Centraal Klimtopic #3

Ik ben niet echt een klimmer, heel af en toe vind ik het wel leuk om te klimmen en dan is dat in Bjoeks. Dit najaar ga ik nog ergens klimmen in Belgie buiten, daar heb ik wel zin in!

http://ice.climbing.nl/ is misschien nog een leuke site om bij de links te zetten in de openingspost..

Misschien hadden mensen dit nieuwsbericht (inclusief de typisch debiele frontpage reacties) al gezien. Het is in ieder geval daardoor dat Totoo en Zpottr hier terecht zijn gekomen
Nederlandse bergbeklimmer sterft na val in Alpen

Ik schrok er erg van, het is natuurlijk altijd naar om zoiets te lezen... En meteen ga je nadenken: zitten er nu bekenden van mij in die omgeving? Wie kan het zijn? Ik dacht nog heel even aan de mogelijkheid dat er iets ernstigs met Roel (ook actief hier) was. maar die zit voorzover ik weet niet in Zwitserland. Inmiddels is identiteit van de jongen bekend, zie de site van de ASAC voor meer info.

Sterkte aan de nabestaanden!!

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 17:38 schreef Gripper het volgende:
Misschien hadden mensen dit nieuwsbericht (inclusief de typisch debiele frontpage reacties) al gezien. Het is in ieder geval daardoor dat Totoo en Zpottr hier terecht zijn gekomen
Nederlandse bergbeklimmer sterft na val in Alpen

Ik schrok er erg van, het is natuurlijk altijd naar om zoiets te lezen... En meteen ga je nadenken: zitten er nu bekenden van mij in die omgeving? Wie kan het zijn? Ik dacht nog heel even aan de mogelijkheid dat er iets ernstigs met Roel (ook actief hier) was. maar die zit voorzover ik weet niet in Zwitserland. Inmiddels is identiteit van de jongen bekend, zie de site van de ASAC voor meer info.

Sterkte aan de nabestaanden!!

Pssst, ik zat er al eventjes hoor

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 17:40 schreef Tootoo het volgende:

[..]

Pssst, ik zat er al eventjes hoor

excusi mi

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 14:32 schreef Tootoo het volgende:
Daar hebben we natuurlijk kracht circuitjes uitgevonden Ik heb gisteren nog wat dakroutes geklommen (Neoliet Tilburg), ook lekker om je kracht op pijl te houden vind ik Als het goed is, worden er komend weekend wat fotos van gemaakt ook (gisteren zijn er ook fotos gemaakt maar die zijn niet helemaal super geworden vind ik zo ).

Ik lees dat je niveau 6b is; dat dak in Tilburg is behoorlijk fors, wonderdelijk dat daar lage 6'en doorheen lopen.
Kracht circuitjes? Onder de zevende graad is dat toch allemaal niet nodig. Op je techniek trainen en snel!

Hierbij het verslagje.

We namen gebruik van de 'eenvoudigste' route, de Marangu route.




Eerste dag:
Het eerste stuk naar de Mandara hut was door het regenwoud. De paden waren best goed onderhouden dus het was een rustige eerste dag.


Door het regenwoud.

Tweede dag:
In de loop van deze dag zouden we aankomen bij de Horombo hut. Deze is gelegen op een hoogte van 3.720m. 1 van onze groepsleden kreeg hier al last van hoogteziekte en moest helaas al afdalen.


Hoe hoger, des te lager de begroeiing.

Derde dag:
Deze dag gebruikten we om te acclimatiseren. We stegen naar een hoogte van 4.100m om vervolgens weer te overnachten in de Horombo hut.


Vanaf de 3.000m liepen we boven de wolken.


Ik met het doel in zicht. Dit was op de 4.100m.

Dag 4:
Naar Kibo hut. Het lopen op deze hoogte viel me nog steeds reuze mee. Het weer begon halverwege wel ineens om te slaan waardoor het een stuk kouder werd, maar met volgende extra kleding in de rugzak was het geen probleem.


Het pad door het woestijnlandschap.

Dag 5:
Deze nacht zouden we naar de top gaan. 1 van de groepsleden kreeg ineens erge last van hoogteziekte en kon dus niet meedoen met de toppoging. We gingen rond 7 uur slapen om vervolgens om 11 uur weer op te staan en ons gereed te maken. Met moeite lukte het me nog om 2 bakken thee naar binnen te werken en 1 kaakje.

