Centraal Klimtopic #3

Ik ben niet echt een klimmer, heel af en toe vind ik het wel leuk om te klimmen en dan is dat in Bjoeks. Dit najaar ga ik nog ergens klimmen in Belgie buiten, daar heb ik wel zin in!

http://ice.climbing.nl/ is misschien nog een leuke site om bij de links te zetten in de openingspost..

Misschien hadden mensen dit nieuwsbericht (inclusief de typisch debiele frontpage reacties) al gezien. Het is in ieder geval daardoor dat Totoo en Zpottr hier terecht zijn gekomen
Nederlandse bergbeklimmer sterft na val in Alpen

Ik schrok er erg van, het is natuurlijk altijd naar om zoiets te lezen... En meteen ga je nadenken: zitten er nu bekenden van mij in die omgeving? Wie kan het zijn? Ik dacht nog heel even aan de mogelijkheid dat er iets ernstigs met Roel (ook actief hier) was. maar die zit voorzover ik weet niet in Zwitserland. Inmiddels is identiteit van de jongen bekend, zie de site van de ASAC voor meer info.

Sterkte aan de nabestaanden!!

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 17:38 schreef Gripper het volgende:
Misschien hadden mensen dit nieuwsbericht (inclusief de typisch debiele frontpage reacties) al gezien. Het is in ieder geval daardoor dat Totoo en Zpottr hier terecht zijn gekomen
Nederlandse bergbeklimmer sterft na val in Alpen

Ik schrok er erg van, het is natuurlijk altijd naar om zoiets te lezen... En meteen ga je nadenken: zitten er nu bekenden van mij in die omgeving? Wie kan het zijn? Ik dacht nog heel even aan de mogelijkheid dat er iets ernstigs met Roel (ook actief hier) was. maar die zit voorzover ik weet niet in Zwitserland. Inmiddels is identiteit van de jongen bekend, zie de site van de ASAC voor meer info.

Sterkte aan de nabestaanden!!

Pssst, ik zat er al eventjes hoor

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 17:40 schreef Tootoo het volgende:

[..]

Pssst, ik zat er al eventjes hoor

excusi mi

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 14:32 schreef Tootoo het volgende:
Daar hebben we natuurlijk kracht circuitjes uitgevonden Ik heb gisteren nog wat dakroutes geklommen (Neoliet Tilburg), ook lekker om je kracht op pijl te houden vind ik Als het goed is, worden er komend weekend wat fotos van gemaakt ook (gisteren zijn er ook fotos gemaakt maar die zijn niet helemaal super geworden vind ik zo ).

Ik lees dat je niveau 6b is; dat dak in Tilburg is behoorlijk fors, wonderdelijk dat daar lage 6'en doorheen lopen.
Kracht circuitjes? Onder de zevende graad is dat toch allemaal niet nodig. Op je techniek trainen en snel!

Hierbij het verslagje.

We namen gebruik van de 'eenvoudigste' route, de Marangu route.




Eerste dag:
Het eerste stuk naar de Mandara hut was door het regenwoud. De paden waren best goed onderhouden dus het was een rustige eerste dag.


Door het regenwoud.

Tweede dag:
In de loop van deze dag zouden we aankomen bij de Horombo hut. Deze is gelegen op een hoogte van 3.720m. 1 van onze groepsleden kreeg hier al last van hoogteziekte en moest helaas al afdalen.


Hoe hoger, des te lager de begroeiing.

Derde dag:
Deze dag gebruikten we om te acclimatiseren. We stegen naar een hoogte van 4.100m om vervolgens weer te overnachten in de Horombo hut.


Vanaf de 3.000m liepen we boven de wolken.


Ik met het doel in zicht. Dit was op de 4.100m.

Dag 4:
Naar Kibo hut. Het lopen op deze hoogte viel me nog steeds reuze mee. Het weer begon halverwege wel ineens om te slaan waardoor het een stuk kouder werd, maar met volgende extra kleding in de rugzak was het geen probleem.


Het pad door het woestijnlandschap.

Dag 5:
Deze nacht zouden we naar de top gaan. 1 van de groepsleden kreeg ineens erge last van hoogteziekte en kon dus niet meedoen met de toppoging. We gingen rond 7 uur slapen om vervolgens om 11 uur weer op te staan en ons gereed te maken. Met moeite lukte het me nog om 2 bakken thee naar binnen te werken en 1 kaakje.

Om 12 uur vertrokken we naar de top. De tocht was erg lang en erg stijl. Zo af en toe stopte we om te drinken en bij te komen. De temperatuur was gedaald tot de -15 dus we mochten niet al te lang stilstaan. Tussen de 5.500m en de 5.700m moesten we nog een stuk over grote stenen klauteren. Op die hoogte en met de kou viel dat nog flink tegen.


De top in zicht.


Ik bereikte om 7:15 de top. In 7,25 uur waren we dus 1.192m gestegen over een pad van 6 km.


De eeuwige sneeuw op de top.

Uiteindelijk hadden 6 van de 11 mensen van mijn groep de top gehaald. De Kilimanjaro wordt vaak aangeduid als een 'wandelberg' maar het was mijn nog erg tegengevallen. Vooral vanaf de 5.500m werd het erg zwaar. Het laatste stuk naar de top was om de 10 passen even bijkomen.

De beklimming is zeker de moeite waard. Je loopt elke dag door een ander landschap. Je merkt hoe je lichaam zich aanpast van de hoogte. Conditie is belangrijk om het te halen, maar nog belangrijker is je doorzettingsvermogen.

