Ik denk dat ik mijn probleem heir maar eens neer moet zetten.
Sinds kort zijn mijn vriendin en ik erover bezig om te gaan proberen kinderen te krijgen. In het kost houd het is, zij stopt met de pil en over een paar maanden gaan we voor het eggie
Niets aan de hand zo zou je denken, maar nu komt het. Het gesprek gaat nu steeds vaker ver de opvoeding, wat begrijpelijk is natuurlijk. We werken allebei maar er valt wel het een en ander te regelen om toch zoveel mogelijk thuis te zijn. Alleen lukt het niet helemaal. Het komt erop neer dat we waarschijnlijk zo'n twee dagen opvang naodig hebben (mits we beiden blijven werken). Ik ben heel erg van de oude stempel denk ik want ik vind dat als wij kiezen voor kinder dan moeten we er zoveel mogelijk zelf zijn voor de kinderen, zo niet dan mag het best 1 of twee dagen naar opa en oma. Voor mij is het eigenlijk uitgesloten dat de kinden naar een opvang gaan o.i.d.. Haar ouders hebben aangegeven dat ze dat absoluut niet zien ziitten, mijn ouders daarentegen wel. Daarom zouden opa en oma dan maar niet mogen oppassen en moet het kind naar een externe opvang, wat mij dus echt helemaal niets lijkt. Ik ben van mening dat een kind vooral de eerste basis jaren zoveel mogelijk bij zijn ouders moet zijn, de liede die die hier krijgt kan ie niet van een ander krijgen. Hetgeen wat er het meest in de buurt komt zijn wat mij betreft de ouder (opa en oma), ook qua normen en waarden en opvatting van de opvoeding.
Kennen jullie deze situatie en zo ja hoe hebben jullie die opgelost? Ik zie het gewoon niet zitten om mijn kind aan een wild vreemde mee te gegeven. Dat doe ik niet eens met mijn auto en wat is nu waardevoller?
Heb zelf geen kids, maar ik zou dat zeker doen...
Het contact met kinderen vind ik toch ook wel heel belangrijk en merk dat Jordy daar ook erg van geniet.
Daarbij komt ook dat ik Jordy heb leren kennen en hij weinig tot geen moeite heeft om bij 'vreemde' te blijven en nu zelf ook beter kan laten merken wat hij wil.
Maar soms is het gewoon onmogelijk en dan is het de kunst om een KDV te vinden die aansluit op jou normen en waarden
Het thuisblijven voor de kinderen was vroeger normaal, maar in deze tijd niet altijd meer haalbaar.
Ik ben ook geen kinderopvangfan. Er zullen best goede tussen zitten hoor, maar idd ik vind het gewoon geen fijn idee om mijn kind daar achter te laten.
Voor ons ligt de oplossing wel bij de beide opa en oma's die beide 1 dag voor hun rekening nemen.
Jammer als de een niet wil en de ander wel.
Waarom dan niet twee dagen bij de ene?
quote:En dat is nu juist niet waar. Kinder kunnen op die leeftijd nog niet leren samen te spelen, ze spelen met elkaar. De sociale fase komt pas een stuk later.Op vrijdag 29 september 2006 09:54 schreef Netsplitter het volgende:
Kinderopvang kan zeer goed zijn voor de opvoeding omdat de kleine dan moet leren om speelgoed te delen met andere kinderen...
Heb zelf geen kids, maar ik zou dat zeker doen...
Ik ben ook niet tegen, maar ik vind dat eerst een goed basis opvoeding gelgd moet worden bij de ouders en vooral de eerste 2 jaar zijn daarin erg belangrijk. Als het kan lopen en praten mag het van mij best naar de peuterspeelzaal of zoiets.
quote:Het gaat me vooral om de eerste paar jaar, deze zijn gewoon erg belangrijk voor een kind. En het gaat nu om de kinder opvang en niet over school, dat is weer een fase verder.Op vrijdag 29 september 2006 10:07 schreef Isabeau het volgende:
Maar...als je tegen het meegeven aan een wildvreemde bent, hoe doe je dat straks dan met school? Daar staat ook een wildvreemde de hele dag les aan je kind te geven.
quote:Wanneer je wilt dat de kleine een goede eerste paar jaar krijgt moet er iemand thuis zijn en er voor zorgen...Op vrijdag 29 september 2006 10:11 schreef dwarfs het volgende:
[..]
Het gaat me vooral om de eerste paar jaar, deze zijn gewoon erg belangrijk voor een kind. En het gaat nu om de kinder opvang en niet over school, dat is weer een fase verder.
Dus zelf en het niet afschuiven op ouders/grootouders...
Jullie willen kids, dus moet je ook zelf de verantwoordelijkheid nemen...
Anders idd twee dagen opa en oma A, of zelf ouderschapsverlof oid opnemen het eerste jaar. Misschien anders een gastouder zoeken? Is net wat meer zoals een gewone thuissituatie dan een kdv.
quote:Helemaal mee eens... Dat is ook wat ik het liefst zou willen en waar wat we zo veel mogelijk proberen!Op vrijdag 29 september 2006 10:14 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Wanneer je wilt dat de kleine een goede eerste paar jaar krijgt moet er iemand thuis zijn en er voor zorgen...
Dus zelf en het niet afschuiven op ouders/grootouders...
Jullie willen kids, dus moet je ook zelf de verantwoordelijkheid nemen...
quote:Thuiswerken?Op vrijdag 29 september 2006 10:33 schreef dwarfs het volgende:
[..]
Helemaal mee eens... Dat is ook wat ik het liefst zou willen en waar wat we zo veel mogelijk proberen!
Geen idee of dat een mogelijkheid is bij een van jullie maar het zou wel een optie zijn...
Ten eerste willen wij niet afhankelijk zijn van onze ouders. Ouders hebben lang voor ons gezorgd en ik vind dat wij zelf voor een oplossing moeten zorgen. Daarnaast vind ik dat je ouders te veel met de opvoeding van je kind bezig is. Wanneer zij op vakantie gaan, ziek zijn of gewoon niet kunnen (het is en blijft vrijwillig) zitten wij meteen met een probleem.
Socialisering van het kind vind ik uiterst belangrijk. Bij opa en oma zou ons kind nooit met veel kinderen in contact komen. Mijn dochter van bijna 2 heeft het heel erg naar haar zin op het KDV. Deze sluit heel erg aan op onze normen en waarden (ritme en regelmaat). En zij hebben een pedagogisch beleid (Reggio Emilia) wat fantastisch is.
Sterker nog: doordat mijn dochter het zo naar haar zin heeft, is voor mij een reden om te blijven werken. Ik denk wel dat wij het enorm getroffen hebben met het KDV.