Om 12 uur vertrokken we naar de top. De tocht was erg lang en erg stijl. Zo af en toe stopte we om te drinken en bij te komen. De temperatuur was gedaald tot de -15 dus we mochten niet al te lang stilstaan. Tussen de 5.500m en de 5.700m moesten we nog een stuk over grote stenen klauteren. Op die hoogte en met de kou viel dat nog flink tegen.


De top in zicht.


Ik bereikte om 7:15 de top. In 7,25 uur waren we dus 1.192m gestegen over een pad van 6 km.


De eeuwige sneeuw op de top.

Uiteindelijk hadden 6 van de 11 mensen van mijn groep de top gehaald. De Kilimanjaro wordt vaak aangeduid als een 'wandelberg' maar het was mijn nog erg tegengevallen. Vooral vanaf de 5.500m werd het erg zwaar. Het laatste stuk naar de top was om de 10 passen even bijkomen.

De beklimming is zeker de moeite waard. Je loopt elke dag door een ander landschap. Je merkt hoe je lichaam zich aanpast van de hoogte. Conditie is belangrijk om het te halen, maar nog belangrijker is je doorzettingsvermogen.

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 17:38 schreef Gripper het volgende:
Misschien hadden mensen dit nieuwsbericht (inclusief de typisch debiele frontpage reacties) al gezien. Het is in ieder geval daardoor dat Totoo en Zpottr hier terecht zijn gekomen
Nederlandse bergbeklimmer sterft na val in Alpen

Ik schrok er erg van, het is natuurlijk altijd naar om zoiets te lezen... En meteen ga je nadenken: zitten er nu bekenden van mij in die omgeving? Wie kan het zijn? Ik dacht nog heel even aan de mogelijkheid dat er iets ernstigs met Roel (ook actief hier) was. maar die zit voorzover ik weet niet in Zwitserland. Inmiddels is identiteit van de jongen bekend, zie de site van de ASAC voor meer info.

Sterkte aan de nabestaanden!!

Die reacties

Sterkte voor de nabestaanden uiteraard.

En voor dat soort verslagen doen we het nou . Alhoewel ik het nog steeds wandelen vind maar i kben dan ook geen echte alpinist

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 20:25 schreef Tha_T het volgende:

[..]

Die reacties

Sterkte voor de nabestaanden uiteraard.

Ik ken een jongen die daar bij betrokken was, zou zeer waarschijnlijk nog met hem gaan klimmen. Maar voorlopig heeft hij heel andere dingen aan zijn hoofd Je gaat zelf toch ook weer even nadenken.

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 18:10 schreef mirugai het volgende:

[..]

Ik lees dat je niveau 6b is; dat dak in Tilburg is behoorlijk fors, wonderdelijk dat daar lage 6'en doorheen lopen.
Kracht circuitjes? Onder de zevende graad is dat toch allemaal niet nodig. Op je techniek trainen en snel!

Het minimale is 6a tegen het dak en op zich prima te doen. De route loopt gedeeltelijk namelijk via de zijkant en alleen het laatste stuk is echt het dak zelf. Dus op zich prima te doen Ik zal kijken of dat een beetje duidelijk te krijgen is met wat fotos

Gisteren heb ik voor het eerst eens geklommen met mijn nieuwe touw. Nadat we het touw goed uitgesplitst hadden zodat er makkelijk gezekerd kon worden eens wezen klimmen ed, ging allemaal prima! Enige wat ik me afvroeg en afvraag is hoe het makkelijkst een abseil gemaakt kan worden? Zijn hier dus mensen die meer ervaring hebben met dubbeltouw en dat graag ook willen delen?

quote:

Op zaterdag 29 juli 2006 19:47 schreef Tootoo het volgende:
Gisteren heb ik voor het eerst eens geklommen met mijn nieuwe touw. Nadat we het touw goed uitgesplitst hadden zodat er makkelijk gezekerd kon worden eens wezen klimmen ed, ging allemaal prima! Enige wat ik me afvroeg en afvraag is hoe het makkelijkst een abseil gemaakt kan worden? Zijn hier dus mensen die meer ervaring hebben met dubbeltouw en dat graag ook willen delen?

