R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
al sinds jonge leeftijd 'leef' ik een gedeelte van mn leven in een fantasiewereld. het is gewoon iets van voor het slapen gaan, in de trein zitten, ff weg van de echte wereld en duiken in een wereld waar je zelf complete controle over hebt. vroeger in mn puberteit was dit veel erger dan dat het nu is, nu is het voornamelijk ontspanning, - en ik heb geleerd dat ik in mn fantasiewereld de dingen 'oplos' waar ik in het dagelijks leven mee zit. vroeger schaamde ik me er diep voor, alsof ik een of andere nutcase was, maar nu heb ik geaccepteerd dat het een deel van mezelf is wat ik hard nodig heb gehad en wat ik schijnbaar nu nogsteeds met me meedraag, en waarschijnlijk dus nodig heb of gewoon hou omdat ik er waarde aan hecht.
in het dagelijkse leven, omgang met anderen, komt deze wereld niet echt naar boven, alleen maar als ik in stilte met mezelf ben, zeg maar.
wie heeft of had dit nogmeer? hoe keek/kijk jij tegen je fantasiewereld/leven aan?
in het dagelijkse leven, omgang met anderen, komt deze wereld niet echt naar boven, alleen maar als ik in stilte met mezelf ben, zeg maar.
wie heeft of had dit nogmeer? hoe keek/kijk jij tegen je fantasiewereld/leven aan?
Zolang je weet dat het een fantasiewereld is, en je niet in conflict komt met de realiteit lijkt me hier helemaal niets mis mee. behalve als het een soort vluchten wordt.
Is het een soort vluchten voor je die fantasiewereld?
Ik had het overigens al kind wel heel erg, nu al jaren niet meer.
Is het een soort vluchten voor je die fantasiewereld?
Ik had het overigens al kind wel heel erg, nu al jaren niet meer.
ijs_beer fan!
quote:Op zaterdag 7 oktober 2006 23:35 schreef MadMarco het volgende:
misschien moet je wat minder world of warcraft spelen
vroeger wel, nu niet meer.quote:Op zaterdag 7 oktober 2006 23:40 schreef NanKing het volgende:
Zolang je weet dat het een fantasiewereld is, en je niet in conflict komt met de realiteit lijkt me hier helemaal niets mis mee. behalve als het een soort vluchten wordt.
Is het een soort vluchten voor je die fantasiewereld?
Ik had het overigens al kind wel heel erg, nu al jaren niet meer.
ik heb een poosje bij een psych gelopen en die vond het ook vrij normaal. fantasien schijnen een veel voorkomende manier om 'nare' dingen te verwerken zijn.
fantasien schijnen een veel voorkomende manier om 'nare' dingen te verwerken zijn.
overigens is het karakter in mn fantasien altijd dat geweest wat ik het meest wilde zijn of hoe ik vond dat ik was of hoorde te zijn. De ontwikkeling van mezelf en mn fantasiekarakter loopt parallel. Het fantasiekarakter is een soort spiegel, of ik ben een soort spiegel van haar, ondertussen. Fantasiewerelden of realiteit, het is allemaal 'ik'. De 'ik' valt niet van elkaar te scheiden, want het is vrijwel het zelfde, de situaties natuurlijk wel, hoewel die een afspiegeling zijn van zeg mn onderbewuste, wat dus ook weer ik is. Ik heb het allemaal wel op een rijtje, maar ik denk niet dat ik het op een rijtje zou hebben gehad als ik mn fantasiewereld zou onderdrukken, zeg maar.
