Hoe gaat het met de moeders? Deel 27

Voor Cattie: Is dit een foto van een slechte moeder?

Dacht het niet, de liefde spat er vanaf.
En ik heb me de tering gezocht naar deze foto om maar mijn punt te maken.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 13:30 schreef Ingrid19 het volgende:

[..]

Wat je beschrijft, zo voel ik me de laatste tijd vaak. Misschien moet ik toch maar hulp zoeken dan.

Je klinkt iig positief!

2 weken geleden ging je het maatschappelijk werk al bellen, wat is daar toen dan mee gebeurd?

quote:

Op vrijdag 15 september 2006 12:15 schreef Ingrid19 het volgende:
Ga zo maatschappelijk werk bellen.

Zeg moeders die zich zo'n slechte moeder voelen: dutchie heeft helemaal gelijk met die sprekende foto van Cattie. Van jullie is er vast ook wel zo'n foto te vinden, en jullie zijn aan het posten en lezen in OUD!. Dat betekent dat jullie betrokken ouders zijn, die willen lezen en schrijven over (jullie) kinderen. Meer dan de liefde van betrokken ouders kan een kind zich niet wensen!! Jullie doen het veel en veel beter dan je denkt!

Cattie, je bent absoluut geen slechte moeder!! Kijk eens naar die foto! Die is super! De liefde tussen moeder en kind is zooo goed zichtbaar!!

Ingrid, je moet echt hulp gaan zoeken anders zak je alleen maar verder in de spiraal! Ga eventueel praten met een sociaal psychiatrisch verpleegkundige (heeft mijn goed geholpen). En probeer toch iets voor jezelf te gaan ondernemen. Je bent dan wel moeder, maar naast moeder ben je ook nog vrouw van Djeez en je bent Ingrid! Misschien kan je 1 keer per week Kim naar je moeder brengen en dan kan jij een dagje lekker Ingrid zijn ipv alleen maar mamma! Er zijn ook trainingen om over je faalangst heen te komen!

Ik heb misschien makkelijk praten, maar ik heb ook in dat schuitje gezeten dat ik even niet meer wist waar ik het zoeken moest en door praten ben ik heel ver gekomen!

Je kunt het!!

cattie, ik heb je ontmoet en je bent wel zo'n lieve mama!

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 22:23 schreef dutchie het volgende:
Voor Cattie: Is dit een foto van een slechte moeder?
[afbeelding]
Dacht het niet, de liefde spat er vanaf.
En ik heb me de tering gezocht naar deze foto om maar mijn punt te maken.

Dank je wel!
Jullie zijn allemaal lief!
Ik voel me vandaag alweer een stuk beter. Ive zit volgens de leidsters op het kdv de hele tijd te lachen, dus hij vindt het niet erg en ik ben een leukere moeder als ik werk. Dus gaat Ive lekker naar het kdv, werk ik lekker en ben ik wel een goede moeder. Punt.

quote:

Op zaterdag 30 september 2006 12:05 schreef Vicky het volgende:

Ingrid, je moet echt hulp gaan zoeken anders zak je alleen maar verder in de spiraal! Ga eventueel praten met een sociaal psychiatrisch verpleegkundige (heeft mijn goed geholpen). En probeer toch iets voor jezelf te gaan ondernemen. Je bent dan wel moeder, maar naast moeder ben je ook nog vrouw van Djeez en je bent Ingrid! Misschien kan je 1 keer per week Kim naar je moeder brengen en dan kan jij een dagje lekker Ingrid zijn ipv alleen maar mamma! Er zijn ook trainingen om over je faalangst heen te komen!

Ik heb misschien makkelijk praten, maar ik heb ook in dat schuitje gezeten dat ik even niet meer wist waar ik het zoeken moest en door praten ben ik heel ver gekomen!

Je kunt het!!

Hoe kom ik in contact met een sociaal psychiatrisch verpleegkundige? Wordt dat vergoed?
Faalangsttraining heb ik me al vaker voor aangemeld. Maar hier in de buurt is er geen groep die bij mij past. Helaas. Ik ga maandag een afspraak bij de ha maken. Ik moet toch voor mijn heuo heen, waar ik nog steeds veel last van heb. Dan kaart ik het probleem aan en dan kijken wat hij/zij zegt.
En woensdag is er een inloopspreekuur van het mw, daar moet je eerst heen, voordat je verder terecht kan.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 23:09 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

2 weken geleden ging je het maatschappelijk werk al bellen, wat is daar toen dan mee gebeurd?
[..]

ik durfde niet en toen ik uiteindelijk wel belde, nam er niemand op.
Verder niks mee gedaan. Maar het gevoel blijft en gaat niet weg, dus toch maar er achteraan gewwest en uitgevonden dat er dus inloopspreekuur is op woensdag en vrijdag.

quote:

Op zaterdag 30 september 2006 13:46 schreef Ingrid19 het volgende:

[..]

