Tool - An Evening With... - Deel ?

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 19:38 schreef Angel_of_Dth het volgende:

heeft met een review niks te maken.

quote:

Eenzaam aan de top

Het recentste Tool album 10000 Days is een van de best verkopende platen van het jaar, dus werd de band uit L.A. niet naar de Marquee maar naar het hoofdpodium gestuurd. Misschien wel een foute keuze, vooral als je weet dat hun duistere sound niet echt thuishoort op een zonnebadende, bierslurpende en over licht toegekende strafschoppen keuvelende weide.

Een kleine maand geleden zagen we een zaalconcert van Tool waar het donkere silhouet van Maynard James Keenan tegen de immense videoschermen een zeer magisch sfeertje creëerde. Maar ook zonder die extra magie blijft Tool eenzaam aan de top.

Tegen de festivalregels in, bleef alles sober en cool. Geen vreugdedansjes maar vier mannen die elk op hun vierkante meter bleven. Geen goedkope complimentjes maar bindteksten in telegramstijl. Of vindt u "new album - sold well in Belgium - new song" wél een enthousiaste aankondiging van Jambi? Niet dat we daarom malen, want Muziek met grote M, daar draaide het vanavond om bij Tool. Met drie wereldgoals in de 10de (Forty Six & 2), 30ste (Sober) en 45ste minuut (Aenema) stond de eindscore vast: Tool 3 - Werchter 0. De finale is gepland voor het najaar want ergens hoorden we slangenmens Keenan "See you again in November" mompelen. Is bij deze genoteerd.








Setlist:

Stinkfist
The Pot
46 & 2
Jambi
Sober
Lateralus
Vicarious
Aenema

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 11:55 schreef SocialDisorder het volgende:
wat doet BEP op ROCK werchter?

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 11:55 schreef SocialDisorder het volgende:
wat doet BEP op ROCK werchter?

quote:

Tja, Heb gisteren weer eens Tool gezien nadat ik ze in '94 of zo voor de laatste keer in de Melkweg heb gezien tijdens de Undertow tour en ik moet zeggen dat ik me bij tijd en wijlen behoorlijk heb lopen ergeren aan met name Maynard. Tool staat natuurlijk niet bekend als een stelletje crowd-pleasers en die houding waardeer ik ook wel, maar ik vind toch dat ze hier tegenwoordig te ver in gaan. Er was praktisch geen sprake van interactie met het publiek en dat vond ik erg jammer. Als ik de muziek in perfecte vorm wil horen zet ik de CD wel op en voor de visuals bekijk ik de clips wel. Ik weet dat de band een houding heeft van "Let the music do the talking", maar ik verwacht van een concert toch meer dan dat. Ik vond het erg gemakzuchtig en getuigen van geen respect voor het publiek dat Maynard alleen maar achterop het podium bleef. Geen belichting waardoor je hem nauwelijks zag. Ik heb praktisch alleen naar een silhouet staan kijken en dan ook nog eens een ongeïnteresseerde houding naar het publiek aannemen. Opmerkingen maken dat het publiek niet enthousiast genoeg was. Ik denk dat de band dat wel aan zichzelf te danken had. Ik had toch graag wat meer persoonlijkheid gezien. Gewoon even je kop laten zien. Gewoon even de frontman zijn. Ik doe ook mijn best om daar te zijn en betaal er grif voor en als ik dan zie dat het de band geen reet interesseert dan bekruipt mij het idee dat ik mijn geld de volgende keer beter in mijn zak kan houden. In 94 was Maynard nog de echte frontman die heer en meester over het podium was. Nu hield hij zich ergerlijk op de vlakte. Uiteraard is dat een gekozen houding. Hij doet dat bewust. Mijn reactie daarop is dat ik bewust niet naar het concert in november zal gaan. Jaja, goede muziek. Ik weet het, maar dit was echt geen waar voor mijn geld en ik snap niet dat deze houding door de fans klakkeloos wordt geslikt. Ik ben er klaar mee. Eigenlijk is Tool wat mij betreft aan het afglijden vanaf Lateralus. Ze verliezen zich steeds meer in complexe muzikaliteit en mystiek. Dat gaat wat mij betreft ten koste van de intensiteit en dat is hetgene waar ik Tool zo om waardeerde. Welgeteld bevat Lateralus eigenlijk maar 1 goed nummer (Parabola) en bevat de laatste maar drie goede nummers (Vicarious, Jambi en The Pot). De rest is opvulling met hier en daar een aardig idee. Jammer dat ze zich verliezen in drakerige epische stukken zonder kop en staart. Ik vind het een zwaktebod om te verhullen dat de echte scherpe randjes er wel vanaf zijn. Net zoals ik het je terugtrekken achterop het podium een zwaktebod vind. Het feit dat we er zonder toegift na een concert van net anderhalf uur werden uitgebonjourd hielp ook al niet mee om het idee te ontkrachten dat de band behoorlijk op routine draaide.

