Nieuwe technologie in WO 2

50jaar voor de V22...

quote:

Op donderdag 13 juli 2006 16:41 schreef Nr.G het volgende:

[..]

De Horten IX is de naam die de uitvinders (gebr. Horten) eraan gaven. Gotha was de fabriek die hem werkelijk zou bouwen en gaf er de naam Go-229 aan.
De prototypes hebben ook echt gevlogen en het vliegtuig stond al op een assembly line toen de amerikanen de fabriek veroverden. Alle vliegtuigen zijn naar Northrop in de US verscheept en de rest in de fabriek is opgeblazen zodat de russen er niets aan hadden.
Northrop heeft ze gebruikt om de B-35 te maken.
[afbeelding]

Deze had echter stabiliteitsproblemen. In de jaren negentig is het project vernieuwd en zorgden computers voor de besturing. De uitkomst hiervan is de B-2 bomber.
[afbeelding]

Northrop was bezig met haar eigen vliegende vleugel ontwerpen al midden jaren 30. De XB-35 is een creatie geheel naar hun eigen ontwerpen gemaakt niet naar de Go-229 (Ze hadden hem bekeken na de oorlog maar vonden weinig nieuws in vergelijking met hun eigen prototypen). De Duitsers behoren wel veel credit te krijgen voor al hun vernieuwende technieken maar wel waar het gepast is. En hier is het niet gepast.

Gaat dit topic alleen over vliegtuigen? De tweede wereldoorlog heeft ook wel voor andere technologische vernieuwingen gezorgd die wellicht interessant genoeg zijn om te bespreken hier.

quote:

Op donderdag 13 juli 2006 15:34 schreef Gryphonne het volgende:
Over de Panther ben ik het mee eens, dat was de beste tank uit de hele oorlog. punt. Niet van die grote bakbeesten (en de IS-2 was ook niet geweldig) maar een mobiele, goede tank met adequate bepanstering en zeer goed 75/L70 kanon. De Sturmtiger was overigens ontworpen om te vechten in stedelijke gebieden en is zeer succesvol geweest in zijn korte carriere. Het koste niet veel recourses dit ding te maken aangezien het afgedankte Tiger chassis waren en er slechts 14 van zijn gemaakt. De technologie voor de raketmortier was ook al beschikbaar van de Kriegsmarine.

Jawel, maar het ding heeft zo'n beperkt nut. Is alleen maar geschikt voor het offensief; iets wat Duitsland tijdens de introductie van het ding al niet meer deed. Dus vandaar, wat móet je met zo'n ding. Ik vind het erg typerend, in elk geval.

quote:

Uhm, tegen het einde van de oorlog was de StG in redelijke massa productie en de TO&E van de Duitsers bevatte al sinds vroeg 1944 een aantal StG's per eenheid. Voor een Grenadier 44 Kompanie (1x Grenadier Zug, 2x Sturm Zug) waren dit er al 4 per eenheid (8-12 man) in de "Sturm Zug" In de eerste instantie werd de StG zelfs tegengewerkt door Hitler omdat hij vondt dat het nooit een succesvol wapen kon worden, totdat berichten van het front hem overhaalden. Maar om te zeggen dat de Duitsers een oorlog hadden kunnen winnen op basis van betere infanteriewapens? nay.. infanteriewapens maken maar heel weinig uit, het gaat om doctrine, discipline, leiderschap en ondersteunende wapens zoals artillerie. Het is niet voor niets dat het overgrote deel van alle omgekomen infanteristen slachtoffer is geweest van doodgewone artillerie.

Welja, dat is ook zo. Het maakt niet veel uit wat je in je handen hebt als je tegenover elkaar ligt, hoewel ik tóch de M-1 Garand even wil noemen. Dat was het eerste semi-automatische wapen wat het standaard infanteriewapen voor een leger werd. Patton zei: "The greatest battle implement ever devised", kun je nagaan. Het was ook wel zo; 8 schoten in de tijd dat de Duitsers er maar twee konden afvuren. Eén van de redenen dat de Amerikaanse para's zo succesvol waren.

quote:

Op donderdag 13 juli 2006 17:17 schreef Filatelistfetisjist het volgende:
Gaat dit topic alleen over vliegtuigen? De tweede wereldoorlog heeft ook wel voor andere technologische vernieuwingen gezorgd die wellicht interessant genoeg zijn om te bespreken hier.

