quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:21 schreef Tokay het volgende:
as = dan

quote:

Potjeslatijn, Scrut.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:24 schreef Gellius het volgende:
Nu de Zwitserse meneer. Zwitserland is overigens een bondsstaat in Midden-Europa, en grenst aan Oostenrijk, Duitsland, Italië en Liechtenstein. Zwitserland is qua oppervlakte ietsje groter dan Nederland. Het hoogste punt is de Dufourspitze (4634 m) in het kanton Wallis. De laagstgelegen plaats is Ascona in Ticino op 196 meter. Andere bekende bergen in Zwitserland zijn de Matterhorn, de Jungfrau en de Eiger.

Schilder?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:29 schreef Tokay het volgende:
Neen, een shrink.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:31 schreef Z het volgende:
Hermann Rorschach, een Zwitserse psycholoog? 'Die van dat clipje'?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:32 schreef pyl het volgende:

[..]

Is het misschien Carl Gustav Jung? Een jonge Jung, zogezegd.

Carl Gustav Jung (Kesswil, Zwitserland, 26 juli 1875 – Zürich, 6 juni 1961) was een Zwitsers psychiater en psycholoog.

Jung was de zoon van een dominee. Hij volgde in Bazel het gymnasium en studeerde er vanaf 1895 medicijnen. In 1902 promoveerde hij op een studie over zijn achternicht Hélène Preiswerk, die zich presenteerde als medium maar later door mede-studenten van Jung op bedrog werd betrapt. Hij trad in 1903 in het huwelijk met Emma Rauschenbach (1882-1955). Ze kregen samen vijf kinderen.

Vanaf 1900 werkte Jung als psychiater in de Burghölzli-kliniek bij Zürich, die onder directie stond van Eugen Bleuler. Hier hield hij zich onder ander bezig met de psychologische kant van dementia praecox (later schizofrenie genoemd) en ontwikkelde hij met zijn collega Franz Riklin een aantal associatietesten.

In 1909 nam hij om verschillende redenen ontslag. Hij ergerde zich bijvoorbeeld aan de antifreudiaanse houding van oud-directeur Auguste Forel, die nog als adviseur werkzaam was, en het feit dat Bleuler hier niet tegenin wilde gaan. Ook voelde hij zich gepasseerd toen Riklin enige jaren eerder op advies van Bleuler was aangesteld als directeur van een andere psychiatrische instelling. Verder wilde Jung zich meer toeleggen op zijn psychoanalytische visies en omdat hij rijk getrouwd was, kon hij als zelfstandig analyticus zijn patiënten als het ware uitzoeken zonder zich over de financiële kanten van zijn werk te bekommeren.

Jung was een twintig jaar jongere tijdgenoot van Sigmund Freud, wiens werk hij op de voet volgde. Hij ontmoette Freud voor het eerst in 1906 en werkte enkele jaren nauw met hem samen. Freud zag Jung als zijn troonopovolger. Wegens verschil van inzicht over de psychoanalyse en persoonlijke conflicten braken ze in 1912 met elkaar. Jung verklaarde die stap in zijn kort daarvoor uitgekomen boek Wandlungen und Symbole der Libido en noemde zijn eigen methode voortaan analytische psychologie. Hij raakte in een grote persoonlijke crisis, waarvan hij rond 1918 weer herstelde.

In 1933 werd Jung hoogleraar in het Zwitserse Zürich en vanaf 1944 werkte hij als zodanig aan de Universiteit van Bazel. Hij overleed op 85-jarige leeftijd.

Jung had grote invloed op het gebied van de dieptepsychologie, de analytische psychologie en de godsdienstpsychologie.

In Jung's opvatting wordt het gedrag van de mens in belangrijke mate bepaald door een algemene 'levensdrang', waarvoor hij, en daarin verschilde hij sterk van inzicht met Freud, niet in de eerste plaats een seksuele oorsprong zag, maar een eerder religieuze (in de ruimste zin van het woord). Hij was van mening dat het wezen van de persoonlijkheid behalve door het persoonlijk bewustzijn ook, en grotendeels, gevormd wordt door wat hij het collectief onbewuste noemde, een a.h.w. epigenetisch overgeërfd deel van het onderbewustzijn dat volgens zijn leer in alle vertegenwoordigers van een ras of soort aanwezig is. Jung ontwikkelde, uitgaande van deze leer, de archetypen. Deze archetypen, begrippen zoals vuur, besef van kwaad of 'boze geest', held, godsvrucht, enzovoorts, zijn als het ware overgeleverde, functionele oerdrijfveren of 'ervaringsmodaliteiten' die de persoonlijkheid van de mens structureren.

Het centrale doel van Jungs psychologie is het individuatieproces of de zelfverwezenlijking. Naast het 'ik' onderkent Jung het 'zelf' dat een centrum is dat zowel het bewuste als het onbewuste omvat en dus in principe onbegrensd is (aangezien het onbewuste ook het collectieve onbewuste betekent). De realisatie van dit tweede centrum naast het 'ik' is een proces dat gekenmerkt wordt door de vereniging van tegenstellingen in de mens zelf: goed en kwaad, licht en schaduw, binnen en buiten.

Jung is wellicht nog het meest bekend geworden door zijn typologie. In zijn boek Psychologische typen uit 1917 werkte hij vier basistypen van de menselijke persoonlijkheid uit. Hij stelde daarbij contrasterende functies tegenover elkaar: denken en voelen, perceptie (waarneming) en intuïtie. Eén daarvan is bij elk basistype dominant. Een bijkomende, belangrijke factor is of de psyche naar binnen (introvert) of naar buiten (extrovert) is gericht.

Jungs systeem is hoogst ingewikkeld. Hij baseerde zijn leringen op zowel ervaringen in zijn klinische praktijk, als de mythologie en zijn kennis van het vergelijkend symbolisme. Zijn werk wordt, evenals dat van Freud, gekenmerkt door een groot aantal nieuwe concepten en principes.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:34 schreef Tokay het volgende:
Dat Grmbls Barkley-clipje bedoel je zeker?

Het is inderdaad Hermann Rorschach van de inkblot-test.

quote:

Hermann Rorschach was born on Nov. 8, 1884, Zurich, Switz. and died April 2, 1922, Herisau.

He was a Swiss psychiatrist who devised the inkblot test that bears his name and that is widely used clinically for diagnosing psychopathology.

The eldest son of an art teacher, Rorschach considered becoming an artist but chose medicine instead.

As a secondary-school student, he was nicknamed Kleck, meaning "inkblot," because of his interest in sketching.

He attended several universities before receiving his M.D. from the University of Zurich in 1912, then worked in Russia for a year before returning to Switzerland to practice.

For several years, his main interest was in psychoanalysis, and he became a staunch advocate of the then-new psychoanalytic technique in Swiss medical circles, being elected vice president of the Swiss Psychoanalytic Society in 1919.

In 1917 Rorschach discovered the work of Szyman Hens, who had studied the fantasies of his subjects using inkblot cards.

In 1918 Rorschach began his own experiments with 15 accidental inkblots, showing the blots to patients and asking them, "What might this be?" Their subjective responses enabled him to distinguish among his subjects on the basis of their perceptive abilities, intelligence, and emotional characteristics.

The Rorschach test is based on the human tendency to project interpretations and feelings onto ambiguous stimuli, in this case, inkblots. From these cues trained observers are supposed to be able to pinpoint deeper personality traits and impulses in the person taking the test.

Rorschach published the results of his studies on 300 mental patients and 100 normal subjects in Psychodiagnostik (1921; Psychodiagnostics).

The book attracted little attention before Rorschach died the next year, but his method has since been widely adopted as a tool for psychological evaluation and diagnosis.

The Rorschach Test is a projective method of psychological testing in which a person is asked to describe what he sees in 10 inkblots, of which some are black or gray and others have patches of colour. Responses are scored as to the location in the blot of the thing seen; the kind of stimulus characteristic emphasized--e.g., form or colour; and the content of the percept--e.g., animal. From response scores, the tester attempts to describe the testee's personality, often by comparing scores to established norms. Interpretation is not highly standardized, however, and though popular, the test has been attacked as being unreliable, even in the areas of diagnosis and prognosis in which it is most frequently used. The test was introduced in 1921 by the Swiss psychiatrist Hermann Rorschach. Similar tests have since been devised, notably one with two 45-card forms by the American psychologist W.H. Holtzman.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:35 schreef Tokay het volgende:

[..]

Nee.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:36 schreef pyl het volgende:

[..]

Hè, wat jammer dat het Jung niet is. Zat ik ernaast.

Carl Gustav Jung (Kesswil, Zwitserland, 26 juli 1875 – Zürich, 6 juni 1961) was een Zwitsers psychiater en psycholoog.

Jung was de zoon van een dominee. Hij volgde in Bazel het gymnasium en studeerde er vanaf 1895 medicijnen. In 1902 promoveerde hij op een studie over zijn achternicht Hélène Preiswerk, die zich presenteerde als medium maar later door mede-studenten van Jung op bedrog werd betrapt. Hij trad in 1903 in het huwelijk met Emma Rauschenbach (1882-1955). Ze kregen samen vijf kinderen.

Vanaf 1900 werkte Jung als psychiater in de Burghölzli-kliniek bij Zürich, die onder directie stond van Eugen Bleuler. Hier hield hij zich onder ander bezig met de psychologische kant van dementia praecox (later schizofrenie genoemd) en ontwikkelde hij met zijn collega Franz Riklin een aantal associatietesten.

