OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Goede morgen allemaal,
Ik denk dat ik mijn probleem heir maar eens neer moet zetten.
Sinds kort zijn mijn vriendin en ik erover bezig om te gaan proberen kinderen te krijgen. In het kost houd het is, zij stopt met de pil en over een paar maanden gaan we voor het eggie
Niets aan de hand zo zou je denken, maar nu komt het. Het gesprek gaat nu steeds vaker ver de opvoeding, wat begrijpelijk is natuurlijk. We werken allebei maar er valt wel het een en ander te regelen om toch zoveel mogelijk thuis te zijn. Alleen lukt het niet helemaal. Het komt erop neer dat we waarschijnlijk zo'n twee dagen opvang naodig hebben (mits we beiden blijven werken). Ik ben heel erg van de oude stempel denk ik want ik vind dat als wij kiezen voor kinder dan moeten we er zoveel mogelijk zelf zijn voor de kinderen, zo niet dan mag het best 1 of twee dagen naar opa en oma. Voor mij is het eigenlijk uitgesloten dat de kinden naar een opvang gaan o.i.d.. Haar ouders hebben aangegeven dat ze dat absoluut niet zien ziitten, mijn ouders daarentegen wel. Daarom zouden opa en oma dan maar niet mogen oppassen en moet het kind naar een externe opvang, wat mij dus echt helemaal niets lijkt. Ik ben van mening dat een kind vooral de eerste basis jaren zoveel mogelijk bij zijn ouders moet zijn, de liede die die hier krijgt kan ie niet van een ander krijgen. Hetgeen wat er het meest in de buurt komt zijn wat mij betreft de ouder (opa en oma), ook qua normen en waarden en opvatting van de opvoeding.
Kennen jullie deze situatie en zo ja hoe hebben jullie die opgelost? Ik zie het gewoon niet zitten om mijn kind aan een wild vreemde mee te gegeven. Dat doe ik niet eens met mijn auto en wat is nu waardevoller?
Ik denk dat ik mijn probleem heir maar eens neer moet zetten.
Sinds kort zijn mijn vriendin en ik erover bezig om te gaan proberen kinderen te krijgen. In het kost houd het is, zij stopt met de pil en over een paar maanden gaan we voor het eggie
Niets aan de hand zo zou je denken, maar nu komt het. Het gesprek gaat nu steeds vaker ver de opvoeding, wat begrijpelijk is natuurlijk. We werken allebei maar er valt wel het een en ander te regelen om toch zoveel mogelijk thuis te zijn. Alleen lukt het niet helemaal. Het komt erop neer dat we waarschijnlijk zo'n twee dagen opvang naodig hebben (mits we beiden blijven werken). Ik ben heel erg van de oude stempel denk ik want ik vind dat als wij kiezen voor kinder dan moeten we er zoveel mogelijk zelf zijn voor de kinderen, zo niet dan mag het best 1 of twee dagen naar opa en oma. Voor mij is het eigenlijk uitgesloten dat de kinden naar een opvang gaan o.i.d.. Haar ouders hebben aangegeven dat ze dat absoluut niet zien ziitten, mijn ouders daarentegen wel. Daarom zouden opa en oma dan maar niet mogen oppassen en moet het kind naar een externe opvang, wat mij dus echt helemaal niets lijkt. Ik ben van mening dat een kind vooral de eerste basis jaren zoveel mogelijk bij zijn ouders moet zijn, de liede die die hier krijgt kan ie niet van een ander krijgen. Hetgeen wat er het meest in de buurt komt zijn wat mij betreft de ouder (opa en oma), ook qua normen en waarden en opvatting van de opvoeding.
Kennen jullie deze situatie en zo ja hoe hebben jullie die opgelost? Ik zie het gewoon niet zitten om mijn kind aan een wild vreemde mee te gegeven. Dat doe ik niet eens met mijn auto en wat is nu waardevoller?
I am sure that I am unsure of being sure
Netsplitter
#jesuisMasi
Kinderopvang kan zeer goed zijn voor de opvoeding omdat de kleine dan moet leren om speelgoed te delen met andere kinderen...
Heb zelf geen kids, maar ik zou dat zeker doen...
Heb zelf geen kids, maar ik zou dat zeker doen...