Nee, dus.

quote:

Op donderdag 13 juli 2006 17:02 schreef cheukert het volgende:
canard: Henschel 87
[afbeelding]
Hoezo Duitsers innovatief.....

Jesus, schilder dat ding wit en je zou zweren dat het een ontwerp van Burt Rutan was.

Nog een leuke ontwikkeling.

quote:

Het varen onderwater met draaiende dieselmotoren.

Bron : Wikipedia

Het meest bijzondere type: de XXIII

Hitler was ervan overtuigd dat de huidige U-boten zoveel verliezen leden omdat ze verouderd waren, daarom ga hij bevel om een compleet nieuw ontwerp te bedenken. Dit type zou de blauwdruk voor alle latere onderzeeboten vormen, het kon beschouwd worden als de eerste moderne onderzeeboot. Rond maart 1944 kwam men op de proppen met het type XXIII onderzeeboot. Deze U-boot kon veel langer op zee blijven, was veel zwaarder bewapend en was aanzienlijk beter bepantserd.

Het meest bijzondere was de motor. Deze bevatte een chemische stof die zuurstof produceerde, de zuurstof werd gebruikt voor de verbranding van de dieselmotor. Door deze broodnodige zuurstof kon de boot ook onderwater met diesel varen. De oudere types duikboten dienden veel meer aan de oppervlakte varen om hun accu's te laden. Bovendien waren dieselmotoren ook onder water aanzienlijk sneller dan elektrische.

quote:

Op vrijdag 14 juli 2006 12:37 schreef The_Obdurate_Ozjish het volgende:

[..]

Nee, dus.

Mooi

Bombe
Het onderzoek naar de Enigma en andere encryptietechnieken van de Duitsers hebben in Engeland het gebruik van technologie naar een hoog niveau getild. De Bombe was een elektromechanische machine die brute force de instelling van een Enigma machine achterhaald op basis van gecodeerde tekst gecombineerd met een goed geraden stuk natuurlijke tekst.




Colossus
Een andere machine gebruikt om versleutelde boodschappen te ontcijferen is de Colossus. Hiermee werd telex verkeer verwerkt dat versleuteld werd met de Lorenz-machine. De Colossus was de eerste elektronische computer die dankzij de hoge rekensnelheid de geallieerden een waardevolle voorsprong op de Duitsers gaf.

quote:

Op vrijdag 14 juli 2006 12:36 schreef The_Obdurate_Ozjish het volgende:

[..]

[quote]Jawel, maar het ding heeft zo'n beperkt nut. Is alleen maar geschikt voor het offensief; iets wat Duitsland tijdens de introductie van het ding al niet meer deed. Dus vandaar, wat móet je met zo'n ding. Ik vind het erg typerend, in elk geval.

Het wapen is ook ingezet tijdens de verdediging van de Rijn, waar het met redelijk succes heeft gevochten tegen Amerikaanse troepenconcentraties en "assembly areas". Daarnaast is er eentje gebruikt tegen de opstand in Warschau waar het een gevreesd wapen werd aangezien het een gebouw van iedere grootte in 1 schot kon wegvagen.

De Sturmtiger was ook inweze een vervanging voor alle andere licht gepansterde assault guns zoals de SiG 33 auf Pz I, [] auf Pz II, [] auf Pz38(t) etc. en de zwaardere varianten zoals de StuIG 33, Brummbär etc. De productie ging alleen veel te traag omdat er afgedankte tiger chassis voor nodig waren, maar het concept was goed, één zware assault gun als standaard in plaats van tig verschillende. De andere ontwerpen hadden meestal toch maar een fractie van de vuurkracht, panster en munitie. Daarnaast, toen deze aanvalsmortier werd ontworpen was de oorlog nog bij lange na niet voorbij (October 1943).

