trust me! Alle mogelijkheden zonder saus heb ik al geprobeerd. Het varieerde van: rechtstreeks de prullenbak in tot voor herhaling vatbaar
![]()
Oh en ik heb geen knoflook in huis. Mja alleen knofiesaus, maar dat was geen succes bij de macaroni
Jouw A4-tjes idee klinkt prima. Alleen losse blaadjes verdwijnen gewoon. Ik heb een spook/geest die die dingen eet of verstopt.
Ik heb het geprobeerd met een klein notitieblokje, na dat kwijt te zijn geworden met een schrift. Dat heb ik vervolgens op mn werk laten liggen, dus nieuw schrift. Toen was t een zooitje want ik had ineens 2 schriften. Over gestapt op een A4 formaat ringbandschrift. En helaas heb ik dat weer (tijdelijk, inmiddels heeft Spookie het weer geretourneerd) spoorloos laten verdwijnen.
Op mn werk ben ik groot verbruiker van pennen en kladblokken. Ik heb er nu 5 tegelijkertijd in gebruik (3 A4 formaat en 2 A5 formaat). Ik zal dan verder niet de stapel printjes met aantekeningen die 5 cm dik is, noemen.
![]()
Over de pennen begin ik helemaal niet, die zijn niet meer bij te houden. In een poging een fatsoenlijke pen te houden (en dus 1 kleur inkt ipv die regenboogcollecties wat ik heb/had) heb ik een vulpen aangeschaft. Maar in een opwelling toen de inkt er niet snel genoeg uitkwam met de punt keihard op de buro getikt. even vergeten dat je dat wel met een balpen kunt en niet met een vulpen. Na 3 pogingen de punt te fatsoeneren heb ik m maar weggegooid.
Klappers kan ik hier overigens ook niet meer kwijt. Ik heb nu zowat voor elk ding een aparte klapper en nog zoek ik me scheel naar alles. Nog een klapper erbij werkt misschien een paar weekjes maar daarna verzand ik weer in het vergeten waarvoor die klapper ook al weer was.
Het klinkt alsof ik het niet wil veranderen ofzo. Maar ik heb al zoveel geprobeerd, het loopt steeds op niks uit. Ik heb gewoon een controleur nodig, iemand die me op mn donder geeft als t mis gaat en ik mn taken niet doe. Maar t CIZ wil me geen thuiszorg geven, geen begeleiding en geen hulp in de huishouding. Dus ik moet t zelf uitzoeken. Maar ik zit nu gewoon zo diep in de troep, ik weet niet waar ik moet beginnen. Het is zoveel. En dus blijft t liggen en stapelt t zich nog verder op.
Volgend jaar in Rotzooi & Co: Roeji, klassiek geval van ADHD. In de steek gelaten door de hulpverlening en nu verdwaald in dr eigen puinhopen!
Ach ja, zover zal t niet komen. Tenminste dat mag ik hopen en daar ga ik vanuit. Komende maand dient in elk geval zich een hoorzitting aan ivm het bezwaar wat ik heb aangetekent tegen de beslissing van het CIZ. Dus nog een kleine kans