R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben een vrouw en heb al het enige achter de rug.
Ik ben eindelijk in rustiger vaarwater gekomen, maar toen ik daar gelukkiger van werd, kreeg ik kanker.
Ik heb uitzaaiingen naar mijn botten en ik zou 2 jaar geleden al dood moeten zijn geweest.
Nu heb ik eindelijk een lieve vriend gevonden, hij heeft me veel gehokpen, hij staat borg voor mijn hypotheek (met WAO lukt kopen niet) en heb nu een beeldig appartementje gekocht.
Ik ben er in het begi helemaal voor gegaan, ik waardeerde zo erg wat hij allemaal deed, maar nu komt het.
ik zie er nog steeds goed en vooral gezond uit, maar dat is veraderlijk. Ik ben vaak doodmoe maar hij wil nu elke avond met me vrijen. soms uren lang, ik trek dat dus niet.
Heb op een gegeven moment ook steeds gezegd, dat ik energie voor de dag moet bewaren, anders lig ik voor pampus de hele verdere dag.
ok...hij begreep het enz enz.
Nu ben ik hjarig geweest en heeft hij mij een reis aangeboden, hij, ik en mijn zoon 2 weken nar Indonesie.
Mar oh oh, ik zie daar zo tegenop!
IK ga liever met mijn zoon een weekje ergens naar toe dan zo'n vermoeiende vakantie want hij wil het hele land doortrekken.
Enfin, HIJ wil graag mee, en dat snap ik ook wel.
Iig, zo ver is het nog niet, hij wil wel allerlei dingen met me doen, vanwege mijn "tij"die ik nog heb" zullen we maar zeggen.
Maar nu komt het volgende probleem, althans.....
Hij heeft me in het begin voorgesteld in een kroeg aan 2 van zijn exen. Hele aardige vrouwen kan niet anders zeggen, en dat vormde voor mij ook geen enkel probleem.
Als het hierbij maar zou blijven.
Hij is een machtig man, veel geld en aanzien en ik heb per ongeluk (ja echt) een keer een brief gelezen van hem aan zijn vorige liefde (één jaar geleden) Vol romantiek en nou ja, laat ik niet in detail gaan.
Ik krijg vooralsnog Nooit van de mailtjes van hem, maar dat maakt ook niet uit.
Nu was ik vorige week met hem eten en we kregen een beetje strijd over een onbenullig onderwerp. Ik dacht nou ja, ik ga niet ja en nee knikken, kan ie zowiezo niet tegen, maar hheb niet geschreeuwd, of me ordinair gedragen, ook niet gescholden, maar was het gewoon niet met hem eens.
Laat ie me dus daar in dat restaurant gewoon alleen zitten.
Ben toen naar zijn huis gegaan, fikse ruzie natuurlijk en het eind was dat ie zei, dat ik anders moest [praten, dus niet zo fel, maar ja jongens ik kom uit het mediterrane en daar praten ze gewoon wat feller.
ok, hij wilde wel verder als ik aardig zou zijn....Pfffffff.....ik in mijn geleende tijd, nog even alles in moeten slikken en moeten faken dat ik niet boos ben als ik het wel ben.
Vervolgens belt er een ándere ex (ik sta voor hem te koken) en hij zegt, "nee vanavond ben ik bezet".!!!!
IK zei wie is dat nu weer, oh een ex die met me ee wijntje wil drinken.
Heeft ie inmiddels ook gedaan.
Zitten we van de week samen op de bank, roseetje en zo en zegt ie, we moeten echt ons stinkende best doen voor deze relatie en dat zal ik ook doen.
Gaat zijn sms. Ja dat was zijn liefde van vorig jaarm, hij had haar nu een jaar niet gezien(dat hadden ze zo afgesproken) en of hij naar haar nieuwe flatje kwam kijken. Ik zei, "vind je het verstandig, stel dat er nog gevoel is, van jou van haar????
Nee daar hoef je niet bang voor te zijn, ik dénk niet dat we die uitwerking nog op elkaar zullen hebben.
Enfin, ik ben net met mijn nieuwe hormonen begonnen en heb 3 maanden moeten wachten of ze aan zouden slaan of dat ik dood zou gaan.
Ze slaan gelukkig aan, maar alleen die strijd is al zwaar genoeg hoor vind ik,.
Verder ligt het niet aan mijn aantrekkelijkheid, want ik heb mannen zat in mijn vriendenkring en dat wéét hij, maar dat doet hem niks zegt ie, hij is trots om met me op straat te lopen enz enz.
Ik heb wel gezegd dat het me kwetst dat ie naar die ex gaat, zei waarom neem je me niet mee? Je hebt nu toch een vriendin? Maar hij vindt het onzin en gaat toch.
Hoe moet ik dit nu zien? Ben ik overgevoelig? of ben ik rationeel en is het gewoon zo dat ik wat ik zie ook zo is.
Ik vind als je een relatie hebt, ga je toch niet met dit soort dingen in de qweer, zeker niet als die ander ernstig ziek is en er "buikpijn" van krijgt.
Ben dus nu ook ver op weg me van hem te ontkoppelen, ik heb mijn eigen strijd en wil er niet nog een bij....snappen jullie?
Ik wil onbezorgd verder een beetje gelukkig zijn tot de tijd die me is gegeven.
Ik ben eindelijk in rustiger vaarwater gekomen, maar toen ik daar gelukkiger van werd, kreeg ik kanker.
Ik heb uitzaaiingen naar mijn botten en ik zou 2 jaar geleden al dood moeten zijn geweest.
Nu heb ik eindelijk een lieve vriend gevonden, hij heeft me veel gehokpen, hij staat borg voor mijn hypotheek (met WAO lukt kopen niet) en heb nu een beeldig appartementje gekocht.
Ik ben er in het begi helemaal voor gegaan, ik waardeerde zo erg wat hij allemaal deed, maar nu komt het.
ik zie er nog steeds goed en vooral gezond uit, maar dat is veraderlijk. Ik ben vaak doodmoe maar hij wil nu elke avond met me vrijen. soms uren lang, ik trek dat dus niet.
Heb op een gegeven moment ook steeds gezegd, dat ik energie voor de dag moet bewaren, anders lig ik voor pampus de hele verdere dag.
ok...hij begreep het enz enz.
Nu ben ik hjarig geweest en heeft hij mij een reis aangeboden, hij, ik en mijn zoon 2 weken nar Indonesie.
Mar oh oh, ik zie daar zo tegenop!
IK ga liever met mijn zoon een weekje ergens naar toe dan zo'n vermoeiende vakantie want hij wil het hele land doortrekken.
Enfin, HIJ wil graag mee, en dat snap ik ook wel.
Iig, zo ver is het nog niet, hij wil wel allerlei dingen met me doen, vanwege mijn "tij"die ik nog heb" zullen we maar zeggen.
Maar nu komt het volgende probleem, althans.....
Hij heeft me in het begin voorgesteld in een kroeg aan 2 van zijn exen. Hele aardige vrouwen kan niet anders zeggen, en dat vormde voor mij ook geen enkel probleem.
Als het hierbij maar zou blijven.
Hij is een machtig man, veel geld en aanzien en ik heb per ongeluk (ja echt) een keer een brief gelezen van hem aan zijn vorige liefde (één jaar geleden) Vol romantiek en nou ja, laat ik niet in detail gaan.
