polyamory

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 16:43 schreef save_the_day het volgende:

ook goed, dan kletsen jullie lekker verder. Op één of andere manier hebben jullie niet begrepen waarom ik dit topic gestart ben. Maar even goeie vrienden. Mij zul je dan niet meer zien op dit topic.
thx anyway

Niet begrijp waarom je een topic start is wat anders dan onbegrip voor wat je in het topic vertelt.

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 16:46 schreef Copycat het volgende:

[..]

Niet begrijp waarom je een topic start is wat anders dan onbegrip voor wat je in het topic vertelt.

Ik snap hier niets van, als een topic een bepaald onderwerp heeft, met een specifieke vraag, is het dan vreemd als de persoon ontopic wilt blijven?

Er zijn zat topics waarin mensen worden gevraagd om alsjeblieft OT te blijven, maar op de een of andere manier lukt dat hier niet.
Is het allemaal zo controversieel dan, dat er niet eens iemand een eigen topic over aanmaakt?

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 16:50 schreef Untouchables het volgende:

[..]

Ik snap hier niets van, als een topic een bepaald onderwerp heeft, met een specifieke vraag, is het dan vreemd als de persoon ontopic wilt blijven?

Er zijn zat topics waarin mensen worden gevraagd om alsjeblieft OT te blijven, maar op de een of andere manier lukt dat hier niet.
Is het allemaal zo controversieel dan, dat er niet eens iemand een eigen topic over aanmaakt?

Ik vind het toch allemaal aardig on topic, hoor. Wilde TS ervaringen van anderen horen, dan had ie beter op het door hem meermalen genoemde forum kunnen posten en niet op een jongerenforum zoals FOK! in beginsel nog steeds is.
On topic op een discussieforum betekent dan ook niet enkel en alleen de vragen van TS beantwoorden, maar ook daarover uitwijden. Over de beweegredenen en de eventuele voor- en nadelen. Anders blijft er weinig te discussiëren over ...

Een simpele test van succes: Als je geliefde een ander partner vindt, zal dat als resultaat geluksgevoel geven (compersie) of een alarmbel doen rinkelen?

wat zou je vrouw vinden, ts?

Zelf geen ervaringen mee, he past ook absoluut niet bij mij,
gelukkig ook niet bij mijn lief, dus dat is prettig.

Waarom nog meer sex en aandacht willen als je zo'n geweldig huwelijk hebt? Wordt het dan wel ineens genoeg of heb je er dan nóg een vrouw bij nodig?

Ik heb altijd een beetje het idee dat het om sleur gaat. Dit ken je al en nu wil je afwisseling. Niks meer liefde nodig, maar niet genoegen willen nemen met wat je hebt.

Voor je het weet heb je zeven vrouwen, 21 kinderen, een 'thuisschool' en sta je zelf jam te maken. .

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 16:53 schreef Copycat het volgende:
een jongerenforum zoals FOK! in beginsel nog steeds is.

* Stilletjes vertrekt

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 16:59 schreef Isegrim het volgende:



* Stilletjes vertrekt

In beginsel hè .
En het is maar net hoe jong je je voelt, houd ik mezelf ook maar voor ...

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 16:32 schreef erodome het volgende:
[..]
Tja, mijn antwoord is dat het een link spelletje is zo en dat de kans enorm aanwezig is dat dit heel fout gaat straks, dus of hij dat antwoord wilde horen, ik weet het zo net nog niet

TS pikt alleen maar uit jouw antwoorden wat hij zelf wilde horen... ik vind het nog steeds een

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 16:59 schreef MUUS het volgende:
..

Voor je het weet heb je zeven vrouwen, 21 kinderen, een 'thuisschool' en sta je zelf jam te maken. .

Sig-materiaal, misschien wel Readers Digest zelfs.

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 16:59 schreef MUUS het volgende:
Waarom nog meer sex en aandacht willen als je zo'n geweldig huwelijk hebt? Wordt het dan wel ineens genoeg of heb je er dan nóg een vrouw bij nodig?

Ik heb altijd een beetje het idee dat het om sleur gaat. Dit ken je al en nu wil je afwisseling. Niks meer liefde nodig, maar niet genoegen willen nemen met wat je hebt.

Voor je het weet heb je zeven vrouwen, 21 kinderen, een 'thuisschool' en sta je zelf jam te maken. .