In 1909 nam hij om verschillende redenen ontslag. Hij ergerde zich bijvoorbeeld aan de antifreudiaanse houding van oud-directeur Auguste Forel, die nog als adviseur werkzaam was, en het feit dat Bleuler hier niet tegenin wilde gaan. Ook voelde hij zich gepasseerd toen Riklin enige jaren eerder op advies van Bleuler was aangesteld als directeur van een andere psychiatrische instelling. Verder wilde Jung zich meer toeleggen op zijn psychoanalytische visies en omdat hij rijk getrouwd was, kon hij als zelfstandig analyticus zijn patiënten als het ware uitzoeken zonder zich over de financiële kanten van zijn werk te bekommeren.

Jung was een twintig jaar jongere tijdgenoot van Sigmund Freud, wiens werk hij op de voet volgde. Hij ontmoette Freud voor het eerst in 1906 en werkte enkele jaren nauw met hem samen. Freud zag Jung als zijn troonopovolger. Wegens verschil van inzicht over de psychoanalyse en persoonlijke conflicten braken ze in 1912 met elkaar. Jung verklaarde die stap in zijn kort daarvoor uitgekomen boek Wandlungen und Symbole der Libido en noemde zijn eigen methode voortaan analytische psychologie. Hij raakte in een grote persoonlijke crisis, waarvan hij rond 1918 weer herstelde.

In 1933 werd Jung hoogleraar in het Zwitserse Zürich en vanaf 1944 werkte hij als zodanig aan de Universiteit van Bazel. Hij overleed op 85-jarige leeftijd.

Jung had grote invloed op het gebied van de dieptepsychologie, de analytische psychologie en de godsdienstpsychologie.

In Jung's opvatting wordt het gedrag van de mens in belangrijke mate bepaald door een algemene 'levensdrang', waarvoor hij, en daarin verschilde hij sterk van inzicht met Freud, niet in de eerste plaats een seksuele oorsprong zag, maar een eerder religieuze (in de ruimste zin van het woord). Hij was van mening dat het wezen van de persoonlijkheid behalve door het persoonlijk bewustzijn ook, en grotendeels, gevormd wordt door wat hij het collectief onbewuste noemde, een a.h.w. epigenetisch overgeërfd deel van het onderbewustzijn dat volgens zijn leer in alle vertegenwoordigers van een ras of soort aanwezig is. Jung ontwikkelde, uitgaande van deze leer, de archetypen. Deze archetypen, begrippen zoals vuur, besef van kwaad of 'boze geest', held, godsvrucht, enzovoorts, zijn als het ware overgeleverde, functionele oerdrijfveren of 'ervaringsmodaliteiten' die de persoonlijkheid van de mens structureren.

Het centrale doel van Jungs psychologie is het individuatieproces of de zelfverwezenlijking. Naast het 'ik' onderkent Jung het 'zelf' dat een centrum is dat zowel het bewuste als het onbewuste omvat en dus in principe onbegrensd is (aangezien het onbewuste ook het collectieve onbewuste betekent). De realisatie van dit tweede centrum naast het 'ik' is een proces dat gekenmerkt wordt door de vereniging van tegenstellingen in de mens zelf: goed en kwaad, licht en schaduw, binnen en buiten.

Jung is wellicht nog het meest bekend geworden door zijn typologie. In zijn boek Psychologische typen uit 1917 werkte hij vier basistypen van de menselijke persoonlijkheid uit. Hij stelde daarbij contrasterende functies tegenover elkaar: denken en voelen, perceptie (waarneming) en intuïtie. Eén daarvan is bij elk basistype dominant. Een bijkomende, belangrijke factor is of de psyche naar binnen (introvert) of naar buiten (extrovert) is gericht.

Jungs systeem is hoogst ingewikkeld. Hij baseerde zijn leringen op zowel ervaringen in zijn klinische praktijk, als de mythologie en zijn kennis van het vergelijkend symbolisme. Zijn werk wordt, evenals dat van Freud, gekenmerkt door een groot aantal nieuwe concepten en principes.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:37 schreef Z het volgende:
Wie is deze vrouw?

[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:32 schreef Tokay het volgende:
Ik ga - DV - even off topic:

Hebben jullie al asperges gegeten, dit jaar? Ik nog steeds niet.

Ik wíl/móet/zál deze week aspergus eten! Met ei, en beenham.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:37 schreef Z het volgende:
Wie is deze vrouw?

[afbeelding]

quote:

Sultry vocalist and pianist Norah Jones developed her unique blend of jazz and traditional vocal pop with hints of bluesy country and contemporary folk due in large part to her unique upbringing. Born March 30, 1979, in New York City, the daughter of Ravi Shankar quietly grew up in Texas with her mother. While she always found the music of Billie Holiday and Bill Evans both intriguing and comforting, she didn't really explore jazz until attending Dallas' Booker T. Washington High School for the Performing and Visual Arts. During high school, Jones won the Down Beat Student Music Awards for Best Jazz Vocalist and Best Original Composition in 1996, and earned a second Best Jazz Vocalist award in 1997.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:38 schreef Diaan73 het volgende:
Trouwens Scrut, je had het over de pyramide van Sakkata, maar dat moet volgens mij de dodenstad Sakkara zijn. De welbekende trappyramide Djoser _{en ook nog wat andere kleinere pyramides} maakt onderdeel uit van dit platform en waarschijnlijk oudste bouwwerken van Egypte.

_{het is erg indrukwekkend kan ik uit eigen ervaring vertellen}

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:40 schreef pyl het volgende:

[..]



L_V, eat your heart out!

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:38 schreef Diaan73 het volgende:

Trouwens Scrut, je had het over de pyramide van Sakkata, maar dat moet volgens mij moet dat de dodenstad Sakkara zijn.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:43 schreef Gellius het volgende:
We kunnen natuurlijk in plaats van plaatjes raden ook allemaal om de beurt gewoon een spreekbeurt houden.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:43 schreef Gellius het volgende:
We kunnen natuurlijk in plaats van plaatjes raden ook allemaal om de beurt gewoon een spreekbeurt houden.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:48 schreef Scrutinizer het volgende:

Een andere kaar dan. Ik heb nu geen tijd meer want tijd volgt uit het axioma van (of ligt zelf als axioma ten grondslag aan) oorzakelijkheid. Dat wil zeggen dat we tijd alleen kunnen definiëren als we het bestaan van oorzakelijkheid erkennen, of andersom, dat oorzakelijkheid alleen in termen van tijd kan worden gedefinieerd.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:43 schreef Scrutinizer het volgende:

[..]

Je hebt gelijk. Grappig is dat je op Google kan zien dat menig krant die foute informatie van Wikipedia gewoon overgenomen heeft.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:49 schreef pyl het volgende:
Heidegger?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:00 schreef Gellius het volgende:
Oey, counterfactual history! Glad ys, pyl!

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:59 schreef pyl het volgende:
Heidegger is goed, Tokay.

En omdat hij het was, maken we het een stukje moeilijker en gaat de IN-FOR-MA-TIE in het Duits:

Martin Heidegger (* 26. September 1889 in Meßkirch; † 26. Mai 1976 in Freiburg im Breisgau) war ein deutscher Philosoph, der vor allem durch sein 1927 erschienenes Werk Sein und Zeit der Philosophie des 20. Jahrhunderts entscheidende Impulse gegeben hat.

Das Mesmerhaus in Meßkirch, in dem Martin Heidegger aufwuchsHeidegger stammte aus einer einfachen Familie und ländlicher Umgebung. Dank finanzieller Unterstützung der katholischen Kirche studierte er in Freiburg im Breisgau zunächst Theologie, später Philosophie. Heidegger promovierte 1913 über Die Lehre vom Urteil im Psychologismus, 1915 schrieb er seine Habilitation bei Heinrich Rickert über Die Bedeutungs- und Kategorienlehre des Duns Scotus. Johannes Duns Scotus war ein spätmittelalterlicher Philosoph, der das „Seiende als Seiendes“ als das höchste abstrakt Erkennbare bezeichnete, das in allen Dingen liegt. Heidegger bezog sich in seiner Habilitation zwar sehr stark auf die Schrift Grammatica Speculativa, die erst später Thomas von Erfurt zugeordnet wurde, dennoch gründet sich seine Philosophie u.a. auf Gedankengänge des Scotus. In den folgenden Jahren arbeitete er in Freiburg als Assistent Edmund Husserls und wurde Anhänger der von diesem begründeten Phänomenologie. Nach einer außerordentlichen Professur in Marburg von 1923 bis 1927 wurde Heidegger 1928 in Freiburg Professor als Nachfolger auf Husserls Lehrstuhl. 1927 erschien sein Aufsehen erregendes Werk Sein und Zeit. Daneben sorgte ein öffentliches Streitgespräch mit dem Neukantianer Ernst Cassirer für größere Bekanntheit Heideggers (veröffentlicht im Anhang seines Buches Kant oder das Problem der Metaphysik).

[Bearbeiten]
Nationalsozialismus
Heidegger trat am 1. Mai 1933 der NSDAP bei und wurde am 10. Mai 1933 Rektor der Universität Freiburg. Bereits im Februar 1934 trat er als Rektor wieder zurück und widmete sich nur noch der Lehre und Forschung. Heideggers Verhältnis zum nationalsozialistischen Regime ist zweideutig: So untersagte er zwar als Rektor Bücherverbrennungen an der Universität, andererseits unternahm er nichts, um die zunehmenden antisemitischen Ressentiments an der Universität einzudämmen. Wichtig ist in diesem Zusammenhang, dass es für Professoren keinen Zwang zur Parteimitgliedschaft gab, während andere Beamte zum Eintritt in die NSDAP verpflichtet waren. Heidegger äußerte sich nie ausführlich oder eindeutig über seine Parteimitgliedschaft während des Dritten Reichs.

