To Kanker or not to kanker...

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2006 18:16 schreef Mukie het volgende:

[..]

euj wij willen foto's heur
Tis tenslotte Kasta

Nah, ben inmiddels thuis .

Kreeg zojuist een computer thuis neergezet, die ga ik dus eerst even fixen en daarna zal ik even een verslagje typen als ik dat voor 20:00 nog red...

En ooooooeeh, spannend, heeft ie foto's of niet? . .

[ Bericht 4% gewijzigd door kastanova op 06-10-2006 18:57:55 ]

Ok, here we go:

7:45 opstaan, eerst even kijken in dit topic of zich nog hobby-fotografen gemeld hadden, daarna de eerste peuk direct maar even in de hens (onder het motto; als we dan toch bezig zijn met kanker, doe er dan ook maar longkanker bij) om vervolgens ook direct maar ff een bak koffie in te schenken.
Oftewel, relaxed opstaan, Kasta-style .

En tja, hoe fucked up het ook moge klinken, als er dan toch iemand aan m'n ballen gaat zitten, dan toch in ieder geval met stijl, dus trok ik richting de badkamer voor een uitgebreide scheerbeurt.
De baard was ook weer eens aan de beurt, dus die eerst maar even waarna de rest al snel volgde om uiteindelijk te eindigen met m'n keitoffe en -lekkere axe-shampoo voor het geval de aantrekkelijke verpleegster ook weer van de partij zou zijn.

En hop, daar gleed ik alweer in m'n speciaal voor de gelegenheid aangeschafte, nieuwe Björn Borg's .

_{Geen idee waar ik op het moment van kopen met m'n gedachten zat... Immers, wtf heb je aan een toffe boxer als je je geheel uit dient te kleden voor een scrotum echo. Maar hé, dat mocht de pret niet drukken .}

Nah, ik was er helemaal klaar voor, geheel fris en fruitig, gladgeschoren en de zuster zal waarschijnlijk gedacht hebben dat Kerstmis vroeg kwam dit jaar .



Voor de frigide lezeresjes zonder noemenswaardige bedervaring ben ik zelfs nog even zo vriendelijk geweest om aan te wijzen waar het allemaal om draaide .

Hé fuck, 9:36 al terwijl ik 9:45 de afspraak heb, dus hup, nog snel even een blikkie red bull uit de koelkast en racen...
En verrek, ik was nog redelijk op tijd ook .
Ik mocht direct plaatsnemen en na 5 minuten zag ik al iemand de omkleedruimte binnentreden vanuit de echoruimte.
Je zág iemand binnentreden?

Ja inderdaad .
En ik zou dan ook direct even van de gelegenheid gebruik willen maken om dat gerimpelde lijk er op te wijzen dat het toch echt beter voor iedereen is om de deur te sluiten wanneer je je omkleedt.
Nah, elk nadeel hep z'n voordeel; m'n eventuele zenuwingen waren dankzij het uitzicht geheel verdrongen door de kokhalsneigingen .

Nah, oude graftak was weg, dus mijn beurt...
De deur zwaaide open én..... *tromgeroffel* ....de beeldschone verpleegster van de vorige keer stond in de deuropening .
"Meneer Blokhuis, u mag binnenkomen en uw broek en ondergoed uittrekken ."
Ik vergat dankzij haar betoverende stem spontaan dat ik in het ziekenhuis stond, schopte m'n schoenen uit en deed wat ze me opdroeg .

En toen... *KLABENG* Ik ontwaakte uit de droom ( . ), dacht spontaan weer aan het topic en de volgende quote:

quote:

Op woensdag 4 oktober 2006 23:30 schreef kastanova het volgende:
En om nu met de broek op je enkels én een fototoestel in je hand de ruimte binnen te komen lopen, dát gaat zelfs mij te ver .

Euuuuuuhm, wat kan me in godsnaam gebeuren als ik het wél doe? .
Willen ze me laten arresteren? .
Nah, qua dwangbuizen bevindt ik me in een gevaarlijke omgeving, maar hé, fuck it .

Dus ik naar binnen: "Ejeuuuh, vreemde vraag misschien, maar m'n moeder heeft vroeger zelf ook in het ziekenhuis gewerkt en is nogal geinteresseerd in het hele gebeuren, dus zou het een probleem zijn als ik een paar fotootjes schiet?"
Tja, de vorige keer werkte het "medische vriendin" verhaal ook, maar aangezien het dit keer toch ietwat lastiger was dan een simpel kopietje leek me het aandoenlijke "M'n moeder" verhaal ietwat doeltreffender .

Whehehe, die blik van dat mens .

Anyway, nee, was geen mogelijkheid . .
Kasta: "Euuuuhm, (damn it, moet toch íets hebben) is het dan mogelijk om een printje of iets dergelijks van de echo te krijgen?"
Tja, printjes deden ze tegenwoordig niet meer aan, maar het was eventueel wél mogelijk om het op cd te krijgen, maar daar waren wel kosten aan verbonden.
Kasta: Whehehe, bij een filmpje van m'n balzak kijk ik niet op een paar centen hoor .

