door Nederlandse militairen, zijn te zien).
26 jaar na het eerste verbod begint defensie met het opruimen van de voorraad AP-23 mijnen. In 1997 waren er volgens het rapport van de Ombudsman 24.953 mijnen vernietigd. De toenmalige staatssecretaris Gmelich Meijling stelde in 1997 aan de Tweede Kamer voor de laatste 20.000 instabiele AP-23 mijnen vanuit de opslagplaats in Hoogeveen met vrachtwagens naar een gespecialiseerd vernietigingsbedrijf in Frankrijk te vervoeren. Of dat levensgevaarlijke transport daadwerkelijk heeft plaatsgevonden, laat de Ombudsman onvermeld.
Bronnen binnen defensie beweren dat een deel van de voor vernietiging bestemde AP-23 mijnen (en andere in onbruik geraakte explosieven) weliswaar in 1998 uit de militaire opslagplaatsen en voorraadlijsten werd verwijderd, maar niet vernietigd.
Het transport van de uiterst gevaarlijke landmijnen zou te grote logistieke problemen en risico’s met zich mee hebben gebracht. Als oplossing werd een deel van de explosieven opgeslagen op particuliere opslagterreinen. Zo had defensie tenminste ‘op papier’ aan zijn verplichtingen voldaan om de explosieven op te ruimen en kon in alle rust naar een oplossing voor het transport worden gezocht.
De meest concrete bevestiging voor deze lezing is het verhaal van twee militair getrainde experts op het gebied van gevaarlijke stoffen die tijdens de vuurwerkramp in Enschede als hulpverleners in het rampgebied werkten.
Als op 13 mei 2000 de vuurwerkopslagplaats van SE Fireworks ontploft, behoren de ervaren hulpverleners tot de eersten die in de door de explosie weggevaagde wijk Roombeek naar slachtoffers zoeken. Tot hun verbijstering vinden zij delen van ontstekingmechanismen van militaire explosieven, mogelijk ook van AP-23 landmijnen. Daags na de ramp brengen de hulpverleners rapport uit. Prompt worden ze weggestuurd met de mededeling dat zij hun bevindingen vooral niet wereldkundig moeten maken. In de weken na de ramp worden de hulpverleners diverse keren anoniem gebeld en met de dood bedreigd.
Officiële onderzoeksrapporten naar aanleiding van de vuurwerkramp maken geen melding van de aanwezigheid van militair wapentuig. Wel wordt defensie verweten dat het ministerie zeer onzorgvuldig is geweest bij het verstrekken van vergunningen aan SE Fireworks.</sup>

En het gaat maar door.......
---

Juridische intimidatie versus de waarheid

HOE MACHT, GELD EN ADVOCATEN DE WAARHEID VERNIETIGEN

Natuurlijk is oud-minister Job de Ruiter verwikkeld geweest in een pijnlijke zedenzaak en daarmee ook gechanteerd, zoals journalist Alexander Nijeboer opschreef in zijn boek over de Spijkers-zaak. Welke serieuze journalist zou immers zoiets opschrijven in nota bene een boek over een high profile en juridisch explosieve affaire zonder honderd procent zeker te zijn van zijn zaak? Geen enkele. Daarbij komt dan ook nog dat Nijeboer schriftelijke stukken kon inbrengen tijdens schikkingsonderhandelingen met de advocaat van De Ruiter die zijn lezing bevestigen. En daar komt dan nog weer eens bovenop dat De Ruiter uitgebreid om wederhoor is gevraagd maar uit pure arrogantie nergens op in heeft willen gaan. Geen centje pijn dus voor Nijeboer als het op een werkelijk KG was uitgelopen. Hij had nooit veroordeeld kunnen worden en het boek had nooit kunnen worden tegengehouden.

Daarom is het voor Nijeboer geen enkel probleem akkoord te gaan met een vaag inlegvel waarop helemaal niet staat de De Ruiter nergens in verwikkeld is geweest en dat wat hij schrijft onjuist is zoals de Volkskrant suggereert in een pathetische oude media-poging het bevoegde gezag de hand boven het hoofd te houden, maar alleen maar dat twee 'mensen van Defensie die met deze chantage-affaire bezig zijn geweest (alleen dat al!! Er zijn twee mensen van Defensie met deze sex en chantagezaak bezig geweest!) 'zich er niets meer van kunnen herinneren' Nu weten uit de fameuze 'Koot en Bie-verhoren' dat de zinsneden 'hier kan ik me echts niets van herinneren' dan wel 'dit gebeurde voor mijn tijd, of na mijn tijd, maar tijdens mijn tijd is er niets gebeurd, althans: mocht er al iets gebeurd zijn, dan kan ik me dat niet meer herinneren' weinig te betekenen hebben wat betreft verheven zaken als waarheidsvnding. Journalistiek onderzoek heeft dat wel en daarom kunnen we er gemakkelijk vanuitgaan dat wat Nijeboer over De Ruiter opschreef de waarheid is.