Tja, dat gevoel kan, maar zit naast de waarheid, mensen die dit soort dingen doen doen dat niet omdat er iets fout zit in de relatie, als je het zo doet dan heb je 0,0 kans van slagen, gaat met zekerheid hele grote problemen opleveren, je relatie uitbreiden naar anderen toe is geen goede methode tegen sleur of een slechte relatie, dat haalt hem omver.

Daar heeft het echt niets mee van doen dus, het is meer zoals de een gek is van voetbal, dat graag doet en kijkt, kan wel zonder, maar zou er niet blijer van worden zeg maar, nou ja, lastig uitleggen iig...

Maar TS, luister naar de monogame mensen hier, dat is jouw vrouw ook blijkbaar, hun kunnen zich misschien wat makkelijker in haar verplaatsen.

Vreemde situatie....

Het kan natuurlijk allemaal waar zijn wat je verkondigd. Geloof best dat het kan bestaan en werken.

maarrrr..

je kan ook een lafbek zijn die eigenlijk wat anders wil maar zijn relatie niet wil opgeven voordat hij wat anders heeft gevonden......en het dan maar doet onder het mom van een poly relatie...

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 11:48 schreef save_the_day het volgende:

[..]

Ze heeft er moeite mee, ja dat klopt maar we hebben er al veel over gesproken en ze wil me niet kwijt. Als ze het mij zou verbieden is ze bang dat ik toch achter haar rug om een relatie ga beginnen. Nu heb ik haar vertrouwen nog en zij weet wanneer ik bij die ander ben. Er hoeft dus niks stiekem gedaan te worden. Voor haar zal het ook een proces van gewenning zijn. Ze is het er mee eens dat we op deze manier, door eerlijkheid en vertrouwen, onze eigen relatie in stand kunnen houden, zoniet versterken.

Kan niet werken dit, ze stemt er alleen maar mee in omdat ze je niet kwijt wil. Dat wil je iemand anders toch niet aan doen?

Ik zou het als vrouw alleszins niet trekken
Gisteren toevallig op tv een reportage over polygamie (oke, zoveel verschil zit er dus niet in) en ik snap echt niet dat mensen zo kunnen/willen leven.

Dus als jouw vrouw er geen voorstander van is, weet ik echt niet hoe ze het zal uithouden.

Zo snap ik weer niet dat mensen monogaam willen zijn, dat ze hun partner willen bezitten, beknotten, ik vat niet waarom ze elkaar niet vrij kunnen laten en niet gelukkig voor elkaar kunnen zijn.

Als mijn man geniet met een ander ben ik blij voor hem, als hij me verteld dat hij iemand die ons erg na ligt zo ontzettend leuk vindt dan ben ik blij voor hem, ik misgun hem die vorm van liefde niet, die zit onze liefde niet in de weg, ik krijg er niet minder door ofzo...

Ik snap die bezittingsdrang niet, nou ja, wel een beertje, maar ik vond het maar snert, hoop negatief gedoe, liefde hoort te vliegen als een vlinder, als ze wil gaan dan gaat ze, als ze wil blijven dan komt ze zelf wel weer op je hand zitten.

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 10:53 schreef erodome het volgende:
Zo snap ik weer niet dat mensen monogaam willen zijn, dat ze hun partner willen bezitten, beknotten, ik vat niet waarom ze elkaar niet vrij kunnen laten en niet gelukkig voor elkaar kunnen zijn.

Als mijn man geniet met een ander ben ik blij voor hem, als hij me verteld dat hij iemand die ons erg na ligt zo ontzettend leuk vindt dan ben ik blij voor hem, ik misgun hem die vorm van liefde niet, die zit onze liefde niet in de weg, ik krijg er niet minder door ofzo...

Ik snap die bezittingsdrang niet, nou ja, wel een beertje, maar ik vond het maar snert, hoop negatief gedoe, liefde hoort te vliegen als een vlinder, als ze wil gaan dan gaat ze, als ze wil blijven dan komt ze zelf wel weer op je hand zitten.

Er is een verschil tussen iemand willen bezitten en tussen in de Fata met het teigerprintje aan de vlinder uithangen.

Is het geen bezitten dan om verboden en geboden op te stellen, om te stellen jij mag nooit meer intiem zijn met een ander, jij mag nooit meer iets lichamelijks delen met een ander, nooit meer echte geestelijke intiemiteit delen met een ander?

