De paradox van het empirisme.

quote:

Op zondag 28 mei 2006 16:04 schreef FuifDuif het volgende:

[..]

Maar waar zie je mij wat anders claimen? Ik zeg enkel dat er NIETS te claimen valt, dus ook niet dat onze waarneembare fysische werkelijkheid de enige werkelijkheid is. En het kan me daarin niet schelen wat Occam's Scheermes zegt. Het is natuurlijk absurd om Occam's Scheermes als een dusdanige universele wet aan te nemen, dat je zelfs zover gaat om te zeggen dat we wel kunnen stellen dat er geen metafysische realiteit bestaat, omdat iets dergelijks onnodig is. Dat is een absolute naieve veronderstelling.

Beter is het om er helemaal geen uitspraken over te doen.

Ik bestrijd dat het beter is om er geen uitspraken over te doen. Als men de waarheid probeert te achterhalen, moet je daarin waardeoordelen geven over zaken waar men niet zeker van is terwijl men evengoed weet dat er geen absolute zekerheid over is of kan bestaan. Volgens zo'n standaard is de wetenschappelijke methode eigenlijk waardeloos als je selectief bent in waar je het toepast. Daarom moet je het overal toepassen en dan is het dus noodzakelijk om esotherie te weren aangezien dat verschillende 'geboden' van de wetenschappelijke methode breekt, zoals waarneembaarheid en eerdergenoemde OR.

quote:

Op zondag 28 mei 2006 16:16 schreef FuifDuif het volgende:

[..]

Ja, dat is eigenlijk ook wel zo. Het loopt altijd uit op deze conclusie.

En vandaar.. "achgut:') weer een FuifDuif topic"

quote:

Op zondag 28 mei 2006 14:24 schreef FuifDuif het volgende:
Het enige wat ik zeg is dat we wat minder absoluut moeten denken en wat minder pretentieus moeten zijn in de manier waarop we het empirische wetenschappelijk onderzoek promoten. In de praktijk zie je dat veel mensen net doen alsof het huidige wetenschappelijke paradigma de werkelijke heilige graal is die ons een beeld kan geven van de absolute werkelijkheid. Dat is wat mij betreft volledig misplaatst.

Dan hoor ik graag wat volgens jou een gedegen variant is om de werkelijkheid te verklaren.

De werkelijkheid verklaren?
Empirisch wetenschappelijk onderzoek bevestigd een beschrijving ofwel benadering van de werkelijkheid. Dit is iets anders dan de werkelijkheid verklaren.

quote:

Op zaterdag 27 mei 2006 15:07 schreef FuifDuif het volgende:
Het empirisme is voortgekomen uit de Verlichting. Deze nieuwe (wetenschappelijk) filosofische stroming stelt de rationaliteit en de waarneembare (uiterlijke) wereld centraal in het denken en het ontwikkelen van voorstellingen van de werkelijkheid. Daarmee is de metafysica (waaronder het theïsme) verdrongen naar het domein van de dromers en de irrationelen.

Maar het empirisme als wetenschapsfilosofie komt met een vreemde paradox. Namelijk dat het empirisme zelf niet falsificeerbaar is! Anders gezegd: hier is een filosofie die stelt dat de werkelijkheid enkel kan worden gekend doormiddel van falsificeerbare stellingen (hypothesen), terwijl deze filosofie zelf niet te falsificeren valt! Want hoe kunnen we aantonen dat het uitgangspunt van het empirisme correct is?

Het empirisme heeft zich geopenbaard in de Verlichting als entiteit. Mensen werden er zich bewust van. Het is echter iets dat altijd aanwezig is geweest, ook in religieuze denkbeelden. Het vormt zelfs de basis van religieuze denkbeelden. Dat bepaalde zaken verdrongen zouden zijn naar het domein van dromers en irrationelen is in feite niets anders dan een romantisch denkbeeld waarbij serieuze denkers tekort worden gedaan.

Empirisme is falsificeerbaar, het is zelfs de absolute basis van de moderne wetenschap.

Met oa. discrete wiskunde en psychologie kom je een heel eind mbt. een benaderen van de correctheid van modern empirisme in relatie tot vroegere empiristische denkbeelden. Het blijkt allemaal net wat beter te kloppen. Het resultaat zie je oa. in technologische ontwikkelingen.

quote:

Op maandag 29 mei 2006 13:33 schreef Zuur het volgende:
De werkelijkheid verklaren?
Empirisch wetenschappelijk onderzoek bevestigd een beschrijving ofwel benadering van de werkelijkheid. Dit is iets anders dan de werkelijkheid verklaren.