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 17:38 schreef Gripper het volgende:
Misschien hadden mensen dit nieuwsbericht (inclusief de typisch debiele frontpage reacties) al gezien. Het is in ieder geval daardoor dat Totoo en Zpottr hier terecht zijn gekomen
Nederlandse bergbeklimmer sterft na val in Alpen

Ik schrok er erg van, het is natuurlijk altijd naar om zoiets te lezen... En meteen ga je nadenken: zitten er nu bekenden van mij in die omgeving? Wie kan het zijn? Ik dacht nog heel even aan de mogelijkheid dat er iets ernstigs met Roel (ook actief hier) was. maar die zit voorzover ik weet niet in Zwitserland. Inmiddels is identiteit van de jongen bekend, zie de site van de ASAC voor meer info.

Sterkte aan de nabestaanden!!

Die reacties

Sterkte voor de nabestaanden uiteraard.

En voor dat soort verslagen doen we het nou . Alhoewel ik het nog steeds wandelen vind maar i kben dan ook geen echte alpinist

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 20:25 schreef Tha_T het volgende:

[..]

Die reacties

Sterkte voor de nabestaanden uiteraard.

Ik ken een jongen die daar bij betrokken was, zou zeer waarschijnlijk nog met hem gaan klimmen. Maar voorlopig heeft hij heel andere dingen aan zijn hoofd Je gaat zelf toch ook weer even nadenken.

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 18:10 schreef mirugai het volgende:

[..]

Ik lees dat je niveau 6b is; dat dak in Tilburg is behoorlijk fors, wonderdelijk dat daar lage 6'en doorheen lopen.
Kracht circuitjes? Onder de zevende graad is dat toch allemaal niet nodig. Op je techniek trainen en snel!

Het minimale is 6a tegen het dak en op zich prima te doen. De route loopt gedeeltelijk namelijk via de zijkant en alleen het laatste stuk is echt het dak zelf. Dus op zich prima te doen Ik zal kijken of dat een beetje duidelijk te krijgen is met wat fotos

Gisteren heb ik voor het eerst eens geklommen met mijn nieuwe touw. Nadat we het touw goed uitgesplitst hadden zodat er makkelijk gezekerd kon worden eens wezen klimmen ed, ging allemaal prima! Enige wat ik me afvroeg en afvraag is hoe het makkelijkst een abseil gemaakt kan worden? Zijn hier dus mensen die meer ervaring hebben met dubbeltouw en dat graag ook willen delen?

quote:

Op zaterdag 29 juli 2006 19:47 schreef Tootoo het volgende:
Gisteren heb ik voor het eerst eens geklommen met mijn nieuwe touw. Nadat we het touw goed uitgesplitst hadden zodat er makkelijk gezekerd kon worden eens wezen klimmen ed, ging allemaal prima! Enige wat ik me afvroeg en afvraag is hoe het makkelijkst een abseil gemaakt kan worden? Zijn hier dus mensen die meer ervaring hebben met dubbeltouw en dat graag ook willen delen?

Heb wel wat ervaring met afdalen. Alleen heb ik daar never nooit niet 2 touwen voor gebruikt. En het verhaal met 1 touw lijkt me wel gesneden koek op zich

En ook dan gebruik je idd dubbeltouw maar niet dubbeltouw in de zin van 2 touwen

quote:

Op zaterdag 29 juli 2006 19:47 schreef Tootoo het volgende:
Gisteren heb ik voor het eerst eens geklommen met mijn nieuwe touw. Nadat we het touw goed uitgesplitst hadden zodat er makkelijk gezekerd kon worden eens wezen klimmen ed, ging allemaal prima! Enige wat ik me afvroeg en afvraag is hoe het makkelijkst een abseil gemaakt kan worden? Zijn hier dus mensen die meer ervaring hebben met dubbeltouw en dat graag ook willen delen?

Je wilt echt niet dat je mooie dubbeltouw hopeloos in de knoop komt, en vooral op een neigende wand met bosjes is dat risico erg groot. Ook voor de abseil allebei de touwen dus apart uitsplitsen. Eerst de knoop leggen, de beste is gewoon een simpele sackstich. Dat lijkt eng, zo'n enkele knoop, maar hij zit altijd muurvast, en heeft als grote voordeel dat hij omhoog draait als hij over een scherpe rand gaat, en er dus niet op blijft hangen. Dit moet je maar eens een keer testen met je touw om te zien wat ik bedoel. Hou wel flink wat touw over dat uit de knoop komt: een centimeter of 20 zeker. Dan kan ie eventueel nog iets werken zonder risico op losschieten.

Onthou altijd heel goed aan welke kant van het abseiloog de knoop zit, en aan welk touw je dus later moet trekken om ze naar beneden te krijgen. Kies gewoon een van je touwen altijd als standaard trektouw (ik neem aan dat je verschillende kleuren hebt gekocht ) , dan kun je je nooit vergissen. Maak knopen in de losse uiteinden, knoop ze niet aan elkaar: dan draait alles in de soep. De touweinden moeten vrij kunnen kringelen.

Bij het uitgooien: de hele rol touw opschieten totdat je nog net een meter of wat vrij hebt om op de standplaats te kunnen manoeuvreren. Terwijl je klimmaat de knoop in het abseiloog vasthoudt gooi je eerst de ene kleur touw zo ver mogelijk van je af, en pas als ie beneden is de andere. Anders kunnen ze in de vlucht alsnog in elkaar verstrengeld raken.

Gebruik tijdens de abseil een ATC of reverso. Als er in enkeltouw een kringel zit is dat niet zo erg, maar als er in dubbeltouwen een kringel zit, gaan ze om elkaar heen kringelen en zijn ze veel moeilijker te handlen.
Bon rappel!

Na 4 weken bikkelen in de Alpen ben ik sinds gister weer terug in ons eigen landje. Ik zal jullie dus niet langer in spanning houden, en daarom maar even een verslagje doen van mijn vakantie.