Dat gaat niet om parenclubs bezoeken of wat dan ook, maar gewoon vrijheid van zijn, om contacten aan te gaan die diepere banden zullen gaan betekenen, om die intimiteit ook nog met anderen te kunnen delen.
Hoe je dat wil invullen is een heel ander verhaal.

Want het maar ruimte voor 1 liefde is natuurlijk nonses, men kent zoveel vormen van liefde en van andersoortige banden...

Ik ben me er snerterig bewust van dat dit iets van mij is en dat velen daar anders over denken en die vrijheid natuurlijk gewoon moeten kunnen hebben.

Maar soms vraag ik me werkelijk af waarom het als zo slecht wordt gezien als je daar anders over denkt, gisteren de film flirt gezien, leuke film over ongeveer dit onderwerp.
Het lijdend voorwerp van die film geeft aan het eind toch toe en wordt totaal monogaam, omdat zij het als een teken ziet dat hij niet echt van haar houdt omdat hij niet jaloers is en het haar gunt ook eens een ervaring te hebben met een ander, ook kan ze niet goed met de diepere banden die hij met wat meisjes heeft omgaan, alhoewel hij totaal open is en grensen respecteerd.
Dat terwijl een maatje van hem die getrouwd is lekker het bed met anderen deelt in alle scheinheiligheid en hem het advies geeft te liegen, dat kan die jongen niet, hij houdt zoveel van haar dat hij haar alles gunt en niet kan liegen tegen haar, een prachtig beeld op liefde naar mijn idee, een liefde zonder eisen.

Zo zie ik het ook, hij heeft mijn liefde, ik heb de zijne, maar hij is niet van mij, als hij bij me wil zijn dan is hij dat, ook als hij met anderen intimiteit deelt, ik weet gewoon dat hij met mij oud wil worden en ik met hem en dat is voldoende, voor de rest is hij vrij, net zoals ik het ben.
Geen eisen, geen voorwaarden(of het moet over hele gekke dingen gaan, maar zolangzamerhand mag ik er wel vanuit gaan dat dat niet aan de orde is ), maar een open liefde, vol van vrijheid.

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 22:08 schreef erodome het volgende:
Is het geen bezitten dan om verboden en geboden op te stellen, om te stellen jij mag nooit meer intiem zijn met een ander, jij mag nooit meer iets lichamelijks delen met een ander, nooit meer echte geestelijke intiemiteit delen met een ander?

Ik zie he tniet als bezitten en niet als ver- en geboden. Er wordt niet gesteld dat iets niet mag van de ander, er wordt samen afgesproken dat we dat stuk exclusief voor elkaar bewaren. Daar hoeven we het niet eens meer over te hebben; die afspraak staat en we zijn allebei van zins ons daaraan te houden, omdat we dat zelf willen, niet omdat dat wordt afgedwongen door de ander.

Ik vind de relatie zoals jij die hebt niet slechter, maar ook niet beter, terwijl ik bij jou toch een waardeoordeel proef over mensen die niet zo gemakkelijk zijn in het volledig vrij laten van hun partner zoals in jullie relatie. Waarom is het verkeerd om een stukje exclusiviteit te hebben met degene waarmee je je leven deelt?

Daar is niets mis mee zolang beide daar maar ok mee zijn, net als andersom, dat waardeoordeel is er niet dus.

Het enige wat me soms irriteerd is dat monogame mensen zo nu en dan nogal de neiging hebben hun manier als heilig te zien en de rest als verdorven en slecht, zovaak heb ik al te horen gekregen van mensen dat wij niet echt van elkaar houden, anders zouden we niet kunnen delen en dat soort ongein.
Je moet wat je doet onder stoelen en banken steken omdat mensen je erop veroordelen, denk erom, mensen kunnen erg hard zijn, ook al hebben ze geen donder met hetgeen te maken waar het over gaat, zullen ze er nooit last van hebben persoonlijk.

Oh ja en waarom dat verkeerd is, het is opzich niet verkeerd, het is een keuze, voor MIJ zou het verkeerd zijn omdat ik me beknot zou voelen, voor mij zou het zeer zeker met verboden en geboden te maken hebben, ik ben nu eenmaal ontembaar

Wat een bizar topic om zo door te lezen. Vooral omdat ik van sommige users in dit topic weet dat ze nog nauwelijks of zelfs geen echte liefdes- en/of seksuele ervaring hebben opgedaan .

