Ziekte van Crohn en Colitis Ulcerosa #7

quote:

Op zaterdag 23 september 2006 13:06 schreef BierKoning het volgende:

[..]

Toen ik begon met afbouwen zag mijn medicatie er zo uit:
Imuran = 200mg (4 tabletten)
Budenofalk = 9mg (3 tabletten)

Ik ben toen eerst afgebouwd van 3 budenofalk naar 2 en van 2 naar 1 budenofalk. Toen mijn bloedwaarden goed bleven, ben ik toen ook imuran gaan afbouwen. Het afbouwen van 200 naar 150 mg was geen probleem, daar merkte ik niks van. Het afbouwen van 150 naar 100 mg ging wat minder soepel, ik kreeg weer wat last van mn colitis en dit was ook te zien in mn bloedwaarden. Het was toen de keuze OF mn imuran weer opbouwen OF budenofalk verhogen. Dit laatste heb ik gedaan en dit ging erg goed. Ik ben verhoogd naar 6mg budenofalk, en dit heb ik een tijd geslikt.

Ik heb gister besloten om de budenofalk weer verder af te bouwen naar 3mg (1 tablet). Deze vrijheid krijg ik ook van mn internist en daar ben ik wel blij mee.

Over het "merk je wat van bepaalde voeding" kan ik vrij snel in zijn: "nee". Ik heb nu meer dan 10 jaar colitis en ik weet niet of het 'actief-gebonden' is dwz wanneer mn colitis erg actief is dat ik dan meer reageer op bepaalde voeding, maar ik kan niet zeggen dat ik op het moment heftiger reageer op bepaald eten.

Wat ik me wel afvraag is hoe zich dat uit bij die mensen, het lijkt mij dat dit zich alleen kan uitten in het vaker naar de wc gaan? Het is onmogelijk dat normale voeding zorgt voor een opvlamming.

In mijn geval uit het zich door pijnlijke steken, vaker naar de wc en diarree al dan niet met bloed maar ik weet dan ook niet of ik Crohn of iets verwants heb dus waarschijnlijk zegt dat niet veel.
Heeft wel een tijd geduurt voor ik de aanstichters te pakken had. Ik herkende dingen die verteld werden op het bechterewforum en ben toen maar eens gaan experimenteren met de voedingsmiddelen die eigenlijk iederen met zo'n lijstje erin had staan. Eenmaal gestopt met die dingen ging het de klachten na een week of 3 ineens een stuk beter. Toen af en toe iets in een flinke hoeveelheid geprobeerd en dan was het soms gelijk raak en bij andere dingen had het helemaal geen effect. Zo een tijdje doorgepuzzeld en uiteindelijk dit lijstje opgesteld.
Ach veel kwaad kan het niet om bepaalde dingen minder of niet te eten, als dat effect tussen mijn oren zit vind ik ook goed, als het maar werkt. En het is voor mij geen heilig lijstje, ik kan bijvoorbeeld niet best tegen bonen maar heb eergister toch een heerlijke chili gemaakt en opgegeten. Ik houd er alleen wel rekening mee dat ik dan niet de volgende ook nog een ananas wegkauw of kool ga eten.
Het moet wel leuk blijven hč, om nou al die lekkere dingen totaal te schrappen gaat me te ver.

quote:

Op zaterdag 23 september 2006 13:39 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

In mijn geval uit het zich door pijnlijke steken, vaker naar de wc en diarree al dan niet met bloed maar ik weet dan ook niet of ik Crohn of iets verwants heb dus waarschijnlijk zegt dat niet veel.

Zou je hier niet eens mee naar een specialist gaan dan?

quote:

Op zaterdag 23 september 2006 16:26 schreef Raissa het volgende:

[..]

Zou je hier niet eens mee naar een specialist gaan dan?

Precies... Zijn zat MDL-artsen die je verlichting in je ding kunnen geven...

quote:

Op zaterdag 23 september 2006 13:06 schreef BierKoning het volgende:
Over het "merk je wat van bepaalde voeding" kan ik vrij snel in zijn: "nee". Ik heb nu meer dan 10 jaar colitis en ik weet niet of het 'actief-gebonden' is dwz wanneer mn colitis erg actief is dat ik dan meer reageer op bepaalde voeding, maar ik kan niet zeggen dat ik op het moment heftiger reageer op bepaald eten.

