Het grote kleine babietjes topic deel 79

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 15:15 schreef Magneet het volgende:
chamodent is het toch

ja die....

pffffffffffffff wat zijn zieke kindjes vermoeiend zeg.. Echt niets is goed. Zitten niet, spelen niet, liggen niet, knuffelen niet..
Het gaat met vlagen.. Nu ligt ze lekker te spelen in de box, maar 1 minuut geleden was het piepen, jengelen en mekkeren.
Ze heeft een half potje fruit op en bijna 100 cc vocht net (diksap met 1 schepje voeding) en ze lag net te bijten op een koekje...

Hoop dat ze snel weer beter is... Ik vind haar rode billetjes zoooo zielig. Die zijn echt knalrood. Elke keer gaat er een dikke laag sudo of babybillencreme op.

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 16:07 schreef Vicky het volgende:
pffffffffffffff wat zijn zieke kindjes vermoeiend zeg.. Echt niets is goed. Zitten niet, spelen niet, liggen niet, knuffelen niet..
Het gaat met vlagen.. Nu ligt ze lekker te spelen in de box, maar 1 minuut geleden was het piepen, jengelen en mekkeren.
Ze heeft een half potje fruit op en bijna 100 cc vocht net (diksap met 1 schepje voeding) en ze lag net te bijten op een koekje...

Hoop dat ze snel weer beter is... Ik vind haar rode billetjes zoooo zielig. Die zijn echt knalrood. Elke keer gaat er een dikke laag sudo of babybillencreme op.

pas op met warm weer, Merlijn krijgt juist meer uitslag van babybillencreme met warm weer. Met normaal weer is het geen probleem.

babybillencreme of sodu is hier ook niks met dit weer!

Wat wel helpt is lekker in blootje laten lopen, billen afkoelen in koel badje
Daarna lekker flink trekzalf erop en afpoeieren met maizena zodat de trekzalf lekker kan intrekken
Lekkere losse luier erom

(overigens is Maizena wel de beste tip ooit betreft rode billetjes!!)

Blote billen werkt hier ook altijd het beste, maar als dat even niet kan dan toch echt een dikke laag sudo...en dat werkt toch ook wel hier.

Merlijn vindt het overigens heerlijk om met mij voor de ventilator te staan

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 16:31 schreef Magneet het volgende:
Merlijn vindt het overigens heerlijk om met mij voor de ventilator te staan

Gijs.. ik zie jullie allebei al met de blote billen voor de ventilator staan

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 16:37 schreef Atuniel het volgende:

[..]

Gijs.. ik zie jullie allebei al met de blote billen voor de ventilator staan

Hoeft niet met blote billen, grote ogen zijn genoeg

Het hele krampjes-gebeuren (heb ik vaker gelezen) schijnt nogal overdreven te worden vaak, het is vaak in het begin (zoals Owlet zei geloof ik) gewoon 'mama-honger'... echte pijn gaat niet ineens over van troosten/wiegen.
Wel vervelend dat hij dat ineens thuis ging doen (én 's nachts, waar alle baby's erg goed in zijn in het begin....) heel veel sterkte ermee! Ik kan alleen maar zeggen...probeer je rust overdag te pakken, dat scheelt een hoop 's nachts.

Oh ja... ik ben vandaag naar de dokter geweest met Noa en Emma (allebei ziek) en Emma blijkt een oorontsteking te hebben. Eindelijk een verklaring voor het wakkerworden 's nachts, het plotselinge krijsen en dan de ontroostbaarheid. Erg zielig om te weten dat ze dit al veel langer moet hebben gehad... Voortaan ga ik sneller naar de dokter! Ze heeft nu een kuurtje gekregen ervoor gelukkig.

Randa, kan Merlijn ook niet last hebben van z'n oortjes of iets anders? Misschien een idee om even naar de huisarts te gaan? Het is vaak niet normaal als ze zo ontroostbaar zijn.