Lees hier verder:
Klokkenluideronline.nl

Onbehoorlijk ombudsmanrapport noemt afhandeling contract Spijkers ' behoorlijk'

AMSTERDAM - Zelden zal een burger schandaliger zijn behandeld door een ombudsman dan klokkenluider Fred Spijkers. Vanochtend publiceerde Alex Brenninkmeijer zijn onderzoeksrapport over de zaak-Spijkers. Noemde deze site het voorlopig rapport van bevindingen al prutswerk, vanwege de vele fouten en lancunes in het onderzoek - de conclusies uit het onderzoeksrapport zijn ronduit stuitend.

Lees hier verder.

quote:

Op dinsdag 31 oktober 2006 22:18 schreef zhe-devilll het volgende:
ach die lui vangen alleen geld
laten ze er eens iets voor doen

Bedoel je Fred Spijkers?
Hij zit al jaren zonder geld hoor. in dat Revu artikel stond:

quote:

Zijn persoonlijke veiligheid is niet Spijkers enige probleem. Sinds zijn ontslag in 1997 door de Centrale Raad van Beroep werd bekrachtigd, heeft hij geen inkomen meer. Hij loopt onverzekerd rond en leeft hij van giften.
Volgens correspondentie van uitkeringsinstantie UWV uit 2004 heeft hij vanaf oktober 1993 tot juli 2011 weliswaar recht op een wachtgeldregeling, maar hij ontvangt geen cent. De reden? Uit recent onderzoek van Deloitte blijkt dat bij Achmea Arbo, het UWV en pensioenfonds ABP alle dossiers over Spijkers arbeidsverleden en opgebouwde tegoeden "zoek" zijn geraakt.
Nu hij geen geld krijgt, verkiest de klokkenluider een leven in armoede boven het aanspreken van de schadevergoeding. De 1,6 miljoen staat onaangeroerd op een notariele rekening, omdat hij vermoedt dat defensie hem nog wel eens een kunstje kan flikken. En drie weken geleden (artikel uit 2005) krijgt Spijkers gelijk. Hoewel hij en defensie overeenkwamen dat de schadevergoeding vrij van belasting zou worden overgemaakt, meldt de belastingdienst zich met een aanslag van 915.123 euro

en in de Dagblad Metro Column stond er ook wat over in.

Boek Culemborgse klokkenluider blijft gewoon in schappen liggen

CULEMBORG - Het boek Een man tegen de Staat over de Culemborgse defensieklokkenluider Fred Spijkers, hoeft niet uit de handel te worden gehaald. Dit had oud - topmilitair Diederik Fabius geëist.
Het boek zou volgens de voormalig opperbevelhebber van de Koninklijke Marechaussee grievende passages bevatten. Auteur Alexander Nijeboer noemt Fabius onder meer de 'lijkenruimer' van de toenmalige defensieminister Job de Ruiter. Bovendien stelt Nijeboer dat Fabius een zeer misleidend rapport opstelde over een ongeluk met een mortiermijn in 1984 en dat de oud - militair mogelijk valsheid in geschrifte pleegde om de toedracht in de doofpot te stoppen.
De rechter oordeelde dat een en ander voldoende wordt onderbouwd. Fabius had onder meer een verschijningsverbod, een rectificatie en een schadevergoeding van tienduizend euro geëist. Al deze eisen zijn afgewezen.
Spijkers meldde ongelukken met de AP-23 mortiermijnen uit 1983 en 1984, waarbij in totaal acht militairen het leven lieten. Fabius probeerde de zaak in de doofpot te krijgen om zo Defensie te vrijwaren van schadeclaims en mogelijke strafvervolging van hooggeplaatste militairen en burgerambtenaren.
Bron: Gelderlander

FNV betaalt mee aan juridische strijd Nijeboer
door Jelle Boonstra

ZWOLLE/AMSTERDAM - De FNV en journalistenbond NVJ betalen mee aan de juridische gevechten waarin journalist Alexander Nijeboer is beland sinds de publicatie van zijn boek 'Een man tegen de staat'.

VORIGE STARTSTOPVOLGENDE
Daarin beschrijft hij hoe klokkenluider Fred Spijkers door het ministerie van defensie door de mangel werd gehaald toen hij niet wilde meewerken aan de doofpottenaffaire rond gesneuvelde militairen in 't Harde. Ze waren het slachtoffer geworden van ondeugdelijke landmijnen.