Wat ik me wel afvraag is hoe zich dat uit bij die mensen, het lijkt mij dat dit zich alleen kan uitten in het vaker naar de wc gaan? Het is onmogelijk dat normale voeding zorgt voor een opvlamming.

Je hebt het geluk dat je dus gewoon kunt eten en drinken wat je wilt.

Ik heb overigens niet gezegd dat de opvlamming komt door de voeding. Wel is het zo dat je als je ergens niet tegen kunt, het gewoon vragen om problemen is om dat dan regelmatig te blijven eten/drinken. Als je darmen al gevoelig zijn, of al met zweervormingen openliggen, zullen ze door regelmatig gebruik van (voor jou*) irriterende voedingsmiddelen niet tot rust en dus tot genezing kunnen komen.

* Dus wat is "normale voeding"?...


Hoe het zich uit?
Pijn, krampen, heftig overgeven, koorts, vermoeidheid, en een grotere overgevoeligheid voor steeds meer voeding. En frequente toilet-stages inderdaad. Helaas niet erg combineerbaar met normale activiteiten..

Wat weten jullie van erfelijkheid bij Chron? Mijn zusje is vandaag gediagnostiseerd met Ziekte van Chron. Mijn ouders hadden dat wel zien aankomen, want zij hebben het ook allebei. Maak ik nu ook een grotere kans om dit te hebben?

quote:

Op zaterdag 23 september 2006 16:26 schreef Raissa het volgende:

[..]

Zou je hier niet eens mee naar een specialist gaan dan?

Ik heb er eigenlijk al een tijd bijna geen last meer van, volgens mij ook omdat ik mijn eetpatroon heb aangepast.
Maar ik heb nu een afspraak voor de colonscopie.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 19:14 schreef meami het volgende:
Wat weten jullie van erfelijkheid bij Chron? Mijn zusje is vandaag gediagnostiseerd met Ziekte van Chron. Mijn ouders hadden dat wel zien aankomen, want zij hebben het ook allebei. Maak ik nu ook een grotere kans om dit te hebben?

Je moet je geen zorgen eigenlijk maken, maar je hebt inderdaad een verhoogde kans op de ziekte, vooral aangezien beide ouders de ziekte hebben.

Maar zoals ik al eerder zei, maak je zeker niet druk, want het kan jouw ook overslaan.

quote:

Op zaterdag 23 september 2006 18:15 schreef Whizkid_RaiLmAn het volgende:

[..]

Precies... Zijn zat MDL-artsen die je verlichting in je ding kunnen geven...

letterlijk, dan, tijdens een coloscopie met zo'n lamp in je reet.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 19:14 schreef meami het volgende:
Wat weten jullie van erfelijkheid bij Chron? Mijn zusje is vandaag gediagnostiseerd met Ziekte van Chron. Mijn ouders hadden dat wel zien aankomen, want zij hebben het ook allebei. Maak ik nu ook een grotere kans om dit te hebben?

Dat geldt helaas niet alleen voor de ziekte van Crohn, maar ook voor andere auto-immuunziekten.

Het gaat toch om genetische risicofactoren toch?

Maar je hebt iig wel meer kans, hoewel het niet echt "erfelijk" is.

quote:

familieleden van Crohn-patiėnten een tien maal hogere kans op dezelfde aandoening.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 20:31 schreef Repeat het volgende:
Het gaat toch om genetische risicofactoren toch?

Maar je hebt iig wel meer kans, hoewel het niet echt "erfelijk" is.
[..]

Het is genetisch( en dus erfelijk) ja. Het gaat meestal om het HLA B27.

Maar het antigen HLA B27 is opzich niet specifiek voor Crohn, maar meer voor een reeks van auto-immuun ziektes.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 20:38 schreef DDM het volgende:

[..]

Het is genetisch( en dus erfelijk) ja. Het gaat meestal om het HLA B27.

Is HLA B27 niet ook gerelateerd aan M. Bechterew?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 21:08 schreef Spyronius het volgende:
Maar het antigen HLA B27 is opzich niet specifiek voor Crohn, maar meer voor een reeks van auto-immuun ziektes.