Heb wel wat ervaring met afdalen. Alleen heb ik daar never nooit niet 2 touwen voor gebruikt. En het verhaal met 1 touw lijkt me wel gesneden koek op zich

En ook dan gebruik je idd dubbeltouw maar niet dubbeltouw in de zin van 2 touwen

quote:

Op zaterdag 29 juli 2006 19:47 schreef Tootoo het volgende:
Gisteren heb ik voor het eerst eens geklommen met mijn nieuwe touw. Nadat we het touw goed uitgesplitst hadden zodat er makkelijk gezekerd kon worden eens wezen klimmen ed, ging allemaal prima! Enige wat ik me afvroeg en afvraag is hoe het makkelijkst een abseil gemaakt kan worden? Zijn hier dus mensen die meer ervaring hebben met dubbeltouw en dat graag ook willen delen?

Je wilt echt niet dat je mooie dubbeltouw hopeloos in de knoop komt, en vooral op een neigende wand met bosjes is dat risico erg groot. Ook voor de abseil allebei de touwen dus apart uitsplitsen. Eerst de knoop leggen, de beste is gewoon een simpele sackstich. Dat lijkt eng, zo'n enkele knoop, maar hij zit altijd muurvast, en heeft als grote voordeel dat hij omhoog draait als hij over een scherpe rand gaat, en er dus niet op blijft hangen. Dit moet je maar eens een keer testen met je touw om te zien wat ik bedoel. Hou wel flink wat touw over dat uit de knoop komt: een centimeter of 20 zeker. Dan kan ie eventueel nog iets werken zonder risico op losschieten.

Onthou altijd heel goed aan welke kant van het abseiloog de knoop zit, en aan welk touw je dus later moet trekken om ze naar beneden te krijgen. Kies gewoon een van je touwen altijd als standaard trektouw (ik neem aan dat je verschillende kleuren hebt gekocht ) , dan kun je je nooit vergissen. Maak knopen in de losse uiteinden, knoop ze niet aan elkaar: dan draait alles in de soep. De touweinden moeten vrij kunnen kringelen.

Bij het uitgooien: de hele rol touw opschieten totdat je nog net een meter of wat vrij hebt om op de standplaats te kunnen manoeuvreren. Terwijl je klimmaat de knoop in het abseiloog vasthoudt gooi je eerst de ene kleur touw zo ver mogelijk van je af, en pas als ie beneden is de andere. Anders kunnen ze in de vlucht alsnog in elkaar verstrengeld raken.

Gebruik tijdens de abseil een ATC of reverso. Als er in enkeltouw een kringel zit is dat niet zo erg, maar als er in dubbeltouwen een kringel zit, gaan ze om elkaar heen kringelen en zijn ze veel moeilijker te handlen.
Bon rappel!

Na 4 weken bikkelen in de Alpen ben ik sinds gister weer terug in ons eigen landje. Ik zal jullie dus niet langer in spanning houden, en daarom maar even een verslagje doen van mijn vakantie.

Week 1:

Voor de eerste 2 weken moest in Chamonix zijn, omdat daar mijn C1 cursus werd gehouden. En ipv met de auto of de trein te gaan had ik deze keer gekozen om met het vliegtuig te gaan. Het enige probleem hierbij is de metaaldetector op schiphol. Deze is niet zo happig is op D schoenen, met als gevolg dat je 4 keer door het poortje moet lopen, en daarna pas je schoenen uit mag doen om te laten zien dat het door de stalen platen in je zolen komt.
Uiteindelijk ben ik dan toch nog in Chamonix gekomen, en was ik als eerste op de camping. Even snel een plek geregeld en me tent opgezet, en toen maar even op de rest gewacht. Achteraf bleek echter, dat ze pas om 10 uur 's avonds aan zouden komen. De dagen hierna hebben we toen maar een aantal inloopwandelingen gedaan, en zijn we een keer gaan sportklimmen. Ook zijn we nog even bij de Worldcup wedstrijden geweest, maar door het slechte weer heb ik alleen de finale van van speed-climbing gezien (wat ook al spectaculair was).

De Cursus:

Dag 1
13 Juli was het dan eindelijk zover: de C1 cursus ging beginnen. We stonden om 8 uur op om met de lift (Index) naar boven te gaan, en te gaan oefen in het lopen in basisterrein. Eenmaal boven werden we ingedeeld in groepjes van 3, en deden we verschillende oefeningen in gruis, puin, en blokkenterrein. Ook kregen we nog een lesje oriëntatie. Doordat ik al wat meer ervaring heb met de bergen en kaartlezen, ging dit me allemaal vrij gemakkelijk af. Als afsluiter van de dag gingen we nog oefenen met het lopen en remmen in sneeuw. Ook dit had ik wel al vaker gedaan, maar toch heb ik er weer een hoop van geleerd, en dan met namen het remmen.

