Het walgelijk grote Dick Norman fantopic - deel 1.

quote:

Op zaterdag 17 maart 2007 12:20 schreef I.R.Baboon het volgende:
Overigens is Dick na z'n dubbelwinst in Chennai ook wat vaker gaan dubbelen. En niet zonder succes, hij stond al in de finale van Chesbourg, en ook nu heeft ie weer de finale bereikt. Vandaag mag ie dus voor de vierde keer deze week twee wedstrijden op een dag spelen.

quote:

Op zaterdag 26 mei 2007 20:56 schreef Liejannuh het volgende:
Hij is uitgeschakeld in de eerste ronde van de kwalificaties in Roland Garos.
Maar hij gaat misschien nog dubbelen.

quote:

Het was de bedoeling dat ik ging dubbelen met Martin Verkerk, die een ‘protected ranking’ heeft van 44. Vorig jaar was de ‘cut’ 154 voor het dubbelspel, in 2005 was het 170. Martin en ik stonden 152 ‘combined’ en dat bleek net niet goed genoeg te zijn om er in te geraken dit jaar. De uiteindelijke ‘cut’ (maandagmiddag) was 142… Martin Verkerk heeft maandag 5 voor 12 een andere partner gekozen opdat hij toch zou kunnen deelnemen aan het dubbelspel.

Veel groeten vanuit West-Vlaanderen

quote:

Op donderdag 12 juli 2007 18:59 schreef Liejannuh het volgende:
[afbeelding]
© Mike Baz/TennisFame
6-foot-9 John Isner (left) and 6-foot-8 Dick Norman stand alongside 5-foot-7 chair umpire Fergus Murphy before their first round match at Newport.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 19:52 schreef I.R.Baboon het volgende:
Z'n eerste halve finale in een ATP toernooi ooit.

quote:

Dikkiedik in halve finale En ik zou het fantastisch vinden mocht ik zondag in de finale staan. Voor mij was het al een verrassing dat ik hier de eerste ronde overleefde… Vorige week zaterdag in Cordoba was mijn halve finale pas om 2u ’s nachts gedaan en heb ik die nacht maar 4 uur geslapen. Zondag had mijn vlucht van Malaga naar Brussel dan 5 à 6 uur vertraging door technische problemen, kwam ik pas om 1u30 (‘s nachts) in Zaventem aan en sliep ik opnieuw maar 4 uurtjes ! Tel daarboven op nog eens een jetlag bij van de vlucht Europa/Amerika en dan was ik helemaal ‘goed’ groggy. Grappig niet?! net nu, dat ik echt niks van dit tornooi verwachtte, komen die mooie resultaten. Er nog even bij vermelden dat mijn binnenlandse vlucht van N.Y. naar Newport, ja, ook 3u vertraging had zodat ik maandag te laat aankwam om nog een balletje te kunnen slaan, zo kon ik dinsdag ineens de baan op om de eerste match van de dag te spelen.
Zo zie je maar hoe het er in de sport aan toe gaat hé. Nooit opgeven, nooit nooit

Dick Norman (BEL) d. (WC)John Isner (USA) 7-6(3) 6-3 :
John is 2m07! alsjeblieft. Op de atptennis.com stond er inderdaad een grappige foto met de (kleine) arbiter tussen ons beide John speelt met een dikke Prince racket waar veel power in zit. Op training zag ik hem de ene zware opslag na de andere slaan, zonder zich ervoor te moeten inspannen. Ik voelde me meteen letterlijk en figuurlijk niet de grootste op het veld. Ik startte zwak, ik had tijd nodig om me te kunnen aanpassen van de snelle tretorn ballen in Spanje naar de trage ballen hier in Newport. Isner kon de match heel vroeg al beslist hebben toen hij een 4tal breakballen niet benutte in het prille begin van de match. Spelletje na spelletje speelde ik wat
beter…

