geen kans voor gehandicapte?

Overigens zit ik zelf de laatste tijd (weliswaar tijdelijk, en niet gehandicapt) regelmatig in een rolstoel. En ik heb nog steeds sjans hoor!
Ik heb niet het idee/gevoel dat ik nou zo anders word benaderd dan wanneer ik gewoon loop.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 08:34 schreef dawg het volgende:
_{alles goed met jou en de kleine, als ik vragen mag, Moonah?}

_{Tuurlijk mag je dat vragen! Hij zit er nog hoor.
Niet schrikken als je klikt.}

quote:

Op woensdag 27 september 2006 07:35 schreef Neverending het volgende:

[..]

Hahaha, voor een jong meisje is dat wel stoer... Maar come on, een jongen met glinstersteentjes aan zijn krukken

Ik ben 26...
Het was alleen even om te laten zien wat je met krukken kunt doen.
Hij kan ze ook rood spuiten en er miniferrari's op plakken of verchromen of of zwart met doodskoppen offe.... de mogelijkheden zijn eindeloos als je een beetje creatief bent.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 03:17 schreef Vitalogy het volgende:

[..]

Nou ik denk eigenlijk dat je beter kan accepteren dat mensen over het algemeen alles behalve heiligen zijn. Het is niet zijn probleem dat 9 van 10 mensen bij een hint van een handicap al op zijn minst denkt dat het iig lastig is.
En dan spreek ik het nog positief uit.

Een cynische houding uitstralen zal natuurlijk ook niet helpen, maar TS geeft ook aan een positieve instelling er op na te houden. Wat mij betreft hoeft er dan ook niet van die Dr Phill levenswijsheden verkocht te worden zoals wees positief naar de wereld en de wereld is positief naar jou....la die da die da

Precies, dat de meeste mensen niet verder kijken dan hun neus lang is, is een feit. Als je een in het oog springende handicap hebt, dan wordt het lastiger zonder dat je er wat aan kan doen.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 09:58 schreef Moonah het volgende:
Overigens zit ik zelf de laatste tijd (weliswaar tijdelijk, en niet gehandicapt) regelmatig in een rolstoel. En ik heb nog steeds sjans hoor!
Ik heb niet het idee/gevoel dat ik nou zo anders word benaderd dan wanneer ik gewoon loop.
[..]

_{Tuurlijk mag je dat vragen! Hij zit er nog hoor.
Niet schrikken als je klikt.}

Wauw. Is het geen tweeling? Ik heb er niet zoveel verstand van, maar je buik lijkt me nogal groot, of is dat altijd zo?

En dat jij sjans hebt is niet zo gek natuurlijk. Ik heb ook genoeg sjans, het ligt er maar net aan wat je instelling is.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 10:51 schreef dawg het volgende:
En dat jij sjans hebt is niet zo gek natuurlijk. Ik heb ook genoeg sjans, het ligt er maar net aan wat je instelling is.

Jij bent je bewust dat veel mensen met de juiste instelling alsnog geen sjans hebben? Altijd dat gelul van 'de juiste instelling'.

En nee, ik bedoel niet mezelf.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 11:10 schreef WeirdMicky het volgende:

[..]

Jij bent je bewust dat veel mensen met de juiste instelling alsnog geen sjans hebben? Altijd dat gelul van 'de juiste instelling'.

Ik heb het niet over de 'juiste' instelling. De juiste instelling bestaat niet, is voor iedereen anders.
Het gaat erom wat je locus van controle is, hoe je jezelf ziet, hoe je je voelt, etc etc.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 11:11 schreef WeirdMicky het volgende:
En nee, ik bedoel niet mezelf.

Het zit je wel hoog, nietwaar? Het spel der liefde, bedoel ik.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 11:37 schreef dawg het volgende:

[..]

Het zit je wel hoog, nietwaar? Het spel der liefde, bedoel ik.

Om dit soort opmerkingen te voorkomen voegde ik de laatste opmerking toe.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 11:40 schreef WeirdMicky het volgende:

[..]

