Zwangerschap en geboorte deel 239

OK, ik was te langzaam, gooi die van mij maar dicht
Appelsap, ik zie dat je al ruim 17 weken zwanger bent, ik voelde volgens mij tussen de 18e en 20e week voor het eerst mijn kindje. Dus het zal niet al te lang meer duren.

quote:

Op woensdag 6 september 2006 21:24 schreef poemojn het volgende:

[..]

Kindje van kennis van ons moest ivm geelzien onder de lamp en steeds geprikt worden, was echt getraumatiseerd toen ze weer thuiskwamen.. Verkrampte als pa/ma wilde oppakken en knuffelen, was heel bang als je aan haar benen zat, enz. Ze hebben 't de eerste tijd erg moeilijk gehad daarmee (en icm onzekerheid moeder over eigen lichaam & begeleiding ziekenhuis is de bv toen ook heel snel mislukt). Dat kan dan bij een couveusekindje ook een gevolg zijn denk ik.
Sterkte Moonah!

Yup, plus dat ze al vrij snel overgaan op sondevoeding als een prematuurtje niet goed wil drinken. Freek heeft daardoor nog lang problemen gehad, en de eerste drie maanden mochten we zijn voetjes idd ook niet aanraken, door het vele prikken begon ie meteen te huilen als je daar aan zat.

Maar je hoeft je kind pas met 28(?) weken elke dag te voelen. Schoonnichten hier voelden het pas rond 25 weken en dat zijn toch vrij normale kinderen (en meestal voel je een 2e eerder, maar zij voelden zelfs het vijfde kind nog zo laat).

Nog even geduld hebben ja!
In het begin leken de weken zo snel te gaan maar nu gaan ze steeds langzamer dus het lijkt zo lang te duren.

Poemojn in het begin is het dan nog niet met enige regelmaat?

Ik ga eens kijken wanneer ik haar voor het eerst voelde, ik weet het eerlijk gezegd niet precies meer.

In het begin is het heel erg afhankelijk van hoe ze liggen of je wat voelt. Aan het eind liggen de meeste behoorlijk klem en kun je er niet meer omheen En dan zie je ook echt de voetjes of armpjes bewegen. Dan komt ineens een deel van je buik omhoog, dat vond ik zo grappig!

Wat erg lijkt me dat Leah

Appelsap, nee soms een paar keer per dag, soms een dag weer niet. Valt dan geen peil op te trekken. Deze baby heeft nu wel een redelijk ritme in wakker-zijn/slapen ontwikkeld lijkt 't (slaapt zelfs al door van 12 tot 5 of ik slaap erdoorheen natuurlijk); hoe dat met Myrthe ging weet ik niet precies meer.
Maar zwangerschapskwaaltjes krijg je vast nog wel dus dan wordt 't allemaal vanzelf steeds concreter.

quote:

Op woensdag 6 september 2006 21:41 schreef poemojn het volgende:
Wat erg lijkt me dat Leah

Dat was het ook. Maar goed, ik schrijf dit alleen maar omdat ik het zelf erg onderschat heb, en me dat allemaal vrij rauw op mijn dak viel. Zelfs Dreumes kreeg met de geboorte (36w5d) nog een infuusje, en het gaat je zwaar aan je hart als je ze met een vrij grote naald ziet zoeken naar een adertje in een heel klein handje. Niet leuk

Ik voel de mijne al wel iedere dag, al is het maar een klein schopje. Ik ben nu 19 weken trouwens. Het is nog niet aan de buitenkant te voelen helaas, maar ook dat komt vanzelf!
Sjak, ik vond het het leukst als er een bult voet van de ene kant naar de andere kant bewoog, echt een freaky gezicht

Sjak, opzich is dat wel logisch, dat had ik zelf ook kunnen bedenken.

Lijkt me echt vreemd om dat voor het eerst te zien, dat er iets uit je buik steekt ineens.

quote:

Op woensdag 6 september 2006 12:14 schreef PM-girl het volgende:

[..]

Dit schreef ik vanmorgen. Beetje misselijk verder, bezig met foto's uitzoeken en wachten tot de hond opgehaald mag worden...
Verder hoop ik dat het over een weekje of 2 komt ofzo! (en niet 4)

O sorry... het gaat zo snel soms hier dat ik het amper kan volgen. Bij mij was die misselijkheid ook weer terug maar die is sinds een weekje weer weg dus ik hoop voor jou dat die snel verdwijnt (tenzij het voor een goed doel is )

Xanthe succes morgen. Spannend hoor!

linda856763 lijkt me lastig een beslissing te nemen.

Moonah dat klinkt goed. Daar ga ik maar aan denken dan als ik vannacht weer niet kan slapen.

En appelsap geniet nog maar van de rust De eerste schopjes zijn zoooo lief. Ik smelt nog steeds als ik de baby voel maar soms is het best een heftig gevoel. Dan lijkt het echt een aardverschuiving in mijn buik.
Ik vind de vergelijking van luchtbellen in je buik wel herkenbaar.
De eerste keer dat ik het kindje voelde was rond de 18 weken alhoewel ik toen wel twijfelde maar na een paar keer hetzelfde gevoel gehad te hebben wist ik het zeker!! Als het kindje wat groter is dan herken je het wel. Als het kindje nog klein is dan voelt je iets heel vaagjes.
Als je je hand op je buikt legt kan je kindje er naar toe bewegen. Bij mij reageert het kindje er niet altijd op maar soms wel en dan heb je het gevoel echt even contact te hebben met het kindje

quote:

Op woensdag 6 september 2006 21:44 schreef Leah het volgende:
Dat was het ook. Maar goed, ik schrijf dit alleen maar omdat ik het zelf erg onderschat heb, en me dat allemaal vrij rauw op mijn dak viel. Zelfs Dreumes kreeg met de geboorte (36w5d) nog een infuusje, en het gaat je zwaar aan je hart als je ze met een vrij grote naald ziet zoeken naar een adertje in een heel klein handje. Niet leuk

Lijkt me ook niet nee. Dan toch liever nog maar nog een paar weekjes blijven zitten idd.

quote:

Op woensdag 6 september 2006 21:46 schreef appelsap het volgende:

Lijkt me echt vreemd om dat voor het eerst te zien, dat er iets uit je buik steekt ineens.

Het aliëngevoel.

Morgen om kwart voor 9 is het trouwens volle maan. Ik lees overal dat het een bakerpraatje is maar dat geloof ik pas als de weeen morgen niet beginnen

Nog twee weken wachten Mjammetje, geen maan schijnt een nog beter effect te hebben
_{maar van mij mag je morgen hoor}

Het was ook iets waar ik verder nooit bij stilgestaan had Leah, tot ik dat verhaal over die kennis dus hoorde.

Soms is het ook net alsof er een electrische schok door je buik gaat. Het beweegt dan ook echt zo op die manier Op dit moment vind ik het heel leuk te zien waarmee hij beweegt. Soms issie zijn kontje aan het draaien, dan weer zijn beentjes aan het strekken. Als je van de buitenkant kunt voelen hoe hij ligt dan kun je je er ook echt een voorstelling bij maken. Zo schattig

Mjammetje, van mij mag je baby morgen komen.

Ik ga me aan mijn goede voornemen houden en vroeg slapen!

waterfly gefeliciteerd

Eliminator en Baloetjuh gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon en dochter

linda wat jammer dat het kindje zich niet gedraaid heeft. toch zal ik voor je blijven hopen dat het kleintje zich toch draait.

xanthe succes morgen.

ik heb even een heel ander vraagje.
mijn opa(68) heeft acute leukemie en vandaag hebben we te horen gekregen dat zijn bloedplaatjes weer afbreken. dus nu is het afwachten tot het over is. hij zal zijn eerste kleinkind niet meer zien.
we weten wat het het word en dat willen we nu ook gaan vertellen en de naam aan hem bekend maken. maar heeft nog iemand een leuk idee om het toch op een mooie manier te vertellen?
of nog een ander idee om hem erbij te betrekken want december zal hij misschien niet meer halen.

poemojn je schreef dit: Maar je hoeft je kind pas met 28(?) weken elke dag te voelen.
de vk vertelde mij dat je dat rond de 20 weken het kindje moest gaan voelen.

appelsap ik word nu telkens van binnenuit mishandeld is wel leuk hoor om je buik te zien bewegen. als manlief haar wil voelen dan is ze stil. maar laatst ging manlief even luisteren en toen kreeg hij toch een schop recht in zijn oor. haha nu al een deugenietje
nog even en dan voel jij het ook. het is zo leuk.

Ik zou nu eigenlijk in bed moeten liggen maar ik keek nog even snel.
Popples wat vreselijk, echt heel veel sterkte ermee! Dat wilde ik even zeggen.

Sterkte Popples

Ik had deze info in m'n hoofd zitten

quote:

* Wat moet je doen als je je kindje niet meer voelt?
Je kan je kindje voor het eerst gaan voelen tussen de 20e en 22e week. Als het je tweede of volgende is meestal wat sneller.
Tot een zwangerschapsduur van 28 tot 30 weken is het normaal dat je je kindje nog niet elke dag voelt. Je kindje is nog te klein om in elke houding die hij of zij aanneemt voelbaar te bewegen.

Als je vanaf 28 tot 30 weken twijfelt ga dan op bed liggen, op je zij. Leg je handen op je buik en kijk of je je kindje in twee uur tijd minimaal 6 keer voelt (elk schopje of elke schuifbeweging is eenmaal). Voel je je kindje minder dan 6 keer dan bel je de verloskundige. Hij of zij zal dan de Gynaecoloog vragen een hartfilmpje van de baby te maken en een echo.
http://www.verloskundige.net/Index.asp?Page_Id=7

dank je wel appelsap. bah nu komen de tranen weer. we zijn sinds begin dit jaar met opa bezig.
hij is in april uit het ziekenhuis gekomen en ging het beter en nu is het echt einde.
en nu komt alles van mijn oma's ook nog naar boven(die zijn 3en4 februari overleden).

appelsap denk wel een beetje aan je zelf he. genoeg rusten.

quote:

Op woensdag 6 september 2006 22:29 schreef poemojn het volgende:
Sterkte Popples

Ik had deze info in m'n hoofd zitten
[..]

hmmm dat wist ik niet.
maar weer wat geleerd.

quote:

Op woensdag 6 september 2006 22:21 schreef Popples het volgende:
ik heb even een heel ander vraagje.
mijn opa(68) heeft acute leukemie en vandaag hebben we te horen gekregen dat zijn bloedplaatjes weer afbreken. dus nu is het afwachten tot het over is. hij zal zijn eerste kleinkind niet meer zien.
we weten wat het het word en dat willen we nu ook gaan vertellen en de naam aan hem bekend maken. maar heeft nog iemand een leuk idee om het toch op een mooie manier te vertellen?
of nog een ander idee om hem erbij te betrekken want december zal hij misschien niet meer halen.

Sterkte Popples, ik zou een echo geven in een lijstje en hem stiekem het geslacht en naam in zijn oor fluisteren, een geheimpje zeg maar tussen jullie 3.

Hier een berichtje van Martin over m´n vriendin Ingvild (Inky).

Ingvild en Ryan zijn thuis. Het ging ineens heel snel. 48 uur na opname voor de keizersnede en minder dan 48 uur na de keizersnede. Ryan is maandag om 15:30 geboren.

Met Ingvild gaat het super goed! Met Ryan ging het ook prima vlak na de bevalling maar na een paar minuten vonden ze sommige dingen niet goed. Hij had een hoge hartslag en snelle ademhaling. Hij kreeg extra zuurstof en ging de couveuse in.

Eenmaal beneden wat onderzoekjes en na anderhalf uur was Ingvild er weer. Even naar mama, maar al snel ging Ryan naar de kinderafdeling waar hij opgenomen werd. Infuus werd aangelegd en daar aan de monitor in de couveuse. ´s Avonds wilde ze hem antibiotica gaan geven maar gelukkig ging het steeds beter en hoefde dat niet.

De dag daarna mocht hij uit de couveuse en het infuus eruit. Vanmorgen naar mama toe en ´s middags naar huis samen met mama.

Ik ben gelukkig!



[ Bericht 3% gewijzigd door martinweb.nl op 06-09-2006 23:17:44 ]