Wat doen als je vriendin dik wordt?

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 19:02 schreef Friek_ het volgende:
Ik vind VMBO'ers over het algemeen wel dom. Dit omdat ze gemiddeld een lagere intelligentie hebben dan de gemiddelde VWO'er. Ik vind dus de gemiddelde VMBO'er dom. En verder vind ik Tsjernobyl-slachtoffers niet knap, maar dat betekent niet dat ze geen relatiemateriaal zijn. Ze zullen dan juist een relatie krijgen met iemand met dezelfde afwijkingen op het gebied van uiterlijk.

Eén gouden regel: soort zoekt soort.

Ik blijf 't te kort door de bocht vinden, of in ieder geval niet handig uitgedrukt.

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 18:43 schreef Taurus het volgende:
ik vind je mening en je voorbeelden wat betreft dít onderwerp niet volwassen en niet getuigen van niveau.

Ik vind het afkeuren van iemands redenatie over diens eigen relatie niet volwassen en getuigen van weinig niveau. Mag een ieder voor zich bepalen wat wel en niet belangrijk is voor diegene?

Het gaat er toch om dat iemand zelf gelukkig is in de relatie waar hij/zij in beland is? Ik zou niet gelukkig zijn als mijn vriend echt te zwaar zou zijn. Geen zin meer in seks, en zo. Vriend zou daar niet gelukkig van worden, want vriend is gek op seks en houdt er niet zo van als het er niet van komt. Gevolg, ruzie, kutrelatie etc. Kun je er beter de ander op aanspreken, of ermee kappen als je problemen voorziet...

Overigens, voor mezelf sprekend, hij hoeft niet perfect te zijn. Al zolang we samen zijn is hij vijf tot tien kilo te zwaar (iets wat hij zelf ook vindt). Daar kan ik best mee leven. Perfect hoeft niet... Maar wel goed genoeg.

Dan breng je het op zo'n manier:

Lieve schat, als je dikker wordt dan krijg je grote hangtieten en ik houd niet van grote hangtieten.

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 19:06 schreef innovative het volgende:

[..]

Ik vind het afkeuren van iemands redenatie over diens eigen relatie niet volwassen en getuigen van weinig niveau. Mag een ieder voor zich bepalen wat wel en niet belangrijk is voor diegene?

Het gaat er toch om dat iemand zelf gelukkig is in de relatie waar hij/zij in beland is? Ik zou niet gelukkig zijn als mijn vriend echt te zwaar zou zijn. Geen zin meer in seks, en zo. Vriend zou daar niet gelukkig van worden, want vriend is gek op seks en houdt er niet zo van als het er niet van komt. Gevolg, ruzie, kutrelatie etc. Kun je er beter de ander op aanspreken, of ermee kappen als je problemen voorziet...

Overigens, voor mezelf sprekend, hij hoeft niet perfect te zijn. Al zolang we samen zijn is hij vijf tot tien kilo te zwaar (iets wat hij zelf ook vindt). Daar kan ik best mee leven. Perfect hoeft niet... Maar wel goed genoeg.

Ik mis even waarom het zo erg is dat ik zeg dat ik zijn mening niet van niveau vind? Ik zeg toch niet dat hij niets voor zichzelf mag bepalen? Ik zeg toch niet dat hij dit niet mag zeggen? Ik geef er, net als hij, mijn mening over. Dat is namelijk dat ik 't dus niet van niveau vind. Daarmee val ik hem toch niet aan? Dat is puur de reden waarom ik 't niet met zijn reactie eens ben.

Twijfelen aan je relatie omdat iemand 'n paar kilo aan komt vind ik, met de nadruk op vind ik, niet volwassen, om 't nog maar 's duidelijk uit te drukken. Omdat er veel meer bij komt kijken dan de omvang van billen en buik, in 'n relatie, bij de meeste gevallen dan, dacht ik altijd. En dan is dus de vraag of je al datgene waar je voor gevallen bent bij de vrouw wil laten vallen voor dat ene waar jij maar niet aan kunt wennen, schijnbaar. Nou, als je die afweging maakt en je kiest puur voor seks (wat dus niet meer mogelijk is volgens jullie) en niet voor alle andere naar ik hoop geweldige dingen die je met diegene hebt, vind ik dat onvolwassen. Mijn goed recht toch?

