[Discussie] De gruwelen van een groepsreis

Ben zelf net terug van een groepsreis, en ik herken mezelf niet in de beschrijvingen, maar kan eigenlijk ook niet zeggen dat andere mensen van onze groep daar wel in vallen. Het was een internationale groep, Nederlands, Italiaans, Spaans en Australisch. De italianen spraken niet echt engels, en vormden dus eigenlijk zelf een groepje, maar de rest sprak wel engels en vormde dus min of meer een grote groep. Erg gezellig!!

Heb in 2004 ook een dergelijke groepsrondreis gedaan, en dat was net zo gezellig

quote:

Op woensdag 28 juni 2006 12:00 schreef Gert het volgende:
De antropolo(o)g(e)
Type dat in contact komen met de lokale bevolking als hoogste doel van de reis beschouwt. Eigenlijk niet geschikt als groepsreiziger, omdat hij/zij (meestal een zij) de boel voortdurend ophoudt met onbenullige vragen aan "locals", vreselijke ziektes doordat erop gestaan wordt slechts lokaal water en etenswaren te eten/drinken en zijtripjes naar een indrukwekkende inheemse demonstratie, een bezoek aan het Rwanda tribunaal of het brengen van medicijnen naar aan homosexuele vakbondsleiders in Midden-Amerika. Dit leidt al binnen enkele dagen tot grote ergernis bij de rest van de groep, die vervolgens wordt afgedaan als bestaande uit oppervlakkige, onwetende Bush-aanhangers. Dat de bekeringsdrang voor "het echte reizen" hiermee verdwijnt is -helaas voor de groep- een illusie. De antropologe denkt dat hij/zij de volksaard kan doorgronden op basis van wat handen- en voetengesprekjes. Die analyse komt steevast neer op: "Ze zijn straatarm, maar ontzéttend hartelijk." aangevuld met de verzuchting dat de invloed van de groep (steenvast te onthullend gekleed in de ogen van de antropolo(o)g(e), te vaak foto's aan het nemen van onbetamelijke dingen en in het algemeen te luidruchtig en rijk)funest is voor het unieke karakter van deze bijzondere mensen (en de sterke band die hij/zij nú al met hen heeft).

De antropologe kijkt neer op 'luieren', mensen die niet de laatste drie (ongeautoriseerde) biografieën van de voormalige president hebben gelezen, alle toiletten die geen hurktoiletten zijn (en zijn voorzien van toiletpapier) en hotels buiten de frontlinie. Met aan het strand hangen, met mes en vork eten, en onder musiekennetten slapen leer je het échte [vul maar in] immers niet kennen. Het devies is "wat goed genoeg is voor de locals..." In het schema ingeplande rustdagen worden dan ook, bedolven onder kranten in drie inheemse talen (onbegrijpelijk natuurlijk) met een minzaam lachje rond het gezicht ondergaan, maar liever nog trekt zij er op zo'n dag alléén op uit. Om contact te maken met de locals. Wie weet ligt er nog ergens een slaapplaats in een hangmat in het verschiet, buiten het bereik van de airo in het drie-sterren-groepshotel. Of een romantische encounter met een local. Trouwen met een warlord/medicijnman/masaikrijger en dan zo'n hele schare wonderschone (en multiculturele) kindertjes ter wereld brengen is tenslotte het ultiéme contact met de locale bevolking, waar wij nog zoveel van kunnen leren!

Zelfkennis rulez

Je kan maar beter helemaal niet meer op reis gaan, anders verpest je de lokale cultuur. Misschien kunnen we een keer stiekem overal hidden camera's plaatsen en thuis vanachter de buis genieten, dan laten we de lokale bevolking het meest in tact.

Want ieder contact met Westerlingen is vréselijk schadelijk voor deze unieke wondere wereld. Tenzij deze Westerling leeft als de lokalen, doet als de lokalen en vooral geen geld uitgeeft dat de lokalen ook niet hebben, want dat geeft alleen maar kromme verhoudingen. De lokalen slapen niet in hotels, dus deze reiziger ook niet. Die zal liever in een hangmat in de boom liggen dat dat hij de drempel van een hotel over stapt en zo de indruk geeft dat hij anders is dan de local.