Ik krijg vooralsnog Nooit van de mailtjes van hem, maar dat maakt ook niet uit.
Nu was ik vorige week met hem eten en we kregen een beetje strijd over een onbenullig onderwerp. Ik dacht nou ja, ik ga niet ja en nee knikken, kan ie zowiezo niet tegen, maar hheb niet geschreeuwd, of me ordinair gedragen, ook niet gescholden, maar was het gewoon niet met hem eens.
Laat ie me dus daar in dat restaurant gewoon alleen zitten.
Ben toen naar zijn huis gegaan, fikse ruzie natuurlijk en het eind was dat ie zei, dat ik anders moest [praten, dus niet zo fel, maar ja jongens ik kom uit het mediterrane en daar praten ze gewoon wat feller.
ok, hij wilde wel verder als ik aardig zou zijn....Pfffffff.....ik in mijn geleende tijd, nog even alles in moeten slikken en moeten faken dat ik niet boos ben als ik het wel ben.
Vervolgens belt er een ándere ex (ik sta voor hem te koken) en hij zegt, "nee vanavond ben ik bezet".!!!!
IK zei wie is dat nu weer, oh een ex die met me ee wijntje wil drinken.
Heeft ie inmiddels ook gedaan.
Zitten we van de week samen op de bank, roseetje en zo en zegt ie, we moeten echt ons stinkende best doen voor deze relatie en dat zal ik ook doen.
Gaat zijn sms. Ja dat was zijn liefde van vorig jaarm, hij had haar nu een jaar niet gezien(dat hadden ze zo afgesproken) en of hij naar haar nieuwe flatje kwam kijken. Ik zei, "vind je het verstandig, stel dat er nog gevoel is, van jou van haar????
Nee daar hoef je niet bang voor te zijn, ik dénk niet dat we die uitwerking nog op elkaar zullen hebben.
Enfin, ik ben net met mijn nieuwe hormonen begonnen en heb 3 maanden moeten wachten of ze aan zouden slaan of dat ik dood zou gaan.
Ze slaan gelukkig aan, maar alleen die strijd is al zwaar genoeg hoor vind ik,.
Verder ligt het niet aan mijn aantrekkelijkheid, want ik heb mannen zat in mijn vriendenkring en dat wéét hij, maar dat doet hem niks zegt ie, hij is trots om met me op straat te lopen enz enz.
Ik heb wel gezegd dat het me kwetst dat ie naar die ex gaat, zei waarom neem je me niet mee? Je hebt nu toch een vriendin? Maar hij vindt het onzin en gaat toch.
Hoe moet ik dit nu zien? Ben ik overgevoelig? of ben ik rationeel en is het gewoon zo dat ik wat ik zie ook zo is.
Ik vind als je een relatie hebt, ga je toch niet met dit soort dingen in de qweer, zeker niet als die ander ernstig ziek is en er "buikpijn" van krijgt.
Ben dus nu ook ver op weg me van hem te ontkoppelen, ik heb mijn eigen strijd en wil er niet nog een bij....snappen jullie?
Ik wil onbezorgd verder een beetje gelukkig zijn tot de tijd die me is gegeven.
In de tijd die je nog rest zou ik persoonlijk niet voor dergelijke spanningen kiezen, die heb je al genoeg. Dingen doen die je nog wilt doen, op jouw manier, in jouw tempo, wanneer jij wilt. Niets doen wat je liever niet wilt, je krijgt geen tweede kans meer.
Als ik dat verhaal zo hoor heb ik maar één mening over die man: rotzak.
Hij is aardig voor je door borg te staan voor je hypotheek, maar iemand die je zo behandelt kun je geen vriend noemen.
Ik ken niet het hele verhaal, dus ik zal niet zeggen dat je 't uit moet maken ofzo, doe gewoon wat je voelt.
Hij is aardig voor je door borg te staan voor je hypotheek, maar iemand die je zo behandelt kun je geen vriend noemen.
Ik ken niet het hele verhaal, dus ik zal niet zeggen dat je 't uit moet maken ofzo, doe gewoon wat je voelt.
precies, dus moet ik er een eind aan maken, en dat vind ik zoooooooooo moeilijk, want hij heeft echt veel voor me gedaan. Maar goed, toen hadden we nog niets en achteraf blijkt dat ie ook voor andere mensen veel doet, als weldoener zal ik maar zeggen, maar er zit een KOP op, hij duldt absoluut geen tegenspraak . heb vanavond met hem afgesproken en heb nu al maagpijn....:-(
ja en ook toen ik mijn medicijnen kreeg, had de gebruiks aanwijzing bij hem gelaten, (om zich er even in te verdiepen) maar hij heeft er nog nooit in gelezen, sterker nog, hij zei, dat medicijn? dat hette toch..... "ach laat maar"..:-(
Die kerel gebruikt je gewoon.
Geld is niet alles, en niet alles is te koop. Alleen zoals hij zich gedraagt en zeker elke avond lang vrijen, wat je niet kan beantwoorden, vrees ik het ergste als ie naar ze ex gaat.
Kies voor jezelf in dit geval.
Sterkte.
Geld is niet alles, en niet alles is te koop. Alleen zoals hij zich gedraagt en zeker elke avond lang vrijen, wat je niet kan beantwoorden, vrees ik het ergste als ie naar ze ex gaat.
Kies voor jezelf in dit geval.
Sterkte.
JOHNNY HEITINGA
Ben het hier mee eens.. Het kost je schijnbaar best veel energie..quote:Op donderdag 6 juli 2006 10:55 schreef dawg het volgende:
In de tijd die je nog rest zou ik persoonlijk niet voor dergelijke spanningen kiezen, die heb je al genoeg. Dingen doen die je nog wilt doen, op jouw manier, in jouw tempo, wanneer jij wilt. Niets doen wat je liever niet wilt, je krijgt geen tweede kans meer.
Kijk er zijn gasten die bevriend kunnen blijven met hun ex.maar als je het niet trekt en er onzeker van word.. tsja kies dan voor je jezelf
Ik weet natuurlijk niet of hij er inderdaad alleen vriendschappelijk mee omgaat ,maar hij kan je er evt wel mee naar toe nemen ..dan zie je hoe het in elkaar steekt...
Maar hoe dan ook..doe niets wat je liever niet wilt..
Moet wel zeggen dat hij best met dingen wel rekening houd met je,maar misschien meer in de egoistische zin ..en die vakantie kan je nog bespreken .. van hoe je daar over denkt.. mits je met hem door wilt gaan./..
sterkte met je ziekte en deze relatie
Salsa Española
Kies voor jezelf en zoon. Breng je (waardevolle) tijd door met degene die er echt toe doen. En als ik het zo lees is het een aardige vent, die het wellicht goed bedoeld, maar veel te veel van jou verlangt.
Je hebt jezelf blijkbaar toch afhankelijk gemaakt van hem door de dingen die hij voor je geregeld heeft, je huisje. Je bent hem gevoelsmatig iets verschuldigd, en durft daarom ms niet echt op je strepen te staan, zo komt het mij over.
Het is me niet duidelijk of hier nu sprake is van een liefdesrelatie, ik lees nergens iets van blijdschap namelijk, op dat huisje na, enkel een soort gevangen zitten in die dankbaarheid naar hem toe.