Allerdings spricht er in einem Brief an Hannah Arendt von 1932 (erschienen in der Gesamtausgabe) eindeutig über seine Einstellung gegenüber Juden und wehrt sich gegen Vorwürfe, er sei antisemitisch eingestellt. Er nennt dort unter anderem Hannah Arendt, Husserl, Cassirer als Belege seiner Freundschaft zu Juden. Nach der Machtergreifung äußerte er sich zu diesem Thema nicht. Das Fehlen einer antisemitischen Haltung attestiert auch Safranski in seinem Buch "Ein Meister aus Deutschland"(siehe Literatur), sehr wohl spricht er dort aber von Heideggers zeitweiliger offensichtlicher pro-nationalsozialistischen Haltung.

Auch in einem viel beachteten Interview mit dem Spiegel, das auf Heideggers Wunsch erst nach seinem Tod im Mai 1976 veröffentlicht wurde, kam er nicht zu einer deutlichen Distanzierung seiner politischen Einstellungen. „Ich sehe gerade die Aufgabe des Denkens darin, in seinen Grenzen mitzuhelfen, dass der Mensch überhaupt erst ein zureichendes Wesen der Technik erlangt. Der Nationalsozialismus ist zwar in die Richtung gegangen; diese Leute aber waren viel zu unbedarft im Denken, um ein wirklich explizites Verhältnis zu dem zu gewinnen, was heute geschieht und seit drei Jahrhunderten unterwegs ist.“ Heidegger hat zur systematischen Vernichtung der europäischen Juden nach dem Krieg nur einen einzigen Satz gefunden. Ackerbau sei jetzt motorisierte Ernährungsindustrie, „im Wesen dasselbe“ wie die Fabrikation von Leichen in Gaskammern und Vernichtungslagern, dasselbe wie die Blockade und Aushungerung von Ländern, dasselbe wie die Fabrikation von Wasserstoffbomben. (1. Dezember 1949)

Widersprüchliche Aussagen gibt es bezüglich Heideggers Verhalten gegenüber Husserl in den 1930er Jahren; Heidegger selbst sprach hier von rein philosophischen Streitigkeiten und gestand „menschliches Versagen“ ein. Als Heideggers Hauptwerk: Sein und Zeit 1941 neu aufgelegt wurde, fehlte die Widmung für Edmund Husserl.

Heideggers Weigerung, zum Holocaust Stellung zu nehmen, belastete seine Freundschaften u.a. mit Karl Löwith, Hans Jonas und Paul Celan. Seine Freundschaft mit Hannah Arendt war während der Zeit des Nationalsozialismus unterbrochen, wurde nach dem Krieg aber wiederbelebt. Das erste Treffen mit Arendt in der Schweiz fand 1950 statt. Die Rezeption von Heideggers Werken war nach dem Krieg belastet durch seine nationalsozialistische Vergangenheit. Es ist möglich, dass Heidegger nicht antisemitisch war, obwohl er Juden denunziert hat, und umstritten, wie weit seine Sympathien für den Nationalsozialismus reichten.

Diese Frage betrifft indes die Rolle der Philosophie im Dritten Reich überhaupt. Heidegger allerdings ließ über den Nationalsozialismus noch 1953 (im Druck der „Einführung in die Metaphysik“, einer 1935 gehaltenen Vorlesung) die Phrase von der „inneren Wahrheit und Größe dieser Bewegung“ drucken. 1987 flammte mit der Veröffentlichung des Buches „Heidegger et le nazisme“ von Victor Farías eine neue, bis heute nicht abgeschlossene Diskussion auf. Die entscheidende Frage dabei ist, ob Heideggers Denken zum Faschismus führt oder ob es sich um einen rein persönlichen Irrtum handelt (Heidegger: „Wer groß denkt, irrt groß“). Prominente Positionen vertreten u.a. Jürgen Habermas, der im Werk vor 1933 eher Potentiale des Widerstands sieht, oder Derrida, der die Schriften nach 1945 aufgrund ihrer radikalen Lösung von der traditionellen Metaphysik für antifaschistisch hält. Die Scheidelinie dieser Debatte verläuft unübersichtlich zwischen Deutschland und Frankreich.

[Bearbeiten]
Späte Jahre
Im Rahmen der Entnazifizierung wurde Heidegger von der französischen Besatzungskommandantur, basierend auf einem brieflichen Gutachten von Karl Jaspers, welches Forschungsmöglichkeiten forderte, ein Lehrverbot ausgesprochen. 1951 erfolgte die Emeritierung in Freiburg. In den folgenden Jahren arbeitete und veröffentlichte er weiter, daneben hielt er vor allem Vorträge, oft in privaten Kreisen. Neben dem erwähnten Spiegel-Interview gab er auch vereinzelt Fernsehinterviews. Bedeutsam für ihn war noch eine Reise nach Griechenland. Am 26. Mai 1976 starb Heidegger, beigesetzt wurde er in seinem Geburtsort Meßkirch.

[Bearbeiten]
Philosophie
Heideggers gesamtes Werk ist bestimmt von der Seinsfrage oder Frage nach dem Sinn von Sein, also die Frage nach dem, was wir meinen, wenn wir „ist“, „bin“ etc. sagen. Heidegger zufolge kam diese Frage in der Geschichte der Ontologie (Seinslehre) niemals zureichend in den Blick, auch nicht in ihren griechischen Ursprüngen bei Aristoteles, der in seiner "Metaphysik" zwar eine Systematisierung und Kategorisierung der verschiedenen Regionen des Seins des Seienden liefert (mit der Hauptunterscheidung von unabhängiger Substanz und abhängiger Akzidenz), jedoch ohne den Seinssinn selbst zu thematisieren, der die Mannigfaltigkeit der Seinsbedeutungen verständlich machen könnte.

Heideggers frühe Philosophie baut auf der phänomenologischen Methode seines Lehrers Edmund Husserl auf, die er zur so genannten Existentialontologie erweitert und dabei umdeutet. Dieser Versuch kulminiert in „Sein und Zeit“ (1927); er sucht den Zugang zur Seinsfrage im Dasein. So nennt Heidegger das Sein eines bestimmten Seienden, nämlich des Seienden, das „je ich bin“. Heidegger bricht mit der philosophischen Tradition, von der allgemeinen Kategorie „Mensch“ auszugehen, und beleuchtet stattdessen ein einzelnes, „ausgezeichnetes“ und „jemeiniges“ Sein: das „Dasein“, das jeder von uns selbst ist. Dadurch unterscheidet sich sein Konzept grundsätzlich von anthropologischen sowie sozialphänomenologischen Entwürfen, wie sie in den Werken George Herbert Meads, Helmuth Plessners oder Alfred Schütz′ ungefähr zeitgleich formuliert worden sind. Philosophiegeschichtlich führt Heidegger die individualistische Hegel-Kritik Kierkegaards weiter sowie Nietzsches radikalen Angriff auf die europäische Metaphysik.

Die Absicht Heideggers in Sein und Zeit ist es, zur Seinsfrage zu gelangen, indem er die Zeit als transzendentalen Horizont der Frage nach dem Sein anvisiert. Jedoch gelangt das Fragment gebliebene Werk „Sein und Zeit“ nicht bis zu diesem Punkt. Das überlieferte Stück des Werkes beschränkt sich auf die ontologische Analyse des Daseins, die Freilegung der „Sorge“ als Sein des Daseins und die Herausstellung der "Zeitlichkeit" als Sinn dieser „Sorge“. Siehe hierzu den Hauptartikel: Sein und Zeit

Die Entwicklung seines Denkens im Anschluss an „Sein und Zeit“ führt Heidegger ab Mitte der 30-er Jahre in die sogenannte „Kehre“. Heidegger meinte erkannt zu haben, dass sein früheres Philosophieren und dessen Darstellung noch zu sehr der Tradition verhaftet geblieben war, um dem Sein angemessen zu ent-sprechen. Auch der späte Heidegger gibt die phänomenologische Methode Husserls (Maxime: „Zu den Sachen selbst!“) nicht auf, er thematisiert sie jedoch nicht mehr explizit und hat die an Kant angelehnte transzendentale Blickbahn (Frage nach den Bedingungen der Möglichkeit eines faktischen Vollzugs) als ungeeignet verabschiedet, in rechter Weise in das Stellen der Seinsfrage hineinzugelangen. Nach der Kehre führt Heideggers Denken weg von jeder „wissenschaftlichen“ Methodik hin zu einer Besinnung auf das „Sein als solches“ und die „Seinsgeschichte“, deren Gehalt bis heute keine zufriedenstellende Beurteilung gefunden hat.

Der späte Heidegger greift auf die ursprünglicheren Quellen der Vorsokratiker zurück, um in einem „Wirbel ursprünglicher Fragen“ noch hinter die logischen und metaphysischen Unterscheidungen, besonders die von Subjekt und Objekt oder von Geist und Körper zurückzugehen. Während in den früheren Schriften dem einzelnen Menschen („Dasein“) eine gleichgewichtige Rolle neben dem Sein zugesprochen wurde, verlagert Heidegger nun das „Menschenwesen“ in ein Geschehen, das aus den vier Momenten „Erde und Himmel, die Göttlichen und die Sterblichen“ als „Geviert“ besteht. Dieses Motiv entfaltet Heidegger auch in der Auseinandersetzung („Erörterung“) besonders vorsokratischer Aphorismen sowie einiger Dichtungen von Stefan George, Georg Trakl und vor allem Friedrich Hölderlin. Aus diesen Erörterungen entsteht Heideggers späte Sprachphilosophie, in der die Sprache „das Haus des Seins“ ist.