Dag 2
Deze dag stond in het teken van een tocht naar de Mt. Buet (3086 m.) Om 6 uur stonden we op, en om 8 uur stonden we eindelijk aan het begin van het pad. Het was voornamelijk pad, en enkele sneeuwvelden waar we overheen gingen, en na enkele correcties van ons "veel te hoge tempo" kwamen we aan op col van de Buet, waar we pauze hadden. Plotseling bleek dat een van me mede cursisten toch wel een beetje ziekjes aan het worden was, en deze ging dan ook samen met een instructeur naar beneden. Wij zouden uiteindelijk ook niet verder naar boven gaan, aangezien het al wat later op de dag was, en het weer er niet beter op wedt.

Dag 3
Vandaag zouden we weer met de lift naar boven gaan om onze rotsklimtechnieken eens onder de loep te nemen. We zouden daarna dan alleen niet meer naar beneden gaan, maar een bivak maken, zodat we de volgende dag een graat konden doen.


_{1: plaats van de oefeningen}
^{2: bivakplaats}

Toen iedereen met volle rugzak boven was werden we weer in 3 groepjes verdeeld en gingen we:
- Klimmen op D-Schoenen
- Abseilen
- Nuts en friends leggen / mephaken slaan etc.

Hierna hebben we een lekkere bak soep gegeten, het bivakmuurtje nog maar wat hoger gemaakt, en toen toch maar vroeg naar bed voor de volgende dag.

Dag 4
Om 6 uur ging het wekkertje weer, en tot mijn verbazing had ik heerlijk geslapen. Op mijn horloge stond dat het 5 graden geweest was, met mijn slaapzak ben ik dus wel tevreden. Snel aten we wat en daarna gingen we op pad. Een sneeuwveld van een paar honderd meter moesten we over, en daarna een stuk door een puin. Ook kwamen we nog een onverwachts steil sneeuwveld tegen, wat de instructeurs toch maar liever uitgezekerd zagen worden. Maar na dit alles achter de rug te hebben konden we eindelijk beginnen aan de overschreiding van de Aiguille des Crochues,volgens het gidsje een PD II / III route met een pasje IV aan het begin.



Zelf vond ik het een hele mooie graad, vooral omdat het aan beide kanten steil naar beneden loopt. Het grootste deel hebben we met een lopende zekering gelopen, en af en toe zelf stukken touwtransport. Alleen de echt moeilijke passages werden door de instructeur voorgeklommen en uitgezekerd. Al met al een hele ervaring zo'n graad . Op de terugweg hebben we met een aantal mensen nog ff een duik genomen in een meertje, en daarna zijn we weer snel naar de camping terug gegaan.

Dag 5
Op dag 5 mochten we weer eens een keer uitslapen, en wel tot 8 uur . Daarna zijn we naar Mer de Glace gegaan om te oefenen met stijgijzers lopen, en een beetje " ïjsklimmen". Voor de rest vond ik het een weinig interessante dag, het enige leuke waren de ruim 100 m. ladders die je op en af moet om bij de gletscher te kunnen komen.

Dag 6
Nadat we 's ochtends nog wat boodschappen hadden gedaan, vertrokken we voor 4 dagen naar boven, met overnachtingen in de hut. De eerste hut die op het programma stond was de Albert I hut aan de Glacier du Tour. Het eerste stuk van de tocht deden we met de kabelbaan, en daarna liepen we heel rustig naar de hut. Omdat het al vrij laat was zijn we nog even snel als touwgroep de gletscher op gegaan, om ook dit alvast behandeld te hebben voor de dag van morgen. Toen we terug kwamen bij de hut stond het eten al klaar, en konden we meteen aanschuiven. Gelukkig hadden we maar 3 vreemde mensen in onze "kamer" liggen 's avonds zodat we lekker konden , want geen van allen heeft gesnurkt.

Dag 7
4 uur was het, toen we aan het ontbijt van oude stukjes brood en een karige hoeveelheid jam zaten. Maar gelukkig deed de gedachte aan de Aiguille du Tour beklimmen me goed. Vlak voordat we vertrokken richting gletscher, kwam er nog iemand tot de ontdekking dat z'n stijgijzers er niet waren, maar na een lange zoektocht bleek dat ze toch gewoon in ze tas zaten .