Dick Norman (BEL) d. (8)Michael Berrer (GER) 6-3 6-7(4) 7-6(6)
Voor Michael Berrer neem ik mijn hoedje af. Hij is een enorm voorbeeld voor de jeugd : hij vecht altijd altijd tot de laatste snik, vecht voor iedere centimeter en is altijd ontzettend sportief en vriendelijk. Na een thriller van een match is hij me niet éénmaal de hand komen schudden maar
tweemaal en wenste hij mij veel succes voor de komende matchen… zo is hij, de Michael. Het was een leuke en enorm spannende wedstrijd. Tijdens de laatste tiebreak stonden de mensen te drummen rond het veld om de apotheose te kunnen zien. Op de eerste matchbal sloeg ik 4 ballen hard in de hoeken van het veld, maar kreeg hem toch niet op zijn knieën. Een bloedstollende ralley. Het punt erna bracht de beslissing toen ik in een hopeloze situatie, net op het goeie moment een willekeurige kant koos (zoals een keeper) en er in slaagde hem te passeren aan het net...

Dick Norman (BEL) d (q)Aisam Qureshi (PAK) 6-4 3-6 6-4
Dat Qureshi in vertrouwen zat was geweten : hij kwalificeerde zich voor 3 grastornooien op rij… Halle, Wimbledon en Newport. In Halle versloeg hij zelfs Gasquet (die halve finale speelde op Wimbledon) en zo had hij een indrukwekkend saldo van 13 overwinningen tegen 2 nederlagen op gras dit jaar. Vandaag startte ik de match zoals ik nog nooit een match gestart heb in mijn leven! Qureshi serveerde hard met de wind in de rug en ik sloeg als een bezetene de bal quasi even hard terug, gevold door een bom van een passing. In no-time stond ik 1-0 break voor. Ik weet niet hoe ik het gedaan heb om zoveel kanon ballen na elkaar te slaan zonder er één te missen. Het was opnieuw een goeie maar ook een leuke wedstrijd. In de laatste game van de match heb ik Aisam maar eventjes 3x succesvol gelobd. En de lob is normaal bijlange niet mijn beste shot. Tijdens de match heb ik ook even het publiek geëntertaind door met een smash op mijn knieën te slaan! Ik liet de hoge lob botsen in het service vlak en op het (heel) zachte gras van Newport botst de bal echt niet hoog op. Op mijn knieën sloeg ik hem hard weg.
Voila, nu nog even geconcentreerd blijven en zien of ik morgen (zaterdag) na de match ook mijn armen in de lucht mag steken tegen Mahut. Dat zou schitterend zijn, nietwaar jongens?!

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 16:45 schreef Liejannuh het volgende:
De halve finale is vanavond om 8 uur en je kunt als het goed is hier de wedstrijd bekijken. _{registreren is gratis en je bent niet verplicht om te gokken}

quote:

Op zondag 22 juli 2007 10:53 schreef Postlezer het volgende:
http://www.atptennis.com/3/en/mercedesbenz/default.asp
Play of the week: Dick Norman

quote:

Fly en mezelf hebben al 3 goeie matchen achter de rug en bevinden ons nu in de finale. Nog geen enkel setverlies, en ik heb ook nog geen enkel opslagverlies gekend hier in Istanbul. In de laatste 11 dubbelmatchen (27sets) verloor ik slechts één enkele keer mijn opslag! Ik moet blijkbaar toch redelijk goed aan het serveren zijn, niet? Met Kristof is het leuk spelen, hij retourneert heel goed, hij is handig aan het net en zijn opslag is ook 'bere'sterk. Ik weet niet of we de finale zullen winnen, maar de anderen gaan het in ieder geval niet makkelijk hebben.

Na ons matchke van vandaag zijn we met z'n allen nog eens in de jacuzzi van het hotel gedoken. Het Movenpick hotel hier in Istanbul is één van de beste hotels die ik gezien heb. Het is super mooi ingericht, het eten is lekker,... Het is wel niet goedkoop natuurlijk, gelukkig dat het tornooi de kamer betaalt.

Allen duimen hé zaterdag,
groeten, Dick

quote:

Op dinsdag 11 september 2007 12:19 schreef XL het volgende:
Speelde afgelopen week een finale en heeft weer heerlijke verhalen op zijn site.
Deze week tegen Peter Wessels!

quote:

Op dinsdag 11 september 2007 12:24 schreef Postlezer het volgende:

[..]