Heidegger verwahrt sich gegen die Bezeichnung „Existenzphilosophie“ für sein Denken, obwohl gerade von ihm die wichtigsten Impulse für diese Richtung der Philosophie ausgehen. Stattdessen spricht er vom Seins-Denken: Das Wesen des Menschen ist „Ek-sistenz“, das heißt „Aus-stand“ ins Sein, und nur vom Sein selbst her ganz zu verstehen.

[Bearbeiten]
Wirkung und Rezeption
Wichtige Impulse von Heidegger empfingen der Existentialismus in Frankreich und in Deutschland die gegenwärtige Hermeneutik, die vor allem mit Hans-Georg Gadamer einen zentralen Exponenten fand. Heidegger beeinflusste zahlreiche Philosophen wie Maurice Merleau-Ponty, Jean-Paul Sartre, Emmanuel Lévinas, Jacques Derrida, Hannah Arendt, Gianni Vattimo oder Ernst Tugendhat. Zur „katholischen Heideggerschule“ (Erich Przywara) wurden Gustav Siewerth, Johann Baptist Lotz, Karl Rahner und Max Müller gerechnet.

Sein philosophisches Wirken wurde jedoch auch von verschiedendsten Seiten verworfen, so zum Beispiel vom Wiener Kreis. Diese Kritik ist vor allem sprachanalytisch und logisch motiviert. Von großer Schärfe sind die Attacken seitens der Frankfurter Schule, besonders Theodor W. Adornos, die das intellektuelle Leben in den 50er und 60er Jahren des 20. Jahrhunderts polarisierten. Hier sind es vor allem Fragen, die den Zusammenhang von Philosophie und politischem Engagement betreffen. Heidegger selbst hat diese Angriffe ignoriert.

Ein Hauptverdienst ist Heideggers Entdeckung zweier Zeitskalen. Neben der objektiv messbaren Zeit gibt es eine subjektive Zeit, die ein Jetzt von einem Vorher und einem Nachher unterscheidet. Beide Skalen sind eigenständig und nicht aufeinander zurückführbar. Dieser Gedanke findet auch in der aktuellen Wissenschaftstheorie Beachtung. Freilich steht Heidegger damit in einer Linie mit biologischen Konzepten einer je individuellen Zeit, die schon im 19. Jahrhundert formuliert wurden, so von Karl Ernst von Baer und später von Jakob Johann von Uexküll.

Schwieriger zu beurteilen ist die auffällige Abwesenheit einer Ethik in Heideggers Werk. Manche sehen darin die Ursache seines nazistischen Engagements. Andere aber finden gerade hier einen Hebel, um das europäische (christliche, logozentristische) Herrschaftsdenken zu überwinden, das in der Subjekt - Objekt - Scheidung Gewalttätigkeit ontologisiert hat, gemäß dem biblischen „Macht euch die Erde untertan“. Heideggers Vorliebe für den Tod fand breite Ablehnung. Schon sein Lehrer Husserl hat widersprochen, und Hannah Arendt, die mit Heidegger eine Liaison hatte, entwickelte gegen dessen Konzept der Sterblichkeit das Gegenmodell der „Geburtlichkeit“.

Zum Denkstil Heideggers: er arbeitet stets mit Etymologien, die sich in der Form, die er ihnen gibt, nicht belegen lassen. Manchmal sind sie falsch, nie beweiskräftig, aber für viele Rezipienten berauschend und höchst suggestiv. Auffällig wird dies Literaturwissenschaftlern angesichts der gewagten Deutungen, die Heidegger manchen Gedichten Hölderlins, Trakls, Rilkes und Georges gibt. Daran ist jeweils auszusetzen, dass diese Dichtungen zur Illustration von Heideggers eigener Weltsicht genommen und „umgedeutet“ werden.

"Heidegger, der in Symbolen sprach, hatte mir auf seinem Arbeitstisch, neben dem Bild seiner Mutter, eine schlasnke, durchsichtige Vase gezeigt, aus der eine Rose ragte. In seinen Augen drückte diese Rose das Geheimnis des Seienden aus, das Rätsel des Seins."

Jean Guitton, Gott und die Wissenschaft (1993), S. 20.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:05 schreef pyl het volgende:

[..]

Hier in C&H zijn we wel wat gewend, Gellius. Counterfactual en What if, zijn immers de wezenskenmerken van C&H.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:10 schreef pyl het volgende:
Tokay, zoek eens wat informatie over Hans Asperger en zijn syndroom, wil je?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:13 schreef Tokay het volgende:
Nog voorkeur voor een taal?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:14 schreef pyl het volgende:
Sanskriet schijnt interessant te zijn, heb ik me laten vertellen.

quote:

Cos'è e come si manifesta
La sindrome di Asperger (AS) è una categoria di disordine dello sviluppo relativamente nuova, essendo il termine entrato nell'uso comune solo 15 anni fa. In realtà un gruppo di bambini con questo quadro clinico sono stati descritti molto accuratamente nel 1940 da un pediatra viennese, Hans Asperger, ma la sindrome è stata ufficialmente riconosciuta nel 1994, ed è molto più comune di quanto non sia stato realizzato precedentemente. La malattia è classificata come un disordine dello sviluppo, basato neurologicamente, e rientra nello spettro dei disturbi generalizzati di apprendimento (o spettro autistico). Le cause sono per lo più sconosciute mentre deviazioni e anormalità sono presenti in tre ampi aspetti dello sviluppo: relazionalità sociale e abilità sociali, uso del linguaggio per scopi comunicativi e specifici e un limitato ma fervente campo di interessi. Si possono riassumere le caratteristiche dei bambini caratterizzati da Asperger in sette punti:
insistenza sulla monotonia
compromissione delle interazioni sociali
raggio ristretto di interessi
concentrazione limitata
limitata coordinazione motoria
difficoltà accademiche
vulnerabilità emotiva
Si tratta di bambini visti dai compagni come eccentrici e “particolari”, le cui scarse capacità sociali spesso li portano ad essere vittime o capri espiatori. La loro bizzarra presentazione è completata da goffaggine e interessi ossessivi in argomenti che non interessano a nessuno. Non solo. L'inflessibilità e incapacità di gestire i cambiamenti fa sì che questi individui siano facilmente stressati e vulnerabili emotivamente. Allo stesso tempo i bambini affetti da Asperger sono spesso di intelligenza nella media o sopra alla media e hanno una superiore capacità di memorizzazione, al punto che le loro singolari attività di interesse possono portare a dei grandi risultati più tardi nella vita. Ma allora che cosa ha in comune con l'autismo?

Il confronto con l'autismo
A tutt'oggi non è del tutto chiaro se la sindrome di Asperger è una forma mitigata di autismo o se le condizioni sono legate da qualcosa di più delle loro estese somiglianze cliniche. Lungo la linea dei disturbi pervasivi dello sviluppo, la sindrome di Asperger si caratterizza per le alte abilità cognitive e per una funzione linguistica normale paragonata agli altri disordini lungo lo spettro. Al punto che la presenza di una normale abilità di linguaggio di base è ritenuta uno dei criteri per la diagnosi dell'Asperger. Ancora da definire, invece, se esistano differenze tra AS e il cosiddetto autismo ad alto funzionamento. Un aspetto distintivo della sindrome è la peculiare area di interesse speciale di questi bambini. In contrasto con l'autismo più tipico in cui gli interessi riguardano più oggetti, nella AS gli interessi appaiono più spesso essere specifici dell'area intellettuale. I bambini con Asperger, infine, si mettono raramente in disparte come quelli con autismo. Molti esprimono il desiderio di inserirsi socialmente, di avere amici e la mancanza di efficacia nelle interazioni genera frustrazione e fastidio. In un bambino al di sotto dei tre anni nel quale il linguaggio non ha ancora raggiunto il livello normale, la diagnosi differenziale fra Asperger e autismo può essere difficoltosa e si sottolinea che solo il tempo può chiarire la diagnosi. Va sottolineato, tra l'altro, che a causa della vasta gamma di sintomi della sindrome di Asperger, molti bambini colpiti non vengono riconosciuti come tali e sono semplicemente considerati bizzarri o ricevono diagnosi erronee (Disturbo da Deficit di Attenzione, disturbo emotivo).

Epidemiologia e cura
Se l'autismo è stato tradizionalmente ritenuto interessare circa 4 su 10000 bambini, si stima che la AS raggiunga punte di 20-25 su 10000. Questo significa che per ogni caso di autismo più classico la scuola può aspettarsi di incontrare molti più bambini con un quadro di AS. Tutti gli studi concordano sul fatto che la sindrome di Asperger è molto più comune nei ragazzi che nelle ragazze. La ragione di ciò è sconosciuta. L'AS si associa spesso, ancora per motivi non noti, con altri disturbi come sindrome di Tourette, problemi dell'attenzione o dell'umore (depressione e ansia). In alcuni casi c'è una chiara componente genetica, con un parente (più spesso il padre) che mostra o un quadro completo di AS o alcuni dei tratti associati con AS; fattori genetici sembrano essere più comuni, da soli o in combinazione, in genitori di bambini con AS.
E per quel che riguarda le cure? È importante notare che, rispetto alle altre forme di autismo, questa sindrome non sempre impedisce di diventare adulti funzionanti in termini di inserimento sociale (lavoro, matrimonio...). L'AS non preclude perciò il potenziale per una vita adulta normale, al punto che secondo Gilberg il 30-50% di tutti gli adulti con AS non sono mai stati valutati o correttamente diagnosticati. I trattamenti farmacologici si rivolgono perciò a sintomi comportamentali specifici, come l'iperattività (trattata in alcuni casi con antidepressivi) o i rituali ossessivi e le stereotipie (trattate con farmaci antipsicotici come il risperidone). Molto utili poi gli interventi cognitivo-comportamentali mirati all'acquisizione delle abilità sociali, il cosiddetto social skill training. In età scolare sono utili gli interventi educativi individualizzati, in modo da tenere conto delle specifiche esigenze correlate col disturbo. Esistono, infine, gruppi di supporto per persone con sindrome di Asperger e autismo ad alto funzionamento, volti a favorire l'incontro e il confronto con altri che hanno problematiche simili.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:16 schreef Gellius het volgende:
Wie weet er hoeveel Joden en negers eigenlijk het sanskriet beheersten in het Duitse leger?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:19 schreef pyl het volgende:

[..]

