Het walgelijk grote Dick Norman fantopic - deel 1.

quote:

De Avonturen van Big Dick
Dick Norman (37 jaar, 2,03 meter) sluit dit weekend carrière als enkelspeler af

Dick Norman gaat met prepensioen. Hij zal enkel nog dubbelen, zijn pensioenspaarplan in deze onzekere tijden, maar het enkel zit erop na de AXA Belgian Masters van dit weekeinde. Bij wijze van afscheid graait de oudste (37) en, op Ivo Karlovic na, grootste speler (2m03) op het circuit nog eens in zijn lade met herinneringen aan bijna twintig jaar de aardkloot afdweilen, tot in het goorste gat. De Tien Strafste Stoten van Big Dick, in Suske en Wiske-stijl.

1. De Aap van Ahmedabad

'Het meest armtierige tornooi dat ik ooit speelde was Ahmedabad, Indië. Ik landde er laat op de avond. In de luchthaven hadden ze nog nooit van een tennistornooi gehoord. Ik stapte dan maar in de eerste de beste taxi met de bede me naar een hotel te brengen. De club bleek een eind buiten de stad te liggen. Hoe verder we reden, hoe schameler de huizen en hoe voller de straten. Ezels, varkens, koeien, zelfs olifanten. De huisjes waren van karton. Ook het hotel. En dan kwam deze jongen daar aan, met een nieuwe Wilson-tas om de schouder. Daar heb ik echt schrik gehad.'

'Ik heb eerst de deur van mijn hotelkamer gebarricadeerd voor ik durfde gaan slapen. Onderweg reed de taxi een koe aan. Dat beest stond in de middenberm en net toen wij eraan kwamen, zette het een voet op de weg. De taxi kon haar niet meer ontwijken. Binnen de kortste keren was onze taxi omsingeld door een tierende menigte die met bamboestokken op de auto sloeg en op de chauffeur. Hij werd net niet gelyncht. Een koe is voor de Indiërs een heilig dier.'

'Op de club zelf hadden ze het meer voor een ander merk. Net naast het tennisveld stond een boom en daar zat een aap in. Toch wel anderhalve meter hoog en zwart. De takken van die boom hingen tot boven het veld zodat je soms, als je de bal opgooide voor de opslag, recht in de ogen van die aap keek. Ik heb daar geen hoog opslagpercentage gehaald.'

2. De Dreigende Drek

'In Indië werd er ook op een heel specifieke ondergrond gespeeld. Het voelde aan als hardcourt, tot je eens wat later op de club bleef en merkte hoe de baan werd klaargemaakt voor de dag erop. Vanuit een ton werd er een goedje op de baan gegoten. Een heel speciaal mengsel, de helft water, de helft koeiendrek. Pas op, de dag erop was het droog en er zat geen enkele valse bots in. Alleen, als het vochtig was, begon het een beetje te ruiken. En vallen deed je maar beter niet. Naast de baan zat er een dokter stand-by. Als een speler viel, spurtte die de baan op en gaf hem ter plekke een spuit. Tegen tetanus en allerlei andere infecties. Ik heb één keer in Ahmedabad gespeeld en twee keer in Bombay - daar werd hetzelfde procédé toegepast - en ik ben nooit gevallen. Als je naar het net moest spurten, dacht je wel twee keer na.'

3. Bingo in Brunei

'Op jacht naar punten doet de professionele tennisser al wel eens uitheemse oorden aan. Zo trokken we met vier Belgen op tournee naar Manilla, Brunei, Guam plus ook nog Kuala Lumpur, geloof ik. Samen met Filip Dewulf, Xavier Daufresne en Tom Vanhoudt. Bijzonder opwindend moet het niet geweest zijn, want we stelden het wereldrecord kleurenwhisten scherper. 48 uren aan één stuk. Maar het bleek wel lucratief.'