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Ik heb Jordy ook altijd het liefst bij familie onder gebracht en tot nu toe is dat ook altijd gelukt, maar nu hij wat ouder is ( lees 1,5 jaar ) begin ik een KDV ook wel tot de opties te zien.
Het contact met kinderen vind ik toch ook wel heel belangrijk en merk dat Jordy daar ook erg van geniet.
Daarbij komt ook dat ik Jordy heb leren kennen en hij weinig tot geen moeite heeft om bij 'vreemde' te blijven en nu zelf ook beter kan laten merken wat hij wil.
Maar soms is het gewoon onmogelijk en dan is het de kunst om een KDV te vinden die aansluit op jou normen en waarden
Het thuisblijven voor de kinderen was vroeger normaal, maar in deze tijd niet altijd meer haalbaar.
Het contact met kinderen vind ik toch ook wel heel belangrijk en merk dat Jordy daar ook erg van geniet.
Daarbij komt ook dat ik Jordy heb leren kennen en hij weinig tot geen moeite heeft om bij 'vreemde' te blijven en nu zelf ook beter kan laten merken wat hij wil.
Maar soms is het gewoon onmogelijk en dan is het de kunst om een KDV te vinden die aansluit op jou normen en waarden
Het thuisblijven voor de kinderen was vroeger normaal, maar in deze tijd niet altijd meer haalbaar.
Tja lastig.
Ik ben ook geen kinderopvangfan. Er zullen best goede tussen zitten hoor, maar idd ik vind het gewoon geen fijn idee om mijn kind daar achter te laten.
Voor ons ligt de oplossing wel bij de beide opa en oma's die beide 1 dag voor hun rekening nemen.
Jammer als de een niet wil en de ander wel.
Waarom dan niet twee dagen bij de ene?
Ik ben ook geen kinderopvangfan. Er zullen best goede tussen zitten hoor, maar idd ik vind het gewoon geen fijn idee om mijn kind daar achter te laten.
Voor ons ligt de oplossing wel bij de beide opa en oma's die beide 1 dag voor hun rekening nemen.
Jammer als de een niet wil en de ander wel.
Waarom dan niet twee dagen bij de ene?
Ik ben van 4 dagen naar 3 dagen werken gegaan. Mijn man werkt fulltime en voelde ook niks voor de kinderopvang, zeker niet voor meerdere dagen. Robin gaat nu 1 dag naar mijn ouders, 1 dag naar mijn schoonouders en 1 dag naar de kinderopvang. En ik moet zeggen: Robin vindt het er geweldig, leuk met andere kindjes spelen. Ik had er in het begin ook wel moeite mee om hem bij vreemden achter te laten, maar Robin had er geen problemen mee en dat maakt het ook een stuk makkelijker. Mocht je voor een kinderdagverblijf gaan, kies er dan wel één waar je echt een goed gevoel bij hebt.
Verliefd, verloofd.. een prachtige knul, getrouwd en nog een mooi ventje erbij! *O*
Mijn afvalstrijd!
Mijn afvalstrijd!
Maar...als je tegen het meegeven aan een wildvreemde bent, hoe doe je dat straks dan met school? Daar staat ook een wildvreemde de hele dag les aan je kind te geven.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
En dat is nu juist niet waar. Kinder kunnen op die leeftijd nog niet leren samen te spelen, ze spelen met elkaar. De sociale fase komt pas een stuk later.quote:Op vrijdag 29 september 2006 09:54 schreef Netsplitter het volgende:
Kinderopvang kan zeer goed zijn voor de opvoeding omdat de kleine dan moet leren om speelgoed te delen met andere kinderen...
Heb zelf geen kids, maar ik zou dat zeker doen...
Ik ben ook niet tegen, maar ik vind dat eerst een goed basis opvoeding gelgd moet worden bij de ouders en vooral de eerste 2 jaar zijn daarin erg belangrijk. Als het kan lopen en praten mag het van mij best naar de peuterspeelzaal of zoiets.
I am sure that I am unsure of being sure
Het gaat me vooral om de eerste paar jaar, deze zijn gewoon erg belangrijk voor een kind. En het gaat nu om de kinder opvang en niet over school, dat is weer een fase verder.quote:Op vrijdag 29 september 2006 10:07 schreef Isabeau het volgende:
Maar...als je tegen het meegeven aan een wildvreemde bent, hoe doe je dat straks dan met school? Daar staat ook een wildvreemde de hele dag les aan je kind te geven.