Ik kan sympathiseren met de gevoelens van de TS. Mijn liefdes- en seksleven worden exponentieel beter als ik met meerdere mensen een band onderhoud die verder gaat dan vriendschap, maar minder ver dan een relatie. De extra 'diepte' van een relatie is voor mij juist onaantrekkelijk, omdat ik me gemakkelijk in een ander kan verliezen - iets waar ik geen behoefte aan heb. Het is enorm veel druk op elkaar als je de enige in elkaars leven bent - de enige bron van intimiteit, de enige bron van seks, de enige bron van passie. Iemand moet bijna alles tegelijk kunnen - geen wonder dat men zo veel vreemd gaat! Wel afspreken dat je het niet met een ander zal doen en het dan toch doen is superieur aan eerlijk en open zijn tegen je partner en ze de keuze te geven?

quote:

Op donderdag 27 juli 2006 03:56 schreef -Will- het volgende:
Wat een bizar topic om zo door te lezen. Vooral omdat ik van sommige users in dit topic weet dat ze nog nauwelijks of zelfs geen echte liefdes- en/of seksuele ervaring hebben opgedaan .

Ik kan sympathiseren met de gevoelens van de TS. Mijn liefdes- en seksleven worden exponentieel beter als ik met meerdere mensen een band onderhoud die verder gaat dan vriendschap, maar minder ver dan een relatie. De extra 'diepte' van een relatie is voor mij juist onaantrekkelijk, omdat ik me gemakkelijk in een ander kan verliezen - iets waar ik geen behoefte aan heb. Het is enorm veel druk op elkaar als je de enige in elkaars leven bent - de enige bron van intimiteit, de enige bron van seks, de enige bron van passie. Iemand moet bijna alles tegelijk kunnen - geen wonder dat men zo veel vreemd gaat! Wel afspreken dat je het niet met een ander zal doen en het dan toch doen is superieur aan eerlijk en open zijn tegen je partner en ze de keuze te geven?

Interessant. Ik kan me er zelf niets bij voorstellen, omdat wanneer ik een relatie heb (en die heb ik) ik vind dat bepaalde dingen exclusief voor die persoon is. Jij zegt dat jouw liefdes- en seksleven exponentieel beter worden wanneer je er meerdere banden met mensen op nahoudt die verder gaan dan vriendschap, maar minder ver dan een relatie. Hoe ik dit lees is eigenlijk (en ik wil je absoluut niet beledigen!!) dat je dus gewoon sex wil met meer mensen dan waar je een relatie mee hebt. Dat dan je sexleven dan exponentieel beter wordt snap ik wel trouwens

Ik denk dat heel veel mensen hier agiteren tegen het feit dat TS een houding heeft van "ik ik ik". Hij wil nl doen voorkomen alsof het in samenspraak is, terwijl uit het verhaal zoals hij het zelf optekent blijkt dat zijn vrouw het minste van twee kwaden kiest. Veel mensen -waaronder ik- redeneren dat hij dus koste wat kost zijn zin door wil drijven, en dan komt de vraag al gauw naar boven waarom hij dan niet van zijn vrouw afgaat, omdat hij blijkbaar in staat is om zijn vrouw te kwetsen door zijn eigen fantasie er koste wat kost doorheen te drukken.

Ik weet ook niet hoe jij dat voor je ziet? Nogmaals, dat komt omdat ik me er echt geen voorstelling van kan maken. Is het dan zo dat jij een relatie hebt met iemand, en dat jij/jullie, er naast die relatie nog andere relaties op na houden? Waaruit bestaat jouw 'hoofdrelatie' dan, en waaruit bestaan jouw 'bijrelaties' ? Ik denk dat veel mensen dit zullen lezen als "je hebt 1 persoon waar je evt. mee samenwoont en mee naar verjaardagen gaat, en met de rest heb je sex' ofzo. Ik vind het heel moeilijk om me een beeld te vormen hiervan.

quote:

Op donderdag 27 juli 2006 03:56 schreef -Will- het volgende:
Wat een bizar topic om zo door te lezen. Vooral omdat ik van sommige users in dit topic weet dat ze nog nauwelijks of zelfs geen echte liefdes- en/of seksuele ervaring hebben opgedaan .