'Vooral Brunei. In het dubbel werd ik in de halve finale uitgeschakeld door Dewulf-Vanhoudt. Toen ik de zondag mijn prijzengeld ging ophalen, bleek ik het prijzengeld voor een verloren finale te hebben gekregen. Dat was geen gigantisch verschil, maar toch een paar honderd dollar. Vanhoudt was bang dat ze ons hadden verwisseld, maar dat bleek niet het geval. Uiteraard heb ik niet geprotesteerd, ze hebben daar toch geld genoeg. En toen de maandag erop de nieuwe ranking werd vrijgegeven, bleken we ook de punten van een verloren finale te hebben gekregen. Sindsdien vlooi ik de ranking altijd grondig na.'

4. Spaanse Spasten

'Het land waar ik het minst graag speel, is Spanje. De organisatie lijkt nergens op en ze spreken geen gebenedijd woord Engels. Ze doen ook niet de minste moeite. In Cordoba ben ik eens uit mijn sloffen geschoten. Drie, vier minuten ging ik tegen die spelersverantwoordelijke te keer, zonder dat die één spier vertrok. Wat bleek: hij had geen woord verstaan van mijn tirade.'

'De eerste match werd er om 17 uur gespeeld. Overdag was er niemand op de club. Je kon geen baan boeken, je kon geen ballen krijgen, zelfs je tennisracket was zoek, omdat ook de bespanners afwezig waren. Ik moest op mijn buik onder alle (afgesloten) tentjes kruipen om mijn racket te recupereren. En dan begon er nog iemand te dreigen met de politie. En eten was er ook al niet. Als je in Bolivië of Indië komt, dan verwacht je die toestanden. Maar Spanje is een Europees land, met een bepaalde standaard, denk je. Niet dus.'

5. Hotel Hiroshima

'Mijn 2m03 durft mij wel al eens in de aap logeren. Dan moet ik een nachtkastje bij het te korte bed schuiven, met een kussen om mijn benen op te leggen. Of op de vloer slapen, als er een voeteneinde aan het bed zit. Vooral in Japan is het problematisch. De bedden zijn in regel te kort en de kamers zijn zo klein dat je niet eens op de vloer kán slapen. Ik heb eens een bed rechtgezet tegen de muur om op de vloer te slapen.'

'In Hiroshima was er geen enkel probleem: de kamer was gewoon kaal. Geen bed, geen kast, geen lavabo niks, je moest op de grond slapen, een soort tatami. 's Avonds kwamen ze twee dekens brengen. Eén om op te liggen en één om je te bedekken. Tegenover het hotel lag er een zoo. Ik had een dagje vrij en ging er even de benen strekken. Ik stond op het centrale plein toen ze enkele bussen schoolkinderen binnenschoven. Die stoven joelend in alle richtingen uiteen. Tot een meisje mij in het oog kreeg. Ze puntte een vinger in mijn richting, begon opgewonden te kwetteren en binnen de kortste keren stonden er 150 schoolkinderen rond mij. Ik had meer beziens dan de giraffen en de leeuwen met mijn 2m03.'

6. Aha Agassi

'Toen ik pas op de tour kwam, speelde ik de kwalificaties in Tokio. Op de player's party keek ik mijn ogen uit. Al die vedetten, ik wou zeer graag een handtekening vragen, maar ik durfde niet. André Agassi was het eerste reekshoofd en de absolute topattractie. Hij was er ook, zij het aan het andere eind van de zaal. Ineens zie ik hem mijn kant opkomen. Die gaat weg, dacht ik, want ik stond vlak naast de deur. Maar tot mijn verbijstering bleef hij net voor mij staan en sprak me aan. Nog zo klein was ik.'

'Wat bleek: Agassi had met zijn trainer, de grote Brad Gilbert, gewed dat ik groter was dan twee meter. En dat kwam hij even verifiëren, zich uitgebreid verontschuldigend voor zoveel indiscretie. Sindsdien maken we altijd een babbeltje als we mekaar tegen het lijf lopen. Supersympathieke gast. Bovendien bleek hij het grote idool van Ils (Normans echtgenote, red.) en zijn de twee ook op dezelfde dag van hetzelfde jaar geboren. Op de US Open stonden Ils en ik eens aan te schuiven voor het buffet toen Agassi me kwam groeten. Ik stelde Ils aan hem voor. Het is de enige keer in mijn leven dat ik haar sprakeloos heb gezien.'

