quote:
WE ARE THE M-SIDE!
Open brief aan de selectie!
Aan het begin van het seizoen 2006-2007, in wat vanaf dit seizoen als gevolg van het veranderen van sponsor “De Jupilercompetitie” heet, wordt het tijd om ons nog eens voor te stellen. Waarom dat? Nou, aangezien er een flinke bezem door de selectie is gehaald en er daarna 8 “nieuwe”spelers zijn aangetrokken kan het geen kwaad, en is het misschien zelfs bittere noodzaak!
Afgelopen twee seizoen is de wisselwerking tussen de supporters en de selectie namelijk tot een nulpunt gedaald. Niet alleen de vele huurlingen, die weinig tot geen binding met de club toonden, zijn daar schuldig aan maar de wederom frustrerende degradatie die gevolgd werd door een net niet jaar in de eerste divisie, de verkoop van onze beste spelers en in mijn ogen een bepaalde angst voor onze M-side zijn daarvoor belangrijke redenen. Doelpunten en overwinningen werden nauwelijks met het (fanatieke deel van) publiek gedeeld en een gevoel van afstand werd ook behoorlijk in de hand geholpen door van een meter of 30 van de M-side te gaan staan juichen als er wat te vieren viel. Ook onszelf valt veel te verwijten. Weinig tot geen beleving op de tribunes. Zonder er een “kip en het ei”-verhaal van te willen maken is het duidelijk dat de wisselwerking tussen spelers en publiek totaal verdwenen is. Opvallend was daarom het fanatiek juichen van Wim Raymakers in de thuiswedstrijd tegen Emmen toen hij gelijk maakte. Hij was zo blij met zijn goal dat hij bij ons de hekken in vloog! Heel de M-side sprong eindelijk eens ouderwets omhoog en deelde dat gevoel. Iets wat de afgelopen twee seizoenen eigenlijk behoorlijk is weggeëbd. En dat is niet alleen zonde voor de sfeer, het kan ook de prestaties op het veld beïnvloeden. Er lijkt wel een angst te heersen voor de reacties op onze tribune.
Het deed mij dan ook ontzettend deugd om in “het buukske” van FCDB het interview van de Piedie met Anthony Lurling te lezen die eigenlijk een oproep deed aan ons om er vanaf het begin van het seizoen achter te gaan staan en wat geduld te hebben. Anthony kent ons als geen ander en snapt hoe het werkt.
De sfeer rondom een voetbalwedstrijd wordt namelijk mede door genoemde gebeurtenissen bepaald. Kunstmatige sfeer lokt kunstmatige acties op. Pure vreugde, woede, teleurstelling en wil om te winnen roept altijd een soortgelijke reactie op. Met alle nieuwelingen die op Anthony na, een vast contract hebben getekend, en de rest van de selectie die ook voor langere tijd is vastgelegd, voel ik me verplicht om duidelijk te maken wie WIJ zijn en hoe we met zijn allen een frisse herstart kunnen maken.
De doelstelling van komend seizoen is namelijk kristalhelder. PROMOVEREN GODVERDOMME!
Zo, het ijs is gebroken, Wij zijn de M-side. Hier bij ons op het oostelijk deel van de lange zijde zit het fanatieke deel van de Den Boschsupporters. Een mengeling van jong en oud, van hooligan en “sjaal- en petsupporter”, van advocaat en crimineel, van Bosschenaren en niet-Bosschenaren, met één gedeelde passie. FC DEN BOSCH!!! Grof gebekt (het woord kut wordt hier sneller gebruikt dan een Kafelnikov kogels in een minuut schieten kan, en nog sneller ben je er eentje als het niet goed gaat) wij zijn altijd in voor een verzetje, en kritischer dan welk publiek in Nederland dan ook. Hier geen geslijm, hier geen overdreven optimistisch gedoe.
Op deze tribune wordt gezongen, geschreeuw, gejuicht, gevochten, gejankt en gelachen. Vanaf dit deel van de tribune ben je na één goede pass “God” en na een mislukt schot, “een schele kut”. Weinig geduld, veel passie en enorme toewijding aan de club zijn zo maar enkele eigenschappen van de M-side. Het klinkt misschien allemaal negatief de voorgaande opsomming van de prachtige kwaliteiten van onze side, maar als wij ervoor gaan zullen jullie dat merken! De al langer aanwezige spelers kunnen dat bevestigen.
Hier wordt verlangd dat je hart en ziel hebt voor onze club, hier wordt geëist dat je elke wedstrijd tot het gaatje gaat en dat je enkel verliest “over je lijk”. Iedere speler die genoemde kwaliteiten toont, kan hier niet stuk, als de selectie toont dat zij met net zoveel bereidheid “vechten voor de club”, zoals wij dat letterlijk en figuurlijk bereid zijn om te doen, dan kunnen we leven met elk resultaat, ongeacht welke doelstelling dan ook. Iedereen weet dat de wisselwerking tussen elftal en publiek resultaat- en sfeerverhogend werkt. Maar dat mag en kan geen kunstmatig iets zijn, daar prikt iedereen doorheen!
In dit stuk laat ik onze kant van het verhaal zien. Wij zijn dan misschien geen lieverdjes, wij zijn niet allemaal voorbeeldsupporters, maar wij zijn er. WIJ ZIJN DEN BOSCH! Jullie moeten de komende jaren hier presteren, geld verdienen en plezier hebben. Wij komen de komende jaren wederom geld inleveren, bloed, zweet en tranen vergieten, en willen daarvoor prestaties zien en daar plezier aan beleven. Wij zijn dan ook geen vijanden maar bondgenoten en als we dat met zijn allen voor ogen houden, en er met zijn allen voor gaan dan komen de prestaties vanzelf!
HEYA DEN BOSCH!!!