We gaan het een en ander proberen, maar wel met kleine aanpassingen tegelijk.
Ik lees wel bij sommigen dat ze de kleine op de kamer hebben staan of zoals ik begrijp in bed hebben liggen. Wij hebben juist begrepen dat je een kind nooit bij je in bed mag nemen 's nachts, omdat het gewoon levensgevaarlijk voor ze is. Ze kunnen onder de dekens, of zelfs onder papa of mama terecht komen. Hoe gaan jullie daarmee om?

Een buurvrouw kwam nog aanzetten met omkeren van dag/nachtritme. Kun je daar nog iets mee?

En op de kamer? Scheelt aanwezigheid echt zoveel, of is dat ook een beetje zodat paps en mams de kleine eerder horen, en niet bang hoeven zijn dat er iets is zonder dat ze het horen?? Helaas is onze slaapkamer veel te klein voor een wiegje erbij.

Je hebt speciale bedjes die je in je eigen bed kunt leggen zodat je kindje toch veilig bij je in bed kan slapen. Wij hebben Emma de eerste week op het verschoningskussen met een eigen dekentje tussen ons in gehad. Door het kussen konden wij niet op haar rollen en het bekbed kon niet over haar heen. Aanwezigheid scheelt echt heel veel! Kindje bij jullie op de kamer of in bed is ook voor het voeden makkelijker, mamakan hem dan aanleggen zonder helemaal uit bed te moeten. Toen Emma eenmaal op haar eigen kamer slipe hadden wij de verdeling dat Mike haar uit bed haalde en aan mij gaf, ik voedde en hij slipe weer door, na de voeding legde ik haar weer in bed.

Borstvoeding mag je vrouw trouwens onbeperkt geven hè! Waar ze wel op zou kunnen letten is per drie uur een borst geven zodat de kleine niet teveel voormelk binnen krijgt. Van verkeerd aanleggen en drinken kunnen ze trouwens ook krampjes krijgen, dit schijnt vaker de oorzaak te zijn dan de voeding van mama.. Meer over krampjes en bv vind je op borstvoeding.com

In bed doen we hier ook niet, behalve voor de nachtvoeding of als we wakker zijn (al is het wel eens voor gekomen dat ik bij het voeden in slaap viel en me dan later doodschrok omdat ik het eng vind ivm de gevaren die je al noemde). Finn slaapt wel bij ons op de kamer. Volgens de kraamhulp is het beter en ik vind het ook wel makkelijk.

Coelho, ik heb het hier al eens eerder gezegd, maar voor jou nog een keer . Te vroeg geboren kinderen zijn erg gewend aan geluid, op de couveuse afdeling is immers dag en nacht een hoop te doen. Wat nog wel eens kan helpen is wat geluid maken dus. Denk aan wasmachine/droger of een cd speler op repeat, met een babymuziekje.

En verder, pasgeboren kindertjes hebben gewoon heel veel behoefte aan lichamelijk kontakt. Ik meen te lezen dat je vrouw BV geeft, zeker met prematuurtjes moet je gewoon veel aanleggen, ze kunnen nog niet zoveel per keer drinken, en komen dus vaker. Gewoon het ritme van je kind volgen, hoe vermoeiend het ook is, na een aantal weken heb je daar echt profijt van, geloof me.

Oh ja, en de ervaring leert dat slaapgebrek went .

ik heb geregeld Maxim bij me genomen snachts, ik zorgde er dan wel voor dat hij niet onder het dekbed kon, ik legde hem dan thv mijn hoofd zodat hij er niet onder kon zakken, en ik het dekbed niet over zn hoofd kon trekken als ik sliep of zo.hij kreeg dan zn eigen dekentje of een badcape om hem warm te houden. en ik heb gemerkt dat ik bij elk zuchtje wat hij deed werd ik al wakker om te checken. en nu bij Romijn idem dito.

en de kleine gewoon bij je op de kamer kan fijn zijn voor beide partijen, indd omdat je eerder hoort of er wat is, en de kleine ook geluiden hoort wat vertrouwd is.


vandaag cb geweest met Romijn, meneer is 58 cm en 5600 gram. gewoon ff 6 cm gegroeid en 980 gram en dat in 20 dagen (9 juni was hij terug op geboortegewicht)

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 20:02 schreef Coelho het volgende:
We gaan het een en ander proberen, maar wel met kleine aanpassingen tegelijk.
Ik lees wel bij sommigen dat ze de kleine op de kamer hebben staan of zoals ik begrijp in bed hebben liggen. Wij hebben juist begrepen dat je een kind nooit bij je in bed mag nemen 's nachts, omdat het gewoon levensgevaarlijk voor ze is. Ze kunnen onder de dekens, of zelfs onder papa of mama terecht komen. Hoe gaan jullie daarmee om?

