Zwangerschap en geboorte deel 228

Ik denk dat iedereen wel het gevoel heeft van eindeloos wachten en zeker tegen het eind.
Wij zijn pas halfweg. Aan de ene kant gaat de tijd best wel snel, amar aan de andere kant wil je er ook nog lang van genieten. Toch speciaal gevoel.
Maar aan het einde dan wil je echt de baby en dan nu!

PPL en mamma PPL van harte met jullie zoon Tristan! Een schitterende naam voor een prachtig jochie. PPL wat kom jij over als een liefhebbende man en vader, daar kunnen veel mensen nog wat van leren. Dat je je nu een beetje eenzaam en alleen voelt kan iedereen zich hier wel voorstellen, maar je zei zelf al: ze zijn in het ziekenhuis in goede handen! Ik vind het geweldig hoe je ermee om gaat!

Zo te lezen is de zwangerschap bepaald niet over rozen gegaan, ik kan me voorstellen dat je vrouw haar verhaal ook graag eens wil vertellen. Dat heb ik wel ervaren iig, dat praten écht helpt om zulke diepgaande ervaringen te verwerken.

Minoes: foto's!!!

* Neuk heeft vandaag o.a. de H&M leeg geshopped.
Kleren werden weer te klein en echt geen enkele 'oude' trui past me nog. Nu ben ik weer blij en een stukkie warmer.
Nog 90 daagjes Da's al snel!!!

Sjee Neuk dat gaat écht heel snel! Gaat het goed met jullie?

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2006 20:00 schreef kozakken het volgende:
Jonne was ook 15 dagen over tijd. Dus misschien dat ik daarom het gevoel heb gewoon tot het einde weeeer opnieuw te moeten wachten.

-maar echt Suug, je mag tussendoor hoor. Je bent er ook gewoonweg klaar voor! -

Dat kan ik me zo goed voorstellen, dat je er toch vanuit gaat dat het getverderrie wéér zo lang gaat duren. Maria was ook 15 dagen over tijd namelijk. En soms denk ik nu ook: oh god, ik moet vast weer zo onwijs lang wachten. Dat zal voor jou, nu je ook al echt over de datum bent, wel extra sterk zo voelen.

Ik zal me vrij voelen om tussendoor te gaan, maar heb helaas ook geen controle. Zodra ik weet waar het knopje zit, kom ik het jouwe hoogstpersoonlijk indrukken, oké?

Yeps Anne! Ik ben wel 2 weekjes eerder uitgerekend dat tot nu toe aangenomen werd maar da's te verwaarlozen. De vermoeidheid is aan alle kanten hier toegeslagen. Lag om 6 uur gister al in bed en vanmiddag om half 1 was ik nog steeds er niet uit. Al met al wel 3 uur geshopped vandaag maar al weer helemaal stuk en klaar om naar bed te gaan.
Verder gaat het heel ok op wat kleine minpuntjes als bandenpijn, spierpijn en andere domme zwangerschapsdingen als dementie en van de trap af donderen na (ging gelukkig net goed!!).
Het wordt echt een heel mooi menneke! Ik doe erg mijn best

PPL,van harte met jullie zoon Tristan
En nee,ik stond nog net niet met blote billen,voordat de echo-dame riep dat dat niet hoefde
Foto's plaatsen word niks,want puter van mannetje doet t niet en die kan ze dus ook niet inscannen.Ik vind wel,dat de foto's onduidelijker zijn,dan wat je op het scherm ziet,wel jammer.Maar je zag wel heel duidelijk de teentjes van 1 voet,heel lief.
Dat we naar buiten liepen vroeg ik aan mijn man:Hoe vond je dat nou,die echo,om je kindje zo te zien?Hij vond het geweldig en liep best trots te wezen Voor hem de eerste keer,voor mij de derde.Maar zo'n echo met deze termijn heb ik ook nog nooit gehad,dus voor mij ook weer extra mooi.
Ow ja,zat aan te wijzen op de foto's dat we thuis waren:dit is het neusje,de lippen,de oogkas......
Huh?zegt manlief,hoe zie je dat nou,in al die witte vlekjes?Ja schat,ik heb al heel wat echo's gezien op fok!hé?......... Misschien zat ik er ook wel naast,maar ik kon het heel duidelijk zien in die foto's,vooral de lipjes en de kaken,prachtig mooi.
Iederen zegt ook al:oh,je begint het al goed te zien...En ik:nee hoor,dat is mijn maag en mijn hormonenbuikje.....
De echo-dame zei,dat het idd.nog van de hormonen was,maar dat alles nu toch ook echt al naar boven aan het schuiven is.
Nog even en ik kan verantwoord zo'n band om m'n buik doen Dat lijkt me geweldig.
Maar ja,het word een winterbuik,dus zullen wel slobberbroeken en truien worden en niks geen leuke jurkjes Ach ja,dan maar wat moois voor de winter aanschaffen.