Dat zeg ik toch ook niet Dat zei ik toch ook in me vorige post. Daarom heeft diegene ook kans op andere auto-immuunziekten. En ja Bechterew is ook gerelateerd aan HLA b27

quote:

Op donderdag 28 september 2006 20:18 schreef Repeat het volgende:

[..]

letterlijk, dan, tijdens een coloscopie met zo'n lamp in je reet.

Maar DDM, zet dat dan ook daar, repeat had het al weer over crohn

quote:

Op donderdag 28 september 2006 21:15 schreef Spyronius het volgende:

[..]



Maar DDM, zet dat dan ook daar, repeat had het al weer over crohn

Neenee wacht. Nou hebben we een miscommunicatie. HLA B27 hoort bij M. Crohn, maar het kan ook nog bij andere ziekten horen. En je kan niets voor 100% zeggen aangezien er nog niet veel over de etiologie bekend is. Er zijn onderzoeken die een verband met Alzheimer aantonen. Neurodegeneratieve afwijkingen, waaronder dus in de perifere zenuwen naar de darm.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 21:19 schreef DDM het volgende:

[..]

Neenee wacht. Nou hebben we een miscommunicatie. HLA B27 hoort bij M. Crohn, maar het kan ook nog bij andere ziekten horen. En je kan niets voor 100% zeggen aangezien er nog niet veel over de etiologie bekend is. Er zijn onderzoeken die een verband met Alzheimer aantonen. Neurodegeneratieve afwijkingen, waaronder dus in de perifere zenuwen naar de darm.

Alzheimer, welja, kan er ook nog wel bij.

Daar wordt je wel vrolijk van!

Ach bij Alzheimer weet je het toch allemaal niet meer, dus dat is opzich niet zo erg

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 13:22 schreef Spyronius het volgende:
Ach bij Alzheimer weet je het toch allemaal niet meer, dus dat is opzich niet zo erg

Oeps wacht Ik bedoel geen Alzheimer, maar M. Parkinson. Ja is ook neurodegeneratief dus het principe blijft hetzelfde. Ach ja, hier word je ook niet vrolijk van, maar wel trillerig

quote:

Op dinsdag 19 september 2006 18:08 schreef Bora-Bora het volgende: zelf moet ik ook in oktober weer eens een coloscopie ondergaan; ik had in augustus weer een paar rare "crises" (zoals ik m'n darmproblemen noem), maar na 2 weken kalmerende pillekes gaat het nu eigenlijk weer 100% goed. Geloof ik... Ik vroeg me dus zelf ook af of het nou echt wel zo nodig was....


...ik heb net toch maar de telefoon gepakt om de afspraak met de anesthesist te maken...

Mijn coloscopie stond voor maandag gepland, maar omdat het uiteindelijk echt weer helemaal goed gaat, kan hij nog een tijdje uitgesteld worden (van een half jaar tot zelfs 2 jaar). Toch wel lekker dat het nog effe niet hoeft!

Echter, voor algemene controle moet het toch een keertje binnen die periode gebeuren. Ook als de Crohn goed blijft gaan. Al is het alleen maar om de darmwand op eventuele andere problemen na te kijken. Dat doen ze omdat je met je Crohn- (en CU-)littekenweefsel toch een risicogroep bent, wat dat betreft.

[ Bericht 2% gewijzigd door Bora-Bora op 29-09-2006 21:55:02 ]

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 13:29 schreef DDM het volgende: Oeps wacht Ik bedoel geen Alzheimer, maar M. Parkinson.

Oeff!! Wat een opluchting!

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 19:13 schreef Bora-Bora het volgende:

[..]

Oeff!! Wat een opluchting!

Zeker Gelukkig valt dat weer mee.