7. De Oenige Oen

'Het andere uiterste is Daniël Köllerer, een Oostenrijker en een absolute etter. Hij heeft eens een pak slaag gekregen van Luzzi, de Italiaan die onlangs is gestorven. En ei zo na van mij. Ik had in Colombia tegen hem gespeeld en hij had zich weer van zijn meest irritante kant getoond. Dertig keer zijn hand opsteken, handdoek vragen, schelden, tijd winnen, het hele arsenaal. Toen de match was afgelopen, kwamen er vier Argentijnen bij mij. Als je wilt, gaan we nu naar de kleedkamer en geven hem een pak rammel. Spelers die ik van haar noch pluimen kende, maar die net zo genoeg hadden van Köllerer. Ik heb het niet gedaan omdat ik schrik had dat ik zou geschorst worden. In Wimbledon heeft hij Ils eens uitgescholden voor hoer tijdens de kampwissel. Dat hoorde ik pas achteraf. Ik won die match en zelfs Oostenrijkse spelers en arbiters zijn me toen komen feliciteren. Niemand moet die kerel.'

8. De Vurige Vogel

'Ik heb nogal wat airmiles verzameld in mijn carrière. Statistisch gezien groeit dan natuurlijk de kans op onheil. In Singapore ontplofte de motor van ons vliegtuig tijdens het opstijgen. Er was een vogel in gevlogen. Het neuswiel was al van de grond, plots een enorme knal en het vliegtuig voluit in de ankers. Ik zat aan het raampje, net boven de bewuste vleugel en het was een nachtvlucht. Riant spektakel, net vuurwerk.'

'Het meeste schrik heb ik gehad in Oekraïne. Binnenlandse vluchten zijn er zeer duur, maar Ils had een koopje gedaan op het internet voor de vlucht van Dnepropetrovsk naar Kiev. Aeroflot. We moesten op het tarmac tot aan het vliegtuig stappen. Er stonden een stuk of vier vliegtuigen, waarvan één museumstuk. Ons vliegtuig. Roestige platen, uitstekende nagels, de angst sloeg ons om het hart.'

'Binnen was de aanblik amper geruststellender. Klapstoeltjes in plaats van zetels, het tapijt overhoop. Het was free seating dus ik plofte mij op de eerste vrije stoel neer. Begint een Rus mij daar uit te kafferen voor het vuil van de straat. Bleek dat ik in business class zat. En inderdaad, een paar rijen verder, was de rugleuning van het klapstoeltje nog korter.'

'We zetten ons neer, Ils wou haar gordel aandoen, maar er zat geen sluiting aan. We hebben de gordels dan maar gewoon dichtgeknoopt. Het was min tien en het zwerk hing vol zware sneeuwwolken. Eer dat vliegtuig daar door was. Schudden en daveren, stijf van de schrik was ik. Naast mij zat Ils te wenen en achter ons zat een scheidsrechter voortdurend kruistekens te slaan. Achteraf bleek dat mijn trainer, een jaar eerder, geweigerd had in dat vliegtuig te stappen. Hij had de taxi naar Kiev genomen. Zes uur door de bergen. Dat was nog erger.'

9. De Karintische Kater

'Ik was uitgeschakeld in het tornooi van Annenheim, Oostenrijk. 's Avonds zette ik nog een stapje in de wereld, ik raakte met een meisje aan de babbel en belandde bij haar thuis. 's Ochtends vroeg ik of ze mij wilde terugbrengen naar de club. Want ze woonde ergens weggestoken in de bossen van Karinthië. Kon niet, de auto was van haar ma en die was gaan werken. En wanneer kwam die ma terug? 's Avonds. Te laat voor mijn vliegtuig. En er woonde geen levende ziel in de buurt. Dus was er ook geen openbaar vervoer.'

'Ik moest stappen. Alleen, het goot pijpenstelen. Een uur gewacht, maar het bleef gieten. Uiteindelijk toch van wal gestoken. Twee kilometer stappen tot aan een spoorweg, die drie kilometer volgen, dan een bus pakken, afstappen, twee kilometer door een bos tot aan de volgende halte, een andere bus op. Een hele dag ben ik onderweg geweest en ik was zeiknat: ik had enkel een T-shirt en een pull aan. Daar heeft het begrip stappen een nieuwe invulling gekregen voor mij.'