Tegen het boek werden rechtszaken aangespannen door oud-defensieminister Job de Ruiter en staatssecretaris Cees van der Kamp. Tevens loopt er een bodemprocedure van Diederick Fabius. Hij wordt in 'Een man tegen de staat' gezien als het kwade genius achter de doofpottenaffaire.

De uit Zwolle afkomstige journalist heeft inmiddels financieel moeten bloeden door de affaires. Zijn appartement in Amsterdam heeft hij verkocht om met de overwaarde de groeiende stapel advocatenrekeningen te voldoen: er ligt al voor tienduizenden euro's aan nota's. De beide bonden hebben tot nu toe de helft betaald en willen ook in de toekomst blijven meebetalen aan de strijd - die wel eens jaren kan duren.

Het gaat de Nederlandse Vereniging van Journalisten daarbij om de vrijheid van meningsuiting, en de onrechtvaardigheid dat een journalist in z'n eentje moet opboksen tegen dure en gespecialiseerde advocaten van z'n opponenten. De bond, met dik tweeduizend leden kan dat niet alleen dragen en kreeg hulp van grote broer FNV.Ook daar spelen de hogere principes mee, zegt bestuurder Rick van Steenbergen.

"Bij ons bestaat de indruk dat de kosten van de rechtsgang van zowel de staatssecretaris als Fabius door de staat worden betaald. In elk geval worden beiden door de landsadvocaat vertegenwoordigd. De staatssecretaris zelfs door twee advocaten. Dat klinkt wel heel erg als de staat tegen het individu".

Bron: http://www.destentor.nl/zwolle/article1652247.ece

Never Ending Story...

-----------------------------------------------------

Defensie sluist stukken weg

CULEMBORG - Defensie stopt geheime stukken over onder meer moslimenclave Srebrenica in de doofpot. Dat zegt oud-Defensiemedewerker Fred Spijkers uit Culemborg.

Volgens Spijkers wordt geheim materiaal in zijn persoonlijk dossier gestopt en 70 jaar lang opgeborgen in het Nationaal Archief. RTV Gelderland is in het bezit van een deel van de inventarislijst van archiefstukken over Spijkers. Eén van de stukken verwijst naar Srebrenica.

Spijkers ligt ruim 20 jaar overhoop met Defensie, sinds militairen omkwamen door ondeugdelijke landmijnen. Spijkers weigerde als maatschappelijk werker daarover tegen een nabestaande te liegen.

De SP in de Tweede Kamer wil van staatssecretaris De Vries van Defensie onder meer weten welke stukken in het dossier van Spijkers zijn gestopt. Kamerlid Van Velzen vraagt of het om documenten gaat of om beeldmateriaal. In de kwestie-Srebrenica mislukte eerder het ontwikkelen van een filmrolletje, waarop mogelijk bewijsmateriaal voor Servische wandaden tegen moslims stond.

Uitgegeven: 21-01-08 17:07
Laatst gewijzigd: 22-01-08 12:45

Bron: Omroep Gelderland

----------------------------------------------

Zie ook:

SP wil opheldering over 'Srebrenica-doofpot'

(Novum) - De SP wil van staatssecretaris van Defensie Jack de Vries (CDA) weten waarom Srebrenica-stukken in het dossier van klokkenluider Fred Spijkers zijn gestopt. De oud-maatschappelijk werker van Defensie verklaarde op TV Gelderland dat documenten over Srebrenica in zijn dossier zijn beland. Hij spreekt van een 'doofpot'. Het dossier van Spijkers blijft zeventig jaar gesloten.

De Gelderse televisiezender beweert dat voormalig Defensie staatsecretaris Cees van der Knaap (CDA) stukken heeft ondertekend om die in het dossier van Spijkers op te bergen. Die stukken hebben niets te maken met de klokkenluiderszaak van Spijkers. Het zou zelfs om zeer gevoelig informatie van de moslimenclave in Bosnië gaan. SP-Kamerlid Krista van Velzen heeft Kamervragen gesteld. "Het dossier Spijkers mag geen doofpot worden", zegt zij.

De voormalige maatschappelijk werker raakte in de jaren tachtig in opspraak toen hij weigerde te liegen over de doodsoorzaak van een mijnruimer. Die kwam begin jaren tachtig om het leven toen een mijn tijdens een test ontplofte. Het ministerie van Defensie wist dat het type mijn onbetrouwbaar was maar stuurde desondanks maatschappelijk werker Spijkers op de weduwe van de militair af met de mededeling dat hij door eigen schuld omgekomen was. Spijkers weigerde te liegen en verloor zijn baan. Later werd zijn naam gezuiverd en kreeg hij een dossier om alle stukken rondom zijn zaak in te stoppen.