Schitterend, dat stuk over die luchthaven security

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 23:59 schreef Norrage het volgende:

[..]

Echt?? Ik kan het me nauwelijks voorstellen ...die jongen gaat al zo lang mee....en zo slecht is toch ook weer niet.

quote:

Nanou Norman is geboren !!!
Vandaag werd Nanou geboren. Ze is 47 cm groot en weegt 2,635 Kg. De fiere ouders en hun dochter stellen het zeer goed.

quote:

Op dinsdag 6 november 2007 22:53 schreef Vector_SLD het volgende:
De negen genomineerden voor de Mercedes-Benz Play of the YEAR zijn genomineerd. Held Dick zit ertussen met ongetwijfeld het mooiste punt van het jaar. Zie het hier: http://www.atptennis.com/(...)ult.asp?AssetID=2317

quote:

Op dinsdag 1 april 2008 14:53 schreef Chriz2k het volgende:
Van zijn laatste 13 enkelpartijen slechts eentje afgesloten met winst.

quote:

Portugal

In Estoril speelde ik op 12 april de kwalificaties. Ik heb enkele kansen (breakballen) gehad in het begin en ook het einde van de eerste set, maar zoals wel meer gebeurt in tennis : neem je de kansen niet, dan word je zelf gebroken in het spel erna.

Er waren een 25tal vrienden vanuit het zuiden van Portugal afgekomen om te komen supporteren. De scheidsrechter begreep niet goed wat er gebeurde, toen al die portugezen voor een lange Belg kwamen supporteren! Er was veel sfeer en ik voelde dat mijn conditie al in veel betere doen was als in februari/maart. Debbrich Feys en Kirsten Flipkens waren ook in Estoril. Flipper zat in hetzelfde hotel als wij.

Daarna ben ik naar het zuiden van Portugal (de Algarve) afgereisd waar ik in januari een “vakantie-plekje” vlakbij het strand heb gekocht. Er dienden nog een aantal renovaties uitgevoerd te worden en nu is het helemaal pico bello. Dus voortaan weet je waar je heen kan voor veel zon. Stuur maar een mailtje als je de regen beu bent in België



Cremona : Bohli – Norman 7/6 6/1

Zoals Matthias in het gastenboek terecht opmerkte, was mijn niveau een stuk beter. Jammer dat ik de tie-break in de 1e set niet kon uitserveren aan 5-4 voor. In de tweede set verlies ik 2 maal mijn opslag bij een 40/15 voorsprong… Ondanks de nederlaag, stapte ik ginds met een redelijk gevoel van de baan. Stefan Bohli bevestigde dat hij goed aan het spelen was door in de volgende ronde het eerste reekshoofd en top 100 speler Andersen naar huis te kloppen.



Rome : Mannarino – Norman 6/2 6/1

Bijna ongelofelijk maar waar, het is hier de ganse week schitterend weer, maar één enkele dag was het koud en nat, en dat was de dag dat ik mocht aantreden tegen Mannarino. De match werd een half uurtje uitgesteld omdat het veld verzopen lag in de plassen. Ik speelde de eerste 5 games met een trui aan en kon geen winners slaan met mijn opslag. Ik moest alle punten vanop de baseline oplossen met zware, natte en trage ballen De kleine maar talentvolle Mannarino had de overgang van hard (hij was ook in Cremona) naar clay verwerkt alsof het niks inhoud. Hij haalde ballen verspreid over het ganse veld gemakkelijk terug zonder daarbij fouten te maken.



Ook al haal ik niet veel overwinningen momenteel, toch ben ik de speler die met de mooiste trofee rondloop : mijn kleine Nanou die het goed stelt en ondertussen al 6 maanden is!