10. De Loense Lijnrechter

'Ik heb ooit de kwartfinale van het ECC-tornooi in Antwerpen gehaald. Nadat ik in de tweede ronde Felix Mantilla had uitgeschakeld, toen nummer 14 van de wereld. Een verrassing, niet in het minst voor mezelf. Ik had de eerste set gewonnen, maar vervolgens ging het steil bergaf. Ik sleepte toch nog een tiebreak uit de brand in de derde set.'

'Ik kwam op matchbal bij 7-6. Mantilla sloeg een ace, pal op de middenlijn, helemaal wegdraaiend. Onhoudbaar. Ik stapte al naar de andere kant toen de lijnrechter de bal uit gaf. In geen honderd jaar, maar ik gauw terug op mijn plaats natuurlijk. Mantilla in alle staten. Volle vijf minuten tierde hij tegen die arbiter, waarna hij zijn tweede opslag sloeg. Buiten. Hij was zo razend dat hij zijn racket over mijn hoofd, tot voor de voeten van die lijnrechter slingerde.'

'Jaren later kwam er op één of ander tornooi iemand op mijn schouder tikken. Jij moet me nog een pint. Die lijnrechter. Ik heb hem meteen een bak betaald. Het was één van de vetste checks uit mijn carrière.'

quote:

Norman: "Geen comeback in enkelspel"

Dubbelspecialist Dick Norman heeft zich in Heilbronn (Duitsland) geplaatst voor de hoofdtabel van het enkelspel. Dick Norman versloeg in de voorronde van de Challenger van Heilbronn de Duitser Moser en de Italiaan Galvani en stoot door naar de hoofdtabel. Opmerkelijk, want Norman had eind vorig seizoen nog aangekondigd voortaan alleen nog maar dubbelwedstrijden te spelen.

"In Heilbronn speel ik ook enkelmatchen om het dubbel voor te bereiden. Je hoeft niet te speculeren op een comeback", is het commentaar van Norman.

"Mijn laatste officiële match dateerde van drie of vier maanden geleden. Een wedstrijdje in het enkelspel zal me geen kwaad doen om er wat in te komen."

quote:

Dick Norman pakt titel in dubbelspel Johannesburg

BRUSSEL- Dick Norman heeft samen met de Amerikaan James Cerretani op het ATP-tennistoernooi van het Zuid-Afrikaanse Johannesburg de finale van het dubbelspel gewonnen. Het Belgisch-Amerikaanse duo haalde het na een spannende partij met 6-7 (7/9), 6-2 en 14-12 van de Zuid-Afrikaan Rik De Voest en de Australiër Ashley Fisher.
Het was de tweede dubbeltitel voor Norman op het ATP-circuit, na die van 2007 in het Indische Chennai (met Xavier Malisse).
Bron: Sportwereld.be

quote:

Na twee weken rustpauze ben ik in Marrakech beland. Hier start voor mij het clay-court seizoen. En waarom dus niet, nog eens de kwalificaties meedoen in het enkelspel als voorbereiding op het dubbelspel…. Een ideale voorbereiding : ik kan non-stop mijn opslag volley oefenen en ik krijg wel 100 maal per match de gelegenheid om mijn terugslag bij te schaven… Een betere training is er niet. En ik word er deze week nog voor betaald ook! (omdat ik me gekwalificeerd heb voor de hoofdtabel…) Al moet ik er wel bijzeggen dat ik tijdens die enkelmatchen regelmatig ‘serieus’ afzie : mijn hartslag vliegt bij de minste ballenwisseling de hoogte in en mijn longen schreeuwen dan om zuurstof. Maar een beetje afzien kan geen kwaad, nietwaar? Je wordt er alleen maar sterker van



Ik speel nogmaals met Wassen. In Acapulco speelden we onder ons niveau, hier het kan alleen maar beter gaan…



Ik heb nog uitstekend nieuws. Wat is het...? Ik laat jullie nog een paar dagen raden. Heb ik misschien een nieuwe dubbelspartner gevonden, of is het iets anders ?? Later deze week vernemen jullie wel meer !