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 19:06 schreef innovative het volgende:

[..]

Ik vind het afkeuren van iemands redenatie over diens eigen relatie niet volwassen en getuigen van weinig niveau. Mag een ieder voor zich bepalen wat wel en niet belangrijk is voor diegene?

Het gaat er toch om dat iemand zelf gelukkig is in de relatie waar hij/zij in beland is? Ik zou niet gelukkig zijn als mijn vriend echt te zwaar zou zijn. Geen zin meer in seks, en zo. Vriend zou daar niet gelukkig van worden, want vriend is gek op seks en houdt er niet zo van als het er niet van komt. Gevolg, ruzie, kutrelatie etc. Kun je er beter de ander op aanspreken, of ermee kappen als je problemen voorziet...

Overigens, voor mezelf sprekend, hij hoeft niet perfect te zijn. Al zolang we samen zijn is hij vijf tot tien kilo te zwaar (iets wat hij zelf ook vindt). Daar kan ik best mee leven. Perfect hoeft niet... Maar wel goed genoeg.

En nog iets, als mijn vriend zwaar zou worden denk ik niet dat dat mijn seksleven beinvloedt. Wat ik aantrekkelijk vind tijdens seks is niet puur zijn lichaam, maar voornamelijk zijn acties, wat ie tegen me zegt, hoe hij me aanraakt, hoe hij kijkt etc. Maar goed dat voordeel heb ik dan weer, blijkbaar

Ik geloof dat ik het er bij deze maar op gooi dat als je relatie moet afhangen van een paar kilootjes meer of minder, je niet volwassen genoeg bent voor een relatie.

_{de loze vergelijkingen laat ik nu maar achterwege...}

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 19:36 schreef GoudEngeltjuh het volgende:
Ik geloof dat ik het er bij deze maar op gooi dat als je relatie moet afhangen van een paar kilootjes meer of minder, je niet volwassen genoeg bent voor een relatie.

_{de loze vergelijkingen laat ik nu maar achterwege...}

Nou precies. Zo kan 't ook. Ik ben wat langdradig.

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 18:53 schreef innovative het volgende:
En hier nog een!

Natuurlijk ben je niet alleen bij je partner om uiterlijk, maar het is er wel een deel van. Als de ander dat uiterlijk moedwillig laat versloffen (want jezelf dik laten worden, vind ik vreselijk), dan is dat gewoon jammer. Als mijn vriend echt te zwaar wordt ga ik ook stuiteren, heel simpel.

Kijk, aan dik worden of algeheel verslonzen kun je iets doen. Dat heeft namelijk ook te maken met houding. Met geen maat kunnen houden, de hele dag op je reet zitten oid. Het heeft, in dit geval, te maken met niet echt willen investeren in je uiterlijk. Ik kan dat niet hebben. Zoiets als "de buit is binnen, mooi, hoef ik niks meer te doen". Daar heb ik geen zin in. Ik probeer er goed, gezond, mooi en slank uit te zien, dat verwacht ik van mijn lief ook. Dat hij een beetje zijn best doet voor mij.

Iets waar hij niks aan kan doen, maar wat wel zijn uiterlijk verandert, is voor mij geen reden ermee te kappen. Als hij grijs, kaal of rimpelig wordt, dan is dat niet zijn schuld. Daar kiest hij niet zelf voor. Verminking voor brandwonden, het zou me niet uit het veld slaan. Maar niet meer investeren in jezelf, nee, dat vind ik niks. Daar zou ik ook erg moeilijk over doen.

Helemaal mee eens...

Er niet om geven dat je lief je niet meer mooi vind, is net zo goed verwaarlozing van de relatie...