Ik ben geen voorstander van groepsreizen, doch ook geen tegenstander. Was eigenlijk van plan om me niet met dit topic te bemoeien, maar enkele reacties die hier geplaatst zijn hebben dit toch uitgelokt. Een groepsreis kan handig zijn naar gebieden waar je anders niet zo snel kan komen. Ik zal als vrouw zijnde niet snel in mijn uppie naar Iran reizen bijvoorbeeld, terwijl ik dat land best graag een keer zal willen beleven. Marokko vond ik ook een prachtig land, maar de dagen die ik er alleen rondbracht vond ik ronduit eenzaam. Voor het donker (dus 18 uur) in je kamer zijn (een hangmat is daar al helemaal niet aan de orde natuurlijk), omdat je na die tijd werd lastiggevallen door allerhande vriendelijke, doch zeer aandringende mannetjes met snor, die thee met je wilden drinken. Overdag viel het prima te doen overigens. Toch vond ik het fijn als mijn groep gearriveerd was. Ook zal ik niet snel in mijn eentje een woestijntrekking gaan doen, terwijl mij dit wel aantrekkelijk lijkt. Ik denk dat je in dat soort groepen ook niet de stereotypen tegenkomt als voorheen beschreven.

Daarentegen zal ik er niet over twijfelen om alleen rond te trekken in de wat gemakkelijkere gebieden, ik zie vrijwel heel zuidoost Azië, Amerika en grote delen van Afrika als gebieden die je ook wel alleen kan bereizen. Als je weinig tijd hebt om te reizen en om je voor te bereiden, en toch graag wat van een land wil zien, dan kan het handig zijn om te kiezen voor een relaxte groepsreis (dus niet het soort reizen die ik ooit heb begeleid, Europe in 10 days).

Kortom, ik ben niet vóór groepsreizen, en ik ben ook niet tegen groepsreizen, mijn eigen plan trek ik toch wel. Laat iedereen in zijn waarde.

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 15:43 schreef Vogue het volgende:
Je kan maar beter helemaal niet meer op reis gaan, anders verpest je de lokale cultuur.

_{Ik hóóp toch dat je doorhad dat ik een grapje maakte?}

Verder ben ik het voor een groot deel met je eens trouwens.

Er wordt altijd maar vaak gezegd 'oh zo'n groepsreis, da's helemaal niks. Gewoon lekker zelf doen'
Niet iedereen heeft even een bekende die wel 4 weken meegaat naar India bijvoorbeeld.
En sommige mensen vinden het geen probleem om alleen het vliegtuig in te stappen en maar zien hoe het allemaal loopt. Anderen zien het weer helemaal niet zitten om zo'n reis alleen te ondernemen. En dan kan zo'n groepsreis een prima uitkomst zijn.

En er werd hier gesproken over de gierigaards in de groep met eten bijvoorbeeld, backpackers kunnen er ook wat van hoor. Constant die verhalen over hoe/waar ze gegeten, geslapen en gereisd hebben, en wat dat dan allemaal wel niet gekost heeft....

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 14:11 schreef Hik het volgende:
Zelfkennis rulez

Al zal het iéts overdreven geweest zijn.

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 01:13 schreef nr.126 het volgende:
backpackers kunnen er ook wat van hoor. Constant die verhalen over hoe/waar ze gegeten, geslapen en gereisd hebben, en wat dat dan allemaal wel niet gekost heeft....

Klopt. Hoe houd ik het zo lang mogelijk uit in het buitenland met zo weinig mogelijk geld.

Mensen die in dit forum/topic lezen en posten, zullen ongetwijfeld 'Are You Experienced' van William Sutcliffe wel eens gelezen hebben. En anders: alsnog doen! Heerlijke satire op backpackers.

De Nepal-ganger
Ziet niet waar hij is, maar ratelt aan een stuk door over vroegere reizen. De permanente vergelijking met Himalaya-panorama’s valt negatief uit voor de arme Alpen. Verheugt zich op een toekomstige tocht naar de Kilimanjaro.

Ik ben inderdaad in Nepal geweest en heb van de zomer de Kilimanjaro beklommen. In welke groep ben ik nu terecht gekomen?

quote:

Op donderdag 5 oktober 2006 13:09 schreef avw1982 het volgende:
Ik ben inderdaad in Nepal geweest en heb van de zomer de Kilimanjaro beklommen. In welke groep ben ik nu terecht gekomen?

Dat hangt er vanaf wat je van de Alpen vindt...

Ik ben net vorige week teruggekomen van mijn allereerste groepsvakantie (Peru en Bolivia, met Shoestring), en het viel me 100% mee.
Leuke groep, en behalve voor de overnachtingen en het vervoer mag je helemaal zelf doen wat je wil. En wil je de ge-eikte toeristische dingen zien (en dat wil je vaak toch wel), dan regelt de reisbegeleider de excursie. Lekker makkelijk.
In de praktijk loop je meestal met een groepje van een man of vier rond.

Nou schijnt het wel vrij uniek te zijn, dat iedereen met elkaar op kon schieten. Volgens diverse groepsleden met ervaring tenminste.

quote:

Op donderdag 5 oktober 2006 15:54 schreef Hik het volgende:

[..]