Tsja, de meningen zijn verdeeld en je moet vooral doen wat voor jezelf prettig voelt.
De onderzoeken die gedaan zijn om aan te tonen dat het niet veilig is om samen te slapen vergeten vaak dat je ook wel moet zorgen dat je veilig slaapt.
Dus een ruim bed zonder dikke dekbedden of kussen waar het kindje tussen/onder kan raken. Niet samen slapen wanneer er sprake is van alcoholgebruik of medicijngebruik of extreme vermoeidheid. Alleen samen slapen met je eigen kind, niet een oppas o.i.d. met je kind laten slapen, etc.
Er zijn hulpmiddelen om het nog veiliger te maken, bijvoorbeeld een aankleedkussen waar het plastic hoesje afgehaald is, tússen de hoofdkussen van de ouders. Zo kan het kindje met een eigen setje lakentjes en dekentjes slapen en is de kans van oprollen nihil.
Of een snugglenest (google en je zult talloze plaatjes vinden). Zelfde idee als een aankleedkussen, alleen met een prijskaartje
Als er op deze manier mee wordt omgegaan is het niet onveiliger dan slapen in een eigen ledikantje. Als ouder ontwikkel je een soort extra instinct waarbij je automatisch oplet waar je kind ligt.
Het best ewat je kan doen is denk ik eens googlen op de termen co-sleeping en family bed. Er is zat over te vinden maar het blijft een heel persoonlijk iets.

quote:

Een buurvrouw kwam nog aanzetten met omkeren van dag/nachtritme. Kun je daar nog iets mee?

Maar over wat voor ritme praten we dan? Een baby van deze leeftijd heeft vaak nog een practisch identiek dag- en nachtritme. Ze hebben vaak gewoon nog om de ongeveer drie uur voeding nodig, zowel overdag als 'savonds. Daar is weinig aan om te draaien.
Persoonlijk ben ik een voorstander van een duidelijk verschil tussen dag en nachtritme in die zin, dat er een vast avondritueel moet zijn. Dus hoe klein ze ook zijn, al duidelijk een vast patroon bij het naar bed brengen, ook in de nachtelijke uren. Maar bij omdraaien kan ik me weinig voorstellen eigenlijk...

quote:

En op de kamer? Scheelt aanwezigheid echt zoveel, of is dat ook een beetje zodat paps en mams de kleine eerder horen, en niet bang hoeven zijn dat er iets is zonder dat ze het horen?? Helaas is onze slaapkamer veel te klein voor een wiegje erbij.

Ja, dat scheelt zo veel. Je kindje is gewend om 24/7 een hartslag te horen en zijn moeder te voelen. Een kindje kan simpelweg onrustig worden omdat het de ouder mist en kan rustiger worden van de wetenschap dat het getroost wordt zodra het nodig is. Het hoeft niet meer compleet wakker te worden om de geruststellende ademhaling van de ouders te horen en bij een wiegje naast het bed (een mandwieg neemt niet zo veel plek is, net als een wiegje aan het plafond boven het voeteneind) is vaak een aanraking van moeder of vader al voldoende om geruststelling te bieden.

Natuurlijk, het hoeft allemaal niet. En generaties babies zijn groot geworden in een eigen slaapkamer. Vaanf het begin.

Maar als je aan mij vraagt wat te doen dan is mijn advies altijd: zo veel mogelijk bij je nemen, zo veel mogelijk bij je in de buurt laten en zo veel mogelijk accepteren dat babies nou eenmaal wakker zijn en soms (veel) huilen. Dat er soms gewoon niets te regelen of voorspellen is en dat het soms makkelijk is om alles los te laten en te roeien met de riemen die er zijn.

