Een 2e leven leiden in je fantasie

ik heb dat als puber heel erg lang gedaan. en niet alleen voor het slapen gaan, maar iedere keer als ik alleen was, als ik me ongelukkig voelde. ik heb verschillende verhalen afgespeeld in m'n hoofd, waar de hoofdrol speler, ik dus, wel het zelfde karakter behield. gewoon een plek waar ik naar kon vluchten, waar ik mn perfecte ik was en mensen mij gewoon accepteerden zoals ik was.
ik schreef de verhalen toen ook op, zodat ik weer verder kon fantaseren zonder het voorafgaande te vergeten.
toen was het heel erg comforting, nu vind ik het een beetje beangstigend omdat ik over een groot gedeelte van de dag mezelf, mijn echte zelf, gewoon "verloor".

maar toen mn leven weer wat lekkerder ging en het echte leven "leefbaar" ofzo begon te worden (toen ik de acceptatie in mn echte leven ook kreeg) kroop ik langzaam maar zeker die wereld uit. En nu blijft het gefantaseer er nog wel, maar het is niet mijn tweede leven meer. Gewoon mijn droom wereld. En de fantasieen zijn veel minder heftig. De verhalen willen ook maar niet opschieten, dat is wel jammer.

Maar iedere avond voordat ik ga slapen, fantaseer ik. Soms ook nog wel overdag, als ik in een bui ben. Meestal op de fiets naar school. Of in de trein. Gewoon op plekken waar ik mezelf even kan verliezen. En het is echt heel erg lekker. Geen noodzaak meer, geen vluchtroute, gewoon pure entertainment.

Tweede leven leiden zou ik niet willen zeggen, maar fantaseren voor het slapen gaan dat deed ik erg vaak en doe ik soms nog weleens. Vooral als ik verliefd ben of was .

Ik zie echter ook nadelen verbonden aan mijn grote fantasie, en gister heb ik bemerkt dat dit mij pijn doet. Nou had ik dit al eerder gemerkt, maar ik kwets mezelf er zo mee. Op één of andere manier heb ik soms met bepaalde dingen die ik van te voren al heb gedacht, gedroomd, ik weet het soms niet eens, en als er dan gewoon iets gezegd wordt, krijg ik een gevoel in mijn buik. En die is dan niet leuk. Ik verbind automatisch (al denk ik dat niet eens bewust) schakels. En vaak zijn er dan ook andere mensen die dan ook bijv. opeens over iets beginnen, en dan lijkt het cirkeltje of is het gevoel compleet.

Soms vraag ik me daardoor weer af (ja, leuk die fantasie of wat het ook is, maar niet heus) of andere mensen mijn zwakke punten weten, en dat het daardoor 'expres' gebeurt, want daar lijkt het dus op. Ik besef echter dat dit meer mijn probleem is, maar ik zit hier wel mee en het is heel moeilijk soms om hiermee om te gaan. Dit is iets dat ik, en dat heb ik al eerder bemerkt van mezelf, mezelf daardoor soms wil gaan afsluiten voor dingen, voor dat, voor die schakels die ik eraan verbind, voor die situaties, voor intimiteit, omdat dat mij zo kwetsbaar kan maken juist etc etc. Maar het gebeurt telkens weer en telkens weer kan ik mezelf er niet (zomaar) voor afsluiten.

Het enige middel is afstandelijkheid, en dat werd gister dus ook tegen mij gezegd bij afscheid: 'niet meer zo afstandelijk doen he.' Maar als ik mezelf helemaal open stel en al dan niet zelfs nog wat afstand proberen te bewaren, dan gebeurt het nog. Het lijkt wel de enigste manier te zijn en ook geen prettige, maar dat gevoel is ook niet prettig soms. En ik kan toch moeilijk de mensen gaan mijden die ik lief heb .

Misschien moet ik er maar eens een apart topic over openen

quote:

Op zondag 12 december 2004 21:24 schreef sweetgirly het volgende:
Heel verhaal

Het verhaal is zo complex dat ik er geen kont meer van begrijp

quote:

Op zondag 12 december 2004 21:28 schreef Darksoulz het volgende:

Het verhaal is zo complex dat ik er geen kont meer van begrijp

Kan, en eerlijk gezegd boeit me dat (nu) eerlijk gezegd niet zo erg, want ik zit er gewoon mee.

_{ik open er wel een apart topic over, wil nu toch weten of ik de enige ben die dit dan heeft}

Ik denk dat dit een eerste stap is naar een schizofreen. Nofi maar je kan op een gegeven moment echt doordraaien zodat je onbewust een alter ego creeert voorjezelf. En als je ooit de kans krijgt om het over te nemen kan het nog leuk worden. Beetje dromen ok, maar een hele leven in je hoofd creeeren en elke dag gaat het iets verder zoals een soap. Kan jij de realiteit nog wel onderscheiden van fictie ? Want huilen omdat er iets in je fantasie is gebeurd is niet normaal of gezond te noemen.

quote:

Op zondag 12 december 2004 21:38 schreef Chello200 het volgende:
Ik denk dat dit een eerste stap is naar een schizofreen. Nofi maar je kan op een gegeven moment echt doordraaien zodat je onbewust een alter ego creeert voorjezelf. En als je ooit de kans krijgt om het over te nemen kan het nog leuk worden. Beetje dromen ok, maar een hele leven in je hoofd creeeren en elke dag gaat het iets verder zoals een soap. Kan jij de realiteit nog wel onderscheiden van fictie ? Want huilen omdat er iets in je fantasie is gebeurd is niet normaal of gezond te noemen.

