Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel XCI

PIRATES OF THE CARIBBEAN: DEAD MAN'S CHEST

Op en top Hollywoodamusement. En eindelijk een x een film met een Kraak. Die had ik volgens mij nog nooit gezien

quote:

Op woensdag 2 augustus 2006 22:47 schreef kinky_queen het volgende:
PIRATES OF THE CARIBBEAN: DEAD MAN'S CHEST

Op en top Hollywoodamusement. En eindelijk een x een film met een Kraak. Die had ik volgens mij nog nooit gezien

Vooral leuke effects, voor de rest vond ik het erg moeilijk het verhaal -- verhaal, verhaal, welk verhaal -- te volgen door al die actiescenes. Popcornvermaak dus, mijns inziens.

saw 2

coole film

Vandaag Garden State en The Lost City. Garden State is gewoon uitermate cool. Elk personage in de film vond ik leuk of interessant. De muziek is gewoon geniaal (dat wist ik gelukkig al), het boeit van begin tot eind en brengt gewoon een glimlach op je gezicht. Veel bekende gezichten, ook genoeg onbekende. Gewoon leuk . The Lost City is zwaar en lang, maar wel heel diep. Je ziet dat elke scene met heel veel aandacht is gemaakt en dat het gewoon een heel persoonlijk werk is van Garcia. Ontzettend mooie beelden, standvastig verhaal, ontroerende en meeslepende muziek en gewoon puike acteurs. Garcia .

Respectievelijk 8.5 en 8-.

Vandaag (of eigenlijk gisteren ) :

Saboteur (Hitchcock, 1942). Een van Hitchcock’s eerste Amerikaanse films is behoorlijk genietbaar, ondanks dat het de finesse van zijn latere werk mist. De film kent enkele behoorlijk schmaltzy scènes (de oude man, het circus) die het tempo redelijk uit de film halen, ook al vond ik ze nog net verteerbaar. Vooral visueel is het gewoon nog niet de soepele beeldtaal zoals we dat van Hitch gewend zijn en Robert Cummings is een van de meest expressieloze figuren in alle Hitchcock films, die doorgaans toch al niet bekend staan vanwege de briljante acteerprestaties. Verder vond ik het geheel een samenraapsel van thema’s en momenten die in andere films beter uit de verf kwamen (een beetje ’39 Steps’, een vleugje ‘Notorious’ en het einde zou beter gedaan worden in ‘North by Northwest’). Een mindere Hitchcock, maar het is typisch dat zelfs een mindere Hitch nog steeds meer dan prima is.

Family Viewing (Egoyan, 1987). Deze tweede film van auteur Atom Egoyan is net iets minder dan zijn voorganger ‘Next of Kin’, maar nog steeds zeer de moeite waard. Egoyan nam de begrijpelijke en gewaagde beslissing om de twee hoofdverhalen op twee verschillende manieren te filmen: een gewoon op film en de ander eerst op video en daarna op film gezet. Begrijpelijk omdat een van de hoofdthema’s van de film het idee van opnemen, kijken en gekeken worden is (een jongen komt er achter dat de homevideos van zijn jeugd overgespoeld zijn met seksopnames van zijn pa); gewaagd omdat de videogedeeltes er op die manier ontzettend lelijk uitzien. Toch werkt deze methode wonderwel, helemaal als later in de film de twee verhaallijnen gaan mixen en dus ook de visuele stijl gaat mixen, wat enkele hoogst indrukwekkende visuele momenten oplevert. Verder is de gehele film onnavolgbaar Egoyan terrein met de verknipte seksualiteit, onderhuidse spanningen, zwarte humor, merkwaardige situaties en de nadruk op menselijke relatieproblemen. De film kent ook dat typische trage Egoyan tempo, maar is hier soms iets te traag naar mijn mening omdat de film niet overal de aandacht weet vast te houden. De werkelijk prachtige climax maakt echter alles in een keer goed, want dat is lowbudget film maken op zijn meest inventief en emotioneel geladen. Hoe je ook tegen Atom Egoyan aankijkt, feit is dat zijn werk uiterst inventief en eigenzinnig is en ‘Family Viewing’ vormt daarop geen uitzondering.

The Defilers (Frost, 1965). Prima genietbare exploitation ‘roughie’ van producent David Friedman die in vijf dagen tijd op een budget van 11.000 dollar gemaakt werd. De ingrediënten van wat naakt, een constante muziekstroom, hier en daar zelfs leuke dialogen, wat prettige gekantelde camerastandpunten en enkele spanking scènes (die vanaf dit moment het handelsmerk zouden worden van Friedman films) houden de lol er in.

