Ik barst weer eens uit elkaar van trots, zo erg dat ik er bijna van moet huilen
Eva moest vandaag naar de kinderarts, de laatste controle was alweer een jaar geleden en ze hadden elkaar dus een tijd niet gezien. De kinderarts vond Eva enorm gegroeid, zo grappig hij is de enige die haar volledige naam gebruikt (Eva Sophie) maar hij vond het zo leuk om haar te zien dat hij zei "Eefje wat ben je groot geworden!"
(toen moest ik al slikken, ik lijk wel zwanger
) Affijn alle controles waren prima, ze is gegroeid hoewel het wel achter blijft maar ze is toch maar mooi 108 cm!
Toen was het tijd voor longetjes luisteren. Al die jaren heeft hij het boven haar gegil, geschreeuw en gekrijs uit moeten horen. Ze heeft maar een paar keer niet gehuild en dan was ze zo vreselijk ziek dat hij dat alleen al een indicatie vond om haar op te nemen.
Vandaag liep Eva naar hem toe, deed zelf haar truitje omhoog en begon al te zuchten.
Al dat oefenen begint zijn vruchten wel af te werpen.
![]()
Hij was er helemaal ontroerd door en ik moest ook een enorm brok wegslikken, en tegelijk was ik zo trots!
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