Groetjes,Minoes

(Ow ja,voor de modjes:Ik ga de gok maar wagen en wil ook graag in het lijstje.
Uitgerekende datum:08-03-2007.)

Vandaag wederom meerdere malen naar ziekenhuis geweest.
Een kleine verrassing vanavond:
We gingen naar de couveuse unit voor de 19:45 voeding en daar werden we (zoals altijd) vriendelijk begroet.

De vraag werd gesteld of mijn vrouw uit de rolstoel wilde komen en in een wat gemakkelijkere stoel wilde gaan zitten.
Tristan zou uit de couveuse komen om eens een uurtje met ons te knuffelen.
Wat een zegen, dat hadden we helemaal niet verwacht!

We waren als een kind ( ) zo blij, dat we met onze jongen mochten knuffelen.
Heerlijk heeft hij tegen Marije aan gelegen, samen wrijven en knuffelen, veel huidcontact maken en lieve woordjes zingen en zeggen.
Ik zou bijna jaloers worden (of is dat egoïstisch?).
Dat laatste zeg ik ook met een glimlach hoor, want ik heb lekker meegeknuffeld!

Gisteren werd nog gezegd dat we hier de eerste dagen niet op hoefden te hopen, maar het gebeurde dan toch.
Ik verwacht niet dat het nu ineens crescendo gaat hoor, ik ben best nuchter en realistisch.
Hij kan nog terugvallen, hij heeft sowieso nog een hoop hulp en aandacht nodig.
Er is al aangegeven dat ze het van dag tot dag bekijken, er veel overleg is met de kinderartsen en dat hij de eerstvolgende vijf (!) weken waarschijnlijk niet naar huis mag.

Toch was dit een heerlijk uurtje, dat kunnen ze ons niet meer afnemen.


Hij krijgt nog steeds wat zuurstof extra hier en daar.
Vanmorgen kreeg hij nog 24% (normaal in de atmosfeer is 21%), en dat zouden ze langzaam terugschroeven.
Vanmiddag heeft hij toch nog eventjes aan de 30% gelegen, mar toen hij na het knuffelen terug de couveuse inging kreeg hij even niks mee.
Nu weet ik wel dat het van moment tot moment kan schelen en dat de verpleegster nog even met de dokter moest overleggen voor de planning voor de nacht, maar toch...
Blijkbaar kan het menneke het wel zelf, maar geven ze hem gewoon hulp omdat hij nog zo klein is en hij die hulp zo goed kan gebruiken.


_{Dubbelpost in Het grote kleine babietjestopic deel 83, ik moet mijn plekje nog een beetje vinden. Iemand tips?}

Wat een lieve foto!!
En FYI, ik was na ik meen 36 weken geboren en woog nog niet eens 2000 gram en ik was blauw en daarna geel en lag nog een week in de couveuse, en jij weet dat het helemaal goed is gekomen met me

quote:

Op zaterdag 12 augustus 2006 00:03 schreef Aventura het volgende:
en jij weet dat het helemaal goed is gekomen met me

Dank je wel voor deze opbeurende woorden.
Ik heb een rotsvast geloof dat het allemaal goed gaat komen, maar af en toe twijfel ik enorm.
Soms schrik ik mij helemaal kapot als de telefoon gaat... het zal toch niet...

Vandaag ook uitgebreid gesprek gehad met een van de zusters over de monitor waar die kleine aan ligt.
Af en toe schiet in een keer een van die meters in het rood.
Rationeel weet ik dat het in orde is, maar toch schiet mijn eigen hartslag op hol.
Een soort van reflex.