The Lickerish Quartet (Metzger, 1970). Velen noemen ‘The Lickerish Quartet’ het magnum opus van Radley Metzger en ik kan niet anders zeggen dan dat de film zijn reputatie volledig waarmaakt. De film is een triomf in modernisme, non-lineaire plotvertelling, decor, stijlvolle seks en muzikale begeleiding. Denk een beetje aan een seksvariant van ‘L’Année dernière à Marienbad’ en dan zit je een behoorlijk eind in de goede richting. De montage is helemaal heerlijk en lijkt rechtstreeks uit een Godard of Roeg film gewandeld. Als de ideale cross-over tussen erotiek en kunstfilm is het de definitie van Kunstzinnige Erotica. ‘The Lickerish Quartet’ is inderdaad het erotische meesterwerk wat veel mensen ervan maken en verplichte kost.

Amore e rabbia (Lizzani, Bertolucci, Pasolini, Godard, Bellocchio, 1969). Deze omnibusfilm is zo goed als vergeten door iedereen en wordt inmiddels bijna clichématig omschreven als gedateerd. Ach ja, sommige gedeeltes zijn wat gedateerd, maar enkel de enorme verzameling talent maakt de film al de moeite van het zien waard.

Het deel van Carlo Lizzani (de grote onbekende hier voor mij) is grappig genoeg een van de sterkste en nog meest relevante delen: een vrouw wordt verkracht terwijl een heel flatgebouw toekijkt en niets doet en een man krijgt een auto-ongeluk en kan geen enkele auto tot stoppen manen voor hulp. Het is een mooie metaforische film en meteen een prettige binnenkomer.

Bernardo Bertolucci schakelde de avant-garde groep The Living Theater in voor zijn deel en het gevolg is een soort van performance art toestandje. Het gaat allemaal nergens over, maar ik vind zulk soort dingen altijd erg bijzonder om te zien; het gaf me zelfs het gevoel dat ik normaal enkel heb bij het zien van moderne dansvoorstellingen.

Pier Paolo Pasolini stelde zijn deel in het teken van zijn grote muze en boytoy Ninetto Davoli: we zien de bekende krullenbol wat door straten lopen, afgewisseld met documentaire beelden. Een typisch staaltje politieke poëzie van Pasolini dus.

Het deel van Jean-Luc Godard was vanwege mijn grote Godard idolaatheid uiteraard het deel waar ik het meest naar uitzag, maar het liep uit op een grote teleurstelling. Het is een typische filosofieles van Godard over film en de maatschappelijke ontwikkelingen van de tijd (in dit geval dus de opstanden uit 1968), maar waar Godard me vaak enorm weet te boeien, weet hij me soms ook volledig kwijt te raken. Dit is helaas een geval van het laatste.

Marco Bellocchio’s deel was nog het meest gedateerd en bestaat louter uit wat geleuter tussen studenten. Geen moment interessant.

Al met al een typische omnibus film dus: zeer onevenwichtig, maar de eerste drie delen maakten dit voor mij zonder meer de moeite waard.

The Night Evelyn Came out of the Grave (Miraglia, 1971). Deze film van Emilio P. Miraglia is een puik stukje Italiaanse horror. De muziek van Bruno Nicolai is lekker eclectisch als altijd, de plot prettig wendingvol, de locaties sfeervol en er is voldoende naakt en gore. Kortom, niks mis mee!

quote:

Op woensdag 2 augustus 2006 15:55 schreef SaintOfKillers het volgende:
Hey, da's Billy uit Neighbours.

.

Jij kijkt niet naar House (M.D.)?

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 01:28 schreef steve2003 het volgende:
Pirates of the Caribean, kut film

me too, geweldige film.
Kut eind..onopgeloste zaken he

Tijdje geleden "Donnie Brasco", met een goede Al Pacino

Bande à part
Deze had ik nog niet gezien. Ik kan nu ook iets beter die Anna Karina-adoratie begrijpen, in Alphaville was me op dat vlak niets bijzonders opgevallen. Tof filmpje dus, dat Bande à part, misschien ga ik Godard toch nog waarderen, Le Mépris viel een tijdje terug ook al goed mee. Maar na (opnieuw) Alphaville had ik even geen zin meer in Godard, wat een irritante film was dat dan ook .



Saekjeuk shigong
Dit is een nogal ongewone film. Het begint als een Koreaanse versie van American Pie, maar dan nog iets grover, puberaler en eigenlijk ook grappiger. En dan wordt het, uit het niets, plots een schrijnend abortus-drama. Verder opvallend veel naakt in deze film, dat zie je ook niet vaak bij films uit dit land. Rare jongens, die Koreanen.

en

[ Bericht 5% gewijzigd door SaintOfKillers op 03-08-2006 10:45:42 (Nu mét plaatjes!) ]

Sympathy for Mr. Vengeance
Film met een zwaar thema, maar die eigenlijk prima te behappen is. Wel enkele nare scenes, maar nergens te grafisch o.i.d. Jammer dat naar het einde toe iedereen achter iedereen aan lijkt te zitten, waardoor het lastig wordt om met de hoofdpersonages mee te leven. Wat dat betreft heeft Oldboy een streepje voor.