Dick.

quote:

En het goede nieuws is inderdaad dat een van de beste dubbelspelers ter wereld me gevraagd heeft om met hem in Estoril, Roland Garros, Queens en Wimbledon te spelen ! Wesley Moodie, momenteel behoort hij bij de 8 beste teams ter wereld ! Ik ben ervan overtuigd dat veel topteams zullen bibberen als ze ons, twee grote gasten, aan de overkant van het net zullen zien staan. ;-)

Gisteren versloeg ik het eerste reekshoofd Daniel Gimeno (78atp) hier in Marrakech. Ik speelde constant serve-and-volley en hij werd er radeloos van. Heel waarschijnlijk heeft hij nog nooit tegen iemand gespeeld die constant naar het net oprukt. Want het type spelers zoals Patrick Rafter of Tim Henman is voor zover ik weet helemaal uitgestorven. Ik voel me zowat de laatste der Mohikanen, en veel enkel spelen ga ik niet meer doen, snik snik.

Ik vind het wel leuk om die jonge knapen in het enkelspel nog af en toe eens te tonen dat de ‘ouwe’ nog niet versleten is. Toch ben ik blij met mijn beslissing om me toe te leggen op het dubbelspel. Het dubbelspel is boeiend, en het is voor mij een totaal nieuwe wereld die ik wil veroveren ;-)

Vandaag verloor ik in de tweede ronde van het enkelspel nipt van Lamine Ouahab met 7/6 6/4. Niet getreurd, want ik was toch naar Marrakech afgereisd voor het dubbelspel, haha…

Vandaag wonnen we, Rogier Wassen en ik, onze eerste ronde in het dubbelspel ! Ons niveau was al beter dan in Acapulco, een paar weken terug.

Wat vonden jullie van het goede nieuws ?!? Welnu, hier komt dan het uitstekende nieuws… Nanou wordt in september grote zus !!! Yihaaa. Jullie hadden allemaal goed geraden. Wat heb ik toch slimme bezoekers op mijn website...

quote:

Mexico City 13/04/2009

Zalig Pasen iederen! Momenteel zit ik in Mexico City. Oorspronkelijk was het plan dat ik hier met James Cerretani zou spelen, maar hij wilde plots naar Rome gaan… Zo heb ik last-minute iemand anders moeten zoeken en speel ik nu met Martin Fischer.

Morgen gaan we al van start tegen Goodall en Olejniczak. Probeer dat maar eens juist uit te spreken J. Het wordt zeker een pittige match want ze verkeren allebei in vorm. Ik heb (zoals jullie al weten) een drietal oefenwedstrijdjes kunnen spelen in de kwalificaties van het enkelspel en ik ben er klaar voor… ;-).

quote:

Omgekeerde wereld 16/04/2009
Ik schreef me in voor de kwalificaties van het enkelspel met de hoop "een paar" matchen te kunnen spelen. Veel motivatie om ver te geraken in het enkeltornooi heb ik niet. Welnu, morgen 'moet' ik mijn 5e match spelen, hier in Mexico .
En ik die dacht dat ik hier de finale van het dubbelspel zou spelen en boekte daarom mijn vliegtuigticket op zondag... Onze tegenstanders, Goodall en Olejniczak, gaven ons (Fischer en mezelf) geen kansen : ze serveerden de ganse match subliem en zo verloor ik de eerste ronde met mijn partner Martin met 7/5 6/3...
Niels Desein is/was hier ook in Mexico City. Ik had liever dat hij een goeie loting had gehad en ik de slechte ! Niels kwam tegen het eerste reekshoofd uit : Giraldo, die net nog vorige week een challenger won in San Luis Potosi. En ik kwam tegen een gravelspeler(tje) uit die niet wist wat te doen tegen een reus uit België...
Morgen speel ik tegen Zeballos. Op zich is zo'n enkelmatch wel leuk spelen voor me, omdat ik me totaal niet druk maak of ik nu win of verlies. Ik heb geen stress, het enige dat ik betracht is mijn opslag-volley wat scherper te stellen en mijn returns te verbeteren. Een leuke opgave is dat, als ik dat vergelijk met vroeger, toen ik zoals iedereen anders, op puntenjacht was. (Hoe meer mijn opgave lukt, hoe harder ik mijn tegenstanders zie zweten)