Volgens Spijkers zitten er meer opmerkelijke stukken in zijn dossier. Zo staat er een aantekening over een film in zijn document. IN die film wordt het ongeluk behandeld waarbij de militairen door de landmijn om het leven kwamen. Hij zegt dat de regering het bestaan van de film 23 jaar heeft ontkend.

Het ministerie van Defensie was dinsdag niet voor commentaar bereikbaar.

Bron: Trouw

[ Bericht 42% gewijzigd door Bregalad op 23-01-2008 13:46:39 (extra bron toegevoegd) ]

Nieuwe single Lange Frans en Baas B
Geïnspireerd door een klokkenluider

Door: Femke van Wiggen
Gepubliceerd: vandaag 00:10
Update: vandaag 00:19

Hiphop-duo Lange Frans en Baas B gooit het weer over de maatschappelijk betrokken boeg. Nadat ze in 2004 wekenlang de hitlijsten aanvoerden met hun single Zinloos, die na de moord op Van Gogh nog werd aangepast, zijn ze nu terug met de single Kamervragen.

Onze liegende en bedriegende regering, dat is waar Kamervragen over gaat, zegt hun manager Willem van den Brandt. "Frans las het boek Een Man tegen de Staat, het verhaal van defensieklokkenluider Fred Spijkers, die al 23 jaar een strijd voert met de overheid. Frans was daarna gewoon boos en bezorgd en wilde wat doen."

Fred Spijkers zelf en Alexander Nijeboer, de auteur van Een man tegen de Staat, vinden de single een geweldig initiatief.

Klokkenluider Spijkers: "Ik werd twee dagen geleden opgebeld door hun manager. Of ze mijn goedkeuring konden krijgen. Ik vind het verschrikkelijk leuk dat zo’n Frans mijn verhaal al jaren blijkt te volgen en zo geëngageerd is. Die jongens hebben een doelgroep van 16 tot 25-jarigen, zij zijn de toekomst."

Nijeboer is het daar helemaal mee eens: "Het is super dat een taai non-fictieboek zo kan inspireren. Maar hiphop is natuurlijk bij uitstek maatschappijkritisch. Zinloos ging over zinloos geweld, Kamervragen over zinloos overheidsgeweld. De reden waarom zij dit nummer maken, is waarom ik het boek heb geschreven."

De marketingstrategie van Kamervragen mag ook bijzonder genoemd worden: de single komt vandaag uit, de clip zal volgende week te zien zijn, maar wat er ook gebeurt, de komende twee weken zullen Lange Frans en Baas B zich hullen in stilzwijgen en geen enkel commentaar leveren op hun nieuwe nummer.

Van Den Brandt: "De boodschap is duidelijk. Nederland moet eerst luisteren."
Als het aan Lange Frans en Baas B ligt, volgen de Kamervragen dan vanzelf.

Bron: http://www.depers.nl/binn(...)n-klokkenluider.html

Defensie betaalde juridische procedures om klokkenluidersboek te verbieden
22 februari, 2008 Alexander Nijeboer

Vorig jaar spanden defensiestaatssecretaris Cees van der Knaap en oud-minister Job de Ruiter juridische procedures aan tegen mij als schrijver van het journalistieke onderzoeksboek Een man tegen de Staat over de klokkenluiderszaak van oud-defensiemedewerker Fred Spijkers. Ik deed een beroep op de Wet Openbaarheid Bestuur (WOB) en ontdekte dat het ministerie van Defensie de rechtsgangen tegen mijn boek betaalde. Ook blijken bewindslieden en topambtenaren vaker op kosten van de belastingbetaler naar de rechter te stappen – ook als zij feitelijk op ‘persoonlijke titel’ procederen.

Privé-affaire
Op 24 oktober 2006 verscheen in Metro een column van Pamela Hemelrijk waarin zij over de op handen zijnde publicatie van Een man tegen de Staat schreef. Zij refereerde in het stuk aan een korte passage uit mijn boek over een mogelijke privé-affaire rond De Ruiter, die destijds minister van Defensie was.
Alhoewel ik met De Ruiter uitgebreid correspondeerde over het voorval en hem meer bevindingen voorgelegde dan ik in mijn boek zou publiceren, stond enkele uren na publicatie van de Metro-column al de deurwaarder op de stoep met een dagvaarding.

De Ruiter en diens advocaat Harro Knijff wilden publicatie van het boek door de rechter laten verbieden omdat het boek melding maakte van de vermeende privé-affaire. De Volkskrant bracht het bericht de volgende ochtend op de voorpagina: ‘Oud-minister De Ruiter eist verbod boek affaire-Spijkers’.

Het kort geding zou een dag voor de officiële presentatie plaatsvinden. Omdat de privé-affaire slechts een alinea uit het 344 pagina’s tellende boek besloeg en nauwelijks raakte aan de essentie van het boek – besloten mijn advocaat Fulco Blokhuis en ik – aan te sturen op een schikking.