Je hebt sex met hem, maar waarom eigenlijk? Omdat je van hem houdt echt, gek op hem bent, verlangt naar hem, of is het gewoon om de sex, je hebt er behoefte aan dus waarom niet, of is dat ook ergens een soort van niet 'nee' kunnen zeggen, omdat hij zoveel voor je doet, praktisch gezien.
Het is me niet duidelijk of hier nu sprake is van een liefdesrelatie, ik lees nergens iets van blijdschap namelijk, op dat huisje na, enkel een soort gevangen zitten in die dankbaarheid naar hem toe.
Je hebt sex met hem, maar waarom eigenlijk? Omdat je van hem houdt echt, gek op hem bent, verlangt naar hem, of is het gewoon om de sex, je hebt er behoefte aan dus waarom niet, of is dat ook ergens een soort van niet 'nee' kunnen zeggen, omdat hij zoveel voor je doet, praktisch gezien.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
imo deugd die vent voor geen meter! Als hij respect voor je zou hebben en van je houdt zou hij doen wat JOU gelukkig maakt. Doe wat je gevoel je zegt en handel daarnaar. Sterkte...
De aarde schuilt in een korrel zand, het heelal in een bloemblad puur, de oneindigheid in de palm van je hand en de eeuwigheid in een uur.
Ik ben het niet eens met de voorbarige conclusie dat die man niet deugd. Ik vind dat je eerst alles eens rustig met hem moet bepraten. Leg het hem rustig uit, net zoals in je verhaal hier boven, zeg dat je er mee zit en vraag of hij bereid is om wat te veranderen voor jou en dat jij het belangrijk vind. Schrijf desnoods je OP in (aangepaste) briefvorm en geef het hem en vraag hem een antwoord terug te schrijven. Misschien krijg je dan ook een keer een leuke brief .
.
Some memories are best forgotten
Room 23
Room 23
Ik krijg meer het idee dat die kerel het idee heeft dat hij jou gekocht heeft. Wat zijn redenen op dit moment om bij hem te blijven?
Je hebt je aardig in de nesten gewerkt. Je bent min of meer afhankelijk van hem (hij staat borg voor je hypotheek) en als jij er een punt achter zet dan zal dat niet zonder slag of stoot verlopen. Wat hem betreft. Ik wens je succes.
Aan het einde van m'n geld houd ik altijd een stuk maand over.
Ja wat die sex betreft, in het begin had ik er een goed gevoel bij, maar toen hij echt élke avond zoveel van me vergde ging het me tegen staan. Ik heb hem dan nu ook al 8 dagen gezegd dat ik alleen slaap, maar natuurlijk doet ie wel toenaderingen, zoals af en toe per ongeluk mijn kruis raken...en dan zo'n smile er bij, ik word dan helemaal niet goed en denk, man man, láát het toch eens even.
Ja dat huis, nee is niet zo moeilijk hoor. Ik betaal altijd netjes alles op tijd en ik heb zelfs een stuk levensverzekering aan hem toegewezen zodat hij er qua K.K. (wat hij uit eigen zak betaalde) er niet bij inschiet.
Verder is het geen rancuneus type,,,,nogmaals zoals ik al zei, hij helpt vele mensen mét zijn geld dat wel ja.
Tja en die ex, hij wéét dat het me kwetst, heb het m x op x gezegd en ook dat ik het eng vind omdat ik ongeneeslijk ziek ben en hij naar een gezonde ex (die wel alles kan) gaat.
Maar dan zegt ie, ik ga het tóch doen, ik stap niet over mijn principes heen.
Daarbij heb ik zelf ook een ex, en als hij daar naar toe mee zou willen is ie gewoon welkom hoor.
Alhoewel, nu ben ik al in een andere fase, ik voel me koud en leeg van binnen en het liefst zou ik met mijn zoon alleen op vakantie gaan, maar dat zal ie niet accepteren. weet ook niet wat ik hem vanavond moet zeggen (etentje) ik ben er eigenlijk klaar mee maar wil hem ook niet zo'n pijn doen opeens....:-(
Ja dat huis, nee is niet zo moeilijk hoor. Ik betaal altijd netjes alles op tijd en ik heb zelfs een stuk levensverzekering aan hem toegewezen zodat hij er qua K.K. (wat hij uit eigen zak betaalde) er niet bij inschiet.
Verder is het geen rancuneus type,,,,nogmaals zoals ik al zei, hij helpt vele mensen mét zijn geld dat wel ja.
Tja en die ex, hij wéét dat het me kwetst, heb het m x op x gezegd en ook dat ik het eng vind omdat ik ongeneeslijk ziek ben en hij naar een gezonde ex (die wel alles kan) gaat.
Maar dan zegt ie, ik ga het tóch doen, ik stap niet over mijn principes heen.
Daarbij heb ik zelf ook een ex, en als hij daar naar toe mee zou willen is ie gewoon welkom hoor.
Alhoewel, nu ben ik al in een andere fase, ik voel me koud en leeg van binnen en het liefst zou ik met mijn zoon alleen op vakantie gaan, maar dat zal ie niet accepteren. weet ook niet wat ik hem vanavond moet zeggen (etentje) ik ben er eigenlijk klaar mee maar wil hem ook niet zo'n pijn doen opeens....:-(
Zeg het in ieder geval vanavond niet tijdens het etentje, maar op een rustig moment. En kun je niet nog met hem op vakantie onder jou voorwaarden en als vrienden? Zoals ik het lees zijn jullie beiden niet rancuneus ten opzichte van exen en kan het nog best goed uit gaan.
Some memories are best forgotten
Room 23
Room 23
misschien is dat ook niet zo'n gek idee....
het punt is alleen dat ie het bijna niet meer uithoudt als ik hem elke keer laat weten liever alleen te slapen.
Hij zegt nu al allemaal van die dingen die er op wijzen dat ie "tekort" komt, dan denk ik eigenlijk bijna, shit, waarom moet je ook persé naar die ex!! écht het doodt het gevoel bij mij voor hem en dat héb ik hem gezegd....
Maar verder wil ik hem ook niet de hele week om me heen en als ik het niet uitmaak, kan iktoch niet steeds een smoes verzinnen?
Ik heb de laatste week ook meer pijn dan normaal, dus goed voor mijn gezondheid is het dus niet. Heb een knoop in mijn maag en angstaanvallen s'nachts....en dat komt omdat ik dingen tégen mijn zin doe.
Vooral die toon, die ik moet veranderen....ik kan het niet begrijpen, hoe kan je dat vergen van iemand die al volwassen is en al 10 jaar alleen woont, ik bedoel, ik kan niet alles lachend zeggen, hij dus wel...die mondhoeken blijven gewoon omhoog.
btw hij is dus notaris.
het punt is alleen dat ie het bijna niet meer uithoudt als ik hem elke keer laat weten liever alleen te slapen.
Hij zegt nu al allemaal van die dingen die er op wijzen dat ie "tekort" komt, dan denk ik eigenlijk bijna, shit, waarom moet je ook persé naar die ex!! écht het doodt het gevoel bij mij voor hem en dat héb ik hem gezegd....
Maar verder wil ik hem ook niet de hele week om me heen en als ik het niet uitmaak, kan iktoch niet steeds een smoes verzinnen?