Ik deed dat als kind en ook in m'n puberteit heel veel en ik denk dat ik het echt nodig had om stand te houden binnen een lastige thuissituatie. Ben nooit het contact met de werkelijkheid echt kwijtgeraakte, maar wilde het soms gewoon effe kwijtraken puur ter ontspanning. Wist altijd nog wel hoe ik heette enzo hoor en geen mens die er ooit wat van heeft gemerkt behalve dat ik wat dromerig was. Ik denk dat het me echt geholpen heeft die tijd fatsoenlijk door te komen. Toen ik eenmaal uit huis was ging het over.
die ga ik niet in detail beantwoorden. Wat ik wel kan zeggen is dat mn fantasiewerelden dus een afspiegeling zijn van mn onbewuste (daar kwam ik ook pas na een jaar of 10, 12 achter hoor). Dat wat er in mij afspeelt, komt in de vorm van een verhaal of beeld in me naar boven.quote:Op zaterdag 7 oktober 2006 23:45 schreef Ayaxola het volgende:
In wat voor werelden loop je dan? Hoe ziet dat eruit?
In tijden dat ik me echt klote voel dan komen de verhalen in grote getalen naar boven, in tijden dat ik me prima voel amper, zoals bijvoorbeeld nu.
herkentquote:Op zaterdag 7 oktober 2006 23:49 schreef thaleia het volgende:
Ik deed dat als kind en ook in m'n puberteit heel veel en ik denk dat ik het echt nodig had om stand te houden binnen een lastige thuissituatie. Ben nooit het contact met de werkelijkheid echt kwijtgeraakte, maar wilde het soms gewoon effe kwijtraken puur ter ontspanning. Wist altijd nog wel hoe ik heette enzo hoor en geen mens die er ooit wat van heeft gemerkt behalve dat ik wat dromerig was. Ik denk dat het me echt geholpen heeft die tijd fatsoenlijk door te komen. Toen ik eenmaal uit huis was ging het over.
in de tijd dat ik op mezelf ben gaan wonen ben ik nog wel jaren depressief geweest waar mn fantasiewereld me ook veel heeft geholpen. maar het is bij mij nog steeds aanwezig, omdat het mijn standaard manier is om met angsten en nare dingen om te gaan. een soort van visualisatie, en oefenen hoe er in bepaalde situaties gehandeld zou kunnen worden, hoe ik zou kunnen reageren. ik weet niet of ik mijn fantasiekarakter tem, of dat zij mij temt. waarschijnlijk allebei wel een beetje.
Ik ben ook depressief geweest nadat ik uit huis ging maar die fantasiewereld had ik toen niet meer. Had misschien best geholpen als ik 'm wel had gehad Maar het was gewoon weg. Kennelijk was het een benodigde coping strategie terwijl ik in die gezinssituatie zat, die dus verdween toen ik uit die specifieke situatie weg was. Kwam ook niet terug als ik bij m'n ouders logeerde, terwijl ik wel altijd een erg onbestemd en akelig gevoel heb als ik in dat huis ben en vooral als ik er slaap.
Een interessante vraag is uiteraard: welke van de twee werelden is fantasie en welke is de realiteit? Of is er uberhaupt een realistische wereld?quote:Op zaterdag 7 oktober 2006 23:40 schreef NanKing het volgende:
Zolang je weet dat het een fantasiewereld is, en je niet in conflict komt met de realiteit lijkt me hier helemaal niets mis mee. behalve als het een soort vluchten wordt.
Is het een soort vluchten voor je die fantasiewereld?
Ik had het overigens al kind wel heel erg, nu al jaren niet meer.
Mag ik vragen waarom je een akelig gevoel hebt als je in het ouderlijk huis bent?quote:Op zondag 8 oktober 2006 00:03 schreef thaleia het volgende:
Ik ben ook depressief geweest nadat ik uit huis ging maar die fantasiewereld had ik toen niet meer. Had misschien best geholpen als ik 'm wel had gehad Maar het was gewoon weg. Kennelijk was het een benodigde coping strategie terwijl ik in die gezinssituatie zat, die dus verdween toen ik uit die specifieke situatie weg was. Kwam ook niet terug als ik bij m'n ouders logeerde, terwijl ik wel altijd een erg onbestemd en akelig gevoel heb als ik in dat huis ben en vooral als ik er slaap.
Gebruiken ze in je fantasiewereld wel hoofdletters?
P.S. ik deed dat ook vaak, deechtewereldzuigt nu eenmaal en zo is er nog een beetje lol aan te beleven.