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 20:25 schreef Leah het volgende:
Coelho, ik heb het hier al eens eerder gezegd, maar voor jou nog een keer . Te vroeg geboren kinderen zijn erg gewend aan geluid, op de couveuse afdeling is immers dag en nacht een hoop te doen. Wat nog wel eens kan helpen is wat geluid maken dus. Denk aan wasmachine/droger of een cd speler op repeat, met een babymuziekje.

Dat gaan we zeker ook proberen. Klinkt erg logisch trouwens.

quote:

En verder, pasgeboren kindertjes hebben gewoon heel veel behoefte aan lichamelijk kontakt. Ik meen te lezen dat je vrouw BV geeft, zeker met prematuurtjes moet je gewoon veel aanleggen, ze kunnen nog niet zoveel per keer drinken, en komen dus vaker. Gewoon het ritme van je kind volgen, hoe vermoeiend het ook is, na een aantal weken heb je daar echt profijt van, geloof me.

Dat niet zoveel per keer valt wel mee. Meneer dronk vorige week uit het ziekenhuis 7x75cc. Het was dan ook niet zo'n kleintje. Ondanks zijn 34 weken bijna 3100 gram en 51cm.

We zien het wel hoe komende nacht gaat. Eventueel morgen overdag wat vaker wakker houden zodat hij 's nachts meer moe is.

Maar in het ziekenhuis kreeg ie het ws uit de fles/sonde, denk ik? Het kost ze veel meer kracht om het "live" uit de borst te halen. Hou je niet teveel vast aan die 7 keer, ik heb mijn prematuurtjes vaker twaalf keer per dag aan de borst gehad als minder .

Geef je gewoon een beetje over, dat het gaat zoals het gaat, en als ie een half uur na de voeding toch honger lijkt te hebben, gewoon weer aanleggen. Uiteindelijk kost je dit minder tijd en moeite als rondtobben met een huilend kind.

Je kindje op de kamer scheelt ook erg voor je eigen nachtrust. Het enige wat je dan hoeft te doen met bv geven is je zoontje eruit halen en aanleggen. Je hebt er geen groot licht voor nodig (in het begin deed ik nog een zacht lampje aan, nu gebruik ik zo'n baby-nachtlampje), je hoeft niet heel erg je bed uit, je hoeft niet naar een andere kamer te lopen. Dat zijn allemaal dingen waar je wakkerder van wordt. Allemaal tijdsbesparing ook nog, dat scheelt ook weer voor jou!

Door de nachtvoedingen kunnen je vrouw en je zoon ook nog optimaal gebruik maken van het hormoon dat vrij komt waardoor ze loom worden. Je vrouw kan dan weer eerder inslapen, je zoontje ook en jij dus ook. Dat plus het feit dat je niet ver hoeft om je zoontje erin en eruit te halen en het gevoel van veiligheid pleit echt wel voor een wiegje bij je op de kamer

Zo'n ukkie wakker houden overdag heeft nog niet zoveel zin, denk ik. Hij heeft nog geen weet van dag en nacht en wil gewoon eten ongeacht het tijdstip

Wel sterkte, want ik weet nog hoe vermoeiend die begintijd was!

Ik zie net dat ie ook vrij groot is (baas boven baas onze was 3500 gr. 54 cm, met 35 weken). Grote prematuren hebben wat vaker last van een dalende bloedsuikerspiegel (dus honger!).

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 21:25 schreef Coelho het volgende:

We zien het wel hoe komende nacht gaat. Eventueel morgen overdag wat vaker wakker houden zodat hij 's nachts meer moe is.

Dat is echt een slecht idee, dan raakt hij oververmoeid en drinkt niet goed. En dan heb je echt de poppen aan het dansen. Je zoontje is pas net op de wereld en volgt zijn eigen ritme van slaap, honger en aandacht. Het is echt het makkelijkste om in zijn ritme mee te gaan voorlopig, er komt vanzelf meer structuur in waardoor je wat kunt gaan schuiven met de tijden. Het is nu even doorbijten in de nacht, met de tijd wordt het echt beter hoor!