Advocaat Knijff van De Brauw Blackstone en Westbroek stuurde de rekening voor de rechtsbijstand van De Ruiter naar het ministerie van Defensie, die vervolgens ¤ 19.137,50 aan het advocatenkantoor betaalde, zo blijkt uit via een beroep op de WOB vrijgekomen documenten.

Persoonlijk gegriefd
Ook Cees van der Knaap – destijds defensiestaatssecretaris en onlangs benoemd tot burgemeester te Ede – startte een procedure tegen mij als auteur naar aanleiding van de publicatie van Een man tegen de Staat.

Van der Knaap voelde zich ‘persoonlijke gegriefd’ door passages uit het boek waarin ik stelde dat de bewindsman twintig maal de Tweede Kamer had voorgelogen, waarbij hij mogelijk brieven zou hebben geantedateerd, wat door mij als valsheid in geschrifte was aangemerkt.

Van der Knaap voerde de zaak ‘Van der Knaap/ Nijeboer’ op ‘persoonlijke titel’, zo valt uit de dagvaardig op te maken en koos ‘domicilie’ ten kantore van de landsadvocaat te Den Haag. Hij had twee advocaten op de zaak gezet. Anton van Leeuwen (namens Defensie belast met de zaak-Spijkers) en landsadvocaat Bert Jan Houtzagers. Zij moesten middels een bodemprocedure bewerkstelligen dat het boek uit de handel zou worden gehaald.

Wonderlijk genoeg werd uitgeverij Papieren Tijger niet gedagvaard. De landsadvocaten en Van der Knaap richtten hun pijlen alleen op de auteur in een bodemprocedurezaak die zich ook uitstekend leende voor een kort geding.

Schikking
Het boek bleef uiteindelijk in de handel. Ruim een half jaar nadat de dagvaardig was uitgebracht, Van der Knaap als enige bewindsman was teruggekeerd in kabinet-Balkende IV en de publiciteit rond het boek was geluwd, kwam er een schikking.

Alle eisen van Van der Knaap waren van tafel en ik mocht gewoon blijven schrijven dat hij twintigmaal de Tweede Kamer had voorgelogen, alleen niet dat hij daarbij mogelijk valsheid in geschrifte had gepleegd. De laatstgenoemde beschuldiging zal ik in een eventuele volgende drukken van het boek dan ook anders formuleren.

Alhoewel Van der Knaap het boek ‘op persoonlijke titel’ probeerde te verbieden omdat hij zich ‘persoonlijk gegriefd’voelde, betaalde zijn departement de rekening. Hoe hoog de declaratie van het kantoor van de landsadvocaat precies is geweest, heb ik via de WOB niet exact kunnen achterhalen. Volgens secretaris-generaal Ton Annink van Defensie had de landsadvocaat geen gespecificeerde nota verzonden, dus viel het exacte bedrag niet meer te achterhalen.

In totaal declareerde de landsadvocaten in 2006 en 2007 zo’n 60 duizend euro in de zaak-‘Staat/ Spijkers’ en volgens Defensie zijn de kosten voor de juridische procedure van Van der Knaap tegen mij hierin inbegrepen.

Op kosten van de belastingbetaler
Saillant detail is overigens dat Van der Knaap via meerdere kanalen voor publicatie op de hoogte was gesteld van de serieuze beschuldigingen in mijn boek, maar nooit wilde reageren. Op 10 augustus 2006 uitte een CDA-er nog zijn ongerustheid bij Van der Knaap over de op handen zijnde publicatie.

‘Het boek zal ongetwijfeld weer tot veel publiciteit voor de heer Spijkers,’ antwoordde de bewindsman de brievenschrijver, ‘en veel kritiek over Defensie en over mijn persoon uitstorten (…) De werkelijkheid die de heer Nijeboer schetst in zijn boek, vooral over de periode na november 2002, zal voor zover ik het uit de voorpublicatie kan opmaken, volstrekt niet stroken met de mijne.’

Ondanks herhaaldelijke verzoeken om zijn beleid in de zaak-Spijkers toe te lichten en mijn bevindingen te weerspreken, vernam ik echter niets van Van der Knaap. Kennelijk stapte de bewindsman liever op kosten van de belastingbetaler naar de rechter dan dat hij openheid van zaken gaf.

Het ministerie van Defensie betaalde de juridische procedures van Van der Knaap en De Ruiter dus om mijn boek te verbieden. Het kort geding dat oud-opperbevelhebber van de Koninklijke Marechaussee Diederik Fabius verloor, werd niet door Defensie betaald.
Fabius betaalt zijn twee juridische procedures – hij startte eveneens een bodemprocedure – volgens een verklaring voor de rechter uit eigen portemonnee. Overigens heb ik niet kunnen uitsluiten of hij deze nota’s uiteindelijk doorbelast aan zijn huidige werkgever, het ministerie van Justitie.