Ik heb de laatste week ook meer pijn dan normaal, dus goed voor mijn gezondheid is het dus niet. Heb een knoop in mijn maag en angstaanvallen s'nachts....en dat komt omdat ik dingen tégen mijn zin doe.
Vooral die toon, die ik moet veranderen....ik kan het niet begrijpen, hoe kan je dat vergen van iemand die al volwassen is en al 10 jaar alleen woont, ik bedoel, ik kan niet alles lachend zeggen, hij dus wel...die mondhoeken blijven gewoon omhoog.
btw hij is dus notaris.
Op dit moment moet je dan toch echt aan jezelf denken en alles er maar uitgooien hoe en wat je denkt en het is ook fijn voor hem om het te weten. Ik ken hem niet, maar zoals ik al zei, lees ik uit je posts dat hij je echt wel zal blijven steunen. Ik zou het alleen wel heel rustig en overwogen vertellen en dus (wat ik al zei) is een brief misschien handig. In het restaurant zou ik niet doen vanwege het vorige incident dat je beschreven hebt en zowieso vind ik het niet handig om in een publieke ruimte te doen....
Some memories are best forgotten
Room 23
Room 23
tja daar heb je gelijk in, zal ik opvolgen die raad, maar dan zal hij aansluitend dus wél mee naar boven willen want hij begint het nu irritant te vinden dat ik steeds alleen naar bed wil.
Verder ik voel echt niks meer, ik weet het kwam doordat ie me in dat restaurant liet zitten, mijn medicatie niet eens gelézen had én nu die ex, waar ie zoooooooooooooo verliefd op was eens gaat "checken" hoe dat nu voelt.
Ik vind het namelijk zo belachelijk en zo weinig met respect voor MIJ te maken?
Verder ik voel echt niks meer, ik weet het kwam doordat ie me in dat restaurant liet zitten, mijn medicatie niet eens gelézen had én nu die ex, waar ie zoooooooooooooo verliefd op was eens gaat "checken" hoe dat nu voelt.
Ik vind het namelijk zo belachelijk en zo weinig met respect voor MIJ te maken?
Je vecht tegen een ontzettend zware ziekte en je voelt je dan schuldig tegenover iemand die naar alle waarschijnlijkheid jou en zijn exen heeft als barbie popje. Mooi huisje erbij en ernaar toe gaan als je zin hebt. Trek je conclusies zou ik zeggen.
Kan het zijn dat hij zich niet volledig aan jou gaat geven omdat hij weet dat hij jou op een gegeven moment kwijtraakt?
Is hij een vangnet voor zichzelf aan het creëren voor als jij wegvalt?
Het lijkt er ook op dat hij graag van jou geniet als je gezond bent, maar dat hij geen relatie met je aangaat om samen je ziekte door te maken. Ik denk dat je dat voor iemand doet als je lang bij elkaar bent; dan deel je echt alles. Ik kan me indenken dat hij zich op de leuke kanten van een relatie met jou wil richten, niet op de minder leuke.
Hoe zie jij dat?
Is hij een vangnet voor zichzelf aan het creëren voor als jij wegvalt?
Het lijkt er ook op dat hij graag van jou geniet als je gezond bent, maar dat hij geen relatie met je aangaat om samen je ziekte door te maken. Ik denk dat je dat voor iemand doet als je lang bij elkaar bent; dan deel je echt alles. Ik kan me indenken dat hij zich op de leuke kanten van een relatie met jou wil richten, niet op de minder leuke.
Hoe zie jij dat?
Je moet gewoon alleen naar bed gaan als jij je daar prettiger bij voelt. Dat restaurant verhaal vind ik echt zwaar belachelijk. Dat van die ex vind ik onrespectvol ten opzichte van jou, maar van de andere kant kan ik het ook begrijpen dat hij het niet echt prettig vind om die ex te zien met jou erbij. Maar krijg echt het gevoel dat je er compleet klaar mee bent en dat de vakantie het belangrijkste probleem is. Zou gewoon dan die vakantie maar cancellen en met je zoontje ergens anders heen gaan, desnoods in Nederland of bijvoorbeeld Engeland ofzo. Je kunt tickets zowieso goedkoop boeken en hotels hoeven ook niet te duur te zijn.....quote:Op donderdag 6 juli 2006 12:32 schreef zagreb het volgende:
tja daar heb je gelijk in, zal ik opvolgen die raad, maar dan zal hij aansluitend dus wél mee naar boven willen want hij begint het nu irritant te vinden dat ik steeds alleen naar bed wil.
Verder ik voel echt niks meer, ik weet het kwam doordat ie me in dat restaurant liet zitten, mijn medicatie niet eens gelézen had én nu die ex, waar ie zoooooooooooooo verliefd op was eens gaat "checken" hoe dat nu voelt.
Ik vind het namelijk zo belachelijk en zo weinig met respect voor MIJ te maken?
Some memories are best forgotten
Room 23
Room 23
Ja het zou kunnen dat hij zich vanwege mijn ziekte niet durft te hechten, aan de andere kant, hecht ie dus aan al zijn exen wél.
We zijn van de week naar mijn begrafenisondernemer geweest. Mijn ex zou de hele ceremonie regelen, maar ik heb het omgezet toen ik "dacht" dat jhet tussen ons iets moois zou worden.
Maar ná die ruzie moest ikzo huilen en ook over zijn beslissing naar die ex te gaan, ik zei, "ik snap niet dat ik je zo diep in mijn intiemste beslissing betrek (cremeren) en dat je dan naar een ex gaat waarvan ik me gewoon onzeker voel. Kijk, het voelt als een weg....ik sta aan het eind en kan niet terug, maar aan het begin, heeft hij allemaal mensen waar hij steeds naar toe moet...alleen IK kan er niet bij, zal er ooit niet meer zijn, maar om daar nú al (gevoelsmatig mee geconfronteerd te worden gaat me een brug te ver.
En dat van die goedkope tickets, daar zie ik niet tegen op hoor!!! Ik kan net zo genieten van eenvoudig als van Lux.
We zijn van de week naar mijn begrafenisondernemer geweest. Mijn ex zou de hele ceremonie regelen, maar ik heb het omgezet toen ik "dacht" dat jhet tussen ons iets moois zou worden.
Maar ná die ruzie moest ikzo huilen en ook over zijn beslissing naar die ex te gaan, ik zei, "ik snap niet dat ik je zo diep in mijn intiemste beslissing betrek (cremeren) en dat je dan naar een ex gaat waarvan ik me gewoon onzeker voel. Kijk, het voelt als een weg....ik sta aan het eind en kan niet terug, maar aan het begin, heeft hij allemaal mensen waar hij steeds naar toe moet...alleen IK kan er niet bij, zal er ooit niet meer zijn, maar om daar nú al (gevoelsmatig mee geconfronteerd te worden gaat me een brug te ver.