Ik sluit me aan bij bovenstaande reacties, wakker houden overdag is echt een slecht idee.
Waar komt die drang vandaan om hem door te laten slapen, hij is nog zó jong!
Er zijn genoeg kinderen die er maanden over doen om snachts door te slapen en dat is ook volkomen normaal, waarom moet zo'n hummeltje wat eigenlijk nog niet eens boven zijn uitgerekende datum is (of lees ik iets verkeerd?) nou persé doorslapen?

Ik ben steeds meer dankbaarder en dankbaarder,
Ik denk dat wij onwijs in onze handjes mochten/mogen klappen dat Arwen echt alleen de eerste week zich snachts 1 maal melde en na anderhalvbe week al van 12 tot 7 doorsliep
Tips kan ik niet geven maar wel veel sterkte er mee, lijkt me best pittig maar denk dat de genoemde tips van de dames hier veel kunnen helpen

Mijn ervaring is, dat als je gewoon met je kind in z'n ritme meegaat (en je daar dus ook op instelt) je er het minste last van hebt. Gewoon 'go with the flow'. Niet tellen hoe vaak je die nacht eruit bent geweest, niet op de wekker kijken en rekenen 'o ik kan nog maar x uur slapen'.
Wekker omdraaien en je ritme door je kind laten bepalen werkt het beste Probeer wel idd een vast avondritueel en na een bepaalde tijd de omgeving 'donker' te houden; Niet meer de gordijnen opendoen, geen fel licht aan en het niet 'gezellig' maken. Zo krijgen ze volgens mij het snelst door dat het dan nacht is en ze moeten slapen.

Saskia sliep pas door op 9 maanden.
Succes verse papa .

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 23:13 schreef owlet het volgende:
Waar komt die drang vandaan om hem door te laten slapen, hij is nog zó jong!

Hij hoeft zeker niet door te slapen. Het originele "probleem" zit hem bij hysterische huilbuien in de nacht van pak 'm beet 11 tot 5. Als hij tekenen van krampjes geeft en tegelijkertijd aan het zoeken is met z'n mond, dan weet je niet of het honger of juist pijn is. Zuigreflex helpt ook bij pijn. En het laatste wat je wilt is overvoeden, wat tot spugen en nog meer krampen lijdt.

Moeder heeft eigenlijk nog geen moment echt kraambed gehad, werd na 2 dagen uit het ziekenhuis gezet (terwijl je verzekeringstechnisch recht hebt op 10 dagen bij BV van prematuren!!!) en is daarna elke dag 2x mee op en neer geweest. Nu hij thuis is heeft ze het gevoel niks anders meer te doen dan voeden, bijkolven (vanwege rode borsten), zelf eten en slapen. Een huilend kind waar je als ouder ook nog eens door lijdt als je het ziet is dan zo ongeveer de druppel die de emmer nokkievol maakt. Ik als bezorgde vader/echtgenoot probeer hier info te krijgen om te zorgen dat die emmer leger kan worden, of in ieder geval niet nog een druppel meer gaat krijgen waardoor hij overstroomt.

Deze week gaat het nog omdat we dag en nacht met z'n tweeen zijn, maar zoals gezegd, volgende week staat ze er halve dagen alleen voor omdat ik weer moet gaan werken. Ouders en zussen willen wel af en toe binnenlopen, maar geven (uiteraard) niet zoveel steun als wanneer ik nog langer thuis zou kunnen zijn. Maar da's niet mogelijk.

Nogmaals, dank voor adviezen, ze zijn bij ons mannetje helaas vergeten de gebruiksaanwijzing mee te leveren

_{Op dit moment is het na een avondbadje en een late fles (om eens te zien hoeveel hij nou krijgt net voor de nacht en om moeder wat meer slaap te gunnen - meneer dronk 85cc!) nog rustig. Keep you in touch}

Ik begrijp dat jij nog een poosje halve dagen kunt werken? Da's in ieder geval al heel lekker .
Sterkte, focus je niet teveel op de hoeveelheden voeding (ratio en babies gaan niet samen, helaas ) en die gebruiksaanwijzing... dat ze die nou in deze verlichte tijden niet aan de placenta hebben kunnen plakken, dat snap ik ook niet .