Dat lijkt me een mooi onderwerp voor de spreekbeurt van peaceman.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:27 schreef peaceman het volgende:
Mij niet

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:32 schreef Diaan73 het volgende:
Hmmm ik heb eigenlijk een hekel aan spreekbeurten, ook altijd al gehad, misschien heb ik er nog wel een paar van "vroeger" liggen op de zolder

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:29 schreef pyl het volgende:

[..]

Nou, da's anders onontgonnen, als jij het niet was zou ik zeggen: maagdelijk terrein, hoor. Daarover zou je echt iets nieuws kunnen vertellen, ook ter meerdere eer en glorie van C&H.

Maar je hebt gelijk, paarlen voor de zwijnen, en zo.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:36 schreef peaceman het volgende:

_{Opvallend overigens dat we nu niks horen van Lord Vegetari....
Hij heeft altijd alleen maar op- en aanmerkingen, maar een complimentje? Nee hoor....
Maar oh wee als je eens iets aan te merken hebt op hem... (wat overigens een dagtaak zou kunnen zijn)}

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:39 schreef pyl het volgende:

[..]

Ken jij dat spreekwoord van het sop en de kool, peace?

Ken die wel van sop en koken en gaar...

quote:

Ontopic: heb is niet het soort pirmamide wat we gewend zijn (denk aan het oude Egypte. Da's toch meestal waarin we denken bij zoiets) maar 't heeft er idd veel van weg. Wat het nog opmerkelijk maakt is dat ie gewoon in Europa staat. Vraag me af of er in de toekomst nog meerdere worden gevonden

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:42 schreef pyl het volgende:
Ik denk aan een andere befaamde Zwitser: Wilhelm Tell.


_{Soms, heel soms, vlieght zelfs een peaceman snelder dan een pyl even swaer.}

jaja... dit is een opkrikpost Lordi... Ik maak me daar namelijk heel erg druk om...

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:41 schreef peaceman het volgende:
Willem Tell?

quote:

Wilhelm Tell :: Die Geschichte von Freiheit und Unabhängikeit der Schweiz

Durch die Eröffnung vom Gotthardpass am Anfang des 13.Jahrhunderts wurde die Region um die Waldstätte auch strategisch und wirtschaftlich interessant. Deshalb verstärkten die Habsburger ihren Besitzanspruch auf das Gebiet rund um den Vierwaldstättersee. Sie schickten Vögte ins Land welche die Urner, Schwyzer und Unterwaldner unterdrückten und massiv Steuern abkassierten.

Das liessen sich die aufrechten Männer von Uri, Schwyz und Unterwalden nicht tatenlos bieten. Auf dem Rütli wurde 1291 der Bund der Urkantone durch den Rütlischwur besiegelt. Unter Führung von Werner Stauffacher aus Schwyz, Arnold Melchtal aus Unterwalden und Walter Fürst aus Uri verbinden sich die drei Waldstädte um die gewalttätigen österreichischen Landvögte Gessler und Landenberg zu vertreiben.

Wilhelm Tell ist zu jener Zeit Berbauer und lebt im steilen unwegsamen Schächental. Geboren in Bürglen (Kanton Uri), lebt er dort auf dem Schochen Land das er von seinem Vater nach dessen Tod übernommen hat. Das steile Bergheimelti das der kräftig gebaute Tell mit seiner Familie bewirtschaftet ist umgeben von hohen Bergen mit weiss leuchtenden Schneespitzen. Tells Arbeit ist hart aber es reicht um alle hungrigen Mäuler im Haus zu stopfen. Um immer genug Essen auf dem Tisch zu haben ist der Willi (wie der von seinen Freunden genannt wurde) öfters auf der Jagd anzutreffen. Mit seiner Armbrust ist er ein exzellenter Schütze. Wilhelm Tell geniesst den Ruf - weit über sein Dorf hinaus - der beste und treffsicherste Armbrustschütze weit und breit zu sein. Es gibt auf der Jagd keine flinke Gämse und kein hackenschlagender Hase der sich nicht vor Tells Armbrust Geschoss fürchtet.

Trotz des karge Leben ist Wilhelm Tell zufrieden mit sich und der Welt. Seine Frau Hedwig hatte ihm zwei prächtige Söhne mit dem Namen Walter und Wilhelm geschenkt. Die Jungs bereiteten dem Wilhelm Tell und seiner Frau Hedwig viel Freude.

Wie immer einmal jeden Monat steigt Wilhelm Tell hinab ins Tal um seine Einkäufe im nahen Altdorf zu tätigen.

Heute begleitet sein Sohn Walter den Vater Tell zum nahe gelegenen Altdorf.

Wie er von seinen Nachbarn erfahren hat regiert der Vogt Hermann Gessler in Altdorf immer härter und brutaler. Das sei ein scharfer Hund. Der Vogt ist ein grosser Unterdrücker gegenüber dem Urner Volk. So denkt er sich immer wieder neue Misstaten aus um seine Untertanen zu quälen.

Auf dem Marktplatz in Altdorf angekommen herrscht reges Treiben rund um den Hauptplatz. Vereinzelt sind auch Soldaten des Vogts zu sehen.

Mitten auf dem Marktplatz steht auch eine Stange wo ein Hut drauf ist. Diesen Hut soll jeder Untertanen des Vogtes grüssen so als ob der Vogt es persönlich sei. Doch Wilhelm Tell hält nichts von solch unsinnigen Gesetzen.

Er geht am Pfahl achtlos vorbei und kümmert sich nicht um den Hut des Landvogt Gesslers. Er wird unsanft von den Soldaten die den Hut auf dem Pfahl bewachen angehalten: "Hey Bauer grüsse deinen Landvogt!" Darauf entgegnet Wilhelm Tell: "Ich sehe nur einen Hut, kein Vogt Gessler hab ich da gesehen! Ich bin doch nicht Irre und grüss kein Hut!" Jetzt sind die Soldaten zornig und packen den sich nicht wehrenden Wilhelm Tell und halten ihn fest. In der Zwischenzeit hat sich ein Volksauflauf rund um Wilhelm Tell gebildet.

Der herbeigerufene Hermann Gessler erscheint nach kurzer Zeit und stellt den widerspenstigen Bauer zur Rede.

Der Vogt erkennt den Bauer und guten Schützen Tell. Tell warum missachtest du meine Gesetzte?.

Tell: "Warum soll ich eine Stange mit Hut grüssen. Das ist doch Irr!"

Erzürnt über solche Dreistigkeit befiehlt der Landvogt Gessler die erneute Ergreifung und Verhaftung von Wilhelm Tell. Dies lässt Wilhelm Tell alles über sich ergehen ohne sich zu wehren. Das erzürnt den Landvogt Gessler noch mehr. Erst jetzt erkennt der habsburgische Vogt das Tell seinen Sohn Walter dabei hat. Auch den kleinen Walter lässt Landvogt Gessler ergreifen. Um Tell aus der Reserve zu locken ersinnt der tyrannische Landvogt sogleich ein makaberes Spiel.

An Tell gerichtet: "Tell du bist doch ein Weiterum bekannter Meisterschütze. Du kannst deine Freiheit mit deiner Armbrust mit einem guten Schuss erlangen." Gessler langt in die Satteltasche und zieht einen roten saftigen Apfel heraus.

"Du musst nur diesen Apfel treffen." Dazu denkt sich der Meisterschütze Wilhelm Tell, "das schaff ich doch mit Links".

Doch Tell hat nicht mit dem dunklen Gedankengang von Gessler gerechnet.

Dieser befiehlt Tells Sohn Walter sich unter die 80 Meter entfernte Linde zu stellen. Dann geht der Landvogt zu Walter und legt den Apfel auf dessen Kopf. Dann spricht Gessler zu Tell gewandt: "Dieser Apfel auf dem Kopf deines Sohn Walter ist dein Ziel. Solltest du daneben schiessen wird dein Sohn sterben. Andernfalls wenn du den Apfel triffst bist du und dein Sohn ein freier Mann."

Wilhelm Tell dem nichts anderes übrigbleibt nimmt seine Armbrust zur Hand. Er nimmt Zwei Peile aus dem Köcher. Den einen legt er griffbereit neben sich, und den andern spannt er in die Armbrust ein. Dann hebt er die Armbrust an und zielt auf den Apfel auf Walters Kopf. Der sonst so sichere Armbrustschütze Wilhelm Tell zittert und vor seinen Augen verblast und flimmert der Apfel. Tell muss absetzen und zieht den zweiten Pfeil näher zu sich ran. Erneut setzt Wilhelm Tell die Armbrust an. Schweiss steht Tell auf der Stirn. Nach langem zielen zieht er den Abzug seiner Armbrust durch. Tells Pfeil zieht eine schnurgerade Bahn auf den Apfel zu. Tells Pfeil trifft den Apfel in der Mitte entzwei. Ein wahrer Meisterschuss.