Hoe kom ik in contact met een sociaal psychiatrisch verpleegkundige? Wordt dat vergoed?
Faalangsttraining heb ik me al vaker voor aangemeld. Maar hier in de buurt is er geen groep die bij mij past. Helaas. Ik ga maandag een afspraak bij de ha maken. Ik moet toch voor mijn heuo heen, waar ik nog steeds veel last van heb. Dan kaart ik het probleem aan en dan kijken wat hij/zij zegt.
En woensdag is er een inloopspreekuur van het mw, daar moet je eerst heen, voordat je verder terecht kan.

ik kwam er via de ha mee in contact.

quote:

Op zaterdag 30 september 2006 13:54 schreef Vicky het volgende:

[..]

ik kwam er via de ha mee in contact.

Aha. Dan zal ik dat ook navragen.

Het zit me weer mee. Twee dagen niet gevloeid, ben ik ongesteld. Ik hoopte zo het half jaar te halen, maar het is nu op de dag af zes weken. Gelukkig maar dat al drie verloskundigen me hebben verteld dat je vlak na de bevalling al vruchtbaar kunt zijn. Moet ik daar maar eens achteraan.

Fietsen ging wel perfect. Op mijn conditie na dan.

Wanneer kregen jullie 'het moedergevoel'? Ik heb dat nog steeds niet geloof ik en vind het nu wel een keer tijd worden.

Tja, wat is het moedergevoel?
Ik had wel van het allereerste moment dat ik Ive zag: "dat is mijn baby en die hoort bij mij". Het voelde direct heel erg goed. Maar of dat het moedergevoel is?

Yppy, ik had dat met Liam ook helemaal niet, er is in de loop van de tijd een band op gebouwd omdat je elkaar leert kennen enzo, de liefde groeide zeg maar. Nu met ezra had ik het wel meteen, maar ik denk zelf dat dat komt omdat ik al mama was.

met deze moeder gaat het goed ik ben nu 7.5 kg afgevallen en weeg nu net zoveel als 3 jaar geleden nog 1 kg en ik ben onder de 100
ik ben blijhijjjjjjjj, echt blijhijjjjj
nog 20.9 kg te gaan

Ik ben nu ook moeder!
Raar, vreemd, onwerkelijk, doodeng, en soms ook heel vanzelfsprekend.
Wat een wonder dat Eva soms ligt te huilen, en dan bij mij onmiddellijk stil is. Zij kent mij nu beter dan ik haar denk ik. Ik moet haar nog helemaal leren kennen.
Soms vliegt het me ook aan, vooral als ze even huilt. We hadden het ook goed zonder haar. Maar als ik haar dan vast heb, ben ik zo verliefd, dan maakt alles niets meer uit

Lichamelijk gaat het eigenlijk boven verwachting. Ik loop aardig rond, kan al best veel weer. Alleen overeind komen uit bed is lastig met een operatiewond en veel stuwing (hoewel dat minder wordt). Slapen is lastig. Mijn hoofd loopt over!

_{ik hoop hier wel vaker te posten en dan ook op jullie te reageren, nu ben ik nog niet helemaal bijgelezen..}

Deze moeder merkt de laaste dagen dat de prikkelbare darm klachten erger worden, aangezien ze bij mij ook erg hormoongerelateerd zijn had ik ook zoiets van hoe bijna ontzwangerd. Zat vannacht met diaree op de wc en Merlijn mee op schoot. Hij pikt het namelijk niet dat mamma zo maar verdween en pappa was niet goed genoeg, dus was dat huilen. Vandaag heel weinig gegeten maar ik voelde me wel beter, langzaam weer opbouwen met eten en hopen dat het goed blijft gaan. Ik vind het de laatste tijd wel moeilijk, het eenkennige van Merlijn, het constant hangen bij mij en het hem niet af kunnen geven. Hij vindt het prima bij pappa zolang ik er niet ben, maar ben ik er wel hangt hij heel erg aan mij. Is natuurlijk wel lekker, maar af en toe iets minder is ook goed.

Het moedergevoel... poeh.... op sommige dagen is dat er hier gewoon niet. Dat zijn de dagen dat Kai alleen maar loopt te miepen en piepen. Dan vind ik er helemaal niks aan en vraag ik me af waar ik in godsnaam aan begonnen ben Gelukkig zijn die dagen er bijna niet meer. Eén klein lachje of grapje kan alles in één keer goedmaken. Maar ook hier heeft het even geduurd voordat ik besefte dat ik gewoon iemands moeder ben. Dat ik de verantwoordelijkheid heb voor een kind. Nog steeds als ik een buurkindje "Kai z'n moeder" hoor roepen duurt het even voor ik door heb dat hij het tegen mij heeft. Ja, dat ben ik inderdaad en dat blijf ik mijn hele leven lang "Kai z'n moeder"

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 15:11 schreef YPPY het volgende:
Wanneer kregen jullie 'het moedergevoel'? Ik heb dat nog steeds niet geloof ik en vind het nu wel een keer tijd worden.

