Ik vind het knap maar ik kan het niet. Ik heb er geen half jaar ruzie met een zus voor over die ik toch al niet zo vaak zie (omdat ze ver weg woont), dan maar 6 uur in de trein zitten.quote:Op zaterdag 27 januari 2007 02:32 schreef Mirage het volgende:
Mijn familie heeft allang begrepen dat ik niet zo van de "verplichtingen" ben. er zeurt niemand meer.
Soms bel ik zelfs de jarige een keer niet en dan kom ik spontaan op een willekeurige dag opeens met een cadeautje aanzetten "gewoon omdat ik even aan diegene moest denken".
Dat mensen het jsmmer vinden, daar kan ik mij wel iets bij voorstellen.. de een is erg op data gespitst en gebruikt het al dan niet bijhouden van data als maatstaf "hoe belangrijk vinden mensen mij", anderen zien het als data niets meer en niets minder.
Gewoon uitleggen dat het voor jou geen waarde heeft maar losstaat van de waarde die de persoon voor jou heeft en vervolgens lekker laten sudderen
Nee, ik ben het met jou eens.quote:Op vrijdag 27 oktober 2006 01:00 schreef Isabeau het volgende:
Wat vinden jullie: hoor je iedereen te feliciteren als er iemand in de buurt jarig is en bel je mensen op om ze te feliciteren met hun partner ook al is die partner niet eens in de buurt.
quote:Op zaterdag 31 maart 2007 10:19 schreef Federer-fan het volgende:
[..]
Nee, ik ben het met jou eens.Toen ik een keer in Amerika was en de moeder van de jarige vriendin bij wie ik toen was feliciteerde keek ze me aan van:
.
Ja.quote:Op zaterdag 31 maart 2007 15:18 schreef Larissa het volgende:
Ik ben trouwens áltijd op vakantie als mijn vader jarig is omdat ik altijd in de Meivakantie weg ga. Hij stelt het vieren dan altijd uit tot ik terug ben omdat hij wil dat ik er ook bij ben. Lief he?![]()
quote:Op zaterdag 31 maart 2007 16:01 schreef Larissa het volgende:
Ja, en? Maar niet als je vader of moeder jarig is.
Dan mag er wel een felicitatieforum bijkomenquote:Op zaterdag 31 maart 2007 20:30 schreef Larissa het volgende:
Dan moet het profiel wel aangepast worden, kunnen daar de geboortedata van ouders en kinderen gelijk in.![]()
Hahaha ik had exact hetzelfde vanmiddag op een verjaardag. We kenden daar bijna niemand, en iedereen die binnenkwam gaf ons een hand en zei gefeliciteerd. Bij de eerste twee zei ik nog mijn naam en gefeliciteerd, daarna zei ik maar alleen gefeliciteerd terugquote:Op zondag 1 april 2007 17:55 schreef Isabeau het volgende:
[..]
Dan mag er wel een felicitatieforum bijkomen
Gisteravond was dit trouwens weer redelijk actueel. Ik was op een verjaardag waar ik de meeste mensen wel kende. Dus wat hallo's en kussen uitgedeeld (en uiteraard alleen de jarige gefeliciteerd). Toen kwamen er voor mij vreemde mensen binnen. Kan gebeuren, ik ken niet de hele wereld. Onder het geven van een stevige hand zei ik telkens keurig wie ik was. Zij zeiden gefeliciteerd. Heten die mensen allemaal gefeliciteerd? Met wie gefeliciteerd? Met de vriend van een vriendin van me?? En ik wist vervolgens de rest van de avond nog niet wie die mensen nou waren. Het is gewoon onbeleefd om alleen gefeliciteerd tegen vreemden te zeggen.
Nee dat moet je niet doen, breek de ban! De volgende zeg je gewoon 'ik ben niet jarig hoor'.quote:Op zondag 1 april 2007 17:58 schreef MaLo het volgende:
[..]
Hahaha ik had exact hetzelfde vanmiddag op een verjaardag. We kenden daar bijna niemand, en iedereen die binnenkwam gaf ons een hand en zei gefeliciteerd. Bij de eerste twee zei ik nog mijn naam en gefeliciteerd, daarna zei ik maar alleen gefeliciteerd terug
Shit, ik had de wereld op zijn kop kunnen zetten met mijn revolutionaire omgangsvormen, maar ik heb het niet gedaanquote:Op zondag 1 april 2007 18:00 schreef popolon het volgende:
[..]
Nee dat moet je niet doen, breek de ban! De volgende zeg je gewoon 'ik ben niet jarig hoor'.
Vorige week wandelde ik door een woonwijk en een skelterend jongetje kwam heel snel aanrijden om vlak voor me te stoppen. "Hallo! Hoe heet jij?" Zo liefquote:Op zondag 1 april 2007 18:14 schreef MaLo het volgende:
Wat ik trouwens heel leuk vond, was hoe mijn dochter en een ander meisje (ze kenden elkaar niet) elkaar begroetten. Ze gingen tegenover elkaar staan, keken elkaar aan en het meisje vroeg: Hoe heet jij? Mijn dochter zei haar naam, aarzelde en vroeg daarna heel zachtjes: en wie ben jij dan?
De rest van de middag waren ze onafscheidelijk.
Kleine kinderen hebben dus nog wél het fatsoen om elkaars naam te vragen
quote:Op zondag 1 april 2007 18:09 schreef Isabeau het volgende:
Ik zou er geld op inzetten dat ze het direct nadat ik mijn naam had gezegd al niet wisten. De volgende keer zeg ik niet meer Saskia maar "Hans" of zo.
Als je het zo bekijkt wordt het opeens heel grappigquote:Op zondag 1 april 2007 18:26 schreef Larissa het volgende:
Ik zit me ineens te bedenken dat ik op een verjaardag eens consequent mijn naam zei en de anderen steeds maar "gefeliciteerd" zeiden. Het voelde net of ze me met mijn naam feliciteerden.![]()
quote:Op zondag 1 april 2007 18:26 schreef Larissa het volgende:
Ik zit me ineens te bedenken dat ik op een verjaardag eens consequent mijn naam zei en de anderen steeds maar "gefeliciteerd" zeiden. Het voelde net of ze me met mijn naam feliciteerden.![]()
quote:Op zondag 1 april 2007 18:09 schreef Isabeau het volgende:
Hand geven.
Ik "Saskia"
Gast "Gefeliciteerd"
En zo hoort het ookquote:Op zondag 1 april 2007 18:39 schreef Larissa het volgende:
ik bedenk me dat ik toen ik jonger was dat probleem niet had. Dan feliciteerde je de jarige, zoende je familie en/of vrienden en stelde je jezelf voor aan onbekenden.
quote:
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |