heerlijk dat negatief gezever hier..
quote:
Column: Steun voor San Marco
Geschreven door Pieter Hanson
Dat Nederland een eigenzinnige bondscoach heeft wisten we al langer, maar de Oranje-selectie van gisteren bevatte enkele grote verrassingen. Mark van Bommel en Ruud van Nistelrooy komen voorlopig niet in aanmerking voor een selectie. Een beslissing die ik zeer goed kan begrijpen.
Ondanks de steeds groter wordende kritiek op Van Basten’s beleid, ben ik het roerend met hem eens. Onze bondscoach is bezig met een visie op de langere termijn en hanteert bovendien een speelsysteem dat het beste bij onze voetbalcultuur past. Naar mijn mening is dit de juiste weg naar een mondiale titel. Een 4-3-3 systeem is de best mogelijke veldbezetting. Een bondscoach moet spelers selecteren die in dat systeem renderen en daarbij niet letten op reputaties of de clubs waarvoor de internationals spelen.
Het niet selecteren van Van Nistelrooy en Van Bommel past in deze visie. We moeten niet gaan doen of deze spelers absolute wereldtop zijn. Het zijn inderdaad goede voetballers, maar ze lijken moeizaam te renderen in een 4-3-3 systeem. Van Nistelrooy speelde een teleurstellend WK en heeft moeite om met de rug naar de goal te spelen. Het blijft toch vooral een echte goaltjesdief. Klaas Jan Huntelaar is meer geschikt en moet per direct eerste spits worden, zeker met het oog op het EK 2008. De tweede keus is Dirk Kuijt, die ik afgelopen dinsdag in de Kuip zag spelen tegen Chelsea. Kuijt is van onschatbare waarde voor Feyenoord. Hij heeft het vermogen om bijna elke bal vast te houden, waardoor spelers kunnen bijsluiten. Omdat de Oranje-selectie ook een breekijzer in de gelederen moet hebben (ik prefereer de betere voetballer Danny Koevermans boven Jan Vennegoor of Hesselink) is het logisch dat Van Nistelrooy buiten de boot valt. Vier centrumspitsen selecteren is zinloos.
Ook Van Bommel speelde een zeer moeizaam WK. Ik vind het niet zinvol om de middenvelder van FC Barcelona te selecteren, puur omdat hij een grotere reputatie zou hebben dan Hedwiges Maduro en Stijn Schaars. Met het oog op de toekomst zijn beide spelers beter. Met name Maduro kan over twee jaar een sleutelrol vervullen op het middenveld. Hij is een enorm talent. Van Bommel lijkt niet geschikt voor een rol als rechtshalf in een 4-3-3 systeem, maar meer als een centrale middenvelder in een 4-4-2 systeem. Aangezien de bondscoach terecht kiest voor de eerste speelwijze opteert hij logischerwijs ook niet voor Van Bommel, die op het WK tegen Portugal wederom een tegenstander uit zijn rug liet weglopen. Maniche profiteerde en schoot Oranje uit het toernooi. Toch heb ik wel enige kritiek op de huidige Oranje-selectie. Ik had John Heitinga en Kew Jaliens niet opgeroepen. In plaats van hen had ik gekozen voor Serginho Greene (vaste rechtsback van Oranje) en Ismail Aissati (laat hem nu debuteren dan kan Marokko hem straks niet meer wegkapen). De momenteel vermoeide Hedwiges Maduro kan in een later stadium Denny Landzaat vervangen.
Overigens vind ik het eveneens onterecht dat de bondscoach wordt afgebrand op de recente prestaties. Hij heeft een puike reeks resultaten neergezet. Na het EK 2004 was er weinig van Oranje over. De verdediging rammelde, het vertrouwen was weg en de selectie redelijk verouderd. In twee jaar tijd heeft Oranje weer toekomst gekregen. We kwalificeerden ons moeiteloos voor het WK in een zeer lastige kwalificatiepoule en presteerden ook op het eindtoernooi naar onze capaciteiten. Wie heel realistisch naar het vertoonde spel kijkt, moet toegeven dat de Argentijnen en Ivorianen gewoonweg beter waren. Toch ging Oranje naar de tweede ronde, waarin werd verloren van het veel slimmere Portugal. Zoals ik eind 2005 al schreef, was een wereldtitel totaal niet realistisch. Nederland is gewoonweg geen wereldtop, we hebben een aardige ploeg die het helaas moet afleggen tegen Italië, Portugal, Spanje, Argentinië, Brazilië en Frankrijk. Momenteel wordt echter op de achtergrond een beleid gevoerd dat ons grote voetbalsuccessen kan brengen. Op het EK 2008 zijn we een titelkandidaat en op het WK 2010 en het EK 2012 volgen twee unieke mogelijkheden om voetbalgeschiedenis te schrijven. We hebben een aantal uitstekende lichtingen. Als men nu al begint te bouwen, volgen straks de resultaten. Het hanteren van een 4-3-3 systeem hoort hier ontegenzeggelijk bij.