[ Bericht 5% gewijzigd door Stiekemurd op 29-09-2006 12:10:07 ]
quote:Ook dat is een serieuse optie en dus zeker niet uitgesloten!Op vrijdag 29 september 2006 10:35 schreef poemojn het volgende:
Misschien moet jij dan maar de thuisblijfvader worden
Ik pas trouwens bij hun thuis op dus zijn ze lekker in hun eigen omgeving met hun eigen vriendjes en speelgoed.
Ze vinden het heerlijk als ik kom.
quote:ik snap niet waarom je kind(eren) dan niet bij die ene opa & oma terecht zou(den) kunnen, die zien 't toch wel zitten? al was het maar voor een deel van de dagen dat je opvang nodig hebt. dan kun je voor de rest van de tijd een ander alternatief zoeken.Op vrijdag 29 september 2006 09:52 schreef dwarfs het volgende:
Haar ouders hebben aangegeven dat ze dat absoluut niet zien ziitten, mijn ouders daarentegen wel. Daarom zouden opa en oma dan maar niet mogen oppassen en moet het kind naar een externe opvang, wat mij dus echt helemaal niets lijkt.
mijn kinderen gaan 2 dagen p/w naar een kinderdagverblijf, en 1 dag in de week komen afwisselend mijn ouders/ mijn schoonmoeder oppassen. prima combinatie, ik vind 't echt ideaal. ik zou 't zelfs wat veel vinden als ze 3 dagen bij de opa & oma's zouden zijn eerlijk gezegd, want die zijn echt superlief voor ze maar ze zitten er wel heel erg 'bovenop'. bij 't kdv doen ze weer hele andere ervaringen op en daar hebben ze 't ook heel erg naar hun zin, dat merk je toch wel redelijk snel aan je kind hoor. die ene dag de opa & oma's is voor alle partijen erg leuk. het is voor hen zo niet te belastend en toch zien ze de kinderen lekker vaak en in gewone dagelijkse omgeving.
kinderdagverblijven hebben opgeleide leidsters en moeten aan bepaalde kwaliteitseisen voldoen. er zit wel verschil tussen 't een en 't andere kdv, maar je kunt je van te voren uitgebreid informeren en verschillende kinderdagverblijven met elkaar vergelijken. ook bestaat er nog zoiets als een gastouderbureau. ook daar mag je eerst uitgebreid kennismaken met mogelijke gastouders en kijken of 't klikt, en je kind is dan toch meer in een huiselijke omgeving dan op een kdv.
maar ja, dat is heel persoonlijk...!
Ik deel die mening overigens niet, omdat ik aan Isa merk dat die ene dag Kdv in de week haar veel goed doet in haar ontwikkeling... En daarbij zou het voor ons niet haalbaar zijn zonder Kdv. We werken beiden een dag in de week van thuis uit, op maandag gaat ze naar Kdv, op woensdag ben ik vrij en op donderdag komt oma. Voor ons de ideale situatie
quote:Same here. Daarnaast, opa en oma moeten voor 'het leuke' zijn, imho. Het moet niet een verhaal worden van vandaag MOET je naar opa en oma omdat papa en mama er niet zijn. Wij hebben (nouja, nu nog niet maar straks dus) 2 dagen in de week opvang (KDV). Dat vind ik voor mijzelf nog het maximaal toelaatbare. Ik ben een dag minder gaan werken omdat ik 3 dagen al eigenlijk erg veel vind. Maar ik denk ook wel dat het voor een kind erg goed kan zijn om veel met andere kinderen in aanraking te komen, met andere mensen, ook als voorbereiding op school straks, dan zijn ze ook hele dagen van huis.Op vrijdag 29 september 2006 10:40 schreef Stiekemurd het volgende:
Wij hebben juist bewust voor een KDV gekozen en niet voor opa en oma.
Ten eerste willen wij niet afhankelijk zijn van onze ouders. Ouders hebben lang voor ons gezorgd en ik vind dat wij zelf voor een oplossing moeten zorgen. Daarnaast vind ik dat je ouders te veel met de opvoeding van je kind bezig is. Wanneer zij op vakantie gaan, ziek zijn of gewoon niet kunnen (het is en blijft vrijwillig) zitten wij meteen met een probleem.
in eerste instantie was het met onze eerste de bedoeling dat ik (moeder) 2 dagen zou gaan werken, en dat papa die 2 dagen thuis zou zijn (eigen bedrijf, dus eigen tijdsindeling). maar door omstandigheden ben ik niet meer gaan werken en zorg nu dus fulltime voor mijn kinderen (inmiddels 2 kinderen)
wij hebben geen opa of oma die op willen passen, en een wildvreemde in ons huis vinden wij ook niks.
Als ik echter zou mogen kiezen zou ik het liefst zien dat Fleur maar 2/3 dagen in de week bij de oppas was en de rest van de tijd door mij en mijn man wordt opgevangen. Maar, dat is nu (nog) onhaalbaar. Haar na 3 jaar weghalen bij deze oppas zou ik niet durven. Daarbij zou het me niet eens lukken. Ze kan er van ons huis zo naar blindelings naar toe lopen. En het feit dat ze vraagt of ze er naar toe mag om te spelen, geeft mij in elk geval het goede gevoel dat ik ze niet tekort doe.
In het kort gezegd. Ik ben een voorstander van een gastouder eventueel in combi met grootouders. Die meestal (bij mij niet: mijn schoonouders riepen hetzelfde als bij jou en mijn vader woont op 2 uur rijden) met veel liefde en plezier hun kleinkinderen zien opgroeien.
Ik vond dat je de verantwoording dan afschoof en dat als je voor kinderen kiest je er ook voor hen moest zijn.
De eerste jaren van hun leven werkte ik dus s'avonds en mijn ex ging overdag naar college zodat er altijd iemand thuis was. En dit was prima te doen, mijn ex kwam thuis voor het eten, we aten samen en daarna ging ik werken. In het weekend deden we zoveel mogelijk gezamelijke dingen.
Helaas is de relatie begin december 2005 stukgelopen en was er ineens geen ruimte meer om alles goed in te plannen. Mijn ex concentreerde zich volledig op zijn studie en ik moest meer gaan werken om rond te kunnen komen. Dit ging niet lukken door alleen s'avonds te werken en mijn ex had/heeft financieel ivm zijn studie geen middelen om mij te ondersteunen. En de opa's en oma's wonen meer dan 100km hier vandaan dus dat was ook geen optie...
Toen was de keus of een uitkering aanvragen of de kinderen (3 en 4jr onderhand) 4 dagen in de week naar de creche van 9:30 tot 17:00. Ik ben bij het cwi geweest om te kijken of ik bijstand kon krijgen, of dat er andere mogelijkheden waren. Maar ik kwam nergens voor in aanmerking omdat ik deeltijd studeer. Ik moest maar met mijn studie stoppen zeiden ze, dan waren er andere mogelijkheden.