En als je een relatie verwaarloost, met je niet opkijken dat de ander daar niet vrolijk van wordt...

Het heeft hetzelfde effect als iemand van de een op de andere dag stopt met douchen...
De stank wordt steeds erger en t is gewoon niet meer fijn om intiem met die persoon te zijn...

Stank was je er in een lange douche wel vanaf, maar dat gewicht, t vet en die vellen niet hoor,
en hoe ouder je wordt hoe minder rekbaar je huid is... Zaak om gewoon op te letten wat je in je
pie-hole stopt...

Veel mannen doen overigens hetzelfde... En dan kunnen ze samen met hun dikgeworden
vrouw, hun eetpatronen gaan opleggen aan hun kinderen...

Ik zou het over de gezondheids boeg gooien: elke keer als zij luie dingen wil doen, heb jij al wat anders gepland

SCHAT vandaag gaan we mountainbiken! Of... SCHAT we gaan een romantische wandeling maken in de duinen *kuch* van 20 km *kuch*.
SCHAT ik wil morgen fitnessen en jij gaat mee!

etc etc

Zelf ook een goed voorbeeld kan ook geen kwaad. Ik wed dat je gewoon mee zit te vreten als zij een zakje chips opentrekt, dat werkt niet echt stimulerend

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 19:31 schreef Taurus het volgende:

[..]

Ik mis even waarom het zo erg is dat ik zeg dat ik zijn mening niet van niveau vind? Ik zeg toch niet dat hij niets voor zichzelf mag bepalen? Ik zeg toch niet dat hij dit niet mag zeggen? Ik geef er, net als hij, mijn mening over. Dat is namelijk dat ik 't dus niet van niveau vind. Daarmee val ik hem toch niet aan? Dat is puur de reden waarom ik 't niet met zijn reactie eens ben.

Twijfelen aan je relatie omdat iemand 'n paar kilo aan komt vind ik, met de nadruk op vind ik, niet volwassen, om 't nog maar 's duidelijk uit te drukken. Omdat er veel meer bij komt kijken dan de omvang van billen en buik, in 'n relatie, bij de meeste gevallen dan, dacht ik altijd. En dan is dus de vraag of je al datgene waar je voor gevallen bent bij de vrouw wil laten vallen voor dat ene waar jij maar niet aan kunt wennen, schijnbaar. Nou, als je die afweging maakt en je kiest puur voor seks (wat dus niet meer mogelijk is volgens jullie) en niet voor alle andere naar ik hoop geweldige dingen die je met diegene hebt, vind ik dat onvolwassen. Mijn goed recht toch?

Uh, wat dacht je van de zin "ik vind je mening en voorbeelden wat dit betreft niet volwassen en niet getuigen van niveau"? Het staat er nota bene letterlijk hoor... En daarmee bepaal jij wel degelijk voor een ander wat wel en niet een "goede" reden is er mee te kappen.

En een relatie is idd meer dan alleen uiterlijk, maar iemand die zichzelf laat versloffen (of dat nou het niet wassen van kleding, het niet onder de douche gaan of jezelf volvreten is), vind ik niet alleen een uiterlijk iets, maar ook iets wat te maken heeft met een bepaalde instelling. Daar houd ik niet van. Ik vind het zelf belangrijk dat iemand gezond en verstandig bezig is, goed na denkt. Natuurlijk kan een patatje op zijn tijd en je hoeft echt niet elke dag op de loopband, maar er niks meer aan doen, en er niet om geven of ik je wel of niet aantrekkelijk vind, nee, dat gaat me te ver. Zorgen dat je leuk en spannend blijft voor de ander, dat vind ik heel belangrijk in een relatie. Zorgen dat je aantrekkelijk blijft, dat de ander je echt wil, bij tijd en wijlen. Daarbij hoort ook gewoon een goede uiterlijke verzorging.

Overigens ben ik een vrouw en ben ik dus bij een man, maar okee...