Ciao, Dick.

quote:

De bloemenkrans die ik kreeg tijdens de prijsuitreiking nam ik mee naar huis om aan Ilse te geven. Dat heeft me nog een pak zorgen gekost in de kleine luchthaven van Donetsk. Inchecken, security en passportcontrole liggen er alle drie op 15m van elkaar. Na de security was er 6 meter verder de passport-controle (douane). Net als ik door de douane gepasseerd was, constateerde ik dat ik de bloemen vergeten was, dus moest ik even 7 meter terug mijn bloemen halen. Werd ik daar uitgeblaft in het Russisch dat ik niet kon in tegengestelde richting door de douane lopen. Ik mocht 20 minuten op het politie-bureau gaan zitten uitleggen waarom ik dat gedaan had. Een politie-gastje wou op een zwaarwichtige manier me de les spellen, en dreigde dat hij me voor de rechtbank kon slepen als hij dat wou. Best dat ik mijn lach heb kunnen inhouden, anders had hij me er nog langer gehouden en had ik misschien nog mijn vlucht gemist.

quote:

Op zaterdag 10 mei 2008 00:34 schreef I.R.Baboon het volgende:

[..]

. Dick. .

quote:

Op vrijdag 6 juni 2008 16:11 schreef wimderon het volgende:
Nu op Sporza laatste fase tegen Monfils van 2 jaar terug op RG

quote:

Op maandag 23 juni 2008 12:07 schreef XL het volgende:
Dick speelt in Scheveningen!

Ik ga zeker kijken!

quote:

Op maandag 23 juni 2008 12:21 schreef XL het volgende:
7 tm 13 juli

enkelspel en dubbel met Frederico Gil

quote:

Op maandag 23 juni 2008 18:36 schreef I.R.Baboon het volgende:
Ik kan niet, maar doe Dick de groeten.

quote:

Dinsdag was de start van mijn eerste ronde dubbelspel tegen Dudi Sela en Noam Okun een ware grap. We warmden op op de center court en bij het einde van de opwarming serveerde Noam het net kapot. Een (on)handige spaanse Harry probeerde 15 minuten lang om de middenband te herstellen, zonder succes. De supervisor stuurde ons naar een ander veld, waar we opnieuw 5 minuten opwarmden, en waar het net opnieuw niet was opgewassen tegen het service-geweld. Nu was de kabel stuk. Dezelfde (on)handige Harry mocht opnieuw zijn mouwen oprollen. Na 20 minuten warmen we (5 minuten) op voor een 3e keer en bij 30-0 in de eerste game zien we dat het net er opnieuw véél te slap bijhangt. Van de supervisor mochten we dan verhuizen naar baan 3. Jawel, opnieuw 5 minuten opwarmen…

Het was geen gemakkelijke loting, die eerste ronde. We wonnen wel in 2 sets.

quote:

Op maandag 7 juli 2008 00:03 schreef XL het volgende:
1-1 in sets in die finale.... tenminste... als ze hem echt zo laat spelen.
Dick won de eerste, Navarro de tweede.... maar voor hetzelfde geld is dat bericht al uren oud.

quote:

Op maandag 7 juli 2008 00:16 schreef wimderon het volgende:

[..]

Die hebben zeker eerst Wimbledon zitten kijken

quote:

Op maandag 7 juli 2008 00:18 schreef XL het volgende:

[..]

Het is in Andalusie, daar zal het overdag stikheet zijn. In zijn dagboek schreef hij dat hij deze week al eerder om een uur of drie in het hotel kwam....

Tiebreak inmiddels... al een tijdje, dus misschien zijn ze er weer met noten aan het gooien.

quote:

Norman stopt na de Belgian Masters

za 18/10/08 - De AXA Belgian Masters wordt het laatste enkeltoernooi voor Dick Norman. De 37-jarige Norman gaat daarna enkel nog dubbel spelen. "Fysiek kan ik het niet meer opbrengen", zegt hij.
"Ik zie te veel af om mee te kunnen met die jonge spelers, die uren kunnen rondhuppelen als konijnen. Ergens vind ik het spijtig, maar na 17 jaar reizen is het ook fijn om even thuis te zijn."

In 1995 haalde Norman de vierde ronde in Wimbledon, zijn grootste prestatie. "Dat was een droom. Ook de match tegen Monfils op Roland Garros op een volle court Suzanne Lenglen was memorabel."

bron: sporza.be

quote:

vr 14/11/08 - Dick Norman speelt vanavond op de Belgian Masters mogelijk zijn laatste tennismatch als prof. Hij speelt in het demonstratietoernooi in Gent tegen Xavier Malisse. De tweemeterlange speler kijkt met plezier terug op zijn "zotte jaren".
In Gazet van Antwerpen en Het Belang blikt Dick Norman (foto) terug op zijn carrière. (Belga) "Al bij al is het tennis een aangenaam milieu. Dat heb ik gemerkt toen ik twee jaar gestopt ben", vertelt Norman.

