De Kunst van het loslaten van een ex #41

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 20:49 schreef Mickeys het volgende:
Natuurlijk is er bij mij weer zo'n dip en lees ik deze topic door. Waarom vind de hele wereld dat je wel weer iemand vind? waarom is het niet goed als je zegt dat je er nooit meer aan wilt beginnen? ja oke, als je 18 zou zijn alla... maar nu... het doet gewoon te veel pijn en altijd tref ik die hufters die alleen maar met hunzelf bezig zijn. Er is niemand die mij kan garanderen dat ze er nog zijn. ik geloof het gewoonweg niet. dus wat doet deze dame (ahum) lekker single blijven en al mijn liefde aan mijn huisdieren geven. Die blijven wel trouw en lopen niet weg. Elke ochtend maken ze me waker met een lik op mijn neus (helaas afgekeken van mijn ex maar goed)

Het niet te lang op dit soort forums hangen is een leuk streven. Ik heb het meerdere hier horen zeggen dat DIT voorlopig hun laatste post was, maar elke keer komen ze toch weer terug..... leg mij dat ook maar uit dan.. is het de nieuwsgierigheid die het wint? of ben je er nog niet overheen maar wil je de wereld laten geloven dat het wel zo is? Kom op!!!! word wakker!!! rouwen is rouwen.. en iedereen die hier zo;n beetje post is daar mee bezig en dat moet ook kunnen.

omdat dat bijna altijd wel zo is, en over elke liefde kan je heen. Maar met zo'n instelling zal je idd niet zo snel iemand vinden denk ik.

quote:

Op vrijdag 16 juni 2006 11:21 schreef masterdave het volgende:

[..]

omdat dat bijna altijd wel zo is, en over elke liefde kan je heen. Maar met zo'n instelling zal je idd niet zo snel iemand vinden denk ik.

Misschien is dat nou juist iets dat ik wil... niemand meer vinden. goede instelling hou ik het dan maar op

quote:

Op vrijdag 16 juni 2006 13:23 schreef Mickeys het volgende:

[..]

Misschien is dat nou juist iets dat ik wil... niemand meer vinden. goede instelling hou ik het dan maar op

Dat wil je nu niet en je denkt dat je dat nooit meer wil. Ik had dat gevoel ook toen 't uitging met m'n eerste vriendje (de leugenaar). Ik wilde nooit meer 'n andere relatie omdat ik dacht dat toch niemand te vertrouwen is. En toen kwam ik muffinkloon tegen en hij leerde me dat sommige mensen wel te vertrouwen zijn (hij is altijd over alles eerlijk tegen me geweest). Nou zal ik nog niet heel snel meer van vertrouwen meer worden maar ik heb nu wel zo'n instelling van: "alles komt goed". En ja ik heb nu ook het gevoel dat ik nooit meer iemand anders wil omdat ik gewoon het idee heb dat ik niet meer zoveel voor iemand kan voelen als wat ik voor hem voelde.

quote:

Op vrijdag 16 juni 2006 14:10 schreef DanseMacabre het volgende:

[..]

Dat wil je nu niet en je denkt dat je dat nooit meer wil. Ik had dat gevoel ook toen 't uitging met m'n eerste vriendje (de leugenaar). Ik wilde nooit meer 'n andere relatie omdat ik dacht dat toch niemand te vertrouwen is. En toen kwam ik muffinkloon tegen en hij leerde me dat sommige mensen wel te vertrouwen zijn (hij is altijd over alles eerlijk tegen me geweest). Nou zal ik nog niet heel snel meer van vertrouwen meer worden maar ik heb nu wel zo'n instelling van: "alles komt goed". En ja ik heb nu ook het gevoel dat ik nooit meer iemand anders wil omdat ik gewoon het idee heb dat ik niet meer zoveel voor iemand kan voelen als wat ik voor hem voelde.

Niet lelijk bedoeld maar ik ben inmiddels op een leeftijd dat ik sommige dingen wel gehad en gezien heb, dat moet je ook niet uit het ook verliezen.

quote:

Op vrijdag 16 juni 2006 14:35 schreef Mickeys het volgende:

[..]

Niet lelijk bedoeld maar ik ben inmiddels op een leeftijd dat ik sommige dingen wel gehad en gezien heb, dat moet je ook niet uit het ook verliezen.

Daar had ik ook al wel aan gedacht want ik ben inderdaad een heel stuk jonger. Maar ik heb in mijn jonge leventje ook redelijk wat meegemaakt en gezien. En toch kom ik er (met moeite) altijd weer bovenop.

quote:

Op vrijdag 16 juni 2006 14:37 schreef DanseMacabre het volgende:

[..]

