Pink FLoyd: Syd Shine On-Deel VI

quote:

Op donderdag 20 juli 2006 15:29 schreef PeZu het volgende:

[..]

nou bij arrow was het ook lekker warm hoor...

Er is ook een DVDtje van Lichtenvoorde te krijgen tegenwoordig (nzb-filetje, zoeken op Roger Waters Caught by the Arrow). Duurt 36 minuten, vaak een kalend hoofd in beeld, maar wel leuk voor de herinnering

quote:

Op maandag 17 juli 2006 13:22 schreef Gert het volgende:
Ik ga hem niet kopen.
Ik vind Pink Floyd zonder Waters maar saai.
En om 'm nou alleen voor de fantastische lichtshow aan te schaffen..

Dat heb ik ook..
al vind ik het niet saai maar ik vind het gewoon geen pink floyd meer..

om een naam van een band af te laten hangen van 1 persoon...
Ik vind zelfs de huidige The Who ook gewoon 'een' The Who, en de huidige Queen ook gewoon 'een' Queen. Wat maakt de naam van een band nu uit als minstens de helft van originele band er nog in zit? (ik vind de huidige GNR dus wel wat twijfelachtig...en al zou Roger zichzelf PF noemen zou ik ook wel wat te lachwekkend vinden) ..het gaat mij gewoon om een lekker stuk muziek

We weten allemaal dat het om de verkoop gaat...maar zolang het een stel goede muzikanten zijn die de oude vertrouwde nummers op een goede manier ten gehore brengen vind ik het al lang goed
En eerlijk gezegd vind ik de huidige PF altijd nog een 'echte PF, aangezien ze 2 toch wel behoorlijke studioplaten hebben gemaakt en de '94 Tour een echt geweldige tour was imo.
Ik moet Queen+Paul Rodgers nog maar de studio in zien duiken, maar ik ben wel onwijs benieuwd naar Wire&Glass van The Who

quote:

Op maandag 24 juli 2006 18:54 schreef Hankster het volgende:
om een naam van een band af te laten hangen van 1 persoon...
Ik vind zelfs de huidige The Who ook gewoon 'een' The Who, en de huidige Queen ook gewoon 'een' Queen. Wat maakt de naam van een band nu uit als minstens de helft van originele band er nog in zit? (ik vind de huidige GNR dus wel wat twijfelachtig...en al zou Roger zichzelf PF noemen zou ik ook wel wat te lachwekkend vinden) ..het gaat mij gewoon om een lekker stuk muziek

We weten allemaal dat het om de verkoop gaat...maar zolang het een stel goede muzikanten zijn die de oude vertrouwde nummers op een goede manier ten gehore brengen vind ik het al lang goed
En eerlijk gezegd vind ik de huidige PF altijd nog een 'echte PF, aangezien ze 2 toch wel behoorlijke studioplaten hebben gemaakt en de '94 Tour een echt geweldige tour was imo.
Ik moet Queen+Paul Rodgers nog maar de studio in zien duiken, maar ik ben wel onwijs benieuwd naar Wire&Glass van The Who

The Who zijn eigenlijk ook The Two, maar van the who zijn twee leden dood gegaan. ( net als Queen)
Al vind ik dat queen zonder mercury geen queen meer is, maar ik snap dat die jongens nog graag willen spelen. (net als The Doors, nu wel verder onder een andere naam: riders on the storm.)
Bij Pink floyd vind ik het anders, als je als band ruzie hebt vind ik dat je gewoon, als je verdergaat, je onder een andere naam verder moet gaan.
Vooral omdat ik vind dat Roger Waters het genie achter Pink Floyd was samen met Syd Barrett.
_{ik ben ook erg benieuwd
al heb ik de single( mini-opera) al op mijn computer}

ja, ik heb inderdaad ook altijd gezegd dat het in geval van overlijden anders is dan ruzie..helemaal waar (altijd nog rete jammer dat John Deacon niet meer met Brian May en Roger Taylor mee wilt doen....)
Maar ookal is Roger Waters weg uit PF, de Pink FLoyd ná zijn vertrek heeft zich natuurlijk wel bewezen als een echte band ipv dat ze oude nummers ... tsja, zullen we het dan maar coveren noemen? Dat is het enige bezwaar wat ik een beetje tegen Queen+Paul Rodgers heb: ik heb een aantal DVD's van ze, en ik heb me echt rete goed vermaakt in Gelredome vorig jaar, maar ze hebben zich niet bewezen als een zelfstandige band.
Och...Pink Floyd....Floyd....The New Floyd...what ever, ik vind dat ze in '94 nog een lekker stuk muziek konden maken, ookal vond ik ze op Live8 pas écht weer fantastisch.

