Een 2e leven leiden in je fantasie

Ik neem aan dat je leiden bedoelt, zodoende TT aangepast.

Mijn broertje had vroeger een denkbeeldig vriendje en ik denk dat het voor kinderen niet buitengewoon is. Doe je het op latere leeftijd echter nog dan lijkt het me meer dat je je eigen leven te weinig spannend vindt en dat in je fantasie probeert te compenseren. Met andere woorden: maak je eigen leven spannend

Eigenlijk heb je dus je eigen soapserie gecreëerd met jezelf in de hoofdrol! Ik denk niet dat het vreemd is of zo, er zijn veel mensen die fantaseren voor ze gaan slapen, alleen misschien niet zo uitgebreid/gedetailleerd als jij. Als kind/ tiener fantaseerde ik ook veel, maar nu denk ik na over de afgelopen dag of de dag van morgen of zo. Ik weet ook niet wanneer ik opgehouden ben met fantaseren.

Voel je niet gek, als jij het leuk vindt moet je het vooral blijven doen

kinderen doen dit idd vaak en als je dit nog steeds doet en je voelt je er prettig bij, hebt er geen hinder van (weet wat je bedenkt en weet wat echt is) lijkt me er niets mee

Hoe belangrijk is die fantasie wereld voor jou? Kan je stoppen? Kan je zonder?

Hmmm ja, is opzich niks mis mee maar je moet wel oppassen. Sommige mensen raken echt helemaal verstrikt in hun fantasie-wereld en proberen dat toe-te-passen in de echte wereld, ze gaan dus liegen etc. Ja is echt waar, ik kende zo'n vaag persoon... had allemaal vreemde dingen meegemaakt, als je pas zo iemand kent geloof je het nog wel, maar op een gegeven moment gaan ze over the top....

Misschien moet je eens met een professional gaan praten.. Vooral wanneer die "mensen in je hoofd" je dingen willen laten doen... Tenzij je 12 bent natuurlijk; dan is het nog raar maar niet gestoord.



Ach, het is altijd nog beter dan mensen vermoorden

Fantaseren is iets anders dan stemmen horen, SadKingBilly

Ja, precies. Andere mensen schrijven een boek of spelen D&D.

je prettig voelen omdat je een fantasie wereld maakt, waarvan je wéét dat je die maakt, is géén teken van een psychiatrische stoornis oid..

quote:

Op zondag 12 december 2004 01:28 schreef I.R.Baboon het volgende:
Ja, precies. Andere mensen schrijven een boek of spelen D&D.

mea culpa

quote:

Op zondag 12 december 2004 01:28 schreef I.R.Baboon het volgende:
Andere mensen spelen D&D.

Nog meer voer voor de professional

Zo te zien hebben we een heleboel gemeen, toktoktok.

In mijn dromen ben ik een zeer succesvol regisseur/muzikant/acteur/etc. Ik denk dat iedereen zoiets heeft.

Mijn fantasie is altijd al sterk geweest.
Maar een 2e leven erin?
Neh

Ik ben mijn identiteit in deze "werkelijkheid" aan het wissen.

Mijn identiteit ligt in de fantasie-wereld. Niet in de wereld vol beperkingen Die fantasie-wereld zou ook de enige wereld "moeten" zijn. Ik bouw ook steeds verder naar dat leven in die fantasie-wereld. Ik begin me zelfs te gedragen anders. Ik word dus in principe mijn identiteit die ik nooit gehad heb. Wegens omstandigheden ben ik geworden wie ik was/ben. En die identiteit klopt niet helemaal.

Vage shit Maar wie weet kan ik het ooit nog eens beter omschrijven. Wie je nu bent, hoeft niet te zeggen dat je die bent. Je kunt iets anders zijn dan je bent. Je denkt dat je iemand bent maar je bent als het ware iemand anders. Door omstandigheden ben je iemand anders geworden.

Dat gevoel heb ik in ieder geval sterk in mijn eigen levensverloop. Ze hebben me tot iemand gemaakt die ik van nature niet ben. En dan is het een kwestie om je ware identiteit te achterhalen. Waar de roots liggen.