Nou mijn zusje heeft het dus goed te pakken. De overgang van de dikke naar dunne darm was zo vernauwd dat de camera niet eens meer verder kon. Ze heeft het uitgegild van de pijn tijdens het onderzoek.
Ze krijgt nu 4-6 weken prednison. Mijn zusje helemaal in tranen, want ja.. daar kom je van aan en mijn zusje is nogal gefocussed op haar gewicht. Er was geen andere behandeling mogelijk, want het is gewoon heel ernstig. Waarschijnlijk moet er ook nog een stuk darm verwijderd worden. Erg vervelend

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 21:37 schreef meami het volgende:
Nou mijn zusje heeft het dus goed te pakken. De overgang van de dikke naar dunne darm was zo vernauwd dat de camera niet eens meer verder kon. Ze heeft het uitgegild van de pijn tijdens het onderzoek.
Ze krijgt nu 4-6 weken prednison. Mijn zusje helemaal in tranen, want ja.. daar kom je van aan en mijn zusje is nogal gefocussed op haar gewicht. Er was geen andere behandeling mogelijk, want het is gewoon heel ernstig. Waarschijnlijk moet er ook nog een stuk darm verwijderd worden. Erg vervelend

Misschien kan het je geruststellen dat ze in de meeste gevallen beginnen met een prednison-behandeling, meami. Dat is om de opvlammende zweren tot rust te brengen en dan vervolgens te kijken hoe verder te behandelen. Er is wat dat betreft niet zo heel veel keuze qua medicatie.


Afhankelijk van hoe het er voor staat, is het in de meeste gevallen wel goed om een operatie zo lang mogelijk uit te stellen, want als je begint te "snijden", komt de ziekte vaak weer terug precies op de plaatsen waar stukken darm weg zijn gehaald.

Zelf heb ik op verschillende plekken ook bijna een occlusie (een darmafsluiting) gehad: er is niet gesneden, en ik ben nu weer vrijwel helemaal klachtloos!


Veel sterkte aan je zusje!

[ Bericht 0% gewijzigd door Bora-Bora op 30-09-2006 12:54:43 ]

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 21:37 schreef meami het volgende:
Nou mijn zusje heeft het dus goed te pakken. De overgang van de dikke naar dunne darm was zo vernauwd dat de camera niet eens meer verder kon. Ze heeft het uitgegild van de pijn tijdens het onderzoek.
Ze krijgt nu 4-6 weken prednison. Mijn zusje helemaal in tranen, want ja.. daar kom je van aan en mijn zusje is nogal gefocussed op haar gewicht. Er was geen andere behandeling mogelijk, want het is gewoon heel ernstig. Waarschijnlijk moet er ook nog een stuk darm verwijderd worden. Erg vervelend

Jeetje, dat is idd heel vervelend... Heel veel sterkte aan je zusje en jou

Dankje

Het lullige is dat ze 1,5 geleden al bij de internist is geweest, maar hij heeft altijd gezegd dat het geen Chron was. Mijn ouders die het dus ook allebei hebben, herkenden de symptomen natuurlijk direct, maar die arts wilde er niet aan Vervolgens krijg je natuurlijk 3 maanden later pas een onderzoek, waarbij ze op een verkeerde plaats een biopt wegnemen, waardoor men ten onrechte denkt dat ze een gluten allergie heeft. Mijn zusje heeft vervolgens 3 maanden voor niks alles zonder gluten gegeten (wat niet echt een pretje is). Komt ze vervolgens weer terug bij de specialist: "Ja dan zal er wel iets mis zijn gegaan"...

Al met al heeft ze nu in de overgang van de dikke naar dunne darm nog slechts een doorgang van 8 mm... Ja geen wonder dat je dan altijd buikpijn hebt Gelukkig heeft ze nu een andere specialist op aandringen van mijn ouders!

Jee zeg, gelukkig maar dat je ouders wisten waar ze moesten zoeken, want anders had die man misschien nog steeds niet de juiste diagnose gesteld!

Nooooit meer terug naar die andere internist hč?!!

toch maar even een tvp

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 15:08 schreef Freeflyer het volgende:
toch maar even een tvp

Want? Jij kent iemand met de ziekte of hebt het zelf?

quote:

Op maandag 4 september 2006 11:24 schreef Raissa het volgende:

[..]

Dat heb ik ook! Hele tijd huidschilfers die eraf vallen en op den duur wordt het ook een beetje pijnlijk.. Cremetjes helpen inderdaad niet

Ik heb inmiddels een (voor mij werkende) oplossing gevonden. Inderm applicatie vloeistof remt de groei van bacterieėn in de porieėn ... en dat zorgt er bij mij voor dat de schilfertjes en de rode vlekjes verdwijnen.
Blijkbaar zijn de bijwerkingen van imuran het gevolg van het terugdraaien van de activiteit van het immuunsysteem, waardoor bacterieėn de kans grijpen om hier en daar een onsteking te veroorzaken.