I am sure that I am unsure of being sure
Netsplitter
#jesuisMasi
Wanneer je wilt dat de kleine een goede eerste paar jaar krijgt moet er iemand thuis zijn en er voor zorgen...quote:Op vrijdag 29 september 2006 10:11 schreef dwarfs het volgende:
[..]
Het gaat me vooral om de eerste paar jaar, deze zijn gewoon erg belangrijk voor een kind. En het gaat nu om de kinder opvang en niet over school, dat is weer een fase verder.
Dus zelf en het niet afschuiven op ouders/grootouders...
Jullie willen kids, dus moet je ook zelf de verantwoordelijkheid nemen...
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Geen broers/zussen die wel kunnen helpen? Ik ken hier wel wat mensen die op hun neefjes en nichtjes passen. Anders idd twee dagen opa en oma A, of zelf ouderschapsverlof oid opnemen het eerste jaar.
Misschien anders een gastouder zoeken? Is net wat meer zoals een gewone thuissituatie dan een kdv.
Misschien anders een gastouder zoeken? Is net wat meer zoals een gewone thuissituatie dan een kdv.
Helemaal mee eens... Dat is ook wat ik het liefst zou willen en waar wat we zo veel mogelijk proberen!quote:Op vrijdag 29 september 2006 10:14 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Wanneer je wilt dat de kleine een goede eerste paar jaar krijgt moet er iemand thuis zijn en er voor zorgen...
Dus zelf en het niet afschuiven op ouders/grootouders...
Jullie willen kids, dus moet je ook zelf de verantwoordelijkheid nemen...
I am sure that I am unsure of being sure
Netsplitter
#jesuisMasi
Thuiswerken?quote:Op vrijdag 29 september 2006 10:33 schreef dwarfs het volgende:
[..]
Helemaal mee eens... Dat is ook wat ik het liefst zou willen en waar wat we zo veel mogelijk proberen!
Geen idee of dat een mogelijkheid is bij een van jullie maar het zou wel een optie zijn...
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Wij hebben juist bewust voor een KDV gekozen en niet voor opa en oma.
Ten eerste willen wij niet afhankelijk zijn van onze ouders. Ouders hebben lang voor ons gezorgd en ik vind dat wij zelf voor een oplossing moeten zorgen. Daarnaast vind ik dat je ouders te veel met de opvoeding van je kind bezig is. Wanneer zij op vakantie gaan, ziek zijn of gewoon niet kunnen (het is en blijft vrijwillig) zitten wij meteen met een probleem.
Socialisering van het kind vind ik uiterst belangrijk. Bij opa en oma zou ons kind nooit met veel kinderen in contact komen. Mijn dochter van bijna 2 heeft het heel erg naar haar zin op het KDV. Deze sluit heel erg aan op onze normen en waarden (ritme en regelmaat). En zij hebben een pedagogisch beleid (Reggio Emilia) wat fantastisch is.
Sterker nog: doordat mijn dochter het zo naar haar zin heeft, is voor mij een reden om te blijven werken. Ik denk wel dat wij het enorm getroffen hebben met het KDV.
[ Bericht 5% gewijzigd door Stiekemurd op 29-09-2006 12:10:07 ]
Ten eerste willen wij niet afhankelijk zijn van onze ouders. Ouders hebben lang voor ons gezorgd en ik vind dat wij zelf voor een oplossing moeten zorgen. Daarnaast vind ik dat je ouders te veel met de opvoeding van je kind bezig is. Wanneer zij op vakantie gaan, ziek zijn of gewoon niet kunnen (het is en blijft vrijwillig) zitten wij meteen met een probleem.
Socialisering van het kind vind ik uiterst belangrijk. Bij opa en oma zou ons kind nooit met veel kinderen in contact komen. Mijn dochter van bijna 2 heeft het heel erg naar haar zin op het KDV. Deze sluit heel erg aan op onze normen en waarden (ritme en regelmaat). En zij hebben een pedagogisch beleid (Reggio Emilia) wat fantastisch is.