Erasen? Erasen van al je gewoontes? Wie weet ben ik daar ook mee bezig. Via slapen, schrijven en rusten. Wie weet is het in mijn geval een blessing dat ik in de WAO zit en niet van 0900 tot 1700 op kantoor moet ronddwalen. Immers op kantoor zou ik wederom mezelf verliezen. Foute studie-keuze heeft ook ermee te maken gehad dat ik mijn ware ik ben verloren.

Dus er is niets vreemds aan om te fantaseren. Wie weet wordt je fantasie ooit werkelijkheid en kun je zelf je fantasie-wereld tot je eigen wereld maken.

De realiteit op dit moment stelt niets voor. Er liggen achter de horizon tal van mogelijkheden. Vraag me niet waarom deze saaie realiteit zo dominant is, want dat antwoord moet ik je schuldig blijven. Hoewel ik wel bezig ben met onderzoek, stukken vallen steeds meer op de plek gedurende de tijd.

Ik kan nog lang doorgaan maar ik zet het topic in mijn favouriten, ik wil niet larie-koek gaan uitkramen maar ook goed nadenken, fantaseren . Ik heb zo mijn visies erover over de manier waarop loopt. Je kunt in ieder geval beter links kijken dan rechts, wanneer rechts niets te zien is en links alles te zien is wat er te krijgen valt.

Waarom zou je je schamen Hoeveel mensen kijken films en lezen boeken om uit de werkelijkheid te vluchtten?

Ahja, het woordje moeten is iets dat ook in deze werkelijkheid dominant aanwezig is Dat woordje "moeten". Ik vraag me sterk af waar dat woordje moeten vandaan komt. Zelf leg ik me dat woordje te pas en te onpas veels te vaak in de mond, het komt er gewoon vanzelf uit. En achteraf word ik pissig dat ik alweer moeten gebruik.

[ Bericht 41% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 12-12-2004 06:10:51 ]

Heel herkenbaar... ik weet alleen zelf ook niet wat ik er mee aan moet. Maar je bent dus zeker niet de enige...

Eigenlijk best mooi. Je kunt er door middel van gedachten voor zorgen dat je een tijdje gewoon gelukkig bent. _{ik ga er ff van uit dat je niet teveel trieste gebeurtenissen daar hebt}

Zolang je die fantasiewereld en de echte wereld uit elkaar kunt houden zie ik niet echt een probleem.

Ik fantaseer ook vaak voor ik ga slapen. Dan beleef ik allerlei avonturen en zo. Maar het gaat niet zo ver dat ik echt 'vrienden' en zo heb. Ik ben gewoon een totaal ander iemand. Het blijft voor mij gewoon een leuke bezigheid. Ik doe het ook vaak op de fiets =P.

Had ik vroeger ook altijd! !

Tis ineens weggegaan (toen ik 12 was ofzow geen last meer van gehad)

Ik fantaseer ook wel eens voordat ik ga slapen. Dat gaat dan gewoon over leuke dingen, het is ook gewoon voor de lol, zonder dat het invloed heeft op mijn leven. Ik zie er dan ook weinig schadelijks in.

Iedereen fantaseert en dat lijkt me maar goed ook, 't geeft je gewoon een goed gevoel om net te doen alsof je bepaalde dingen die je graag zou willen bereikt hebt, of de man/vrouw waar je heimelijk op verliefd bent ook opeens interesse voor jou heeft .

Je kunt het zelfs gebruiken als inspiratie voor het echte leven, proberen om je fantasie tot uitvoer te brengen (mits het geen onmogelijke/gevaarlijke fantasie is), zolang je maar wel fantasie en werkelijkheid uit elkaar kunt houden, maar het klinkt niet alsof dat een probleem is bij jou. Bij Dromenvanger klinkt het alweer een stukje vager, maar daar zal dan ook wel weer een heel verhaal achterzitten.