Om dit soort opmerkingen te voorkomen voegde ik de laatste opmerking toe.

Juist vanwege dit soort opmerkingen zou je die laatste reply niet moeten plaatsen.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 11:46 schreef dawg het volgende:

[..]

Juist vanwege dit soort opmerkingen zou je die laatste reply niet moeten plaatsen.

Zelfs na 20k aan posts maak ik dat soort fouten.

als ik aan iemand met krukken zou vragen in de kroeg of hij ze been /voet heeft gebroken en krijg vervolgens een reactie dat het veel erger is dan dat zou ik schrikken en eigenlijk niet echt weten wat ik daarna moet zeggen. Zo een weird gevoel zeg maar. Misschien beter om te liegen en ja zeggen?

quote:

Op woensdag 27 september 2006 12:05 schreef Brupje het volgende:
als ik aan iemand met krukken zou vragen in de kroeg of hij ze been /voet heeft gebroken en krijg vervolgens een reactie dat het veel erger is dan dat zou ik schrikken en eigenlijk niet echt weten wat ik daarna moet zeggen. Zo een weird gevoel zeg maar. Misschien beter om te liegen en ja zeggen?

Juist, begin direct met liegen, dát zal helpen. Zeker als je daadwerkelijk een relatie met haar begint op te bouwen. Mensen moeten niet zulke simpele vragen stellen, dat mag ook natuurlijk. Als je een vraag stelt, moet je ook het antwoord 'nee' kunnen verwachten.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 12:05 schreef Brupje het volgende:
als ik aan iemand met krukken zou vragen in de kroeg of hij ze been /voet heeft gebroken en krijg vervolgens een reactie dat het veel erger is dan dat zou ik schrikken en eigenlijk niet echt weten wat ik daarna moet zeggen. Zo een weird gevoel zeg maar. Misschien beter om te liegen en ja zeggen?

Nee gewoon beter om met een luchtig grapje aan te geven dat het wel iets permanents is maar dat het op dit moment gewoon no big deal is.

Iedereen wil altijd graag zijn/haar levensverhaal kwijt maar zoiets is gewoon not done bij totaal vreemde mensen en al helemaal niet als je iemand probeert te versieren.

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 22:33 schreef EdwinHeijmen het volgende:
maar zijn er nog adviezen dan wel wijze woorden?

Ik vind toch dat Mindermutsig gelijk heeft. Als meisje ben ik in eerste instantie in JOU geinteresseerd, niet in je dwarsleasie...ook al is dat onderdeel van jou.
Dus ik zou ook niet meteen naar je krukken vragen en het ook niet interessant vinden om over je dwarsleasie te horen, maar meer je humor, wat je interesses zijn en je werk bijv.

Het wil natuurlijk ook niet zeggen dat ik het niet over je dwarsleasie wil hebben, maar als ik met iemand praat zeg ik ook niet in een van de eerste zinnen, bij de weg...ik heb een kunstgebit en plastic tieten (for the audience: bij wijze van spreken! het betreft her slechts een illustratief voorbeeld).

Als ik vraag waarom je op krukken loopt en je geeft als antwoord: "Ik heb mijn rug gebroken maar ik ben blij dat ik nog kan lopen." dan zou ik echt niet goed weten wat ik zou moeten zeggen, me ongemakkelijk voelen en het gesprek zou niet meer lekker gaan.

Als je zou antwoorden: "Ja, een knuppel is zo lastig naar binnen te krijgen, dus dan maar zo." dan is heel erg duidelijk dat je er zelf niet te zwaar aan tilt, maar tegelijk dat je het er verder niet meer over wilt hebben. Dat komt dan later wel. En dan kun je gaan babbelen over wat anders, werk, hobby's, enzovoorts.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 12:40 schreef Biancavia het volgende:


Als ik vraag waarom je op krukken loopt en je geeft als antwoord: "Ik heb mijn rug gebroken maar ik ben blij dat ik nog kan lopen." dan zou ik echt niet goed weten wat ik zou moeten zeggen, me ongemakkelijk voelen en het gesprek zou niet meer lekker gaan.