Week 1:

Voor de eerste 2 weken moest in Chamonix zijn, omdat daar mijn C1 cursus werd gehouden. En ipv met de auto of de trein te gaan had ik deze keer gekozen om met het vliegtuig te gaan. Het enige probleem hierbij is de metaaldetector op schiphol. Deze is niet zo happig is op D schoenen, met als gevolg dat je 4 keer door het poortje moet lopen, en daarna pas je schoenen uit mag doen om te laten zien dat het door de stalen platen in je zolen komt.
Uiteindelijk ben ik dan toch nog in Chamonix gekomen, en was ik als eerste op de camping. Even snel een plek geregeld en me tent opgezet, en toen maar even op de rest gewacht. Achteraf bleek echter, dat ze pas om 10 uur 's avonds aan zouden komen. De dagen hierna hebben we toen maar een aantal inloopwandelingen gedaan, en zijn we een keer gaan sportklimmen. Ook zijn we nog even bij de Worldcup wedstrijden geweest, maar door het slechte weer heb ik alleen de finale van van speed-climbing gezien (wat ook al spectaculair was).

De Cursus:

Dag 1
13 Juli was het dan eindelijk zover: de C1 cursus ging beginnen. We stonden om 8 uur op om met de lift (Index) naar boven te gaan, en te gaan oefen in het lopen in basisterrein. Eenmaal boven werden we ingedeeld in groepjes van 3, en deden we verschillende oefeningen in gruis, puin, en blokkenterrein. Ook kregen we nog een lesje oriëntatie. Doordat ik al wat meer ervaring heb met de bergen en kaartlezen, ging dit me allemaal vrij gemakkelijk af. Als afsluiter van de dag gingen we nog oefenen met het lopen en remmen in sneeuw. Ook dit had ik wel al vaker gedaan, maar toch heb ik er weer een hoop van geleerd, en dan met namen het remmen.

Dag 2
Deze dag stond in het teken van een tocht naar de Mt. Buet (3086 m.) Om 6 uur stonden we op, en om 8 uur stonden we eindelijk aan het begin van het pad. Het was voornamelijk pad, en enkele sneeuwvelden waar we overheen gingen, en na enkele correcties van ons "veel te hoge tempo" kwamen we aan op col van de Buet, waar we pauze hadden. Plotseling bleek dat een van me mede cursisten toch wel een beetje ziekjes aan het worden was, en deze ging dan ook samen met een instructeur naar beneden. Wij zouden uiteindelijk ook niet verder naar boven gaan, aangezien het al wat later op de dag was, en het weer er niet beter op wedt.

Dag 3
Vandaag zouden we weer met de lift naar boven gaan om onze rotsklimtechnieken eens onder de loep te nemen. We zouden daarna dan alleen niet meer naar beneden gaan, maar een bivak maken, zodat we de volgende dag een graat konden doen.


_{1: plaats van de oefeningen}
^{2: bivakplaats}

Toen iedereen met volle rugzak boven was werden we weer in 3 groepjes verdeeld en gingen we:
- Klimmen op D-Schoenen
- Abseilen
- Nuts en friends leggen / mephaken slaan etc.

Hierna hebben we een lekkere bak soep gegeten, het bivakmuurtje nog maar wat hoger gemaakt, en toen toch maar vroeg naar bed voor de volgende dag.

Dag 4
Om 6 uur ging het wekkertje weer, en tot mijn verbazing had ik heerlijk geslapen. Op mijn horloge stond dat het 5 graden geweest was, met mijn slaapzak ben ik dus wel tevreden. Snel aten we wat en daarna gingen we op pad. Een sneeuwveld van een paar honderd meter moesten we over, en daarna een stuk door een puin. Ook kwamen we nog een onverwachts steil sneeuwveld tegen, wat de instructeurs toch maar liever uitgezekerd zagen worden. Maar na dit alles achter de rug te hebben konden we eindelijk beginnen aan de overschreiding van de Aiguille des Crochues,volgens het gidsje een PD II / III route met een pasje IV aan het begin.



Zelf vond ik het een hele mooie graad, vooral omdat het aan beide kanten steil naar beneden loopt. Het grootste deel hebben we met een lopende zekering gelopen, en af en toe zelf stukken touwtransport. Alleen de echt moeilijke passages werden door de instructeur voorgeklommen en uitgezekerd. Al met al een hele ervaring zo'n graad . Op de terugweg hebben we met een aantal mensen nog ff een duik genomen in een meertje, en daarna zijn we weer snel naar de camping terug gegaan.

Dag 5
Op dag 5 mochten we weer eens een keer uitslapen, en wel tot 8 uur . Daarna zijn we naar Mer de Glace gegaan om te oefenen met stijgijzers lopen, en een beetje " ïjsklimmen". Voor de rest vond ik het een weinig interessante dag, het enige leuke waren de ruim 100 m. ladders die je op en af moet om bij de gletscher te kunnen komen.

Dag 6
Nadat we 's ochtends nog wat boodschappen hadden gedaan, vertrokken we voor 4 dagen naar boven, met overnachtingen in de hut. De eerste hut die op het programma stond was de Albert I hut aan de Glacier du Tour. Het eerste stuk van de tocht deden we met de kabelbaan, en daarna liepen we heel rustig naar de hut. Omdat het al vrij laat was zijn we nog even snel als touwgroep de gletscher op gegaan, om ook dit alvast behandeld te hebben voor de dag van morgen. Toen we terug kwamen bij de hut stond het eten al klaar, en konden we meteen aanschuiven. Gelukkig hadden we maar 3 vreemde mensen in onze "kamer" liggen 's avonds zodat we lekker konden , want geen van allen heeft gesnurkt.