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 07:43 schreef sol1tair het volgende:
Ik heb inmiddels een (voor mij werkende) oplossing gevonden. Inderm applicatie vloeistof remt de groei van bacterieėn in de porieėn ... en dat zorgt er bij mij voor dat de schilfertjes en de rode vlekjes verdwijnen.
Blijkbaar zijn de bijwerkingen van imuran het gevolg van het terugdraaien van de activiteit van het immuunsysteem, waardoor bacterieėn de kans grijpen om hier en daar een onsteking te veroorzaken.

Hé, interessant!...

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 02:36 schreef Bora-Bora het volgende:

[..]

Hé, interessant!...

Vond ik ook ... vandaar

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 15:08 schreef Freeflyer het volgende:
toch maar even een tvp

het zou maar zo kunnen zijn dat ik het zelf heb...

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 22:56 schreef DrMarten het volgende:

[..]

En waarom denk je dat? Loop je al bij een internist? Al onderzoeken achter de rug?


Bij mij gaat het de laatste tijd behoorlijk goed. Ben voor mijn doen behoorlijk fit. Heb al maanden geen verkoudheid meer gehad. Ik werk sinds kort weer 20 uur per week en probeer m'n studie ook weer eens op te pakken Ik merk alleen wel dat 2 lange werkdagen achter elkaar er behoorlijk in hakt bij mij. Ik ben dan echt moe als ik thuis kom. Binnenkort denk ik maar weer eens beginnen met zwemmen om de conditie nog wat verder op peil te krijgen.

Goed om te horen!

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 22:56 schreef DrMarten het volgende: Bij mij gaat het de laatste tijd behoorlijk goed. Ben voor mijn doen behoorlijk fit. Heb al maanden geen verkoudheid meer gehad. Ik werk sinds kort weer 20 uur per week en probeer m'n studie ook weer eens op te pakken Ik merk alleen wel dat 2 lange werkdagen achter elkaar er behoorlijk in hakt bij mij. Ik ben dan echt moe als ik thuis kom. Binnenkort denk ik maar weer eens beginnen met zwemmen om de conditie nog wat verder op peil te krijgen.

Pas op voor verkoudheid dan, grinn!

Ikzelf ben trouwens ook gelijk verkouden als ik geen extra vitaminencomplex neem.


Sterkte bij je werkdagen en studie.

Klinkt allemaal behoorlijk bekend in dit topic. Bij mij is afgelopen jaar de waarschijnlijkheidsdiagnose Crohn gesteld. Na een colonscopie die er niet optimaal uitzag en met bloedwaarden op het randje heeft mijn internist me een kuur Mesalazine van een maand voorgeschreven. Daarop reageerde ik best goed, alleen na de maand kwamen de klachten terug (werd weer moe-er en kreeg weer buikpijn na het eten).
Toen heeft hij me een kuur van drie maanden gegeven die nu bijna afgelopen is. Ik voel me langzaamaan weer bijna de oude. Mijn gewicht is nog niet helemaal ok (ik was 10 kilo afgevallen, waar ik er nu weer zo'n 5 van terug heb) en mijn bloeddruk schommelt behoorlijk. Maar ook ik ben met werken begonnen (nu maandag-dinsdag-donderdag-zaterdag 1/2). De dagen dat ik vrij ben, lig ik wel vaak lang op bed (heb dan echt 10 uur slaap nodig), maar ik ben al ruim een maand niet meer ziekig geweest! Ook mijn buik is veel rustiger. Ik heb nauwelijks nog krampen of diarree en hij borrelt gewoon nooit meer!!