Mij werd altijd verteld dat prematuurtjes érg veel huilen tot de uitgerekende datum, dat het dan minder zou worden, omdat ze dan pas "af" zijn....

Dat heb ik ook weleens gehoord. Die van mij deden dat juist weer helemaal niet, die sliepen alleen maar ;'). Tenminste, zo heb ik dat ervaren, ik merk steeds meer dat je ook wel heel snel dingen vergeet .
_{En ik heb een er een bloedhekel aan dat ik steeds moet inloggen om mijn typo's te verbeteren}

die van mij ook niet, die begonnen pas als ze op het formaat "af" waren

Ik heb Cas pas na 3 weken voor het eerst horen huilen

Hier was het vannacht helemaal mis. Amber wilde vanaf gister 16.00 uur echt niet meer drinken. Geen ORS, geen melk, geen diksap, niets. Hebben haar op bedje gelegd, wat ze wil alleen maar slapen. Op een gegeven moment werd ze helemaal hysterisch wakker. Weer geprobeerd flesje te geven, maar weer wilde ze niets. Ze was ook zo slap als een vaatdoek. Toen begon ze ook nog een te spugen. Toch maar weer in bedje gelegd en rond 2.00 uur werd ze weer hysterisch wakker. Weer geprobeerd vocht te geven, maar weer niets, en weer spugen. Michel was het zat en we zijn naar de EHBO van het JKZ (Juliana Kinderzh) gereden. Amber is nagekeken en was nog niet uitgedroogd, maar dat ze er tegen aan zat was een feit. KA wilde graag een urinekweekje om een blaasontsteking uit te sluiten. Aangezien Amber natuurlijk bijna geen vocht binnen had gekregen was er een kleine kans dat ze met een plakzakje wat urine op konden vangen. Er is toen een kathetertje ingebracht, en er zat gewoon bijna niets in haar blaas. Zijn met een spuitje bezig geweest om haar vocht te geven maar dat ging met heel veel pijn en moeite en een hoop vechten. Uiteindelijk zat er toch wat urine in het zakje, maar ws. was het te weinig om te testen. We mochten wel weer naar huis maar moeten haar elk uur minimaal 30 cc vocht (ze moet min. 700cc vocht over 24 uur krijgen, maar bij 500 was de KA ook al tevreden) geven via het spuitje. Morgen moeten we weer terug naar de KA.

Michel had vanmorgen al wel 160 cc vocht aan haar gegeven, maar dat spuugde ze later grotendeels weer uit. Ze lag daarstraks op de bank, op een kussen heel zieligjes te liggen. Ze kan gewoon bijna haar hoofdje niet omhoog houden. Nu is ze weer even vrolijk en is ze lekker aan het banjeren. Nu maar hopen dat ze genoeg vocht binnen gaat krijgen.

We waren vanmorgen pas om 6.00 uur thuis. Zijn nu een beetje heel erg moe. Mich is mijn schoonmoeder halen om vandaag even bij te springen zodat wij af en toe even kunnen gaan liggen.

Wel 1,5 positiefs. Amber trok zich gister ineens helemaal zelf op tot stand! Ze zat bij de box en ineens stond ze... En ze kan al heel goed klauteren. Ze zit steeds op het 1e treetje van het trapje naar de keuken toe... daar ben ik wel wat minder blij mee, dus nu barricaderen we het trapje steeds.

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 23:22 schreef Swetsenegger het volgende:
Saskia sliep pas door op 9 maanden.
Succes verse papa .

Jasmijn na 2 weken al

Jasmijn heeft de laatste tijd wat tegen pap sochtends... waar ze eerder hongerig uit bed kwam.. vind ze het nu wel prima allemaal.
Wil de fles niet... en een uur later drinkt ze hem wel rustig op

Jeetje Ambertje, wordt maar snel beter meiske!

Sara sliep na anderhalve maand door, maar dat was vooral omdat ze overdag helemaal niet sliep (ook niet fijn dus).
Kindjes hebben even nodig om ritme te krijgen, de een sneller dan de ander.