Nou ja, ik zal de nieuwe Tool dan wel niet begrijpen, maar ik heb het idee dat ze eigenlijk al tien jaar aan het voortborduren zijn op een status die ze begin jaren negentig hebben opgebouwd.

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 12:08 schreef denka het volgende:
Een reactie van iemand op de oor recensie van Tool.
[..]

Ergens heeft hij toch wel gelijk vind ik...Laatst nog een paar recente interviews gezien met o.a. Maynard en vond het toch wel een irritante eikel hoe die deed..

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 12:08 schreef denka het volgende:
Een reactie van iemand op de oor recensie van Tool.
[..]

Ergens heeft hij toch wel gelijk vind ik...Laatst nog een paar recente interviews gezien met o.a. Maynard en vond het toch wel een irritante eikel hoe die deed..

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 12:23 schreef LintuxCx het volgende:
denka, heb je die quote van het 3voor12 forum overgenomen? Ik heb het idee dat ik 't eerder gelezen heb.

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 12:10 schreef HenkBenzinetank het volgende:
2 jaar geleden waren de BEP er ook al, ik heb het nog nooit zo rustig gezien voor een mainstage (op het optreden van The Game & Kane vorig jaar na dan )

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 12:08 schreef denka het volgende:
Een reactie van iemand op de oor recensie van Tool.
[..]

Ergens heeft hij toch wel gelijk vind ik...Laatst nog een paar recente interviews gezien met o.a. Maynard en vond het toch wel een irritante eikel hoe die deed..

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 12:32 schreef Longmen het volgende:

[..]

dat Kane uberhaupt in een Tool topic genoemd wordt...

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 12:35 schreef Vliegvrager het volgende:

[..]

En nog meer dan 1 keer ook

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 12:34 schreef Vliegvrager het volgende:

[..]

Tja, respect voor het publiek, wat is dat dan? Een ingestudeerde spring-en-ren-heen-en-weer-act? Een spotlight op je tronie gericht? "Is everybody happy?". Eigenlijk vind ik de teruggetrokken houding juist getuigen van respect voor het publiek, en ben ik de standaard rock&metal cliches wel een beetje beu.

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 12:34 schreef Vliegvrager het volgende:

[..]

Tja, respect voor het publiek, wat is dat dan? Een ingestudeerde spring-en-ren-heen-en-weer-act? Een spotlight op je tronie gericht? "Is everybody happy?".

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 12:43 schreef Pink_Floyd het volgende:

[..]

inderdaad ja, je publiek omtoveren tot ordinair klapvee met dat soort vragen, "Holland how are you feeling?" is er nog zo één...
Een beetje (originele) interactie met het publiek is soms wel lekker als het past bij de show, maar ik vond het mysterieuze en afstandelijke van MJK wel passen in de show eigenlijk.

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 12:47 schreef Longmen het volgende:
Ja zeker! Net zoals dat het ineens afgelopen was. Hoort prima bij de show van Tool! En het lijkt mij dat de echte "liefhebbers" cq. fans dit ook vinden en dus ook niet zeiken hierover...

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 13:07 schreef Niet-Bubbel het volgende:
TVP voor November alvast.

quote:

Slechts enkele weken na het spetterende optreden op Pinkpop staat mega-artiest Tool alweer op de planken. Ditmaal niet op een festival, maar in de HMH. Dit komt het publiek alleen ten goede, want zo is iedereen er van verzekerd dat alleen de échte fans er zullen staan. Niet dat de iets mindere fanatieke fans ook een kans hadden om kaarten te bemachtigen. Daar zorgde de grote groep Tool fans wel voor, deze wisten er gezamenlijk voor te zorgen dat alle kaartjes uitverkocht waren in slechts 8(!) minuten.