Dat hangt er vanaf wat je van de Alpen vindt...

Dat zijn een stel zielige heuveltjes.

quote:

Op donderdag 5 oktober 2006 17:27 schreef k_man het volgende:

[..]

In mijn ervaring is dat vrij normaal hoor.

Yep, bij mij ook.

Ik heb pas één reis meegemaakt waarbij er grote irritaties waren De rest verliep allemaal erg gemoedelijk

Overigens heeft een groepsreis behalve nadelen die ik hier genoemd zie worden ook veel voordelen, er wordt veel voor je geregeld en (de belangrijkste reden voor mij) het is (meestal) ook nog eens heel gezellig! Je komt met andere mensen in contact die ook dat land voor een reden hebben opgezocht!

Ik vraag me, net als Ringo, ook al af in wat voor categorie wij eigenlijk vallen. Wij zijn dus absoluut geen groepsdieren en houden ons eigenlijk meestal zo afzijdig mogelijk. Het probleem met (zelfs de meest "vrije") groepsondernemingen is, dat de meeste mensen eigenlijk best heel kuddedier-achtig zijn ingesteld. Als je daar dus niet in meegaat, vindt men dat al gauw een beetje bizar, en probeert men juist vaak toenadering te zoeken (heeeeeeeeeeeelp!!).

De enige reden dat wij wel eens in een groepsreisgebeuren terechtkomen is dat het inderdaad bij sommige bestemmingen moeilijk anders kan of omdat het soms best wel lekker is dat de hele organisatie van formaliteiten en het hele circuit-uitdenken al lekker voor elkaar is (écht vakantie dus! ). Plus dat je vaak met bekwame gidsen te maken hebt en inderdaad op gemakkelijke wijze bij bepaalde interessante plekken terecht kunt komen (alvorens verder je eigen activiteiten uit te stippelen).


Maar voor ons moet het absoluut niet lang duren, en echt maar een klein onderdeel(tje) van onze reis zijn, want we doen toch liever dingen met z'n tweeën (en voordat we elkaar kenden: het liefst alleen!).


Verder hebben we eigenlijk nooit de formule meegemaakt dat mensen tijdens de reis niet voor hun eigen kosten "opdraaien"; is dat soms eigen aan bepaalde jongerenreizen-organisaties?? Vind ik persoonlijk best vreemd. Je gaat toch ook niet met z'n allen van dezelfde centen souvenirs kopen? En als er een paar mensen een hotelkamer-upgrade willen: ga je dat dan ook meebetalen? Helaas (grinn) vallen we ook al niet in de categorie "cententellers"(lachen!) want ik zou me juist opgelaten voelen als ik mijn medereizigers zou laten meebetalen aan mijn/onze persoonlijke extra's....


Misschien vallen we wel gewoon in de a(nti)-socialen-categorie!

quote:

Op donderdag 5 oktober 2006 15:54 schreef Hik het volgende:Dat hangt er vanaf wat je van de Alpen vindt...

quote:

Op donderdag 5 oktober 2006 16:14 schreef avw1982 het volgende: Dat zijn een stel zielige heuveltjes.

Even een relativerend stukje uit de Volkskrant:

Uitspraak van Ton van Egmond, docent toerisme aan de NHTV internationale hogeschool van Breda en auteur van een proefschrift over waarom mensen eigenlijk reizen:
"Backpackers hebben een uitgesproken hekel aan ‘massa-toeristen’, die in georganiseerde vorm reizen. Dat komt, verklaart Van Egmond, omdat alleen massatoeristen zo op de backpackers lijken dat ze zich er mee kunnen vergelijken: ze bezoeken dezelfde bezienswaardigheden, eten hetzelfde voedsel, maken gebruik van dezelfde voorzieningen. Ze verschillen vooral in de bestedingen: ze slapen in andere hostels, gaan naar andere restaurantjes en bars."

Ben het er niet helemaal mee eens, maar ergens heeft hij toch wel een punt vind (meestal backpackende) ik

[ Bericht 2% gewijzigd door femmeChantal op 06-10-2006 15:41:12 ]

Het grote voordeel van groepsreizen is dat je vaak op plekken komt, die je anders niet zou bezoeken. Vooral de vrijheid in de groepen is super. Zolang je maar zorgt dat je weer op tijd bij de bus bent, als je naar een andere plaats gaat. In Nepal was de groep helemaal super. Overdag deden we vooral ons eigen ding. 's Avonds gingen we met de hele groep uit eten en daarna nog een kroeg in.

[ Bericht 24% gewijzigd door avw1982 op 06-10-2006 10:28:42 ]

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2006 10:21 schreef avw1982 het volgende:
Vooral de vrijheid in de groepen is super. Zolang je maar zorgt dat je weer op tijd bij de bus bent

De vrijheid die je hebt als je niét in een groep reist, is ook behoorlijk super.