Ach zeg, helemaal naar het ziekenhuis met arme Ambertje. Gelukkig heeft ze weer wat gedronken, het uitspugen is minder fijn maar ze heeft in ieder geval weer wat binnen. Sterkte en beterschap, Amber en paps/mams!

Heeft iemand hier trouwens tips voor het leren drinken uit een tuitbeker?
We oefenen al een tijdje af en aan, maar Sara snapt het niet. Ze snapt niet dat ze de beker omhoog moet houden zodat er drinken uitkomt (dat heeft ze met de fles ook niet altijd door ).
Als we haar dan helpen wordt ze vooral driftig dat we aan haar bekertje zitten.
Hoe deden jullie dit? Ze heeft nu 4 tandjes en ik wil d'r eigenlijk toch van de fles afhebben en uiteindelijk uit een gewone beker laten drinken.

Daar had ik ook veel moeite mee, Fuente. Het is best lastig om het ze te leren, ze moeten het ineens 'door' hebben ofzo. Ik heb het gewoon een tijdje elke keer geprobeerd (met water erin) en haar ermee laten spelen tot ze het ineens doorhad. Succes!

Coelho, goed te begrijpen hoor, jullie 'wanhoop'...ik herken het heel erg, als je er al doorheen zit en dan 's nachts ook nog eens constant eruit moet voor een krijsend kind terwijl het allemaal niet helpt... dat is echt heel vermoeiend en zenuwslopend. Sterkte ermee! Ik heb verder geen tips, maar ben het over het algemeen wel eens met de 'ervaren moeders' hier!

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 23:45 schreef Coelho het volgende:

[..]

-knip- Zuigreflex helpt ook bij pijn. En het laatste wat je wilt is overvoeden, wat tot spugen en nog meer krampen lijdt.

Ik weet niet meer of ik dit ookal tegen jou heb gezegd, als je vrouw per drie uur (ongeveer) dezelfde borst aanbied kan je zoon wel lekker zuigen maar komt er wat minder uit dan steeds wisselen van borst. Een leidster van LLL of VBN (zie borstvoedingsforum.nl) kan wellicht ook nog advies geven, de telefoonnummers staan bovenaan de site.

quote:

Moeder heeft eigenlijk nog geen moment echt kraambed gehad, werd na 2 dagen uit het ziekenhuis gezet (terwijl je verzekeringstechnisch recht hebt op 10 dagen bij BV van prematuren!!!)

Wellicht is het mogelijk om thuiszorg te krijgen, al dan niet vergoed door de verzekering, ik zou iig even informeren wat de mogelijkheden zijn.
Ennuh succes!

Emma drinkt vaak heel slecht, nu vraag ik me af of dat door de oorontsteking kan komen, weet iemand daar wat van?

Dat kan zeker daardoor komen Suzanna.

quote:

Jonge kinderen huilen dan vaak, hebben weinig zin om te drinken, gaan braken, slapen onrustig, zijn prikkelbaar en hebben soms ook buikpijn en diarree.

Bron

[ Bericht 82% gewijzigd door beefcake op 30-06-2006 11:10:26 ]

Ja dat kan. Drinken kan dan pijn doen in het oortje.

Gisteren bij de dokter bleek dat ze een oorontsteking heeft, maar die heeft ze waarschijnlijk al een tijd. Het verklaart wel het slechte drinken, het plotselinge huilen en zeeeeeeeer slechte slapen. Gelukkig een kuurtje nu, hopelijk gaat het snel beter want tis niet echt vol te houden met twee zieke kleintjes.

Bedankt voor jullie reacties

beefcake, dat verklaart ook nog eens een hoop gebraak (hele fles in drie keer spugen eruit! deed ze VAAAAAAAK) en buikpijn...
Goed om te weten! Voortaan weet ik waar ik op kan letten.

Zo kan er ineens een hoop duidelijk worden he Hopelijk slaat de kuur lekker snel aan, beterschap voor de kleine meid

Beterschap voor alle zieke kindjes!

Kim had de 1e 3/4 maanden ook erg last van krampjes. Hier hielp weinig. Alleen troosten op schoot, of bij papa op de borst. Later hebben we de cosibag gvonden en dat werkt zeer goed! Ook cinababy druppels helpen hier goed.