Ik heb precies dat soort dingen gehad in mijn jeugd. Ik had in mijn fantasie een totaal andere wereld waarin ik dan leefde. Ik kon zoveel en zo weinig als ik zelf wilde en het was voor mij een doorgaande film. Elke dag ging het door waar het de vorige dag geeindigd was. Ik tekende er zelfs over. Ben nu ondertussen wel op een leeftijd dat ik het niet meer doe. Maar heb het heel lang gedaan. Een soort tweede leven leek het wel. Heb het nooit zo ver laten komen dat het mijn echte leven zou beinvloeden. Het was gewoon mijn eigen wereld in mijn eigen hoofd. Ook met verzonnen personen maar ookw el personen die ik in het dagelijks leven tegenkom. Bij mij was het ook overdag en savonds. Wanneer ik er eigenlijk maar zin in had zeg maar

Tja of het slecht is of goed. Ik kan me niet voorstellen dat het slecht voor je is tenzij je je er echt helemaal in mee laat slepen in zo'n extensie dat je op een gegevn moemtn niet meer weet wat wel en niet echt is. Dan wordt het natuurlijk wel even wat anders. Ik heb bij het verhaal van TS echter niet het vermoeden dat hij er zo diep in opging. En idd wat iemand al zei. Het kan een belevingswereld zijn waarin je je spanning zoekt die je in het dagelijks leven mist. Misschien (wat in mijn geval dus wel was) staat de TS ook in het middelpunt van zijn belevingswereld. Hij is belangrijk voor zijn omgeving. Dat is natuurlijk een psychologisch verlangen om belangrijk gevonden te worden wat weer duid op dat je toch niet zo zeker bent van jezelf. Zo was het in ieder geval wel bij mij.

Ze noemen het ook weleens luchtkastelen bouwen

En ik maar denken dat ik de enige was

ik heb dat als puber heel erg lang gedaan. en niet alleen voor het slapen gaan, maar iedere keer als ik alleen was, als ik me ongelukkig voelde. ik heb verschillende verhalen afgespeeld in m'n hoofd, waar de hoofdrol speler, ik dus, wel het zelfde karakter behield. gewoon een plek waar ik naar kon vluchten, waar ik mn perfecte ik was en mensen mij gewoon accepteerden zoals ik was.
ik schreef de verhalen toen ook op, zodat ik weer verder kon fantaseren zonder het voorafgaande te vergeten.
toen was het heel erg comforting, nu vind ik het een beetje beangstigend omdat ik over een groot gedeelte van de dag mezelf, mijn echte zelf, gewoon "verloor".

maar toen mn leven weer wat lekkerder ging en het echte leven "leefbaar" ofzo begon te worden (toen ik de acceptatie in mn echte leven ook kreeg) kroop ik langzaam maar zeker die wereld uit. En nu blijft het gefantaseer er nog wel, maar het is niet mijn tweede leven meer. Gewoon mijn droom wereld. En de fantasieen zijn veel minder heftig. De verhalen willen ook maar niet opschieten, dat is wel jammer.

Maar iedere avond voordat ik ga slapen, fantaseer ik. Soms ook nog wel overdag, als ik in een bui ben. Meestal op de fiets naar school. Of in de trein. Gewoon op plekken waar ik mezelf even kan verliezen. En het is echt heel erg lekker. Geen noodzaak meer, geen vluchtroute, gewoon pure entertainment.

Tweede leven leiden zou ik niet willen zeggen, maar fantaseren voor het slapen gaan dat deed ik erg vaak en doe ik soms nog weleens. Vooral als ik verliefd ben of was .

Ik zie echter ook nadelen verbonden aan mijn grote fantasie, en gister heb ik bemerkt dat dit mij pijn doet. Nou had ik dit al eerder gemerkt, maar ik kwets mezelf er zo mee. Op één of andere manier heb ik soms met bepaalde dingen die ik van te voren al heb gedacht, gedroomd, ik weet het soms niet eens, en als er dan gewoon iets gezegd wordt, krijg ik een gevoel in mijn buik. En die is dan niet leuk. Ik verbind automatisch (al denk ik dat niet eens bewust) schakels. En vaak zijn er dan ook andere mensen die dan ook bijv. opeens over iets beginnen, en dan lijkt het cirkeltje of is het gevoel compleet.