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2006 13:53 schreef Gert het volgende:

[..]

De vrijheid die je hebt als je niét in een groep reist, is ook behoorlijk super.

Ja maar dan moet je alles zelf gaan regelen waardoor je lang niet zoveel ziet.

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2006 10:21 schreef avw1982 het volgende: Vooral de vrijheid in de groepen is super.

Nee dat vind ik nou juist weer de enorme beperking!

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2006 14:22 schreef avw1982 het volgende:

[..]

Ja maar dan moet je alles zelf gaan regelen waardoor je lang niet zoveel ziet.

- Zullen we met de bus naar Ayuttayah gaan of met de trein?
- En zullen we daar een nachtje blijven slapen of niet?
Over dat soort dingen hoeft een groepsreiziger zich niet druk te maken inderdaad, want dat is al voor hem bepaald. Maar om dat nou vrijheid te noemen..

Ik snap wel wat je bedoelt hoor. Maar dingen regelen kan ook leuk zijn, tenminste dat vind ik. En het hoeft echt geen dagen te kosten. Bovendien weet je, als je je inleest, van tevoren vaak al wel of je dingen wil gaan doen die ter plaatse moeilijk te regelen zijn. Die doe je dan vooraf.

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2006 14:22 schreef avw1982 het volgende:

[..]

Ja maar dan moet je alles zelf gaan regelen waardoor je lang niet zoveel ziet.

Het hangt er een beetje vanaf wat je bedoeld met "veel zien". Ik denk inderdaad dat het met een georganiseerde reis (of dat nou met een groep is of niet) veel "dingen" (plaatsen, parken, toeristische highlights) kunt zien in een relatief korte tijd. Dat voordeel is voor mij ook gelijk het nadeel. Doordat je je relatief snel verplaatst heb je minder kans op andere dingen (ontmoetingen, achterbuurten, verdwalen). Tijdens mijn laatste reis heb ik 4 uur lang zitten wachten op een bus op een kruispunt in Mozambique. Niets iets dat ik had ingepland, noch iets dat mijn buitengewone voorkeur had op dat moment . Toch, als ik achteraf nadenk over de reis, is dat misschien wel beter blijven hangen dan het snorkelen voor de kust (waarvoor iedereen die afslag nam): daar zitten, beetje geinen met de kinderen, het dorpsleven voorbij zien komen, bizar geladen vrachtwagens, chauffeurs die sigaretten kwamen bietsen... dat soort dingen. Als de bus voor ons was geregeld waren we daar netjes weggereden, waren we bijna een dag eerder in de volgende plaats geweest en hadden we netto misschien meer kunnen "zien". Maar toch...

quote:

Op zaterdag 7 oktober 2006 10:53 schreef Hik het volgende:

[..]

Het hangt er een beetje vanaf wat je bedoeld met "veel zien". Ik denk inderdaad dat het met een georganiseerde reis (of dat nou met een groep is of niet) veel "dingen" (plaatsen, parken, toeristische highlights) kunt zien in een relatief korte tijd. Dat voordeel is voor mij ook gelijk het nadeel. Doordat je je relatief snel verplaatst heb je minder kans op andere dingen (ontmoetingen, achterbuurten, verdwalen). Tijdens mijn laatste reis heb ik 4 uur lang zitten wachten op een bus op een kruispunt in Mozambique. Niets iets dat ik had ingepland, noch iets dat mijn buitengewone voorkeur had op dat moment . Toch, als ik achteraf nadenk over de reis, is dat misschien wel beter blijven hangen dan het snorkelen voor de kust (waarvoor iedereen die afslag nam): daar zitten, beetje geinen met de kinderen, het dorpsleven voorbij zien komen, bizar geladen vrachtwagens, chauffeurs die sigaretten kwamen bietsen... dat soort dingen. Als de bus voor ons was geregeld waren we daar netjes weggereden, waren we bijna een dag eerder in de volgende plaats geweest en hadden we netto misschien meer kunnen "zien". Maar toch...

Hik heeft groot gelijk!!! dat is gelijk het voordeel van NIET-groepreizen. Expect the unexpected!!! Nooit weten wat er gebeurt en waat je komt!