P.S. ik deed dat ook vaak, deechtewereldzuigt nu eenmaal en zo is er nog een beetje lol aan te beleven.
hostes ad pulverum ferire
Spatie is kapot.
's Avonds een vent, 's ochtends gebanned
Spatie is kapot.
's Avonds een vent, 's ochtends gebanned
Da's puur een onbewust gevoel, associatie, niets rationeels want het is niet dat het bewust herinneringen oproept ofzo en het is ook niet zo dat ik nu nog enige reden heb me in dat huis akelig te voelen. Toch gebeurt het steeds. Een mens is nu eenmaal geen volledig rationeel wezen, of in elk geval ik ben het nietquote:Op zondag 8 oktober 2006 00:06 schreef FuifDuif het volgende:
Mag ik vragen waarom je een akelig gevoel hebt als je in het ouderlijk huis bent?
Ze zijn voor mij allebei realiteit en allebei met elkaar verbonden, maar wel twee losstaande werelden die allebei anders omgaan met de input die ik krijg en zelf genereer. (jaaaaa) Het leven in de 'echte wereld' wordt aangevuld door mn fantasieen, mn fantasieen worden aangevuld door de echte wereld, en komen allebei in mn hersenen terecht, wat weer m'n beleving veroorzaakt, oid. Ik kan ze wel van elkaar scheiden, of discrimineren, maar ik zal nooit tegen mn eigen fantasieen zeggen, 'oh dat is niet echt', omdat het fundament, de angst of de liefde, wel 'echt' 'ik', is. (de discussie over het ik terzijde)quote:Op zondag 8 oktober 2006 00:04 schreef FuifDuif het volgende:
[..]
Een interessante vraag is uiteraard: welke van de twee werelden is fantasie en welke is de realiteit? Of is er uberhaupt een realistische wereld?
Een absolute realistische wereld bestaat uiteraard niet.quote:Op zondag 8 oktober 2006 00:04 schreef FuifDuif het volgende:
[..]
Een interessante vraag is uiteraard: welke van de twee werelden is fantasie en welke is de realiteit? Of is er uberhaupt een realistische wereld?
Want ieder ziet de wereld vanuit zijn of haar eigen referentiekader.
Iedereen heeft een eigen realiteit.
Maar er is wel degelijk een verschil tussen de realiteit en fantasie. Een fantasie wereld speelt zich af in je hoofd en uit zich louter in je hoofd.
De realiteit is jouw omgang met mensen, het zien van de wereld.
De crux vind ik zelf hier in eigenlijk, hoe veranderd je fantasiewereld jouw realiteit en jouw kijk op de buitenwereld. Hier ben ik nog niet helemaal over uit .
.En kan het besef van 'dit is een fantasiewereld' zomaar ineens wegvallen?
Er wordt hiet gesproken als fantasiewereld als overlevingsmechanisme, ik denk dat bijna ieder kind dit wel heeft. Maar wat zorgt er voor dat het voor de een een overlevingsmechanisme is wat hij of zij goed onder controle heeft en voor de ander uit dit zich in bijv. dissociatieve stoornis.
beetje warrig allemaal, maar 't is laat
ijs_beer fan!
in mijn fantasiewereld piepen mensen iig niet over bepaalde omgangsvormen.quote:Op zondag 8 oktober 2006 00:06 schreef pieter_pontiac het volgende:
Gebruiken ze in je fantasiewereld wel hoofdletters?
P.S. ik deed dat ook vaak, deechtewereldzuigt nu eenmaal en zo is er nog een beetje lol aan te beleven.