Ik ben nu trouwens bezig met het bewerken van m'n gedigitaliseerde VHS van Venetie. Het ziet er allemaal behoorlijk goed uit, in ieder geval beter dan wat ik tot dusver op internet heb kunnen krijgen. Maar man....wat speelden ze klote zeg Another Brick en Money waren toch wel de échte dieptepunten van dat optreden

quote:

Op maandag 24 juli 2006 19:18 schreef BeRightBack het volgende:

[..]

The Who zijn eigenlijk ook The Two, maar van the who zijn twee leden dood gegaan. ( net als Queen)

_{ik ben ook erg benieuwd
al heb ik de single( mini-opera) al op mijn computer}

die single is nu toch al uit? .. ik ben eerlijk gezegd wel heel erg benieuwd!

DVD Pulse is binnen.
Ben benieuwd.

quote:

Op maandag 24 juli 2006 18:54 schreef Hankster het volgende:
om een naam van een band af te laten hangen van 1 persoon...
[...]
En eerlijk gezegd vind ik de huidige PF altijd nog een 'echte PF, aangezien ze 2 toch wel behoorlijke studioplaten hebben gemaakt

Ik vond het ook kinderachtig hoor van Waters, dat hij niet wilde dat de rest onder de naam Pink Floyd kon blijven voortbestaan.
Maar dat staat verder los van het feit dat ik PF na het vertrek van Waters niks bijzonders meer vond. Die twee studioplaten staan bij mij beiden helemaal onderaan de lijst van PF-albums. Zelfs die sounctracks vind ik nog vele malen interessanter.

Ik vind "Momentary Lapse Of Reason" en "Division Bell" hele goede platen. Alleen "anders" dan het andere Pink Floyd werk, en veel mensen lijken daar op af te knappen (wat ik lees in reviews).

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 12:44 schreef highway101 het volgende:
Ik vind "Momentary Lapse Of Reason" en "Division Bell" hele goede platen. Alleen "anders" dan het andere Pink Floyd werk, en veel mensen lijken daar op af te knappen (wat ik lees in reviews).

Nou ja, ik knap niet af op het feit dat ze anders zijn, maar op het feit dat ik het niet mooi vind.
Je ziet bij PF wel meer sterke muzikale koerswijzigingen door de jaren heen, maar de muziek bleef m.i. bijzonder en uniek in z'n sound. En dat laatste verdween met het vertrek van Waters.
Ik houd niet van dat soort gezwollen symfo-rock. Ik vind het niet spannend, niet subtiel. Al het bijzondere, het artistieke, de diepgang die PF-platen in mijn ogen boven de massa deed uitstijgen, mis ik op die twee platen.
Maar dat is alleen maar mijn smaak, het wil niet zeggen dat die platen slecht zijn natuurlijk. Sterker: ze hebben een nieuw, jonger publiek weten aan te boren, en dat is ook wel weer knap.

Zit nu net naar "The Blue" te luisteren, van Gilmours laatste cd, da's toch wel weer erg lekker laidback.
Heerlijke solo.

Momentary Lapse of Reason en Division Bell vind ik nog aanzienlijk beter, dan wat je tegenwoordig gemiddeld op de radio hoort. De meeste bandjes bestaan nog geen jaar, hebben 1 of 2 hitjes, en verdwijnen weer. Er zijn tegenwoordig veel te weinig goede rockbands die jaren meegaan. Wat dat betreft kan alleen U2 eraan tippen, alhoewel dat wel wat anders is dan Pink Floyd natuurlijk.

