De Kunst van het loslaten van een ex #40

quote:

Op vrijdag 26 mei 2006 12:58 schreef korenwolfje het volgende:

Na die laatste reactie van jou is ze misschien wel bang om contact op te nemen. Je weet het niet.
Laat het rusten, leef je eigen leven en bel haar gewoon over een jaar weer eens op. Puur uit interesse.

Een jaar
Dat lijkt me iets te lang.

quote:

Op vrijdag 26 mei 2006 13:18 schreef Kapt.Ruigbaard het volgende:

[..]

Een jaar
Dat lijkt me iets te lang.

Geduld is een schone zaak.

Of laat het los. Jij voelt je kut, terwijl ze er misschien op los neukt.

quote:

Op vrijdag 26 mei 2006 13:36 schreef korenwolfje het volgende:

Geduld is een schone zaak.

Of laat het los. Jij voelt je kut, terwijl ze er misschien op los neukt.

Wat een flauwe keul.
Dat je elkaar soms de ruimte en tijd moet geven oke, maar een jaar lang?

Waarom is het voor sommigen zo ongeloofwaardig dat contact met een ex in veel gevallen niet mogelijk is (om welke reden dan ook)?
Het is niet voor niks je ex, iets zat er niet goed.
Ik denk eerder dat degenen die nog wel contact hebben met hun ex zichzelf voor de grap houden.

quote:

Op donderdag 25 mei 2006 10:01 schreef mg794613 het volgende:
ook niet als je nu een vriendin hebt?

Nee, normaliter niet. Maar hoe vaak denk je dan aan haar? Een paar keer per dag?
Bij mij loopt ze af en toe nog eens door m'n hoofd, maar niet dagelijks of iets dergelijks.

quote:

Op vrijdag 26 mei 2006 20:34 schreef Lips het volgende:
Waarom is het voor sommigen zo ongeloofwaardig dat contact met een ex in veel gevallen niet mogelijk is (om welke reden dan ook)?

Waarschijnlijk omdat de voorwaarden voor een goede relatie anders zijn dan de voorwaarden voor een goede vriendschap.

quote:

Op vrijdag 26 mei 2006 20:34 schreef Lips het volgende:
Waarom is het voor sommigen zo ongeloofwaardig dat contact met een ex in veel gevallen niet mogelijk is (om welke reden dan ook)?

Omdat een van de twee op dat moment nog hoop heeft dat het goed komt.

quote:

Op vrijdag 26 mei 2006 21:25 schreef VD het volgende:

[..]

Nee, normaliter niet. Maar hoe vaak denk je dan aan haar? Een paar keer per dag?
Bij mij loopt ze af en toe nog eens door m'n hoofd, maar niet dagelijks of iets dergelijks.

nouja soms een hele poos niet en dan af en toe een paar keer.

Over contact met je ex:

Velen maken de fout nooit afstand te nemen van hun ex wanneer het uit gaat. Volgens mij is het een absolute must om een hele tijd geen contact te hebben. Zeker als je hoopt op een eventuele vriendschap.

Bij mezelf is het precies zo gegaan. 1 Maand na het uit was heb ik alle contact verbroken. Nu, bijna 6 maanden verder, hebben we weer heel voorzichtig contact. Heb haar nu weer 2 keer gesproken via msn, en volgende week zal ik haar (en haar nieuwe vriend, die ze 3 weken nadat het uitging al had) voor het eerst in 6 maanden weer zien op de verjaardag van een vriendin.

Het voelt goed, ik ben er vrijwel overheen. Krijg nog wel af een toe een raar gevoel in m'n buik als ik er aan denk dat ik haar ga zien, maar verder heb ik nergens last van en kan ik dit zeker aan.

Moraal van het verhaal: een lange tijd geen contact is een must.

quote:

Op zaterdag 27 mei 2006 01:41 schreef SpagShaq het volgende:
een lange tijd geen contact is een must.

Ik vind het wel lekker rustig zo. .

Ik moet zeggen dat ik mezelf nu een beetje voel alsof het me allemaal niet meer zoveel boeit. Of het goed komt dan. Opzich wel een goed teken lijkt mij. Ik heb het op dit moment enorm druk dus genoeg afleiding.