Daar had ik ook al wel aan gedacht want ik ben inderdaad een heel stuk jonger. Maar ik heb in mijn jonge leventje ook redelijk wat meegemaakt en gezien. En toch kom ik er (met moeite) altijd weer bovenop.

En wederom.. denk niet dat je de enige bent.. kanker, bedrogen, foute relaties, auto ongeluk met nare lichamelijke gevolgen. jaar lang in je auto moeten wonen omdat nog ariverende asielzoekers nu eenmaal voorgaan en je dus ondertussen niet mag discrimineren, etc. etc..

Welcome to the real world

quote:

Op vrijdag 16 juni 2006 14:52 schreef Mickeys het volgende:

[..]

En wederom.. denk niet dat je de enige bent.. kanker, bedrogen, foute relaties, auto ongeluk met nare lichamelijke gevolgen. jaar lang in je auto moeten wonen omdat nog ariverende asielzoekers nu eenmaal voorgaan en je dus ondertussen niet mag discrimineren, etc. etc..

Welcome to the real world

Dat weet ik wel maar hoe erg alles ook is je moet door. En misschien denk ik daar later niet meer zo over, maar ik heb nu nog genoeg andere dingen om voor te leven.

Inmiddels is het zondagavond en heb ik weer een weekend volbracht. Gisteren is mijn ex de middag en avond hier geweest en hebben we het als vrienden gezellig gehad. Het is wel verdraaide moeilijk om soms wat luchtig te doen. Ik hou gewoon nog zo onwijs veel van hem dat het moeilijk is hem los te laten. Ik heb het er vandaag ook met mijn moeder over gehad en die vertelde mij dat zij bij haar love of her life het er zeker wel een jaar over gedaan heeft om het allemaal een plekje te geven. Ik ben amper 7 weken op weg dus dat gaat nog een behoorlijke zware tijd worden omdat ik in heel veel dingen verdraaide veel op mijn moeder lijk.

Zonet belde hij nog even om te vragen hoe het ging, maar elke keer vertel ik hem weer dat afgezaagde antwoord dat ik hem mis en nog steeds zo onwijs veel van hem hou. Het wordt misschien voor hem ook wel afgezaagd en ondertussen word ik dus een beetje bang dat ik hem als vriend ook ga verliezen. Maar keer op keer geeft hij aan dat ik daar niet bang voor hoef te zijn. Wel had hij gedacht en misschien ook wel ergens gehoopt dat mijn gevoel voor hem minder zou worden. Nu hoor ik hier al een aantal mensen die denken en waarschijnlijk ook zo reageren dat ik het contact moet verbreken voor mijn eigen bestwil, maar dat is iets wat ik niet wil doen. Valse hoop geven doe ik mijzelf niet aan, ik weet dat het over is van zijn kant en daar zal ik mij in moeten schikken. Ik zal alleen een manier moeten vinden om met mijn eigen verdriet en pijn om te gaan. Zo is het nu eenmaal. Het is nu eenmaal pijnlijk om de love of your life te verliezen.

Dinsdag zal ook zo'n rare dag worden. Hij is dan jarig en wordt 40, maar hij wil het niet vieren en nu zit ik zo in 2strijd. ik zou graag naar hem toe gaan, maar het is niet naast de deur en hij wil er niets aan doen. Wel komen zijn broer en een goede vriendin. Ik moet morgen maar even heel goed nadenken wat ik ga doen. toch verrassen of thuis blijven en er de hele tijd aan denken.

_{Ik mis je lieffie liev !}

quote:

Op zondag 18 juni 2006 22:11 schreef Mickeys het volgende:
Dinsdag zal ook zo'n rare dag worden. Hij is dan jarig en wordt 40, maar hij wil het niet vieren en nu zit ik zo in 2strijd. ik zou graag naar hem toe gaan, maar het is niet naast de deur en hij wil er niets aan doen. Wel komen zijn broer en een goede vriendin. Ik moet morgen maar even heel goed nadenken wat ik ga doen. toch verrassen of thuis blijven en er de hele tijd aan denken.
_{Ik mis je lieffie liev !}

En, hoe is het nu?

quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 23:42 schreef poepeneesje het volgende:
Mijn ex-vriendin vroeg mij net of ze op mijn examenuitreiking mocht komen. Ik ben nogal overdonderd... Ondanks dat ik al wist dat ze dat wilde, ze komt eventueel met vriendinnen... Ik heb haar nu wel uitgenodigd, maar volgens mij kwam ik niet echt enthousiast over... Nu denkt ze waarschijnlijk dat ik niet wil dat ze komt, anderzijds, ik weet niet of ik wel wil dat ze komt, of ik dat wel aan kan. Ik denk dat ik bang ben haar of mezelf te kwetsen... Help...