Alles is maar betrekkelijk, en aan ervaringen onderhevig?.
Als je geen reiziger bent is groep reizen een uitkomst!.
Voor het eerst ergens in de wereld zijn betekend, dat je avontuurlijk mentaliteit moet hebben om je te kunnen handhaven in een vreemd land.
Het is wel zo dat je in groep reizen, deel je de kennis die andere al opgedaan hebben .
Je kan mensen tegen komen die al die reizen hebben gedaan, en voor de tweede maal die zelfde reis aan gaan.
Meestal betekend dat het goed bevallen is geweest?
Je leert reizen, daarna kan je op eigen gelegenheid gaan, en andere ontmoetingen zelf organiseren.
Het is leeftijd gebonden, en je karakte speelt een heel grote rol.
Niet ieder mens is een groep reiziger, en niet ieder mens is een kenner van individuele reizen.
Maar als je gaat om de wereld te willen zien dan is meestal met zijn tweeën het beste om een reis aan te gaan.
Je kan op internet vele ervaringen lezen wat, en hoe er gereisd is, en hoe hun reizen zijn geweest.
Er bestaat veel boeken over reizen van verschillende landen, en beschreven waar men terecht kan, je moet niet alles letterlijk nemen.
Maar de mooiste reizen is het spontaan ontmoetingen met de plaatselijke bevolking .
Meestal zal dat met handen en voeten gaan want de taal is een belemmering.
Niet iedereen spreekt Engels, toch!, dat hoef geen handicap te zijn.
Meestal is groep reizen,leeftijd gebonden, dat betekend het verschil of je dagelijks 10 tot 25 dgn bij elkaar moet zijn, met je eigen leeftijd genoten, of dat je met verschillende leeftijden te maken krijg.
Nou dan het laatste het kan vriezen en dooien.
Wat was het probleem ook weer?

Heb het punt van Hik en zieleffe gelezen. Jullie hebben allebei gelijk! Je moet het willen (dat alleen,of met z'n meerderen, reizen), maar als je het wilt dawel kan moet je het gewoon zelf doen. Voor mezelf zou gelden dat ik met een groep zou meegaan als we zelf ergens niet naartoe zouden kunnen gaan. Dat hangt meestal af van het land (politiek of de natuur).

[ Bericht 1% gewijzigd door Its-Jojo-4you op 08-10-2006 11:20:41 ]

De leukste reiservaringen doe je inderdaad op tijdens de momenten die niet gepland waren, dus tijdens het wachten, regelen, etc. De bezienswaardigheden zijn eigenlijk vooral een excuus om een bus te regelen naar een bepaalde plaats, maar ze zijn meestal niet het hoogtepunt van een reis.

Groepsreizen, de gruwel der gruwelijkheden.

Voor mij dan.

Overigens, veel 'backpackers' (vooral diegenen die lang op reis zijn) zijn stinkende hippies die de hele dag niks doen en alleen maar een beetje in het hostel rondhangen en de hele dag aan iedereen vragen 'what did you pay?'. Daar heb ik dus ook niks mee.

Inderdaad je moet er van houden of niet. Met groepsreizen kom je ook nog vaak de meest onverwachte dingen tegen; verdwalen in buitenwijken, uren op een lokale bus wachten of in 1x bij lokale bevolking een kop thee drinken. Ik ben niet zo iemand die heel de dag bij de groep blijft, lekker door een stad dwalen, blijft geweldig. Ik heb gewoon geen zin om zelf het vervoer en verblijf te hoeven regelen.

Groepsreizen is niet leeftijdsgebonden hoor. Toen in mn eerste groepsreis maakte was ik 22 en de oudste was 55. Het klikt toch vaak in een groep omdat je allemaal soort van zelfde interesse hebt. Ook doe je met groepsreizen dingen die je anders niet snel zal doen omdat het alleen of met zn tweeen snel te duur wordt zoals; zonsverduistering in Egypte in de woestijn, 2 overnachtingen in de openlucht in de woestijn, Kilimanjaro beklimmen ed.

Laatste groepsreis was met m'n ouders toen ik 15 was, dus ik heb er weinig ervaring mee. Altijd alleen / met m'n vriendin. Maar ik lees lekker mee...

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 04:32 schreef SeLang het volgende:
Overigens, veel 'backpackers' (vooral diegenen die lang op reis zijn) zijn stinkende hippies die de hele dag niks doen en alleen maar een beetje in het hostel rondhangen en de hele dag aan iedereen vragen 'what did you pay?'. Daar heb ik dus ook niks mee.

Uhuh, van die types die geen cent te makken hebben, omdat ze met een zeer beperkt budget minstens een jaar van huis weg moeten blijven en daarbij minstens 10 landen moeten hebben bezocht. Dit uit status-overwegingen.
Ze vervelen zich driekwart van hun reis helemaal de pleuris, omdat ze nergens geld voor hebben. En als ze dan éindelijk met goed fatsoen weer thuis kunnen komen van hun "wereldreis", vervelen ze familie en vrienden nog maandenlang op de meest irrelevante momenten met hun diepe wijsheden die ze hebben opgedaan in exotische oorden.