In mn fantasiewereld zet ik zulke situaties in elkaar waarmee ik in het echt leven leer, ondanks alle shit, lol te hebben in allerlei situaties. dat is momenteel m'n grootste 'fantasie', die stukje bij beetje steeds meer mn leven overneemt. ik heb nl echt geen zin om alleen maar lol te beleven in mn fantasieen, en de echte wereld maar kut te vinden, want als ik die manier van leven aanhoudt dan verdwijn ik op een gegeven moment echt in m'n hoofd en dan kan ik afgevoerd worden. ik heb daar geen zin in.
ik weet dat mijn fantasiewereld intern is, en dat mijn omgeving niets te maken heeft met mijn fantasiewereld, maar dat alleen mijn manier van omgaan met bepaalde zaken een link heeft met mijn fantasiewereld. in zoverre kan ik het prima van elkaar onderscheiden.quote:Op zondag 8 oktober 2006 00:14 schreef NanKing het volgende:
[..]
Een absolute realistische wereld bestaat uiteraard niet.
Want ieder ziet de wereld vanuit zijn of haar eigen referentiekader.
Iedereen heeft een eigen realiteit.
Maar er is wel degelijk een verschil tussen de realiteit en fantasie. Een fantasie wereld speelt zich af in je hoofd en uit zich louter in je hoofd.
De realiteit is jouw omgang met mensen, het zien van de wereld.
De crux vind ik zelf hier in eigenlijk, hoe veranderd je fantasiewereld jouw realiteit en jouw kijk op de buitenwereld. Hier ben ik nog niet helemaal over uit .
En kan het besef van 'dit is een fantasiewereld' zomaar ineens wegvallen?
Er wordt hiet gesproken als fantasiewereld als overlevingsmechanisme, ik denk dat bijna ieder kind dit wel heeft. Maar wat zorgt er voor dat het voor de een een overlevingsmechanisme is wat hij of zij goed onder controle heeft en voor de ander uit dit zich in bijv. dissociatieve stoornis.
beetje warrig allemaal, maar 't is laat
conditionering perhaps?quote:Op zondag 8 oktober 2006 00:11 schreef thaleia het volgende:
[..]
Da's puur een onbewust gevoel, associatie, niets rationeels want het is niet dat het bewust herinneringen oproept ofzo en het is ook niet zo dat ik nu nog enige reden heb me in dat huis akelig te voelen. Toch gebeurt het steeds. Een mens is nu eenmaal geen volledig rationeel wezen, of in elk geval ik ben het niet
Ik herken dit wel ja. Toen ik jonger was had ik een hele wereld met een aantal personen, en toen ik in de puberteit kwam, werd deze ' wereld' nog complexer omdat ook seks hierin een rol ging spelen. Ik was ooit ook heel obsessief met deze fantatsie bezig, elk momentje dat ik op school had enz.
Tegenwoordig is het lang niet meer zo erg, soms bedenk ik nog wel dit soort verhalen, maar ik ben er alleen nog maar mee bezit op momenten dat ik echt niets anders te doen heb.
Tegenwoordig is het lang niet meer zo erg, soms bedenk ik nog wel dit soort verhalen, maar ik ben er alleen nog maar mee bezit op momenten dat ik echt niets anders te doen heb.
Arseen (As), atoomnummer 33
je hebt fantaseren en fantasiewerelden, als onderdeel van je bestaan, zoals je naar school gaat, of naar je werk, of op visite bij je ouders, ga je ook naar je fantasiewereld. imo is dat iets heel anders dan gewoon fantaseren. (achja het malen van heel veel mensen is ook fantaseren, ook zo'n chronische fantasiewereld)quote:Op zondag 8 oktober 2006 03:26 schreef dialMforMonkey het volgende:
Welk mens doet er nu aan zoiets banaals als fantaseren. Echt uniek! "One of a kind" .....
kijk me fotoboek:
i live in my own little world...
but that's okay, they know me here!
zonder fantasie zou ik de wereld maar somber inzien
Qua fantasiewerelden, ligt er aan wat je fantasiewereld noem. Ik kan wel ff simpel de realiteit verlaten, zo op een grappige/merkwaardige manier gezegd. You get the idea.
i live in my own little world...
but that's okay, they know me here!
zonder fantasie zou ik de wereld maar somber inzien
Qua fantasiewerelden, ligt er aan wat je fantasiewereld noem. Ik kan wel ff simpel de realiteit verlaten, zo op een grappige/merkwaardige manier gezegd. You get the idea.
fantasiewerelden zijn tof!