Over the Hedge
Verrassend grappig. Uiteraard zijn films met hyperactieve eekhoorns altijd goed.

Running Scared
Fijne, onderhoudende, spannende thriller waarbij je (ik in ieder geval wel) regelmatig op het verkeerde been wordt gezet.

In het kader van "regenachtige zomerdagen waar ik eindelijk weer eens tijd (en zin) heb om films te kijken", alsmede gedeeltelijk in het kader van "deze film staat in mijn top 100, maar ik wil hem herzien om nog eens goed de positie te kunnen bepalen" heb ik afgelopen dagen gezien:

Mulholland Dr. (2001)
Voor de zoveelste keer, maar dit keer was ik weer eens echt goed voor gaan zitten. Eerst had ik me op www.mulholland-drive.net nog eens ingelezen over op welke metaforen e.d. ik moest letten. En daarna extra genoten van dit meesterwerk van David Lynch. Om daarna op die site gekeken om mijn mening en opvattingen nog eens te vergelijken met alle theoriën, die er zijn. _{Nu komen SoK en Blaatschaap vast weer mopperen dat een film waar je je voor moet inlezen nooit goed kan zijn, maar daar ben ik het niet mee eens}
cijfer: 10

V for Vendetta (2005)
Eindelijk is die er dan, de eerste fantastische film van 2006j. (Jarhead was ook goed, maar niet echt fantastisch.) De Wachowski bros en regisseur James McTeigue hebben imo de algemene sfeer van de graphic novel goed weten te vangen en ondertussen het toch een toegankelijke film weten te maken. De actie scené's zien er goed en gelikt uit, maar zijn niet over the top zoals ik gevreesd had. Het acteerwerk van de gehele cast is ook prima in orde. En Natalie Portman is zelfs kaal nog verschrikkelijk sexy.
cijfer: 9

Fa yeung nin wa (In the Mood for Love) (2000)
Toen deze prachtfilm van Wong Kar Wai' er weer ingegooid. De film gaat over een man en vrouw, wiens echtgenotes vreemd gaan. En toenadering tot elkaar zoeken om die echtgenotes beter begrijpen en zo langzaam tot elkaar groeien.
Het ziet er allemaal prachtig uit, de vloeren, muren, jurken, sigarettenrook, alles is even prachtig, zoals we gewend zijn van Wong Kar Wei. De muziek past precies bij de sfeer van de scené's en film. En met Tony Leung en Maggie Cheung kan je qua acteerwerk ook niet misgaan.
cijfer: 9.5

2046 (2004)
Voor het vervolg trok Wong Kar Wai een blik met de beste actrices van hedendaags China open, hiel hij China's beste acteur ook weer van stal en maakte hij een film die nog prachtiger is dan zijn voorganger.
cijfer: 10

One Last Thing... (2005)
Een doodzieke jongen mag op tv zo'n allerlaatste wens doen. Tot iedereens verrassing wenst hij wat elke puberale jongen, waarvan de hormonen door het lijf schieten als een stel Formule 1 coureurs op speed, zou willen wensen. De rest van de film stelt hij alles in werk om die wens ook uit te laten komen. Ondertussen probeert moederlief, die ook al weduwe is, om te gaan met het toekomstige verlies van haar zoon.
De film is prima vermakelijk Enal wordt die nooit echt heel grappig, toch zat ik de hele film met een glimlach op mijn gezich. Cynthia Nixon (van Desperate Housewives) speelt nog het sterkst van allemaal. En het is altijd ook leuk om Ethan Hawke in een film te zien, al is het maar een klein rolletje.
cijfer: 7

Princesas (2005)
Prima film over een Spaans hoertje dat bevriend raakt met een illegaal hoetje uit de Domicaanse Republiek. De film geeft een realistich beeld van het wereldje. Het acteerwerk is dik in orde. De regie ook. En er zit een degelijke soundtrack van Manu Chao onder.
cijfer: 7.5

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 13:59 schreef Lonewolf2003 het volgende:

Mulholland Dr. (2001)
Voor de zoveelste keer, maar dit keer was ik weer eens echt goed voor gaan zitten. Eerst had ik me op www.mulholland-drive.net nog eens ingelezen over op welke metaforen e.d. ik moest letten. En daarna extra genoten van dit meesterwerk van David Lynch. Om daarna op die site gekeken om mijn mening en opvattingen nog eens te vergelijken met alle theoriën, die er zijn. _{Nu komen SoK en Blaatschaap vast weer mopperen dat een film waar je je voor moet inlezen nooit goed kan zijn, maar daar ben ik het niet mee eens}
cijfer: 10

. Zo erg ben ik nou ook weer niet hoor. Ieder z'n ding en als jij het prettig vindt om je in te moeten lezen voor een film, moet je dat vooral doen. Ik vind het alleen niet prettig en vind Mulholland Dr. daarom een absurde en slechte film.

[ Bericht 1% gewijzigd door BlaatschaaP op 03-08-2006 14:23:39 ]

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 14:01 schreef BlaatschaaP het volgende:

[..]