Herkenbaar. Troost je, bij mij was het nog een paar stapjes erger.
Kijk, als je aan haar blijft hangen wordt het ongeacht de uitkomst van waar ze nu mee bezig is sowieso niet beter. Jij moet gewoon met je leven verder gaan. Genieten van je vrijheid.
Of het met haar nieuwe vriend uitgaat heb jij niet in de hand. Je kan er wel zorgen dat je, weliswaar in je eentje, weer een heel persoon bent. Die aantrekkelijk is voor hetzij andere vrouwen hetzij je ex. Maar als je blijft stilstaan heb je geen van beide.

Jagermeister..... laat haar toch eens los!!! Iedere keer als je een stukje opweg bent flikker je weer terug. Het is fijn dat je moeder en haar moeder het goed met elkaar kunnen vinden maar is het voor jou niet beter dat je moeder niks meer over haar aan jou vertelt?
Of die gozer bij haar past en wat jij daar van vindt doet er niet toe. Het zou nogal vreemd zijn trouwens als jij hem wel perfect bij haar vindt passen (maar dat terzijde).
Jij werd de laatste tijd alleen maar ongelukkiger door haar, laat haar lekker zijn leven verzieken en hou op met je eigen leven door haar te laten verzieken.
Echt waar, ik denk dat je aan je moeder moet vragen of ze niets meer wil vertellen over wat je ex doet, wat haar bezig houdt en hoe je ex-schoonmoeder er over denkt. Zo kan jij niet verder!

ps. ik hoop dat je dit niet als een persoonlijke aanval opvat.

quote:

Op zaterdag 27 mei 2006 22:32 schreef Lips het volgende:

Tja, ik snap zijn reactie wel. Het lijkt me ook logisch dat je het weer ff moeilijk hebt jagermeister, maar probeer er niet in te blijven hangen en hopen op iets wat er zeker op dit moment gewoon niet is .

ja oke nou hier is mijn verhaal
ik heb dus ruim 8jaar iets met mijn vriendin gehad zijn al even getrouwd geweest half jaar ofzo,
eerste 1,5maand had ik het er heel zwaar mee.
sinds maand ben ik er heel nuchter over gaan denken,

ik denk nu van ze komt nooit meer terug dus ga lekker verder met je leven hoe moeilijk het ook is.
en heb het er af en toe nog moeilijk mee maar 1tip voor de mensen wat mij heel veel geholpen heeft praat eens met een buitenstaander hierover collega,tante weet ik veel wie helpt echt.

Ik heb ook veel afleiding gehad ben veel bij vrienden geweest maar ja tijd komt toch keer dat je helemaal alleen bent en dan is het effe zwaar.

maar je moet ook zo denken er zijn nog genoeg vrouwen/mannen vrij die echt wel beter zijn voor jou.
ikzelf zit met situatie dat mij exvrouw lesbisch is geworden en echt vreemd gegaan is met haar,dus ik denk hier misschien anders over.
maar ben blij dat het niet over 10jaar gebeurd was nu heb ik heel mijn leven nog voor me.

maar staan alweer genoeg vrouwen in de wacht voor me klinkt macho maar is echt zo
en dat is met jullie ook hetzelfde geloof me.

en over tijdje kun je hier alleen maar over lachen hoe erg je kon zijn met liefdesverdriet.
maar jullie vinden echt wel nieuwe vriend/vriendin op ieder potje past een deksel zeg ik maar.

Dus mensen weet dat het moeilijk is maar ook jullie worden weer gelukkig

quote:

Op zaterdag 27 mei 2006 21:18 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Die gozer is trouwens echt niets voor haar vindt ik, maar ook vele anderen. Hij is een halve kop groter dan ik en ik stak al een eind boven haar uit. Ze is 1.60m en hij is schat ik zo'n 1.90 of misschien wel langer. Hij heeft ook een kaalgeschoren hoofd... daar had ze altijd zo'n hekel aan. Hij werkt bij een slachterij, maar of ie ook slachter is weet ik niet. Ik vindt hem ook slecht gekleed... iemand die weinig aandacht aan zijn uiterlijk voorkomen besteedt, terwijl mijn ex vrijwel altijd erg verzorgd is. Hij woont overigens ook nog bij zijn ouders.

Dus?