Sterker nog: doordat mijn dochter het zo naar haar zin heeft, is voor mij een reden om te blijven werken. Ik denk wel dat wij het enorm getroffen hebben met het KDV.
[ Bericht 5% gewijzigd door Stiekemurd op 29-09-2006 12:10:07 ]
Ook dat is een serieuse optie en dus zeker niet uitgesloten!quote:Op vrijdag 29 september 2006 10:35 schreef poemojn het volgende:
Misschien moet jij dan maar de thuisblijfvader worden
I am sure that I am unsure of being sure
Ik ben zelf vaste oppasmama van 3 lieve klientjes en ze komen liever bij mij dan op de kinderopvang, waar ze ook 1 dag per week naar toe gaan.
Ik pas trouwens bij hun thuis op dus zijn ze lekker in hun eigen omgeving met hun eigen vriendjes en speelgoed.
Ze vinden het heerlijk als ik kom.
Ik pas trouwens bij hun thuis op dus zijn ze lekker in hun eigen omgeving met hun eigen vriendjes en speelgoed.
Ze vinden het heerlijk als ik kom.
Zoals ma kamper piet zegt:
~~ * * eeN DaG NieT LEVEN ~~ IS DaG NieT LacHT TOCHT ? * * ~~
~~ * * eeN DaG NieT LEVEN ~~ IS DaG NieT LacHT TOCHT ? * * ~~
ik snap niet waarom je kind(eren) dan niet bij die ene opa & oma terecht zou(den) kunnen, die zien 't toch wel zitten? al was het maar voor een deel van de dagen dat je opvang nodig hebt. dan kun je voor de rest van de tijd een ander alternatief zoeken.quote:Op vrijdag 29 september 2006 09:52 schreef dwarfs het volgende:
Haar ouders hebben aangegeven dat ze dat absoluut niet zien ziitten, mijn ouders daarentegen wel. Daarom zouden opa en oma dan maar niet mogen oppassen en moet het kind naar een externe opvang, wat mij dus echt helemaal niets lijkt.
mijn kinderen gaan 2 dagen p/w naar een kinderdagverblijf, en 1 dag in de week komen afwisselend mijn ouders/ mijn schoonmoeder oppassen. prima combinatie, ik vind 't echt ideaal. ik zou 't zelfs wat veel vinden als ze 3 dagen bij de opa & oma's zouden zijn eerlijk gezegd, want die zijn echt superlief voor ze maar ze zitten er wel heel erg 'bovenop'. bij 't kdv doen ze weer hele andere ervaringen op en daar hebben ze 't ook heel erg naar hun zin, dat merk je toch wel redelijk snel aan je kind hoor. die ene dag de opa & oma's is voor alle partijen erg leuk. het is voor hen zo niet te belastend en toch zien ze de kinderen lekker vaak en in gewone dagelijkse omgeving.
kinderdagverblijven hebben opgeleide leidsters en moeten aan bepaalde kwaliteitseisen voldoen. er zit wel verschil tussen 't een en 't andere kdv, maar je kunt je van te voren uitgebreid informeren en verschillende kinderdagverblijven met elkaar vergelijken. ook bestaat er nog zoiets als een gastouderbureau. ook daar mag je eerst uitgebreid kennismaken met mogelijke gastouders en kijken of 't klikt, en je kind is dan toch meer in een huiselijke omgeving dan op een kdv.
Als ik écht zou moeten werken (ik doe het dus liever niet zolang de kinderen nog erg klein zijn) zou ik als eerste optie hebben: oma 1 of oma 2 (allebei geen partner helaas), daarna mijn zus (heeft zelf vaak oppaskindjes dus heeft het vaak te druk), daarna een oppas aan huis, daarna een gastgezin, en als laatste optie eigenlijk pas het kinderdagverblijf. Ik denk dat het overigens helemaal geen kwaad kan om ze daar 1 dag in de week onder te brengen als ze wat ouder (lees: geen baby/dreumes meer) zijn én als ze er goed tegen kunnen om drukte om zich heen te hebben.
maar ja, dat is heel persoonlijk...!
maar ja, dat is heel persoonlijk...!