. Zo erg ben ik nou ook weer niet hoor. Ieder z'n ding en als jij het prettig vindt om je in te moeten lezen voor een film, moet je dat vooral doen. Ik vind het alleen niet prettig en vind Mulholland Dr. daarom een absurde en slechte film.

Ik vind het wel een goeie film. Maar heb je dat dan ook met Donnie Darko bijvoorbeeld? Of met 2001?

[ Bericht 1% gewijzigd door Gorro op 03-08-2006 14:27:49 ]

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 14:12 schreef Morrigun99 het volgende:

[..]

Ik vind het wel een goeie film. Maar heb je dat dan ook met Donnie Darko bijvoorbeeld? Of met 2001?

Nee, totaal niet. Die films kun je ook kijken, snappen en waarderen zonder dat je daarna sites moet afstruinen om er precies achter te komen wat het nou eigenlijk allemaal betekende. Ik vind het niet erg om over bepaalde dingen later pas te lezen, maar Mulholland Dr. kun je gewoon niet snappen zonder er, naast de film, nog informatie over in te winnen. Daar houd ik niet van. 2001 is gewoon ontzettend mooi en ingrijpend (vooral qua beelden) en Donnie Darko heeft een duidelijk genoeg verhaal.

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 14:15 schreef BlaatschaaP het volgende:
2001 is gewoon ontzettend mooi en ingrijpend (vooral qua beelden)

Ja, dat vind ik dus ook van Mulholland Drive. Maar laten we de discussie niet over doen.

Het zinnigste idee van de dag .

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 14:15 schreef BlaatschaaP het volgende:

[..]

Nee, totaal niet. Die films kun je ook kijken, snappen en waarderen zonder dat je daarna sites moet afstruinen om er precies achter te komen wat het nou eigenlijk allemaal betekende. Ik vind het niet erg om over bepaalde dingen later pas te lezen, maar Mulholland Dr. kun je gewoon niet snappen zonder er, naast de film, nog informatie over in te winnen. Daar houd ik niet van. 2001 is gewoon ontzettend mooi en ingrijpend (vooral qua beelden) en Donnie Darko heeft een duidelijk genoeg verhaal.

Al was die opmerking van Mike zeker zinnig. Wil ik toch zeggen dat ik dat niet vind van Mullholland Dr. het algemene idee erachter,

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

had ik na de eerste keer kijken ook zelf al door.

Over 2001: ASO is daar ook een goede site over. Want die wil ik toevallig ook binnenkort gaan herkijken.

Tabu: A Story of the South Seas (Murnau, 1931). ‘Tabu’ is de laatste film van F.W. Murnau, die vlak voor de première van deze film omkwam bij een auto-ongeluk. Het was ook de eerste samenwerking van wat er velen hadden moeten worden tussen twee van de meest legendarische regisseurs van de jaren ’20: Murnau en documentairemaker Robert Flaherty. ‘Tabu’ is volledig opgenomen op locatie op Tahiti en weet de schoonheid van het eiland met de nodige poëzie en aandacht voor detail in beeld te brengen. Het hart van de film wordt echter gevormd door de verboden liefde tussen een man en een vrouw, een universeel thema dat juist door het gebrek aan dialoog zo universeel kan zijn, zelfs met het gebruik van non-professionele acteurs. Murnau weet grappig genoeg zijn expressionistische ervaring te injecteren in enkele scènes en ook aan symboliek is geen gebrek in deze opmerkelijke film, die terecht als een van de laatste klassiekers van de zwijgende film gezien wordt.

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 08:53 schreef SaintOfKillers het volgende:
Bande à part
Deze had ik nog niet gezien. Ik kan nu ook iets beter die Anna Karina-adoratie begrijpen, in Alphaville was me op dat vlak niets bijzonders opgevallen. Tof filmpje dus, dat Bande à part, misschien ga ik Godard toch nog waarderen, Le Mépris viel een tijdje terug ook al goed mee. Maar na (opnieuw) Alphaville had ik even geen zin meer in Godard, wat een irritante film was dat dan ook .

Ik vind Anna eigenlijk het leukst in Une femme est une femme.

United 93

een van de beste films die ik ooit gezien heb, ondanks dat het begin te chaotisch is, en het een beetje langdradig wordt...
het einde is 1 geweldig achtbaan rit van emotie, adrealine en spanning, must see voor de bioscoop !!

deze film hoort van mij in het rijtje van: Saving private ryan, fight club, batman begins etc !

magnolia, seven, momento, het is er allemaal niks bij..

8,5 van 10 !

The Big Sleep
Na een paar behoorlijk tegengevallen Bogart films weer eentje die toegevoegd mag worden aan de meesterwerkjes Casablanca en The Maltese Falcon. Bogart is op dreef en het verhaal is enorm vlot door de vele actie. "I collect blondes and bottles..."
Bogart is stiekem best de mèn he??