De enige overgebleven optie voor mij was om meer te gaan werken, of om te zorgen dat ik ontslagen zou worden en met mijn studie te stoppen om dan een uitkering aan te vragen. (Belachelijk trouwens, want in de huidige situatie omdat ik al werk heb, heb ik dus geen recht op bijstand. En was het advies ga maar meer werken. Maar als ik otslagen zou worden en een uitkering zou aanvragen en via het cwi zou gaan werken dan zou ik maar 20uur hoeven te werken, mits ik mijn studie zou afbreken). Maar oké dat terzijde, dan ga je dus denken. Een uitkering en geen studie maar wel altijd thuis zijn, of werken je studie afmaken en een toekomst kunnen bieden aan je kinderen en jezelf, maar dan wel je kinderen 4 dagen in de week naar de opvang. Ik heb voor het laatste gekozen mede ivm zicht op vooruit gang in de toekomst, maar ik zag er wel enorm tegen op.
Sinds begin 2006 gaan ze nu 4 dagen in de week naar de creche, in het begin was het wel moeilijk omdat het voor de kleintjes natuurlijk ook een hele grote verandering was, papa weg, ineens 4 dagen in de week in een andere omgeving, ik hield mijn hart vast. Maar na 1mnd was alles gewend en nu vinden ze het zelfs erg leuk daar, ze doen elke dag wel iets leuks met de kinderen, er is veel afwisseling, van wandelen in het bos tot appelflappen bakken en ik ben er in berust. Ik was liever thuis geweest als dat mogelijk was, maar kinderopvang is uiteindelijk een prima alternatief, beter dan ik altijd had gedacht toen ik nog geen ervaring had met kinderdagverblijven.
Wat ook wel weer wat zegt hoe makkelijk we met zijn allen aannames doen als we de andere situatie niet kennen. Ik zou zeggen ga eens kijken hoe het er aan toe gaat op zo'n kinderverblijf en praat eens met ouders die hun kinderen daar brengen. Ga na wat hun motivatie is om hun kind naar de opvang te brengen, wat ze als voordelig ervaren en wat als nadelig. Het is nml. zo makkelijk om te zeggen dat iets niet goed is vanuit puur je gevoel en wat je van huis uit hebt meegekregen, terwijl het uiteindelijk allemaal toch wellicht anders blijkt te zijn als je het eenmaal ervaren hebt.
Groetjes Logi
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-09-2006 13:40:02 ]
quote:Precies, onze dochter gaat ook 2 dagen ook dat vind ik het maximale. Zelf werk ik 3 dagen en papa is woensdag altijd thuis.Op vrijdag 29 september 2006 12:34 schreef Jarno het volgende:
[..]
Same here. Daarnaast, opa en oma moeten voor 'het leuke' zijn, imho. Het moet niet een verhaal worden van vandaag MOET je naar opa en oma omdat papa en mama er niet zijn. Wij hebben (nouja, nu nog niet maar straks dus) 2 dagen in de week opvang (KDV). Dat vind ik voor mijzelf nog het maximaal toelaatbare. Ik ben een dag minder gaan werken omdat ik 3 dagen al eigenlijk erg veel vind. Maar ik denk ook wel dat het voor een kind erg goed kan zijn om veel met andere kinderen in aanraking te komen, met andere mensen, ook als voorbereiding op school straks, dan zijn ze ook hele dagen van huis.
WIj hebben het eerst aan onze ouders gevraagd of ze het wilden. Ze wilden het maar al te graag. Als ze nee hadden gezegd was een KDV hier wel aan de orde geweest. Mijn vader is met pensioen en die vind het geweldig om zijn kleindochter 1 dag in de week te hebben. Hij gaat overal met haar naartoe, laat haar aan iedereen zien, hij is zo trots als een pauw!
Amber krijgt op deze manier een hele goede band met opa's en oma's en dat vinden wij heel belangrijk. Aangezien Amber in het begin heel veel huilde en ook heel veel aandacht opeiste ben ik blij dat ze niet naar een kdv hoefde.
Ik heb 2 vriendinnen, allebei met kind en allebei werkzaam op een KDV en die doen hun kind echt niet naar een KDV...
quote:Waarom niet? Dit vind ik namelijk een beetje vreemd... alsof ze zichzelf eigenlijk niet capabel vindenOp vrijdag 29 september 2006 13:33 schreef Vicky het volgende:
Ik ben van 5 naar 3 dagen werken gegaan. Mijn vriend werkt 4x 9 en is op maandag vrij. Ik ben op dinsdag en donderdag vrij en Amber gaat op woensdag naar mijn ouders en op vrijdag naar mijn schoonouders. Het hele idee van een kdv staat mij persoonlijk niet aan. Als Amber wat groter is gaat ze wel naar een psz.
WIj hebben het eerst aan onze ouders gevraagd of ze het wilden. Ze wilden het maar al te graag. Als ze nee hadden gezegd was een KDV hier wel aan de orde geweest. Mijn vader is met pensioen en die vind het geweldig om zijn kleindochter 1 dag in de week te hebben. Hij gaat overal met haar naartoe, laat haar aan iedereen zien, hij is zo trots als een pauw!
Amber krijgt op deze manier een hele goede band met opa's en oma's en dat vinden wij heel belangrijk. Aangezien Amber in het begin heel veel huilde en ook heel veel aandacht opeiste ben ik blij dat ze niet naar een kdv hoefde.
Ik heb 2 vriendinnen, allebei met kind en allebei werkzaam op een KDV en die doen hun kind echt niet naar een KDV...
quote:Volgens mij is dit ook een beetje het niet-meer-bij-de-chinees-willen-eten-als-je-eenmaal-in-de-keuken-gekeken-hebt syndroom. Ik snap verder ook niet zo waar die drang naar veroordelen vandaan komt. Ik moet er zelf niet aan denken dat mijn dochter 5 dagen per week op de opvang zou zitten, maar als iemand daar goede redenen voor heeft, nou, prima toch? Groot worden ze toch wel. Maar het is altijd wel een beetje sneu om gelijk te gaan strooien met waarde-oordelen in dit soort verhalen.Op vrijdag 29 september 2006 13:46 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Waarom niet? Dit vind ik namelijk een beetje vreemd... alsof ze zichzelf eigenlijk niet capabel vinden
quote:omdat ze het zelf geen fijn idee vonden om hun eigen kind bij een vreemde te brengen..Op vrijdag 29 september 2006 13:46 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Waarom niet? Dit vind ik namelijk een beetje vreemd... alsof ze zichzelf eigenlijk niet capabel vinden
Ik werk 3 dagen (eerste tijd ivm ouderschapsverlof maar twee) en mijn lief draait avonddiensten. Heerlijk!