Over een paar weken moet ik weer terug (eigenlijk morgen, maar door mijn nieuwe werk hebben we de afspraak wat uitgesteld; ideaal als je te maken hebt met oud-collega's van een stage-adres), maar ik ben nu eigenlijk "bang" dat de internist weer voorstelt om te stoppen met de kuur. Van de ene kant heb ik niet de behoefte om continu maar 3x per dag 2 van die pillen naar binnen te gooien, maar van de andere kant voel ik me voor het eerst sinds tijden weer een beetje ok. Is er iemand in dit topic die ervaring heeft hiermee? Misschien nog wat tipjes om mijn lichaam een extra steuntje in de rug te geven? (ik bak al in olijfolie en probeer zo min mogelijk melk te drinken). Als mijn financiėle situatie weer dusdanig is wil ik ook extra vitamientjes gaan slikken om mijn weerstand zo hoog mogelijk te houden.

En sterkte aan de rest van de mensen in dit topic!

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 22:56 schreef DrMarten het volgende:

En waarom denk je dat? Loop je al bij een internist? Al onderzoeken achter de rug?

alle symptomen wijzen in die richting. onderzoeken zijn net geweest. volgende week gesprek over uitslag.

quote:

Op woensdag 4 oktober 2006 15:42 schreef Beeselcity het volgende: Maar ook ik ben met werken begonnen (nu maandag-dinsdag-donderdag-zaterdag 1/2). De dagen dat ik vrij ben, lig ik wel vaak lang op bed (heb dan echt 10 uur slaap nodig), maar ik ben al ruim een maand niet meer ziekig geweest! Ook mijn buik is veel rustiger. Ik heb nauwelijks nog krampen of diarree en hij borrelt gewoon nooit meer!!

Over een paar weken moet ik weer terug (eigenlijk morgen, maar door mijn nieuwe werk hebben we de afspraak wat uitgesteld; ideaal als je te maken hebt met oud-collega's van een stage-adres), maar ik ben nu eigenlijk "bang" dat de internist weer voorstelt om te stoppen met de kuur. Van de ene kant heb ik niet de behoefte om continu maar 3x per dag 2 van die pillen naar binnen te gooien, maar van de andere kant voel ik me voor het eerst sinds tijden weer een beetje ok. Is er iemand in dit topic die ervaring heeft hiermee? Misschien nog wat tipjes om mijn lichaam een extra steuntje in de rug te geven? (ik bak al in olijfolie en probeer zo min mogelijk melk te drinken). Als mijn financiėle situatie weer dusdanig is wil ik ook extra vitamientjes gaan slikken om mijn weerstand zo hoog mogelijk te houden.

Ik denk dat je het al heel aardig aanpakt, door een beetje op te letten wat je binnenkrijgt en door veel uit te rusten als je voelt dat dat nodig is. Het is in feite gewoon een kwestie van wat meer naar je lichaam "luisteren" dan wanneer je 100% gezond bent en maar kan doen en eten waar je zin in hebt. Nachtbraken enzo hakt er ook behoorlijk in, dus niet te vaak doen bijvoorbeeld.

Je zult ook vanzelf wel merken als je het allemaal weer beter aan begint te kunnen, ondanks eventuele stresserende of vermoeiende omstandigheden in je leven (werkveranderingen, conflicten, verhuizen, drukte, spanning(en) etc). Als je daarbij geen buikpijnen (enz) en overdreven vermoeidheid meer krijgt, gaan je darmen echt de goeie kant op. Jouw internist weet dat (hoogstwaarschijnlijk) ook wel en hij zal je niet willen blootstellen aan een terugval als je nog niet helemaal uit het dal bent. Vertel hem dan ook duidelijk hoe je je voelt: bijv. dat je nog zo moe bent enzo, en ook dat je het gevoel hebt wel beter te gaan, maar nog niet helemaal 100% te zijn: hij zal op basis van dat soort symptomen namelijk ook de juiste conclusies kunnen trekken en misschien je mesalizine-kuur nog een tijdje verlengen.

Sterkte!

quote:

Je zult ook vanzelf wel merken als je het allemaal weer beter aan begint te kunnen, ondanks eventuele stresserende of vermoeiende omstandigheden in je leven (werkveranderingen, conflicten, verhuizen, drukte, spanning(en) etc).