Soms vraag ik me daardoor weer af (ja, leuk die fantasie of wat het ook is, maar niet heus) of andere mensen mijn zwakke punten weten, en dat het daardoor 'expres' gebeurt, want daar lijkt het dus op. Ik besef echter dat dit meer mijn probleem is, maar ik zit hier wel mee en het is heel moeilijk soms om hiermee om te gaan. Dit is iets dat ik, en dat heb ik al eerder bemerkt van mezelf, mezelf daardoor soms wil gaan afsluiten voor dingen, voor dat, voor die schakels die ik eraan verbind, voor die situaties, voor intimiteit, omdat dat mij zo kwetsbaar kan maken juist etc etc. Maar het gebeurt telkens weer en telkens weer kan ik mezelf er niet (zomaar) voor afsluiten.

Het enige middel is afstandelijkheid, en dat werd gister dus ook tegen mij gezegd bij afscheid: 'niet meer zo afstandelijk doen he.' Maar als ik mezelf helemaal open stel en al dan niet zelfs nog wat afstand proberen te bewaren, dan gebeurt het nog. Het lijkt wel de enigste manier te zijn en ook geen prettige, maar dat gevoel is ook niet prettig soms. En ik kan toch moeilijk de mensen gaan mijden die ik lief heb .

Misschien moet ik er maar eens een apart topic over openen

quote:

Op zondag 12 december 2004 21:24 schreef sweetgirly het volgende:
Heel verhaal

Het verhaal is zo complex dat ik er geen kont meer van begrijp

quote:

Op zondag 12 december 2004 21:28 schreef Darksoulz het volgende:

Het verhaal is zo complex dat ik er geen kont meer van begrijp

Kan, en eerlijk gezegd boeit me dat (nu) eerlijk gezegd niet zo erg, want ik zit er gewoon mee.

_{ik open er wel een apart topic over, wil nu toch weten of ik de enige ben die dit dan heeft}

Ik denk dat dit een eerste stap is naar een schizofreen. Nofi maar je kan op een gegeven moment echt doordraaien zodat je onbewust een alter ego creeert voorjezelf. En als je ooit de kans krijgt om het over te nemen kan het nog leuk worden. Beetje dromen ok, maar een hele leven in je hoofd creeeren en elke dag gaat het iets verder zoals een soap. Kan jij de realiteit nog wel onderscheiden van fictie ? Want huilen omdat er iets in je fantasie is gebeurd is niet normaal of gezond te noemen.

quote:

Op zondag 12 december 2004 21:38 schreef Chello200 het volgende:
Ik denk dat dit een eerste stap is naar een schizofreen. Nofi maar je kan op een gegeven moment echt doordraaien zodat je onbewust een alter ego creeert voorjezelf. En als je ooit de kans krijgt om het over te nemen kan het nog leuk worden. Beetje dromen ok, maar een hele leven in je hoofd creeeren en elke dag gaat het iets verder zoals een soap. Kan jij de realiteit nog wel onderscheiden van fictie ? Want huilen omdat er iets in je fantasie is gebeurd is niet normaal of gezond te noemen.

Hehe, ik was al bang dat ik de enige zou blijven die dit bizar vind

quote:

Op zondag 12 december 2004 21:38 schreef Chello200 het volgende:
Ik denk dat dit een eerste stap is naar een schizofreen. Nofi maar je kan op een gegeven moment echt doordraaien zodat je onbewust een alter ego creeert voorjezelf. En als je ooit de kans krijgt om het over te nemen kan het nog leuk worden. Beetje dromen ok, maar een hele leven in je hoofd creeeren en elke dag gaat het iets verder zoals een soap. Kan jij de realiteit nog wel onderscheiden van fictie ? Want huilen omdat er iets in je fantasie is gebeurd is niet normaal of gezond te noemen.

Ah, meneer heeft vast gestudeerd voor psychiater voor hij dit soort boute uitspraken kan doen.

quote:

Op maandag 13 december 2004 01:45 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Ah, meneer heeft vast gestudeerd voor psychiater voor hij dit soort boute uitspraken kan doen.