The Getaway



Heerlijke film, McQueen en Maqcraw zijn een fantastisch duo. Lekker veel actie, spanning en een mooi rauw sfeertje. Klassieker met recht.

HASTA EL VIENTO TIENE MIEDO

EVEN THE WIND IS SCARED

Meer dan uitstekende Mexicaanse griezelfilm met een redelijk kippenvelgehalte. Het spookverhaal wordt op zo'n subtiele en fijne manier verteld dat het simpele plot er niet toe doet.

Enige minpunt van de film is dat het wat voorspelbaar is, maar dat is niet de schuld van de film zelf, dit komt simpelweg omdat er na '68 honderden soortgelijke films zijn uitgekomen

Een film die schreeuwt om een dvdrelease!

Sweet Smell of Succes (Mackendrick, 1957). Typisch zo’n klassieker waar ik allemaal weinig mee kan. Het is zeker allemaal niet slecht, maar ik kan het briljante ervan ook niet ontdekken. Nu scheelt het dat ik nooit een Burt Lancaster liefhebber ben geweest en hier heeft hij weer de uitstraling van een muur, dus dat maakt het niet beter. Echter, ook Tony Curtis vond ik volledig ongeloofwaardig in zijn rol, het kan aan mij liggen. Verhaal vond ik ook niet bijster sterk, de boodschap zal allemaal wel waar zijn, maar ik heb nu eenmaal totaal geen ervaring met die wereld, dus het zei me weinig. Het zal wel.

Over the Hedge (Johnson, Kirkpatrick, 2006). Na het zwaar tegenvallende ‘Cars’ was het prettig om te zien dat deze film zich boven die malaise uittilt, maar het geëxalteerde niveau van de animatie van een paar jaar geleden lijkt definitief verleden tijd. Op enkele dramatisch slechte momenten na (die liedjes waren tenenkrommend) was dit allemaal behoorlijk kijkbaar, maar de grappen waren gewoon niet leuk genoeg om zich te meten met de beste uit het genre. Nu is het natuurlijk ook erg moeilijk om je binnen dit format te onderscheiden, maar daarin slaagt deze film gewoonweg niet. De verwijzing naar bijvoorbeeld Marlon Brando in ‘A Streetcar named Desire’ was leuk, maar zag je al van mijlenver aankomen. William Shatner redde voor mij de film, maar die man is ook gewoon een held voor me. Leuk, aardig, maar niet veel bijzonders.

Zo, wat is Buffy the Vampire Slayer een slechte film (serie doet me ook niets), bijna net zo slecht als Millennium (de SciFi film)

[ Bericht 11% gewijzigd door Tup op 04-08-2006 08:43:53 ]

Running Scared
Relaxte film. Dacht (aan de naam te zien) dat het een komedie was maar bleek een keiharde actie/thriller te zijn. Mooi verhaal en erg tof als die vrouw die sadistische man en vrouw (met die kinderen) kapot knalt.

V for Vendetta
Soort illustere sfeer hangt er maar wel een leuke one-man-action film .

Flight 93
Gevecht aan boord van een gekaapt vliegtuig. Behoorlijk sterke dialogen alhoewel ik graag wat meer gevechten had gezien (mits die er waren).

The New World
Soort verkenningsfilm met Indianen in 17 honderd volgens mij. Niet echt aansprekend verhaal en Collin Farrell die dagboek style dingen vertelt is not done

Yume
Die moest ik nog nadat hij al een jaar op één of andere harde schijf stond te verkommeren. 8 verhaaltjes die er allemaal erg mooi uitzien, maar die me niet allemaal konden boeien. Ik had meer met boompjes in bloei en watermolens dan met gemuteerde zonnebloemen en een smurfenleger. Ik ben geen grote van de zweverige versie van Kurosawa. Desalniettemin zijn de mooie stukken wel heel erg mooi.

Thomas Crown Affair(1968)
Aardige bankrobbery film met Steve McQueen, die gast is veelste vroeg gestorven. Pracht rollen zet altijd neer. Met als Faye Dunaway als vrouwlijk schoon.

cijfer 7 / imdb 6.8

Eyes of Laura Mars (1978)
Toevallig al weer een Faye film bekeken. Hier speelt zij een vrouw die supernatural is en door de ogen van een serial killer kan kijken. Met een redelijk jonge Tommy Lee Jones als onderzoeker.
Muziek en sfeer is goed.

cijfer 6.5 / imdb 5.9

Beautyful Girls (1996)
Dit is een geslaagde drama naar mijn idee. Alles eindjes worden netjes afgerond. Clichés vermeden. Het is echt een karakterdevelopment film. Je leeft mee met elk personages. Ergens zijn ze oprecht. En een jonge Natilie Portman als een lolita. En Uma thurman als nichtje van de barman.

