Hier volgt een fotoverslagje van Myrthe's verjaardag.. linkjes aanklikken op eigen risico.
![]()
's Morgens is Myrthe nog netjes naar de peuterspeelzaal geweest, daarna op tijd naar bed gegaan. Toen samen met mama de taart gehaald in de stad, waarna ze haar nieuwe Nijntje-dvd ('Nijntje is jarig / Kleine Pluis' -- Hema, voor de liefhebbers) mocht bekijken terwijl mama verder moest schoonmaken.
![]()
Met het avondeten kwam papa eindelijk thuis en kon 't feest beginnen. Haar eerste cadeautje viel al meteen in de smaak; de verdere avond liep ze
met pet op rond (maar voor de foto's ging hij af
![]()
). Terwijl ze nog bezig was de stapel cadeautjes van papa en mama uit te pakken kwamen opa en oma A al aan, dus die mochten even helpen.
![]()
Ze hadden zelf ook een cadeau meegenomen: een echte
step! Myrthe was helemaal onder de indruk van haar grote cadeau.
![]()
Snel daarna was het tijd voor de taart. Met wat gesputter (en daarom wat hulp van mama) was
het kaarsje toch nog uitgeblazen voor de gasten de taart niet meer durfden te eten. Volgend jaar eerst nog maar een middagje oefenen zodat het wel meteen goed gaat.
![]()
Wat later kwamen opa en oma B ook nog met een oom en tante. Weer verwend: een magneet-aankleedspelletje gekregen, en van opa en oma een extreem groot cadeau. Myrthe pakte het uit en vroeg met opgeheven handen 'Wat is dat nou?!' Het was dus een schoolbord.
![]()
Omdat ze normaal alleen op papier mag tekenen hield ze een blaadje tegen het schoolbord aan, maar deze keer mocht het ook zonder blaadje.
![]()
Het nieuwe tekenoppervlak inspireerde: ze tekende eerst
haar eerste koppoter (linksonder) en vervolgens als klapper ook nog
oma B (middenboven)! Helemaal compleet met ogen, mond, neus, haar, oren, wangen, kin en haar. Hoewel ik me kan voorstellen dat jullie haar niet op straat zullen herkennen van de tekening waren wij toch erg trots!
![]()
Helaas was iemand zo vriendelijk haar vervolgens uit te leggen hoe je een schoolbord schoonveegt dus nu lukt het haast niet meer haar tekeningen te fotograferen.
![]()
De volgende middag na haar dutje onder haar nieuwe
prinsessendekbed ('Nee, niet slapen!' 'Jawel, in je prinsessenbed!" 'O ja!' en kind vertrekt vrolijk richting bed
![]()
) kwamen nog een andere oom en tante langs. Met een geweldig cadeau (LadyS bedankt voor de tip): een poppenbedje. We hebben de hele dag geen last gehad van Myrthe's poppen,
ze sliepen als roosjes. In het gezelschap van een hele lieve wuppie (LB, wil je er nog een? we hebben geen AH-wups maar wel van 't werk van m'n man). En nu slapen ze nog, en ons prinsesje ook. Twee jaar alweer.
![]()
En ze kan het zelf vertellen ook, als je de grote vraag 'Hoeveel jaar ben jij?' maar wel twee keer stelt.