Maar toch, het bleef knagen, dus terwijl ik daar op tafel lag toch nog even subtiel doorgevraagd:
"Leidt het de dokter af? Is dat schadelijk voor de apparatuur dan? etc."
Totdat ze op een gegeven moment niet meer wist wat ze moest zeggen en dus maar reageerde met:
"Vraag het hem anders zelf maar, hij komt er zo aan..."
Okidokie .

Nah, het "normale" verhaal werkte niet, dus besloot ik het nog iets mooier te brengen...
Dus bij binnenkomst van de chirurg:
*handje schudden* (nu kon het nog veilig . )
En weer hetzelfde riedeltje met deze keer een toefje slagroom: "Misschien een vreemde vraag, *puppyoogjes opzet*, maar m'n moeder heeft hier ook altijd op het ziekenhuis gewerkt (heeft ze ook daadwerkelijk, administratie op het lab, maar hé, dat hoeven zij niet te weten .) en aangezien ze altijd alle details wil weten en ik het nooit zo goed en uitgebreid uit kan leggen.... Zou het mogelijk om een paar fotootjes te maken zodat ze het zelf kan zien?"
Chirurg: Euuuuh, ok... .
Kasta: Vette shizzle .
En hop, als een naakt kindje op een warme zomerdag in een pedofielvrije omgeving sprong ik van de tafel af, trippelde naar de kleedruimte om m'n gsm uit de broek te halen, een perplexe verpleegster en chirurg achterlatend.

Hup, vaseline op m'n zak, ik ben er klaar voor .

En de nog steeds lichtelijk verwarde chirurg deed zijn ding...
Na even glijden en paar dingetjes invoeren op de computer ging hij alweer naar de volgende bal...
Waarna de verwarring toch groter bleek te zijn dan ik dacht...
Chirurg: "En dan ga ik nu naar je rechterbal... . Euuuh... Wacht ff... Dat is voor mij rechts... Ik heb je rechterbal net al gehad... Damn it, heb ik het zojuist verkeerd ingevoerd...
Kasta: Nah, geeft niks joh, ik ga toch nergens naartoe .

En hup, daar ging hij alweer...
En ach, als hij er dan toch de tijd voor neemt, dan moet hij ook niet zeuren als ik van de gelegenheid gebruik maak om toch maar weer ff een fotootje te schieten.
Et voilá, de voor onmogelijk gehouden foto .
Aangezien hij zijn handen vol had (whehehehe . ) heb ik niet meer gevraagd of de lamp wat feller kon, maar ach, duidelijk genoeg lijkt me:



_{Tja, helaas dames (en eventueel heren), maar m'n pik op het internet zetten gaat me toch nog nét iets te ver, dus jullie zullen het met een stukje balzak moeten doen .}

Die was dus in ieder geval in de pocket en ach, ik had de cam nu toch al in m'n handen, dus dan kan ik net zo goed nog wat meer leuke plaatjes schieten van de echo zelf.
En zie hier, mijn linkerteelbal in volle glorie .



Nah, idd, vrij saai, dus hup, het ijs was immers toch al gebroken toen hij m'n zak insmeerde: "Hmmmmz, daar valt eigenlijk nog vrij weinig op te zien, zitten er geen geinige snufjes op dat ding?"
Chirurg: "Whehehe, wacht maar ff dan..."
En *ploing*, daar verschenen de leuke kleurtjes al, hetgeen de bloeddoorvoer bleek te zijn .



Nah, toen waren we ook wel uitgespeeld en vroeg ik hem maar ff wat hij er van vond...
En wat antwoorde die droogkloot? "Het zijn behoorlijk mooie ballen"
Dus daar kon ook maar 1 logische reactie op volgen: " I know, ik ben er ook behoorlijk zuinig mee ."
Maar hé, ik was er niet om complimenten te ontvangen over m'n ballen, dus toch nog maar even doorvragen: "Maarreuh, kunt u er al wat over zeggen? Gezwellen? Kwaadaardig?"
Chirurg: Nah, op zich wel... Waarna er een heel riedeltje volgte over voorschriften, begeleiding en dat dergelijke mededelingen door m'n eigen arts gedaan dienden te worden.
Hetgeen ik op mijn beurt weer toucheerde met een riedeltje over werk, druk, deadlines, etc.

Nah, uiteindelijk was hij het wel met me eens dat het nogal nutteloos was om alleen voor 1 verlossend woordje terug te komen maandag dus kwam hij met de schitterende woorden: "U meneer, heeft volledig gezonde teelballen..."

Ah kijk, daar deed ik het voor en hij reikte me een washandje toe om me schoon te maken en te bedekken...
Kasta: "Whehehe, niet nodig, de zuster had me al een complete handdoek gegeven (no shit . ."

Nah, nog even nagebabbeld over de knobbel in m'n borst en uiteindelijk maar besloten om de afspraak van maandag dan maar even te veranderen in een "telefonisch consult"
Babbel ik dan met m'n eigen dokter wel even over hoe we het gaan doen als de knobbel en de bijbehorende pijn er over een tijdje nog zit...

Anyway, ik ben geheel kankervrij en de computer is gefixed, dus nu snel even wat eten naar binnen duwen en dan zal ik het eens op een zuipen zetten .