Als je zou antwoorden: "Ja, een knuppel is zo lastig naar binnen te krijgen, dus dan maar zo." dan is heel erg duidelijk dat je er zelf niet te zwaar aan tilt, maar tegelijk dat je het er verder niet meer over wilt hebben. Dat komt dan later wel. En dan kun je gaan babbelen over wat anders, werk, hobby's, enzovoorts.

Ik vind deze opmerking wel okay ja. Ook met eerlijkheid moet je goed opletten hoé je iets brengt, omdat het anders een belemmering vormt voor contact. Ik zou hetzelfde doen als Biancavia dus net zei. Maak er een luchtig grapje over en je kan je op meer leuke onderwerpen storten. Je vindt jezelf in veel opzichten positiever geworden, vestig dan juist dáár je aandacht op, ipv je handicap.

Best lullig dat je minder valide ben, maar het is heel menselijk om anderen met een "gebrek" sneller af te wijzen. Mensen zijn nou eenmaal van nature aangetrokken tot gezond. Dat een slechte knie, wat overgewicht of iets anders zoals acne onaantrekkelijker is moet je accepteren.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 13:24 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ach toen het sneeuwde heb ik wel eens gezegd dat ik aan het langlaufen was.. kreeg ik ook leuke reacties op.. dus misschien inderdaad wat luchtiger erover doen... terwijl ik het altijd zeg met positieve en luchtige uitstraling hoor...

Een slechte boodschap luchtig vertellen komt misschien juist sarcastisch over.
Misschien versterk je daarmee juist onbewust het gevoel dat je er wél heel zwaar aan tilt.

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 17:51 schreef EdwinHeijmen het volgende:

meestal vragen ze:"heb je je voet/been gebroken?"
en dan zeg ik :"nee mijn rug, dus ik ben blij dat ik nog kan lopen... maar verder wil ik het er even niet over hebben..."

Als je dit als antwoord zou geven zou ik denken "jezus wat een lul". En dat is niet omdat je die krukken hebt maar omdat je antwoord zo bot is. Iemand toont interesse in je en jij kapt t gelijk af. net als wat iedereen hier zegt ( en wat je zelf ook al door hebt) een beetje luchtig erover doen helpt al een heel stuk.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 13:36 schreef B.A.Trix het volgende:

[..]

Als je dit als antwoord zou geven zou ik denken "jezus wat een lul". En dat is niet omdat je die krukken hebt maar omdat je antwoord zo bot is. Iemand toont interesse in je en jij kapt t gelijk af. net als wat iedereen hier zegt ( en wat je zelf ook al door hebt) een beetje luchtig erover doen helpt al een heel stuk.

Probeer je eens voor te stellen die hij waarschijnlijk dat soort vragen al tig keer gekregen heeft, en daarom wellicht geirriteerd erop reageert. Is wel begrijpelijk, maar ook inherent aan de daarop volgende reacties die hij krijgt.

Ik ben het ook met MinderMutsig eens...

Ik zie het zo: als je net contact met iemand maakt, begin je op 0. Niet positief, niet negatief. Okay, je hebt krukken, dus laten we zeggen dat je begint met -1. Kom je te negatief, dan verliezen ze hun intresse. Je zult dus eerst iets van credit op moeten bouwen, de dames moeten hun intresse in jouw zien te behouden. Als jij dan meteen zegt van: "Ja je zult ermee moeten leven dat ik altijd op krukken loop!" dan slaat de meter meteen erg negatief uit en verliezen ze hun intresse. Zeker om jouw als toekomstig partner te zien. Je zult erg hard moeten werken om dat interesse weer terug te krijgen.

