De Kunst van het loslaten van een ex #44

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 13:18 schreef koentjuh18 het volgende:
Hmmm... heeft iemand nog tips wat je moet gaan doen als je een dag, of avond alleen bent?

Dat zijn voor mij echt de zwaarste momenten, normaal ben je dan samen met haar, maar dat kan nu dus niet meer. En dan is de kans bij mij het groots dat ik in een redelijk diep dal val en alleen maar aan haar kan denken.

De laatste tijd probeer ik dat te voorkomen door na training met de teammaten de kroeg in te gaan, ofzo, maar elke avond in de kroeg is ook geen oplossing...

Hehe, tja, die momenten zijn er en daar doe je niks aan!

Wat ik doe is gewoon op de bank gaan zitten en de tv aan knallen en maar zappen! Op een gegeven moment staat er iets op waar je toch niet naar kijkt en je gaat dan vanzelf nadenken over alles.
D'r vandoor gaan met wat vrienden kan ook, maar zo verwerk je het niet tenminste, dat denk ik...
Laat het maar over je heen komen en niet vluchten, want op een gegeven moment kom je het toch weer tegen!

idd, wegdrukken heeft niet zoveel zin. Als je vier avonden achter elkaar je helemaal leeg heb gejankt is het echt wel op hoor

idd dat "lucht" op een of andere manier wel op hoor!

Alleen kom je er de volgende week toch weer achter dat er nog steeds meer in zit!

Wen er maar aan, je bent nog lang niet klaar !

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 13:18 schreef koentjuh18 het volgende:
Hmmm... heeft iemand nog tips wat je moet gaan doen als je een dag, of avond alleen bent?

Wat mij wel een helpt is gewoon opschrijven wat je op dat moment dan voelt, denkt en graag zou willen zeggen. Het voor jezelf ordenen zeg maar. Mss is t ook wel n echte meisjes-oplossing maar baadt t niet, dan schaadt t ook niet. Moest de eerste keer wel huilen maar het wordt wel steeds minder, ook de behoefte om t van je af te schrijven neemt af. Succes en sterkte!

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 12:56 schreef Twinky het volgende:
Goh HiZ, dat is best een beetje lullig. Nou, zoals ik al eerder zijn wordt het nu belangrijk voor jou om te bedenken wat je wil. want als hij zoals je turkse vrienden zeggen terug komt op z'n knietjes, wil jij dat dan nog wel?
en probeer niet al te boos op hem te zijn, en bedenk ook of je nog vrienden wil blijven... succes joh!

Ja, dat zijn allemaal dingen waar ik in de toekomst een antwoord op zal moeten vinden. Los van wat hij wil.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 13:18 schreef koentjuh18 het volgende:
Hmmm... heeft iemand nog tips wat je moet gaan doen als je een dag, of avond alleen bent?

Dat zijn voor mij echt de zwaarste momenten, normaal ben je dan samen met haar, maar dat kan nu dus niet meer. En dan is de kans bij mij het groots dat ik in een redelijk diep dal val en alleen maar aan haar kan denken.

De laatste tijd probeer ik dat te voorkomen door na training met de teammaten de kroeg in te gaan, ofzo, maar elke avond in de kroeg is ook geen oplossing...

Inderdaad, die momenten dat je eigenlijk wilt praten en moet praten en huilen en weet ik veel wat, maar dat je je vooral heel alleen en verlaten voelt.

Precies HiZ. En tel daar nog eens bij op dat sinds ik studeer in groningen de enige persoon waarmee in in groningen echt goed kan praten mijn (inmiddels) ex-vriendin is.. Dan ben je gewoon even toe aan opbeurende woorden.... maar het komt goed, achter elke wolk zit de zon. Gelukkig heb ik een redelijk positieve kijk op het leven, en worden de momenten van terug val steeds korter merk ik al weer..

Alleen de dag dat ik 'ons' album van de afgelopen 4 jaar door kan kijken, en het terug kan relativeren tot een verdomd mooie tijd samen, laat nog wel even wachten.

quote:

Op maandag 16 oktober 2006 02:05 schreef Refragmental het volgende:
...

De enige gedachte waar ik echt misselijk van wordt is om haar in te denken met iemand anders. Daar word ik fysiek goed misselijk van. Maar dat heeft iedereen denk ik wel.

...