Ik vind je menig absoluut niet ouderwets... Volgens mij heeft het daar namelijk helemaal niks mee te maken. Het heeft met persoonlijke ideeën te maken. En als jij het idee hebt dat het voor jouw kindje het beste is als het de eerste jaren thuis vezorgd wordt en niet naar een Kdv gaat, dan is dat jouw goed recht!
Ik deel die mening overigens niet, omdat ik aan Isa merk dat die ene dag Kdv in de week haar veel goed doet in haar ontwikkeling... En daarbij zou het voor ons niet haalbaar zijn zonder Kdv. We werken beiden een dag in de week van thuis uit, op maandag gaat ze naar Kdv, op woensdag ben ik vrij en op donderdag komt oma. Voor ons de ideale situatie
Ik deel die mening overigens niet, omdat ik aan Isa merk dat die ene dag Kdv in de week haar veel goed doet in haar ontwikkeling... En daarbij zou het voor ons niet haalbaar zijn zonder Kdv. We werken beiden een dag in de week van thuis uit, op maandag gaat ze naar Kdv, op woensdag ben ik vrij en op donderdag komt oma. Voor ons de ideale situatie
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Same here. Daarnaast, opa en oma moeten voor 'het leuke' zijn, imho. Het moet niet een verhaal worden van vandaag MOET je naar opa en oma omdat papa en mama er niet zijn. Wij hebben (nouja, nu nog niet maar straks dus) 2 dagen in de week opvang (KDV). Dat vind ik voor mijzelf nog het maximaal toelaatbare. Ik ben een dag minder gaan werken omdat ik 3 dagen al eigenlijk erg veel vind. Maar ik denk ook wel dat het voor een kind erg goed kan zijn om veel met andere kinderen in aanraking te komen, met andere mensen, ook als voorbereiding op school straks, dan zijn ze ook hele dagen van huis.quote:Op vrijdag 29 september 2006 10:40 schreef Stiekemurd het volgende:
Wij hebben juist bewust voor een KDV gekozen en niet voor opa en oma.
Ten eerste willen wij niet afhankelijk zijn van onze ouders. Ouders hebben lang voor ons gezorgd en ik vind dat wij zelf voor een oplossing moeten zorgen. Daarnaast vind ik dat je ouders te veel met de opvoeding van je kind bezig is. Wanneer zij op vakantie gaan, ziek zijn of gewoon niet kunnen (het is en blijft vrijwillig) zitten wij meteen met een probleem.
"I'm interested in anything about revolt, disorder, chaos, especially activity that appears to have no meaning.
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
wij wouden ook niet dat onze kinderen met kdv of zoiets in aanraking kwamen.
in eerste instantie was het met onze eerste de bedoeling dat ik (moeder) 2 dagen zou gaan werken, en dat papa die 2 dagen thuis zou zijn (eigen bedrijf, dus eigen tijdsindeling). maar door omstandigheden ben ik niet meer gaan werken en zorg nu dus fulltime voor mijn kinderen (inmiddels 2 kinderen)
wij hebben geen opa of oma die op willen passen, en een wildvreemde in ons huis vinden wij ook niks.
in eerste instantie was het met onze eerste de bedoeling dat ik (moeder) 2 dagen zou gaan werken, en dat papa die 2 dagen thuis zou zijn (eigen bedrijf, dus eigen tijdsindeling). maar door omstandigheden ben ik niet meer gaan werken en zorg nu dus fulltime voor mijn kinderen (inmiddels 2 kinderen)
wij hebben geen opa of oma die op willen passen, en een wildvreemde in ons huis vinden wij ook niks.
Ik heb altijd geroepen als ik kinderen krijg dan blijf ik de eerste jaren van de kids thuis. Dus jouw mening is niet ouderwets. Helaas is het voor mij niet uitgekomen. Eerder totaal het omgekeerde. Mijn dochter inmiddels 3 gaat als vanaf dat ze 10 weken oud is naar een gastouder. Een 'oma' bij wie ze zo kind aan huis is dat ze er met alle liefde van wereld naar toe wilt. En die ik voor geen goud zou willen missen. Het is voor mij soms moeilijk te accepteren dat ik zo weinig thuis ben (eigen zaak , 5 dagen per week), maar het plezier dat Fleur bij de oppas heeft en het warme gevoel dat ze me geeft als ik d'r weer kom ophalen, maakt veel goed. Ik zou overigens niet voor een KDV willen kiezen. Maar dat heeft meer de maken met de continuiteit die ze nu krijgt. En de flexibiliteit die ik bij deze gastouder heb.