Iig, voor mij is het dus niet "dat ene". Kapt zijn schildklier er mee, dan zal ik accepteren dat hij te dik wordt. Is het echter door overmatig eten en zuipen en te veel op zijn reet zitten, dan kan ik gewoon die volledige houding niet hebben. Niet alleen die paar kilo's te veel... Luiheid vind ik een vreselijk iets, vraatzucht net zo. Dat zijn dingen in zijn karakter die ik niet moet, en die dingen kunnen soms ineens tot uiting komen.

Wat te doen? Of je gaat ermee door en je neemt haar zoals ze is, al heb je niet zo voor haar gekozen

OF je dumpt haar en neemt haar niet zoals ze is

Ik kies voor optie 2, ik val op iemand hoe ze is dan. Als ze moddervet word, dan moet ik dr niet meer. Ik kan er wel schijnheilig over doen, maar ik wil met trots naar mijn vriendin kijken en niet met afschuw.

quote:

Op donderdag 15 juni 2006 09:31 schreef innovative het volgende:

[..]

Uh, wat dacht je van de zin "ik vind je mening en voorbeelden wat dit betreft niet volwassen en niet getuigen van niveau"? Het staat er nota bene letterlijk hoor... En daarmee bepaal jij wel degelijk voor een ander wat wel en niet een "goede" reden is er mee te kappen.

En een relatie is idd meer dan alleen uiterlijk, maar iemand die zichzelf laat versloffen (of dat nou het niet wassen van kleding, het niet onder de douche gaan of jezelf volvreten is), vind ik niet alleen een uiterlijk iets, maar ook iets wat te maken heeft met een bepaalde instelling. Daar houd ik niet van. Ik vind het zelf belangrijk dat iemand gezond en verstandig bezig is, goed na denkt. Natuurlijk kan een patatje op zijn tijd en je hoeft echt niet elke dag op de loopband, maar er niks meer aan doen, en er niet om geven of ik je wel of niet aantrekkelijk vind, nee, dat gaat me te ver. Zorgen dat je leuk en spannend blijft voor de ander, dat vind ik heel belangrijk in een relatie. Zorgen dat je aantrekkelijk blijft, dat de ander je echt wil, bij tijd en wijlen. Daarbij hoort ook gewoon een goede uiterlijke verzorging.

Overigens ben ik een vrouw en ben ik dus bij een man, maar okee...

Iig, voor mij is het dus niet "dat ene". Kapt zijn schildklier er mee, dan zal ik accepteren dat hij te dik wordt. Is het echter door overmatig eten en zuipen en te veel op zijn reet zitten, dan kan ik gewoon die volledige houding niet hebben. Niet alleen die paar kilo's te veel... Luiheid vind ik een vreselijk iets, vraatzucht net zo. Dat zijn dingen in zijn karakter die ik niet moet, en die dingen kunnen soms ineens tot uiting komen.

Ik denk dat de enige reden waarom wij het niet met elkaar eens kunnen worden de mate van aangekomen kilo's is. De TS zegt niet dat zijn vriendin op de bank zit met haar luie reet en overmatig eet en zuipt, dus het is niet bekend of ze 'n vervelende instelling heeft. De TS zegt dat zijn vriendin perfecte maten had, en nu toch wel wat dikker wordt. Dat klinkt als 'n heel 'normale' manier van aankomen, of in ieder geval geen 10tallen kilo's. Zo vatte ik het op althans.