Dag 7
4 uur was het, toen we aan het ontbijt van oude stukjes brood en een karige hoeveelheid jam zaten. Maar gelukkig deed de gedachte aan de Aiguille du Tour beklimmen me goed. Vlak voordat we vertrokken richting gletscher, kwam er nog iemand tot de ontdekking dat z'n stijgijzers er niet waren, maar na een lange zoektocht bleek dat ze toch gewoon in ze tas zaten .



Vanaf de Albert I hut (2702 m.) liepen we in 2.5 uur naar Col sub. du Tour (3289 m.), waar we even een pauze namen, en genoten van het uitzicht op het Trient gletscher plateau. Vervolgens gingen we linksaf naar de voet van de Aig. du Tour. Eenmaal daar aangekomen lieten we de rugzakken beneden, en deden we de stijgijzers uit aangezien de sneeuw al vrij zacht was geworden.



Bij de klim naar de top, hadden we in het begin veel last van steenslag, waardoor we toch de graat maar op hebben gezocht. Alles deden we met een lopende zekering, en het ging al aardig soepel, vond ik. 5 Uur na vertrek uit de hut stonden we met ze allen op de top. De afdaling ging ook goed, totdat we bij een stuk uitkwamen.waar een verradelijk glad stukje ijs onder de sneeuw zat. Om het de andere touwgroepen van de cursus wat makkelijker te maken moest ik toen treedjes gaan hakken, maar terwijl ik hiermee bezig was gleed ik zelf weg, maar de andere handen me zo weer te pakken.
Nadat iedereen weer veilig van de top was, liepen we over het Trient plateau door naar de Cabane d´Orny 2811 m. , daar hadden we de rest van de middag rust, en na zeer lekker en vooral veel eten ging ik weer vroeg naar bed.

Dag 8
Vandaag stonden er remoefeniningen en takels op het programma. Maar eerst genoten we nog van het heerlijke ontbijt in de d'Orny hut . Uiteindelijk stonden we om 9 uur weer op de gletscher, en gingen we op weg naar een groot windgat om takels te oefenen.


_{1: Plaats van de oefeningen}
^{2: Zonsopkomst}

Onderweg oefende we ook nog wat met ijsschroeven plaatsen. eenmaal bij het windgat moesten we eerst oefenen in het grafen van een Toterman. Ook maakten we een toterman van een handschoen, en zelfs hier kan je met 3 man aan hangen, wat ik hiervoor nooit gedacht had. Tijdens het maken van de Seilrolle werden er de nodige sneeuwballen naar het slachtoffer gegooid, en dit resulteerde later in een masaal sneeuwballengevecht. Iedereen was toen zo nat, dat er maar besloten werdt om naar de Cabane du Trient (3170 m.) te gaan

Dag 9

De laatste dag stond in het teken van de afdaling naar het dal. Eerst stonden we nog een laatste keer vroeg op om van de zonsopkomst te kunnen genieten, hierna pakten we snel al onze spullen en vertrokken we weer naar het dal. Wel pakten we nog een laatste topje mee, de Tete Blache van 3429 m. hoog.



Deze beklommen we via een steil sneeuw/ijs wandje wat op de graat uit kwam. Ook dit was weer een mooi stukje klimmen en het was ook nog steeds niet al te moeilijk, PD met een paar pasjes III . Op de top hebben we nog even gelunched, en daarna zijn we via de Albert I hut weer helemaal afgedaald naar het dal.




Eindoordeel
Uiteindelijk heb ik de cursus met heel veel plezier doorlopen , en ben ik echt blij dat ik um gevolgd heb. Mede door het perfecte weer dat we de hele week gehad hebben, en de perfecte groep waar ik in zat hebben ervoor gezorgt dat ik het echt heel leuk vond. Ook beheers ik alle technieken goed, alleen mijn glijder in de sneeuw was het enige minpunt. Ik heb dan ook een positieve beoordeling gehad , en ga volgend jaar ook zeker door met C2 rots.

Dit was het ff voor vandaag, ik heb wel weer genoeg geknutseld en getypt. De rest van de spannende verhalen komt nog wel.


[ Bericht 0% gewijzigd door Roel_spaarndam op 07-08-2006 00:01:02 ]

Leuk verslag. Is de cursus ook goed te doen voor iemand zonder enige klimervaring?

quote:

Op maandag 7 augustus 2006 08:59 schreef avw1982 het volgende:
Leuk verslag. Is de cursus ook goed te doen voor iemand zonder enige klimervaring?

Aangezien ik de cursus bij de NSAC gedaan heb, moet je wel al enige klimervaring hebben. Ook moet je lid zijn van een SAC (Studenten Alpen Club) om deel te mogen nemen. Als je dus studeerd is het zeer de moeite waard om van een Sac lid te worden. Je leert er alvast de basisdingen, en cursussen zijn veel goedkoper (en beter) dan bij de NKBV.

^{ik denk dat ik maar in de promo commissie ga}

quote:

Op maandag 7 augustus 2006 10:41 schreef Roel_spaarndam het volgende:

[..]

Aangezien ik de cursus bij de NSAC gedaan heb, moet je wel al enige klimervaring hebben. Ook moet je lid zijn van een SAC (Studenten Alpen Club) om deel te mogen nemen. Als je dus studeerd is het zeer de moeite waard om van een Sac lid te worden. Je leert er alvast de basisdingen, en cursussen zijn veel goedkoper (en beter) dan bij de NKBV.

^{ik denk dat ik maar in de promo commissie ga}

Ik ben helaas geen student en heeft nog geen enkele klimervaring dus dat gaat hem niet worden.

Echt tof verslag Roel! Leuke topo's en plaatjes erbij. Mis alleen plaatjes van jullie groep of jezelf.