En dat van die goedkope tickets, daar zie ik niet tegen op hoor!!! Ik kan net zo genieten van eenvoudig als van Lux.
en ja dat vangnet, om daar nog even op terug te komen, zo voelt het ook... ik bedoel, hij zegt d ehele dag IK HOU VAN JE, maar ik heb wel behoefte om mijn ex weer eens te zien....
ik begrijp dat dus niet, dus dat vangnet is niet zo raar geformuleerd.
en ja, gezond vindt ie me het leukst natuurlijk en ik maar stoer doen, maar de volgende dag leg ik het áf...:-(
ik begrijp dat dus niet, dus dat vangnet is niet zo raar geformuleerd.
en ja, gezond vindt ie me het leukst natuurlijk en ik maar stoer doen, maar de volgende dag leg ik het áf...:-(
Dan is er in mijn ogen geen barriere om er mee te kappen, zoals je zelf al zegt ben je op weg naar iets wat niet prettig is en de tijd die je nog hebt moet je echt zo prettig voor jezelf maken als je kunt en volgens mij weet je dat zelf ook. Daarbij is het niet zo dat je ineens alleen komt te staan aangezien je nog genoeg vrienden hebt.
Tenzij jij nog redenen weet natuurlijk waarom je het aan laat?
Tenzij jij nog redenen weet natuurlijk waarom je het aan laat?
Some memories are best forgotten
Room 23
Room 23
medelijden, omdat ie als ik kattig doe zo maar kan beginnen met huilen....ik dacht de eerste keer toen ik het zag Wáaat???? maar later zag ik dat ie best heel hard kan zijn, dus dat huilen is gewoon iets van hem denk ik. Kijk ik moet niet vergeten hij de 3e categorie notarissen in zijn familie. Geld in overvloed én niet gewend tegengesproken te worden (enig kind) en op kantoor de Big Boss....
Hij zegt ook bijv. Oh kun JIJ niet naar het buitenland bellen? Nee zeg ik dan!!! Ik heb Wao, dus ik moet een beetje opletten.
Zegt i": ik heb nog nooit over een abonnement na gedacht en dat ga ik niet doen ook. Ik zei "ja omda je met al die flappen kunt zwaaien", zei hij: "PRECIES"..met zo'n lachje....bah!
Hij zegt ook bijv. Oh kun JIJ niet naar het buitenland bellen? Nee zeg ik dan!!! Ik heb Wao, dus ik moet een beetje opletten.
Zegt i": ik heb nog nooit over een abonnement na gedacht en dat ga ik niet doen ook. Ik zei "ja omda je met al die flappen kunt zwaaien", zei hij: "PRECIES"..met zo'n lachje....bah!
Dat hij niet doorheeft dat niet alles met geld en goede daden op te lossen is en denkt dat ie boven jou staat vanwege je slopende ziekte, maakt hem een botte arrogante klootzak. Het is nog steeds jouw leven en jouw tijd.
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
ja en ik denk dat ik van daaruit ook een antipathie heb ontwikkeld.
Hij wrijft het er altijd net éven in....snap je?
En kijk als ie BLIJ met MIJ zou zijn, (ik wil je niet kwijt, zaegt ie steeds) dan zou ie nu toch niet naar een ex gaan om te "kijken"hoe het voelt?
Heb trouwens de uitvaartwensen weer over laten zetten op mijn ex, waar ik nog steeds goed bevriend mee ben en die integer is. Hij was echt zo verdrietig dat ik hem die laatste daad ontnomen had, terwijl mijn notarisje ná de éérste ruzie al zei, "nou dan laat je toch een ander je crematie regelen? kwestie van even overzetten....
Ja dat vond ik dus echt koud. Denk je echt dat ie boven me staat vanwege mijn ziekte? Ik ga nu inderdaad dingen herkennen, eerst was ik vol sprankeling en humor, maar omdat hij geen humor heeft zegt ie steeds"eh eh, je weet wat we afgesproken hebben, áárdig zijn"!!! Oef en dan krijg ik toch zo'n kramp in mijn buik.....en kaakklem want ik wil wel dingen zeggen maar het mag niet.
Hij wrijft het er altijd net éven in....snap je?
En kijk als ie BLIJ met MIJ zou zijn, (ik wil je niet kwijt, zaegt ie steeds) dan zou ie nu toch niet naar een ex gaan om te "kijken"hoe het voelt?
Heb trouwens de uitvaartwensen weer over laten zetten op mijn ex, waar ik nog steeds goed bevriend mee ben en die integer is. Hij was echt zo verdrietig dat ik hem die laatste daad ontnomen had, terwijl mijn notarisje ná de éérste ruzie al zei, "nou dan laat je toch een ander je crematie regelen? kwestie van even overzetten....
Ja dat vond ik dus echt koud. Denk je echt dat ie boven me staat vanwege mijn ziekte? Ik ga nu inderdaad dingen herkennen, eerst was ik vol sprankeling en humor, maar omdat hij geen humor heeft zegt ie steeds"eh eh, je weet wat we afgesproken hebben, áárdig zijn"!!! Oef en dan krijg ik toch zo'n kramp in mijn buik.....en kaakklem want ik wil wel dingen zeggen maar het mag niet.
ik wil trouwens een klein fotootje van mezelf plaatsen, maar het schijnt dat ze allemaal te veel pixels of zo hebben? ik ben uberhaupt niet technisch, kan iemand me zeggen hoe ik dat moet doen?
Tsja... het is niet makkelijk hoor.
Als ik zelf een relatie zou krijgen met iemand die direct een (letterlijk) levensgroot probleem op tafel legt, denk ik ook wel even "waarom ik?"
Ik bedoel, die persoon heeft inderdaad iemand nodig, maar ik was op zoek naar een relatie, niet naar een baan als therapeut of een stevige schouder of een steun en toeverlaat.
Alles (inclusief de laatste jaren) delen doe je met iemand waarmee je heel lang iets hebt. Je hebt het 'binden' al gedaan. Je bent deel van elkaar, in voor- en in tegenspoed.
Maar als iemand waarmee je net iets hebt zoiets op tafel legt kan ik me voorstellen dat je de neiging hebt om afstand te nemen.
Ik weet niet of hij daar automatisch een botte kl**zak van wordt.
Ik bedoel; samen de bijsluiters van jouw medicijnen doorlezen is niet de gezelligste avond.
Ja, het is deel van jouw leven.
Mogelijk dat hij het zo ziet dat hij juist de leuke dingen samen wil doen, en extra leuk wil maken; en niet in alle deprimerende zaken ondergedompeld wil worden.
Wordt hij daardoor een k**zak? Volgens mij hebben alle mensen het wel in zich om niet meteen bovenop ziekte en dood te duiken wanneer de gelegenheid zich voordoet.
Is dat niet heel menselijk (zij het, vanuit het oogpunt van de zieke, minder gewenst) ?
Als ik zelf een relatie zou krijgen met iemand die direct een (letterlijk) levensgroot probleem op tafel legt, denk ik ook wel even "waarom ik?"
Ik bedoel, die persoon heeft inderdaad iemand nodig, maar ik was op zoek naar een relatie, niet naar een baan als therapeut of een stevige schouder of een steun en toeverlaat.
Alles (inclusief de laatste jaren) delen doe je met iemand waarmee je heel lang iets hebt. Je hebt het 'binden' al gedaan. Je bent deel van elkaar, in voor- en in tegenspoed.
Maar als iemand waarmee je net iets hebt zoiets op tafel legt kan ik me voorstellen dat je de neiging hebt om afstand te nemen.
Ik weet niet of hij daar automatisch een botte kl**zak van wordt.
Ik bedoel; samen de bijsluiters van jouw medicijnen doorlezen is niet de gezelligste avond.