Maar je kunt (zoals MM al zei) ook het negatieve even 'vergeten' en je er met een grapje vanaf maken. Misschien voelt het voor jouw dat je de waarheid ontwijkt, maar in feite heb jij helemaal geen reden om daar over te praten. Natuurlijk, je moet niet liegen, maar als je het met een grapje afdoet dan is het duidelijk dat je daar even niet over wilt praten. En dat is precies wat je wilt. Oh je vind jezelf dan niet open genoeg? Nou, vraag eens aan een dame in kwestie of ze toevallig ongesteld is... zo out of the blue. Het zou me niets verbazen als je geen antwoord krijgt. Het zou me zelfs niets verbazen als ze je de rest van de avond niet meer hoeft te zien. Zijn de dames dan niet open genoeg? Onzin! Het is gewoon op dat moment geen geschikt onderwerp. Als je op een gegeven moment op het punt staat om met je hand onder de gordel te gaan heb je kans dat ze zonder schaamte zegt dat het 'nu niet kan'.

Dus praten over je handicap? prima... als de tijd daar is. Als je genoeg credit hebt opgebouwd zodat de dame je erg leuk vind. Mocht ze na een paar keer afspreken nog steeds intresse in je hebben, dan zal ze valzelf opnieuw vragen waarom je die krukken nodig hebt. En dan kun je altijd vertellen wat er aan de hand is.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 14:08 schreef RiDo78 het volgende: Oh je vind jezelf dan niet open genoeg? Nou, vraag eens aan een dame in kwestie of ze toevallig ongesteld is... zo out of the blue. Het zou me niets verbazen als je geen antwoord krijgt. Het zou me zelfs niets verbazen als ze je de rest van de avond niet meer hoeft te zien.

Het zou mij niets verbazen als je dan een knal voor je kop krijgt...
Maar het geeft wel goed aan wat ik bedoel, dat soort privédingen vraag je gewoon niet aan vreemden, en je geeft er ook geen antwoord op. Waarom zou dat anders zijn met een handicap?

quote:

Op woensdag 27 september 2006 15:03 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Het zou mij niets verbazen als je dan een knal voor je kop krijgt...
Maar het geeft wel goed aan wat ik bedoel, dat soort privédingen vraag je gewoon niet aan vreemden, en je geeft er ook geen antwoord op. Waarom zou dat anders zijn met een handicap?

Hey!

quote:

Op woensdag 27 september 2006 15:13 schreef SpecialK het volgende:

[..]

Hey!

Hoi!

quote:

Op woensdag 27 september 2006 15:03 schreef MinderMutsig het volgende:
Het zou mij niets verbazen als je dan een knal voor je kop krijgt...
Maar het geeft wel goed aan wat ik bedoel, dat soort privédingen vraag je gewoon niet aan vreemden, en je geeft er ook geen antwoord op. Waarom zou dat anders zijn met een handicap?

Het was als voorbeeld bedoeld... Ik hoop dat de essentie van het verhaal duidelijk genoeg is. Zo niet, feel free to ask!

Probeer het eens op:
http://www.zeddnet.com/

"De ontmoetingsplek voor niet-perfecte & verlegen mensen"
Is niet-perfect de juiste politiek correcte term van tegenwoordig?

Maar verder is zoiets ook een optie inderdaad.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 22:09 schreef MinderMutsig het volgende:
"De ontmoetingsplek voor niet-perfecte & verlegen mensen"
Is niet-perfect de juiste politiek correcte term van tegenwoordig?

"Zeg Edwin, waarom loop jij met krukken."
"Nou, ik ben niet-perfect."

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 22:52 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ik heb zeddnet geprobeerd... hahaha

Zeddnet?

Edit: Oh wacht, die datingsite, ik ben niet verder dan de eerste pagina gekomen. Is het net zo grappig als het doet vermoeden?

quote:

Op woensdag 27 september 2006 14:02 schreef EdwinHeijmen het volgende:

[..]

het komt hier veel botter over dan dat het in werkelijkheid gaat hoor.... ik geef alleen aan dat ik niet uit aan het gaan ben om mijn levensverhaal te vertellen, maar om een gezellige avond te hebben...