Deze gedachte spookt nu al een paar weken door mijn hoofd. Ik word er gek van!
Laatst was ik Hans Teeuwen aan het luisteren en daar was een scene die het mooi beschreef

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 16:34 schreef Ltd. het volgende:

[..]

Deze gedachte spookt nu al een paar weken door mijn hoofd. Ik word er gek van!
Laatst was ik Hans Teeuwen aan het luisteren en daar was een scene die het mooi beschreef

Nou, toen 'hij' dus vanmorgen ook boos was stuurde hij me een sms dat hij iemand ging bellen om mee te neuken.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 16:34 schreef Ltd. het volgende:

[..]

Deze gedachte spookt nu al een paar weken door mijn hoofd. Ik word er gek van!
Laatst was ik Hans Teeuwen aan het luisteren en daar was een scene die het mooi beschreef

Nou, toen 'hij' dus vanmorgen ook boos was stuurde hij me een sms dat hij iemand ging bellen om mee te neuken. Dat kwam behoorlijk hard aan.

Shit.
Was vrijdag dus naar bed geweest met een meisje, en daardoor wil ik me ex meer dan ooit. Was slecht zoenen e.d.... Alleen met me ex ben ik nooit naar bed geweest.
Ik zei nog tege dat meisje laten we dit nog even tussen ons houden. Heb haar verteld dat ik haar niet leuk vind en nu weten veel mensen het.
Ik ga het wel aan me vrienden vertellen van de fout.

Zou me ex me echt haten als ze dit weet? Ze weet het nu nog niet... Tis na 2.5 weken dat het uit was gebeurd, na een relatie van 3 maanden.
Veel mensne zeiden gewoon nieuw meisje proberen, dus gewoon maar dat werkte blijkbaar averechts. Kon geen gevoel bij de daad met het nieuwe meisje krijgen.

Ik denk wel dat je ex dit niet graag zal horen. Hoe zou je zelf reageren als je hoort dat je ex al na 2.5 weken met iemand anders naar bed geweest is?

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 21:55 schreef Ltd. het volgende:
Ik denk wel dat je ex dit niet graag zal horen. Hoe zou je zelf reageren als je hoort dat je ex al na 2.5 weken met iemand anders naar bed geweest is?

ligt eraan natuurlijk
of je de verlater of de verlatene bent.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 17:17 schreef HiZ het volgende:

[..]

Nou, toen 'hij' dus vanmorgen ook boos was stuurde hij me een sms dat hij iemand ging bellen om mee te neuken. Dat kwam behoorlijk hard aan.

Godver! Ik zou helemaal gek worden dan

Ik droom de laatste tijd behoorlijk veel over m'n ex... en dat had ik nooit toen ik wat met haar had
Zijn ook nog best "heftige" dromen. Nu krijg ik alleen maar meer zin om haar te bellen.
Had nooit gedacht dat ik de sex ook zo zou missen (was hiervoor nog maagd).

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 22:03 schreef milagro het volgende:

[..]

ligt eraan natuurlijk
of je de verlater of de verlatene bent.

Idd... als zij jou verlaten heeft moet ze ook niet gaan zeiken.
Als jij haar verlaten hebt zal ze waarschijnlijk een wrak zijn als ze het hoort.
En als jullie elkaar verlaten hebben is het ook niet prettig om te weten.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 22:03 schreef milagro het volgende:

[..]

ligt eraan natuurlijk
of je de verlater of de verlatene bent.

Zij verliet mij.
Het gaat erom dat ik besefde hoe erg ik de relatie mis na vrijdag. Dat nieuwe meisje kon het totaal niet evenaren.
Zal ik het me ex gewoon vertellen en me hoop verliezen dat ze terugkomt?
Het was uitgegaan om niets, gevoel was weg.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 22:07 schreef HiddeRV het volgende:

[..]

Zij verliet mij.
Het gaat erom dat ik besefde hoe erg ik de relatie mis na vrijdag. Dat nieuwe meisje kon het totaal niet evenaren.
Zal ik het me ex gewoon vertellen en me hoop verliezen dat ze terugkomt?
Het was uitgegaan om niets, gevoel was weg.

ja dat dacht ik al anders post je hier niet
als ik de verlater was, zou ik eerlijk gezegd opgelucht zijn als mijn ex met een ander geslapen had,ook zo snel al, verbaasd ms in bepaalde gevallen, maar zeker niet kwaad, waarom zou ik
een soort misplaatste trots dan of zo, dat hij zo snel al over mij heen was, liever zie ik hem treuren om mij maandenlang of zo? nou, nee, hoor, dus ik denk ook niet dat jouw ex kwaad zal zijn, hooguit dus verbaasd.