Foto's van mijn lang weekend naar de Bluemlisalp zijn te zien op: http://nijsac.climbing.nl/fotos/show_series_html?sid=130

Doordat we veel vertraging op hadden gelopen door de enorm losse stenen (echt een verschrikking zie ook: http://www.nkbv.nl/weblog/xray/?thread=876 al gaat dat over een andere klim) en de zenuwslopendheid van het beklimmen ervan hebben we besloten tot een bivak. We zagen het niet meer zitten om na al die waanzin nog 50 graden ijs af te gaan klimmen, een spletenzone te navigeren en door nog meer losse meuk te moeten klimmen.

Het probleem met me foto's is dat ze nog terug gehaald moeten worden, als dat nog mogelijk is. Ik had ze namelijk allemaal op me laptop staan, maar toen is me harde schijf gecrasht door de hitte . Als ik ze weer terug heb dan zal ik ook me eigen foto's wel posten, maar tot die tijd doe ik het nog maar met foto's van inet

Foto's kwijt is helemaal sneu. Als ik mijn vakantiefoto's kwijt was geraakt, dan had ik gillend gek geworden.

quote:

Op maandag 7 augustus 2006 19:02 schreef avw1982 het volgende:
Foto's kwijt is helemaal sneu. Als ik mijn vakantiefoto's kwijt was geraakt, dan had ik gillend gek geworden.

hehe, ik klim inmiddels alweer een paar jaartjes, maar heb praktisch geen enkele fatsoenlijke klimfoto van mezelf. De meest fatsoenlijke staat volgens mij in de Bleau gids van Bart.
Tijdens het klimmen heb ik nooit zin om tijd uit te trekken. Ik sleep wel altijd m'n kamera mee, maar is dus meestal totaal overbodig.

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 14:10 schreef mirugai het volgende:

[..]

hehe, ik klim inmiddels alweer een paar jaartjes, maar heb praktisch geen enkele fatsoenlijke klimfoto van mezelf. De meest fatsoenlijke staat volgens mij in de Bleau gids van Bart.
Tijdens het klimmen heb ik nooit zin om tijd uit te trekken. Ik sleep wel altijd m'n kamera mee, maar is dus meestal totaal overbodig.

Al had ik geen foto's kunnen maken op Uhuru-peak had ik iig flink lopen balen. Toestel constant op mn lichaam gedragen tegen de kou. Snel foto's maken en weer weg.

Fijn verslag Roel!

http://www.ad.nl/binnenland/article531553.ece

Dat is dan toch wel even schrikken. 3 weken terug liep ik er nog.

quote:

Op donderdag 10 augustus 2006 12:04 schreef avw1982 het volgende:
http://www.ad.nl/binnenland/article531553.ece
Dat is dan toch wel even schrikken. 3 weken terug liep ik er nog.

Dat zal inderdaad schrikken zijn ja. En nog een fout in het artikel ook: 400 meter is wel erg laag voor hoogteziekte, moet 4000 zijn. Dat is nog steeds een geringe hoogte voor zo'n ernstig resultaat....

Sneu ook weer dat de familie meteen de organisatie verantwoordelijk stelt. Iedereen is verantwoordelijk voor z'n eigen daden, en dat je meegaat met een organisatie betekent nog niet dat je je niet hoeft voor te bereiden op, en in te lezen in het fenomeen hoogteziekte. Ze had zelf moeten weten dat als je ernstige klachten hebt (waar pijn op de borst er absoluut een van is) dit alleen maar overgaat door lager te gaan slapen, en vooral niet persé hoog willen blijven. Dan doe je er maar 2 dagen langer over.

Jammer hoe wij laagland tirolers, en in het bijzonder die familie altijd denken dat we door een bedrag X neer te leggen alles mogen verwachten, inclusief topgarantie en lekker weer...

Ja dat vind ik ook raar van de familie. De gidsen hebben er allemaal cursussen moeten doen, ook over symptomen van hoogteziekten. Als deze vrouw zich minder ziek had voorgedaan bijvoorbeeld om door te kunnen, kan een gids ook niet veel meer doen. Die opmerking van zuurstofflessen slaat nergens op. Wij hadden ook geen extra zuurstof bij ons en ik had ook van geen enkele andere groep gehoord dat die dat bij zich hadden.

quote:

Op donderdag 10 augustus 2006 12:25 schreef Gripper het volgende:
Jammer hoe wij laagland tirolers, en in het bijzonder die familie altijd denken dat we door een bedrag X neer te leggen alles mogen verwachten, inclusief topgarantie en lekker weer...

Ach, dat gedrag zie je overal in terug. Als mensen ergens geld voor neertellen, dan moet opeens lood in goud veranderen. Erg irritant. In klimcontext zie ik dat ook bij klimtrainingen: mensen betalen voor een cursus en verwachten dan opeens twee of drie graden beter te klimmen, alsof je alleen een knop om hoeft te draaien om de sterren van de hemel te klimmen. Ik ben er dan erg goed in om ze tijdens de eerste les te kennen te geven dat dat helaas niet zo werkt.

quote:

Op donderdag 10 augustus 2006 12:59 schreef mirugai het volgende:

[..]

Ach, dat gedrag zie je overal in terug. Als mensen ergens geld voor neertellen, dan moet opeens lood in goud veranderen. Erg irritant. In klimcontext zie ik dat ook bij klimtrainingen: mensen betalen voor een cursus en verwachten dan opeens twee of drie graden beter te klimmen, alsof je alleen een knop om hoeft te draaien om de sterren van de hemel te klimmen. Ik ben er dan erg goed in om ze tijdens de eerste les te kennen te geven dat dat helaas niet zo werkt.