Hehe, ik was al bang dat ik de enige zou blijven die dit bizar vind

quote:

Op zondag 12 december 2004 21:38 schreef Chello200 het volgende:
Ik denk dat dit een eerste stap is naar een schizofreen. Nofi maar je kan op een gegeven moment echt doordraaien zodat je onbewust een alter ego creeert voorjezelf. En als je ooit de kans krijgt om het over te nemen kan het nog leuk worden. Beetje dromen ok, maar een hele leven in je hoofd creeeren en elke dag gaat het iets verder zoals een soap. Kan jij de realiteit nog wel onderscheiden van fictie ? Want huilen omdat er iets in je fantasie is gebeurd is niet normaal of gezond te noemen.

Ah, meneer heeft vast gestudeerd voor psychiater voor hij dit soort boute uitspraken kan doen.

quote:

Op maandag 13 december 2004 01:45 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Ah, meneer heeft vast gestudeerd voor psychiater voor hij dit soort boute uitspraken kan doen.

Hij stelt het wellicht wat al te drastisch, maar als gezond kan ik de vlucht in een fantasie-wereld ook niet bestempelen. Zeker gezien eerdere topics van TS, waarin het gebrek aan een sociaal leven en aan zelfvertrouwen centraal stond

quote:

Op zondag 12 december 2004 21:14 schreef releaze het volgende:
ik heb dat als puber heel erg lang gedaan. en niet alleen voor het slapen gaan, maar iedere keer als ik alleen was, als ik me ongelukkig voelde. ik heb verschillende verhalen afgespeeld in m'n hoofd, waar de hoofdrol speler, ik dus, wel het zelfde karakter behield. gewoon een plek waar ik naar kon vluchten, waar ik mn perfecte ik was en mensen mij gewoon accepteerden zoals ik was.
ik schreef de verhalen toen ook op, zodat ik weer verder kon fantaseren zonder het voorafgaande te vergeten.
toen was het heel erg comforting, nu vind ik het een beetje beangstigend omdat ik over een groot gedeelte van de dag mezelf, mijn echte zelf, gewoon "verloor".

maar toen mn leven weer wat lekkerder ging en het echte leven "leefbaar" ofzo begon te worden (toen ik de acceptatie in mn echte leven ook kreeg) kroop ik langzaam maar zeker die wereld uit. En nu blijft het gefantaseer er nog wel, maar het is niet mijn tweede leven meer. Gewoon mijn droom wereld. En de fantasieen zijn veel minder heftig. De verhalen willen ook maar niet opschieten, dat is wel jammer.

Maar iedere avond voordat ik ga slapen, fantaseer ik. Soms ook nog wel overdag, als ik in een bui ben. Meestal op de fiets naar school. Of in de trein. Gewoon op plekken waar ik mezelf even kan verliezen. En het is echt heel erg lekker. Geen noodzaak meer, geen vluchtroute, gewoon pure entertainment.

Dit klinkt voor mij wel enigszins herkenbaar, als je in de trein zit ofzo een beetje fantaseren. Het blijft bij jou dan wel puur bij dingen die je meegemaakt hebt, of mee gaat maken? Bij mij wel, min of meer in je hoofd uitstippelen/afspelen hoe je wilt dat iets verloopt ofzo.

Want dat verhaal met die soap die dagelijks verder gaat wel erg ver. Ik denk ook niet dat ik tijd heb om zo lang te filosoferen. Wanneer doe je dat allemaal wel niet, TS? En met andere personen erin... dat gaat ook een richting op waarvan ik me afvraag of je er blij mee moet zijn.

Zolang je het zelf nog kan overzien is het niet zo'n probleem, lijkt me.

quote:

Op maandag 13 december 2004 01:45 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Ah, meneer heeft vast gestudeerd voor psychiater voor hij dit soort boute uitspraken kan doen.

idd, meneer doet major/minor Bestuurskunde en psychologie ja.

quote:

Op maandag 13 december 2004 22:48 schreef Chello200 het volgende:
idd, meneer doet major/minor Bestuurskunde en psychologie ja.

Dan moet je toch eerst eens opzoeken wat schizofrenie eigenlijk is

Schrijf het anders op, al die verhalen. Kunnen wij meegenieten.

Een minor psychologie en dan labeltjes plakken op mensen?

quote:

Op maandag 13 december 2004 23:22 schreef Seborik het volgende:
Een minor psychologie en dan labeltjes plakken op mensen?

Dat is nog niks! Ik doe het weleens ZONDER minor psychologie

quote:

Op zondag 12 december 2004 02:29 schreef Disorder het volgende:
In mijn dromen ben ik een zeer succesvol regisseur/muzikant/acteur/etc. Ik denk dat iedereen zoiets heeft.