maar waarom vertellen? ik snap best dat je je soort van schuldig voelt, ook al slaat dat nergens op, ik herken dat wel, voelt op de een of andere manier als een soort van vreemdgaan dan....maar het nut van het je ex vertellen zie ik echt totaal niet, behalve dan dat je hoopt dat de ander ms upset raakt en dat jij dan denkt dat dat betekent dat ze nog iets voelt voor je, en dat dat betekent dat ze je ms wel terug wil?

bij mij werkt snel met een ander in bed duiken ook averechts en ik doe dat dus ook beter niet meer, gewoon de verliefdheid uitzitten en uitzieken.

ik gun mezelf 2 weken echt tranen met tuiten en dan moet het klaar zijn, met de tranen dan en het 'totnietsinstaatzijn', het verdriet is er dan nog wel, maar het zit niet meer in de weg, zeg maar, beetje streng zijn, jezelf af en toe een kleine terugval gunnen, maar na zo'n terugval 4 stappen vooruit ipv de dagelijkse 2

en vooral géén kontakt, hè, niets, dat werkt toch het beste, vriendjes blijven cq worden kan later ms nog wel en ms heb je er niet eens behoefte aan nog tzt.

Ik ben best wel constructief bezig tijdens het rouwen door. Ik werk door op mijn werk, ondersteun een collega die het veel zwaarder heeft dan ik (die heeft zichzelf dus echt de vernieling ingedraaid door 9 jaar terug zijn relatie uit te maken, ongelooflijk). Bel mensen, zie films, ga langs bij familie, en als klap op de vuurpijl kreeg ik vandaag het aanbod om dit weekeinde mee te gaan naar Istanbul.

Enige wat ik mis is dat ik niet kan huilen nog, ik denk dat dat me heel veel goed zou doen. Dit verdriet er gewoon uit te gooien.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 22:19 schreef milagro het volgende:

[..]

ja dat dacht ik al anders post je hier niet
als ik de verlater was, zou ik eerlijk gezegd opgelucht zijn als mijn ex met een ander geslapen had,ook zo snel al, verbaasd ms in bepaalde gevallen, maar zeker niet kwaad, waarom zou ik
een soort misplaatste trots dan of zo, dat hij zo snel al over mij heen was, liever zie ik hem treuren om mij maandenlang of zo? nou, nee, hoor, dus ik denk ook niet dat jouw ex kwaad zal zijn, hooguit dus verbaasd.

maar waarom vertellen? ik snap best dat je je soort van schuldig voelt, ook al slaat dat nergens op, ik herken dat wel, voelt op de een of andere manier als een soort van vreemdgaan dan....maar het nut van het je ex vertellen zie ik echt totaal niet, behalve dan dat je hoopt dat de ander ms upset raakt en dat jij dan denkt dat dat betekent dat ze nog iets voelt voor je, en dat dat betekent dat ze je ms wel terug wil?

bij mij werkt snel met een ander in bed duiken ook averechts en ik doe dat dus ook beter niet meer, gewoon de verliefdheid uitzitten en uitzieken.

ik gun mezelf 2 weken echt tranen met tuiten en dan moet het klaar zijn, met de tranen dan en het 'totnietsinstaatzijn', het verdriet is er dan nog wel, maar het zit niet meer in de weg, zeg maar, beetje streng zijn, jezelf af en toe een kleine terugval gunnen, maar na zo'n terugval 4 stappen vooruit ipv de dagelijkse 2

en vooral géén kontakt, hè, niets, dat werkt toch het beste, vriendjes blijven cq worden kan later ms nog wel en ms heb je er niet eens behoefte aan nog tzt.

Maar ik kan wel vergeten dat ooit bij haar het gevoel terugkomt nu ik dit gedaan heb? Ik hoopte altijd op een kleine kans, gezien de manier het uitging en de reden. Als het een echte ruzie was ja. Maar we pasten perfect bij elkaar en twas altijd leuk. Daarnaast ervaring van een vriendin gehoord waar het gevoel voor een jongen terugkwam nadat zij het had uitgemaakt.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 22:35 schreef HiddeRV het volgende:

[..]