Gozer komt weer naar het ouderlijk huis. Al snel ontmoet hij het buurmeisje (Portman). Hij bewonderd haar. Zijn oude vrienden runnen een sneeuwschuif bedrijf.
Een van de gasten heeft een geheimaffaire en als er dan een birthdayparty wordt georganiseerd dan komt op eens ook die vrouw. Op gegeven moment lijkt het uit de hand te lopen als de man van die vrouw ruzie krijgt met hem. Maar ook hier ontspoort de film niet.

cijfer 7.8 / imdb 7.1

Pink Panter (2006)
Waarom wordt z'n film gemaakt. Mister Sellers is onvervangbaar. Steve Martin is irritant.
Die scene dat ie een zin moest nazeggen door een logopedist is gewoon kut.

cijfer 4.5 / imdb 4.8


Toolbox Murders (2004)
Jawel een horror door mist Hooper, die gast van de orginele Texas Chainsaw.
Een jongstelletje komt in een appartementcomplex te wonen. Al snel hoort zij rare geluiden. En zijn er rare verdwijningen. Na wat onderzoek blijkt het complext een compleet 2e huis/gangenstelsel te bevatten waar een killer zich verbergt. Heerlijk slasher film...

cijfer 6.5 / imdb 5.5

Brick (2005)
Noir film op een highschool. Er is een verdwijning van een meisje. Al snel wordt duidelijk dat het om drugs gaat. Alle karakters zijn sterk neer gezet.
Die gozer van Third Rock is erg goed. Eerst al als homo-loverboy in Mysterious Skin en nu in Brick erg sterke en overtuigend neergezet.

cijfer 8 / imdb 8.1

Quick Change (1990)
Een beetje een jammerlijke gedateerde comedy met Bill Murray en Gina Davis en Randy Quaid.
Als een Clown overvalt Bill een bank. Dat lukt allemaal wonderwel. Alleen als de stad proberen uit te komen lukt dat niet helemaal. Omdat Randy nog al een zeer irritant kutmongool is. Je hoopt echt dat die gozer ze nek breekt. In deze film kan Bill de boel niet redden.
Films als Groundhog Day en What about Bob? zijn wel geslaagde comedies. De eerste is meteen de allerbeste die er is.

cijfer 4.8 / imdb 6.5

Death Tunnel
Zo dit is een film die ik maar half heb bekeken en niet echt meer de fut voor had om aftekijken.
De montage is echt beroert. Heel veel shots worden hergebruikt wat irritaties opwerkt. Opzwellende muziek en jawel weer wat shot van een paar lelijke fotos aan de muur. Paar minuten later weer.

cijfer 1.5 / imdb 2.7

[ Bericht 0% gewijzigd door Lambiekje op 04-08-2006 10:08:31 ]

quote:

Op woensdag 2 augustus 2006 00:45 schreef kinky_queen het volgende:
DEATH TUNNEL

Laat ik beginnen bij het pluspunt. De setting is redelijk creepy.

Ik ga niet alle minpunten opnoemen want dan tik ik mezelf een rsi.
De montage/editting is VRE-SE-LIJK, al die snelle flitsende beelden en jumpcuts, ik werd er naar van, het zou verboden moeten worden net als al die cheaptricks die de film rijk is evenals al die 'schrikmuziek' als er iets 'spannends' gebeurt. Dat gebeurde niet.

Een stel gleuven in een spookhuis is nou niet echt origineel te noemen maar als je er aan begint, doe het dan goed zoals in HELL NIGHT, doe het campy zoals in NIGHT OF THE DEMONS of haal een bult akteergeweld en talent en doe het zoals in THE HAUNTING, maar niet zoals hier. Het akteren is op een uitzondering na abominabel, het plot is niet origineel genoeg, de muziek is irritant, de film is groen, letterlijk, camerawerk zit geen greintje originaliteit in maar het belangrijkste ingredient wat een horrorfilm moet hebben ontbreekt ook nog eens en dat is sfeer. ELKE op zijn minst matige horrorfilm heeft sfeer of een bepaalde charme en dat heeft dit dodelijk koude produkt niet.

De IMDB Bottom #63/100 is terecht

[afbeelding]

Je hoopt echt dat die gleuven in 'hell' branden in dat niet spannende setting. Het was niet eens creepy. Dit is echt sinds tijden een echt beroerde film.

Ik vond Pirates of the Caribbean 2 érrug mooi!
Ik heb echt m'n ogen uitgekeken!
Maar, de laatste film die ik gezien heb was gisteren, een paar afleveringen van Friends seizoen 6, samen met m'n liefje.
En als dat niet als film telt, dan heb ik Zoolander als laatst gezien.

LA DAMA ROSSA UCCIDE SETTE VOLTE

THE RED QUEEN KILLS 7 TIMES/BLOOD FEAST/THE CORPSE WICH DIDN'T WANT TO DIE

Wat is dat toch met die Italiaanse gialli. Ze zijn bijna allemaal geweldig zo ook deze van Emilio Miraglia die ook al het bijzondere LA NOTTE CHE EVELYN USCÌ DALLA TOMBA regisseerde.