Wat je ook denkt, en ook al vind je 'm 30 cm te lang voor haar, zij heeft de stap gezet en daarmee klaar. Als je het mij vraagt moet je je moeder eens vertellen dat je niet zit te wachten op dergelijke informatie.

quote:

Op zaterdag 27 mei 2006 21:18 schreef jagermeister1 het volgende:
Zou je na 4 maanden nog kunnen spreken van een rebound? We zijn bijna 6 jaar samengeweest, dus lijkt me dat je na 4 maanden nog niet helemaal klaar bent met verwerken.

Ik had -al dan niet bewust- na zeven maanden nog een rebound. Dus ja, mogelijk is het wel.
Kut, maar als het echt zo'n foute gozer is dan komt ze daar vanzelf wel achter.

en wat nou als je ex geen contact met je wilt omdat hij zich bedonderd voelt omdat jij met zijn beste vriend heb gezoend op dezelfde avond als je ex. dat een week nadat de verkering uit was. ik weet, dat was niet aardig van me, ik heb er spijt van! hij wilt nu geen contact met me, maar ik weet dat hij nog gevoelens voor me heeft..

quote:

Op zondag 28 mei 2006 19:12 schreef MiekeMuis het volgende:
en wat nou als je ex geen contact met je wilt omdat hij zich bedonderd voelt omdat jij met zijn beste vriend heb gezoend op dezelfde avond als je ex. dat een week nadat de verkering uit was. ik weet, dat was niet aardig van me, ik heb er spijt van! hij wilt nu geen contact met me, maar ik weet dat hij nog gevoelens voor me heeft..

Je kan hem alleen maar de tijd geven en jezelf heel hard voor je kop slaan dat je zo dom bent geweest.

quote:

Op zondag 28 mei 2006 19:17 schreef Kapt.Ruigbaard het volgende:

[..]

Je kan hem alleen maar de tijd geven en jezelf heel hard voor je kop slaan dat je zo dom bent geweest.

dat slaan laat ik wel achterwege, hem te moeten missen doet me genoeg pijn!

quote:

Op zondag 28 mei 2006 19:32 schreef MiekeMuis het volgende:

[..]

dat slaan laat ik wel achterwege, hem te moeten missen doet me genoeg pijn!

Tja, daar had je dan van te voren aan moeten denken

quote:

Op zondag 28 mei 2006 19:33 schreef Kapt.Ruigbaard het volgende:

[..]

Tja, daar had je dan van te voren aan moeten denken

Idd...

quote:

Op zondag 28 mei 2006 19:12 schreef MiekeMuis het volgende:
en wat nou als je ex geen contact met je wilt omdat hij zich bedonderd voelt omdat jij met zijn beste vriend heb gezoend op dezelfde avond als je ex. dat een week nadat de verkering uit was.

Nadenken voor je iets doet. .

Maar nu kun je er niets meer aan doen. Het is gebeurd, done. Wellicht vergeeft hij het je, maar dan nog, het is je ex. En qua gevoelens; die heb ik ook voor m'n ex, maar dat wil niet zeggen dat ik d'r terug wil. .

quote:

Op zondag 28 mei 2006 19:50 schreef VD het volgende:

[..]

Nadenken voor je iets doet. .

Maar nu kun je er niets meer aan doen. Het is gebeurd, done. Wellicht vergeeft hij het je, maar dan nog, het is je ex. En qua gevoelens; die heb ik ook voor m'n ex, maar dat wil niet zeggen dat ik d'r terug wil. .

en wat voor een gevoelens dan?

quote:

Op zondag 28 mei 2006 20:04 schreef MiekeMuis het volgende:
en wat voor een gevoelens dan?

Geef om d'r. Zal op een bepaalde manier ook nog wel van d'r houden, maar toch. Het is niet meer de persoon waarmee ik mijn leven wil delen.

Simpel.

Oude liefde roest niet, he? Jij & ik voor altijd .

quote:

Op maandag 29 mei 2006 13:47 schreef R_ON het volgende:
Oude liefde roest niet, he? Jij & ik voor altijd .

Ik heb iets gemist denk ik, vertel

Pff, ik voel me weer een beetje terug bij af.
Het hele weekend ging het wel redelijk, vooral positief gedacht.
Maar nu word ik gevoelsmatig steeds heen en weer geslingerd of ik contact met haar zal opnemen of het voorlopig zal laten rusten.