Natuurlijk, als mijn vriend lui wordt en alleen maar eet dan zeg ik er ook wat van, ten eerste omdat die houding me niet bevalt en ten tweede kom je er ook nog 's van aan. Maar ik betwijfel of 't probleem van de TS zo groot is aangezien zijn vriendin de perfecte maten had en nu iets dikker wordt, en dat zo'n probleem vindt dat ie op fok om hulp vraagt. Ja, sorry, maar daar mag ik best kritiek op uiten. Als mijn vriend opeens 'n stuk dikker wordt blijft 't waarschijnlijk nog wel 'n lekker ding, omdat ie 'n sexy uitstraling heeft en 'n mooi gezicht Daarnaast is 't gewoon m'n maatje, dus ik zou er niet aan denken om mijn relatie daarvoor op 't spel te zetten. Uit eigen ervaring zeg ik dus dat als je dat 'ietwat' verslofte uiterlijk (want zo zie ik 'n paar kilo's aankomen, iets heel anders dan niet douchen overigens vind ik) reden vindt om de relatie te stoppen je waarschijnlijk nog niet de 'ware' bent tegen gekomen, hoe truttig dat ook klinkt.

En om nog héél even terug te komen op dat niveau, ik lees wat ik heb gezegd en ik zie 't nog niet, sorry. Je mag iemands reactie toch wel kinderachtig vinden? En ik leg ook nog uit waarom, dus waarom is dat in godsnaam geen goede kritiek?

Geef haar gewoon een 3 maten te grote lingerieset.... dan snapt ze de hint wel denk ik....

quote:

Op donderdag 15 juni 2006 10:10 schreef alvave het volgende:
Geef haar gewoon een 3 maten te grote lingerieset.... dan snapt ze de hint wel denk ik....

Subtiel!

quote:

Op donderdag 15 juni 2006 10:09 schreef Taurus het volgende:
Ik denk dat de enige reden waarom wij het niet met elkaar eens kunnen worden de mate van aangekomen kilo's is. De TS zegt niet dat zijn vriendin op de bank zit met haar luie reet en overmatig eet en zuipt, dus het is niet bekend of ze 'n vervelende instelling heeft. De TS zegt dat zijn vriendin perfecte maten had, en nu toch wel wat dikker wordt. Dat klinkt als 'n heel 'normale' manier van aankomen, of in ieder geval geen 10tallen kilo's. Zo vatte ik het op althans.

Normale manier van aankomen? Net alsof t de bedoeling is dat ze aankomt en alsof ze er niets
aan kan doen...

Op het moment dat je van een mooi figuurtje peervormig word (woorden van TS) dan is er
weldegelijk sprake van een groot verschil... Naar mijn mening dan... Als hij er dan met haar
over praat en zij zegt dat het haar niet uitmaakt, zou hij het haar goed duidelijk kunnen maken
dat het hem wel uitmaakt, en dat ze haar fysieke aantrekkingskracht aan t verliezen is...

Verder kan t misschien lomp overkomen, maar ik zou nooit en te nimmer een relatie willen
beginnen (en dus ook niet hebben) met iemand die ik fysiek niet aantrekkelijk vind... Vrienden
ok, maar als ik niet opgewonden van iemand word, is t niet compleet genoeg voor een relatie...

Dit zegt niets over de mate waarop ik van iemand hou of liefde voel, ik ben daar gewoon
eerlijk over, en ga niet tegen mezelf lopen liegen, laat staan tegen degene waar ik een
relatie mee zou starten of hebben...

quote:

Op donderdag 15 juni 2006 10:09 schreef Taurus het volgende:
Natuurlijk, als mijn vriend lui wordt en alleen maar eet dan zeg ik er ook wat van, ten eerste omdat die houding me niet bevalt en ten tweede kom je er ook nog 's van aan. Maar ik betwijfel of 't probleem van de TS zo groot is aangezien zijn vriendin de perfecte maten had en nu iets dikker wordt, en dat zo'n probleem vindt dat ie op fok om hulp vraagt. Ja, sorry, maar daar mag ik best kritiek op uiten. Als mijn vriend opeens 'n stuk dikker wordt blijft 't waarschijnlijk nog wel 'n lekker ding, omdat ie 'n sexy uitstraling heeft en 'n mooi gezicht Daarnaast is 't gewoon m'n maatje, dus ik zou er niet aan denken om mijn relatie daarvoor op 't spel te zetten. Uit eigen ervaring zeg ik dus dat als je dat 'ietwat' verslofte uiterlijk (want zo zie ik 'n paar kilo's aankomen, iets heel anders dan niet douchen overigens vind ik) reden vindt om de relatie te stoppen je waarschijnlijk nog niet de 'ware' bent tegen gekomen, hoe truttig dat ook klinkt.