Hij stelt het wellicht wat al te drastisch, maar als gezond kan ik de vlucht in een fantasie-wereld ook niet bestempelen. Zeker gezien eerdere topics van TS, waarin het gebrek aan een sociaal leven en aan zelfvertrouwen centraal stond

quote:

Op zondag 12 december 2004 21:14 schreef releaze het volgende:
ik heb dat als puber heel erg lang gedaan. en niet alleen voor het slapen gaan, maar iedere keer als ik alleen was, als ik me ongelukkig voelde. ik heb verschillende verhalen afgespeeld in m'n hoofd, waar de hoofdrol speler, ik dus, wel het zelfde karakter behield. gewoon een plek waar ik naar kon vluchten, waar ik mn perfecte ik was en mensen mij gewoon accepteerden zoals ik was.
ik schreef de verhalen toen ook op, zodat ik weer verder kon fantaseren zonder het voorafgaande te vergeten.
toen was het heel erg comforting, nu vind ik het een beetje beangstigend omdat ik over een groot gedeelte van de dag mezelf, mijn echte zelf, gewoon "verloor".

maar toen mn leven weer wat lekkerder ging en het echte leven "leefbaar" ofzo begon te worden (toen ik de acceptatie in mn echte leven ook kreeg) kroop ik langzaam maar zeker die wereld uit. En nu blijft het gefantaseer er nog wel, maar het is niet mijn tweede leven meer. Gewoon mijn droom wereld. En de fantasieen zijn veel minder heftig. De verhalen willen ook maar niet opschieten, dat is wel jammer.

Maar iedere avond voordat ik ga slapen, fantaseer ik. Soms ook nog wel overdag, als ik in een bui ben. Meestal op de fiets naar school. Of in de trein. Gewoon op plekken waar ik mezelf even kan verliezen. En het is echt heel erg lekker. Geen noodzaak meer, geen vluchtroute, gewoon pure entertainment.

Dit klinkt voor mij wel enigszins herkenbaar, als je in de trein zit ofzo een beetje fantaseren. Het blijft bij jou dan wel puur bij dingen die je meegemaakt hebt, of mee gaat maken? Bij mij wel, min of meer in je hoofd uitstippelen/afspelen hoe je wilt dat iets verloopt ofzo.

Want dat verhaal met die soap die dagelijks verder gaat wel erg ver. Ik denk ook niet dat ik tijd heb om zo lang te filosoferen. Wanneer doe je dat allemaal wel niet, TS? En met andere personen erin... dat gaat ook een richting op waarvan ik me afvraag of je er blij mee moet zijn.

Zolang je het zelf nog kan overzien is het niet zo'n probleem, lijkt me.

quote:

Op maandag 13 december 2004 01:45 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Ah, meneer heeft vast gestudeerd voor psychiater voor hij dit soort boute uitspraken kan doen.

idd, meneer doet major/minor Bestuurskunde en psychologie ja.

quote:

Op maandag 13 december 2004 22:48 schreef Chello200 het volgende:
idd, meneer doet major/minor Bestuurskunde en psychologie ja.

Dan moet je toch eerst eens opzoeken wat schizofrenie eigenlijk is

Schrijf het anders op, al die verhalen. Kunnen wij meegenieten.

Een minor psychologie en dan labeltjes plakken op mensen?

quote:

Op maandag 13 december 2004 23:22 schreef Seborik het volgende:
Een minor psychologie en dan labeltjes plakken op mensen?

Dat is nog niks! Ik doe het weleens ZONDER minor psychologie

quote:

Op zondag 12 december 2004 02:29 schreef Disorder het volgende:
In mijn dromen ben ik een zeer succesvol regisseur/muzikant/acteur/etc. Ik denk dat iedereen zoiets heeft.

Ja, en dat je dan bij Barend & van Dorp zit. Of in Zomergasten.

Ja ik herken de OP wel erg .

quote:

Op maandag 13 december 2004 23:25 schreef thaleia het volgende:

[..]

Dat is nog niks! Ik doe het weleens ZONDER minor psychologie

Maar jij bent dan ook een hele toffe griet waar een goede psycholoog nog wat van kan leren.

Maar zoals een van m'n favoriete professoren ooit zei (ik weet het citaat niet meer precies): "Psychologiestudenten beseffen zich naarmate de studie zich vordert steeds meer, dat het beter is om hun mond te houden."

quote:

Op maandag 13 december 2004 23:28 schreef Seborik het volgende:
Maar jij bent dan ook een hele toffe griet waar een goede psycholoog nog wat van kan leren.