Het heeft weinig subtiels..maar muzikaal zitten die 2 albums bijzonder sterk in elkaar. Het is dus inderdaad niet uniek meer...of iig niet sterk onderscheidend van andere bands wat albums als The Wall, Animals en Dark Side natuurlijk wel waren. En of dat nou echt aan het vertrek van Waters lag of dat ze gewoon ouder/onder veel stress stonden...dat weet ik nog steeds niet. Want ik vind af en toe dat Waters' rol ("The Genius of Pink Floyd" ) wel wat wordt overdreven af en toe. Voor mensen die niet zo into PF zijn lijkt het nu net alsof heel Dark Side nu uit zijn hoofd kwam

Maar persoonlijk vind ik TDB toch wel de meest sterke van de 2 laatste album, al is het alleen al omdat ik de Momentary-tour vreselijk vind

Morgen rond deze tijd op BBC2 een documentaire over Syd Barret..

[ Bericht 20% gewijzigd door Gert op 27-07-2006 00:23:35 ]

toch niet The Syd Barret Story...die ze nu ook weer opnieuw op DVD uit willen gaan brengen

ik vermoed Crazy Diamond

maar die heb ik al gezien

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 09:01 schreef highway101 het volgende:
Momentary Lapse of Reason en Division Bell vind ik nog aanzienlijk beter, dan wat je tegenwoordig gemiddeld op de radio hoort. De meeste bandjes bestaan nog geen jaar, hebben 1 of 2 hitjes, en verdwijnen weer. Er zijn tegenwoordig veel te weinig goede rockbands die jaren meegaan. Wat dat betreft kan alleen U2 eraan tippen, alhoewel dat wel wat anders is dan Pink Floyd natuurlijk.

Ik vind dat bands als TOOL, Radiohead, Muse, dEUS, R.E.M, RHCP, Placebo e.d. ook wel hun sporen verdiend hebben eigenlijk. Het is geen 3 decennia lang, maar toch wel allemaal een aantal goede albums uitgebracht en bewezen dat het geen ééndagsvliegjes zijn.

quote:

Op donderdag 27 juli 2006 11:44 schreef Uzumaki_Naruto het volgende:
ik vermoed Crazy Diamond

maar die heb ik al gezien

Die is het ja. Begint om 0:20

quote:

Op donderdag 27 juli 2006 12:41 schreef Gert het volgende:

[..]

Die is het ja. Begint om 0:20

die is wel interesant

Ik ga denk ik wel even kijken..
en anders neem ik hem op.

quote:

Op donderdag 27 juli 2006 12:52 schreef Uzumaki_Naruto het volgende:

[..]

die is wel interesant

Er schijnt ook een door vrienden gemaakte film-opname bij te zitten van de allereerste keer dat Barrett LSD nam.. bizar.

quote:

Op donderdag 27 juli 2006 13:27 schreef Gert het volgende:

[..]

Er schijnt ook een door vrienden gemaakte film-opname bij te zitten van de allereerste keer dat Barrett LSD nam.. bizar.

Wat zijn die suikerklontjes toch zompig jongens...ook ééntje proberen?

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 09:01 schreef highway101 het volgende:
Momentary Lapse of Reason en Division Bell vind ik nog aanzienlijk beter, dan wat je tegenwoordig gemiddeld op de radio hoort. De meeste bandjes bestaan nog geen jaar, hebben 1 of 2 hitjes, en verdwijnen weer. Er zijn tegenwoordig veel te weinig goede rockbands die jaren meegaan. Wat dat betreft kan alleen U2 eraan tippen, alhoewel dat wel wat anders is dan Pink Floyd natuurlijk.

Dat is natuurlijk complete onzin.
Er zijn tientallen bands die al járen meedraaien, en nog steeds groot internationaal succes boeken.
Niet dat het me allemaal kan bekoren (ik luister tenslotte nooit radio), maar je kunt er niet omheen: Artiesten als Coldplay, Oasis en Robbie Williams zijn gewoon de grote namen van deze tijd. Dáár praat men over 20 jaar over, net zoals wij nu over Floyd praten.

Wat MLOR en Division Bell betreft: ik heb 't altijd al zeer oninteressante plaatjes gevonden. 'High Hopes' is imho het enige hoogstandje uit de post-Waters periode.
David Gilmour is een briljant sologitarist, maar hij heeft Waters nodig om tot een mooie compositie te komen. Dat hoor je ook terug op Gilmour's soloplaten, die zijn nog slaapverwekkender dan een overdosis valium!

quote:

Op donderdag 27 juli 2006 13:27 schreef Gert het volgende:

[..]

Er schijnt ook een door vrienden gemaakte film-opname bij te zitten van de allereerste keer dat Barrett LSD nam.. bizar.

Het is dus dezelfde als op de dvd?