Die Leute rundum Jubeln und freuen sich mit Tell. Dieser packt den zweiten Pfeil und will diesen unauffällig in seinem Köcher versorgen.

Gessler der sein Gesicht nicht verlieren will spricht zum Wilhelm Tell: "Gratulation! Ein guter Schuss Schütze Tell und wie versprochen bist du jetzt wieder ein freier Untertan. Doch lass mich erfahren was du mit dem zweiten Pfeil im Sinne hattest?"

Darauf angesprochen erwidert Tell: "Wenn mein erster Schuss fehl gegangen wäre und meinen Sohn Walter getroffen hätte, so hätte mein zweiter Pfeil dich ganz sicher getroffen, so wahr ich Tell heisse." Erzürnt ob solcher Dreistigkeit liess der zornige Landvogt Tell wieder ergreifen und erneut verhaften. Zu Tell gewandt sagt Gessler: "In meiner Burg in Küssnacht kannst du ob deiner kühnen Antwort nachdenken bis Dir die Haut auf deinen Knochen alt wird.

Gessler, der im Urnerland keine Freunde hat, will mit seinem Gefangenen Wilhelm Tell so rasch wie möglich Altdorf verlassen. Trotz Sturmwarnung wegen Föhn lässt Gessler sein Schiff in Flüelen klar machen. Gesslers Soldaten murren deshalb leise vor sich hin, aber segeln auf dem Vierwaldstättersee hinaus mit Ziel Richtung Küssnacht. Zusammen mit seinem Gefangenen Wilhelm Tell und seinen Soldaten segelt Hermann Gessler auf den schon aufgewühlten Vierwaldstättersee hinaus. Der angekündigte Föhnsturm zieht immer stärker auf. Schon Bald müssen die Segel eingezogen werden, der Sturm ist zu stark. Gessler ist zu stolz, er will nicht zurückkehren nach Flüelen. Deshalb müssen die Schiffsleute und Soldaten alle Kraft in die Riemen der Ruder legen. Aber der Föhnsturm wird immer stärker und gewaltiger. Es scheint so als ob die Natur sich gegen das kleine Schiff Gesslers verschworen hat. Das Schiff droht zu kentern. Die Schiffsleute und Soldaten schreien und zittern um Ihr Leben.

Hermann Gessler bekommt Panik und sieht sein bedrohtes Leben schon dahin schwinden. Er schreit zu Wilhelm Tell: "Tell du bist doch extrem kräftig ein super Seemann. Rette uns, und gehe an die Ruder." Tell nickt nur unmerklich. Darauf lässt Gessler Wilhelm Tell losbinden. Dieser packt sofort das Ruder und schreit. Lasst uns das Ufer der Felsplatte am Axen ansteuern, dies ist unsere einzige Rettung." Die Seeleute und Soldaten unter der Führung von Wilhelm Tell rudern um Ihr Leben. Trotz sturmgepeitschten Wasser und mächtiger Wellen bei orkanartigem Föhn gelingt es Tell das Boot gegen das Ufer zu steuern.

Plötzlich, fast schon am Ufer des Axen bei der Felsplatte packt Wilhelm Tell seine Armbrust mit Köcher und springt mit einem gewaltigen Satz ans Ufer. Dabei stösst er das Schiff mit Gessler in die aufgewühlte See zurück.

Tell weiss das sein Leben jetzt keinen Pfifferling mehr wert ist, solange der Gessler noch lebt.

Er weiss was es geschlagen hat und er durchdenkt genau was zu tun ist. Wilhelm Tell kennt die Gegend genau. Manches Reh und Gämse hat er hier gejagt. Tell eilte sodann auf kürzestem Wege übers Gebirge. Sein Ziel ist Küssnacht am Rigi. Über Sisikon, Brunnen, Schwyz und Arth eilt er zur "Hohlen Gasse" bei Küssnacht, wo er auf dem Landvogt abpasst. In seinem sicheren Versteck an der Hohlgasse wartet er. Wilhelm Tell weiss, durch diese hohle Gasse muss er kommen. Es führt sonst kein anderer Weg nach Küssnacht. Er legt sich dort auf die Lauer. Stunde um Stunde vergeht. Plötzlich taucht er auf.

Gessler, der dem stürmischen See doch noch entkommen war, kommt mit seinem Gefolge herangeritten. Tell legt den Pfeil in seiner Armbrust zurecht. Er zielt und drückt ab. Mit dem zweiten Pfeil, den er bereits in Altdorf in seinen Köcher gesteckt hatte, erschiesst Wilhelm Tell den tyrannischen Landvogt.

Tells heldenhafte Taten wurden schnell im ganzen Land um die Waldstätte bekannt.

Diese Tat stärkte die Bewegung für Freiheit und Unabhängigkeit in der Urschweiz.

Die Waldstätte von Tells Taten aufgerüttelt entledigte sich darauf seiner Vögte und war bis in die heutige Zeit ein freies und unabhängiges Volk.

Tell hat danach noch in der blutigen Schlacht bei Morgarten 1315 an vorderster Front für die Eidgenossen mitgekämpft. Dabei errangen die Eidgenossen von Uri Schwyz und Unterwalden einen grossen Sieg gegen das Ritterheer der Herzoge von Habsburg. Wilhelm Tell ist dann 1354 im Schächenbach nahe seinem Heim beim Versuch der Rettung eines Kindes zu Tode gekommen.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:48 schreef Gellius het volgende:
1304: Floris V verslaat de Vlamingen bij het Manpad.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:43 schreef Gellius het volgende:
Waar zijn de tijden dat er nog moderators waren die alleen maar platitudes debiteerden. Zoals Natalie! Die kon heel treffend, op een samenvattende manier niets zeggen. "Wat een interessant onderwerp, maar bedenk wel dat er nog meer onderwerpen zijn die ook interessant zijn."

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:50 schreef pyl het volgende:
Nou ja, Natalie en ... ehm ... (er was er nog eentje ) hadden in ieder geval iets ontwapenends. Vind ik dan.

Ze konden zo heerlijk enthousiast zijn over de Europese koningshuizen, bijvoorbeeld. Alsof ze in de Efteling rondliepen.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:50 schreef pyl het volgende:

[..]

Nou ja, Natalie en ... ehm ... (er was er nog eentje ) hadden in ieder geval iets ontwapenends. Vind ik dan.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:53 schreef Tokay het volgende:
Bedoel je Nuongirl, pyl?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:59 schreef Tokay het volgende:
Ah, deze belangrijke informatie vergat ik ooit te melden bij een plaatje. Bij dezen:

Op den eersten April (1572) verloor Alva zijn bril (de stad Den Briel).

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:56 schreef pyl het volgende:

[..]

Ja!

1787: Wilhelmina van Pruisen bij Goejanverwellesluis aangehouden.

quote:

Even terzijde : de echte aanhouding was niet bij Goejanverwellesluis, de echte aanhouding vond plaats halverwege Vlist en Polsbroek, op de weg van Schoonhoven richting Haastrecht. Wilhelmina werd vandaar, met haar gezelschap opgebracht naar Goejanverwellesluis, via een voetveer. In 1992 werd op de plaats van het voetveer de Wilhelmina van Pruisen brug aangebracht.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:01 schreef peaceman het volgende:

[..]

Nou tis interessant dat je dat vermeldt, want Diaan en ik hadden het er van de week nog over.. We zaten uiteraard te twijfelen of het nu de eersten april was of den eersten april

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:01 schreef peaceman het volgende:
Nou tis interessant dat je dat vermeldt, want Diaan en ik hadden het er van de week nog over.. We zaten uiteraard te twijfelen of het nu de eersten april was of den eersten april

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:03 schreef Tokay het volgende:

[..]

Nou, dáár ging het hem nou net níet om.
Ik was het jaartal vergeten. Dom hè?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:08 schreef Treinhomo het volgende:
[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:08 schreef Treinhomo het volgende:
[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:08 schreef Tokay het volgende:
Kijk, weer een beeldje!

[afbeelding]

quote:

Mooi meisje trouwt met Blauwbaard, een rijke weduwnaar. Hij gaat op reis en geeft haar een bos sleutels. Ze mag één kamer beslist niet openen. Ze gaat toch kijken en vindt de kamer besmeurd met bloed en de dode lichamen van zijn vorige vrouwen die aan de muur hangen. Ze laat haar broers waarschuwen om haar op te halen uit het kasteel. Het lukt haar niet het bloed van de sleutel te verwijderen, waardoor haar man weet dat ze in de kamer is geweest. Hij wil nu ook haar vermoorden. Ze vraagt haar zus om op de uitkijk te staan of de broers er al aan komen. De bekende zin: "Zuster Anna, Zuster Anna, ziet gij al iets komen?" staat dus in Blauwbaard. De broers komen juist op tijd en doden Blauwbaard. Daarna trouwt ze met een brave man, die haar de ellendige tijd met Blauwbaard doet vergeten.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:08 schreef Treinhomo het volgende:
[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:11 schreef Gellius het volgende:
Is dat zuster Anna, die nog niets ziet komen?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:08 schreef Treinhomo het volgende:
[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:13 schreef pyl het volgende:
STAVOREN, het Vrouwtje van, legendarische koopmansvrouw.