Om te beginnen vind ik vet gewoon niet sexy en verandert het gezicht van mijn vriend als hij te zwaar is dusdanig, dat hij net boris boef wordt. De aanzet daarvan heb ik weleens gezien, en ik wil niet weten hoe het eruit ziet als hij zwaarder wordt. Mooi zal ik het, helaas voor hem, niet gaan vinden.

En kennelijk heb je echt een probleem met lezen, want ik heb al gezegd dat een paar kilo niet het probleem is voor mij. Mijn vriend is al tijden iets te zwaar. Maar echt te zwaar, nee, dat wil ik niet. Dan is hij misschien niet 'de ware', ik geloof sowieso niet dat iemand per definitie de ware voor het leven is. Jij misschien wel, maar dat moet je niet aan anderen gaan opleggen.

Ik houd gewoon niet van mensen die geen maat kunnen houden bij schranspartijen etc. Een keer, best, maar ik kan er gewoon niet tegen als mensen hun gezondheid op het spel zetten voor een beetje tijdelijk genot. Daarnaast vind ik het lelijk en ja, mijn oog wil ook wat. Ik wil wat. Ik wil iemand die gewoon zijn best blijft doen om spannend en leuk voor mij te zijn. Hij mag best een keer in een oude boxershort naast me in bed kruipen, maar ik wil dat er momenten zijn dat hij er paasbest uit ziet. Als hij dik is, kan dat niet. Dan blijft hij dik, en voor mij dus onaantrekkelijk.

quote:

En om nog héél even terug te komen op dat niveau, ik lees wat ik heb gezegd en ik zie 't nog niet, sorry. Je mag iemands reactie toch wel kinderachtig vinden? En ik leg ook nog uit waarom, dus waarom is dat in godsnaam geen goede kritiek?

Er staat letterlijk "ik vind je mening... niet getuigen van niveau". Wat daartussen staat zijn wat woorden met een hoop "en" er tussen, wat maakt dat de hele zin een aaneenschakeling is, een optelling van alle feiten. Niet iets wat de strekking verandert.

Kritiek is prima, maar dit soort zinnen vind ik gewoon misselijk. Iemand die anders in zijn of haar relatie staat, heeft dus meteen geen niveau of wat ook? Tuurlijk...

[ Bericht 97% gewijzigd door innovative op 15-06-2006 10:57:14 ]

quote:

Op donderdag 15 juni 2006 10:41 schreef B-FliP het volgende:

[..]

Normale manier van aankomen? Net alsof t de bedoeling is dat ze aankomt en alsof ze er niets
aan kan doen...

Op het moment dat je van een mooi figuurtje peervormig word (woorden van TS) dan is er
weldegelijk sprake van een groot verschil... Naar mijn mening dan... Als hij er dan met haar
over praat en zij zegt dat het haar niet uitmaakt, zou hij het haar goed duidelijk kunnen maken
dat het hem wel uitmaakt, en dat ze haar fysieke aantrekkingskracht aan t verliezen is...

Verder kan t misschien lomp overkomen, maar ik zou nooit en te nimmer een relatie willen
beginnen (en dus ook niet hebben) met iemand die ik fysiek niet aantrekkelijk vind... Vrienden
ok, maar als ik niet opgewonden van iemand word, is t niet compleet genoeg voor een relatie...

Dit zegt niets over de mate waarop ik van iemand hou of liefde voel, ik ben daar gewoon
eerlijk over, en ga niet tegen mezelf lopen liegen, laat staan tegen degene waar ik een
relatie mee zou starten of hebben...