Attended: UFC 99 - UFC 167 - UFC 175 - TUF 19 Finale - Invicta 13 - UFC 189 - Fight Night 84 / 87 / 90 - TUF 23 Finale - UFC 200 - UFC 205
4 time, 4 time, 4 time, 4 time TUP champion!!!
4 time, 4 time, 4 time, 4 time TUP champion!!!
Ik heb verschillende fantasiewerelden, de persoon die ik daarin ben is altijd min of meer hetzelfde, hoewel in een compleet andere rol, maar wel volledig anders dan ik zelf ben.
Ik zou ook nooit de realiteit met deze fantasiewerelden kunnen verwarren, gewoon omdat het zo ontzettend niet lijkt op mijn dagelijkse realiteit.
Overigens is het meer kommer en kwel dan lol trappen met mijn fantasiepersoontje. Dit is trouwens zo gegroeid, want dat fantaseren is heel jong bij mij begonnen en alleen de werelden en omstandigheden veranderen wel, maar de 'ik' in de verhalen blijft de eerdere ervaringen met zich mee dragen.
Ik heb niet het idee dat ik dingen waar ik in het echte leven mee zit in die fantasiewereld oplos. Misschien wel, maar dan is het wel heel onderbewust. Ik zal daar nog eens diep over na moeten denken.
Ik zou ook nooit de realiteit met deze fantasiewerelden kunnen verwarren, gewoon omdat het zo ontzettend niet lijkt op mijn dagelijkse realiteit.
Overigens is het meer kommer en kwel dan lol trappen met mijn fantasiepersoontje. Dit is trouwens zo gegroeid, want dat fantaseren is heel jong bij mij begonnen en alleen de werelden en omstandigheden veranderen wel, maar de 'ik' in de verhalen blijft de eerdere ervaringen met zich mee dragen.
Ik heb niet het idee dat ik dingen waar ik in het echte leven mee zit in die fantasiewereld oplos. Misschien wel, maar dan is het wel heel onderbewust. Ik zal daar nog eens diep over na moeten denken.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik heb niet echt "één wereld", maar elke keer als ik een goed boek lees kan ik me, alleen volgens mezelf trouwens, behoorlijk inleven in de wereld(en) van dat boek. Ik probeer me altijd elke tekst voor te stellen hoe dat in het 'echt" zou zijn. Best lachen als je Discworld leuk vindtquote:Op zaterdag 7 oktober 2006 22:58 schreef releaze het volgende:
wie heeft of had dit nogmeer? hoe keek/kijk jij tegen je fantasiewereld/leven aan?
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Ik herken wel het een en ander in het verhaal van de TS. Ikzelf heb, buiten de realiteit, ook een bepaalde vorm van fantasiewereld die inderdaad naar boven komt als ik alleen ben en het verder om mij heen stil is. Eigenlijk dus, als ik verder nergens aandacht aan moet/kan geven. In die fantasiewereld bekijk ik vooral hoe ik anders had kunnen reageren op bepaalde situaties die ik tegengekomen ben, en dus ook hoe het heden er uit had gezien áls ik zo gereageerd had. Een soort van zelfevaluatie zeg maar. Dat geeft me de mogelijkheid om de volgende keer anders in te spelen op een dergelijke situatie en daardoor een ander resultaat te bereiken. Dat loopt uiteen van anders reageren waardoor je mensen níet voor het hoofd stoot en dus gedaan krijgt wat je had gewild, tot de hele situatie uit de weg gaan, of juist opzoeken. Eigenlijk dus gewoon om er zelf beter van te worden, egoïstisch he