Vanaf de Albert I hut (2702 m.) liepen we in 2.5 uur naar Col sub. du Tour (3289 m.), waar we even een pauze namen, en genoten van het uitzicht op het Trient gletscher plateau. Vervolgens gingen we linksaf naar de voet van de Aig. du Tour. Eenmaal daar aangekomen lieten we de rugzakken beneden, en deden we de stijgijzers uit aangezien de sneeuw al vrij zacht was geworden.



Bij de klim naar de top, hadden we in het begin veel last van steenslag, waardoor we toch de graat maar op hebben gezocht. Alles deden we met een lopende zekering, en het ging al aardig soepel, vond ik. 5 Uur na vertrek uit de hut stonden we met ze allen op de top. De afdaling ging ook goed, totdat we bij een stuk uitkwamen.waar een verradelijk glad stukje ijs onder de sneeuw zat. Om het de andere touwgroepen van de cursus wat makkelijker te maken moest ik toen treedjes gaan hakken, maar terwijl ik hiermee bezig was gleed ik zelf weg, maar de andere handen me zo weer te pakken.
Nadat iedereen weer veilig van de top was, liepen we over het Trient plateau door naar de Cabane d´Orny 2811 m. , daar hadden we de rest van de middag rust, en na zeer lekker en vooral veel eten ging ik weer vroeg naar bed.

Dag 8
Vandaag stonden er remoefeniningen en takels op het programma. Maar eerst genoten we nog van het heerlijke ontbijt in de d'Orny hut . Uiteindelijk stonden we om 9 uur weer op de gletscher, en gingen we op weg naar een groot windgat om takels te oefenen.


_{1: Plaats van de oefeningen}
^{2: Zonsopkomst}

Onderweg oefende we ook nog wat met ijsschroeven plaatsen. eenmaal bij het windgat moesten we eerst oefenen in het grafen van een Toterman. Ook maakten we een toterman van een handschoen, en zelfs hier kan je met 3 man aan hangen, wat ik hiervoor nooit gedacht had. Tijdens het maken van de Seilrolle werden er de nodige sneeuwballen naar het slachtoffer gegooid, en dit resulteerde later in een masaal sneeuwballengevecht. Iedereen was toen zo nat, dat er maar besloten werdt om naar de Cabane du Trient (3170 m.) te gaan

Dag 9

De laatste dag stond in het teken van de afdaling naar het dal. Eerst stonden we nog een laatste keer vroeg op om van de zonsopkomst te kunnen genieten, hierna pakten we snel al onze spullen en vertrokken we weer naar het dal. Wel pakten we nog een laatste topje mee, de Tete Blache van 3429 m. hoog.



Deze beklommen we via een steil sneeuw/ijs wandje wat op de graat uit kwam. Ook dit was weer een mooi stukje klimmen en het was ook nog steeds niet al te moeilijk, PD met een paar pasjes III . Op de top hebben we nog even gelunched, en daarna zijn we via de Albert I hut weer helemaal afgedaald naar het dal.




Eindoordeel
Uiteindelijk heb ik de cursus met heel veel plezier doorlopen , en ben ik echt blij dat ik um gevolgd heb. Mede door het perfecte weer dat we de hele week gehad hebben, en de perfecte groep waar ik in zat hebben ervoor gezorgt dat ik het echt heel leuk vond. Ook beheers ik alle technieken goed, alleen mijn glijder in de sneeuw was het enige minpunt. Ik heb dan ook een positieve beoordeling gehad , en ga volgend jaar ook zeker door met C2 rots.

Dit was het ff voor vandaag, ik heb wel weer genoeg geknutseld en getypt. De rest van de spannende verhalen komt nog wel.


[ Bericht 0% gewijzigd door Roel_spaarndam op 07-08-2006 00:01:02 ]

Leuk verslag. Is de cursus ook goed te doen voor iemand zonder enige klimervaring?

quote:

Op maandag 7 augustus 2006 08:59 schreef avw1982 het volgende:
Leuk verslag. Is de cursus ook goed te doen voor iemand zonder enige klimervaring?

Aangezien ik de cursus bij de NSAC gedaan heb, moet je wel al enige klimervaring hebben. Ook moet je lid zijn van een SAC (Studenten Alpen Club) om deel te mogen nemen. Als je dus studeerd is het zeer de moeite waard om van een Sac lid te worden. Je leert er alvast de basisdingen, en cursussen zijn veel goedkoper (en beter) dan bij de NKBV.

^{ik denk dat ik maar in de promo commissie ga}

quote:

Op maandag 7 augustus 2006 10:41 schreef Roel_spaarndam het volgende:

[..]