Ik ben in Guatemala ooit eens in een hippie-gemeenschap beland. Deze was opgezet door idealistische Israeliers, een hele vreemde bedoening. Je kon er nauwelijks komen, er ging geen bus heen, alleen taxi's. Op de boerderij stonden allemaal mandarijnenbomen en je kon pakken wat je wilde qua eten. Guatemalteekse vrouwen bereidden het brood en de koekjes etc., en als je wat pakte dan moest je dat opschrijven in een soort schrift, en als je wegging dan werd alles op basis van hetgene wat je opgeschreven had berekend.

De Israeliers daar zaten er maanden en soms jaren. 's avonds met een gitaar om het kampvuur een beetje pingelen, soms in een boomhut slapen, veel bier zuipen, jointje roken, en daarna weer gitaar spelen bij het kampvuur. Ze verveelden zich te pletter en stonken een uur in de wind, maar ze waren volgens hun zelf zielsgelukkig. Ik krijg altijd een beetje de kriebels van dat soort mensen.

Gaat dit nu een backpacker/ hippie afkraak topic worden?

Leuk topic. Ik ben het helemaal met Bora Bora eens. Ik reis altijd alleen omdat ik dat heerlijk vind, maar ter plekke boek ik vaak tourtjes in groepsvorm. Meestal dagtochten, en soms 3 dagen. Ik vind het ideaal, zo ben je zelfstandig en vrij, kom je gemakkelijk op afgelegen plekken, leer je nog wat van de gids en ben je niet eenzaam. Het moet alleen niet te lang duren Als de mensen me echt niet aanstaan, dan negeer ik ze gewoon - na die tour ben ik toch van ze af.

Groepsreizen waarbij je >5 dagen in dezelfde groep zit trekken mij niet, maar ik snap wel dat het een goed alternatief is voor veel mensen die toch 'avontuurlijk' willen rondreizen. Ik merk dat veel mensen er denigrerend over doen, en dat lijkt me nergens voor nodig. Vakantie moet leuk en ontspannend zijn, hoe iemand dat invult verschilt van persoon tot persoon. Laat iedereen in zn waarde.

[ Bericht 4% gewijzigd door Wakey op 11-10-2006 22:28:18 ]

quote:

Op woensdag 11 oktober 2006 21:57 schreef Its-Jojo-4you het volgende:
Gaat dit nu een backpacker/ hippie afkraak topic worden?

Als jij dat graag wil

quote:

Op woensdag 11 oktober 2006 22:23 schreef Wakey het volgende:
Leuk topic. Ik ben het helemaal met Bora Bora eens. Ik reis altijd alleen omdat ik dat heerlijk vind, maar ter plekke boek ik vaak tourtjes in groepsvorm. Meestal dagtochten, en soms 3 dagen. Ik vind het ideaal, zo ben je zelfstandig en vrij, kom je gemakkelijk op afgelegen plekken, leer je nog wat van de gids en ben je niet eenzaam. Het moet alleen niet te lang duren Als de mensen me echt niet aanstaan, dan negeer ik ze gewoon - na die tour ben ik toch van ze af.

Groepsreizen waarbij je >5 dagen in dezelfde groep zit trekken mij niet, maar ik snap wel dat het een goed alternatief is voor veel mensen die toch 'avontuurlijk' willen rondreizen. Ik merk dat veel mensen er denigrerend over doen, en dat lijkt me nergens voor nodig. Vakantie moet leuk en ontspannend zijn, hoe iemand dat invult verschilt van persoon tot persoon. Laat iedereen in zn waarde.

Amen

quote:

Op woensdag 11 oktober 2006 18:21 schreef Gert het volgende:

[..]

Uhuh, van die types die geen cent te makken hebben, omdat ze met een zeer beperkt budget minstens een jaar van huis weg moeten blijven en daarbij minstens 10 landen moeten hebben bezocht. Dit uit status-overwegingen.
Ze vervelen zich driekwart van hun reis helemaal de pleuris, omdat ze nergens geld voor hebben. En als ze dan éindelijk met goed fatsoen weer thuis kunnen komen van hun "wereldreis", vervelen ze familie en vrienden nog maandenlang op de meest irrelevante momenten met hun diepe wijsheden die ze hebben opgedaan in exotische oorden.

Iedereen verveelt zich, simpel; weltschmerz. Het is verademend om je een jaar lang te vervelen. Niks zo leuk dan dat.