Kim sliep "zomaar ineens" met 6 weken door. Wel 23.30/00.00 laatste fles en dan 1e fles 6.00/7.00
Wij hielden overdag vaak de gordijnen open en 's avonds en 's nachts alles zo donker mogelijk.
Kim sliep en slaapt soms wel bij ons in bed.

En nog een vraag, als je zelf een fruithapje maakt, moet er dan nog water, of ander vocht doorheen?

[ Bericht 14% gewijzigd door Djeez op 30-06-2006 12:37:43 (Dit is Ingrid) ]

Jemig wat een hoop zieke babietjes hier... Wat sneu allemaal. Zeker Ambertje, wel goed drinken hoor meissie! Wat een zorg voor jullie, Vicky, bijna uitdroging en dan ook nog met dit weer. Leef met jullie mee.
Wat betreft de oorontstekingklantjes: die kuur helpt heel snel (binnen paar dagen), dus dat is waarschijnlijk een geruststelling voor jullie.

Fuente: als je alleen om die tandjes wilt dat Sara aan de drinkbeker gaat, zou ik me er niet te druk om maken. Randy had met 8 dagen al een tand, dus dat zou ik nooit voor elkaar gekregen hebben. Hij drinkt -met compleet gebit- nu nog wel eens lekker uit een fles. Ik heb die strijd ook gehad met tuitbeker en ook mijn ervaring is -zoals al eerder genoemd hier- 'ineens' snappen ze het. Ik zou het als ik jou was gewoon af en toe eens aanbieden en er dan natuurlijk wel iets héél erg lekkers instoppen, zodat ze instant beloond wordt als ze het goed doet!

Djeez... dat hangt helemaal van jouw kind af. Als Kim al goed kan eten, zou ik het niet doen; er zit tenslotte al heel wat vocht in fruit. Zo is de smaak 'puurder' en des te eerder leert ze te eten. Als je merkt dat ze er moeite mee heeft (begint te kokhalzen of het niet wegkrijgt) kan je alsnog wat vocht toevoegen zoals een beetje melk.

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 13:02 schreef Mammietje het volgende:


Djeez... dat hangt helemaal van jouw kind af. Als Kim al goed kan eten, zou ik het niet doen; er zit tenslotte al heel wat vocht in fruit. Zo is de smaak 'puurder' en des te eerder leert ze te eten. Als je merkt dat ze er moeite mee heeft (begint te kokhalzen of het niet wegkrijgt) kan je alsnog wat vocht toevoegen zoals een beetje melk.

Bedankt. Dan ga ik het eerst zonder proberen.

quote:

Op vrijdag 30 juni 2006 09:13 schreef Fuente het volgende:
Heeft iemand hier trouwens tips voor het leren drinken uit een tuitbeker?
We oefenen al een tijdje af en aan, maar Sara snapt het niet. Ze snapt niet dat ze de beker omhoog moet houden zodat er drinken uitkomt (dat heeft ze met de fles ook niet altijd door ).
Als we haar dan helpen wordt ze vooral driftig dat we aan haar bekertje zitten.
Hoe deden jullie dit? Ze heeft nu 4 tandjes en ik wil d'r eigenlijk toch van de fles afhebben en uiteindelijk uit een gewone beker laten drinken.

Gewoon spelenderwijs en vooral niet dwingen, lekker op tafel zetten en haar er gewoon mee laten spelen natuurlijk met wat vocht in de beker.

Ow... wat ook een idee is, Fuente, om haar een tuitbeker zonder antileksysteem in bad te geven met water erin. Zo kan ze zien dat er iets uitkomt als ze het op de kop houdt. Over spelenderwijs gesproken!

Zo deed ik het bij Dylan ook ongeveer, eerst het antilek eruit gesloopt zodat hij wist dat het de bedoeling was dat er drinken uit kwam. Toen hij dat doorhad, ging hij er ook aan zuigen als het antilek ding er wel in zat. Maar ik heb ook verhalen gehoord waarbij dit niet werkte, dus garantie tot aan de deur zeg maar