Euhh, wil je dat ze komt? Het kan een stap in de goede richting zijn

quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 23:42 schreef poepeneesje het volgende:
Mijn ex-vriendin vroeg mij net of ze op mijn examenuitreiking mocht komen. Ik ben nogal overdonderd... Ondanks dat ik al wist dat ze dat wilde, ze komt eventueel met vriendinnen... Ik heb haar nu wel uitgenodigd, maar volgens mij kwam ik niet echt enthousiast over... Nu denkt ze waarschijnlijk dat ik niet wil dat ze komt, anderzijds, ik weet niet of ik wel wil dat ze komt, of ik dat wel aan kan. Ik denk dat ik bang ben haar of mezelf te kwetsen... Help...

Je hebt jezelf in een hoek geluld gast Bel maar gewoon op om te zeggen dat je het toch liever niet hebt, dat je bang bent dat je dat niet aankan. Dalijk is je hele avond verneukt door dit gedoe, zou zonde zijn...

quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 23:53 schreef cosmick het volgende:

[..]

En, hoe is het nu?

Thuis gebleven.. wel nog 2 gebeld. ehm.. 3 keer. de eerste keer dat hij onderweg naar huis was van zijn werk en dat hij mijn digi kaart thuis nog zou kijken. daarna dat hij deze bekeken had en daarna belde hij nog terug. Ik had hem een gewone kaart ook nog gestuurd met daarin toepasselijk 40 euro aan boekenbonnen. Daar was hij een beetje ehm... "boos" over. Hij vond dat veels te veel. Ik vond het juist wel een leuke. 40 euro voor je 40e. Heb ook gezegd dat hij maar eens gewoon blij moest zijn met zijn kadootje en dat iik zelf wel bepaal of het te veel is (heb van hem voor een veel hoger bedrag aan kadootjes gehad, maar daarom heb ik dat bedrag niet gedaan). Lekker laten gaan maar. Gevoel blijft wel klote

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 07:55 schreef Mickeys het volgende:

[..]

Thuis gebleven.. wel nog 2 gebeld. ehm.. 3 keer. de eerste keer dat hij onderweg naar huis was van zijn werk en dat hij mijn digi kaart thuis nog zou kijken. daarna dat hij deze bekeken had en daarna belde hij nog terug. Ik had hem een gewone kaart ook nog gestuurd met daarin toepasselijk 40 euro aan boekenbonnen. Daar was hij een beetje ehm... "boos" over. Hij vond dat veels te veel. Ik vond het juist wel een leuke. 40 euro voor je 40e. Heb ook gezegd dat hij maar eens gewoon blij moest zijn met zijn kadootje en dat iik zelf wel bepaal of het te veel is (heb van hem voor een veel hoger bedrag aan kadootjes gehad, maar daarom heb ik dat bedrag niet gedaan). Lekker laten gaan maar. Gevoel blijft wel klote

poeh, als ik jou zo hoor komen me de herinneringen boven drijven waar ik liever niet aan denk, kep de nodige relaties achter de rug, maar 2 daarvan ben ik echt naar de klote geweest, waarvan eentje idd een jaar geduurd heeft.
Ik ben dan wel een kerel, maar ik hield toendertijd zoveel van der, nie normaal.

Jij bent een stuk ouder als mij, dus voor jou is het zowieso stukken moeilijker om weer de draad op te pakken en ooit misschien toch weer open te staan voor een relatie. Ik kan je alleen maar sterkte wensen en probeer de vriendschap tussen jou en hem niet kwijt te raken doordat je gevoelens teveel overlopen en hem meer lastig gaat vallen dan dat je vrienden bent.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 08:20 schreef poepeneesje het volgende:

[..]

Aan de ene kant wel aan de andere kant niet, ik weet alleen nog niet of ik het wel aankan, omdat dit gelijk ook meteen de eerste keer is dat wij elkaar na een hele lange tijd weer daadwerkelijk zullen zien. Ik ben bang dat wij niet zullen weten hoe te reageren en zo doende dus samen (ongewilt) de sfeer verpesten. En misschien wel omdat ik (even) niet aan haar herinnerd wil worden, het ging de laatste tijd best goed met mij, ik denk nog veel aan haar, maar ik begin het zowaar daadwerkelijk achter mij te laten .
[..]

Ja, inderdaad daar ben ik wel een beetje bang voor ja, dit hadden we al een tijdje geleden besproken, toen het net uit was en we nog heel close waren, maar ook toen het nog aan was, daar komt ze gewoon op terug. Ik weet het niet ...

