Mên hier een toestand gisteren.
We stappen in de auto met 1 enthousiaste peuter en 1 oma naar de vjadag van mijn zusje. Peuter heeft zich de hele dag zitten verheugen hierop. In de auto echter valt op dat peuter ineens niets meer wil zeggen en in zijn stoeltje hangt. Ritje van twintig minuten.
Eenmaal aangekomen valt Jongste op de bank in slaap, voelt warm aan. "Okay," kondig ik aan. "Hij slaapt nu, als hij wakker wordt gaan we weer naar huis,"
Uurtje later, hij wordt wakker, plast de bank onder. "Doet-ie anders nooit hoor," grap ik nog en loop naar tas met reservekleren. Ineens iedereen gillen. Jongste ligt stuipend op de grond, blauwe lippen, bleek.
"Gelukkig" heeft mijn Oudste ooit ook eens een koortsstuip gehad, dus wist nog wat te doen: meteen kleren uit, koelen en toen hield het op. Zwager belt ambulance ondertussen, zusje huilen, oma overstuur.
Naja, om een lang verhaal kort te maken: huisartsenpost, ws. een gemeen virus, paracetamol, hele nacht 40 graden en ijlen, nu weer bijdehant aan het doen. Pfoei. Zit nu als een kloek te waken uiteraard.
Mijn bekken helemaal aan gort, slecht geslapen.
Heb vrijdag vrij genomen voor maandag en dinsdag, en grapte nog: "Nou, eens kijken wie er nu weer ziek wordt" (Is altijd het geval als ik vrij neem). Dat grapje maken we dus niet meer
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team