Ik heb haar bijna twee weken geleden een brief gestuurd en daar heeft ze (nog) niet op gereageerd. Ik weet eigenlijk niet eens of ze hem wel gelezen heb. Ze was namelijk boos omdat ik die brief wilde sturen. Uiteindelijk toch maar gedaan.

De tijd dat we nu uit elkaar zijn heb ik vooral gebruikt om na te denken over hoe mijn gedrag was in onze relatie. Ik was namelijk niet meer die persoon waarop zij verliefd is geworden. En achteraf (hoe cliché) zie je, je fouten in en kom je tot de conclusie dat zoals het gelopen is niet jouw idee is hoe je een relatie invulling geeft. Zoiets heb ik ook min of meer in die brief geschreven.

Ik zou haar gewoon zo graag willen laten zien dat ik van me fouten geleerd heb en ze geen tweede keer meer zal maken. Af en toe is het gewoon zo frustrerend om haar en het de tijd te geven. Ik weet wel dat, dat op dit moment het beste is maar toch…

Ik mis haar.

quote:

Op maandag 29 mei 2006 14:00 schreef Kapt.Ruigbaard het volgende:

Het lijkt wel of ik mijn eigen verhaal lees Ik snap dat het moeilijk is maar ga NIET bellen, waarschijnlijk hoop je iets te horen wat er niet is en voel je je alleenmaar rotter nadat je gebeld hebt en ben je weer terug bij af. Je hebt in die brief laten weten dat je ziet dat jij ook fouten hebt gemaakt en dat is harstikke goed maar als je nu gaat bellen komt het waarschijnlijk alleen maar pusherig over en zal ze nog meer afstand van je nemen.

Volhouden, over een tijdje gaat het weer beter

quote:

Op maandag 29 mei 2006 14:00 schreef Kapt.Ruigbaard het volgende:

Maar nu word ik gevoelsmatig steeds heen en weer geslingerd of ik contact met haar zal opnemen of het voorlopig zal laten rusten.

Als je toch contact zoekt gooi je echt je eigen glazen in en verspeel je ms wel de laatste kans, dat het ooit nog goed komt tussen jullie
Als iemand ruimte nodig heeft, moet je niet gaan drammen of toch bellen en dingen gaan vragen, daardoor benauw je iemand alleen maar meer en meer.
En de kwestie was al, dat je niet meer echt je eigen leven leidde. Dus door contact op te nemen kom je alleen maar weer (en meer) zo over...

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:35 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]


Misschien dat ik van de week Cubase weer eens opstart

DE manier om van je liefdesverdriet af te komen is gewoon wat super-brute-oorverdovende-zieke breakbeats in elkaar te flansen. Bring it on mate!

Ik weet dat het beter is om op dit moment geen contact te zoeken.
Maar af en toe speelt gewoon je gevoel op ipv je verstrand.
En dat maakt het behoorlijk frustrerend.

quote:

Op maandag 29 mei 2006 14:19 schreef Noisekick het volgende:
Als je toch contact zoekt gooi je echt je eigen glazen in en verspeel je ms wel de laatste kans, dat het ooit nog goed komt tussen jullie
Als iemand ruimte nodig heeft, moet je niet gaan drammen of toch bellen en dingen gaan vragen, daardoor benauw je iemand alleen maar meer en meer.
En de kwestie was al, dat je niet meer echt je eigen leven leidde. Dus door contact op te nemen kom je alleen maar weer (en meer) zo over...

Eens. .

quote:

Op maandag 29 mei 2006 13:47 schreef R_ON het volgende:
Oude liefde roest niet, he? Jij & ik voor altijd .

Haha, een ex van me beweert nu ook bij hoog en laag dat ik nog steeds een zwak voor hem heb.
Ondertussen krijgt hij zelf ook geen genoeg van bellen en sms'en.

quote:

Op maandag 29 mei 2006 15:12 schreef Kapt.Ruigbaard het volgende:
Ik weet dat het beter is om op dit moment geen contact te zoeken.
Maar af en toe speelt gewoon je gevoel op ipv je verstrand.
En dat maakt het behoorlijk frustrerend.