Joris Demmink
Het blijkt geen incident dat topambtenaren en bewindslieden op kosten van de belastingbetaler procedures startten tegen journalisten om onwelgevallige publicaties aan te vechten.

De secretaris-generaal van het ministerie van Justitie, mr. Joris Demmink, raakte in 2003 in opspraak –.net als oud-minister De Ruiter na berichtgeving over een privé-affaire.

Demmink schakelde eveneens advocaat Knijff in om de media aan te pakken die over deze privé-affaire hadden bericht.

Lex Runderkamp en Hans Laroes
In 2004 startte Knijff namens Demmink een procedure bij de Raad voor de Journalistiek tegen de journalisten Lex Runderkamp en Hans Laroes van het NOS Journaal. Voor deze procedure declareerde Knijff in totaal ¤ 12.032,09 bij het ministerie van Justitie. Daarnaast startte Piet Hein Donner, destijds minister van Justitie, een zaak tegen de hoofdredactie van NOVA omdat deze actualiteitenrubriek eveneens aandacht had besteed aan de beschuldigingen jegens Demmink.

Vorig jaar zomer stapte de secretaris-generaal wederom naar de Raad van de Journalistiek. Onder meer De Telegraaf en actualiteitenprogramma EenVandaag hadden bericht over een aangifte van de veroordeelde crimineel Huseyin Baybasin tegen Demmink wegens pedofilie. Ditmaal stuurde Knijff een rekening van ¤ 9096,36 naar het privé-adres van Demmink, die de nota uiteindelijk van zijn departement vergoed kreeg.

De Raad voor de Journalistiek bespeurde overigens in alle gevallen onzorgvuldigheden in de berichtgeving over Demmink en het Openbaar Ministerie zag uiteindelijk in de aangifte uiteindelijk geen grond om de secretaris-generaal te vervolgen.

Micha Kat
Opmerkelijk in dit verband is ook de procedures die mr. Hans Westenberg, vice-president bij de Rechtbank Den Haag, voert tegen journalist Micha Kat en advocaat mr. Hugo Smit. In zijn boek Topadvocatuur voerde Kat advocaat Smit op, die stelde dat rechters nogal eens ‘nerveus’ worden in zaken die gaan over grote schadeclaims.

‘Er gaan opeens gekke dingen gebeuren zoals rechters die uitvoerig gaan bellen over de zaak,’ zo citeerde Kat advocaat Smit. ‘In de Chipshol-zaak is dat ook gebeurd met mr. Westenberg van de Haagse rechtbank. Nederland lijkt wel te klein voor grote claims. Iedereen kent elkaar. Laten we dat een variant noemen van ons poldermodel.’

Rechter Westenberg maakte bezwaar tegen deze passage en schakelde de landsadvocaat in. Advocaat Boukema van het kantoor van de landsadvocaat Pels Rijcken & Drooglever Fortuijn, vordert in zijn dagvaarding aan Smit en Kat “dat de rechtbank voor recht verklaart dat de aantijging van Smit, advocaat te Rotterdam, gepubliceerd door Kat in Topadvocatuur, met de strekking dat mr. J. Westenberg niet onafhankelijk, niet onpartijdig, respectievelijk niet bekwaam is, onrechtmatig jegens Westenberg is.”

Volgens juridisch vakblad Advocatie zou deze zaak interessante tuchtrechtelijke jurisprudentie op kunnen leveren over hoe ver een civiele advocaat mag gaan in zijn contacten met journalisten en wat de rol van een cliënt hierin zou moeten zijn. Daarnaast kwam het niet eerder voor dat een rechter een topadvocaat en een journalist dagvaardt inzake uitspraken over zijn functioneren als rechter.

Belang van de rechtsspraak
De juridische procedures tegen Smit en Kat werden tot dusver betaald door de Raad van de Rechtspraak. De organisatie is geen bestuursorgaan waarop de WOB van toepassing is. Desalniettemin wil de Raad wel openheid van zaken geven. Juridisch adviseur mr. P.H. Banda zegt dat ‘aan mr. Westenberg zelf geen vergoeding wordt gegeven’.

Volgens Banda steunt de Raad voor de Rechtspraak Westenberg omdat ‘het belang van de rechtsspraak in het geding is’. De steun bestaat uit het feit dat de Raad bij deze juridische procedure de formele opdrachtgever is van de landsadvocaat, die voor Westenberg optreedt.