Verder is het ook een mogelijkheid om inderdaad de kommer en kwel een plaats te geven, en er op een bepaalde manier mee om te gaan. Wat dat betreft vergt het soms wel wat moeite en emotionele kracht om de fantasiewereld en de werkelijkheid uit elkaar te houden. Het komt namelijk wel eens voor dat ik wat bij elkaar fantaseer dat me zodanig aanstaat dat ik het wel graag in het echt zo zou willen hebben. Dat is dus niet zo, en dat is soms wel eens jammer
Maakt me dat gek? Ik denk het niet. Iedereen heeft zo z'n eigen manier om met de dingen om te gaan, iedereen heeft z'n eigen manier van denken en doen, en dit is de mijne. En blijkbaar ben ik niet alleen, happy happy joy joy
Edit: ik moet er ook even bij vertellen dat mijn fantasiewereld dus altijd dezelfde is, en ik daarin ook altijd gewoon mezelf ben. De enige draai die ik er tussen m'n oren aan geef is dus het anders omgaan met situaties en dergelijke. Het komt verder niet voor dat ik mezelf in een heel ander persoon transformeer in m'n fantasie. Ik blijf gewoon bartholomeus, incl de vrachtwagengekte en alles dat mij bartholomeus maakt
Verder is het ook een mogelijkheid om inderdaad de kommer en kwel een plaats te geven, en er op een bepaalde manier mee om te gaan. Wat dat betreft vergt het soms wel wat moeite en emotionele kracht om de fantasiewereld en de werkelijkheid uit elkaar te houden. Het komt namelijk wel eens voor dat ik wat bij elkaar fantaseer dat me zodanig aanstaat dat ik het wel graag in het echt zo zou willen hebben. Dat is dus niet zo, en dat is soms wel eens jammer
Maakt me dat gek? Ik denk het niet. Iedereen heeft zo z'n eigen manier om met de dingen om te gaan, iedereen heeft z'n eigen manier van denken en doen, en dit is de mijne. En blijkbaar ben ik niet alleen, happy happy joy joy
Edit: ik moet er ook even bij vertellen dat mijn fantasiewereld dus altijd dezelfde is, en ik daarin ook altijd gewoon mezelf ben. De enige draai die ik er tussen m'n oren aan geef is dus het anders omgaan met situaties en dergelijke. Het komt verder niet voor dat ik mezelf in een heel ander persoon transformeer in m'n fantasie. Ik blijf gewoon bartholomeus, incl de vrachtwagengekte en alles dat mij bartholomeus maakt
[b]Op maandag 28 mei 2012 19:03 schreef freshy98 het volgende:[/b]
Vrouwen en hints geven. Dat moeten ze echt eens afleren.
Vrouwen en hints geven. Dat moeten ze echt eens afleren.
de hele dag door leef ik in een soort van fantasiewereld..
regelmatig ontwaak ik ff daaruit .. en kijk ik ff de wereld in.
het is een vaag iets.. maar wel fijn om te hebben..
zo ontvlucht ik ff de wereld..
zijn er meer mensen die dit hebbe?
regelmatig ontwaak ik ff daaruit .. en kijk ik ff de wereld in.
het is een vaag iets.. maar wel fijn om te hebben..
zo ontvlucht ik ff de wereld..
zijn er meer mensen die dit hebbe?
zekers....!!!! maar niet de hele dag... ik roep mijn fantasiewereld op als ik me echt klote voel.... want daar is het zoooo veel leuker....en mooier... !!!quote:Op zondag 4 maart 2007 15:07 schreef touced het volgende:
de hele dag door leef ik in een soort van fantasiewereld..
regelmatig ontwaak ik ff daaruit .. en kijk ik ff de wereld in.
het is een vaag iets.. maar wel fijn om te hebben..
zo ontvlucht ik ff de wereld..
zijn er meer mensen die dit hebbe?
maar niet de hele dag... 
ik roep mijn fantasiewereld op als ik me echt klote voel....