"Er is wel een verschil tussen de mannen en de vrouwen. Bij de mannen is het knokken op leven en dood, maar we gaan 's avonds wel op restaurant."

"Bij de vrouwen is dat ondenkbaar. Daar heersen nijd, achterklap en vetes."

Norman organiseert dit weekend de Belgian Masters in Gent. U kunt de finale van het demonstratietoernooi zondagmiddag live volgen in Sporza op Canvas. "Feestjes met de Daviscup-ploeg""In vergelijking met de toppers uit de jaren 80, zoals Connors, McEnroe en Gerulaitis, waren wij brave jongetjes. Bij ons is de champagne vervangen door sportdrankjes", vertelt Norman.

Over het wildste feestje hoeft hij niet lang na te denken. "Ook ik heb mijn zotte jaren gehad. In Noorwegen zijn we met de Daviscup-ploeg in een nachtclub verzeild geraakt, waar we voor 5.000 euro champagne dronken. Decadent, maar je voelt je wel als een koning."

quote:

De Avonturen van Big Dick
Dick Norman (37 jaar, 2,03 meter) sluit dit weekend carrière als enkelspeler af

Dick Norman gaat met prepensioen. Hij zal enkel nog dubbelen, zijn pensioenspaarplan in deze onzekere tijden, maar het enkel zit erop na de AXA Belgian Masters van dit weekeinde. Bij wijze van afscheid graait de oudste (37) en, op Ivo Karlovic na, grootste speler (2m03) op het circuit nog eens in zijn lade met herinneringen aan bijna twintig jaar de aardkloot afdweilen, tot in het goorste gat. De Tien Strafste Stoten van Big Dick, in Suske en Wiske-stijl.

1. De Aap van Ahmedabad

'Het meest armtierige tornooi dat ik ooit speelde was Ahmedabad, Indië. Ik landde er laat op de avond. In de luchthaven hadden ze nog nooit van een tennistornooi gehoord. Ik stapte dan maar in de eerste de beste taxi met de bede me naar een hotel te brengen. De club bleek een eind buiten de stad te liggen. Hoe verder we reden, hoe schameler de huizen en hoe voller de straten. Ezels, varkens, koeien, zelfs olifanten. De huisjes waren van karton. Ook het hotel. En dan kwam deze jongen daar aan, met een nieuwe Wilson-tas om de schouder. Daar heb ik echt schrik gehad.'

'Ik heb eerst de deur van mijn hotelkamer gebarricadeerd voor ik durfde gaan slapen. Onderweg reed de taxi een koe aan. Dat beest stond in de middenberm en net toen wij eraan kwamen, zette het een voet op de weg. De taxi kon haar niet meer ontwijken. Binnen de kortste keren was onze taxi omsingeld door een tierende menigte die met bamboestokken op de auto sloeg en op de chauffeur. Hij werd net niet gelyncht. Een koe is voor de Indiërs een heilig dier.'

'Op de club zelf hadden ze het meer voor een ander merk. Net naast het tennisveld stond een boom en daar zat een aap in. Toch wel anderhalve meter hoog en zwart. De takken van die boom hingen tot boven het veld zodat je soms, als je de bal opgooide voor de opslag, recht in de ogen van die aap keek. Ik heb daar geen hoog opslagpercentage gehaald.'

2. De Dreigende Drek

'In Indië werd er ook op een heel specifieke ondergrond gespeeld. Het voelde aan als hardcourt, tot je eens wat later op de club bleef en merkte hoe de baan werd klaargemaakt voor de dag erop. Vanuit een ton werd er een goedje op de baan gegoten. Een heel speciaal mengsel, de helft water, de helft koeiendrek. Pas op, de dag erop was het droog en er zat geen enkele valse bots in. Alleen, als het vochtig was, begon het een beetje te ruiken. En vallen deed je maar beter niet. Naast de baan zat er een dokter stand-by. Als een speler viel, spurtte die de baan op en gaf hem ter plekke een spuit. Tegen tetanus en allerlei andere infecties. Ik heb één keer in Ahmedabad gespeeld en twee keer in Bombay - daar werd hetzelfde procédé toegepast - en ik ben nooit gevallen. Als je naar het net moest spurten, dacht je wel twee keer na.'