Ik kan ook niet begrijpen dat ouders een kleine hummel van 3 maanden bij een KDV kunnen achterlaten. Echt niet. Hoe lief en verantwoord de leidsters ook zullen zijn. De eerste levensjaren zijn zó belangrijk voor het hechtingsproces en daarmee voor de persoonlijkheidsontwikkeling. Ik zou het echt voelen als dat ik mijn kind tekort zou doen. Eerlijk gezegd vind ik het ook moeilijk om het anders te zien dan 'dumpen'.
quote:Een kind is pas met een jaar of twee toe aan samen spelen, samen delen etc. Tot die tijd zijn ze nogal egocentrisch. Rond zijn tweede verjaardag zal onze zoon ws twee dagdelen ofzo naar een peuterspeelzaal gaan om aan die behoefte/ontwikkeling tegemoet te komen.Op vrijdag 29 september 2006 12:34 schreef Jarno het volgende:
Maar ik denk ook wel dat het voor een kind erg goed kan zijn om veel met andere kinderen in aanraking te komen, met andere mensen, ook als voorbereiding op school straks, dan zijn ze ook hele dagen van huis.
Een vriendin van me werkt op een KDV en met haar heb ik al ettelijke discussies hierover gehad. Zij kan die kleine babietjes immers zo veel liefde bieden. Dat geloof ik onmiddellijk. Maar er gaat imo niets boven de liefde en veilige aanwezigheid van papa en mama.
Een andere vriendin brengt haar kinderen vanaf 3 maanden 3 dagen naar het KDV, en dan ook nog één dag naar oma. De oudste gaat nu binnenkort naar groep 1. Hij moet dan overblijven en wordt 4 (!!) keer per week opgehaald door de buitenschoolse opvang, zodat hij daar tot 18 uur kan blijven. Nah, daar kan ik werkelijk waar met mijn pet niet bij. "Ach, dan went hij er meteen aan, hij weet immers niet beter." School is zó inspannend voor zo'n jong kind. En daarna hup, meteen weer de drukte in van een BSO. Geen enkel rustmoment om lekker te lanterfanten... Ik vind het ronduit zielig.
quote:alsof je mijn gedachten opschrijft... zo denk ik er dus ook overOp vrijdag 29 september 2006 14:09 schreef Moonah het volgende:
Oh, wat ben ik blij dat ons kind straks gewoon lekker bij óf zijn papa óf zijn mama kan zijn!
Ik werk 3 dagen (eerste tijd ivm ouderschapsverlof maar twee) en mijn lief draait avonddiensten. Heerlijk!
Ik kan ook niet begrijpen dat ouders een kleine hummel van 3 maanden bij een KDV kunnen achterlaten. Echt niet. Hoe lief en verantwoord de leidsters ook zullen zijn. De eerste levensjaren zijn zó belangrijk voor het hechtingsproces en daarmee voor de persoonlijkheidsontwikkeling. Ik zou het echt voelen als dat ik mijn kind tekort zou doen. Eerlijk gezegd vind ik het ook moeilijk om het anders te zien dan 'dumpen'.
[..]
Een kind is pas met een jaar of twee toe aan samen spelen, samen delen etc. Tot die tijd zijn ze nogal egocentrisch. Rond zijn tweede verjaardag zal onze zoon ws twee dagdelen ofzo naar een peuterspeelzaal gaan om aan die behoefte/ontwikkeling tegemoet te komen.
Een vriendin van me werkt op een KDV en met haar heb ik al ettelijke discussies hierover gehad. Zij kan die kleine babietjes immers zo veel liefde bieden. Dat geloof ik onmiddellijk. Maar er gaat imo niets boven de liefde en veilige aanwezigheid van papa en mama.
Een andere vriendin brengt haar kinderen vanaf 3 maanden 3 dagen naar het KDV, en dan ook nog één dag naar oma. De oudste gaat nu binnenkort naar groep 1. Hij moet dan overblijven en wordt 4 (!!) keer per week opgehaald door de buitenschoolse opvang, zodat hij daar tot 18 uur kan blijven. Nah, daar kan ik werkelijk waar met mijn pet niet bij. "Ach, dan went hij er meteen aan, hij weet immers niet beter." School is zó inspannend voor zo'n jong kind. En daarna hup, meteen weer de drukte in van een BSO. Geen enkel rustmoment om lekker te lanterfanten... Ik vind het ronduit zielig.
En strooien met 'dat is zielig' vind ik makkelijk scoren. Sorry. Als een kind helemaal uitgeput thuiskomt, met tegenzin weggaat en vervreemd van papa en mama, ja, dan vind ik het zielig. Maar een ander kind kan weer volop genieten van een dagje opvang. Het verhaal van die eerste 2 jaar geloof ik ook niet zo. Misschien dat het wel specifiek zo is qua socialisatie, maar mijn nichtje van 4 maanden is echt ongelooflijk opgeknapt van 1 dagje opvang in de week. Vrolijker, rustiger, etc.
En verder sluit ik me bij Jarno aan
quote:het liefst zou ik helemaal niet meer werken ,maar idd, de hypotheek moet ook betaald worden... En een KDV vind i ook behoorlijk duur...Op vrijdag 29 september 2006 14:14 schreef Jarno het volgende:
Het is natuurlijk ook wel een luxe als je uberhaupt kúnt kiezen of je thuis wilt blijven of niet. Kun je wel heel principieel over gaan doen, maar de huur of hypotheek zal ook betaald moeten worden.
En strooien met 'dat is zielig' vind ik makkelijk scoren. Sorry. Als een kind helemaal uitgeput thuiskomt, met tegenzin weggaat en vervreemd van papa en mama, ja, dan vind ik het zielig. Maar een ander kind kan weer volop genieten van een dagje opvang. Het verhaal van die eerste 2 jaar geloof ik ook niet zo. Misschien dat het wel specifiek zo is qua socialisatie, maar mijn nichtje van 4 maanden is echt ongelooflijk opgeknapt van 1 dagje opvang in de week. Vrolijker, rustiger, etc.
Het ene kindje is het andere kindje niet. Amber was heel erg prikkelgevoelig...
quote:Ik veroordeel niemand, ik heb alleen mijn eigen mening. Ieder moet doen wat hij het beste vind voor zijn kind...Op vrijdag 29 september 2006 14:17 schreef Sjeen het volgende:
Nogmaals, prima als je er zo over denkt... voor je eigen kind. Maar veroordeel aljeblieft een ander niet omdat die er niet hetzelfde over denkt. Ik vind het belangrijk dat Isa in contact komt met andere kindjes, omdat ik denk dat alleen contact met volwassenen in de eerste jaren weldegelijk een 'verlies' kan zijn. Die mening heb ik gebaseerd op ervaringen om me heen... Let wel, dit is mijn persoonlijke ervaring.
En verder sluit ik me bij Jarno aan
quote:Jij denkt dat wij het breed zullen hebben met tzt twee dagen werken en wat avonddiensten?Op vrijdag 29 september 2006 14:14 schreef Jarno het volgende:
Het is natuurlijk ook wel een luxe als je uberhaupt kúnt kiezen of je thuis wilt blijven of niet. Kun je wel heel principieel over gaan doen, maar de huur of hypotheek zal ook betaald moeten worden.