Je gaat mij niet vertellen dat jij altijd O zo veel lol hebt. Altijd die gezellig Gert met zijn humor en smaak en die precies weet waaraan hij zijn geld kan uitgeven. Want jij gaat altijd met dikke pakken papier in je portemonnaie op pad. Iedere dag weer een leuke trekking, die mooie boottocht naar een onbewoond eiland, die authentieke voorstelling met dansende hupsasaas, lekkere gerechten, cocktails, trendy kleding, scooters, auto's, eilandhopping, shophopping en de hoeren. Nee jij weet wat plezier is! En aan diepe wijsheden haal jij je portemonnaie op! Sjappoo.

Het is inderdaad een schande dat die arme sloebers op reis gaan, blijf thuis! Wat moeten ze daar niet van ons soort denken. Spendeer of crepeer...

quote:

Op donderdag 12 oktober 2006 22:29 schreef k_man het volgende:
Ah gossie, voelde je je aangesproken?

Nee, ik wachtte op een reactie als deze. Missie geslaagd.

Vreemde humor heb je.

als je nog niet weg bent, vertel dan aub over je vakantie, evt met foto's, als je terug bent. Ik ga namelijk volgend jaar ook naar India-Nepal met shoestring en ik wil wel verhalen horen van mensen die ook daar geweest zijn met shoestring.

quote:

Op zondag 25 juni 2006 12:12 schreef Locusta het volgende:
Ik ga ook in oktober voor het eerst met een groepsreis (India en Nepal) mee en dan ook 22 dgn....
Ging tot nu toe altijd zelf reizen, maar aan de andere kant trok mij deze reis ook wel (Shoestring)... gewoon eens een keer proberen

quote:

Op donderdag 12 oktober 2006 22:29 schreef k_man het volgende:
Ah gossie, voelde je je aangesproken?

Dúidelijk ja!

Missie geslaagd.

Iedereen blijkt zo z'n vooroordelen te hebben... Ook ik heb niets met hippiekolonies, maar ook daar worden mensen heel erg blij van en ik ben er vast van overtuigd dat je ook dat misschien maar gewoon een keertje moet proberen (maar niet te lang natuurlijk ). Uit Huacachina, Peru:

quote:

Ja, de vooroordelen over dit soort backpackes-hubs zijn bevestigd: veel langharige jongens die met hun gitaar reizen en kreten bezigen als "Swééét!" en "Wicked!" (een meisje op mijn dorm viel zelfs zo nu en dan te betrappen op een "Blimey!"). Maar ondanks dat toch een heleboel leuke mensen ontmoet en goede gesprekken gevoerd.

Zo zie je maar...

Hola desde México!

Ik ben een maandje wezen backpacken in centraal Amerika en kom morgen weer thuis. Nou moet ik zeggen dat het de eerste keer is dat ik daadwerkelijk gebackpacked heb hier, de andere keren dat ik op reis was was ik voornamelijk groepsreizen aan het begeleiden. Mijn vooroordelen over de meeste backpackers kwamen op een of andere manier toch uit:

- 9 van de 10 waren vies, droegen oude, versleten, kleurloze kleding die ze thuis niet eens aan zouden durven trekken.
- 5 van de 10 backpackers waren daarbij ook nog eens ongeschoren en ongewassen, bij vrouwen vaak ook ongekamde, lange haren.
- 9 van de 10 backpackers groeten elkaar niet en willen alleen met de locals praten
- 6 van de 10 backpackers spreken de taal niet en slaan dicht als ze een local zien

Het mooiste vond ik de grensovergang in Chiapas van Mexico naar Guatemala. Het is daar altijd al een zooitje geweest maar nu nog meer dan vorige keren. Wij zaten in een busje met 2 leuke (!! ze zijn er wel dus) Italiaanse backpackers, een chagrijnige Amerikaan die alleen maar met ijn i-pod aan het spelen was, 2 Amerikanen die keihard tegen elkaar schreeuwden (hun communicatieniveau) en een Chineze die een rijstschotel met stokjes in het busje naar binnen zat te werken.

Eenmaal bij de grens aangekomen, in de drukte, gaan alle backpackers als een kluitje op elkaar staan, voor zich uit starend alsof ze op een andere planeet zijn, en níemand, maar dan ook níemand, die enig initiatief neemt om uberhaupt ook maar enige vorm van contact te maken met wie dan ook van de locals, die voor hun neus liepen omdat het markt was. We hebben 2 uur bij de grens gezeten voordat alle formaliteiten afgehandeld waren, en ze hebben 2 uur lang, met andere backpackers uit andere busjes, in een hoekje gestaan, contact met iedereen vermijdend, chagrijnig voor ich uitstarend. Het enige boek dat ik backpackers bij zich heb zien dragen was de lonely planet. Werkelijk iedereen bezit een exemplaar dat om de haverklap uit de tas gehaald wordt.