Als ze mag komen van je, laat der dan op z'n minst keihard komen.

[ Bericht 3% gewijzigd door masterdave op 21-06-2006 09:15:02 ]

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 08:20 schreef poepeneesje het volgende:

[..]

Aan de ene kant wel aan de andere kant niet, ik weet alleen nog niet of ik het wel aankan, omdat dit gelijk ook meteen de eerste keer is dat wij elkaar na een hele lange tijd weer daadwerkelijk zullen zien. Ik ben bang dat wij niet zullen weten hoe te reageren en zo doende dus samen (ongewilt) de sfeer verpesten. En misschien wel omdat ik (even) niet aan haar herinnerd wil worden, het ging de laatste tijd best goed met mij, ik denk nog veel aan haar, maar ik begin het zowaar daadwerkelijk achter mij te laten .
[..]

Ja, inderdaad daar ben ik wel een beetje bang voor ja, dit hadden we al een tijdje geleden besproken, toen het net uit was en we nog heel close waren, maar ook toen het nog aan was, daar komt ze gewoon op terug. Ik weet het niet ...

Mja, op zo'n feest kan je dus niet alleen aan jezef denken. Het zou niet leuk zijn als de gehele sfeer wordt verpest. Aan de andere kant, als ik het zo lees, zal je het wel redden Go for it

ik zou het niet doen! Zo te lezen heb je er weinig zin in...
je haalt jezelf een hoop stress op je nek...

Het is nu een week uit met mn ex en in die 7 dgn heb ik nu al 1 dag geen traan gelaten
Ben daar stiekem wel een beetje trots op, hoe gek het ook klinkt.
Heb sinds zaterdag werk en kan me dus daar veel op concentreren. Heb het zelf 's avonds weleens moeilijk maar ik probeer het van me af te zetten.
Vanacht heerlijk over hem gedroomd dat alles goed kwam en op één of andere manier geeft dat wel een rust en kalmte.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 12:30 schreef vencodark het volgende:
Het is nu een week uit met mn ex en in die 7 dgn heb ik nu al 1 dag geen traan gelaten
Ben daar stiekem wel een beetje trots op, hoe gek het ook klinkt.
Heb sinds zaterdag werk en kan me dus daar veel op concentreren. Heb het zelf 's avonds weleens moeilijk maar ik probeer het van me af te zetten.
Vanacht heerlijk over hem gedroomd dat alles goed kwam en op één of andere manier geeft dat wel een rust en kalmte.

Ik hoor het al, jouw klap komt nog schat

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 13:02 schreef masterdave het volgende:

[..]

Ik hoor het al, jouw klap komt nog schat

Ja, ik bedacht me dat ook al. Heb de eerste 3 dgn me helemaal leeg gehuild maar opzich ben ik nu wel rustig. Maar indd, misschien dat mijn "klap" nog komt. Ben nu te druk met werk en school om me echt ermee bezig te houden. Ik denk wel veel aan hem maar zijn zomaar momenten, daarna ga ik verder waar ik mee bezig was.
Ik hoop dat het een tijdje zo blijft. Wil me niet ellendig voelen.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 13:02 schreef masterdave het volgende:

[..]

Ik hoor het al, jouw klap komt nog schat

Hangt er nog altijd vanaf hoe lang de relatie heeft geduurd en hoe intens die is geweest

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 13:24 schreef Mickeys het volgende:

[..]

Hangt er nog altijd vanaf hoe lang de relatie heeft geduurd en hoe intens die is geweest

Nah ja, kleine 4 mnd. Maar voor mij heel wat. Hij was namelijk mijn eerste vriend (ben net 21 geworden) en ik vond het heerlijk dat iemand mij leuk vond en wederzijds. In dat opzicht was het wel intens omdat het allemaal nieuw was en we vrij "snel" gingen.
Maar ik had al 2 mnd een gevoel dat er wat mis was maar hij zei dat er niets was.
Ik was dus al 2 mnd heel onzeker en niet eens helemaal gelukkig. Ondanks alles had ik nu niet verwacht dat het uit zou gaan.
Maar het is beter zo. Ik accepteer het.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 13:24 schreef Mickeys het volgende:

[..]

Hangt er nog altijd vanaf hoe lang de relatie heeft geduurd en hoe intens die is geweest

Ja, dat is zo, kep dus 1 keer een half jaar gehad, en heb ik een jaar nodig gehad om overheen te komen, was echt te gek voor woorden hoeveel je van iemand kan houden. En als ik der nu zie, dan kan ik me niet voorstellen dat ik uberhaupt ooit wat met haar heb gehad