Ik wil overigens niet de partypooper zijn, maar 1 keer per dag serieus moet kunnen. Ik wil het er toch eens met jullie over hebben.
In onze moderne doorgeëconomiseerde maatschappij staat het stoer en chique om te roepen dat het heel gezond zou zijn als de universiteiten wat gevoeliger waren voor het marktmechanisme. Nou, de recent aangekondigde reorganisatieplannen voor de letterenfaculteit tonen eens te meer aan dat de universiteiten juist zeer (en zoals ik zal betogen té) gevoelig zijn voor het marktmechanisme. Immers, het palet aan studierichtingen van deze in vergelijking met grotere zusterfaculteiten toch al zeer beperkte letterenvoorziening dreigt te worden gestroomlijnd tot slechts twee: communicatie en cultuur, de enige twee waar men nog voldoende instroom meent te kunnen verwachten. Afdelingen en disciplines die zich door goed onderzoek een plaats hebben verworven, zoals taal & kunstmatige intelligentie en taalkunde, worden geëlimineerd. Een verarming en de capitulatie van het onderzoek en de discipline voor het dictaat van de markt.
Maar om welke markt gaat het eigenlijk? Ik ben geen econoom, maar als ik het goed begrijp, is de klant degene die betaalt, en het is bij de universiteit nog steeds de overheid, en dus de belastingbetaler, die het leeuwendeel van de gelden fourneert. Het is dus een misvatting om te geloven dat het grillige keuzegedrag van de student de markt terecht bepaalt. En de overheid zou er goed aan doen zich niet uitsluitend door dit keuzegedrag te laten leiden. De alom gevoelde noodzaak om studenten te stimuleren om bètastudies te kiezen (en af te maken) maakt duidelijk dat er wel degelijk sectoren zijn waar men zich hiervan bewust is. Maar tegelijk maakt het marginale gerommel met premietjes voor moedige aspirant-bèta studenten duidelijk hoe machteloos het onderwijsbeleid op dit punt is. En met zijn meest recente plannen om het universitaire financieringsstelsel nog studentafhankelijker te maken, maakt staatssecretaris Rutte duidelijk van dit probleem niets te hebben begrepen. In een open brief aan Maria van der Hoeven in NRC van 4/5 december roept Ton van Haperen de minister op om onmiddellijk de noodtoestand uit te roepen over de toestand van het voortgezet onderwijs in Nederland. Bij deze roep ik staatssecretaris Rutte op om de noodtoestand terstond tot het hoger onderwijs uit te breiden.
Wat is er mis met een beleid dat voornamelijk steunt op het keuzegedrag van studenten? In principe niets, als we te maken hadden met rationele actoren die zich laten leiden door precies die beweegredenen die niet alleen hunzelf maar met name ook de maatschappij ten goede komen. Dat is op zich een mooie utopie, maar de werkelijkheid is een andere. Studenten gaan niet spontaan bètavakken studeren omdat de maatschappij daar behoefte aan heeft. Er gaat ook geen vast percentage naar de cultuurvakken of de zuivere wetenschappen omdat een moderne welvaartsmaatschappij die deze sectoren verwaarloost nu eenmaal de kwalificatie geciviliseerd niet verdient. Nee, de moderne student kiest een studie waarin hij met een minimum aan moeite en inzet van tijd aan een diploma komt dat hem een goed betalende job garandeert. De statistieken over hoeveel uur de gemiddelde Nederlandse student per week aan zijn studie besteedt (ik meen 26 uur) spreken wat dat betreft boekdelen.
Ondertussen gaat de afbouw van wat de universiteit eigenlijk zou moeten zijn door. Daar zorgen de beleidsmakers wel voor, geholpen door de opportunisten binnen de universiteit die in het kielzog van de grillige studentenmaalstroom en het daaraan gekoppelde financieringsstelsel boven komen drijven en zich zo medeplichtig maken aan de sloop van de universiteit als instituut voor kennisvermeerdering en intellectuele vorming.
bron: [Henk van Riemsdijk, Hoogleraar Grammaticamodellen]
[ Bericht 0% gewijzigd door versabommie op 10-10-2006 21:44:01 ]
Wie laat alle meisjes blozen? Da's Bommie in zijn lederhose!
This is my imaginary warning light. If it starts blinking, a situation has 10 seconds to resolve itself before I flash white with anger and kill somebody!