Volgens de legende stuurde een rijke en hoogmoedige koopmansvrouw uit Stavoren (Staveren) haar schipper eropuit om het kostbaarste te halen dat er op aarde te vinden was. Hij nam na een lange speurtocht graan mee uit Danzig (Gdansk). De vrouw werd woedend en beval hem het graan overboord te gooien. De armen van de stad smeekten haar dit niet te doen en het graan aan hen te geven, maar zij weigerde. Daarop deed een een grijsaard haar de voorspelling dat ze door deze daad aan de bedelstaf zou raken. De koopmansvrouw gooide haar ring in het water en zei dat dát net zo min zou gebeuren als dat de ring bij haar zou terugkeren. Enkele dagen later trof ze de ring aan in de vis die zojuist was gevangen en die zij bij haar maaltijd kreeg. Hierna vergingen al haar schepen. De haven verzandde, en op de zandbank groeide het ontkiemende graan, dat het Vrouwtje van Stavoren zo boos in het water had laten gooien, uit tot loze aren. Met de glorie van de stad was het gedaan en het Vrouwtje raakte aan de bedelstaf.

Het gaat hier om een zogenaamde naamsverklarende sage, van het soort dat in de Middeleeuwen veel voorkomt. De naam van de zandplaat voor Stavoren was ‘Vrouwenzand, of ‘Us leaffrouwe’, genoemd naar Maria, de patrones van het klooster Sint Odulfus bij Starum. Toen de oorsprong van de naam uit de herinnering was verdwenen ontstond het verhaal van het Vrouwtje. Overigens is de strekking van het verhaal ─ het rijke Stavoren raakt door het dichtslibben van de haven zijn handelspositie kwijt ─ historisch juist. Een andere oorzaak voor het verlies van de economische positie van dit rijke handelsstadje was te wijten aan de verschuiving van het zwaartepunt van de handel naar het westen, met name Amsterdam.

Het verhaal over het Vrouwtje van Stavoren is in minstens 27 varianten overgeleverd. Voorafgaand aan de oudste versie wordt in het boek Origine situ, Qualitate et Quantitate Frisiae van de Friese geschiedschrijver Cornelius Kempius, geschreven in 1588, verhaald hoe de kooplieden van het rijke Stavoren opdracht gaven om uit alle landen het beste te halen dat er bestond. Toen één van de schepen tarwe meenam, moest dat echter overboord worden gezet. Waar het graan was gezonken, begon zand op te borrelen dat de haven ontoegankelijk maakte. De rijkdom van de stad was ten einde. In de Croniike ende Warachtige beschrijvinghe van Vrieslandt, van Ocko Scarlensis (1597) maakt het Vrouwtje voor het eerst haar entree in dit verhaal.

Oorspronkelijk was het hele verhaal nog vrij sober; gaandeweg is het steeds verder ‘aangekleed’. Zo verschijnt de toevoeging dat op de zandbank nog slechts loze aren zullen groeien in de achttiende eeuw, en het motief van de weggegooide ring die wordt teruggevonden in een vis, duikt voor het eerst op rond 1810.

Er zijn verschillende straatliederen over het Vrouwtje in omloop geweest. Het oudste daarvan is ‘Komt vrienden hoort een lied’, dat tussen 1833 en 1850 werd uitgegeven in Amsterdam.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:17 schreef Tokay het volgende:


De informatie vind ik echter aan de karige kant.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:25 schreef Scrutinizer het volgende:
Ah, daar hebben we Lord_Veterdrop

quote:

Lord Havelock Vetinari is the Patrician of Ankh-Morpork, the head of the fictional city state of Ankh-Morpork in Terry Pratchett's Discworld series.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:28 schreef Scrutinizer het volgende:
Lord Havelock Vetinari is the Patrician of Ankh-Morpork, the head of the fictional city state of Ankh-Morpork in Terry Pratchett's Discworld series

quote:

De oorsprong van het conflict lag in het kinderloos overlijden van graaf Willem IV van Holland in 1345.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:29 schreef Z het volgende:
Raad je quote-je:
[..]

Welk conflict?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 12:33 schreef pyl het volgende:

[..]

Okay Diaan!

Herinner je je nog enkele onderwerpen?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:36 schreef Diaan73 het volgende:
Verder heb ik nog wat spreekbeurten gehad over hooligans en Mensje van Keulen.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:36 schreef Diaan73 het volgende:

[..]

Nou de allereerste was op de basisschool over de Panda. Verder heb ik nog wat spreekbeurten gehad over hooligans en Mensje van Keulen. Dit zijn in ieder geval de onderwerpen die ik me nog kan herinneren.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:43 schreef Tokay het volgende:
Ik heb dat altijd een rare voornaam gevonden, 'Mensje'.

Toen ze geboren werd, waren haar ouders waarschijnlijk heel erg verbaasd.

"Krijg nou wat, het is een mensje!"

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:45 schreef Tokay het volgende:
Oeps, sorry. Ik zit hier maar een beetje postopkrikkend in de rondte te vetinariëren.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:46 schreef dolle_hond het volgende:

[..]

ach
yvonne gooit t pas na ruim 1000 delen dicht, dus we hebben nog even

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:48 schreef peaceman het volgende:

[..]

Heeft Yvonne dat gezegd dan?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:46 schreef dolle_hond het volgende:

[..]

ach
yvonne gooit t pas na ruim 1000 delen dicht, dus we hebben nog even

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:49 schreef dolle_hond het volgende:

[..]

nee
maar WLJN ging bij deel 1021 dicht

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:52 schreef peaceman het volgende:

[..]

WLJN

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 13:40 schreef pyl het volgende:

[..]

Nou, plaats het geheel in historisch perspectief ("De historie van het hooliganisme in het vroege biografische werk van Mensje van Keulen. Een apologie.") en je kunt hier zo in C&H terecht!

[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:10 schreef pyl het volgende:
[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:09 schreef Z het volgende:
Dat was dan ook echt een spam topic.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:09 schreef Z het volgende:
Dat was dan ook echt een spam topic.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:12 schreef dolle_hond het volgende:

[..]

laten we hier de discussie, die in FB al 4 delen heeft opgeleverd en in MUZ ook de nodige posts, niet voortzetten.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:11 schreef Scrutinizer het volgende:
Ajax-hooligans? Of zijn het Spartanen?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:13 schreef Scrutinizer het volgende:
De eerste bekende spam werd verstuurd op 3 mei 1978. Het was een bericht van het toenmalige Digital Equipment Corporation (DEC, overgenomen door Compaq en nu een onderdeel van HP). Marketing-medewerker Gary Thuerk stuurde een aankondiging van een 'open huis', naar aanleiding van de lancering van nieuwe modellen DEC-20 computers, naar iedereen op het toenmalige ARPANET aan de westkust van de Verenigde Staten.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:12 schreef dolle_hond het volgende:

[..]

laten we hier de discussie, die in FB al 4 delen heeft opgeleverd en in MUZ ook de nodige posts, niet voortzetten.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:13 schreef pyl het volgende:

[..]

Friezen!

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:14 schreef Scrutinizer het volgende:
Ah, Bonifatius krijgt een pak voor de broek

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:16 schreef pyl het volgende:


In 719 werd Bonifatius verwelkomd door Willibrord. Bonifatius kwam hem helpen in zijn pogingen vanuit zijn bases Antwerpen en Utrecht de Friezen te kerstenen. Met de dood van Radbod lag de weg naar het noorden weer open.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:27 schreef peaceman het volgende:
Ik heb in Dokkum gewoond

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:29 schreef Scrutinizer het volgende:

[..]

Hè, wat naar voor je.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:31 schreef peaceman het volgende:

[..]

Ja, was ook blij toen ik er weg kon

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:35 schreef pyl het volgende:
Zo fijn als gemalen poppenstront wordt nog regelmatig gebruikt. Je vindt poppenstront zonder en met een tussen-n. Officieel is het tegenwoordig met een tussen-n, maar mijn voorkeur heeft poppestront - dat komt meer overeen met het informele karakter van deze uitdrukking.

quote:

De zomer is op modegebied een seizoen vol contrasten in stijlen en invloeden. Het beeld is enerzijds verleidelijk en romantisch, anderzijds stoer en enigszins militaristisch. Kort gezegd vormen lingerie, uniformen en Afrika de belangrijkste inspiratiebronnen. De lente en zomer van 2006 brengen wat de mode betreft geen revolutionair nieuws, maar de designers borduren wel op een nieuwe manier voort op elementen uit voorgaande seizoenen. Kledingstukken worden naar eigen smaak en inzicht gecombineerd tot een individuele outfit. Geen hapklare combinaties of door de ontwerpers bepaald plaatje, maar een eigen, persoonlijke invulling van de garderobe. Designers reiken aan; de consument kiest en mixt.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:33 schreef Scrutinizer het volgende:

[..]

Ik heb bij Dokkummers in de klas gezeten. Die waren echt zo fyn als gemalen poppenstront.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:51 schreef Gellius het volgende:
Zomertrends! Eindelijk iets waar ik beroepshalve iets verstandigs over kan zeggen:
[..]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:56 schreef peaceman het volgende:

[..]

Die waren dan vast ook gereformeerd én Fries.... Ik ben geen van beide

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 14:59 schreef pyl het volgende:
Dat zal wel Idi Amin zijn. Ook zo iemand.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 15:01 schreef Scrutinizer het volgende:
Idi Amin Dada Oumee (ca 1925 — 16 augustus 2003) was van 1971 tot 1979 dictator in Oeganda. Zijn regeringstijd wordt als een van de bloedigste in de moderne Afrikaanse geschiedenis beschouwd. Hij droeg de bijnaam slachter van Afrika; zijn bewind kostte circa 300.000 mensen het leven. Amin kon niet schrijven en nauwelijks lezen.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 15:04 schreef pyl het volgende:

[..]