[..]

quote:

Welja, dat is ook zo. Het maakt niet veel uit wat je in je handen hebt als je tegenover elkaar ligt, hoewel ik tóch de M-1 Garand even wil noemen. Dat was het eerste semi-automatische wapen wat het standaard infanteriewapen voor een leger werd. Patton zei: "The greatest battle implement ever devised", kun je nagaan. Het was ook wel zo; 8 schoten in de tijd dat de Duitsers er maar twee konden afvuren. Eén van de redenen dat de Amerikaanse para's zo succesvol waren.

Naja, ik zou Patton's uitspraken met een korrel zout nemen. Over de IS-3 was hij ook niet te spreken toen hij deze tijdens een parade in Berlijn zag terwijl dat ontwerp superieur was aan alles wat de Duitsers of Amerikanen hadden.

Daarnaast is de bovenstaande redenatie niet echt kloppend. Een eenheid bestaat niet alleen uit "riflemen". Maar ook ondersteunende wapens zoals lichte machine geweren. Als je kijkt naar PRO documenten zie je dat de duitse eenheden meestal meer vuurkracht tot hun beschikking hadden (% gezien) ten opzichte van hun Amerikaanse tegenhangers, zelfs met eenheden die vaak niet groter waren dan 8 of 9 man (tegen 10-12 van de amerikanen). En aangezien een vuurgevecht om "volume of fire" gaat is dus te zeggen dat de Duitsers effectiever waren. Even een vergelijking, een Panzergrenadier 44 eenheid (9 man) heeft op 40m ongeveer 10% meer vuurvolume dan een Rifle 44 eenheid (12 man), terwijl dit op grotere afstanden tot 500m oploopt naar zo een 50% vanwege de 2 MG42s per eenheid.

Uiteindelijk neemt het niet weg dat de Garand een uitmuntend wapen was natuurlijk, maar het is niet te zeggen wat "het beste" infanterie wapen is. Infanterie eenheden vuren vaak blind, er zijn niet voor niets gemmideld 10000 kogels verbruikt per "kill". Vuurkracht van infanterie eenheden is meestal gewoonweg niet beslissend, zeker wanneer je naar de doctrines kijkt, die draaien bij de Duitsers bijvoorbeeld om machine geweren die infanterie ondersteunen die op hun beurt tanks ondersteunen en waarbij tanks, machine geweren (vandaar ook de extreme hoeveelheid machine geweren per compagnie in vergelijking met andere strijdkrachten) en artillerie de doorslaggevende factor zijn.

quote:

Op vrijdag 14 juli 2006 16:06 schreef Nr.G het volgende:

[..]

De canard is al wat ouder hoor. Zie dit plaatje van de Wright Flyer uit 1903 bijvoorbeeld:
[afbeelding]

Dat is geen echte canard, de Wright Flyer had een staart...

Ook een mooi toestel: de Focke Wulf 1000 (x 1000 x 1000)






De 1000 x 1000 x 1000 staat voor: Een bommenlast van 1000 kg vervoeren over 1000 km met een snelheid van 1000 km/u

quote:

Op vrijdag 7 juli 2006 23:56 schreef Drugshond het volgende:

[..]

Wat ik me wel afvraag is of er bepaalde speciale versies van de ME-262 in dienst waren die werkten met licht-optische sensors waarmee explosieven vanuit de vleugel afgeschoten konden worden. (Lees onder een bommenwerper vliegen om hem neer te kunnen halen).
Sommige versies van de ME-163 had deze techniek wel...... maar ik weet niet of ze dit ook bij de ME-262 hebben toegepast.