Ik weet dat een kindje van 33 weken wel eens een keertje ademhalen vergeet en overslaat.
Ik weet dat de apparatuur het wat minder opvangt als er even gekucht of gehuild moet worden.
Ik weet dat hij af en toe een draadje lostrekt.
Ik weet dat hij in goede handen is.
Maar toch...

Ooooh wat een kleintje is het zo nog jullie Tristan
Prachtige foto zo! Ik denk dat de verpleging alleen maar voorzichtig kán zijn, om niet teveel verwachtingen te wekken. 't Kan zomaar op en neer gaan met zo'n mannetje wat toch 7 weken te vroeg is geboren. Maar gelukkig had hij al een aardig gewicht, en het ziet er hartstikke goed uit zo, toch!

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2006 23:57 schreef PPL het volgende:
_{Dubbelpost in Het grote kleine babietjestopic deel 83, ik moet mijn plekje nog een beetje vinden. Iemand tips?}

Volgens mij heeft Digger ook nog een behoorlijke tijd in Z&G gepost, volgens mij tot Kady naar huis mocht. Als je er nog niet aan toe bent om over te stappen dan doe je dat toch niet?
_{ik ben natuurlijk geen mod hè!}

quote:

Op zaterdag 12 augustus 2006 00:10 schreef PPL het volgende:

[..]



Dank je wel voor deze opbeurende woorden.
Ik heb een rotsvast geloof dat het allemaal goed gaat komen, maar af en toe twijfel ik enorm.
Soms schrik ik mij helemaal kapot als de telefoon gaat... het zal toch niet...

Vandaag ook uitgebreid gesprek gehad met een van de zusters over de monitor waar die kleine aan ligt.
Af en toe schiet in een keer een van die meters in het rood.
Rationeel weet ik dat het in orde is, maar toch schiet mijn eigen hartslag op hol.
Een soort van reflex.

Ik weet dat een kindje van 33 weken wel eens een keertje ademhalen vergeet en overslaat.
Ik weet dat de apparatuur het wat minder opvangt als er even gekucht of gehuild moet worden.
Ik weet dat hij af en toe een draadje lostrekt.
Ik weet dat hij in goede handen is.
Maar toch...

Ik ben totaal geen medicus of wat ook maar dat geboortegewicht valt volgens mij gewoon binnen een range van wat gezond is. Zo'n beetje elke tweeling weegt minder dan dat en die groeien ook allemaal prima op. En hij wordt goed gemonitored, dus dat gaat vast allemaal wel goedkomen

quote:

Op zaterdag 12 augustus 2006 00:13 schreef anne_Chris het volgende:
Ooooh wat een kleintje is het zo nog jullie Tristan
Prachtige foto zo! Ik denk dat de verpleging alleen maar voorzichtig kán zijn, om niet teveel verwachtingen te wekken. 't Kan zomaar op en neer gaan met zo'n mannetje wat toch 7 weken te vroeg is geboren. Maar gelukkig had hij al een aardig gewicht, en het ziet er hartstikke goed uit zo, toch!

We waren ook helemaal voorbereid op een zeven-ponder en nu komt dat frummeltje teevoorschijn.
Awel... goed excuus om toch nog een keer flink te shoppen voor kleertjes

quote:

Op zaterdag 12 augustus 2006 00:16 schreef PPL het volgende:

[..]

We waren ook helemaal voorbereid op een zeven-ponder en nu komt dat frummeltje teevoorschijn.
Awel... goed excuus om toch nog een keer flink te shoppen voor kleertjes

Dat zijn van die maffe bijkomstigheden ja!
En kaartjes drukken enzo...allemaal last-minutewerk ws!
Hey, heeft dit niet als bijkomend voordeel dat je vrouw nu extra veel verlof kan opnemen? Sterker nog al het verlof komt nu na de geboorte Of werkt dit niet zo?
Ik probeer alles positief in te zien hier!

quote:

Op zaterdag 12 augustus 2006 00:19 schreef Aventura het volgende:

[..]