En, net als je zus, een lekker ding

En om niet al te erg off-topic te gaan: ook de zus van seborik heeft waarschijnlijk in menig fantasie een rol gespeeld.

quote:

Op maandag 13 december 2004 01:48 schreef Xennia het volgende:

[..]

Hij stelt het wellicht wat al te drastisch, maar als gezond kan ik de vlucht in een fantasie-wereld ook niet bestempelen. Zeker gezien eerdere topics van TS, waarin het gebrek aan een sociaal leven en aan zelfvertrouwen centraal stond

Dat lijkt me juist een goed teken. Ondanks dat het in z'n leven niet zo voor de wind gaat, heeft hij nog steeds dromen.

quote:

Op zondag 12 december 2004 21:38 schreef Chello200 het volgende:
Ik denk dat dit een eerste stap is naar een schizofreen. Nofi maar je kan op een gegeven moment echt doordraaien zodat je onbewust een alter ego creeert voorjezelf. En als je ooit de kans krijgt om het over te nemen kan het nog leuk worden. Beetje dromen ok, maar een hele leven in je hoofd creeeren en elke dag gaat het iets verder zoals een soap. Kan jij de realiteit nog wel onderscheiden van fictie ? Want huilen omdat er iets in je fantasie is gebeurd is niet normaal of gezond te noemen.

kijk, en ik studeer dus ECHT psychologie, en dit is de GROOTSTE ONZIN die je kan uitkramen. Ga jij eens effe lekker ergens anders indruk proberen te maken met kennis die je niet bezit
Als allereerste, zoals gezegd ga je maar eens fijn in een WETENSCHAPPELIJK boek of artikel opzoeken wat Schizofrenie ECHT is (dus níet het bezitten van meerdere persoonlijkheden!), en dan praten we verder.

ontopic:
Ik fantaseer nog regelmatig als ik niet in slaap kom, maar niet in zoverre dat ik een geheel eigen wereldje creëer. Ik bedenk me zelf altijd hoe mn leven zou zijn verlopen als ik in bepaald cruciale situaties anders had gehandeld, en hoe het dan verder zou zijn gegaan. Ook leuke gedachten om mee te spelen

quote:

Op maandag 13 december 2004 23:30 schreef Seborik het volgende:
Maar zoals een van m'n favoriete professoren ooit zei (ik weet het citaat niet meer precies): "Psychologiestudenten beseffen zich naarmate de studie zich vordert steeds meer, dat het beter is om hun mond te houden."

Zeer waar
Áls je al denkt dat iemand iets mankeert, gaat het die persoon absoluut niet helpen als hij/zij weet wat ie heeft... dan gaat ie er alleen maar meer op letten, en sociaal misschien nog minder functioneren. Pas als iemand in zijn dagelijks leven op een dergelijke manier gehinderd wordt dat hij/zijzelf of andere mensen erdoor niet hun dagelijks 'routines' kunnen doen en zélf hulp zoekt, dan pás gaat een psych kijken wat er aan de hand is (en dan nóg niet letterlijk zeggen wat er is. das vééls te onpersoonlijk!)

Ik vond het ook al van weinig intelligentie van dhr chello200 getuigen om een dergelijke (ook nog eens foutieve) uitspraak te doen. Ik moest pas heel erg hard lachen toen hij zelf ook nog durfde te zeggen dat hij iets met psychologie studeerde

_{"dus jij dacht: ik trap nog even na?"
"ja, mensen die pretenderen ergens verstand van te hebben kan je niet genoeg op hun vingers tikken als ze zulke achterlijke uitspraken doen "}

Natuurlijk is dat zeer waar. Ik zou zelfs zo ver gaan, dat je de rest van je post verwijdert.

[ Bericht 1% gewijzigd door Seborik op 14-12-2004 00:02:27 ]

quote:

Op maandag 13 december 2004 23:49 schreef Isabeau het volgende:


[sub]"dus jij dacht: ik trap nog even na?"
sub]

Ook psychologen (i.o.) kunnen sadistisch zijn hoor kennis van opleiding vrijwaart niet van persoonlijke afwijkingen

Nou, Isabeau heeft wel ervaring met een bepaalde psychologiestudent hoor.