Het enige wat ik kan vinden in mijn boekjes is een ME-262 met naar boven gerichte kanonnen/machinegeweer (Schrage musik). Over de kanonnen/machinegeweren kan ik geen antwoord vinden. Mijn boekwerk van Podzun geeft aan dat het een MG 151 gaat. Deze site geeft aan dat het om een tweetal 30 mmMK 108 kanonnen gaat. Waar ze beide wel eenduidig over zijn is deze heeft gevlogen bij het 10./NJG 11 "Kommando Welter"

Volgens het Podzun boekwerk is deze ME-262 te herkennen aan rode 4 (en natuurlijk aan de lopen die achter de cabine naar boven steken )

Ik heb pas het genoegen gehad enkele echte mp44's en mp40's te hanteren. Wat een fantasisch mooie geweren zijn dat!

quote:

Op vrijdag 14 juli 2006 23:37 schreef _The_General_ het volgende:
Ik heb pas het genoegen gehad enkele echte mp44's en mp40's te hanteren. Wat een fantasisch mooie geweren zijn dat!

Ik heb ooit eens met de schietvereniging in Belgie een heel open rondleiding gehad bij een wapenmuseum. De vitrinekasten gingen toen open .
Kan je vertellen dat diegene die de MG-42 mocht dragen behoorlijk wat spierballen moest hebben (bijna 12 kg, zonder extra's).

Dit wapen was zijn tijd ook ver vooruit.
1200 tot 1800 schoten per minuut (laten we zeggen 25 schoten per seconde).
Eenvoudig demonteerbaar (een nieuwe loop zat er in een paar seconden op).
Nadeel was wel dat het vanwege de vormgeving ongeschikt was voor tanks en vliegtuigen. De MG-34 voldeed hier beter (vanwege de ronde dwarsdoorsnede).


Nog steeds wordt het wapen gezien als het beste machinegeweer ooit gebouwd. En gelet op zijn firepower een uiterst dodelijk wapen (zeker in open veld + sproeieffect).
In totaal zijn er 400.000 van gemaakt en hebben vele kills gemaakt.

Ook na de oorlog zijn ze verder gegaan met de ontwikkeling... De MG3 en de M60 zijn de moderne uitvoeringen van de MG42. Verder was de productie van de MG42 veel stanswerk en erg goedkoop te maken. Nadeel was wel dat de loop luchtgekoeld was , en bij lange vuurseries er een behoorlijke afwijking begon op te treden. Vandaar dat het wapen voornamelijk werd gebruikt met kleine bursts (1-2 seconden de trekker overhalen en dan ff afkoelen).

Ter vergelijking... een minimi van FN (jaren 80 ontwikkeling) weegt 7.1 kg en dat is toch een gewichtsreductie van bijna 40 % in vergelijking tot de MG42.

Het wapen is berucht geliefd en gehaat afhankelijk of je voor of achter de loop staat.

quote:

Ik heb ooit eens met de schietvereniging in Belgie een heel open rondleiding gehad bij een wapenmuseum. De vitrinekasten gingen toen open .
Kan je vertellen dat diegene die de MG-42 mocht dragen behoorlijk wat spierballen moest hebben (bijna 12 kg, zonder extra's).

Dit wapen was zijn tijd ook ver vooruit.
1200 tot 1800 schoten per minuut (laten we zeggen 25 schoten per seconde).
Eenvoudig demonteerbaar (een nieuwe loop zat er in een paar seconden op).
Nadeel was wel dat het vanwege de vormgeving ongeschikt was voor tanks en vliegtuigen. De MG-34 voldeed hier beter (vanwege de ronde dwarsdoorsnede).

Vliegtuigen gebruikten nooit de MG34 of MG42. Die waren strikt uitgerust met de MG81z, MG15, MG17, MG151(/15 en /20) of MG131.

quote:

Ook na de oorlog zijn ze verder gegaan met de ontwikkeling... De MG3 en de M60 zijn de moderne uitvoeringen van de MG42. Verder was de productie van de MG42 veel stanswerk en erg goedkoop te maken. Nadeel was wel dat de loop luchtgekoeld was , en bij lange vuurseries er een behoorlijke afwijking begon op te treden. Vandaar dat het wapen voornamelijk werd gebruikt met kleine bursts (1-2 seconden de trekker overhalen en dan ff afkoelen).