hmzz.. lastig uite leggen,.. het is een soort wereld waarin alles kan.. maar je ben dusdanig ook in de realiteit dat je nog wel onderscheid kan maken tussen die 2 werelden.. het heeft iets weg van autisme.. die leven in een eigen wereldje .. maar dat is het niet helemaal
Klinkt in de verte als een vorm van dissociatie. Heb je enig idee waarom je niet voor de realiteit kiest om te leven?quote:Op zondag 4 maart 2007 16:44 schreef touced het volgende:
hmzz.. lastig uite leggen,.. het is een soort wereld waarin alles kan.. maar je ben dusdanig ook in de realiteit dat je nog wel onderscheid kan maken tussen die 2 werelden.. het heeft iets weg van autisme.. die leven in een eigen wereldje .. maar dat is het niet helemaal
Klinkt als een boek dat ik pasgeleden las, Oneetbaar brood, van Floor Haakman. Daarin besluit een man dat de droomwereld veel vanzelfsprekender en 'echter' is dan de werkelijke wereld, die hij als het ware in de steek laat. Het loopt niet goed met hem af.
Ik heb dit ook. Ik droom de hele dag, omdat ik mijn droomleven leuker vind als het echte leven. Ik hoor ook wel eens van andere mensen dat ik fysiek wel aanwezig ben maar mentaal niet omdat ik soms even 'weg' ben. Ik kies hier niet voor, het gaat vaak vanzelf. In mijn droom/fantasiewereld voer ik ook gesprekken. Het stomme is alleen dat ik onbewust mijn mond beweeg (omdat ik spreek in mijn hoofd). Ik praat dus zonder geluid en gebruik ook weleens bepaalde gezichtsuitdrukkingen. Ik lach ook heel vaak in mezelf, heb ik nooit in de gaten maar anderen zeggen het vaak. Waarom ik dit heb weet ik niet.
Ik heb trouwens ook dat ik vaak dingen doe op de automatische piloot. Dat ik gewoon iets doe maar er niet bewust bij was. Dus kan ik het me vaak niet herinneren. Dit gaat echter vaak om kleine dingen.
Ik heb trouwens ook dat ik vaak dingen doe op de automatische piloot. Dat ik gewoon iets doe maar er niet bewust bij was. Dus kan ik het me vaak niet herinneren. Dit gaat echter vaak om kleine dingen.
Mijn fantasiewereld is een inherent onderdeel van mijzelf en ik vertoef er dan ook vrij vaak in, vooral als ik gestresst ben of andere negatieve emoties ervaar. het is een 'metafoor' van mijzelf. in m'n fantasiewereld speel ik dingen uit die ik in het echte leven niet uit kan spelen, vanwege angst bijvoorbeeld, en zo leer ik hoe ik me voel of hoe ik me kan gedragen in bepaalde situaties. voor mij is het heel verhelderend en het leert me functioneren in de echte wereld.
ik heb die fantasiewereld nu al een jaartje of 15 en meestal space ik daar in af als ik in de trein zit, over straat loop, op de wc zit of onder de douche sta of vlak voor het slapen. ook maak ik het sinds jaar en dag concreet door er verhalen over te schrijven, tekeningen te maken, figuren te boetseren etc etc. ik en mijn fantasiewereld zijn niet los van elkaar te koppelen, want ze zijn allebei 'ik'. het is ook overal in mijn omgeving te vinden.
vroeger schaamde ik me dood voor mn fantasiewereld, dat vluchten voor 'de werkelijkheid', maar nu weet ik wel beter. ik ken de aard en de functie en de werking ervan en ik zou er absoluut niet zonder mee kunnen leven, het is mijn eigen verwerkingsmechanisme en ik ben er erg blij mee. het doet me beter functioneren in de maatschappij, niet slechter. Een plek om terug te trekken, energie te vinden, en er weer voor gaan.
ik heb die fantasiewereld nu al een jaartje of 15 en meestal space ik daar in af als ik in de trein zit, over straat loop, op de wc zit of onder de douche sta of vlak voor het slapen. ook maak ik het sinds jaar en dag concreet door er verhalen over te schrijven, tekeningen te maken, figuren te boetseren etc etc. ik en mijn fantasiewereld zijn niet los van elkaar te koppelen, want ze zijn allebei 'ik'. het is ook overal in mijn omgeving te vinden.