3. Bingo in Brunei

'Op jacht naar punten doet de professionele tennisser al wel eens uitheemse oorden aan. Zo trokken we met vier Belgen op tournee naar Manilla, Brunei, Guam plus ook nog Kuala Lumpur, geloof ik. Samen met Filip Dewulf, Xavier Daufresne en Tom Vanhoudt. Bijzonder opwindend moet het niet geweest zijn, want we stelden het wereldrecord kleurenwhisten scherper. 48 uren aan één stuk. Maar het bleek wel lucratief.'

'Vooral Brunei. In het dubbel werd ik in de halve finale uitgeschakeld door Dewulf-Vanhoudt. Toen ik de zondag mijn prijzengeld ging ophalen, bleek ik het prijzengeld voor een verloren finale te hebben gekregen. Dat was geen gigantisch verschil, maar toch een paar honderd dollar. Vanhoudt was bang dat ze ons hadden verwisseld, maar dat bleek niet het geval. Uiteraard heb ik niet geprotesteerd, ze hebben daar toch geld genoeg. En toen de maandag erop de nieuwe ranking werd vrijgegeven, bleken we ook de punten van een verloren finale te hebben gekregen. Sindsdien vlooi ik de ranking altijd grondig na.'

4. Spaanse Spasten

'Het land waar ik het minst graag speel, is Spanje. De organisatie lijkt nergens op en ze spreken geen gebenedijd woord Engels. Ze doen ook niet de minste moeite. In Cordoba ben ik eens uit mijn sloffen geschoten. Drie, vier minuten ging ik tegen die spelersverantwoordelijke te keer, zonder dat die één spier vertrok. Wat bleek: hij had geen woord verstaan van mijn tirade.'

'De eerste match werd er om 17 uur gespeeld. Overdag was er niemand op de club. Je kon geen baan boeken, je kon geen ballen krijgen, zelfs je tennisracket was zoek, omdat ook de bespanners afwezig waren. Ik moest op mijn buik onder alle (afgesloten) tentjes kruipen om mijn racket te recupereren. En dan begon er nog iemand te dreigen met de politie. En eten was er ook al niet. Als je in Bolivië of Indië komt, dan verwacht je die toestanden. Maar Spanje is een Europees land, met een bepaalde standaard, denk je. Niet dus.'

5. Hotel Hiroshima

'Mijn 2m03 durft mij wel al eens in de aap logeren. Dan moet ik een nachtkastje bij het te korte bed schuiven, met een kussen om mijn benen op te leggen. Of op de vloer slapen, als er een voeteneinde aan het bed zit. Vooral in Japan is het problematisch. De bedden zijn in regel te kort en de kamers zijn zo klein dat je niet eens op de vloer kán slapen. Ik heb eens een bed rechtgezet tegen de muur om op de vloer te slapen.'

'In Hiroshima was er geen enkel probleem: de kamer was gewoon kaal. Geen bed, geen kast, geen lavabo niks, je moest op de grond slapen, een soort tatami. 's Avonds kwamen ze twee dekens brengen. Eén om op te liggen en één om je te bedekken. Tegenover het hotel lag er een zoo. Ik had een dagje vrij en ging er even de benen strekken. Ik stond op het centrale plein toen ze enkele bussen schoolkinderen binnenschoven. Die stoven joelend in alle richtingen uiteen. Tot een meisje mij in het oog kreeg. Ze puntte een vinger in mijn richting, begon opgewonden te kwetteren en binnen de kortste keren stonden er 150 schoolkinderen rond mij. Ik had meer beziens dan de giraffen en de leeuwen met mijn 2m03.'