Er zijn uitzonderingen. Ik heb een lieve Israelische jongen ontmoet die vloeiend Spaans sprak, een Spanjaard die alle niet-standaard plekken afging, een Franse man die met zijn 2 volwassen kinderen een maand in Honduras aan het reizen was, 2 leuke Amerikaanse dames, een Franstalige Belg die al 2 jaar op reis was en de kost verdiende als kok. Maar ik vind dus héél weinig backpackers hier echt sociaal, en over het algemeen heb ik er ook geen hoge pet van op qua gedrag en qua kleding. Misschien trekt dit gebied een bepaald soort backpackers aan, dat kan natuurlijk ook nog. Misschien zijn ze in andere landen wel anders, ik kan het mishebben natuurlijk, met mijn (voor)oordelen

[ Bericht 1% gewijzigd door Vogue op 16-12-2006 18:56:10 ]

Mooi stuk Vogue.

Groepsreiservaring:
Ook ik ben met een groep op reis geweest (Baobab), omdat ik met mijn vader naar Midden Amerika ging en mijn moeder eiste dat het georganiseerd plaats vond. Op een paar irritaties na beviel het me wel. Het was dan ook niet een echt strak geregelde reis. Dat ik niet in constant contact met de lokale bevolking stond heb ik nou niet direct als een groot negatief punt ondervonden.

Alleen-reiservaring
Echt alleen reizen door een land heb ik nou ook niet echt vaak gedaan. Meestal op vrienden- en / of familiebezoek en trek ik er een paar dagen / weken alleen op uit. Deze zomer bijvoorbeeld nog in Zweden. Bij de alleen-reisdagen zat ik opeens een paar dagen in een bejaardenhersteloord en dat was ontzettend leuk. Maar met m'n Zweedse vrienden heb ik ook een paar mooie dagen doorgemaakt op een eilandje voor de kust.

De voorkeur qua reizen:
Eigenlijk ben ik het liefst een roadtripper en zoek ik vrienden / familie op. Of ik doe de trip met een vriend en we zien wel waar we uitkomen. Op die wijze reisde ik door Ecuador, Frankrijk, de VS en Zweden. Niet constant bij m'n vrienden / familie, maar ook niet constant alleen overgeleverd aan de goede wil van de lokale bevolking. De ene keer reis je met het OV, de andere keer huur je een auto.

De feestganger
Gaat meestal op vakantie naar de Costa Brava, maar moet van z'n vrouw nu eens mee naar China. Noemt het zelf "spleetogenland". Houdt van Frans Bauer. Vindt dat je op reis gaat om vooral veel te feesten en te zuipen, cultuur en geschiedenis interesseren hem niet. Heeft totaal geen begrip voor andere gebruiken en neemt de mensen in het betreffende vakantieland constant in de zeik. Roept standaard bij elke maaltijd "sambal bij". Draagt elke dag een pet en t-shirt met een grappige tekst of afbeelding. Heeft op elke chinese plaatsnaam wel een nederlandse versie. In de bus pakt hij regelmatig de microfoon en brult dan dingen als "als u hier links kijkt ziet u rechts niets".
_{Zijn vrouw zucht alleen maar en zegt dat ze het wel gewend is want ze zijn immers al 18 jaar met elkaar getrouwd.}

Vogue, ik ben het helemaal, maar dan echt he-le-maal met je eens! Nog een kleine aanvulling, met diezelfde LP in de hand komen de échte avonturiers die heel midden- en zuid amerika doen elkaar dus ook werkelijk overal weer tegen.

Ik vind het best als je jezelf als alternatief en speciaal wil beschouwen, maar kom op, dat vind 80% van die backpackers, en dan heb je het dus over heel wat speciale alternatievelingen, die als het erop aan komt allemaal hetzelfde zijn... Niet dat daar iets mee mis is trouwes, maar het stoort me nogal :-)

Ach ja... je komt ze hier in Argentinië ook vaak genoeg tegen. Vinden dat ze avontuurlijk op reis zijn, reizend in een Coche Cama (zeg maar 5* bus voor NL begrippen) bus van het ene naar de andere grote stad

Backpackers Ik vind de manier van reizen -rugzak op en gaan met die banaan- zelf heerlijk, maar voordat ik liftend door Kamstjatka trek -en zelfs daar ben je al niet cool meer mee - zal ik amenooitniet aan dat stereotiep voldoen

Overigens heb ik zelf net een Koning Aap reis door Patagonia in Argentinië begeleid... ontzettend leuke groep gehad (allen tussen de 45 en 70) en snap absoluut waarom mensen -met name als ze al wat ouder zijn- aan zo'n reis doen. Véél zien in relatief korte tijd en geen gezeik aan je kop - ultieme vakantie.