Dat moet je ook wel doen, je kunt het enthousiasme van onervaren mensen soms maar beter een beetje de kop indrukken, straks doen ze zichzelf nog wat in hun grenzeloze zelfoverschatting. Je ziet het ook terug bij die trap in Utrecht. Niemand zal het in z'n botte kop halen om toe te geven dat het misschien onverstandig was om met 50 man te staan hossen op een trap die hooguit is ontworpen op de statische belasting van 2 man per trede, plus een veiligheidsmarge. Natuurlijk was de constructie fout
Maarja, van de doden -na vandaag helaas toepasselijk- niets dan goeds zeggen we altijd maar

Ik zal zelf altijd m'n eigen verantwoordelijkheid nemen voor alles wat ik doe, en ben er ook niet vies van die mening uit te dragen richting mensen die denken dat de organisatie iets te verwijten valt. Maar door dit soort gedrag komt de hele vrijblijvendheid van klimmen, de reden waarom ik deze sport doe: zelf verantwoordelijk zijun voor al je acties, in gevaar, en dat raakt me persoonlijk. Dat wil ik niet.
Jammer dat we richting amerikaanse claimpraktijken gaan op deze manier, niet alleen met het klimmen maar in de hele maatschappij....

Zo, nog een half dagje werken en dan ben ik er ook vandoor: lekker 2,5 week klimmen in de Ecrins. het weer is helaas niet echt optimaal, hoop dat het na het weekend wat beter wordt....

Na wat geknutsel en geduld is het me uiteindelijk toch nog gelukt om mijn foto's weer terug te krijgen, en daarom nu nog een extra verslagje van de rest van de vakantie.

De week na mijn cursus zijn we met 6 mensen van de cursus naar Ailfroide gereden, om daar wat te gaan sportklimmen, en nog een tocht te maken. Ook zaten we alvast op de camping waar later de ASAC week ook plaats zou vinden. De eerste 2 dagen hebben we eigenlijk alleen maar uitgerust, en een heeeeel klein beetje geklommen.

Wat we ook gedaan hebben in die dagen was het plannen van een tocht. Het plan was om eerst naar de Refuge des Ecrins (3175m.) te gaan, en van daaruit naar een van de volgende toppen te gaan:

Roche Faurio 3730m.

Pic de neige cordier 3614m.

Dome de neige 4015m.

De volgende ochtend hebben we toen ook de hut gereserveerd, zodat we de volgende dag zouden kunnen vertrekken. Het liep alleen iets anders dan gepland. Dezelfde dag hoorde we namelijk het nieuws van dat er een ASAC'er van de Biancograat was gevallen, en aan gezien een van mijn tocht/cursus genoten de voorzitter van de ASAC is moest er het een en ander door hem geregeld worden. De hut hebben we daarom maar geannuleerd, en voor een dag later gereserveerd. Er gingen nu alleen 4 mensen mee ipv 6, want de andere 2 hadden alweer en nieuw plan bedacht zonder ons.

Met een dag vertraging zijn we uiteindelijk och begonnen aan de tocht. We hadden zelfs nog 2 andere ASAC'ers die met ons mee gingen, waardoor de groep weer uit 6 bestond. De aanloop naar de Refuge des Ecrins is een flink stuk omhoog, 1300m. om precies te zijn, waarvan een groot deel over een "geasfalteerd" wandelpad met gemetselde treden af en toe . Gelukkig bleven alle dagjesmensen achter bij de Refuge Glacier Blanc, waardoor ik eindelijk weer het idee kreeg dat ik in de bergen was ipv de Kalverstraat. Het laatste stuk naar de Ecrins hut gaat over de gletscher, en dus maakten we 2 touwgroepen van 3 en liepen we rustig naar de hut. In totaal hebben we er 5 uur over gedaan om bij de hut te komen. In de hut zelf kwamen we nog een groep van de NKBV tegen, ze deden en gletschertour door de Ecrins en gingen de volgende dag de Dome de Neige op. Na wat rondvragen, en kijken besloten ook wij om de Dome te gaan doen, want volgens de huttenwaard waren de condities daar het beste.



´s avonds nog even ons eigen eten gekookt, en betaald (5.80 pp ) en toen maar snel ons bed in, want om 3.30 werden we weer gewekt. Rogier en Marjan (die er als laatste bij waren gekomen) hadden echter geen plek in de hut kunnen krijgen, en die moesten dus in hun tent bivakeren.

De volgende ochtend stond stipt om 3.30 uur de huttenwaard bij ons in het lager om te vertellen dat hete eten klaar stond. Wij hadden ook ons eigen ontbijt meegenomen, dus dat maar even snel naar binnen gewerkt, en daarna naar onze bivakkers gelopen. Daar lieten we al onze spullen die we niet nodig hadden achter in de tent, en daarna begonnen we aan het eerst gedeelte van de gletscher. Tot aan de voet van de Barre des Ecrins is het vrij vlak lopen, en vlak voor het begin van de echte klim kwam de zon op.



Hierna ging het vrij steil omhoog door een prachtige gletscherwereld. De hoogte was voelbaar, want bij het minste of geringste stond je al te hijgen alsof je en stuk gerend had. Na over een paar schitterende sneeuwbruggen te zijn gegaan en langs hoge seracs te zijn gelopen kwamen we aan bij de randspleet.



Er waren 2 routes omhoog, een door een diep uitgesleten spoor, en een ander door een gebied waar nog wel eens wat stenen naar beneden kwamen. Wij kozen toen maar om, achteraan aan te sluiten bij het diepe spoor. Erik mocht dit stukje ijs voorklimmen terwijl ik hem over een toter mann zekerde. Boven was een mooi uitgeruste standplaats in het ijs te vinden, en een voor een klommen we het stukje ijs na. Hierna moesten we nog een stuk naar rechts naar de top van de Dome. Doordat het de laatste tijd zo warm geweest was moesten we nog een stuk door puin lopen, maar hierna was het pad naar de top gemakkelijk, en we kwamen er dan ook om 8.30 uur aan.