Ja ik zou ook graag dat knopje voor "gevoel uitschakelen" vinden...
En de onzekerheid is gewoon het ergste, je kunt niet voor of achteruit. Ook al ga je met je eigen leven verder, dan nog blijft het in je achterhoofd zitten...

toch wel grappig hoe herkenbaar al die verhalen zijn

quote:

Op maandag 29 mei 2006 15:41 schreef Noisekick het volgende:

En de onzekerheid is gewoon het ergste, je kunt niet voor of achteruit. Ook al ga je met je eigen leven verder, dan nog blijft het in je achterhoofd zitten...

Zolang het nog het nog in je achterhoofd zit kun je ook niet verder nee.
Je kan er alleen het beste van maken.

quote:

Op zondag 28 mei 2006 22:41 schreef jagermeister1 het volgende:

Ik vat dat echt niet als een persoonlijke aanval op. Eerder gewoon een subtiele trap onder mijn hol. Die zal ik wel nodig hebben.

*altijd bereikbaar voor de broodnodige 'trap onder het hol'*
Maar zonder gein, ik vond ook dat je die nodig had.

quote:

Ik zal dat inderdaad maar eens aan mijn moeder gaan vragen ja. Ik schiet toch niets op met die info..

Ik denk echt dat dat helpt. De weinige mensen die ik ken die mijn ex nog ooit spreken of zien vraag ik ook heel bewust niks over hem te vertellen. Hoe kan ik 'm uit m'n hoofd krijgen als anderen hem er steeds weer in stoppen

Heel herkenbaar allemaal in dit topic, ik ga mijn hart ook maar eens luchten....

Het is nu een half jaar uit met m'n ex na een 4 jarige relatie, het is ongeveer anderhalf jaar geleden begonnen.
Hij had een feestje met een aantal vrienden, ik moest de volgende dag werken dus ik had geen zin om mee te gaan. De dag erna kreeg ik een e-mail (hoe laf) dat hij iets vreselijks had gedaan en dat hij me even niet kon zien en hij had zo'n spijt en blabla
Na een halve dag zitten wachten bij hem thuis tot hij eindelijk kwam opdagen kwam hij met het verhaal dat hij dronken was en hij wou me niet kwijt.
Ik zie nu ook pas in hoe stom het van me is geweest dat ik naar hem ben terug gegaan maar zo zie je maar weer dat liefde blind maakt...

Een week na dit alles hoorde ik van een vriend dat hij niet alleen met haar gezoend had maar dat hij een trio had gedaan met haar en zijn beste kameraad. Ik schrok me echt dood en wist niet wat ik moest geloven want hij ontkende dit alles en werd zelfs boos en schreeuwde tegen me dat ik normaal moest doen.

Maargoed, ik geloofde hem natuurlijk weer... Na een half jaar kwam dit onderwerp weer ter sprake tussen mij en een kameraad van mijn ex. Ik heb hem ook gevraagt en hij zei dus dat het allemaal echt gebeurd was, en hij dacht dat ik het wel wist... Iedereen wist het dus behalve ik, want ik geloofde die hufter dus gewoon. We zouden gaan samenwonen 2 week nadat ik hier achter kwam, als ik niks had gevraagt wist ik het nu waarschijnlijk nog niet.

Daarna is het dus 'echt' uitgegaan, een week daarna lag hij met een 15 jarig meisje in bed (hij is 19)
Ongeveer een maand daarna was ik weer bij hem, het ging een tijdje goed tot het volgens hem echt niet meer ging qua vertrouwen e.d.
Een week erna ging hij alweer met een ander. Dit is nu een half jaar geleden en ik heb me zo ongelooflijk kut gevoelt en dat alles om zo'n klootzak, wat ik nu eindelijk wel inzie.
De laatste tijd heb ik nog meer dingen over hem gehoord, o.a. dat hij nog 3 keer vreemgegaan is en zelfs een hoer heeft geneukt? Hij weet natuurlijk weer van niks en ik weet ook echt niet wat ik moet geloven en wat niet. Maar ik weet wel dat hij nu verleden tijd is en het zal nog wel moeilijk worden om hem te zien maar ik neem aan dat dat nu, zo na een half jaar toch wel moet gaan slijten.