vroeger schaamde ik me dood voor mn fantasiewereld, dat vluchten voor 'de werkelijkheid', maar nu weet ik wel beter. ik ken de aard en de functie en de werking ervan en ik zou er absoluut niet zonder mee kunnen leven, het is mijn eigen verwerkingsmechanisme en ik ben er erg blij mee. het doet me beter functioneren in de maatschappij, niet slechter. Een plek om terug te trekken, energie te vinden, en er weer voor gaan.
overigens, naarmate het beter met mij gaat hoe minder ik de fantasiewereld nodig heb. in m'n puberteit zat ik er het grootste gedeelte van mn dag in, tegenwoordig op de kleine momenten en voor het slapen gaan, soms helemaal niet
Echt een fantasiewereld heb ik niet meer, als kind wel overigens. Nu duik ik altijd weg in boeken.
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Jawel.quote:
Een 2e leven leiden in je fantasie
fantasiewerelden
Fantaseren/Dagdromen
Dagdromen
Teveel fantasie...
Ja, die met de ballen in de bek.
en vooral dit kan erg irritant zijn af en toe.. dat je net die kleine dingen mist.. die anderen net wel zien.. daardoor voel ik me soms afgezonderdquote:Op zondag 4 maart 2007 20:31 schreef Natural_Mystic het volgende:
Ik heb trouwens ook dat ik vaak dingen doe op de automatische piloot. Dat ik gewoon iets doe maar er niet bewust bij was. Dus kan ik het me vaak niet herinneren. Dit gaat echter vaak om kleine dingen.
Dat komt omdat je je afzondertquote:Op maandag 5 maart 2007 21:50 schreef touced het volgende:
[..]
en vooral dit kan erg irritant zijn af en toe.. dat je net die kleine dingen mist.. die anderen net wel zien.. daardoor voel ik me soms afgezonderd
Ik heb vooral toen ik jonger was heel veel in een fantasiewereld geleefd. Op de basisschool werd ik heel erg gepest, en dan vluchtte ik in mijn fantasiewereld. Daar kon ik ook bepaalde scenes nabootsen, dingen anders doen, dingen ondernemen die ik normaal niet zou durfen etc. Heb zo ook veel tekeningen gemaakt. M'n beste vriendin had hetzelfde, en dan vertelden we elkaar altijd vanalles over onze werelden . Het heeft me iig wel heel erg geholpen, ik ben zonder al te veel kleerscheuren uit die 'gepeste periode' gekomen.
Vandaag de dag maak ik eigenlijk nog maar nauwelijks 'gebruik' van mijn fantasiewereld. Dit vooral omdat ik nu best gelukkig ben, ik heb nu een hele lieve vriend en ga bijna studeren dus fantaseer ik daar nu vooral over .
Vandaag de dag maak ik eigenlijk nog maar nauwelijks 'gebruik' van mijn fantasiewereld. Dit vooral omdat ik nu best gelukkig ben, ik heb nu een hele lieve vriend en ga bijna studeren dus fantaseer ik daar nu vooral over .
Hoofdletter, komma,
punten en grammatica.
Bericht is leesbaar.
punten en grammatica.
Bericht is leesbaar.
Ik heb dat ook hoor, maar juist als ik wel happy ben eigenlijk. Voorheen ook als ik me slecht voelde, maar 2 jaar geleden ben ik begonnen met schilderen, gewoon als uitlaatklep eigenlijk want zo goed kan ik het niet maar zoiets helpt echt. Desnoods fantaseer ik onder het schilderen ofzo, als ik maar met iets bezig ben. Ik reis ook veel en in de trein of bus of op de fiets wil ik nog wel compleet wegdromen
pff mafkezen... get a hobby / life...
Geluk is een richting..... geen PUNT!!!!
Shit... Ik heb eigenlijk helemaal geen geweldige opmerking...
Shit... Ik heb eigenlijk helemaal geen geweldige opmerking...
Kansloze reactiequote:Op dinsdag 6 maart 2007 16:19 schreef Sant het volgende:
pff mafkezen... get a hobby / life...
|
|