Denk toch dat de manier waarop je het zegt wel verschil kan maken. Het is een enigszins vijandig antwoord, waarmee je iemand zich toch ongemakkelijk laat voelen.. Al is het best lastig om te zeggen wat er aan de hand is zonder dat je daar weer een tijd aan vast zit..

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 10:41 schreef EdwinHeijmen het volgende:
sja.. ik ben het een beetje zat het er steeds weer over te hebben... het is geen positief verhaal en ik probeer dus maar met een glimlach duidelijk te maken dat het een onderdeel van mijn leven is... daarbij geef ik meestal aan dat ik er veel positiever uit ben gekomen...

Een glimlach betekend weinig meer als je iemand zojuist een glimps hebt laten zien van wat wel eens 1000 kilo emotionele baggage zou kunnen zijn. Dat schrikt echt af.

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 17:34 schreef EdwinHeijmen het volgende:
dit topic heb ik geopend om gewoon even te zeiken...

Daar ben je dus in geslaagd.

quote:

en via reacties te peilen of ik het nu zo verkeerd heb...

...maar die reacties neem je nauwelijks serieus. Op zo'n beetje alles heb je een weerwoord.
"Ja maar....".
"Nee, ik ben écht positief."
Ik mis de humor en zelfspot bij je.
Wellicht dat je het gebrek in contact maken/onderhouden eens daarin moet zoeken ipv in je hendicap.

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 11:31 schreef EdwinHeijmen het volgende:
contact maken is dus geen probleem op zich... onderhouden wordt inderdaad moeilijker... ben ik nooit zo goed in geweest...

Dús ook al voor je handicap.

quote:

ik kan het helaas niet afdoen met een grapje.. dat zit niet in mijn karakter... dat zou erg onecht overkomen en dat is wel het laatste dat ik wil... dat ik voor de rest een zeer serieus persoon ben weet ik... niet iedereen is daarvan gediend...

Onecht doen is ook geen oplossing. Je moet wel jezelf kunnen blijven.

quote:

ik was/ben het gewoon een beetje zat altijd het praatmaatje te zijn van een 45 jarige man in de kroeg

Dat snap ik ook!

quote:

maarja, misschien is het allemaal gewoon een kwestie van tijd....

En dat denk ik dus weer niet.
Je hebt dit probleem blijkbaar dus altijd al. Waarom verschuil je je nu dan achter je handicap? Wellicht dat die het versterkt, of dat je dat als een extra obstakel ervaart. Maar zoek maar eens naar de ware oorzaak zodat je die constructief kunt aanpakken.

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 11:58 schreef EdwinHeijmen het volgende:

ik heb voor mijn gevoel veel meer te bieden dan een zielig verhaaltje... het is een ommekeer in mijn leven geweest die vele positieve dingen met zich mee heeft gebracht... maar het is niet hetgene dat ik ben... toch schrikt het mensen af om verder nog met mij in contact te treden lijkt het wel... ach ik ben gewoon een zeikerd...

Misschien dat het toch beter om je handicap(s) en/of andere problemen voor je te houden en slechts oppervlakkig er iets over zeggen bij eerste contacten. Wanneer je iemand dan wat beter kent leert diegene vanzelf wel die kant van je kennen, en waarschijnlijk kan iemand er dan ook beter mee omgaan, omdat het dan slechts als attribuut van jou wordt gezien, en niet als een integraal onderdeel.

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 12:17 schreef EdwinHeijmen het volgende:

[..]

ja dat denk ik ook... maar als iemand mij rechtstreeks vraagt wat er is?.. ik kom met een scootmobiel aanrijden en loop op krukken... mensen pakken het aan om een gesprek te beginnen of als ik mensen aanspreek wijzen ze al snel naar de krukken en dan? niks zeggen lijkt dan alsof je iets te verbergen hebt... een grapje maken? sja daar voel ik me niet lekker bij denk ik... ik probeer er zo luchtig mogelijk over te zijn... en te laten zien dat ik het niet als een probleem zie... maar kan me inderdaad voorstellen zoals mensen hier al zeggen dat het een beetje koud op je dak komt vallen...