Ik kan sympathiseren met de gevoelens van de TS. Mijn liefdes- en seksleven worden exponentieel beter als ik met meerdere mensen een band onderhoud die verder gaat dan vriendschap, maar minder ver dan een relatie. De extra 'diepte' van een relatie is voor mij juist onaantrekkelijk, omdat ik me gemakkelijk in een ander kan verliezen - iets waar ik geen behoefte aan heb. Het is enorm veel druk op elkaar als je de enige in elkaars leven bent - de enige bron van intimiteit, de enige bron van seks, de enige bron van passie. Iemand moet bijna alles tegelijk kunnen - geen wonder dat men zo veel vreemd gaat!

Op zich heb ik geen waardeoordeel over mensen die niet voor een monogame relatie gaan, als dat is wat alle betrokken partijen willen. Zoals CoolGuy ook al zegt: in dit geval heb ik sterk het idee dat TS iets wil en dat doordrukt ten koste van de gevoelens en wensen van zijn vrouw. Dat vind ik wel verkeerd, maar dat zou ik vinden over alle zaken die de mensen in een relatie aangaan.

Ik ervaar het niet als een grote druk dat ik op sommige punten de enige ben in het leven van mijn vriend, maar juist als iets bijzonders; en volgens mij is het voor mijn vriend hetzelfde. En dan hoef ik helemaal niet bijna alles tegelijk kunnen, ik mag gewoon mens zijn en onvolmaakt en fouten maken.

quote:

Wel afspreken dat je het niet met een ander zal doen en het dan toch doen is superieur aan eerlijk en open zijn tegen je partner en ze de keuze te geven?

Natuurlijk is dat niet superieur, maar ik geloof ook niet dat dat de mening is van de mensen die hier gereageerd hebben. Eerlijkheid is natuurlijk beter, maar je kunt ook eerlijk zijn en exclusiviteit voor elkaar bewaren, en je daar goed bij voelen. Jij maakt ook een oneerlijke vergelijking nu en ergens spreekt er uit jouw post wel een waardeoordeel, namelijk dat de monogame relatie verkeerd is. Komt dit omdat je het gevoel hebt, zoals ero ook zegt, dat je je veel meer moet verdedigen omdat je voor een andere vorm dan de meest gangbare hebt gekozen?

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 22:38 schreef erodome het volgende:
Daar is niets mis mee zolang beide daar maar ok mee zijn, net als andersom, dat waardeoordeel is er niet dus.

Het enige wat me soms irriteerd is dat monogame mensen zo nu en dan nogal de neiging hebben hun manier als heilig te zien en de rest als verdorven en slecht, zovaak heb ik al te horen gekregen van mensen dat wij niet echt van elkaar houden, anders zouden we niet kunnen delen en dat soort ongein.
Je moet wat je doet onder stoelen en banken steken omdat mensen je erop veroordelen, denk erom, mensen kunnen erg hard zijn, ook al hebben ze geen donder met hetgeen te maken waar het over gaat, zullen ze er nooit last van hebben persoonlijk.

Veel mensen oordelen heel gemakkelijk over anderenen veroordelen datgene dat anders is dan dat van henzelf of dat ze niet kunnen begrijpen. Ik kan me voorstellen dat het niet relaxt is dat er veel mensen zijn waarbij je het gevoel hebt dat je jouw keuzes moet verdedigen. Sowieso zou dat niet nodig moeten zijn; iedereen leeft zijn/haar eigen leven en hoeft daarover geen verantwoording af te leggen, behalve aan die paar mensen waarmee men een bepaalde relatie heeft en die daardoor recht hebben op die verantwoording. Nadeel is dat als mensen het idee hebben dat ze zichzelf moeten verdedigen, het snel klinkt alsof ze dan de andere ook maar gaan veroordelen; soort van terugslaan ofzo.

Het is net als met religie: de eigen manier is voor veel mensen de enige goede manier, en dus is al het andere verkeerd en dient veroordeeld te worden.

Waarom is jouw vrouw degene die zich moet aanpassen aan jou? Waarom pas jij je niet aan haar aan?

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 12:30 schreef Echo99 het volgende:
TS: Ik vind je een kneus die zijn piel achterna loopt, zijn vrouw chanteert, het goed probeert te praten en als klap op de vuurpijl ook nog eens ontkent dat dit in normaal nederlands buiten de deur neuken heet. Sukkel

'nough said.