Ondertussen wordt de buik van Ilse al mooi groter en groter. En onze kleine prinses Nanou stelt het ook goed. Binnenkort wordt ze 1,5 jaar oud ! Iedere week komt er wel een melktandje bij en leert ze nieuwe woordjes. Haar eigen woordenschat is nog beperkt tot een 6tal woordjes. Papa maakt daar nog geen deel van uit :-(

quote:

Omgekeerde wereld 18/04/2009
Het is leuk vertoeven in de sportclub “Casablanca”. Er is heel veel groen, 2 grote zwembaden, waaronder één van 50 meter, heel veel goeie tennisbannen (een 25tal), een grote nieuwe fitnesszaal, sauna’s, een voetbalveld, een speelplein voor kindjes, een goed (en goedkoop) restaurant, een zwemschool... Het is een sociaal gebeuren, mama’s komen er quasi dagelijks. Eens om te tennissen, een andere keer om te fitnessen of om te zwemmen met hun kinderen. Ik zit dagelijks een uurtje of 4 aan het zwembad met Nanou tussen een 50tal mama’s met hun kinderen. Velen van hen komen nu al voor mij supporteren. Jammer voor Amritraj, maar de grote meerderheid van de supporters (hoofdzakelijk vrouwen) waren voor mij… Wat een babydochtertje toch niet allemaal teweegbrengt hé ;-)

Tegen Zeballos was het donderdag een echte thriller : in de 2e set kon ik geen een van de 8 matchballen winnen Ik verloor de tie-break met 17-15!! Aiai, mijn benen begonnen toen wat zwaar te wegen, des te meer omdat ik de dag ervoor een krachttraining voor mijn benen had afgewerkt. Uiteindelijk won ik toch nog in 3 sets

Vandaag (vrijdag) speelde ik mijn kwartfinale tegen Prakash Amritraj. Hij speelt serve and volley en daar was ik heel blij mee. Omdat het een schitterende oefening was voor het dubbelspel. Ik won redelijk vlot met 6/4 6/3.

De supervisor kwam me vragen of ik een “special” wilde gebruiken voor een challenger volgende week . Haha. Absolutely Not !
Zondag vlieg ik naar huis en mijn ticket is non-changeable.

quote:

Op zaterdag 18 april 2009 21:45 schreef wimderon het volgende:
Halve finale challenger Mexico City, held dat het is
[..]


[..]


[..]


Vandaag de halve finale dus, tegen de Koreaan Im.

quote:

Op maandag 20 april 2009 00:41 schreef wimderon het volgende:
6-4 6-7 7-5 gewonnen in de finale

quote:

In Estoril speelden we alvast al 2 goeie matchen. In onze tweede ronde speelden we tegen Cuevas / Vemic. Cuevas is de regerende dubbelkampioen (met Horna) op Roland Garros !! Wel, in die match hadden we een paar matchballen tegen. Tijdens één van die matchballen hingen we aan een zijden draadje : Vemic had maar een ‘easy’ forehand weg te tikken, ik draaide me al om voor Moodie de hand te schudden tot… Vemic de bal (half met zijn kader) een meter buiten sloeg. Met moeite konden wij nog onze lach inhouden. We wonnen even later die match… Zo zie je maar, "it ain’t over till it’s over…"

In de halve finale werden we een beetje weggeserveerd door onze tegenstanders. Die hadden een goeie dag en bleven maar, de ganse match door, eerste opslagen dicht bij de lijnen binnenknallen… ja, volgende keer beter …

Volgende week ben ik thuis. En de week erna geraak ik met Moodie niet op de hoofdtabel dubbelspel in Kitzbuhel. Dus staan er die week een (paar) oefenmatch(en) op het programma. Jullie raden alvast wel waar die oefenmatchen zullen doorgaan??