Ja, en dat je dan bij Barend & van Dorp zit. Of in Zomergasten.

Ja ik herken de OP wel erg .

quote:

Op maandag 13 december 2004 23:25 schreef thaleia het volgende:

[..]

Dat is nog niks! Ik doe het weleens ZONDER minor psychologie

Maar jij bent dan ook een hele toffe griet waar een goede psycholoog nog wat van kan leren.

Maar zoals een van m'n favoriete professoren ooit zei (ik weet het citaat niet meer precies): "Psychologiestudenten beseffen zich naarmate de studie zich vordert steeds meer, dat het beter is om hun mond te houden."

quote:

Op maandag 13 december 2004 23:28 schreef Seborik het volgende:
Maar jij bent dan ook een hele toffe griet waar een goede psycholoog nog wat van kan leren.

En, net als je zus, een lekker ding

En om niet al te erg off-topic te gaan: ook de zus van seborik heeft waarschijnlijk in menig fantasie een rol gespeeld.

quote:

Op maandag 13 december 2004 01:48 schreef Xennia het volgende:

[..]

Hij stelt het wellicht wat al te drastisch, maar als gezond kan ik de vlucht in een fantasie-wereld ook niet bestempelen. Zeker gezien eerdere topics van TS, waarin het gebrek aan een sociaal leven en aan zelfvertrouwen centraal stond

Dat lijkt me juist een goed teken. Ondanks dat het in z'n leven niet zo voor de wind gaat, heeft hij nog steeds dromen.

quote:

Op zondag 12 december 2004 21:38 schreef Chello200 het volgende:
Ik denk dat dit een eerste stap is naar een schizofreen. Nofi maar je kan op een gegeven moment echt doordraaien zodat je onbewust een alter ego creeert voorjezelf. En als je ooit de kans krijgt om het over te nemen kan het nog leuk worden. Beetje dromen ok, maar een hele leven in je hoofd creeeren en elke dag gaat het iets verder zoals een soap. Kan jij de realiteit nog wel onderscheiden van fictie ? Want huilen omdat er iets in je fantasie is gebeurd is niet normaal of gezond te noemen.

kijk, en ik studeer dus ECHT psychologie, en dit is de GROOTSTE ONZIN die je kan uitkramen. Ga jij eens effe lekker ergens anders indruk proberen te maken met kennis die je niet bezit
Als allereerste, zoals gezegd ga je maar eens fijn in een WETENSCHAPPELIJK boek of artikel opzoeken wat Schizofrenie ECHT is (dus níet het bezitten van meerdere persoonlijkheden!), en dan praten we verder.

ontopic:
Ik fantaseer nog regelmatig als ik niet in slaap kom, maar niet in zoverre dat ik een geheel eigen wereldje creëer. Ik bedenk me zelf altijd hoe mn leven zou zijn verlopen als ik in bepaald cruciale situaties anders had gehandeld, en hoe het dan verder zou zijn gegaan. Ook leuke gedachten om mee te spelen

quote:

Op maandag 13 december 2004 23:30 schreef Seborik het volgende:
Maar zoals een van m'n favoriete professoren ooit zei (ik weet het citaat niet meer precies): "Psychologiestudenten beseffen zich naarmate de studie zich vordert steeds meer, dat het beter is om hun mond te houden."

Zeer waar
Áls je al denkt dat iemand iets mankeert, gaat het die persoon absoluut niet helpen als hij/zij weet wat ie heeft... dan gaat ie er alleen maar meer op letten, en sociaal misschien nog minder functioneren. Pas als iemand in zijn dagelijks leven op een dergelijke manier gehinderd wordt dat hij/zijzelf of andere mensen erdoor niet hun dagelijks 'routines' kunnen doen en zélf hulp zoekt, dan pás gaat een psych kijken wat er aan de hand is (en dan nóg niet letterlijk zeggen wat er is. das vééls te onpersoonlijk!)

Ik vond het ook al van weinig intelligentie van dhr chello200 getuigen om een dergelijke (ook nog eens foutieve) uitspraak te doen. Ik moest pas heel erg hard lachen toen hij zelf ook nog durfde te zeggen dat hij iets met psychologie studeerde

_{"dus jij dacht: ik trap nog even na?"
"ja, mensen die pretenderen ergens verstand van te hebben kan je niet genoeg op hun vingers tikken als ze zulke achterlijke uitspraken doen "}

Natuurlijk is dat zeer waar. Ik zou zelfs zo ver gaan, dat je de rest van je post verwijdert.

[ Bericht 1% gewijzigd door Seborik op 14-12-2004 00:02:27 ]

quote:

Op maandag 13 december 2004 23:49 schreef Isabeau het volgende:


[sub]"dus jij dacht: ik trap nog even na?"
sub]

Ook psychologen (i.o.) kunnen sadistisch zijn hoor kennis van opleiding vrijwaart niet van persoonlijke afwijkingen

Nou, Isabeau heeft wel ervaring met een bepaalde psychologiestudent hoor.