Als ik echter zou mogen kiezen zou ik het liefst zien dat Fleur maar 2/3 dagen in de week bij de oppas was en de rest van de tijd door mij en mijn man wordt opgevangen. Maar, dat is nu (nog) onhaalbaar. Haar na 3 jaar weghalen bij deze oppas zou ik niet durven. Daarbij zou het me niet eens lukken. Ze kan er van ons huis zo naar blindelings naar toe lopen. En het feit dat ze vraagt of ze er naar toe mag om te spelen, geeft mij in elk geval het goede gevoel dat ik ze niet tekort doe.
In het kort gezegd. Ik ben een voorstander van een gastouder eventueel in combi met grootouders. Die meestal (bij mij niet: mijn schoonouders riepen hetzelfde als bij jou en mijn vader woont op 2 uur rijden) met veel liefde en plezier hun kleinkinderen zien opgroeien.
Als ik echter zou mogen kiezen zou ik het liefst zien dat Fleur maar 2/3 dagen in de week bij de oppas was en de rest van de tijd door mij en mijn man wordt opgevangen. Maar, dat is nu (nog) onhaalbaar. Haar na 3 jaar weghalen bij deze oppas zou ik niet durven. Daarbij zou het me niet eens lukken. Ze kan er van ons huis zo naar blindelings naar toe lopen. En het feit dat ze vraagt of ze er naar toe mag om te spelen, geeft mij in elk geval het goede gevoel dat ik ze niet tekort doe.
In het kort gezegd. Ik ben een voorstander van een gastouder eventueel in combi met grootouders. Die meestal (bij mij niet: mijn schoonouders riepen hetzelfde als bij jou en mijn vader woont op 2 uur rijden) met veel liefde en plezier hun kleinkinderen zien opgroeien.
Ik heb altijd een hekel gehad aan het idee van ouders die hun kinderen naar een creche deden.
Ik vond dat je de verantwoording dan afschoof en dat als je voor kinderen kiest je er ook voor hen moest zijn.
De eerste jaren van hun leven werkte ik dus s'avonds en mijn ex ging overdag naar college zodat er altijd iemand thuis was. En dit was prima te doen, mijn ex kwam thuis voor het eten, we aten samen en daarna ging ik werken. In het weekend deden we zoveel mogelijk gezamelijke dingen.
Helaas is de relatie begin december 2005 stukgelopen en was er ineens geen ruimte meer om alles goed in te plannen. Mijn ex concentreerde zich volledig op zijn studie en ik moest meer gaan werken om rond te kunnen komen. Dit ging niet lukken door alleen s'avonds te werken en mijn ex had/heeft financieel ivm zijn studie geen middelen om mij te ondersteunen. En de opa's en oma's wonen meer dan 100km hier vandaan dus dat was ook geen optie...
Toen was de keus of een uitkering aanvragen of de kinderen (3 en 4jr onderhand) 4 dagen in de week naar de creche van 9:30 tot 17:00. Ik ben bij het cwi geweest om te kijken of ik bijstand kon krijgen, of dat er andere mogelijkheden waren. Maar ik kwam nergens voor in aanmerking omdat ik deeltijd studeer. Ik moest maar met mijn studie stoppen zeiden ze, dan waren er andere mogelijkheden.
De enige overgebleven optie voor mij was om meer te gaan werken, of om te zorgen dat ik ontslagen zou worden en met mijn studie te stoppen om dan een uitkering aan te vragen. (Belachelijk trouwens, want in de huidige situatie omdat ik al werk heb, heb ik dus geen recht op bijstand. En was het advies ga maar meer werken. Maar als ik otslagen zou worden en een uitkering zou aanvragen en via het cwi zou gaan werken dan zou ik maar 20uur hoeven te werken, mits ik mijn studie zou afbreken). Maar oké dat terzijde, dan ga je dus denken. Een uitkering en geen studie maar wel altijd thuis zijn, of werken je studie afmaken en een toekomst kunnen bieden aan je kinderen en jezelf, maar dan wel je kinderen 4 dagen in de week naar de opvang. Ik heb voor het laatste gekozen mede ivm zicht op vooruit gang in de toekomst, maar ik zag er wel enorm tegen op.