Vandaag (zondag) was het prachtig weer. Ik heb een terrasje gedaan en een glaasje gedronken. Ik kreeg geen black out en ook geen andere nare gevolgen…

Groeten !

quote:

Roland Q's
Dit moet wel de eerste keer geweest zijn dat ik stress-loos de kwalificaties van Roland Garros heb gespeeld. Ik haalde het net niet van Gregorc, een Slovaak die in de States woont. Ik verloor met 7/6 6/4.
Vorige week verliep niet echt vlot. Ik had een serieus gebrek aan sparringpartners, daarboven was ik twee dagen goed ziek. Eerst was Nanou ziek en ik heb het van haar betrapt. Straf hé dat zo een klein konijn, haar grote papa ziek kan krijgen. Ilse had het nog het moeilijkst van allemaal : een kleine bronchite, een oogontsteking, en dit bovenop al haar andere zwangerschaps-ongemakken. De nacht voor mijn match heb ik héél weinig geslapen vanwege het hoesten van Ilse. Ik vreesde voor een miseralbel niveau tijdens mijn match ! Maar buiten verwachting speelde ik toch een goeie match.
Ondertussen ben ik terug in Belgenland voor een paar dagen. Het dubbelspel op Roland Garros begint pas op woensdag of donderdag.
Nog een kleine anekdote : Dinsdagmorgen (de dag van mijn match) ging ik met Nanou vroeg ontbijten. Aan een van de tafeltjes zat een aardige speler (van wie ik de naam niet kende) en ik ging bij hem aan de tafel zitten ontbijten. Toen ik vroeg of hij misschien de eerste match van de dag speelde, antwoordde hij : "No, I play against you".

quote:

Nog iets over de kwalificaties : Ik ging stressloos naar de match toe, tot een onbekende official me een uurtje voor de match kwam vertellen dat ik recordhouder was (tezamen met iemand anders) qua aantal kwalificaties voor de hoofdtabel via de kwalies. Ik kon de enige recordhouder worden als ik me nog één keer kon kwalificeren…! pfff. Op die uitdaging was ik mentaal niet voorbereid

quote:

Vandaag speelden we dus onze eerste ronde dubbel tegen Mirny / Ram (het 7de reekshoofd). Voor de match had ik wat schrik daar ik de enigste niet-top-15-dubbelspeler was. Zou ik ze kunnen retourneren?? Hoe zullen ze mijn opslag terugslaan?? Zijn hun volleys veel beter dan de mijne??
Eenmaal ik op de baan stond was de stress weg en kon ik genieten van het feit dat ik met 3 toppers op de baan stond om een dubbeltje te spelen. Met de einduitslag 7/6 6/3 weet ik ondertussen alle antwoorden op de vorige vragen.



In het begin van de match kreeg ik een mega “lel” van een smash op mijn kuit. Zo’n smash, met full power geslagen gaat gemakkelijk aan 180-200km/u…



Er waren ondanks de koude heel wat Belgische supporters afgekomen om Wesley en mij vocaal steun te geven. Merci à vous ! Jullie zijn vrijdag allemaal welkom om naar mijn 2de ronde te komen zien tegen Christophe Rochus en Jan Hernych ;-)

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 09:33 schreef Norrage het volgende:
Heeft hij geen mexicaanse griep opgelopen daar in mexico?

quote:

Ondertussen zijn we net op tijd ontsnapt aan de "swine-flu" van Mexico. Wel, dat hopen we toch . Volgens de kranten, is er een spanjaard (die besmet was) vorige week terug naar Spanje gevlogen ... net de dag dat wij met Iberia via madrid naar huis terugkeerden !!! Er is een grote kans dat die man op onze vlucht zat...

quote:

Op maandag 1 juni 2009 12:59 schreef XL het volgende:
Walk over, halve finale dus!

quote:

Op maandag 1 juni 2009 12:59 schreef XL het volgende:
Walk over, halve finale dus!

quote:

Roland Garros: Norman morgen live op tv

Dick Norman speelt morgen samen met Wesley Moodie de halve finales van het herendubbel op Roland Garros. Sporza zendt deze unieke match live uit.

Norman en Moodie komen wellicht rond 13u Court Suzanne Lenglen op voor hun halve finale tegen Bob en Mike Bryan. Dat de West-Vlaming zo ver komt bij een Grand Slam-tornooi is een unieke gebeurtenis en Sporza zendt de wedstrijd dan ook live uit. Het eerste deel van de match komt op Canvas, waarna naar één gewisseld zal worden. Afspraak morgen rond 13u.