Kwestie van prioriteiten stellen. En ja, ik ben me er bewust van dat ik dat heel makkelijk zeg. Maar ik heb dan ook een zeer uitgesproken (en onderbouwde) visie over deze kwestie. De ontwikkeling van mijn kind gaat voor alles.
quote:Och, het gaat niet zozeer om al dan niet geloven. Is gewoon een s tukje ontwikkelingspsychologie.En strooien met 'dat is zielig' vind ik makkelijk scoren. Sorry. Als een kind helemaal uitgeput thuiskomt, met tegenzin weggaat en vervreemd van papa en mama, ja, dan vind ik het zielig. Maar een ander kind kan weer volop genieten van een dagje opvang. Het verhaal van die eerste 2 jaar geloof ik ook niet zo. Misschien dat het wel specifiek zo is qua socialisatie, maar mijn nichtje van 4 maanden is echt ongelooflijk opgeknapt van 1 dagje opvang in de week. Vrolijker, rustiger, etc.
En natuurlijk zijn er kinderen die wél goed gedijen als zij worden weggebracht. Uitzonderingen zijn er altijd.
quote:Wat je nu feitelijk zegt is dat dat bij mij dus niet het geval zou zijn.Op vrijdag 29 september 2006 14:22 schreef Moonah het volgende:
De ontwikkeling van mijn kind gaat voor alles.
quote:Ach kom, uitzonderingen?! Dan moeten er toch ondertussen heel wat verknipte zieltjes rondlopen als het allemaal zo dramatisch zou zijn.Och, het gaat niet zozeer om al dan niet geloven. Is gewoon een s tukje ontwikkelingspsychologie.
En natuurlijk zijn er kinderen die wél goed gedijen als zij worden weggebracht. Uitzonderingen zijn er altijd.
quote:Ik veroordeel ook niet.Op vrijdag 29 september 2006 14:17 schreef Sjeen het volgende:
Nogmaals, prima als je er zo over denkt... voor je eigen kind. Maar veroordeel aljeblieft een ander niet omdat die er niet hetzelfde over denkt.
Ik kan er alleen met mijn pet niet bij.
Hoewel, die ene vriendin die haar kind dus 4x naar de BSO laat gaan meteen al in groep 1 veroordeel ik eigenlijk wel.
quote:Klopt helemaal wat je zegt, elk kind is anders... Elke moeder ook, ik zou gek worden als ik niet meer zou werkenOp vrijdag 29 september 2006 14:18 schreef Vicky het volgende:
[..]
het liefst zou ik helemaal niet meer werken ,maar idd, de hypotheek moet ook betaald worden... En een KDV vind i ook behoorlijk duur...
Het ene kindje is het andere kindje niet. Amber was heel erg prikkelgevoelig...
quote:Dan zijn we het met elkaar eens[..]
Ik veroordeel niemand, ik heb alleen mijn eigen mening. Ieder moet doen wat hij het beste vind voor zijn kind...
quote:Ik ben me er heel goed van bewust dat ik een wat zwart/wit visie heb hoor.Op vrijdag 29 september 2006 14:24 schreef Jarno het volgende:
Ach kom, uitzonderingen?! Dan moeten er toch ondertussen heel wat verknipte zieltjes rondlopen als het allemaal zo dramatisch zou zijn.
Ik bedoel ook niet te beweren dat kinderen van 1 dagje KDV verknipt zouden raken hoor.
Zeker niet. En nood breekt wet. Maar 3 maanden 'oud' en een aantal (3? 4?) dagen KDV... Nee, dat doet imo een kind geen goed.
quote:Hmmm, ik vind 4 dagen ook wel erg veel...Op vrijdag 29 september 2006 14:24 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ik veroordeel ook niet.
Ik kan er alleen met mijn pet niet bij.
Hoewel, die ene vriendin die haar kind dus 4x naar de BSO laat gaan meteen al in groep 1 veroordeel ik eigenlijk wel.
Maar goed, ook wij hebben het beste met Isa voor. En geloof me, dat is niet 5 dagen in de week met mama samen zijn... 't arme kind zou er een trauma aan overhouden
quote:Zolang de bewijzen hiervoor ontbreken zal het allemaal wel meevallen he.Op vrijdag 29 september 2006 14:27 schreef Moonah het volgende:
Nee, dat doet imo een kind geen goed.
quote:Uiteraard! Dat hebben alle ouders is mijn overtuiging!Op vrijdag 29 september 2006 14:29 schreef Sjeen het volgende:
Maar goed, ook wij hebben het beste met Isa voor.
quote:En geloof me, dat is niet 5 dagen in de week met mama samen zijn... 't arme kind zou er een trauma aan overhouden
anna ging voor het eerst toen ze 7 maanden was en die was er duidelijk aan toe. ze was net een beetje uitgekeken op alleen maar dagen met mij/ons/thuis, en vond die andere kinderen en het speelgoed en alle mogelijkheden daar echt meteen zeer interessant. bij piet ging ik alweer wat eerder aan 't werk (hij was 3 mnd) en die vond ik er toen nog wel erg klein voor. maar hij ging maar 1 dag per week, dat was ook wel te overzien. en gedurende die eerste 7 maanden van anna was ik thuis en ging piet ook niet naar een kdv, maar die was er daarna ook wel weer 'aan toe' hoor. hij is er in sociaal opzicht stukken handiger door geworden.
ik snap wel dat het voor jou zo voelt en 't is fijn dat je het zo helemaal zelf kunt oplossen, maar alleen maar zielig is het echt niet. soms vind ik een kind dat alleen maar thuis zit bij z'n moeder minstens zo zielig. bovendien: ik werd acuut weer een wat gezelliger moeder op de dagen dat ik er wel voor ze ben, doordat ik ze ook een paar dagen kon 'dumpen'.
quote:Nou nou, stel je niet zo aan, zeg.Op vrijdag 29 september 2006 12:38 schreef Martineke het volgende:
wij wouden ook niet dat onze kinderen met kdv of zoiets in aanraking kwamen.
Klinkt alsof je het over een criminele bende hebt.
Als je zorgt dat je een fijn en goed kdv vindt, is het absoluut niet negatief voor de ontwikkeling van je kind of voor de verbondenheid met de ouders om de kleine daar een paar dagen per week te laten rondkruipen.
Overdreven gedoe altijd.
quote:Kinderen hebben een veilige haven nodig. Iemand op wie ze altijd en onvoorwaardelijk kunnen terugvallen. Iemand die hen stimuleert, die hen motiveert, vertrouwen biedt in henzelf en de wereld om hen heen. Als ze eens falen of mislukken hebben ze die veilige haven nodig om op terug te kunnen vallen, om weer moed te verzamelen het nogmaals te proberen. Net zo lang tot ze ervan overtuigd zijn dat ze het zelf kunnen. En dan nóg vinden ze het fijn om de bevestiging van papa of mama te krijgen. Kinderen hebben het nodig dat hun ouders hen het vertrouwen geven dat ze het wel kunnen, "Probeer het maar, goed zo!". Ze hebben behoefte aan ouders die trots op hen zijn. Dat sterkt hun zelfvertrouwen en zelfbeeld waardoor ze stevig in hun schoenen komen te staan en lekker in hun vel zitten. Naarmate kinderen ouder worden wordt die behoefte wat minder uitgesproken.Op vrijdag 29 september 2006 14:29 schreef Jarno het volgende:
[..]