Ik denk dat het dan toch niet luchtig genoeg is, of dat het juist duidelijk is dat het geveinsde luchtigheid is..

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 12:17 schreef EdwinHeijmen het volgende:

[..]

ja dat denk ik ook... maar als iemand mij rechtstreeks vraagt wat er is?.. ik kom met een scootmobiel aanrijden en loop op krukken... mensen pakken het aan om een gesprek te beginnen of als ik mensen aanspreek wijzen ze al snel naar de krukken en dan? niks zeggen lijkt dan alsof je iets te verbergen hebt... een grapje maken? sja daar voel ik me niet lekker bij denk ik... ik probeer er zo luchtig mogelijk over te zijn... en te laten zien dat ik het niet als een probleem zie... maar kan me inderdaad voorstellen zoals mensen hier al zeggen dat het een beetje koud op je dak komt vallen...

je probeert er luchtig over te doen en te laten zien dat je het niet als een probleem ziet....maar is dat ook zo en ben je er ook luchtig over of doe je maar alsof? Zie je het niet als een probleem voor je contacten? En waardoor had je voorheen moeite om contact te onderhouden?

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 13:04 schreef EdwinHeijmen het volgende:
voorheen en gedeeltelijk nu nog had ik problemen met contact onderhouden vanwege psychische redenen.... dat luchtig doen is niet doen alsof.. ik heb al lang leren leven met de handicap.. voor mij is het geen zwaar onderwerp... maar het kan best zijn dat anderen dat niet als luchtig zien... mijn kennisen en vrienden zien het hoop ik niet meer... maar bij een nieuw persoon heb ik het idee dat ik begin als degene met handicap... misschien is dat ook projectie...

Dat denk ik niet, ik denk dat je inderdaad zo begint. Maar dat is wel iets dat je zelf om kunt buigen door je daden, niet door woorden.
Mijn manier past misschien niet bij je maar je zou er de dingen uit kunnen halen die wel bij je passen of het zo aanpassen dat het wel bij je past. Als je niet gezien wilt worden als die vent met die handicap dan zal je een manier moeten vinden om daar omheen te werken. Dat betekend niet dat je je onecht moet gedragen, doe dat gewoon op een manier die bij je past.
Maar laat zien dat je meer bent dan je handicap, dat JIJ er eerst bent en dat die handicap bijzaak is.

Heb je al eens op een lotgenotencontactforum gekeken?
Al heb je verder helemaal niks met dat soort dingen, je zou eens kunnen kijken hoe anderen in vergelijkbare situaties zulke dingen aanpakken. Misschien zitten daar wel tips bij waar je wel wat mee kunt, die meer bij je passen.
In jouw geval zou ik eens kijken op www.spinalnet.nl (Via de link extranet kan je je aanmelden voor de discussiefora.) Ik heb het forum niet bekeken want daar moet je je voor aanmelden en ik heb daar niks te zoeken maar probeer het eens.

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 12:17 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ik kom met een scootmobiel aanrijden en loop op krukken... mensen pakken het aan om een gesprek te beginnen of als ik mensen aanspreek wijzen ze al snel naar de krukken en dan? niks zeggen lijkt dan alsof je iets te verbergen hebt... een grapje maken? sja daar voel ik me niet lekker bij denk ik... ik probeer er zo luchtig mogelijk over te zijn... en te laten zien dat ik het niet als een probleem zie... maar kan me inderdaad voorstellen zoals mensen hier al zeggen dat het een beetje koud op je dak komt vallen...

Je zou kunnen zeggen:"Ik loop wat moeilijk."
Punt. Klaar.

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 19:17 schreef EdwinHeijmen het volgende:
haha... ben er weer eens achter gekomen dat mijn beeld van mezelf voor geen meter klopt met het beeld dat anderen van mij hebben... en dat vriendschap een vluchtig iets kan zijn...

Nou, food for thought dus.