Op verzoek becijferde Banda dat de Raad sinds 2004 aan juridische procedures ¤ 77.856,97 heeft uitgegeven om de gewraakte passages uit het boek van Kat te bestrijden. Banda stelt dat dit bedrag ‘niet uitsluitend de intermediaire kosten voor bijstand in rechte omvat, maar ook de kosten voor adviezen aan de Raad en aan het bestuur van de betrokken rechtbank.’

Generaals
Thomas Bruning, secretaris van journalistenvakbond NVJ, vindt dat de overheid bij geschillen met journalisten eerst naar de Raad voor de Journalistiek zou moeten gaan, zoals overigens secretaris-generaal Joris Demmink deed in zijn geschillen met diverse media.

‘Voor media is de financiële drempel om zich voor de rechter te verdedigen tegen kapitaalkrachtige partijen hoog,’ zei Bruning op 7 februari in een rede op een debat over zelfregulering in de journalistiek. ‘Zeker de overheid zou het sieren om altijd eerst de weg langs de Raad voor de Journalistiek te bewandelen, alvorens kostbare bodemprocedures te starten tegen kleine partijen zoals in de diverse zaken van defensiestaatssecretarissen en generaals tegen Alexander Nijeboer.’

Op 27 februari a.s. doet de rechtbank te Amsterdam uitspraak in de bodemprocedure die oud-opperbevelhebber Diederik Fabius aanspande tegen auteur Alexander Nijeboer als gevolg van publicatie van het boek Een man tegen de Staat. Nijeboer wordt bij de juridische procedures die tegen hem zijn aangespannen financieel bijgestaan door NVJ en vakcentrale FNV. Mr. Harro Knijff was wegens arbeidsongeschiktheid onbereikbaar voor commentaar namens zijn cliënten.

Bron: http://www.denieuwereporter.nl/?p=1507

oke de laatste paar dagen is de kwestie gelukkig weer veel in de media geweest, voor Drugshond welliswaar geen nieuws, maar hier een paar updates:


Word geen klokkenluider dagblad de Pers
'Niemand in dit land is zo lang zwartgemaakt'

Bewindslieden en de landsadvocaat ontnamen hem zijn recht, de bedrijfsarts zette hem neer als patiënt en de Ombudsman deed onvolledig onderzoek. In de zaak-Spijkers ging heel veel fout.

Het onderzoeksrapport van de Universiteit van Amsterdam dat donderdag wordt gepubliceerd in het vakblad Openbaar Bestuur, kenschetst hoofdrolspelers als "onrechtvaardig", "slecht" of "kwaadaardig".

-----------------------------------------------------------------

Zie ook http://www.novatv.nl/index.cfm?ln=nl&fuseaction=videoaudio.details&reportage_id=5862&selectArchiveDay=4

Academici van de Universiteit van Amsterdam (UvA) onderzochten duizenden documenten in de zaak-Spijkers op malversaties. Komende vrijdag 7 maart publiceren zij hun conclusies in het vakblad Openbaar Bestuur. Zij komen in hun onderzoek tot de volgende conclusie: "ministers, staatssecretarissen en hun ondergeschikten hebben Spijkers het leven gedurende 23 jaar onmogelijk gemaakt, omdat hij onrecht aan de kaak stelde."

http://www.omroepgelderla(...)bijlage_spijkers.pdf
http://www.kluwershop.nl/(...)20nr.%203%202008.pdf pdf file.
-------------------------------------------------

Verder:

Bescherm de klokkenluiders!

Enkele weken geleden heeft een Amerikaanse rechtbank bevolen dat de website Wikileaks.org, na een klacht van de Zwitserse bank Julius Baer, onbereikbaar moet worden gemaakt. Vervolgens heeft diezelfde rechtbank deze onbereikbaarheid weer ongedaan gemaakt. Gisteren heeft de bank zijn aanklacht tegen Wikileaks ingetrokken. Wikileaks.org is een website waarop klokkenluiders anoniem informatie en documenten kunnen plaatsen over misstanden in de politiek en het bedrijfsleven. Hoewel Wikleaks nooit onomstreden is geweest en de site zelfs als CIA project werd afgeschilderd heeft met name de informatie over de behandeling van gevangenen in de gevangenis van Guantánamo Bay de nodige internationale ophef veroorzaakt.