Zolang de bewijzen hiervoor ontbreken zal het allemaal wel meevallen he.
Hoe goed opgeleid en toegewijd leidsters van een KDV ook zijn, die onvoorwaardelijke veiligheid kunnen zij kinderen niet bieden. Zéker niet als een kind nog zo jong is en 3 of meer dagen gaat en ook nog eens met diverse mensen te maken krijgt.
Zo. En nu stop ik met deze discussie want ik zit op mijn stokpaardje (zeg je dat zo?
) en daar kan ik me nog wel eens in verliezen. quote:ik ben toevallig ontwikkelingspsycholoogOp vrijdag 29 september 2006 14:22 schreef Moonah het volgende:
Och, het gaat niet zozeer om al dan niet geloven. Is gewoon een s tukje ontwikkelingspsychologie.
En natuurlijk zijn er kinderen die wél goed gedijen als zij worden weggebracht. Uitzonderingen zijn er altijd.
en ik durf gerust te stellen dat ook in die eerste 2 jaar er wel een zodanig sociale ontwikkeling plaats vindt dat ze wat kunnen leren van regelmatig een dagje tussen andere kinderen. daar hoeven ze heus nog niet voor 'echt' samen te kunnen spelen. en evenmin staat het een veilige hechting met de ouders in de weg.
quote:Nogmaals, ik wil niemand beledigen of veroordelen.Op vrijdag 29 september 2006 14:36 schreef bixister het volgende:
ik werd acuut weer een wat gezelliger moeder op de dagen dat ik er wel voor ze ben, doordat ik ze ook een paar dagen kon 'dumpen'.
Maar deze visie zit er zó diep in bij me.... Het spijt me als ik me af en toe wat te ongenuanceerd heb uitgedrukt.
quote:Ik ben niet zo van de psychobabble, dus ik kan er allemaal niet zoveel mee. Ik weet alleen dat a) ik niet kan thuisblijven omdat we ook moeten eten en b) mijn vrouw niet kan thuisblijven omdat ze dan na 3 weken gillend gek wordt en c) dat we daarin een compromis moeten vinden voor wat betreft werk en opvang.Op vrijdag 29 september 2006 14:42 schreef Moonah het volgende:
[..]
Kinderen hebben een veilige haven nodig.
quote:Zie je, ik ben niet gek!Op vrijdag 29 september 2006 14:44 schreef bixister het volgende:
[..]
ik ben toevallig ontwikkelingspsycholoog
.quote:Is net even anders dan 3 of 4 dagen. En nee, 'samen' spelen zal altijd wel íets opleveren. Maar dat doet die van mij dan maar met kinderen van vriendinnen. Ik vind het iig geen argument om je kind daarom naar een KDV te brengen.Op vrijdag 29 september 2006 14:44 schreef bixister het volgende:
[..]
ik ben toevallig ontwikkelingspsycholoog
Waarom kom jij nou net dit topic binnen vallen als ik op het punt sta iets anders te gaan doen?
quote:Dan zijn we daarover uitgepraat.Op vrijdag 29 september 2006 14:45 schreef Jarno het volgende:
[..]
Ik ben niet zo van de psychobabble, dus ik kan er allemaal niet zoveel mee.
quote:Ik ook niet!
quote:Je bent Stargate fan, helemaal normaal zou ik je niet willen noemen in ieder geval.
quote:nee, maar het omgekeerde (ze zijn er nog te klein voor) is ook geen argument om hem/haar daarom NIET te laten gaan. ik vind 4 dagen per week zelf trouwens ook erg veel hoor. dan is het gewoon meer dan de helft van de week, en dat is voor mij wel een (gevoelsmatige) grens.Op vrijdag 29 september 2006 14:48 schreef Moonah het volgende:
En nee, 'samen' spelen zal altijd wel íets opleveren. Maar dat doet die van mij dan maar met kinderen van vriendinnen. Ik vind het iig geen argument om je kind daarom naar een KDV te brengen.
quote:tsk, moet jij zeggen. ik heb 't veel te druk eigenlijk om op je verhaal in te gaan maar ik MOEST nu wel even!Waarom kom jij nou net dit topic binnen vallen als ik op het punt sta iets anders te gaan doen?
quote:Oké, dan ga ik me nú optutten om naar het terras te gaan.Op vrijdag 29 september 2006 14:51 schreef bixister het volgende:
tsk, moet jij zeggen dat laatste. ik heb 't veel te druk eigenlijk om op je verhaal in te gaan maar ik MOEST nu wel even!
quote:het enige wat ik daar ouderwets aan vind is het feit dat alleen je vrouw thuis lijkt te moeten blijven. waarom jijzelf niet?Op vrijdag 29 september 2006 14:51 schreef Havoc het volgende:
Noem me ouderwets maar ik zou zelfs nog kleiner gaan wonen om zonder het salaris van mijn vrouw rond te komen zodat zij thuis kan blijven bij mijn dochter.
(want oja daar werd ik als mama zo gelukkig van. 
).quote:Graag zelfs, onze situatie leent zich daar alleen niet voor.Op vrijdag 29 september 2006 14:55 schreef bixister het volgende:
[..]
het enige wat ik daar ouderwets aan vind is het feit dat alleen je vrouw thuis lijkt te moeten blijven. waarom jijzelf niet?
quote:Ik snap de 'daarom' geloof ik niet helemaal.Op vrijdag 29 september 2006 09:52 schreef dwarfs het volgende:
Daarom zouden opa en oma dan maar niet mogen oppassen en moet het kind naar een externe opvang, wat mij dus echt helemaal niets lijkt.
Ik snap wél dat opa en oma het niet zien zitten om na alle zorgen voor het eigen gezin al die jaren weer aan het gezin van hun kinderen vast te zitten... leuk als opa en oma willen, maar als ze niet willen, moeten ze niet het gevoel krijgen dat ze hun kleinkind tekort doen omdat er na papa en mama niemand is die zoveel van het kind houdt.
quote:Dit is dus een keuze die je zelf maakt! Wil je in en groot huis met een dure hypotheek wonen ten koste van je kind. Dat is wat je m.i. moet afvragen. Je kunt ook kleiner gaan wonen en minder lux leven.Op vrijdag 29 september 2006 14:14 schreef Jarno het volgende:
Het is natuurlijk ook wel een luxe als je uberhaupt kúnt kiezen of je thuis wilt blijven of niet. Kun je wel heel principieel over gaan doen, maar de huur of hypotheek zal ook betaald moeten worden.
quote:Laten we eerlijk zijn.... zo gaat het niet met onze jeugd. Normen en waarden vervagen en dat komt m.i. ook door dit soort ontwikkelingenOp vrijdag 29 september 2006 14:24 schreef Jarno het volgende:
[..]