Met het oog op deze eindtoernooien is het zeer zinvol om haast te maken met de naturalisatie van Jonathan de Guzman. Tegen Chelsea liet de jonge middenvelder wederom zien een uitzonderlijk talent te zijn. De Guzman heeft loopvermogen en kan daarom zeer belangrijk worden op het middenveld van Oranje. Deze jongen woont al sinds zijn tienerjaren in Nederland, ging hier naar school en spreekt onze taal uitstekend. Bovendien is een keuze voor zijn vaderland Canada meer een gevoelskeuze dan een verstandige beslissing. De Guzman kan in 2010 en 2012 een bepalende speler voor Oranje zijn. Het is sowieso al zonde dat we het in de toekomst moeten doen zonder Salomon Kalou, die in 2008, 2010 en 2012 een sleutelrol had kunnen vervullen. Met Van Persie vanaf het middenveld en Robben en Kalou vanaf de vleugels had Oranje over een zeer gevaarlijke aanval kunnen beschikken. Alle genoemde spelers beschikken over een individuele actie en kunnen hun man passeren, waardoor overtalsituaties ontstaan en gevaar gesticht kan worden. De moraalridders moeten eens ophouden met verhalen over vaderlandse trots om het naturaliseren van topsporters tegen te houden. In deze mondialiserende wereld lukt dat namelijk niet. Oranje kan nu niet beschikken over Kalou terwijl Duitsland op het WK furore maakte met twee Poolse spitsen en België binnenkort de beschikking heeft over Ibrahim Salou en mogelijk ook Nicolas Frutos. Bovendien werd Italie wereldkampioen met de Argentijn Mauro Camoranesi, scoorde Zinha voor Mexico, speelde de Wit-Rus Artem Milevsky met Oekraine en lieten bij Spanje Mariano Pernia en Marcos Senna een goede indruk achter. Geen haan die er naar kraait. Laten wij dan ook profiteren van buitenlandse talenten die ons graag willen vertegenwoordigen op internationaal niveau.
Tot slot wil ik het hier nog opnemen voor Arjen Robben. Laat ik voorop stellen dat ook ik zijn spel soms irritant vind. Een schwalbe op zijn tijd vind ik geen probleem meer, gezien op het WK duidelijk werd dat het schijnbaar loont en Nederlandse spelers veel slimmer moeten worden. Maar extreem slecht uitgevoerde schwalbes bezorgen de speler in kwestie een slechte naam en zorgen voor irritatie onder het publiek. Afgelopen dinsdag bezocht ik zoals eerder gesteld voor de eerste maal de Kuip. Ik was onder de indruk van het prachtige stadion en de sfeer op de tribunes. Wat mij echter minder beviel waren de scheldkanonnades aan het adres van Chelsea-speler Robben. Een klein deel van het publiek wenste hem al zingend een gebroken been toe. Ik roep het Nederlandse voetbalpubliek om op hiermee te stoppen. Voor mij is dit namelijk onbegrijpelijk. Ik vind het bijzonder respectloos richting een Nederlandse international die op krediet moeten kunnen rekenen. In dit land branden we mensen die iets bereiken veel te snel af. Bovendien is het in ons eigen nadeel om Robben negatief te bezingen. Ik denk niet dat de aanvaller de volgende keer dat hij met Oranje in de Kuip speelt met lekker gevoel het veld opstapt. Dit is van invloed op zijn spel en dus in het nadeel van de Nederlandse voetbalsupporter. Robben heeft inderdaad bepaalde maniertjes die hij moet afleren óf geraffineerder en minder vaak uitvoeren. Het is echter de taak van zijn trainers om hem hierop aan te spreken. Hem vanaf de tribunes uitschelden heeft geen enkele zin.
______________________