_{Boven: Marjan, Ik, Erik}
^{Onder: Rogier, Marjolein, Ben}

Een prachtig uitzicht hadden we, en een 10 min na ons kwam ook de NKBV groep aan. We maakten wat topfoto´s van elkaar, aten wat, en daarna begonnen we weer aan de afdaling.
Bij de randspleet mochten we een lekker stukje abseilen, over een touw dat in een geul in het ijs was gelegd (ijspeer).



Op de C1 hadden we dit al een keer gezien, en nu deden we er een mooie abseil over.



Vervolgens liepen we weer rustig het hele stuk naar beneden, de sneeuw was al een stuk zachter geworden, en de sneeuwbruggen begonnen al instabieler te worden. Omdat een sneeuwbrug al helemaal in was ingestord moesten we ook nog een stukje omlopen om er langs te kunnen, maar oor de rest verliep de terugweg vlekkeloos. Nadat we het bivak op hadden geruimd zijn we snel weer verder gelopen naar het dal, maar de onvermijdelijke middagbui bleven we net niet meer voor. Het was dus een zeek geslaagde tocht, en ook meteen mijn eerst 4000 er.

De rest van de vakantie hebben we niks anders meer gedaan dan sportklimmen omdat er, mede door het ongeval, weinig animo voor tochten was. Mijn hoogtepunt van het sportklimmen was het voorklimmen van een 6a (voor Gripper, in sector E8 van Ailfroide aan de rechterkant). Ook dit was voor mij helemaal nieuw, omdat ik voor de vakantie nog nooit buiten had geklommen

Ook heb ik nog 2 via ferrata´s gedaan met me zusje:

La Voie de la Balme, D, Les vigneaux

Les Gorges de la Durance, TD, L'Argentière-la-Bessée

In vergelijking met de rest vond ik dit weinig bijzonder, maar voor een leuke middag is dit toch nog wel goed.

^{Op verzoek kan ik nog wel wat foto´s van de cursus en de rest posten.}

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2006 11:01 schreef Gripper het volgende:
Zo, nog een half dagje werken en dan ben ik er ook vandoor: lekker 2,5 week klimmen in de Ecrins. het weer is helaas niet echt optimaal, hoop dat het na het weekend wat beter wordt....

prettige vakantie, en ik zal met je mee hopen voor het weer

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2006 15:08 schreef Roel_spaarndam het volgende:

[..]

prettige vakantie, en ik zal met je mee hopen voor het weer

Prima verslagje, en maar al te bekende foto's
Leuk dat het verslag ongeveer identiek is aan mijn ervaringen met de dome! Het enige verschil is dat ik het ijswandje afgeklommen heb. Barre is dus niet gelukt? Doen we die gewoon samen nog een keer, ik ben er ook nog niet op geweest
Alleen dat stukje vanaf de glacier blanc hut tot aan de ecrinshut, waar jullie aan touw gingen, is echt niet nodig hoor.... Je loopt langs het randje, bijna voortdurend op het puin. maar misschien dat ik het met m´n franse slag iets nonchalanter doe dan de bekende NKBV-grundlichkeit....

En thanks!

ff. dit topic omhoog schoppen...
Zijn er nog mensen die naar BAZ gaan komend weekend?

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 14:46 schreef mirugai het volgende:
ff. dit topic omhoog schoppen...
Zijn er nog mensen die naar BAZ gaan komend weekend?

ik waz op BAZ
(vier 5+ jes en een 6a ingevuld, heerlijk gemütlich geboulderd in het zonnetje!)

Zo mijn studie begint bijna weer, dat betekent dat ik weer wat vrije tijd heb om te klimmen (don't ask ), zal ws iig donderdag en misschien vrijdag zijn! . (in Bjoeks).

Hoe was het eigenlijk in aillefroide Pieter, ik heb wel weer eens zin in een verslagje

Pols gescheurd, Handwortelbeentje gebroken, 3 maand niet klimmen.

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 12:35 schreef Roel_spaarndam het volgende:
Hoe was het eigenlijk in aillefroide Pieter, ik heb wel weer eens zin in een verslagje

Tja, dat was wel oké. Niet optimaal... Mijn klimmaatje kwam er tijdens het klimmen van onze eerste lange rotsroute (niet eens zo heel moeilijk) achter dat zijn hoogtevrees hem ernstig belemmert bij wat ie wil doen. Die hoogtevrees is een beetje raar selectief: op korte routes in klimtuintjes gaat alles prima, via ferrata's gaan prima, bergwandelen langs steile afgronden gaat prima, maar lange rotsroutes met veel lucht onder de voeten en hachelijke alpine stapjes gaan mis. Het is enkele keren voorgekomen dat we ergens onderaan een route stonden, en dat hij het niet zag zitten en we teruggegaan zijn. Dat is natuurlijk voor ons allebei niet leuk. Hij voelt zich schuldig, en ik zit me op te vreten omdat ik weet dat ie het best kan en dat we zo dat ding op kunnen hobbelen.
Er is dus voor mij (en een nog te vinden nieuw klimmaatje...) nog aardig wat te doen in de ecrins.
Met deze klimmaat zal ik dit soort vakanties niet meer doen denk ik, samen in de hal klimmen is best, maar voor spannende dingen zal ik een nieuwe partner moeten zoeken. Jammer, we zijn samen begonnen met klimmen, en ik kan het goed met hem vinden.

Veel in de ecoles gespeeld dan maar, dat was wel lekker. Het heeft 2 dagen geregend in aillefroide, toen konden we niks, verder hebben we aardig wat gebergwandeld, want je moet toch wat, en de 2e week zijn we in chamonix geweest. Daar wel 2 leuke alpine tochtjes gemaakt.

