Een 2e leven leiden in je fantasie

Ik neem aan dat je leiden bedoelt, zodoende TT aangepast.

Mijn broertje had vroeger een denkbeeldig vriendje en ik denk dat het voor kinderen niet buitengewoon is. Doe je het op latere leeftijd echter nog dan lijkt het me meer dat je je eigen leven te weinig spannend vindt en dat in je fantasie probeert te compenseren. Met andere woorden: maak je eigen leven spannend

Eigenlijk heb je dus je eigen soapserie gecreëerd met jezelf in de hoofdrol! Ik denk niet dat het vreemd is of zo, er zijn veel mensen die fantaseren voor ze gaan slapen, alleen misschien niet zo uitgebreid/gedetailleerd als jij. Als kind/ tiener fantaseerde ik ook veel, maar nu denk ik na over de afgelopen dag of de dag van morgen of zo. Ik weet ook niet wanneer ik opgehouden ben met fantaseren.

Voel je niet gek, als jij het leuk vindt moet je het vooral blijven doen

kinderen doen dit idd vaak en als je dit nog steeds doet en je voelt je er prettig bij, hebt er geen hinder van (weet wat je bedenkt en weet wat echt is) lijkt me er niets mee

Hoe belangrijk is die fantasie wereld voor jou? Kan je stoppen? Kan je zonder?

Hmmm ja, is opzich niks mis mee maar je moet wel oppassen. Sommige mensen raken echt helemaal verstrikt in hun fantasie-wereld en proberen dat toe-te-passen in de echte wereld, ze gaan dus liegen etc. Ja is echt waar, ik kende zo'n vaag persoon... had allemaal vreemde dingen meegemaakt, als je pas zo iemand kent geloof je het nog wel, maar op een gegeven moment gaan ze over the top....

Misschien moet je eens met een professional gaan praten.. Vooral wanneer die "mensen in je hoofd" je dingen willen laten doen... Tenzij je 12 bent natuurlijk; dan is het nog raar maar niet gestoord.



Ach, het is altijd nog beter dan mensen vermoorden

Fantaseren is iets anders dan stemmen horen, SadKingBilly

Ja, precies. Andere mensen schrijven een boek of spelen D&D.

je prettig voelen omdat je een fantasie wereld maakt, waarvan je wéét dat je die maakt, is géén teken van een psychiatrische stoornis oid..

quote:

Op zondag 12 december 2004 01:28 schreef I.R.Baboon het volgende:
Ja, precies. Andere mensen schrijven een boek of spelen D&D.

mea culpa

quote:

Op zondag 12 december 2004 01:28 schreef I.R.Baboon het volgende:
Andere mensen spelen D&D.

Nog meer voer voor de professional

Zo te zien hebben we een heleboel gemeen, toktoktok.

In mijn dromen ben ik een zeer succesvol regisseur/muzikant/acteur/etc. Ik denk dat iedereen zoiets heeft.

Mijn fantasie is altijd al sterk geweest.
Maar een 2e leven erin?
Neh

Ik ben mijn identiteit in deze "werkelijkheid" aan het wissen.

Mijn identiteit ligt in de fantasie-wereld. Niet in de wereld vol beperkingen Die fantasie-wereld zou ook de enige wereld "moeten" zijn. Ik bouw ook steeds verder naar dat leven in die fantasie-wereld. Ik begin me zelfs te gedragen anders. Ik word dus in principe mijn identiteit die ik nooit gehad heb. Wegens omstandigheden ben ik geworden wie ik was/ben. En die identiteit klopt niet helemaal.

Vage shit Maar wie weet kan ik het ooit nog eens beter omschrijven. Wie je nu bent, hoeft niet te zeggen dat je die bent. Je kunt iets anders zijn dan je bent. Je denkt dat je iemand bent maar je bent als het ware iemand anders. Door omstandigheden ben je iemand anders geworden.

Dat gevoel heb ik in ieder geval sterk in mijn eigen levensverloop. Ze hebben me tot iemand gemaakt die ik van nature niet ben. En dan is het een kwestie om je ware identiteit te achterhalen. Waar de roots liggen.

Erasen? Erasen van al je gewoontes? Wie weet ben ik daar ook mee bezig. Via slapen, schrijven en rusten. Wie weet is het in mijn geval een blessing dat ik in de WAO zit en niet van 0900 tot 1700 op kantoor moet ronddwalen. Immers op kantoor zou ik wederom mezelf verliezen. Foute studie-keuze heeft ook ermee te maken gehad dat ik mijn ware ik ben verloren.

Dus er is niets vreemds aan om te fantaseren. Wie weet wordt je fantasie ooit werkelijkheid en kun je zelf je fantasie-wereld tot je eigen wereld maken.