Maar ik kan wel vergeten dat ooit bij haar het gevoel terugkomt nu ik dit gedaan heb? Ik hoopte altijd op een kleine kans, gezien de manier het uitging en de reden. Als het een echte ruzie was ja. Maar we pasten perfect bij elkaar en twas altijd leuk. Daarnaast ervaring van een vriendin gehoord waar het gevoel voor een jongen terugkwam nadat zij het had uitgemaakt.

geen idee, ik ken haar niet, ik weet niet waarom het uitging en al zou ik het wel weten, dan nog zegt dat niets , want ik ben haar niet

maar als ik voor mezelf zou spreken... als ik nog helemaal gek op iemand ben en iemand nog terug wil, en die persoon zoekt dan weer kontakt in de meest fysieke zin , dan interesseert het mij geen reet wat hij in de tussentijd gedaan heeft en met wie en hoe vaak, dus laat staan als ik de verlater ben en spijt krijg, heb je ook niet echt recht om te gaan simmen over tussentijdse uitstapjes, he

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 22:19 schreef milagro het volgende:
ik gun mezelf 2 weken echt tranen met tuiten en dan moet het klaar zijn, met de tranen dan en het 'totnietsinstaatzijn', het verdriet is er dan nog wel, maar het zit niet meer in de weg, zeg maar, beetje streng zijn, jezelf af en toe een kleine terugval gunnen, maar na zo'n terugval 4 stappen vooruit ipv de dagelijkse 2

Leuk hoor, van die strenge regels... maar dan komt er een moment dat je iemand tegenkomt die anders is dan alle anderen en dan wil je niet dat jouw gevoel zo triviaal met een regeltje van 2 weken kan worden weggewuifd. Dat zou dan wel eens een belediging kunnen zijn voor de liefde die je voelde t.o.v. andere mannen.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 23:39 schreef Tarot het volgende:

[..]

Leuk hoor, van die strenge regels... maar dan komt er een moment dat je iemand tegenkomt die anders is dan alle anderen en dan wil je niet dat jouw gevoel zo triviaal met een regeltje van 2 weken kan worden weggewuifd. Dat zou dan wel eens een belediging kunnen zijn voor de liefde die je voelde t.o.v. andere mannen.

iedereen is anders dan alle anderen en een paar weken de ogen uit je kop huilen is lang zat, vind je niet, daarna moet het op die wijze actief treuren beter over zijn, anders zitten we net zo als jij na jaren nog te miepen om die ene, en daardoor niet openstaand voor een volgende.

het is sowieso geen wet, of regel, enkel bedoel ik te zeggen door even heel erg toe geven aan je verdriet , je er na een week of 2/3 (whatever, niet zo woordneuken) tenminste weer tegen kan, en zo niet als een zombie door het leven gaat voor maanden.
het leven gaat door en dat van die ex zeker, die maalt echt niet over jouw rouwperiode, hoor, en om voor jezelf je liefde zo te bewijzen, door moedwillig in je verdriet te blijven hangen, sorry, dan spoor je niet.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 00:29 schreef milagro het volgende:
..het leven gaat door en dat van die ex zeker, die maalt echt niet over jouw rouwperiode, hoor, en om voor jezelf je liefde zo te bewijzen, door moedwillig in je verdriet te blijven hangen, sorry, dan spoor je niet.

Het leven gaat door en zo, en de pijn is een stuk minder accuut. Maar toch he, het is niet mijn ervaring dat je er echt volledig overheenkomt als iemand de relatie met je verbreekt. Je gaat door en op een gegeven ogenblik stel je je wel open voor andere mensen, maar de 'littekens op je ziel' draag je mee naar je volgende relatie.

Ik werd me daarvan heel pijnlijk bewust als ik denk over mijn vorige traincrash. Die jongen kwam op een gegeven ogenblik na ruim een jaar plotseling met het voorstel om het 'weer te proberen'. Ik heb dat toen niet aangenomen, maar het was wel moeilijk om het zomaar af te wijzen. En nu ik dus weer eens de blijde boodschap heb gekregen dat het leuk was met me maar niet leuk genoeg, zit ik toch onvermijdelijk ook af en toe te denken aan 'en wat als ik nou deze zomer geen nee had gezegd?'.

Godzijdank is er ook nog een stukje rationaliteit aanwezig dat zegt; je bent beter af zonder die ellende van vriendjes die elke dag wat anders willen.