Alle ingredienten voor een goede giallo zijn aanwezig met een speciale vermelding voor de mooie dames

Eergisteren:
Family Guy Presents: Stewie Griffin - The Untold Story (Pete Michels & Peter Shin, 2005)
Niet heel veel anders dan een gemiddelde aflevering van Family Guy en dus erg leuk. Veel grappen, niet allemaal even sterk, maar veel grappiger dan het grootste deel van de komedies die we in de bioscoop te zien krijgen. Hoe leuk het ook is, negentig minuten lang Family Guy is echter misschien net iets te veel van het goede. De laatste vijf minuten vond ik niet veel meer aan. ****

Gisteren:
Der Totmacher (Romuald Karmakar, 1995)
Götz George is fantastisch als de psychopatische seriemoordenaar. Erg overtuigend brengt hij op maniakale wijze hoe hij van de lijken afkwam nadat hij ze vermoord had. Langzaamaan krijgen we door het interview, waaruit de film in z'n geheel bestaat, steeds meer details over zijn leven en zijn daden te weten. Dit interview duurt in mijn ogen net even iets te lang om in de eentonige setting constant te blijven boeien, maar toch erg knap hoe de weerzinwekkende daden levendig gemaakt worden enkel door middel van het woord. ****

Outfoxed: Rupert Murdoch's War on Journalism (Robert Greenwald, 2005)
Best goede documentaire die duidelijk op de foute gang van zaken wijst bij Fox News. Vooral hoe Jeremy Glick behandeld wordt door Bill O'Reilly is beschamend. De documentaire is niet bijzonder in elkaar gezet, maar het onderwerp is wel belangrijk en ligt mooi bloot hoe een deel van het Amerikaanse volk van de domme gehouden wordt. ***½

Poseidon (Wolfgang Petersen, 2006)
Lekker compacte rampenfilm, gebaseerd op de film The Poseidon Adventure uit 1972. In anderhalf uur wordt het hele verhaal er doorheengejaagd en dat is zowel een pluspunt als een minpunt. Het minpunt is dat er geen enkele binding optreedt tussen de personages en de kijker. Je komt nauwelijks iets over ze te weten, alleen het hoog nodige. Dit zorgt er wel voor dat je niet door dergelijke clichés hoeft te worstelen en dat maakt het kijken van de film eigenlijk wel zo aangenaam. Prima hap slik weg vermaak. ***

Gisteren in de sneak:

You,Me And Dupree
Geinig filmpje met een standaard verhaal dat netjes de regeltjes van het boekje volgt maar wel leuk is uitgewerkt en een aantal keer erg grappig is. De hoofdrollen zijn goed gecast en worden goed neergezet, waarbij vooral Owen Wilson de show steelt door te doen waar ie goed in is: gek doen en overacten. Verder zitten er ook nog een paar leuke verwijzingen in naar andere films


IMDB Cijfer: 5,5/10
Mijn Cijfer: 6,5/10

2001: A Space Odyssey (1968)

Visueel gezien is dit zonder twijfel Kubrick allerbeste. En qua filosofische inhoud ook, waardoor de film voor sommige onbegrijpelijk is. Echter bij het entertainment factor schiet de film imo net iets te kort bij de rest van Kubrick's besten, zoals Dr. Strangelove of A Clockwork Orange.
cijfer: 9.5

Zatôichi monogatari (The Tale of Zatoichi) (1962)
De eerste film uit de Zatoichi reeks van Kenji Misumi , waaring Zatoichi onderdak vindt bij een stel gangsters. Dan in een oorlog tussen die gang en een andere beland, terwijl de andere gang ook over een samurai beschikt. Op het einde moet Zatoichi het natuurlijk op nemen tegen die samurai, die ontzettende wederzijds respect voor elkaar hebben. Met Kenji Misumi, die een samurai film regiseert kan je niet misgaan. Shintaro Katsu is erg overtuigend als de blinde zwaardmeester Het enige nadeel was imo, dat het wel erg veel praten en voorbereiding was en iets te weinig actie. Maar als de actie dan komt eindelijk is de wel weer zeer onderhoudend.
cijfer: 8

Heb net Bullit Boy gezien.. wel een goeie film.

Vandaag ook Pirates of the Caribbean bekeken. Korte samenvatting:

+ Jack Sparrow blijft grappig
- Maar Jack Sparrow deed deze keer wat geforceerd aan
- Orlando Bloom heeft niet voldoende charisma om een film te dragen
- Keira Knigtley irriteert
+ Actiescenes zaten aardig in elkaar
+ Het geheel ziet er werkelijk Prachtig uit!
- Te veel verhaallijnen. En dat maakt de film een onsamenhangend geheel. Geen moment werd ik echt in de film gezogen, terwijl ik daar normaal heel vatbaar voor ben.

Al met al absoluut minder dan deel 1, maar nog wel vermakelijk. In ieder geval ben ik benieuwd naar deel 3.