Eenmaal langs de strenge controle van de HMH waar menig fan werd ontdaan van digicam en mp3 speler, liep ik meteen door de zaal in. Nog net op tijd om nog even snel een mooi plekje te vinden, want de zaal was ondertussen al flink aan het vollopen. De prijs die je ervoor betaald is natuurlijk wel ruim een uur wachten tot het optreden eindelijk begint, maar voor een show als deze was het elke minuut staan waard.

Als na wat een eeuwigheid lijkt te duren, de achtergrond 'muziek' eenmaal uitgaat, en de band stuk voor stuk op komen lopen weet iedereen hoe laat het is. Tool Time! De gitarist begint de track 'Lost Keys' te spelen met een prachtige oneindige sustain die langzaam overgaat in 'Rosetta Stoned'. Op dat moment is het zanger Keenan's beurt om ons weer eens live te laten genieten van zijn stem. Bewapend met een megafoon wist hij precies het vreemde effect dat deze track kenmerkt over te brengen naar een live omgeving.

Na het geweld van 'Rosetta Stoned' worden we verwend met de favoriet en grote hit van Aenema 'stinkfist'. Eindelijk begint het publiek, dat zich vrij rustig bleef tijdens het eerste stuk iets losser te komen. Blijkbaar hebben de meeste fans de tracks van het nieuwe album '10.000 days' nog niet helemaal omarmd. Wat volgt is een grote stroom aan hits en publieks favorieten: ‘Forty-six and two’, ‘Jambi’, ‘Schism’, ‘Right in Two’ en er is zelfs nog even tijd voor een jamsessie.

Vrijwel de hele setlist was gelijk aan die van Pinkpop, maar Keenan wist nog wel even tussen neus en lippen door te vertellen dat we ze 'blijkbaar' weer in november te zien zullen krijgen.

Na ‘Sober’, een van mijn favorieten en de klassieker ‘Lateralus’, worden we na een korte zitpauze van de band nog even verwend met 'Vicarious' en 'Aenima'. Dé tracks waar iedereen op zat te wachten, en het was te merken. Want toen pas ging iedereen echt iedereen los.

Keenan’s performance op het podium zo introvert als altijd. Hij bleef vrijwel het hele optreden alleen te zien als een silhouet voor het doek op het hogere deel van het podium, volledig buiten de spotlights. Iets wat ik persoonlijk wat jammer vind, ik had wat meer interactie met het publiek verwacht. Maar blijkbaar zijn de meeste Tool fans niet anders gewend, Ik hoorde namelijk na afloop er vrijwel niemand over klagen.

Ook opvallend aan de leadzanger was zijn dansje dat enigszins leek op die van een slangenbezweerder. Dat was dan ook het algemene gevoel tijdens de gehele show. Je werd door de combinatie van het prachtige gitaarspel, de achtergrond beelden en Keenan’s bewegingen meegenomen in één grote anderhalf uur durende roes.

Er valt dan ook heel weinig te klagen, dit concert definieert bijna perfectie. Technisch gezien word alles zó strak gespeeld dat je ze bijna zou verdenken van het gebruiken van een instrumentale tape, maar we hebben het hier dan ook wel over 'Tool', en daar verwachten we niks minder van toch?

Verder was het geluid in de HMH werkelijk prachtig afgesteld. Hier was gelukkig de balans tussen de vocalen en de instrumenten hier wél goed. Dit in tegenstelling tot de show op Pinkpop waar de zang soms verloren ging in het muzikale geweld. Dit was vooral te danken aan de zeer goede apparatuur en crew van Tool en de HMH. Een klein puntje was dat het geluid iets aan de hard kant was, maar omdat alles zo verschrikkelijk goed was afgesteld was dat eerder een voordeel dan een nadeel.
Achja lang leve de oordoppen, en niet te vergeten: "See you in november!"

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 14:02 schreef Collaborator het volgende:

[..]

reviewtje

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 14:29 schreef Longmen het volgende:

[..]

van wie?

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 15:07 schreef Collaborator het volgende:

[..]

van mij
_{opmerkingen / suggesties?}

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 15:15 schreef klez het volgende:

[..]

Geluid was helemaal niet zo goed. Maar dat is ook maar een mening waar lang niet iedereen het mee is, zo te lezen.

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 15:23 schreef BloodRayne het volgende:
Even nog over de duur van het concert in HMH.

Eén van de bandleden was dus ziek (ik geloof de drummer) daarom hebben ze de setlist dus (iets) ingekort. Uiteindelijk hebben ze toch 1.45 uur gespeeld. Lang genoeg!