6. Aha Agassi

'Toen ik pas op de tour kwam, speelde ik de kwalificaties in Tokio. Op de player's party keek ik mijn ogen uit. Al die vedetten, ik wou zeer graag een handtekening vragen, maar ik durfde niet. André Agassi was het eerste reekshoofd en de absolute topattractie. Hij was er ook, zij het aan het andere eind van de zaal. Ineens zie ik hem mijn kant opkomen. Die gaat weg, dacht ik, want ik stond vlak naast de deur. Maar tot mijn verbijstering bleef hij net voor mij staan en sprak me aan. Nog zo klein was ik.'

'Wat bleek: Agassi had met zijn trainer, de grote Brad Gilbert, gewed dat ik groter was dan twee meter. En dat kwam hij even verifiëren, zich uitgebreid verontschuldigend voor zoveel indiscretie. Sindsdien maken we altijd een babbeltje als we mekaar tegen het lijf lopen. Supersympathieke gast. Bovendien bleek hij het grote idool van Ils (Normans echtgenote, red.) en zijn de twee ook op dezelfde dag van hetzelfde jaar geboren. Op de US Open stonden Ils en ik eens aan te schuiven voor het buffet toen Agassi me kwam groeten. Ik stelde Ils aan hem voor. Het is de enige keer in mijn leven dat ik haar sprakeloos heb gezien.'

7. De Oenige Oen

'Het andere uiterste is Daniël Köllerer, een Oostenrijker en een absolute etter. Hij heeft eens een pak slaag gekregen van Luzzi, de Italiaan die onlangs is gestorven. En ei zo na van mij. Ik had in Colombia tegen hem gespeeld en hij had zich weer van zijn meest irritante kant getoond. Dertig keer zijn hand opsteken, handdoek vragen, schelden, tijd winnen, het hele arsenaal. Toen de match was afgelopen, kwamen er vier Argentijnen bij mij. Als je wilt, gaan we nu naar de kleedkamer en geven hem een pak rammel. Spelers die ik van haar noch pluimen kende, maar die net zo genoeg hadden van Köllerer. Ik heb het niet gedaan omdat ik schrik had dat ik zou geschorst worden. In Wimbledon heeft hij Ils eens uitgescholden voor hoer tijdens de kampwissel. Dat hoorde ik pas achteraf. Ik won die match en zelfs Oostenrijkse spelers en arbiters zijn me toen komen feliciteren. Niemand moet die kerel.'

8. De Vurige Vogel

'Ik heb nogal wat airmiles verzameld in mijn carrière. Statistisch gezien groeit dan natuurlijk de kans op onheil. In Singapore ontplofte de motor van ons vliegtuig tijdens het opstijgen. Er was een vogel in gevlogen. Het neuswiel was al van de grond, plots een enorme knal en het vliegtuig voluit in de ankers. Ik zat aan het raampje, net boven de bewuste vleugel en het was een nachtvlucht. Riant spektakel, net vuurwerk.'

'Het meeste schrik heb ik gehad in Oekraïne. Binnenlandse vluchten zijn er zeer duur, maar Ils had een koopje gedaan op het internet voor de vlucht van Dnepropetrovsk naar Kiev. Aeroflot. We moesten op het tarmac tot aan het vliegtuig stappen. Er stonden een stuk of vier vliegtuigen, waarvan één museumstuk. Ons vliegtuig. Roestige platen, uitstekende nagels, de angst sloeg ons om het hart.'

'Binnen was de aanblik amper geruststellender. Klapstoeltjes in plaats van zetels, het tapijt overhoop. Het was free seating dus ik plofte mij op de eerste vrije stoel neer. Begint een Rus mij daar uit te kafferen voor het vuil van de straat. Bleek dat ik in business class zat. En inderdaad, een paar rijen verder, was de rugleuning van het klapstoeltje nog korter.'

'We zetten ons neer, Ils wou haar gordel aandoen, maar er zat geen sluiting aan. We hebben de gordels dan maar gewoon dichtgeknoopt. Het was min tien en het zwerk hing vol zware sneeuwwolken. Eer dat vliegtuig daar door was. Schudden en daveren, stijf van de schrik was ik. Naast mij zat Ils te wenen en achter ons zat een scheidsrechter voortdurend kruistekens te slaan. Achteraf bleek dat mijn trainer, een jaar eerder, geweigerd had in dat vliegtuig te stappen. Hij had de taxi naar Kiev genomen. Zes uur door de bergen. Dat was nog erger.'