Dit is bij 95% van de MGs het geval, daarbij is het niet echt een nadeel. Volautomatisch gaan bij een machine geweer heeft toch geen zin aangezien je dan overal heenschiet behalve je doel. (ook wel vuurdiscipline genoemd)

quote:

Ter vergelijking... een minimi van FN (jaren 80 ontwikkeling) weegt 7.1 kg en dat is toch een gewichtsreductie van bijna 40 % in vergelijking tot de MG42.

Gewichtsreductie is niet noodzakelijk beter. Een krachtig patroon (zoals dat bij de meeste MGs) met licht geweer levert dezelfde problemen op als met de FG42, onhandelbaar grote terugslag.

quote:

Op zaterdag 15 juli 2006 11:55 schreef Gryphonne het volgende:
Vliegtuigen gebruikten nooit de MG34 of MG42. Die waren strikt uitgerust met de MG81z, MG15, MG17, MG151(/15 en /20) of MG131.

Klopt.

quote:

Dit is bij 95% van de MGs het geval, daarbij is het niet echt een nadeel. Volautomatisch gaan bij een machine geweer heeft toch geen zin aangezien je dan overal heenschiet behalve je doel. (ook wel vuurdiscipline genoemd)

quote:

Gewichtsreductie is niet noodzakelijk beter. Een krachtig patroon (zoals dat bij de meeste MGs) met licht geweer levert dezelfde problemen op als met de FG42, onhandelbaar grote terugslag.

Ook waar

quote:

Op maandag 10 juli 2006 14:00 schreef Haushofer het volgende:
Tov filmpje ! Ik vind het ook een ontzettend fascinerend toestel. Ik geloof dat met name het grote snelheidsverschil tussen bommenwerpers en de jager voor problemen zorgde; veel piloten waren het niet gewend om met zulke toestellen te vliegen. En dan die kannonnen: 30 mm Rheinmetall

-edit: wikipedia over de kannonnen:

MK108

Plaatje:

[afbeelding]

aangepaste versies worden volgens mij nog steeds gebruikt in de eurofighter typhoon

quote:

Op donderdag 13 juli 2006 14:59 schreef The_Obdurate_Ozjish het volgende:


Precies. Kun je nagaan dat de Amerikanen pas zes jaar later hun eerste aanvalsgeweer hadden, wat eigenlijk gewoon een volauto versie van de Garand was (de M-14). De eerste Amerikaanse tegenhanger van de Stg-44 was de M-16...
En dat bedoel ik nou. Er liepen een paar Duitsers rond met de Stg-44 en de rest had de ouwe Kar-98 (of de Schmeisser). Hadden de Duitsers die effort (en resources) in een verbetering van het standaard infanteriewapen gestoken (Kar-98), of in een draagbaar machinegeweer, dan had dat een heel ander effect gehad dan die paar Stg-44's.

dat hebben ze gedaan namenlijk de g43.

quote:

Op vrijdag 14 juli 2006 12:36 schreef The_Obdurate_Ozjish het volgende:


Welja, dat is ook zo. Het maakt niet veel uit wat je in je handen hebt als je tegenover elkaar ligt, hoewel ik tóch de M-1 Garand even wil noemen. Dat was het eerste semi-automatische wapen wat het standaard infanteriewapen voor een leger werd. Patton zei: "The greatest battle implement ever devised", kun je nagaan. Het was ook wel zo; 8 schoten in de tijd dat de Duitsers er maar twee konden afvuren. Eén van de redenen dat de Amerikaanse para's zo succesvol waren.

maar je vergeet dat de kar98 dan wel weer nauwkeuriger was en op de amerikanen na niemand die semi wapens standaard had

quote:

Op donderdag 13 juli 2006 17:17 schreef Filatelistfetisjist het volgende:
Gaat dit topic alleen over vliegtuigen? De tweede wereldoorlog heeft ook wel voor andere technologische vernieuwingen gezorgd die wellicht interessant genoeg zijn om te bespreken hier.