Nouja, normale manier van aankomen, sorry, ik druk me soms niet zo handig uit. Ik bedoel dat veel vrouwen wel 's wat aan komen. Het is 'n normaal verschijnsel, laat ik 't zo zeggen. In mijn ogen dan he, maar daar ligt dus ook gewoon 'n verschil, ik deal wel gewoon met 'n paar kilootjes extra, of 'n peer. Jullie niet, so be it.

quote:

Op donderdag 15 juni 2006 09:31 schreef innovative het volgende:

[..]

Uh, wat dacht je van de zin "ik vind je mening en voorbeelden wat dit betreft niet volwassen en niet getuigen van niveau"? Het staat er nota bene letterlijk hoor... En daarmee bepaal jij wel degelijk voor een ander wat wel en niet een "goede" reden is er mee te kappen.

Staat er "ik bepaal"? Nee, er staat "ik vind". Dat is echt heel wat anders hoor.

Dat verschil zou jij toch moeten weten met je scherpe mening over uiterlijk.

quote:

Op donderdag 15 juni 2006 10:55 schreef MrBean het volgende:

[..]

Staat er "ik bepaal"? Nee, er staat "ik vind". Dat is echt heel wat anders hoor.

Dat verschil zou jij toch moeten weten met je scherpe mening over uiterlijk.

Sinds wanneer zijn taalvaardigheden hetzelfde als een mening over uiterlijk?

En ik vind dat er wel degelijk een soort van "bepalen" in die zin zit. Als je dus kennelijk je partner niet meer leuk vindt als die zich laat versloffen en aan komt, heb je maar meteen minder niveau, en ben je dus in feite fout bezig. Nogal een oordeel, zeg...

quote:

Op donderdag 15 juni 2006 10:49 schreef innovative het volgende:

[..]

Om te beginnen vind ik vet gewoon niet sexy en verandert het gezicht van mijn vriend als hij te zwaar is dusdanig, dat hij net boris boef wordt. De aanzet daarvan heb ik weleens gezien, en ik wil niet weten hoe het eruit ziet als hij zwaarder wordt. Mooi zal ik het, helaas voor hem, niet gaan vinden.

En kennelijk heb je echt een probleem met lezen, want ik heb al gezegd dat een paar kilo niet het probleem is voor mij. Mijn vriend is al tijden iets te zwaar. Maar echt te zwaar, nee, dat wil ik niet. Dan is hij misschien niet 'de ware', ik geloof sowieso niet dat iemand per definitie de ware voor het leven is. Jij misschien wel, maar dat moet je niet aan anderen gaan opleggen.

Ik houd gewoon niet van mensen die geen maat kunnen houden bij schranspartijen etc. Een keer, best, maar ik kan er gewoon niet tegen als mensen hun gezondheid op het spel zetten voor een beetje tijdelijk genot. Daarnaast vind ik het lelijk en ja, mijn oog wil ook wat. Ik wil wat. Ik wil iemand die gewoon zijn best blijft doen om spannend en leuk voor mij te zijn. Hij mag best een keer in een oude boxershort naast me in bed kruipen, maar ik wil dat er momenten zijn dat hij er paasbest uit ziet. Als hij dik is, kan dat niet. Dan blijft hij dik, en voor mij dus onaantrekkelijk.
[..]

Er staat letterlijk "ik vind je mening... niet getuigen van niveau". Wat daartussen staat zijn wat woorden met een hoop "en" er tussen, wat maakt dat de hele zin een aaneenschakeling is, een optelling van alle feiten. Niet iets wat de strekking verandert.

Kritiek is prima, maar dit soort zinnen vind ik gewoon misselijk. Iemand die anders in zijn of haar relatie staat, heeft dus meteen geen niveau of wat ook? Tuurlijk...

Ik richtte het op de TS, die volgens mij met 'n paar kilo meer wel problemen heeft. Het was niet jouw probleem, toch? Jij bent 't met de TS eens, tenminste, zo vatte ik 't op.