Les hier verder:
http://sargasso.nl/archief/2008/03/07/bescherm-de-klokkenluiders/

--------------------------------------------------------------

In Ede is terecht onrust ontstaan:

Onderzoekers: "Van der Knaap speelde kwalijke rol''
http://www.edestad.nl/index.php?&mod%5B1258%5D%5Bdetail_id%5D=198907

D66: "Burgemeester moet ontslag aanbieden''
http://www.edestad.nl/index.php?&mod%5B1258%5D%5Bdetail_id%5D=198908

maar helaas:
Van der Knaap: "Geen enkele aanleiding om af te treden"
http://www.edestad.nl/index.php?&mod%5B1258%5D%5Bdetail_id%5D=199055

en de Tweede Kamer worstelt opnieuw met Spijkers:
http://www.destentor.nl/a(...)euw-met-Spijkers.ece

DEN HAAG - De Tweede Kamer worstelt met de vraag wie politieke verantwoordelijkheid moet nemen voor de manier waarop klokkenluider Fred Spijkers door de overheid het leven onmogelijk is gemaakt.
De maatschappelijk werker die weigerde voor het ministerie van Defensie over een dodelijk landmijnongeval te liegen, is door de overheid structureel 'kwaadaardig' behandeld. Een overeenkomst tussen Spijkers en het ministerie van Defensie in 2002 maakte daar geen einde aan. De betrokken ministers en ambtenaren hebben hun positie misbruikt, concludeert een groep studenten Beroepsethiek, onder leiding van universitair docent Joep van der Vliet van de Universiteit van Amsterdam.

SP-Kamerlid Krista van Velzen: "Het zou het beste zijn als betrokken bewindslieden van Defensie, Binnenlandse Zaken, Justitie en premier Balkenende zouden aftreden". Een conclusie die wordt gedeeld door de onderzoekers en door Spijkers zelf.

De PvdA overweegt zich achter de oproep tot een parlementaire werkgroep te scharen. De VVD vindt de zaak Spijkers letterlijk een hoofdpijndossier en wil de handen er niet aan branden.

zie ook nog: http://www.gelderlander.n(...)-mijn-gelijk-aan.ece
Spijkers: "Artikel toont mijn gelijk aan"

Bronnen en meer artikelen:
http://nieuws.google.nl zoeken naar: FRED SPIJKERS

Hier weer een paar berichten uit de media.

Weer brief voor premier Balkenende over zaak Spijkers
Gelderlander - 24 april 2008
... nemen voor een 'royale en ruimhartige uitvoering' van de overeenkomst die de Staat eind 2002 sloot met de Culemborgse klokkenluider Fred Spijkers. ...

Deloitte ook weer aan de knoppen in Spijkers-zaak
Het Vrije Volk - 25 april 2008
In de meest traumatische klokkenluiderszaak uit de Nederlandse geschiedenis, die rond Fred Spijkers, speelde Deloitte opnieuw een weerzinwekkende hoofdrol. ...

verheid schendt rechten Spijkers
Omroepgelderland - 24 april 2008
CULEMBORG - De overheid schendt de mensenrechten van Fred Spijkers uit Culemborg. Dat zei hoogleraar rechtsgeleerdheid Van der Vliet donderdagavond in NOVA. ...

Anton Vermet: "Balkenende, schenk klare wijn"
Culemborgse Courant - 20 april 2008
CULEMBORG - Anton Vermet, fractievoorzitter van het CDA roept minister president JP Balkenende op om klare wijn te schenken in de affaire Fred Spijkers. ...

Klokkenluiders in de kou
News4all - 24 april 2008
Dat bewijst ook de jarenlange strijd van Fred Spijkers tegen Defensie. Juist de overheid zou de burger moeten helpen als hij misstanden signaleert, ...

We dreigen het te vergeten, maar "een beetje integer kan niet"
NRC Handelsblad - 21 april 2008
Een andere kwestie die twijfel oproept over het integriteitsbesef van "‘Den Haag" is de reactie op klokkenluiders zoals Fred Spijkers en Ad Bos (zie kaders). ...

Luid de klok en ruïneer je leven
Planet Internet - 15 april 2008
Mediaberichten over de lijdensweg van bekende klokkenluiders als Ad Bos, Fred Spijkers en Paul van Buitenen hebben diverse malen tot Kamervragen geleid. ...

Hulp aan klokkenluider blijft uit
Nos - 18 april 2008
Het gaat om klokkenluider Fred Spijkers. De Culemborger heeft al 23 jaar ruzie met het ministerie van Defensie. In 2002 erkende dat Defensie dat dit ... AUDIOFRAGMENT.

ZEMBLA: Klokkenluiders in de kou
TV Visie - 19 april 2008
Zo bewijst ook de jarenlange strijd van Fred Spijkers tegen Defensie. Spijkers kreeg als maatschappelijk werker van de krijgsmacht in 1984 een ...
http://player.omroep.nl/?aflID=6920024 <- Video

[ Bericht 1% gewijzigd door Bregalad op 11-05-2008 22:48:44 (Video Zembla bij geplaatst.) ]

Jij ook bedankt voor je voorgaande posts.

En wat een geweldig initiatief van VARA trouwens!!

TV-spotje Spijkers.
http://www.klokkenluiders(...)052447%3AVideo%3A310