Ja, het is deel van jouw leven.
Mogelijk dat hij het zo ziet dat hij juist de leuke dingen samen wil doen, en extra leuk wil maken; en niet in alle deprimerende zaken ondergedompeld wil worden.
Wordt hij daardoor een k**zak? Volgens mij hebben alle mensen het wel in zich om niet meteen bovenop ziekte en dood te duiken wanneer de gelegenheid zich voordoet.
Is dat niet heel menselijk (zij het, vanuit het oogpunt van de zieke, minder gewenst) ?
wat is precies nu het probleem dat hij zijn ex af en toe ziet?
jij gaat toch ook om met jouw ex nog?
als hij dat niet zou vertrouwen en jou zou vragen ermee op te houden, dat kontakt, zou jij dat doen?
jij gaat toch ook om met jouw ex nog?
als hij dat niet zou vertrouwen en jou zou vragen ermee op te houden, dat kontakt, zou jij dat doen?
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
het feit wil dat ik echt nooit over mijn ziekte praat. niemand gelooft overigens (als ze me zien) dat ik ziek ben. En zo wil ik ook niet worden behandeld. Maar die ziekte ís er natuurlijk wel.
Ik kende hem al 4 maanden, hij wist overal van en bekende me toen dat ie verliefd op me was geworden.
Dus ik heb heel lang de boot afgehouden. Nam me later mee naar Milaan en begon te klagen dat ik niet zoveel afstanden kon lopen (in de hitte). Terwijl ie aan ieder zegt "kik hou van haar en zij kwam op mijn pad....met dat lachje, ik denk dus eerder dat hij als weldoener gezien wil worden en dat ik daarin het slachtofferrolletje moet spelen.
Ook als ie me voorstelt aan mensen, vertelt ie meteen als ik me omdraai of met een ander zit te praten dat ik kanker heb. en dan al die mensen die dan zeggen, "ik hoorde het net, wat vreselijk voor je" terwijl ik lekker gezellig met een glas rosé in mijn handen sta. Nee dat is niet jofel kan ik je zeggen.
Ook elke keer als ik zeg, ik wil ook dingen voor mezelf doen, gewoon vrolijk ben, zegt ie"heb je soms een voorgevoel"??? AAAAAAAAAAAHHHHHH
Ik kende hem al 4 maanden, hij wist overal van en bekende me toen dat ie verliefd op me was geworden.
Dus ik heb heel lang de boot afgehouden. Nam me later mee naar Milaan en begon te klagen dat ik niet zoveel afstanden kon lopen (in de hitte). Terwijl ie aan ieder zegt "kik hou van haar en zij kwam op mijn pad....met dat lachje, ik denk dus eerder dat hij als weldoener gezien wil worden en dat ik daarin het slachtofferrolletje moet spelen.
Ook als ie me voorstelt aan mensen, vertelt ie meteen als ik me omdraai of met een ander zit te praten dat ik kanker heb. en dan al die mensen die dan zeggen, "ik hoorde het net, wat vreselijk voor je" terwijl ik lekker gezellig met een glas rosé in mijn handen sta. Nee dat is niet jofel kan ik je zeggen.
Ook elke keer als ik zeg, ik wil ook dingen voor mezelf doen, gewoon vrolijk ben, zegt ie"heb je soms een voorgevoel"??? AAAAAAAAAAAHHHHHH
milagro, ik zie mijn ex al 6 jaar, we zijn vrienden geworden. Die exen waar hij al 10 jaar mee omgaat vind ik ook het probleem niet.
Maar een ex van verleden jaar, die hij daarna nooit meer heeft gezien, omdat het te heftig was en zij het niet aankonden om vrienden te blijven, die ex, moet die nu weer in zijn leven stappen? ik bedoel, er was ooit een passionele verhouding en daarna niets meer, dat is iets anders dan vriendschap met exen die je jaar in en uit dagelijks zieet, die gewoon een soort vertrouwd is geworden. snap je?
Maar een ex van verleden jaar, die hij daarna nooit meer heeft gezien, omdat het te heftig was en zij het niet aankonden om vrienden te blijven, die ex, moet die nu weer in zijn leven stappen? ik bedoel, er was ooit een passionele verhouding en daarna niets meer, dat is iets anders dan vriendschap met exen die je jaar in en uit dagelijks zieet, die gewoon een soort vertrouwd is geworden. snap je?
nee, eigenlijk niet.quote:Op donderdag 6 juli 2006 13:53 schreef zagreb het volgende:
milagro, ik zie mijn ex al 6 jaar, we zijn vrienden geworden. Die exen waar hij al 10 jaar mee omgaat vind ik ook het probleem niet.
Maar een ex van verleden jaar, die hij daarna nooit meer heeft gezien, omdat het te heftig was en zij het niet aankonden om vrienden te blijven, die ex, moet die nu weer in zijn leven stappen? ik bedoel, er was ooit een passionele verhouding en daarna niets meer, dat is iets anders dan vriendschap met exen die je jaar in en uit dagelijks zieet, die gewoon een soort vertrouwd is geworden. snap je?
hij wil gewoon zelf bepalen wie hij nog in zijn leven wil , vriendschappelijk gezien, en dat niet door een ander, jou in dit geval, verteld krijgen.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
daar heb je gelijk in, maar ik heb er dus niets mee. Het voelt voor mij niet ok. En ik moet dicht bij mezelf blijven.
Aan de andere kant zegt ie, ik wil haar graag zien, maar ik wil JOU niet kwijt.
Dan zeg ik, je moet doen wat je wilt doen, maar hoe het effect op onze relatie zal zijn, dát kan ik nu niet bepalen, dat zal de toekomst uitwijzen.
Maar dat ik er koeler onder ben geworden, dat is iets wat ik gewoon voel van binnen, misschien wil ik ook niet meer gekwetst worden.
Bij het begin van mijn toen borstkanker, had ik verkering en woonde ik samen. Die man heeft me letterlijk het huis uitgezet, toen mijn tumor nét uit mijn borst was verwijderd.
aansluitend kreeg ik scans, om te kijken of er uitzaaiingen waren. Ik kon alleen naar de uitslag, want mijn toenmalige vriend moest naar sicilie voor een vergadering. Bleek achteraf dat ie gewoon thuis zat (hoorde ik van zijn dochter) en ik zat alleen in het kamertje, "10 maanden mevrouw" dus, dat was even niet makkelijk.
Aan de andere kant zegt ie, ik wil haar graag zien, maar ik wil JOU niet kwijt.
Dan zeg ik, je moet doen wat je wilt doen, maar hoe het effect op onze relatie zal zijn, dát kan ik nu niet bepalen, dat zal de toekomst uitwijzen.
Maar dat ik er koeler onder ben geworden, dat is iets wat ik gewoon voel van binnen, misschien wil ik ook niet meer gekwetst worden.