Nogmaals, ik vind.. Het is mijn mening, en deze meneer kwam met voorbeelden als 'een domme vmbo'er' en 'tsjernobylslachtoffer'. Moest ik niet te zwaar aan tillen, maar er wordt nu zwaar getild aan mijn reactie daar op dus zeg ik 't toch nog maar even: ik vond dat dus kinderachtig en onder niveau. Dan pak je maar 'n emmertje, is gewoon mijn mening.

quote:

Op donderdag 15 juni 2006 10:59 schreef innovative het volgende:

[..]

Sinds wanneer zijn taalvaardigheden hetzelfde als een mening over uiterlijk?

En ik vind dat er wel degelijk een soort van "bepalen" in die zin zit. Als je dus kennelijk je partner niet meer leuk vindt als die zich laat versloffen en aan komt, heb je maar meteen minder niveau, en ben je dus in feite fout bezig. Nogal een oordeel, zeg...

Taalvaardigheden spelen hier zeker 'n rol, je verwijt mij van niet kunnen lezen maar je bent er zelf ook geen ster in. Dat onder niveau was meer zijn manier van uitdrukken.

Nou goed, als je vriendin te dik wordt naar je smaak, en je bent zelf broodmager:
"Schat we gaan naar de sportschool. Ik ben een iel menneke, en ik wil spieren kweken. Jij moet mee, anders ben ik bang dat al die brede gasten met hun fitnesstieten mij uitlachen en slaan. Oh ja, en voor de gezelligheid. "

Als je vriendin te dik wordt, en jij ook:
"Schat, we zijn veel te veel aangekomen. Kom we gaan het eraf trainen. Kies maar: sportschool, joggen of 5 keer per dag sex. "

Als je vriendin te dik wordt, en jij hebt een goddelijk lichaam:
"Schat, ik verwacht dat je wel net zoveel moeite voor mij doet als ik voor jou. Dit lichaam van mij komt er niet van alleen hoor! "

Opgelost, slotje.

Die niet leuke grap was al gemaakt en tevens was er al nadrukkelijk verzocht dit soort grappen (...) achterwege te laten .

[ Bericht 87% gewijzigd door Copycat op 15-06-2006 12:08:16 ]

Of je doet ff normaal.

[ Bericht 82% gewijzigd door Copycat op 15-06-2006 12:08:30 ]

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 17:35 schreef Taurus het volgende:
Als ze niet geweldig genoeg is voor jou om jou ook met wat overgewicht gelukkig te kunnen maken, zou ik 't maar beeindigen. Vooral omdat dit niet eerlijk is tegenover haar. Een echte relatie kan wel tegen 'n stootje (of 'n paar kilo meer dus). Hoe had je 't in gedachte als ze ooit zwanger wordt? Dan is 't klaar hoor, met 't strakke figuurtje

Wat een onzin, 3 maanden na de bevalling zat ik weer op het oude gewicht, direct na de bevalling woog ik 58 kilo ipv het gewicht daarvoor van 52/53 kilo, nu zit ik rond de 50...

Echt onzin dat vrouwen dik worden van zwangerschappen, ook dat heb je helemaal zelf in de hand(op vocht vasthouden enzo na, maar ook dat gaat weg na de bevalling).

En idd een echte relatie kan tegen een stootje, dus kan er ook tegen als je de ander erop wijst dat ze haar lichaam in de gaten moet houden.
Mijn man is in de jaren ook wat aangekomen, die paar kilo zijn het probleem niet, maar veel meer moet het niet worden en dat weet hij, want dat heb ik hem gezegd, gewoon gezegd, poppetje, je begint wel een beetje een buikje te krijgen, pas je op dat dat niet erger wordt?
En toen het tegen die grens aanzat en hij s'avonds wilde snoepen herrinerde ik hem er echt wel aan

En ik mag hopen dat als ik ga uitdijen en dat zelf niet zo heel erg doorheb(wat me bar sterk lijkt om eerlijk te zijn) dat hij er ook wat van zegt.