De realiteit op dit moment stelt niets voor. Er liggen achter de horizon tal van mogelijkheden. Vraag me niet waarom deze saaie realiteit zo dominant is, want dat antwoord moet ik je schuldig blijven. Hoewel ik wel bezig ben met onderzoek, stukken vallen steeds meer op de plek gedurende de tijd.

Ik kan nog lang doorgaan maar ik zet het topic in mijn favouriten, ik wil niet larie-koek gaan uitkramen maar ook goed nadenken, fantaseren . Ik heb zo mijn visies erover over de manier waarop loopt. Je kunt in ieder geval beter links kijken dan rechts, wanneer rechts niets te zien is en links alles te zien is wat er te krijgen valt.

Waarom zou je je schamen Hoeveel mensen kijken films en lezen boeken om uit de werkelijkheid te vluchtten?

Ahja, het woordje moeten is iets dat ook in deze werkelijkheid dominant aanwezig is Dat woordje "moeten". Ik vraag me sterk af waar dat woordje moeten vandaan komt. Zelf leg ik me dat woordje te pas en te onpas veels te vaak in de mond, het komt er gewoon vanzelf uit. En achteraf word ik pissig dat ik alweer moeten gebruik.

[ Bericht 41% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 12-12-2004 06:10:51 ]

Heel herkenbaar... ik weet alleen zelf ook niet wat ik er mee aan moet. Maar je bent dus zeker niet de enige...

Eigenlijk best mooi. Je kunt er door middel van gedachten voor zorgen dat je een tijdje gewoon gelukkig bent. _{ik ga er ff van uit dat je niet teveel trieste gebeurtenissen daar hebt}

Zolang je die fantasiewereld en de echte wereld uit elkaar kunt houden zie ik niet echt een probleem.

Ik fantaseer ook vaak voor ik ga slapen. Dan beleef ik allerlei avonturen en zo. Maar het gaat niet zo ver dat ik echt 'vrienden' en zo heb. Ik ben gewoon een totaal ander iemand. Het blijft voor mij gewoon een leuke bezigheid. Ik doe het ook vaak op de fiets =P.

Had ik vroeger ook altijd! !

Tis ineens weggegaan (toen ik 12 was ofzow geen last meer van gehad)

Ik fantaseer ook wel eens voordat ik ga slapen. Dat gaat dan gewoon over leuke dingen, het is ook gewoon voor de lol, zonder dat het invloed heeft op mijn leven. Ik zie er dan ook weinig schadelijks in.

Iedereen fantaseert en dat lijkt me maar goed ook, 't geeft je gewoon een goed gevoel om net te doen alsof je bepaalde dingen die je graag zou willen bereikt hebt, of de man/vrouw waar je heimelijk op verliefd bent ook opeens interesse voor jou heeft .

Je kunt het zelfs gebruiken als inspiratie voor het echte leven, proberen om je fantasie tot uitvoer te brengen (mits het geen onmogelijke/gevaarlijke fantasie is), zolang je maar wel fantasie en werkelijkheid uit elkaar kunt houden, maar het klinkt niet alsof dat een probleem is bij jou. Bij Dromenvanger klinkt het alweer een stukje vager, maar daar zal dan ook wel weer een heel verhaal achterzitten.

Ik heb precies dat soort dingen gehad in mijn jeugd. Ik had in mijn fantasie een totaal andere wereld waarin ik dan leefde. Ik kon zoveel en zo weinig als ik zelf wilde en het was voor mij een doorgaande film. Elke dag ging het door waar het de vorige dag geeindigd was. Ik tekende er zelfs over. Ben nu ondertussen wel op een leeftijd dat ik het niet meer doe. Maar heb het heel lang gedaan. Een soort tweede leven leek het wel. Heb het nooit zo ver laten komen dat het mijn echte leven zou beinvloeden. Het was gewoon mijn eigen wereld in mijn eigen hoofd. Ook met verzonnen personen maar ookw el personen die ik in het dagelijks leven tegenkom. Bij mij was het ook overdag en savonds. Wanneer ik er eigenlijk maar zin in had zeg maar

Tja of het slecht is of goed. Ik kan me niet voorstellen dat het slecht voor je is tenzij je je er echt helemaal in mee laat slepen in zo'n extensie dat je op een gegevn moemtn niet meer weet wat wel en niet echt is. Dan wordt het natuurlijk wel even wat anders. Ik heb bij het verhaal van TS echter niet het vermoeden dat hij er zo diep in opging. En idd wat iemand al zei. Het kan een belevingswereld zijn waarin je je spanning zoekt die je in het dagelijks leven mist. Misschien (wat in mijn geval dus wel was) staat de TS ook in het middelpunt van zijn belevingswereld. Hij is belangrijk voor zijn omgeving. Dat is natuurlijk een psychologisch verlangen om belangrijk gevonden te worden wat weer duid op dat je toch niet zo zeker bent van jezelf. Zo was het in ieder geval wel bij mij.

Ze noemen het ook weleens luchtkastelen bouwen

En ik maar denken dat ik de enige was