Bij het begin van mijn toen borstkanker, had ik verkering en woonde ik samen. Die man heeft me letterlijk het huis uitgezet, toen mijn tumor nét uit mijn borst was verwijderd.
aansluitend kreeg ik scans, om te kijken of er uitzaaiingen waren. Ik kon alleen naar de uitslag, want mijn toenmalige vriend moest naar sicilie voor een vergadering. Bleek achteraf dat ie gewoon thuis zat (hoorde ik van zijn dochter) en ik zat alleen in het kamertje, "10 maanden mevrouw" dus, dat was even niet makkelijk.
uuhm ja, hoe vreselijk het ook is dat je kanker hebt, je moet het niet er 'steeds bijslepen' als een soort 'argument' ... het wordt lastig reageren zo.
ik vind dat hij recht heeft op zien wie hij wil zien, ook al heb je er niets mee.
ik vind dat hij recht heeft op zien wie hij wil zien, ook al heb je er niets mee.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
ik laat hem ook, maar ik kan niet verhinderen dat ik het gevoelsmatig niet leuk vind.
en ik sleep echt mijn Z. er niet steeds bij hoor. Lees nog even hoe ik schreef over alle mensen in de kroeg die hij alles over mij verteld, waardoor ik ineens dat stempel heb.
Daar baal ik dus van.
Ik wil niet dat iedere mallot met mijn ziekte over de straat loopt te lispelen en meteen zegt, je hebt toch kanker? hoorde iknet!!! maar je bent niet Kaal? "nee ik heb een hormoonkuur"..ow?? je hebt geen kanker?
"Jawel, maar hormoongevoelig dus geen chemo".
Ow dus je ken wel beter worden!!!???
"nee ik heb niet zo lang volgens de diagnose" ah meid, we gaan allemaal...tenslotte."" :-))
Kijk, daar vraag ik toch niet om? Ik wil gewoon gezellig uit!!!
en ik sleep echt mijn Z. er niet steeds bij hoor. Lees nog even hoe ik schreef over alle mensen in de kroeg die hij alles over mij verteld, waardoor ik ineens dat stempel heb.
Daar baal ik dus van.
Ik wil niet dat iedere mallot met mijn ziekte over de straat loopt te lispelen en meteen zegt, je hebt toch kanker? hoorde iknet!!! maar je bent niet Kaal? "nee ik heb een hormoonkuur"..ow?? je hebt geen kanker?
"Jawel, maar hormoongevoelig dus geen chemo".
Ow dus je ken wel beter worden!!!???
"nee ik heb niet zo lang volgens de diagnose" ah meid, we gaan allemaal...tenslotte."" :-))
Kijk, daar vraag ik toch niet om? Ik wil gewoon gezellig uit!!!
je komt er in dit topic mee aan als reactie op dingen die er los van staan.
ik begrijp heel goed dat je ziekte voor jou bijna allesbepalend is, maar toch... het wordt hier lastig reageren al je het in je reactie op bepaalde dingen het steeds vermeldt
ik begrijp heel goed dat je ziekte voor jou bijna allesbepalend is, maar toch... het wordt hier lastig reageren al je het in je reactie op bepaalde dingen het steeds vermeldt
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
ik vermeld, dat ik er niet mee wil "leven"de hele dag, dus eigenlijk denk ik precies zoals jij.
Maar het gedrag van de andere partner lokt ook reacties uit, waardoor we het er dus weer over moeten hebben.
Kijk, dat ik minder voor hem voel, heeft niets met mijn Z te maken, maar alles met zijn opinie, zijn gedragingen in ruzies en inderdaad wél het dicht bij me zelf moeten blijven, maar dat raad ik een gezond iemand ook aan.
Maar het gedrag van de andere partner lokt ook reacties uit, waardoor we het er dus weer over moeten hebben.
Kijk, dat ik minder voor hem voel, heeft niets met mijn Z te maken, maar alles met zijn opinie, zijn gedragingen in ruzies en inderdaad wél het dicht bij me zelf moeten blijven, maar dat raad ik een gezond iemand ook aan.
nou, wat let je dan?
je houdt volgens mij niet echt van hem, het is meer een uit de hand gelopen dankbaarheid, zo lijkt het.
ga dan weg, zeg het hem, en klaar.
je spreekt nu niet bepaald aardig over hem, dus wat maak je je dan nog druk over zijn eventuele gekwetste gevoelend.
volgens mij ben je ergens toch bang, dat het praktische consequenties heeft.
je lijkt enkel excuses aan te voeren om het niet te durven.
iemand die je wil ontzien, praat je , lijkt mij, wat aardiger over.
je houdt volgens mij niet echt van hem, het is meer een uit de hand gelopen dankbaarheid, zo lijkt het.
ga dan weg, zeg het hem, en klaar.
je spreekt nu niet bepaald aardig over hem, dus wat maak je je dan nog druk over zijn eventuele gekwetste gevoelend.
volgens mij ben je ergens toch bang, dat het praktische consequenties heeft.
je lijkt enkel excuses aan te voeren om het niet te durven.
iemand die je wil ontzien, praat je , lijkt mij, wat aardiger over.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
volgens mij praat ik niet echt onaardig over hem, maar maak ik duidelijk hoe alles in zijn werk is gegaan en dat ik het met bepaalde dingen niet eens ben (kan zijn)
Verder zijn er nog nooit praktische zaken geweest waardoor ik bij iemand ben gebleven. Ik heb na mijn diagnose 4 maanden in egypte gezworven tussen de bedoeïnen. Sliep op een matje in de Sinaï en dacht, als ik dan doodga, dan maar hier.... Gelukkig leef ik nog steeds, maar zie het wel als "geleende tijd" en nu....terwijl ik dacht dat het liefde had kúnnen worden, merk ik dat heel veel dingen me tegenstaan in zijn opvattingen. Ik ben een vrij mens altijd al geweest, hij is erg conventioneel. En het feit dat ik altijd maar aardig moet zijn, nooit uit mijn slof kan schieten, dat zegt mij heel veel. Dan accepteert hij mij ook niet zoals ik ben....en ik vind het eigenlijk nu een beetje te laat om me op te laten voeden. Ik vind het prima hoe ik ben, overigens sta ik heel sterk in mijn schoenen, geld doet me niets, heb in mijn leven meer dan een ton weggegeven, alleen maar omdat ik van iemand af wilde en hem de schuld aan mij kwijt schold. Terwijl toen ook iedereen zoiets had van...huh??? laat je die ton glippen, kon je het niet nog even volhouden?
Ik bedoel maar....
Verder zijn er nog nooit praktische zaken geweest waardoor ik bij iemand ben gebleven. Ik heb na mijn diagnose 4 maanden in egypte gezworven tussen de bedoeïnen. Sliep op een matje in de Sinaï en dacht, als ik dan doodga, dan maar hier.... Gelukkig leef ik nog steeds, maar zie het wel als "geleende tijd" en nu....terwijl ik dacht dat het liefde had kúnnen worden, merk ik dat heel veel dingen me tegenstaan in zijn opvattingen. Ik ben een vrij mens altijd al geweest, hij is erg conventioneel. En het feit dat ik altijd maar aardig moet zijn, nooit uit mijn slof kan schieten, dat zegt mij heel veel. Dan accepteert hij mij ook niet zoals ik ben....en ik vind het eigenlijk nu een beetje te laat om me op te laten voeden. Ik vind het prima hoe ik ben, overigens sta ik heel sterk in mijn schoenen, geld doet me niets, heb in mijn leven meer dan een ton weggegeven, alleen maar omdat ik van iemand af wilde en hem de schuld aan mij kwijt schold. Terwijl toen ook iedereen zoiets had van...huh??? laat je die ton glippen, kon je het niet nog even volhouden?