9. De Karintische Kater

'Ik was uitgeschakeld in het tornooi van Annenheim, Oostenrijk. 's Avonds zette ik nog een stapje in de wereld, ik raakte met een meisje aan de babbel en belandde bij haar thuis. 's Ochtends vroeg ik of ze mij wilde terugbrengen naar de club. Want ze woonde ergens weggestoken in de bossen van Karinthië. Kon niet, de auto was van haar ma en die was gaan werken. En wanneer kwam die ma terug? 's Avonds. Te laat voor mijn vliegtuig. En er woonde geen levende ziel in de buurt. Dus was er ook geen openbaar vervoer.'

'Ik moest stappen. Alleen, het goot pijpenstelen. Een uur gewacht, maar het bleef gieten. Uiteindelijk toch van wal gestoken. Twee kilometer stappen tot aan een spoorweg, die drie kilometer volgen, dan een bus pakken, afstappen, twee kilometer door een bos tot aan de volgende halte, een andere bus op. Een hele dag ben ik onderweg geweest en ik was zeiknat: ik had enkel een T-shirt en een pull aan. Daar heeft het begrip stappen een nieuwe invulling gekregen voor mij.'

10. De Loense Lijnrechter

'Ik heb ooit de kwartfinale van het ECC-tornooi in Antwerpen gehaald. Nadat ik in de tweede ronde Felix Mantilla had uitgeschakeld, toen nummer 14 van de wereld. Een verrassing, niet in het minst voor mezelf. Ik had de eerste set gewonnen, maar vervolgens ging het steil bergaf. Ik sleepte toch nog een tiebreak uit de brand in de derde set.'

'Ik kwam op matchbal bij 7-6. Mantilla sloeg een ace, pal op de middenlijn, helemaal wegdraaiend. Onhoudbaar. Ik stapte al naar de andere kant toen de lijnrechter de bal uit gaf. In geen honderd jaar, maar ik gauw terug op mijn plaats natuurlijk. Mantilla in alle staten. Volle vijf minuten tierde hij tegen die arbiter, waarna hij zijn tweede opslag sloeg. Buiten. Hij was zo razend dat hij zijn racket over mijn hoofd, tot voor de voeten van die lijnrechter slingerde.'

'Jaren later kwam er op één of ander tornooi iemand op mijn schouder tikken. Jij moet me nog een pint. Die lijnrechter. Ik heb hem meteen een bak betaald. Het was één van de vetste checks uit mijn carrière.'

quote:

Norman: "Geen comeback in enkelspel"

Dubbelspecialist Dick Norman heeft zich in Heilbronn (Duitsland) geplaatst voor de hoofdtabel van het enkelspel. Dick Norman versloeg in de voorronde van de Challenger van Heilbronn de Duitser Moser en de Italiaan Galvani en stoot door naar de hoofdtabel. Opmerkelijk, want Norman had eind vorig seizoen nog aangekondigd voortaan alleen nog maar dubbelwedstrijden te spelen.

"In Heilbronn speel ik ook enkelmatchen om het dubbel voor te bereiden. Je hoeft niet te speculeren op een comeback", is het commentaar van Norman.

"Mijn laatste officiële match dateerde van drie of vier maanden geleden. Een wedstrijdje in het enkelspel zal me geen kwaad doen om er wat in te komen."

quote:

Dick Norman pakt titel in dubbelspel Johannesburg

BRUSSEL- Dick Norman heeft samen met de Amerikaan James Cerretani op het ATP-tennistoernooi van het Zuid-Afrikaanse Johannesburg de finale van het dubbelspel gewonnen. Het Belgisch-Amerikaanse duo haalde het na een spannende partij met 6-7 (7/9), 6-2 en 14-12 van de Zuid-Afrikaan Rik De Voest en de Australiër Ashley Fisher.
Het was de tweede dubbeltitel voor Norman op het ATP-circuit, na die van 2007 in het Indische Chennai (met Xavier Malisse).
Bron: Sportwereld.be