Dat zijn van die maffe bijkomstigheden ja!
En kaartjes drukken enzo...allemaal last-minutewerk ws!
Hey, heeft dit niet als bijkomend voordeel dat je vrouw nu extra veel verlof kan opnemen? Sterker nog al het verlof komt nu na de geboorte Of werkt dit niet zo?
Ik probeer alles positief in te zien hier!

De geboortekaartjes waren nog niet eens besteld, vandaag nog moeten regelen.
Lekker belangrijk, famile en meest naasten zijn al geinformeerd via telefoon, mail en/of fok.

Marije moest nog drie dagen werken, dan zou ze met verlof gaan.
Hmmm... was grappig telefoontje vanochtend (donderdag was ze sowieso vrij).
"Hallo met mij. Ik kom vandaag niet. Ik ben bevallen!"

Ik kon haar niet eens meer bellen om te overleggen over verzekeringen, geboortekaartjes, spullen waar ze om gevraagd had.
Ze werd zo kapot-gebeld dat ze van ellende haar GSM heeft uitgezet.
Wel fijn dat zoveel mensen aandacht geven en met haar meeleven

Wat fijn PPL!

-wijzig... ik zal in het grote kleine babietjestopic posten...
Ik geloof trouwens dat ik wat bevallingen heb gemist....moeders en vaders: gefelicitaaaaaaaaaaart!

[ Bericht 65% gewijzigd door Paradijsvogeltje op 12-08-2006 00:33:12 (-knip-) ]

Wat vervelend van die hechtingen Paradijsvogeltje.
Zijn dat niet van die dingen die er vanzelf uitgaan, of heb je het puur over de wondjes?
Mischien toch verstandig om er even naar te laten kijken?

Er was vanaf het begin een hechting die extra irriteerde en een blauwe plek was.
De hechtingen zijn oplosbaar en ik heb er al een betadinerecept voor gekregen. Ik moet het goed schoonmaken. Maar ik blijf dat hangende gevoel ook wel houden, het gevoel alsof je binnenste naar buiten valt. Vooral als ik een tijdlang heb gestaan of gelopen.

Wat een lieve foto
En dat ademhaling overslaan doen heel veel pasgeborenen hoor, ook als ze op tijd geboren zijn. Daarom is de wiegendoodapparatuur die bestaat (ook zo'n alarm dat afgaat als een kind even niet ademt) ook niet zo betrouwbaar, geeft veel te vaak vals alarm. Logisch dat je er ongerust van wordt maar dat is gelukkig meestal niet nodig.

Heb je dit forum al gezien? http://www.prematurenforum.nl/

Het gaat nou eenmaal niet ineens weg.
Soms zit het wel op een plek die wat minder prettig is (wat is dan wél prettig )
In cominatie met een blauwe plek is sowieso lastig en pijnlijk.
Vooral het plassen zal dan wel prikken.

Zie het positief, de rest is aan het helen waardoor deze plek nu extra opvalt.
Sterkte!

quote:

Op zaterdag 12 augustus 2006 00:42 schreef PPL het volgende:
Het gaat nou eenmaal niet ineens weg.
Soms zit het wel op een plek die wat minder prettig is (wat is dan wél prettig )
In cominatie met een blauwe plek is sowieso lastig en pijnlijk.
Vooral het plassen zal dan wel prikken.

Zie het positief, de rest is aan het helen waardoor deze plek nu extra opvalt.
Sterkte!

dankje
Ik kijk uit naar het moment dat alles daar weer 'paradijselijk' is

quote:

Op zaterdag 12 augustus 2006 00:45 schreef Paradijsvogeltje het volgende:

[..]

dankje
Ik kijk uit naar het moment dat alles daar weer 'paradijselijk' is

Over een jaar of twintig misschien, zodra Kendahl op zichzelf gaat wonen!

quote:

Op zaterdag 12 augustus 2006 00:47 schreef PPL het volgende:

[..]

Over een jaar of twintig misschien, zodra Kendahl op zichzelf gaat wonen!

Ghehehe... er wordt nu heel zielig gepiept over mijn schouders heen

quote:

Op zaterdag 12 augustus 2006 00:54 schreef Paradijsvogeltje het volgende:

[..]

Ghehehe... er wordt nu heel zielig gepiept over mijn schouders heen

Het is nu eenmaal niet anders
Maar het worden wel een mooie twintig jaren