[..]
Ach kom, uitzonderingen?! Dan moeten er toch ondertussen heel wat verknipte zieltjes rondlopen als het allemaal zo dramatisch zou zijn.
quote:Mijn idee!Op vrijdag 29 september 2006 14:51 schreef Havoc het volgende:
Noem me ouderwets maar ik zou zelfs nog kleiner gaan wonen om zonder het salaris van mijn vrouw rond te komen zodat zij thuis kan blijven bij mijn dochter.
quote:Je reactie slaat niet op de geqoute tekst. Ik respecteer de mening van de opa en oma. Maar mijn ouders willen wel dus waarom zou dat dan niet mogelijk mogen zijn?Op vrijdag 29 september 2006 16:05 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Ik snap de 'daarom' geloof ik niet helemaal.
Ik snap wél dat opa en oma het niet zien zitten om na alle zorgen voor het eigen gezin al die jaren weer aan het gezin van hun kinderen vast te zitten... leuk als opa en oma willen, maar als ze niet willen, moeten ze niet het gevoel krijgen dat ze hun kleinkind tekort doen omdat er na papa en mama niemand is die zoveel van het kind houdt.
quote:Onafhankelijk onderzoek in landen waar kinderopvang al jaren geaccepteert is toont aan dat het wel degelijk goed is. Kinderen worden socialer, taalvaardiger en zelf redzamer. Mbt hechting is er geen enkel probleem, de kinderen zijn WEL makkelijker in negatief aandacht vragen, maar minimaal. Er zijn geen (lange termijn) statistische verschillen in gedragsproblemen bij 'opvang-kindjes' en 'mama-kindjes'.Op vrijdag 29 september 2006 14:27 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ik ben me er heel goed van bewust dat ik een wat zwart/wit visie heb hoor.
Ik bedoel ook niet te beweren dat kinderen van 1 dagje KDV verknipt zouden raken hoor.
Zeker niet. En nood breekt wet. Maar 3 maanden 'oud' en een aantal (3? 4?) dagen KDV... Nee, dat doet imo een kind geen goed.
De veronderstelling dat het slecht is voor het kind lijkt dus meer gebaseerd op het egoisme van de ouder dan op de daadwerkelijke ontwikkeling van het kind.
quote:wie zegt dan dat dat niet mogelijk is? dat is precies wat al 3 mensen hier zich afvragen.Op vrijdag 29 september 2006 22:42 schreef dwarfs het volgende:
Je reactie slaat niet op de geqoute tekst. Ik respecteer de mening van de opa en oma. Maar mijn ouders willen wel dus waarom zou dat dan niet mogelijk mogen zijn?
quote:Ik denk dat zijn vrouw het dan niet leuk vind. Of haar ouders, of beide...Op vrijdag 29 september 2006 22:52 schreef bixister het volgende:
[..]
wie zegt dan dat dat niet mogelijk is? dat is precies wat al 3 mensen hier zich afvragen.
Zo van 'wij niet, dan zij ook niet, anders gaat ze zich te veel aan hen hechten'.
En dat dat hun eigen keus is maakt dan niet zo veel uit vaak.
Ik kan me wel voorstellen dat ze dan jaloers worden op dat contact, maar daar is een hele simpele oplossing voor.
En de pro-tbm's kunnen dit artikel weer lezen bijv
http://observer.guardian.(...)6903,1583072,00.htmlquote:Mwoa, als je in je eentje voor een kind moet zorgen bijv. heb je al gauw weinig keus.Op vrijdag 29 september 2006 22:31 schreef dwarfs het volgende:
[..]
Dit is dus een keuze die je zelf maakt! Wil je in en groot huis met een dure hypotheek wonen ten koste van je kind. Dat is wat je m.i. moet afvragen. Je kunt ook kleiner gaan wonen en minder lux leven.
quote:Dat zeg jij he, niet ik (zie je eigen openingspost).Op vrijdag 29 september 2006 22:42 schreef dwarfs het volgende:
Je reactie slaat niet op de geqoute tekst. Ik respecteer de mening van de opa en oma. Maar mijn ouders willen wel dus waarom zou dat dan niet mogelijk mogen zijn?
quote:Dat zeg ik dus niet, iets beter lezenOp vrijdag 29 september 2006 23:56 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
[..]
Dat zeg jij he, niet ik (zie je eigen openingspost).
quote:Wat zeg je hier dan wel? Want ik lees hetzelfde als Miss_Dynastie...Haar ouders hebben aangegeven dat ze dat absoluut niet zien ziitten, mijn ouders daarentegen wel. Daarom zouden opa en oma dan maar niet mogen oppassen en moet het kind naar een externe opvang, wat mij dus echt helemaal niets lijkt.
quote:Noem mij een slecht wetenschapper, maar ik heb zelf genoeg wetenschappelijk onderzoek gedaan en gelezen om er niet ál te veel waarde aan te hechten. Voor elk bewezen onderzoek is een tegenonderzoek aan te halen/ te doen om bijna exact het tegenovergestelde te bewijzen. Ligt maar net aan de vraagstelling, opzet vh onderzoek en interpratie vd gegevens. Ik vind dergelijke 'bewijzen' (zéker op het sociaal wetenschappelijke vlak) altijd zeer betrekkelijk.
Jaja, weer kort door de bocht, ik weet het...
quote:Neuh, is niet gebaseerd op egoisme in mijn geval. Wél op een heel duidelijke visie/overtuiging.De veronderstelling dat het slecht is voor het kind lijkt dus meer gebaseerd op het egoisme van de ouder dan op de daadwerkelijke ontwikkeling van het kind.
En ja, die verschilt van persoon tot persoon. Ieder heeft zijn eigen motivaties en beweegredenen om al dan niet te kiezen voor KDV. En ik probeer écht om die te respecteren...
quote:Mjah, maar onderzoeken uit scandinavie, uk en amerika die allemaal min of meer hetzelfde aantonen gaan toch op een patroon lijkenOp zaterdag 30 september 2006 10:40 schreef Moonah het volgende:
[..]
Noem mij een slecht wetenschapper, maar ik heb zelf genoeg wetenschappelijk onderzoek gedaan en gelezen om er niet ál te veel waarde aan te hechten. Voor elk bewezen onderzoek is een tegenonderzoek aan te halen/ te doen om bijna exact het tegenovergestelde te bewijzen. Ligt maar net aan de vraagstelling, opzet vh onderzoek en interpratie vd gegevens. Ik vind dergelijke 'bewijzen' (zéker op het sociaal wetenschappelijke vlak) altijd zeer betrekkelijk.