Sinds begin 2006 gaan ze nu 4 dagen in de week naar de creche, in het begin was het wel moeilijk omdat het voor de kleintjes natuurlijk ook een hele grote verandering was, papa weg, ineens 4 dagen in de week in een andere omgeving, ik hield mijn hart vast. Maar na 1mnd was alles gewend en nu vinden ze het zelfs erg leuk daar, ze doen elke dag wel iets leuks met de kinderen, er is veel afwisseling, van wandelen in het bos tot appelflappen bakken en ik ben er in berust. Ik was liever thuis geweest als dat mogelijk was, maar kinderopvang is uiteindelijk een prima alternatief, beter dan ik altijd had gedacht toen ik nog geen ervaring had met kinderdagverblijven.
Wat ook wel weer wat zegt hoe makkelijk we met zijn allen aannames doen als we de andere situatie niet kennen. Ik zou zeggen ga eens kijken hoe het er aan toe gaat op zo'n kinderverblijf en praat eens met ouders die hun kinderen daar brengen. Ga na wat hun motivatie is om hun kind naar de opvang te brengen, wat ze als voordelig ervaren en wat als nadelig. Het is nml. zo makkelijk om te zeggen dat iets niet goed is vanuit puur je gevoel en wat je van huis uit hebt meegekregen, terwijl het uiteindelijk allemaal toch wellicht anders blijkt te zijn als je het eenmaal ervaren hebt.
Groetjes Logi
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-09-2006 13:40:02 ]
Ik vond dat je de verantwoording dan afschoof en dat als je voor kinderen kiest je er ook voor hen moest zijn.
De eerste jaren van hun leven werkte ik dus s'avonds en mijn ex ging overdag naar college zodat er altijd iemand thuis was. En dit was prima te doen, mijn ex kwam thuis voor het eten, we aten samen en daarna ging ik werken. In het weekend deden we zoveel mogelijk gezamelijke dingen.
Helaas is de relatie begin december 2005 stukgelopen en was er ineens geen ruimte meer om alles goed in te plannen. Mijn ex concentreerde zich volledig op zijn studie en ik moest meer gaan werken om rond te kunnen komen. Dit ging niet lukken door alleen s'avonds te werken en mijn ex had/heeft financieel ivm zijn studie geen middelen om mij te ondersteunen. En de opa's en oma's wonen meer dan 100km hier vandaan dus dat was ook geen optie...
Toen was de keus of een uitkering aanvragen of de kinderen (3 en 4jr onderhand) 4 dagen in de week naar de creche van 9:30 tot 17:00. Ik ben bij het cwi geweest om te kijken of ik bijstand kon krijgen, of dat er andere mogelijkheden waren. Maar ik kwam nergens voor in aanmerking omdat ik deeltijd studeer. Ik moest maar met mijn studie stoppen zeiden ze, dan waren er andere mogelijkheden.
De enige overgebleven optie voor mij was om meer te gaan werken, of om te zorgen dat ik ontslagen zou worden en met mijn studie te stoppen om dan een uitkering aan te vragen. (Belachelijk trouwens, want in de huidige situatie omdat ik al werk heb, heb ik dus geen recht op bijstand. En was het advies ga maar meer werken. Maar als ik otslagen zou worden en een uitkering zou aanvragen en via het cwi zou gaan werken dan zou ik maar 20uur hoeven te werken, mits ik mijn studie zou afbreken). Maar oké dat terzijde, dan ga je dus denken. Een uitkering en geen studie maar wel altijd thuis zijn, of werken je studie afmaken en een toekomst kunnen bieden aan je kinderen en jezelf, maar dan wel je kinderen 4 dagen in de week naar de opvang. Ik heb voor het laatste gekozen mede ivm zicht op vooruit gang in de toekomst, maar ik zag er wel enorm tegen op.