Hoe raad je het zo! Ben 12 augustus afgestudeerd, 17 augustus gaan samenwonen in een compleet ander dorp, 19 september gaan solliciteren en 26 september voor het eerst gaan werken

Maar dankje voor je post! Hoe lang kun je in principe zo'n kuur slikken? Word je op een gegeven moment niet resistent voor de werkende stof? Ik heb vandaag trouwens een pakje vitamine C + zinkcomplex meegenomen, eens testen hoe ik daar op ga reageren...

hoi!
ik ben sinds dinsdag zwaar verkouden en grieperig, en sinds 2 dagen poep ik mezelf helemaal leeg, ik ben ontzettend aan de diarree, mijn ontlasting is echt waterdun!
ik moet echt om het uur naar de wc hollen..
zou dit bij de verkoudheid horen, of is mijn colitis ineens weer opgevlamd
ik ben op eigen houtje maar begonnen met een diarree remmer, loperamide, vooralsnog heeft dit geen effect, heeft iemand hier ervaring mee?

oh, ook niet geheel onbelangrijk: ik ben continu ontzettend misselijk!
bah, hierdoor eet ik dfus ook vrij weinig.
aangezien ik zulke dunne diarree heb en alles er dus ook weer zo uitkomt, hoe vul ik dan het beste eventuele tekorten qua voedingsstoffen weer aan?
het is nu natuurlijk weekend, dus kan de HA of internist niet bellen

@Matness: Dat kunnen we van hieruit natuurlijk niet beoordelen, wat de oorzaak is... Om van het minst erge uit te gaan: heb je misschien iets gegeten wat je normaal niet eet? Of iets wat bedorven zou hebben kunnen zijn?

Ik zou vooral veel water drinken (tegen het uitdrogen) en lekker uitzieken dit weekend totdat je maandag je arts kunt bellen. En verder vooral niet-irriterende dingen eten: witte rijst bijvoorbeeld...spaghetti ofzo zonder sauzen.....havermoutvlokken doen mij vaak ook goed (zonder melk!!)...

Slik je overigens medicijnen voor je colitis? Houd er dan wel rekening mee dat je die waarschijnlijk niet voldoende opneemt door de diarree... (dan bijv. innemen vlak voor het slapengaan)



@Beeselcity: Volgens mij kunnen ze die mesalazine voor heel lange tijd blijven geven. Ik heb het zelf indertijd een paar jaar geslikt. Dus een maandje of wat extra is echt niet problematisch.

Maarreh, als je al die "activiteiten" maar zonder al te veel buikproblement hebt overleefd, dan betekent dat toch wel dat het hartstikke de goeie kant op gaat met je! Houwen zo!

ik gebruik mesalazine in zetpilvorm, dus dat scheelt dan wel, maar momenteel werkt niks voor mijn gevoel

Hoe gaat bij jullie de partner ermee om?

quote:

Op zaterdag 7 oktober 2006 20:56 schreef Raissa het volgende:
Hoe gaat bij jullie de partner ermee om?

Supergoed! We hebben samen aardig wat meegemaakt, wat dat betreft... Alle ziekenhuisperikelen, onderzoeken, spoedafdeling-reisjes, doktersbezoeken: hij is er Altijd bij! Hij treedt ook heel daadkrachtig op als het moet, en da's echt fijn als je zelf helemaal verzwakt bent.

En ook in het meer normale dagelijkse leven, reageert hij altijd begripvol op crohnige oprispingen. Ik kan het me echt niet beter wensen!


Ik heb het ook wel anders meegemaakt: een partner die er "hard rennend" vandoor ging nadat hij het begin van de ziekte had meegemaakt en duidelijk werd wat het precies was.

vooralsnog goed, gelukkig
hij zorgt voor me als het nodig is, heel lief.

ik ben gelukkig van de diarree af, maar nu ben ik bang dat ik hartstikke verstopt zit.
ik heb gisteren aardig wat diarree remmers moeten gebruiken.
nouja, ik zie het wel

quote:

Op donderdag 5 oktober 2006 13:01 schreef DrMarten het volgende:
Sterkte ermee dan.

Dank!

Net een telefoontje gehad dat het gesprek morgen niet doorgaat en dat ik volgende week dan maar moet komen... Na behoorlijk lang aandringen van mijn kant kreeg ik het verlossende woord te horen; ik heb geen crohn of aanverwante ziektes.

Aan de ene kant fijn om te weten en aan de andere kant mooi kut. Ik hoop dat ze me volgende week meer kunnen vertellen