Oh meid, je hebt het al lang . Het is misschien anders als de boekjes omschrijven, maar als ik jouw posts lees, hoef je je over dat moeder gevoel echt geen zorgen te maken hoor!

welkom Linda856763!

Pfieuw ik ben kapot zeg! drie dagen achter elkaar keihard gewerkt en vandaag was het weer even mijn laatste dag ( ben nu 5 dagen vrij jeujjj!!)
Vandaag lostte ik mijn man af die een dienst na mij had, en Daniël is uuuuren wakker geweest .. alleen maar huilen, en hij werd alleen maar stil als ik hem op mijn arm nam en rondliep.
Ik kon gewoon niet meer. Voor het eten een hazelsaapje gedaan terwijl hij naast me lag te jammeren.
Ik moest steeds de speen terugdoen, maar ik heb wel even kunnen slapen...
Nooit gedacht dat ik dat zou kunnen, naast een huilende baby slapen, maar ik was écht heel erg moe..
Ik geloof dat ik wat te hard van stapel ben gelopen.. een bevalling is niet niks, en ik werk zeker zo hard en zoveel als voorheen.

gelukkig heb ik een geweldig stel schoonouders die een lekker bordje eten voor me over hadden en die Daniël vast hielden als hij weer huilde
Nu slaapt hij eindelijk..

Noem mij maar Linda hoor! die 856763 heeft Fok er zelf bijbedacht omdat er al een andere Linda was blijkbaar...

Zielig hoor, zo'n huilend hoopje mens. Sterkte Nanalune!

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 21:31 schreef linda856763 het volgende:
Noem mij maar Linda hoor! die 856763 heeft Fok er zelf bijbedacht omdat er al een andere Linda was blijkbaar...

Zielig hoor, zo'n huilend hoopje mens. Sterkte Nanalune!

okey Linda

Ja tis inderdaad wel zielig zo'n klein baby'tje wat huilt, je weet gewoon niet wat er aan de hand is.
En op de 1 of andere manier komt er steeds een stoot adrenaline vrij als hij huilt, dát is gewoon heel vermoeiend.

Moeilijk Randa, dat eenkennige. Dat is toch zo'n tijd waar ze allemaal doorheen gaan. Of is het een sprongetje?

Dat weet ik niet Leah. Als ik zie hoe J. is met Anna en hoe hij daarvan kan genieten. Dat heb ik niet. Ik doe veel met haar, maar dat is omdat ik weet dat goed is, maar het is niet een soort van oer-instinct. Misschien hormonen ofzo, het is natuurlijk ook onduidelijk wat dat iets is.

Githa, bedankt voor het aanbod

Kozakken Dat zal wel lukken denk ik

YPPY, ik heb vandaag 3 uur gewerkt (en dat ging wel redelijk, maar ik ben wel erg moe nu) en donderdag ga ik weer 3 uur werken en dan kijk ik met mijn leidinggevende hoe we het volgende week gaan doen. In eerste instantie wilde zij dat ik gewoon weer 50% kwam werken (= 3x4 uur), maar dat werkte niet en gaf zoveel stress dat ik helemaal niet kwam, dus dit werkt veel beter.

Ingrid, idd gewoon even aankaarten bij je ha. Ik heb aan de bel getrokken toen ik merkte dat ik eigenlijk alleen m'n bed uit kwam op Robin eten te geven en zo sukkelde ik verder en ik wilde voorkomen dat ik zelfs dat niet meer zou doen. En net als Viicky, praat ik met een SPV-er (en nog dezelfde ook ) en ik slik anti-depressiva. Sterkte

Cattie, je bent echt geen slechte moeder hoor. Het is ook fijn om af en toe geen mama of vriendin/vrouw te zijn, maar gewoon cattie. En de eerste keren je kindje wegbrengen naar "vreemden" is ook moeilijk _{ik presteerde het Robin gewoon maar niet te brengen om te wennen, want ik wilde er niet aan wennen}

Martineke Ik herken zooo wat je bedoelt!! Ik zit sinds vorige week ook onder de 100, voor het eerst sinds jaaaaaaaaaaren. Ben dit jaar 10 kg afgevallen Nog 25 te gaan minimaal

En dat moeder gevoel.. soms kan ik niet meer geloven dat Robin uit mij is gekomen, omdat hij al zo een grote knul is en het lijkt allemaal zo lang geleden. Maar zodra hij op m'n buik lag na de bevalling was hij mijn kindje.. eigenlijk in mijn buik ook al

FF snel. Ben naar de ha geweest. Ik ben wel depressief. Wel redelijk licht.
Ik heb nu medicijnen. amitriptyline. Dat moet ook met het slapen helpen.
Voorlopig nog niet praten met een psych oid. Eerst kijken of de medicijnen werken.
Nu ga ik Kim troosten!