Nee, dat zal de bedoeling niet zijn. Hoewel de vliegtuigen uit Luft46 fantastisch zijn. Persoonlijk vind ik de asymmetrische vliegtuigen van Blohm und Voss hoogstandjes van vliegtuigtechniek.

Hier even een voorzetje van andere technieken:
De combinatie van de uitvindingen van een plastic drager voor magnetiseerbaar materiaal (inderdaad, taperecordertape door IG Farben - het latere BASF) en de voormagnetisatie (bias) leverde een taperecorder op met een enorm verbeterde geluidskwaliteit. Twee buitgemaakte Magnetophons vormden de basis van de gehele Ampex-industrie. Een voorbeeld van reverse-engineering.
En laten we de uitvinder van de eerste digitale computer niet vergeten: Konrad Zuse. Jarenlang weggedrukt in de geschiedenis, maar uiteindelijk erkend.

quote:

Op vrijdag 14 juli 2006 16:03 schreef Gryphonne het volgende:
Infanterie eenheden vuren vaak blind, er zijn niet voor niets gemmideld 10000 kogels verbruikt per "kill".

inderdaad, maar dat komt ook voor een heel groot deel doordat ze simpelweg niet op de vijand schoten, omdat ze het echte 'kill-instinct' niet hadden.

en wo II was eigenlijk onzettend goed voor technologische vooruitgang (zoals bijv. ruimtevaart en luchtvaart)

Nu ik het toch over plastic heb: Wie heeft dit goedje uitgevonden? En dan bedoel ik niet de Belg Baekeland met zijn bakeliet, maar het moderne spul. Ik heb een Duits flesje van oranjegemarmerd plastic waarin het jaartal 1942 staat. Het dopje is dmv een nylon koordje aan het flesje bevestigd. Ook heb ik een nylon excersitiepatroon in handen gehad, een 8*57 voor het Mausergeweer.

[ Bericht 8% gewijzigd door FiveseveN op 16-07-2006 23:12:50 (toevoeging nylon koordje) ]

Om nog even terug te komen op de vliegtuigen: jullie weten vast wel van de massale bombardementen die de geallieerden, en vooral de Britten, tegen het eind van de oorlog aan over Duitsland uitstorten. Deze bombardementen hebben hele steden verpulverd en talloze burgerslachtoffers gemaakt. Later zijn deze bombardementen dan ook zwaar bekrititiseerd. De reden achter deze bombardementen was echter het besef dat de Duitsers op het punt stonden om absoluut superieure vliegtuigen in massaproductie te nemen. Kortom, men was bang om het luchtoverwicht (dat de slag om Europa bepaald heeft) te verliezen, en wilde dus zo snel mogelijk de Duitse infrastructuur vernietigen - koste wat kost.
De reden dat vooral de Britten de botte bijl hanteerden bij bombardementen is trouwens het feit dat hun bommenwerpers minder hoog konden vliegen dan de Amerikaanse toestellen, waardoor het risico voor toestel en bemanning veel groter was. Daarom deden de Britten aan tapijtbombardementen - zo snel mogelijk zo veel mogelijk bommen in een gebied - waar de Amerikanen vooral aan precisiebombardementen deden.

En als we het over codekrakers hebben, mag wel even aangestipt worden dat de heer Alan Turing, een van de grondleggers van de computerwetenschap, in een dergelijk project zijn eerste computers ontwikkelde.

Trouwens, we mogen de Koude Oorlog ook bedanken voor de technologie die voortkwam uit de Tweede Wereldoorlog. Door de dreiging van de Russen namen de geallieerden (en met name de Amerikanen) zo veel mogelijk Duitse technologie en wetenschappers op in hun eigen programma's. Zonder de dreiging van onze verre oosterburen waren de Amerikanen waarschijnlijk een stuk kritischer geweest over het verleden van enkele minder frisse wetenschappen en technologien.