Jaja, weer kort door de bocht, ik weet het...
quote:JOUW visie, dus egoisme. Dat is trouwens niet per definitie slechtNeuh, is niet gebaseerd op egoisme in mijn geval. Wél op een heel duidelijke visie/overtuiging.
quote:Tja, ik zie om mij heen dat kinderen die wel naar het KDV gaan inderdaad voorlopen in taalontwikkeling en sociaal gedrag. Mijn persoonlijke beleving onderbouwt de diverse wereldwijde onderzoeken.En ja, die verschilt van persoon tot persoon. Ieder heeft zijn eigen motivaties en beweegredenen om al dan niet te kiezen voor KDV. En ik probeer écht om die te respecteren...
Er is een actieve oudercommisie en veel ouder participatie. Er worden regelmatig (llerzame) uitstapjes met de kinderen gemaakt naar bv de dierentuin waarbij er minimaal 1 leidster op 2 kinderen is, etc, etc
[ Bericht 90% gewijzigd door MevrouwKoRn op 30-09-2006 11:52:14 ]
quote:Waarom dan wel voor Oma en Opa kiezen en niet voor het KDVOp zaterdag 30 september 2006 11:46 schreef MevrouwKoRn het volgende:
Wat sommigen als argument gebruiken om te kiezen voor een KDV geloof ik niet helemaal.
Een baby kan echt nog niet samen spelen met andere kinderen, of leren delen enz. Waarschijnlijk pikt hij/zij wel dingen op, maar dat kan net zo goed bij opa en oma,
Het linkje wat poejmon net plaatste toont aan dat wanneer je er vanuit gaat of gelooft dat het 'slecht' is dat het kind niet door de moeder verzorgt wordt het niet veel uitmaakt door wie het kind wordt opgevangen.
quote:Maar ik begrijp nooit waarom er zo snel geoordeeld wordt over KDV kinderen. Ik denk dat (praktisch) elke ouder het beste wil voor zijn/haar kind. Daarnaast zijn keuzes soms door noodzaak ingegeven. Persoonlijk denk ik dat het niet gek veel verschil maakt. 'thuisblijf' kindjes zullen zich op andere vlakken beter ontwikkelen dan 'kdv-kindjes' en vica versa. Oordelen over de keuze van een ander, zeker bij zo'n gevoelig onderwerp is natuurlijk erg makkelijkOne of the longest and most detailed studies of UK childcare has concluded that young children who are looked after by their mothers do significantly better in developmental tests than those cared for in nurseries, by childminders or relatives
.[..]
Waarom dan wel voor Oma en Opa kiezen en niet voor het KDV
[/qoute]
Omdat baby bij opa/oma alle aandacht krijgt, een KDV is zo massaal (ok niet overal zijn de groepen groot) en het kindje is nog zo klein,
quote:Maar waarom zou een kind per definitie "alle aandacht" nodig hebben? Even over die opa's en oma's, een groot deel daarvan is bijvoorbeeld opgegroeid in gezinnen die veel groter waren. Vader werkte, en destijds waren werkweken een stuk langer dan nu, dus die droeg niet echt veel bij in aandacht en liefde. Moeder deed het huishouden, wat niet even de stofzuiger door het huis halen was of een voorgesneden groente bereiden, maar luiers uitkoken, vegen, dweilen en aardappels schillen. Tussendoor de kinderen uit elkaar trekken bij de zoveelste ruzie... Exclusieve aandacht? Ja, misschien het kusje voor ze naar bed gingen...Op zaterdag 30 september 2006 12:48 schreef MevrouwKoRn het volgende:
Omdat baby bij opa/oma alle aandacht krijgt, een KDV is zo massaal (ok niet overal zijn de groepen groot) en het kindje is nog zo klein,
Begrijp me goed, ik vind dat iedereen het zelf moet bepalen wat hij/zij belangrijk vindt. Ik denk alleen niet dat het noodzaak is voor een kind dat er altijd, vierentwintig uur per dag, iemand is bij ze, iemand tijd aan hen besteedt. Zolang ze maar voelen dat áls ze iemand nodig hebben, die er ook is. En ik denk dat die persoon er ook op een goed kinderdagverblijf kan zijn.
quote:hoeveel leidsters zitten er eigenlijk bij zo'n groep?Op zaterdag 30 september 2006 13:14 schreef Randa_v het volgende:
Dat het KDV massaal is, is wel zo (groepen van 15, hier). Maar ons kind krijgt er toch wel heel veel lichamelijk contact met de leidsters omdat hij dat nodig heeft. Zijn zorgleidster (vaste leidster) draagt veel met hem rond en knuffelt veel omdat wij Merlijn ook zo opvoeden. Door de borstvoeding en het familiebed is hij juist dat lichamelijke gewend en het is fijn om te weten dat hij het daar ook krijgt.
De peutergroep heeft 13 kinderen op 2 leidsters.
groepen met 15 kinderen, zitten daar dan 4 leidsters op?
quote:Da's dus ongeveer 1 op 4 (en een halve...) Tja, als dat "niet voldoende" aandacht is, dan kan ik nu al zeggen dat heel veel kindjes thúís ook tekort komen. Kindjes met meer dan 2 grote broers/zussen...Op zaterdag 30 september 2006 13:58 schreef E.T. het volgende:
hier zijn het 9 kinderen op 2 leidsters in de babygroep.
Nogmaals, iedereen mag het lekker zelf bepalen en ik denk dat het voor een kind ook zeker belangrijk is dat ouders zich goed voelen bij hun keuze... Maar ik vind dat "aandachtstekortverhaal" wat ver gezocht.
quote:Om met je laatste vraag te beginnen, een kind is waardevoller dan een auto ja. Ik geef mijn auto wel eens aan een wildvreemde mee hoor. Een bekwame vakman bijvoorbeeld als mijn auto naar de garage moet.Op vrijdag 29 september 2006 09:52 schreef dwarfs het volgende:
<knip>
Hetgeen wat er het meest in de buurt komt zijn wat mij betreft de ouder (opa en oma), ook qua normen en waarden en opvatting van de opvoeding.
Kennen jullie deze situatie en zo ja hoe hebben jullie die opgelost? Ik zie het gewoon niet zitten om mijn kind aan een wild vreemde mee te gegeven. Dat doe ik niet eens met mijn auto en wat is nu waardevoller?
Onze dochter gaat 2 dagen per week naar het KDV en 1 dag per week naar opa en oma. Wij vinden het precies goed zo. Ze heeft heel duidelijk behoefte aan omgang met andere kinderen. En opa en oma vinden het leuk om te doen.
Dat die automatisch qua normen en waarden en opvatting over de opvoeding het meest dicht bij de ouders zouden komen ben ik niet met je eens. Daarbij is vaak ook makkelijker tegen een 'vreemde' te zeggen dat je het ergens niet mee eens bent dan tegen ouders/schoonouders.