Iets wat mij overigens heel erg heeft geholpen, en heel onverwacht heeft geholpen is dat ik ben begonnen met vasten (zoals in Ramadan ja). Iemand zei in de vorige aflevering dat je geen andere keuze hebt dan plaatsnemen in de rollercoaster en het ritje uit te zitten. Ik heb ontdekt dat door het vrijwillig volgen van een draconisch voorschrift als overdag niet eten of drinken mij het gevoel teruggaf dat ik wel degelijk iets te vertellen had over mijn eigen leven.

[ Bericht 14% gewijzigd door HiZ op 18-10-2006 06:43:06 ]

mooi is dat HiZ, met die Ramadan..

Om te huilen, helpt het dan niet om even in je eentje op je bed (ofzo) te zitten en heel lang na te denken over alles wat jullie hadden en wat er nu niet meer is?"
En over die andere kerel, je hebt die keuze toen niet gemaakt en nu kun je niet meer terug. En met de meest recente heb je toch ook veel plezier gehad?

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 06:08 schreef HiZ het volgende:

[..]

Het leven gaat door en zo, en de pijn is een stuk minder accuut. Maar toch he, het is niet mijn ervaring dat je er echt volledig overheenkomt als iemand de relatie met je verbreekt. Je gaat door en op een gegeven ogenblik stel je je wel open voor andere mensen, maar de 'littekens op je ziel' draag je mee naar je volgende relatie.

Ik werd me daarvan heel pijnlijk bewust als ik denk over mijn vorige traincrash. Die jongen kwam op een gegeven ogenblik na ruim een jaar plotseling met het voorstel om het 'weer te proberen'. Ik heb dat toen niet aangenomen, maar het was wel moeilijk om het zomaar af te wijzen. En nu ik dus weer eens de blijde boodschap heb gekregen dat het leuk was met me maar niet leuk genoeg, zit ik toch onvermijdelijk ook af en toe te denken aan 'en wat als ik nou deze zomer geen nee had gezegd?'.

Godzijdank is er ook nog een stukje rationaliteit aanwezig dat zegt; je bent beter af zonder die ellende van vriendjes die elke dag wat anders willen.

Iets wat mij overigens heel erg heeft geholpen, en heel onverwacht heeft geholpen is dat ik ben begonnen met vasten (zoals in Ramadan ja). Iemand zei in de vorige aflevering dat je geen andere keuze hebt dan plaatsnemen in de rollercoaster en het ritje uit te zitten. Ik heb ontdekt dat door het vrijwillig volgen van een draconisch voorschrift als overdag niet eten of drinken mij het gevoel teruggaf dat ik wel degelijk iets te vertellen had over mijn eigen leven.

je neemt iedere ervaring mee naar een volgende, helaas vaak ook de mindere, dus het wantrouwen, de voorzichtigheid, en zo, once bitten , twice shy.

ik ben alleen niet van het maandenlang huilen om die ene, die ene zien als de enige die jou gelukkig kanmaken en je niet open te stellen voor anderen, de anderen steeds weer te vergelijken met die ene.

als je na een jaar nog loopt te woefdrammen om hem of haar, dan blijf je echt moedwillig hangen, en als je dat lange verdriet als bewijs ziet van 'echt gehouden hebben van' en wat sneller de draad weer oppakken als een belediging , ja sorry, dat ben je het aan het overdramatiseren.

sommige mensen denken blijkbaar dat ware liefde lijden is, liefst zo lang mogelijk.

zoals jij nu verdriet hebt om deze meneer, zo had je ook verdriet om de vorige, had je toen kunnen vermoeden dat een ander je weer net zo zou kunnen doen verlangen naar hem, dat je eenander net zo zou kunnen missen?

iedere ervaring, het verdriet dus ook , neem je mee, of de relatie nu kort of lang was, als iemand je geraakt heeft, dan blijft dat, maar dat betekent niet altijd dat je niet over iemand heen bent.

jij kwam een oude liefde tegen en moest je toch verzetten tegen bepaalde gevoelens, ja ms die keer, maar nu?
ik denk dat de eerste ontmoeting na een breuk altijd lastig is, alles komt even terug weer en in de verwarring zou je dat wel eens voor 'ik voel dus nog wat voor hem' kunnen zien.
ik denk dat als je dan met zo iemand meegaat, sex hebt, de realiteit gauw weer terug komt, je dan al snel realiseert waarom jullie geen item meer zijn, en dan ineens die ander zo leuk niet meer is, en je hem ziet zoals hij is, en niet ziet door de ogen van die hopeloos verliefde toen je nog samen was.