Precies. De werkelijkheid verklaren is volgens mij onzin. Het enige wat we weten is dat er een werkelijkheid is (al dan niet onafhankelijk van ons bewustzijn). Of zoals Wittgenstein schreef:"Het is niet hoe dingen zijn in de wereld dat mystiek is, maar dat ze bestaat."

quote:

Op zondag 28 mei 2006 14:24 schreef FuifDuif het volgende:
Kijk, ik zeg niet dat we moeten gaan twijfelen aan de waarde van het empirische wetenschappelijk onderzoek en ik zeg al helemaal niet dat dat consequenties zou moeten hebben voor onze levenswijze. Het enige wat ik zeg is dat we wat minder absoluut moeten denken en wat minder pretentieus moeten zijn in de manier waarop we het empirische wetenschappelijk onderzoek promoten. In de praktijk zie je dat veel mensen net doen alsof het huidige wetenschappelijke paradigma de werkelijke heilige graal is die ons een beeld kan geven van de absolute werkelijkheid. Dat is wat mij betreft volledig misplaatst.

Ik ben het hier wel mee eens. Met name in de natuurwetenschappen zie je de tendens dat zij hun bevindingen en voortgang als waarheid bestempelen en een eigen dogma aan het creeren zijn. Dit staat haaks op wat empirische wetenschap nu eigenlijk is (of voor mij behoort te zijn). Bij het definieren van de empirische wetenschap heeft men het begrip "waarheid" met opzet buiten de boot gehouden. Ten eerste is waarheid subjectief en ten tweede creeer je er geen vooruitgang/discussie mee. Waarom iets onderzoek waarvan al vast staat dat het waar is. Men heeft indertijd een duidelijk verschil gemaakt tussen wetenschap enerzijds en religie anderzijds. Religie gaat over waarheden. Wetenschap over vooruitgang en practisch nut.

Als archeoloog doe ik onderzoek naar lange termijn processen in menselijke samenleving. De invloed van externe en interne factoren op die samenlevingen en de oplossingen die deze samenlevingen op deze factoren vinden. Ik hoop hiermee een bijdrage te kunnen leveren aan onze eigen samenleving en toekomstige oplossingen voor toekomstige problemen.

Als ik dit in het religieuze kader zou proberen zou ik geen steek verder komen. Ik kan niet om het dogma heen dat god de wereld geschapen heeft, overal rekening mee heeft gehouden en zal ingrijpen naar zijn goeddunken. Dat is een dusdanige rem op mijn onderzoek dat ik nooit tot bevredigende conclusies zal komen. Hoe waar het ook is/moge zijn.

In het wetenschappelijke kader kan ik dat wel. Ik kan het kader waar nodig voor mijn onderzoek aanpassen, ik kan me buiten de huidige wetenschappelijke tendens begeven om mijn bevindingen kloppend te krijgen (ik zal me natuurlijk wel moeten verantwoorden). Kortom er zit rek in. Als ik een bevinding doe die volgens de huidige theorie niet zou kunnen dan is het mogelijk om (bij goed onderzoek) de theorie te veranderen, dat hoef ik bij religie niet te proberen. Maar hierdoor kan ik wel de resultaten boeken die ik wil en die maatschappelijk nut hebben (hoop ik ).

Als wetenschapper gebruik ik dus zonder blikken of blozen de evolutietheorie (terwijl ik weet wat de haken en ogen zijn) en als gelovig man onderschrijf ik de bijbel. Voor mij is er geen conflict.

quote:

Op woensdag 31 mei 2006 13:58 schreef Zemi77 het volgende:
Ten eerste is waarheid subjectief en ten tweede creeer je er geen vooruitgang/discussie mee.

Dit heb ik vaker gehoord en heb daarom dit topic gestart. Ik denk dat waarheid objectief is en snap niet dat een wetenschapper dit kan ontkennen. Behalve wanneer "ware geloofsovertuiging" bedoeld wordt, maar ik neem aan dat met waarheid een feit wordt bedoeld.

Het probleem dat ik heb met empirisme is wat ik heb met alle wetenschap, stellingen worden te veel geadverteerd als absolute waarheid.
Bijvoorbeeld: stel je meet alle bomen in Nederland en komt tot 60 meter, er wordt dan beweerd, en dit is empirisch ook wel juist, dat bomen in Nederland nooit hoger dan 60 meter kunnen groeien.
Die boom van 60 meter is morgen echt 60,01meter.

Niet alle wetenschappers denken op deze manier, in ieder geval niet de professoren welke ik gesproken heb. Veel zijn het eens met wat je bedoeld. Neem bijvoorbeeld de (natuurkundige) wetten van Newton, ze kloppen niet volledig; bij snelheden dicht bij de lichtsnelheid (relativistische snelheden) voorspellen ze dingen die in extreme mate afwijken met experimenten. Wel blijven deze wetten van Newton waar binnen hun context, ofwel waar zolang de snelheid niet te hoog wordt.