Ik bedoel maar....
Zou je de tijd die je nog rest, als ik het zo mag zeggen, niet besteden aan je zoon? Lijkt me het ergste voor hem om zonder moeder verder te moeten, kan je maar beter zorgen dat je met hem een geweldige tijd doorbrengt. Lijkt me niet echt leuk als mijn moeder in haar laatste maanden alleen maar depri is omdat haar vriend der niet serieus neemt.quote:Op donderdag 6 juli 2006 14:21 schreef zagreb het volgende:
volgens mij praat ik niet echt onaardig over hem, maar maak ik duidelijk hoe alles in zijn werk is gegaan en dat ik het met bepaalde dingen niet eens ben (kan zijn)
Verder zijn er nog nooit praktische zaken geweest waardoor ik bij iemand ben gebleven. Ik heb na mijn diagnose 4 maanden in egypte gezworven tussen de bedoeïnen. Sliep op een matje in de Sinaï en dacht, als ik dan doodga, dan maar hier.... Gelukkig leef ik nog steeds, maar zie het wel als "geleende tijd" en nu....terwijl ik dacht dat het liefde had kúnnen worden, merk ik dat heel veel dingen me tegenstaan in zijn opvattingen. Ik ben een vrij mens altijd al geweest, hij is erg conventioneel. En het feit dat ik altijd maar aardig moet zijn, nooit uit mijn slof kan schieten, dat zegt mij heel veel. Dan accepteert hij mij ook niet zoals ik ben....en ik vind het eigenlijk nu een beetje te laat om me op te laten voeden. Ik vind het prima hoe ik ben, overigens sta ik heel sterk in mijn schoenen, geld doet me niets, heb in mijn leven meer dan een ton weggegeven, alleen maar omdat ik van iemand af wilde en hem de schuld aan mij kwijt schold. Terwijl toen ook iedereen zoiets had van...huh??? laat je die ton glippen, kon je het niet nog even volhouden?
Ik bedoel maar....
Tsja, wat wil je? Het gemak van geld en het ongemak van zijn opvattingen en er grote ergernis van krijgen tot je dood. Of een leuke tijd maken van alle tijd die je rest met vrienden en zoonlief armer maar gelukkiger door het leven gaan?
En je bent aan niemand verantwoording verschuldigd dan aan jezelf.
En je bent aan niemand verantwoording verschuldigd dan aan jezelf.
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Daar heb je volkomen gelijk in!! Mijn zoon woont hier een uurtje vandaan en elk weekend zijn we an het kokkerellen samen.quote:Op donderdag 6 juli 2006 16:54 schreef Bob-B het volgende:
[..]
Zou je de tijd die je nog rest, als ik het zo mag zeggen, niet besteden aan je zoon? Lijkt me het ergste voor hem om zonder moeder verder te moeten, kan je maar beter zorgen dat je met hem een geweldige tijd doorbrengt. Lijkt me niet echt leuk als mijn moeder in haar laatste maanden alleen maar depri is omdat haar vriend der niet serieus neemt.
Verder vindt hij mij de vrolijkste moeder die er is en hebben we het erg fijn saampjes. Hij is heel serieus en snapt niet hoe ik nog zoveel lol kan maken ondanks mijn gedoe. Dat geeft dus aan dat ik echt niet depri ben, maar op de dagen dat mijn (huidige vriend) er is en ik dus met hem ben (daar is mijn zoon niet bij) voel ik gewoon een knoop in mijn maag. Ik voel denk ik dankbaarheid, maar ook aversie, omdat hij zo makkelijk met geld doet en ik gewoon WAO heb en hij daar zo'n beetje minnetjes over doet, zoals ik al beschreef over die telefoon plus pakket....
Je zou de hele week moeten lachen en dat tot het eind. Weet je zelf ook wel.quote:Op donderdag 6 juli 2006 17:02 schreef zagreb het volgende:
[..]
Daar heb je volkomen gelijk in!! Mijn zoon woont hier een uurtje vandaan en elk weekend zijn we an het kokkerellen samen.
Verder vindt hij mij de vrolijkste moeder die er is en hebben we het erg fijn saampjes. Hij is heel serieus en snapt niet hoe ik nog zoveel lol kan maken ondanks mijn gedoe. Dat geeft dus aan dat ik echt niet depri ben, maar op de dagen dat mijn (huidige vriend) er is en ik dus met hem ben (daar is mijn zoon niet bij) voel ik gewoon een knoop in mijn maag. Ik voel denk ik dankbaarheid, maar ook aversie, omdat hij zo makkelijk met geld doet en ik gewoon WAO heb en hij daar zo'n beetje minnetjes over doet, zoals ik al beschreef over die telefoon plus pakket....
volkomen mee eens.quote:Op donderdag 6 juli 2006 17:00 schreef Mr_Belvedere het volgende:
Tsja, wat wil je? Het gemak van geld en het ongemak van zijn opvattingen en er grote ergernis van krijgen tot je dood. Of een leuke tijd maken van alle tijd die je rest met vrienden en zoonlief armer maar gelukkiger door het leven gaan?
En je bent aan niemand verantwoording verschuldigd dan aan jezelf.
En ik heb die stap al verscheidene malen willen nemen, wat een opluchting denk ik dat het is.
Ik voel ook dat ik het binnen een paar dagen echt ga doen, moet alleen idd het juiste moment kiezen, hij is vaak doodmoe van zijn werk en kan dan niet veel hebben.
Maar ja voor mij is ook elke dag er maar een tenslotte....
Ik snák naar vrijheid...
wilde alleen hier een mening hebben van meerdere mensen omdat ik toch ook wel eens twijffel aan mijn gevoel, vooral nu ik echt anders in het leven sta dan de meesten van jullie.
en dat in het qudraat..:-)quote:Op donderdag 6 juli 2006 17:05 schreef Bob-B het volgende:
[..]
Je zou de hele week moeten lachen en dat tot het eind. Weet je zelf ook wel.
ja ik weet het en het is ook mijn motto....
ik hou van lachen en het gekke is dat in gezelschap ik meestal de entertainster ben....en nu in zijn gezelschap, word ik zo gedempt gehouden..."eh rustig aan jij...eh aardig zijn , wéét je nog?!! eh eh...dát gaan we niet zeggen"!! enz enz..:-(
ga even weg ben later weer terug....even boodschappen doen en eten... hoop op meerdere reakties als ik terug ben...smakelijk eten jullie ook..:-)
Wat nou "goed moment"!?!?!? Jij kan elk moment "het slechte moment" over je heen krijgen! En dan komen er geen "goede momenten" meer. Je beschermt hem nu al weer. Waarom!?quote:Op donderdag 6 juli 2006 17:06 schreef zagreb het volgende:
moet alleen idd het juiste moment kiezen, hij is vaak doodmoe van zijn werk en kan dan niet veel hebben.
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Ook als je ieder moment dood kunt gaan hoef je mensen nog niet te kwetsen omdat je het samen niet goed meer kunt vinden. Je kunt iemand nog steeds met respect behandelen. Zagreb kan snel dood gaan, maar misschien leeft ze nog wel onverwachts lang en zou ze er spijt van krijgen als ze het niet 'op het goede moment' gebracht heeft. Dat is aan haar, lijkt me.
Sanity is (not) statistical
|
|