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 15:25 schreef Pink_Floyd het volgende:
Was het in Dusseldorf dan wel 2 uur? Want dat was precies dezelfde setlist, of was ie toen ook ziek?

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 16:01 schreef Mark het volgende:

[..]

In Dusseldorf was het idd ook geen 2 uur, maar rond de 1:45. Die vlieger gaat dus niet op.

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 16:02 schreef ruud.nl het volgende:


In november hopelijk langer anders!

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 16:25 schreef ruud.nl het volgende:

Mezelf kennende ga ik toch wel weer...

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 15:07 schreef Collaborator het volgende:

[..]

van mij
_{opmerkingen / suggesties?}

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 15:23 schreef BloodRayne het volgende:
Even nog over de duur van het concert in HMH.

Eén van de bandleden was dus ziek (ik geloof de drummer) daarom hebben ze de setlist dus (iets) ingekort. Uiteindelijk hebben ze toch 1.45 uur gespeeld. Lang genoeg!

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 19:07 schreef klez het volgende:

[..]

Het viel me op dat er de nieuwe visuals (hoewel zeer effectief) niet zo kunstzinnig/arbeidsintensief waren als het aenima/laeteralus werk.

quote:

De shows van buitencaterogie-progmetalband Tool hebben de naam toonbeelden van gecalculeerde regie- en repetitiesessies te zijn. Niet helemaal terecht, want naarmate de Lateralus-tournee vordert, tonen de vier uit Noord-Hollywood allengs een menselijker gezicht. Zo zorgen improvisatie, nieuwe gezichtspunten op bekend stramien en extra passie in de Oosterpoort voor dikke stippen op de i’s en vette uitroeptekens achter het bandunieke idioom. Hoofd en hart, oog en oor zijn in Groningen twee uur lang perfect in balans. Om die synergie te bereiken, gebruikt Tool graag de relatief veilige luwte van festivals en her en der wat (niet te grote) zalen. De huidige inspeel- en opwarmronde leidt van Pinkpop naar de Heineken Music Hall.

Anderhalf uur spelen Adam Jones, Justin Chancellor en Danny Carrey ieder op hun eigen manier (de één stoïcijns, de ander zwiepend met de lange manen, de derde volledig opgaand in zijn octopus-drumact) vrijwel foutloos hun brute, polyritmische en ingewanden schuddende metalvariant. Het trio houdt ratio en emotie netjes in balans en als het gevoel de vrije hand krijgt – zoals in een paar spannende interludes, intro’s en veranderde arrangementen van oude nummers – schitteren ze nog een tandje meer. Vooral Carrey’s meedogenloze drumexercitie als inleiding tot ‘Sober’ spreekt boekdelen.

Maynard James Keenan maakt het kwartet compleet. Deze enigmatische tekstdichter, gezegend met een unieke stem, blijkt Tools achilleshiel. Hij vertoont in hier de Bijlmer 'Nederlands elftal'-trekken. De eerste twintig minuten is zijn bijdrage gepassioneerd en fel, om vervolgens - tijdens ‘Jambi’ en vooral ‘Schism’ - in te zakken als een geleipudding. Zijn voordracht lijkt bij vlagen routineus verveeld. De herpakking komt voor Tool gelukkig wél op tijd, want in de tweede helft en de extra tijd spuwt de voorganger, met name tijdens ‘Lateralus’ en ‘Vicarious’, als vanouds vuur.

Ondanks een paar mindere momenten van Keenan en visuals die nog niet echt spetterend zijn, vertoont het viertal een stijgende lijn ten opzichte van Pinkpop. Met driekwart van de band nu al in bloedvorm is Tool zonder meer één van de meest onaantastbaar overweldigende en onnavolgbaar hypnotiserende harde bands van dit moment. In de wetenschap dat het emotionele meesterwerk en titelnummer van de laatste plaat dagelijks gebruikt wordt als soundcheck, lijkt het slechts een kwestie van tijd voordat Tool, als een student die (in november in Ahoy, Rotterdam) herexamen doet om summa cum laude te slagen, opnieuw zal laten zien dat zelfs de buitencategorie een overtreffende trap kent.

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 20:18 schreef politrix het volgende:
De review van Kindamusik

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 20:18 schreef politrix het volgende:
De review van Kindamusik
[..]

Waar ze de kennis vandaan halen dat het Ahoy wordt in november is mij onduidelijk.