Sinds begin 2006 gaan ze nu 4 dagen in de week naar de creche, in het begin was het wel moeilijk omdat het voor de kleintjes natuurlijk ook een hele grote verandering was, papa weg, ineens 4 dagen in de week in een andere omgeving, ik hield mijn hart vast. Maar na 1mnd was alles gewend en nu vinden ze het zelfs erg leuk daar, ze doen elke dag wel iets leuks met de kinderen, er is veel afwisseling, van wandelen in het bos tot appelflappen bakken en ik ben er in berust. Ik was liever thuis geweest als dat mogelijk was, maar kinderopvang is uiteindelijk een prima alternatief, beter dan ik altijd had gedacht toen ik nog geen ervaring had met kinderdagverblijven.
Wat ook wel weer wat zegt hoe makkelijk we met zijn allen aannames doen als we de andere situatie niet kennen. Ik zou zeggen ga eens kijken hoe het er aan toe gaat op zo'n kinderverblijf en praat eens met ouders die hun kinderen daar brengen. Ga na wat hun motivatie is om hun kind naar de opvang te brengen, wat ze als voordelig ervaren en wat als nadelig. Het is nml. zo makkelijk om te zeggen dat iets niet goed is vanuit puur je gevoel en wat je van huis uit hebt meegekregen, terwijl het uiteindelijk allemaal toch wellicht anders blijkt te zijn als je het eenmaal ervaren hebt.
Groetjes Logi
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-09-2006 13:40:02 ]
Precies, onze dochter gaat ook 2 dagen ook dat vind ik het maximale. Zelf werk ik 3 dagen en papa is woensdag altijd thuis.quote:Op vrijdag 29 september 2006 12:34 schreef Jarno het volgende:
[..]
Same here. Daarnaast, opa en oma moeten voor 'het leuke' zijn, imho. Het moet niet een verhaal worden van vandaag MOET je naar opa en oma omdat papa en mama er niet zijn. Wij hebben (nouja, nu nog niet maar straks dus) 2 dagen in de week opvang (KDV). Dat vind ik voor mijzelf nog het maximaal toelaatbare. Ik ben een dag minder gaan werken omdat ik 3 dagen al eigenlijk erg veel vind. Maar ik denk ook wel dat het voor een kind erg goed kan zijn om veel met andere kinderen in aanraking te komen, met andere mensen, ook als voorbereiding op school straks, dan zijn ze ook hele dagen van huis.
Ik ben van 5 naar 3 dagen werken gegaan. Mijn vriend werkt 4x 9 en is op maandag vrij. Ik ben op dinsdag en donderdag vrij en Amber gaat op woensdag naar mijn ouders en op vrijdag naar mijn schoonouders. Het hele idee van een kdv staat mij persoonlijk niet aan. Als Amber wat groter is gaat ze wel naar een psz.
WIj hebben het eerst aan onze ouders gevraagd of ze het wilden. Ze wilden het maar al te graag. Als ze nee hadden gezegd was een KDV hier wel aan de orde geweest. Mijn vader is met pensioen en die vind het geweldig om zijn kleindochter 1 dag in de week te hebben. Hij gaat overal met haar naartoe, laat haar aan iedereen zien, hij is zo trots als een pauw!
Amber krijgt op deze manier een hele goede band met opa's en oma's en dat vinden wij heel belangrijk. Aangezien Amber in het begin heel veel huilde en ook heel veel aandacht opeiste ben ik blij dat ze niet naar een kdv hoefde.
Ik heb 2 vriendinnen, allebei met kind en allebei werkzaam op een KDV en die doen hun kind echt niet naar een KDV...
WIj hebben het eerst aan onze ouders gevraagd of ze het wilden. Ze wilden het maar al te graag. Als ze nee hadden gezegd was een KDV hier wel aan de orde geweest. Mijn vader is met pensioen en die vind het geweldig om zijn kleindochter 1 dag in de week te hebben. Hij gaat overal met haar naartoe, laat haar aan iedereen zien, hij is zo trots als een pauw!
Amber krijgt op deze manier een hele goede band met opa's en oma's en dat vinden wij heel belangrijk. Aangezien Amber in het begin heel veel huilde en ook heel veel aandacht opeiste ben ik blij dat ze niet naar een kdv hoefde.
Ik heb 2 vriendinnen, allebei met kind en allebei werkzaam op een KDV en die doen hun kind echt niet naar een KDV...
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
|
|