In klimtechnisch opzicht was het dus een beetje een rustige vakantie...
Enkele foto's moet ik even wat verkleinen, en dan zet ik die wel hierbij. Volgt later.

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 13:13 schreef freecell het volgende:
Pols gescheurd, Handwortelbeentje gebroken, 3 maand niet klimmen.

hatsa, da's fors! Is dat gebeurd bij het klimmen? (niet dat dat uitmaakt trouwens...). Sterkte en beterschap in ieder geval.

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 13:42 schreef mirugai het volgende:

[..]

hatsa, da's fors! Is dat gebeurd bij het klimmen? (niet dat dat uitmaakt trouwens...). Sterkte en beterschap in ieder geval.

Nou klimmen, klimmen....
Traplopen, valt dat onder klimmen?
Ik zag de trap niet en ging rechtdoor

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 13:52 schreef freecell het volgende:

[..]

Nou klimmen, klimmen....
Traplopen, valt dat onder klimmen?
Ik zag de trap niet en ging rechtdoor

Dan gebeurde het waarschijnlijk bij de afdaling. Altijd gevaarlijk he, je bent moe van de beklimming en je let dan niet meer zo goed op. Je weet het: de top is pas halverwege!!


En beterschap

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 14:20 schreef Gripper het volgende:

[..]

Dan gebeurde het waarschijnlijk bij de afdaling. Altijd gevaarlijk he, je bent moe van de beklimming en je let dan niet meer zo goed op. Je weet het: de top is pas halverwege!!


En beterschap

Dank je
Was een leuke verklaring geweest als ik naar de bovenverdieping had gemoeten
Maar het was de kelder

Hela,

Heeft er iemand hier zin en tijd om komend weekend weg te gaan? Een geplande vakantie volgende week gaat niet door door problemen in de privésfeer, en ik heb echt even wat afleiding nodig in de vorm van rotsen. Ik zat te denken aan een lang weekend, zaterdag tot dinsdag ofzo, maar alles is bespreekbaar. Ben in het bezit van alle noodzakelijke klim&kampeerzooi en een auto, maar helaas is goed weer niet te garanderen...

nee sorry,

Ik zou graag met je meegaan, maar ik zit nu alweer vol met werk school en voetbal
Maar we kunnen altijd de Barre nog een keer doen, als goedmakertje
succes nog met verder zoeken.

[ Bericht 2% gewijzigd door Roel_spaarndam op 31-08-2006 19:31:06 ]

Voor de mensen die zich echt vervelen , ik heb ff snel een site geknutseld met al mijn foto's van de vakantie.

klik

Gave foto's. Ik wil nog steeds een verslag van mn reis maken maar komt er maar niet aan toe. Foto's staan ook wel online maar verhaaltje er bij is leuker.

Meld me hier ook maar ff

Ben gister voor 't eerst in zo'n 3 maanden weer wezen klimmen. Dat was wel weer ff wennen, mijn klimmaat en ik vonden zelfs de wanden best hoog

Maar naar een paar routes was die angst weer helemaal verdwenen

Ik klim in R'dam. Dus of Steep Part of Monte Cervino. We zijn gisteren bij Monte Cervino geweest.

quote:

Op donderdag 31 augustus 2006 10:45 schreef Gripper het volgende:
Heeft er iemand hier zin en tijd om komend weekend weg te gaan?

He, ik heb altijd zin om buiten te klimmen! Probleempje is dat een paar weken terug een stomme bromfietser me van m'n motor heeft gekaramboleerd, waardoor ik nu met een gekneusde rib zit. En dan kun je echt helemaal niks, eh? Dan pas merk je hoe belangrijk lichaamsspanning is bij het klimmen. Afgelopen weekend bij BAZ, had ik er echt de pest in en ben ik gewoon door de pijnsgrens gaan boulderen. Tsja, dat heeft heeft het herstel geen goed gedaan, maar het was het wel waard. Voor wie het heeft gemist, het was erg leuk!

Hey mensen,

Ik zal net eens ff op de site van easyjet te kijken, en daar zag ik dat ze weer eens een aanbiedingen hadden. Als je nu namelijk je ticket besteld dan krijg je tot 40% korting. Zelf heb ik best wel zin om nog een weekje naar de alpen te gaan om te gaan skien of klimmen, maar alleen is ook weer zo saai. Misschien dat iemand van jullie nog een weekje vrij heeft, en zin heeft om naar de alpen te gaan. Vanaf schiphol kan je naar:

- Basel
- Geneve
- Milaan

Je zit dus vrij goed tov. De alpen. Vanaf Geneve kan je met de bus naar Chamonix voor 30 euro, of liften natuurlijk, en als je daar dan op een camping staat kan je weer gratis met het openbaar vervoer.

De actie duurt tot 5 sept. Middernacht, dus het is wel voor de snelle beslisser .
Je kan trouwens vluchten boeken tot en met 30 november.

actie

Ik hoop dat iemand er wat aan heeft.

quote:

Op maandag 4 september 2006 19:46 schreef Roel_spaarndam het volgende:
Ik hoop dat iemand er wat aan heeft.

Handig, maar ik heb even snel zitten kijken wat de kosten zijn, je gaat zo richting de 250 voor 2 man. Voor minder dan dat geld kun je zelf rijden, en nog meer meesjouwen ook.

Ik ben wel geïnteresseerd: heb nog wel wat vakantiedagen over, maar ik ben er wel zuunig mee: een lang weekend, en dan een vrijdag en een maandag vrijnemen doe ik zelf regelmatig en werkt best goed.
Ik zal eens een mailtje jouw kant op sturen Roel. Met een 3e man erbij wordt het trouwens helemaal betaalbaar....