Vanmiddag:

The Birds
Geweldige film. Alles zit erin: wat humor, een beetje romance en veel, heel veel spanning. De scenes met de vogel aanvallen zijn echt spannend en eng, mede door de soundtrack. Op sommige momenten is de film ook onprettig om naar te kijken. Het acteerwerk is erg goed en dat maakt dit tot een zeer sterke film.

IMDB Cijfer: 7,8/10
Mijn Cijfer: 8,5/10

quote:

Op vrijdag 4 augustus 2006 20:11 schreef Timo20 het volgende:
Vanmiddag:

The Birds
Geweldige film. Alles zit erin: wat humor, een beetje romance en veel, heel veel spanning. De scenes met de vogel aanvallen zijn echt spannend en eng, mede door de soundtrack. Op sommige momenten is de film ook onprettig om naar te kijken. Het acteerwerk is erg goed en dat maakt dit tot een zeer sterke film.

IMDB Cijfer: 7,8/10
Mijn Cijfer: 8,5/10

Jij schroeft al die IMDb scores aardig op he?

quote:

Op vrijdag 4 augustus 2006 20:59 schreef Morrigun99 het volgende:

[..]

Jij schroeft al die IMDb scores aardig op he?

iemand moet `t toch doen he

Crazy/beautiful

Gisteren was de film op tv en ik heb de laatste 5 minuten gezien. Die spraken me zo aan, dat ik vandaag de film heb gedownload en gekeken. Wat een prachtige rol van Kirsten Dunst.
Echt een feel-good movie. Een heerlijke love story over twee mensen van totaal verschillende afkomst. Het klinkt allemaal vrij cliché, maar toch is het op zich best orgineel gedaan. Kirsten Dunst krijgt van mij een dikke 10 en de film een 7.5

Mouchette en Jakeob-ui jeongseok. Die eerste is Bresson zoals gebruikelijk, in het begin weer enorm wennen aan het nogal apatische acteerwerk, maar uiteindelijk loont het de moeite. In die tweede doet uitermate schattig Koreaantje Ye-jin Son mee, dat alleen al was voldoende om te kijken.

Arnold Marathon.

Eerst Commando (I'll be back, Bennet), gevolgd door Red Heat (I do not want to touch his ass. I want to make him talk!)

Ik ga vooruit, ik weet al direct dat Ye-jin Son uit A Moment to Remember is

In het kader van mijn SoK-projectje:

Hana to Arisu (2004)



Mijn eerste Iwai. Lief en luchtig filmpje. Mierzoete beelden en nogal aanwezige muziek, maar dat is eigenlijk best mooi. Grootste minpunt vond ik Anne Suzuki (Hana); haar personage was bij vlagen behoorlijk irritant, zodat ik een aantal keren echt zat te wachten totdat Yu Aoi (Alice) weer in beeld kwam. Deze had enkele bijzonder sterke scènes; natuurlijk het ballet, maar ook het hele bezoek van haar vader; Iwai weet met hele kleine middelen haarscherp het karakter van hun relatie te tonen.

Voorlopig een 7½, maar dat zou hoger kunnen worden. All About Lily Chou-Chou volgt binnenkort.

[ Bericht 2% gewijzigd door Sokolsky op 05-08-2006 01:04:37 ]

Cat on a Hot Tin Roof (1958)

Sterke toneelverfilming van Richard Brooks. De goed uitgewerkte personages worden uitstekend vertolkt door met name Newman, Taylor en de mij onbekende Burl Ives. Jammer dat de scherpe kantjes van het toneelstuk er in deze versie afgevijld zijn, maar er blijft nog genoeg moois over. Ruime 8.

In bios donderdagavond: The Lake House gezien
En gisteren op dvd: Wimbledon met Kirsten Dunst

Les choses de la vie
deze had dus eigenlijk in mijn top 100 gemogen. Alles zit juist in deze film. Mooi einde ook. Ach, volgend jaar dan maar.

In deze vakantie tijd genoeg om te doen wat ik graag doe: Veel films kijken en boeken lezen. Van de week heb ik enkele oudjes bekeken die ik nog niet eerder heb gezien: Rebecca, Mildred Pierce
Mildred Pierce was te veel melodrama naar mijn smaak. Bovendien kijk ik nooit echt graag naar Joan Crawford, maar dat komt vrees ik omdat ik als kind ooit mommie dearest heb gezien.
Kind hearts and coronets was erg gaaf, leuke zwarte komedie met o.a. Alec Guinness in maar liefst acht vermakelijke rollen.

Last but not least. In het plaatselijke filmhuis is een retrospectief met Robert De Niro aan de gang. In het kader daarvan is 1900 te zien. Gisteravond ben ik naar het eerste deel geweest. Een lange zit, maar wat prachtig om dit meesterwerk eens op een groot scherm te kunnen bewonderen. Deel 2 volgt.

Elizabeth town, en er was geen kont aan!