Ik schrijf al van kleins af aan gedichten, maar nooit eerder heb ik ze aan iemand laten zien. Daarom heb ik dit topic geopend. Ik hoop dat jullie hier een kleine selectie uit mijn gedichten willen lezen en je eerlijke mening er over willen geven. Als je ze slecht vindt mag je dat gerust zeggen, zij het natuurlijk wel in beschaafde termen
![]()
(en met motivatie).
Graag hoor ik van jullie welk gevoel de gedichten bij jullie oproepen, welke je het mooiste vindt en waarom, of ze je weten te raken, etc. etc.
GEDICHT 1:
Water, kom en spoel mij weg.
Ik wacht op je vernietigende kracht.
Desnoods in kleine beetjes.
Slijt mij af.
Drup na drup.
GEDICHT 2:
Onzichtbare touwen, mijn armen buigen naar achteren.
Ik wil bewegen, ik wil bewegen.
Het glas waar ooit je ogen zaten, ik zie mijn spiegelbeeld:
De angst, ik wil bewegen.
Onzichtbare touwen houden me daar
Waar ik ben.
En waar ik ben hoort niemand me.
Behalve jij.
GEDICHT 3:
De man in het zwart bezoekt mijn bed,
geen groet, geen kus, geen hand.
De man in het zwart herken ik niet.
Het licht gaat uit, de man in het zwart
Onherkenbaar herkenbaar, alles vertrouwd.
Morgen weer de man in het wit.
GEDICHT 4:
Onze wortels in de grond, ons leven, doordrenkt met ons bloed.
Vruchtbare aarde, kap de wortels om, laat alles tot stof vergaan en begin opnieuw.
De geur van schande, brandbare schande, ik geef je vuur, verbrand de wortels.
En bouw een nieuw huis van de as.
GEDICHT 5:
Verlaat me niet zoals je ooit deed.
Verlaat me niet, niet weer.
Verlaat me niet.
De pijn is mijn houvast.
GEDICHT 6:
Een monster onder het bed, jij joeg hem weg.
De bal vast in de boom, jij was lang genoeg.
Veiligheid en angst in één gestalte,
de mantel om jouw schouders
geeft mij warmte.
Bezorgt mij rillingen.
Je sterkte en je zwakte.
Papa, ik ben zo bang.
Voor je liefde, voor je pijn.
Mochten er eventueel uitgevers zijn die mij wensen te benaderen, dan stel ik een mailtje naar victorlantinga@hotmail.com zeer op prijs.