Aangezien ik de cursus bij de NSAC gedaan heb, moet je wel al enige klimervaring hebben. Ook moet je lid zijn van een SAC (Studenten Alpen Club) om deel te mogen nemen. Als je dus studeerd is het zeer de moeite waard om van een Sac lid te worden. Je leert er alvast de basisdingen, en cursussen zijn veel goedkoper (en beter) dan bij de NKBV.

^{ik denk dat ik maar in de promo commissie ga}

Ik ben helaas geen student en heeft nog geen enkele klimervaring dus dat gaat hem niet worden.

Echt tof verslag Roel! Leuke topo's en plaatjes erbij. Mis alleen plaatjes van jullie groep of jezelf.

Foto's van mijn lang weekend naar de Bluemlisalp zijn te zien op: http://nijsac.climbing.nl/fotos/show_series_html?sid=130

Doordat we veel vertraging op hadden gelopen door de enorm losse stenen (echt een verschrikking zie ook: http://www.nkbv.nl/weblog/xray/?thread=876 al gaat dat over een andere klim) en de zenuwslopendheid van het beklimmen ervan hebben we besloten tot een bivak. We zagen het niet meer zitten om na al die waanzin nog 50 graden ijs af te gaan klimmen, een spletenzone te navigeren en door nog meer losse meuk te moeten klimmen.

Het probleem met me foto's is dat ze nog terug gehaald moeten worden, als dat nog mogelijk is. Ik had ze namelijk allemaal op me laptop staan, maar toen is me harde schijf gecrasht door de hitte . Als ik ze weer terug heb dan zal ik ook me eigen foto's wel posten, maar tot die tijd doe ik het nog maar met foto's van inet

Foto's kwijt is helemaal sneu. Als ik mijn vakantiefoto's kwijt was geraakt, dan had ik gillend gek geworden.

quote:

Op maandag 7 augustus 2006 19:02 schreef avw1982 het volgende:
Foto's kwijt is helemaal sneu. Als ik mijn vakantiefoto's kwijt was geraakt, dan had ik gillend gek geworden.

hehe, ik klim inmiddels alweer een paar jaartjes, maar heb praktisch geen enkele fatsoenlijke klimfoto van mezelf. De meest fatsoenlijke staat volgens mij in de Bleau gids van Bart.
Tijdens het klimmen heb ik nooit zin om tijd uit te trekken. Ik sleep wel altijd m'n kamera mee, maar is dus meestal totaal overbodig.

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 14:10 schreef mirugai het volgende:

[..]

hehe, ik klim inmiddels alweer een paar jaartjes, maar heb praktisch geen enkele fatsoenlijke klimfoto van mezelf. De meest fatsoenlijke staat volgens mij in de Bleau gids van Bart.
Tijdens het klimmen heb ik nooit zin om tijd uit te trekken. Ik sleep wel altijd m'n kamera mee, maar is dus meestal totaal overbodig.

Al had ik geen foto's kunnen maken op Uhuru-peak had ik iig flink lopen balen. Toestel constant op mn lichaam gedragen tegen de kou. Snel foto's maken en weer weg.

Fijn verslag Roel!

http://www.ad.nl/binnenland/article531553.ece

Dat is dan toch wel even schrikken. 3 weken terug liep ik er nog.

quote:

Op donderdag 10 augustus 2006 12:04 schreef avw1982 het volgende:
http://www.ad.nl/binnenland/article531553.ece
Dat is dan toch wel even schrikken. 3 weken terug liep ik er nog.

Dat zal inderdaad schrikken zijn ja. En nog een fout in het artikel ook: 400 meter is wel erg laag voor hoogteziekte, moet 4000 zijn. Dat is nog steeds een geringe hoogte voor zo'n ernstig resultaat....

Sneu ook weer dat de familie meteen de organisatie verantwoordelijk stelt. Iedereen is verantwoordelijk voor z'n eigen daden, en dat je meegaat met een organisatie betekent nog niet dat je je niet hoeft voor te bereiden op, en in te lezen in het fenomeen hoogteziekte. Ze had zelf moeten weten dat als je ernstige klachten hebt (waar pijn op de borst er absoluut een van is) dit alleen maar overgaat door lager te gaan slapen, en vooral niet persé hoog willen blijven. Dan doe je er maar 2 dagen langer over.

Jammer hoe wij laagland tirolers, en in het bijzonder die familie altijd denken dat we door een bedrag X neer te leggen alles mogen verwachten, inclusief topgarantie en lekker weer...