Pfff, nog best een lang verhaal geworden maar het lucht toch best wel op

Jose, wat een eikel. Wees blij dat je er achter kwam voor je samen woonde, toch jammer dat je kostbare tijd aan zo'n jammerlijk excuus voor een man hebt verspild...

Ik moet mijn ex de link van dit topic sturen... Ik voel me namelijk goed, zonder hem, echt ongegeneerd lekker en vrij. Ik ben aan het schilderen geslagen, in de tuin dansen in de regen, mijn huis is net zo opgeruimd als mijn humeur whiii en ik heb zelfs een beetje gevoelens voor iemand op de loer liggen.

Echter als mijn ex mij steeds huilend opbelt (op mijn telefoon zonder nummermelder of voicemail, dus negeren of hoorn naast de haak is geen optie) midden in de nacht of 's ochtends vroeg kan ik hem natuurlijk niet vergeten. Ik ben niet het soort meisje wat aan elke vinger een jongen kan winden en denk vaak dat ik blij moet zijn dat iemand tenminste interesse in mij heeft buiten het puur lichamelijke aspect... Maar ik heb toch ook het recht op een wederzijdse liefde, ik wil geen genoegen nemen met minder. Telkens als hij me heeft gebeld voel ik me helemaal leeggezogen, ik wil er niet meer voor hem zijn, maar ik kan het zo letterlijk niet tegen hem zeggen. Hij legt zijn levensgeluk helemaal in mijn handen en ik wil zijn leven niet kapot maken.

Ik geniet juist zo van mijn eigen leuke leventje, maar zelfs daar weet hij me een schuldgevoel over aan te praten....

quote:

Op dinsdag 30 mei 2006 16:00 schreef jagermeister1 het volgende:
Meissie toch.... hoe naïef heb je kunnen zijn zeg? Beloof me dat je hem nooit maar dan ook nooit meer terugneemt of hem je laat gebruiken.

Als je nou ook zo verstandig voor jezelf kunt zijn, dan zijn we al een heel eind

quote:

Op dinsdag 30 mei 2006 15:29 schreef Jose1986 het volgende:
Ongeveer een maand daarna was ik weer bij hem

.

Inmiddels is het vandaag 4 weken uit. Gisteren was ik echt vreselijk jankerig. Het was vrijdag al begonnen en gisteren bereikte het dus zijn climax (hoop ik dan). Met mijn stiefmoeder gebeld en een langdurig gesprek gehad. Ze gaf aan dat ik heel goed realiseer dat ik hem kwijt ben en nu in een rouwproces zit. Daar moet ik dus aan toegeven is haar devies en ik kan haar niet echt ongelijk geven. Ze zei dat ik heel logisch van hem zal blijven houden en of het slijt zal de tijd moeten leren. Om kwart over negen ben ik m'n bed in gedoken en heb heerlijk naar CSI zitten kijken en ondertussen wat liggen na te denken.

Om half 11 belde hij dat hij naar bed ging. We hebben afgesproken niet meer op gezette tijden te bellen en te mailen. Nu heb ik geen contact meer gezocht vandaag en dat is een behoorlijke opgave. Hij heeft vanmorgen als eerste gemaild en natuurlijk heb ik netjes terug gemaild. Normaliter zaten we aan een stuk of 50 mail p.p. per dag met 2 of 3 zinnen er in. vandaag waren het er denk ik een stuk of 5 van mij en 7 van hem. Ik moest vandaag naar de tandarts vanwege de diverse mondoperaties die ik het afgelopen jaar heb gehad. Hij belde mij om kwart over 5 hoe het was geweest. Dat heb ik als zeer fijn ervaren, maar heb wel geprobeerd meer afstand te nemen van hem. Vrienden wil ik zeker wel met hem zijn, maar zoals een aantal van jullie al zeiden heb ik nu besloten wat meer afstand te nemen. Het zal zwaar worden, daar ben ik van overtuigd. En ik zal ook nog wel de nodige dagen in een diep dal vallen, maar dat hoort er dan maar bij.

Nu eerst proberen alles een plekje in mijn verbrijzeld hart te geven en dan kijken of ik dat hart weer wat kan repareren.

Contact houden zal het er niet makkelijker op maken meis. Ah well, je doet wat je denkt dat goed is... .
Sterkte!