Dat bedoel ik.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 15:11 schreef pyl het volgende:
Wat een megalomane idioot, hè?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 15:34 schreef wyccie het volgende:
Waar ben ik nu weer in beland?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 15:36 schreef Gellius het volgende:
In het stokske van Oldenbarneveldt?!

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 15:37 schreef pyl het volgende:

[..]

Schizofrenie is een ernstige psychiatrische ziekte die zich op de eerste plaats kenmerkt door een verwarring in de geest. Gedachten worden onsamenhangend. Gevoelens sluiten niet meer op de gebeurtenissen aan. De mens verliest de greep op zichzelf en op zijn omgeving. De vanzelfsprekende organisatie van waaruit we denken, voelen en handelen, dreigt uiteen te vallen. Alles wat eerst vertrouwd was, begint nu vreemd aan te voelen. De omgeving neemt dreigende vormen aan omdat men de gebeurtenissen niet meer in een vertrouwd kader kan plaatsen.

De oorzaak van schizofrenie is niet eenvoudig te beschrijven. Het is in ieder geval duidelijk dat er sprake moet zijn van een zekere kwetsbaarheid voor schizofrenie. We vermoeden dat deze kwetsbaarheid zich situeert op een biologisch niveau. Er lijkt sprake te zijn van subtiele neurologische afwijkingen en van een verstoring van het biochemisch systeem in de hersenen. Deze afwijkingen zijn echter nauwelijks zichtbaar, zelfs met de meest verfijnde apparatuur zijn ze nog nauwelijks vast te stellen. Toekomstig onderzoek moet ons daarover nog meer duidelijk verschaffen.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 15:39 schreef peaceman het volgende:

[..]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:00 schreef wyccie het volgende:
Ping pong? We mogen hier niet spelen.

quote:

Geschiedenis

Klootschieten is al eeuwen oud, en wordt waarschijnlijk al beoefend sinds 1200. In documenten uit de 13e eeuw worden verboden gevonden, die het klootschieten in sommige plaatsen aan banden proberen te leggen. In 1392 wordt in de Haarlemmerhout de eerste klootschietbaan aangelegd. Rond 1500 was de sport in heel Nederland populair. In de oudste vorm lijkt het spel het meest op het huidige golf, er wordt naar een vooraf afgesproken plek 'gekloot'.

quote:

Op dinsdag 11 april 2006 10:06 schreef Diaan73 het volgende:
Hugo de Groot

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:10 schreef pyl het volgende:

[..]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:14 schreef pyl het volgende:
Hier ligt Poot, hij is dood

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:10 schreef pyl het volgende:

[..]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:25 schreef Diaan73 het volgende:
ik werk ook nog tussen het RJPvD door en het is even hectisch vanmiddag.

quote:

The Thompson, also known as the "Tommy Gun", was a family of American submachine guns that became infamous during the Prohibition era. It was a common sight in gangster films of the time, being used both by criminals and law enforcement officers. The Thompson was also known as the "Chicago Typewriter" and "Chicago Piano", due to the popular association between the city and gangsters. The weapon was favored for its compactness and high volume of automatic fire.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:30 schreef pyl het volgende:
Bij welke zoekterm op Google kreeg ik deze afbeelding?

[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:36 schreef wyccie het volgende:
Ik heb voor Nederlands het volgende boek van Van Lennep (1802-1868) gelezen: Een schaking in de zeventiende eeuw.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:37 schreef wyccie het volgende:
Russisch stopcontact?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:38 schreef Scrutinizer het volgende:
Rauhfaser?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:38 schreef pyl het volgende:
Noch Kalashnikov, noch Smeets, noch Van Lennep. (Meer informatie graag!)

Zoek het dichter bij huis.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:29 schreef Scrutinizer het volgende:

[..]

Ik heb het heel druk met vakantie vieren

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:30 schreef pyl het volgende:
Bij welke zoekterm op Google kreeg ik deze afbeelding?

[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:44 schreef Scrutinizer het volgende:
Is het een Fok!ker?

quote:

Van Lennep is geboren te Amsterdam, als zoon van de schrijver en politicus David Jacob van Lennep. Hij studeert rechten aan de Universiteit Leiden, en maakt in die tijd met Dirk van Hogendorp een voetreis door Noord-Nederland. In 1824 studeert hij af. Hij trouwde met Henriëtte Roëll, en vestigde zich weer in Amsterdam. In 1829 werd hij benoemd tot rijksadvocaat. Een jaar later verhuisd hij naar de Keizersgracht, tegenwoordig nummer 560, waar hij tot zijn dood blijft wonen. In dit pand zijn nu kantoren gehuisvest.

Van Lennep was van 1853 tot 1856 lid van de Tweede Kamer.

In 1868 overlijdt Jacob van Lennep op 66-jarige leeftijd in Oosterbeek, waar hij op de Oude Begraafplaats is begraven.

Van Lennep verzorgde de uitgave van de gedichten van De Schoolmeester (1858), een twaalfdelige editie van de werken van Joost van den Vondel (1850-1868), en Max Havelaar van Multatuli (1860). Terwijl Multatuli het boek had bedoeld als een aanklacht voor de massa, maakte Van Lennep er een dure editie van, waarin hij bovendien de politieke boodschap afzwakte door plaatsnamen en jaartallen door puntjes te vervangen; tot woede van de schrijver die echter een proces tegen deze verminking van zijn boek in 1861 verloor.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:42 schreef Gellius het volgende:
Mogen we masturberen bij jouw plaatje pyl? Ah toe, voor één keertje?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:47 schreef wyccie het volgende:
Lord of war?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:47 schreef pyl het volgende:

[..]

Die vraag acht ik door Scrutinizer afdoende beantwoord.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 16:58 schreef Scrutinizer het volgende:
Kulachtter

quote:

Een (vrij vertaald uit het Engels: aanpasser) dient een gesprek, discussie in goede banen te leiden, bijvoorbeeld bij een verkiezingsdebat. Hij stelt de vragen, verleent of ontneemt deelnemers het woord, betrekt eventueel vragen uit het publiek in de discussie. Het is dan synoniem van gespreksleider.
Het is ook een term die op het Internet gebruikt wordt voor een gebruiker met bepaalde privileges.
Vaak hebben als taak om een forum, mailinglijst of website netjes te houden of een discussie te leiden. Om deze taak te volbrengen hebben vaak rechten om berichten van gebruikers aan te passen of te verwijderen en om gebruikers te corrigeren.

Hoewel geacht worden zich aan bepaalde regels te houden en er op toe moeten zien dat gewone gebruikers zich ook aan deze regels houden, komt het ook voor dat een zijn boekje te buiten gaat. Veel fora of mailinglijsten hebben in zo'n geval nog een sysop of netwerkbeheerder waar geklaagd kan worden. Het is ook mogelijk dat een zijn privileges verliest omdat een meerderheid van de gebruikers dat wil.

Op bulletin board systemen werden aangesteld om niet-relevante berichten snel te kunnen verwijderen.


Studentenverenigingen
Een was onder katholieke studentenverenigingen een geestelijke die door de Kerk werd aangewezen om het katholieke gehalte van een vereniging te bewaken. Hij had een zekere invloed, met name omdat hij de Kerk vertegenwoordigde. Soms was de verhouding goed, soms werd de beschouwd als een vervelende pottenkijker. Het hing vaak van de persoon van de af. Na de moderniseringsgolf van 1968 stapten de verenigingen van het schap af.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 17:04 schreef Scrutinizer het volgende:
Moddereter?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 17:05 schreef pyl het volgende:

[..]



Wel een tekst met interessante passages, zie je dat?

quote:

SysOp (pronounced /ˈsɪs.ɑp/, or more rarely, /ˈsaɪ.sɑp/) is short for "systems operator". It is a commonly used term for the administrator of a bulletin board system (BBS) or special-interest area of an online service or, historically, the operators of any computer system, especially a mainframe computer.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 17:12 schreef Scrutinizer het volgende:
It's a dirty job but someone's gotta do it

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 17:07 schreef Scrutinizer het volgende:

[..]



Ik heb ook ge-google-d op een Fok!ker. Wie?

[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 18:24 schreef peaceman het volgende:
Nog een fokster:

[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 18:36 schreef Treinhomo het volgende:
SCH ?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 18:39 schreef Neleos het volgende:

[..]

Nee, GLO, van muziektrivia.

En in Muziektrivia is het de bedoeling dat je een vraag stelt over muziek in het algemeen en dat je mede-Fok!kers die gaan beantwoorden. Degene die hem het eerst correct (!) beantwoordt, mag de volgende vraag stellen.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 18:33 schreef Treinhomo het volgende:
[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 18:44 schreef Scrutinizer het volgende:
Mary Kay Huppeldepup

quote:

Op zaterdag 22 april 2006 02:28 schreef Arcee het volgende:
The man. The legend. The post-fucking-master: tong80.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:04 schreef pos het volgende:
Hoi, is er weer eens een rel ofzo?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:04 schreef pos het volgende:
Hoi, is er weer eens een rel ofzo?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 07:52 schreef Lord_Vetinari het volgende:
For the record: IK heb niks tegen reeksen, indien ze iets bijdragen aan een forum. Ik heb wel iets tegen reeksen die verkapte post-opkrik manieren zijn. Dat was reden voor ons om het personenassociatie-topic te sluiten. Het is ook de reden, dat we RJPvD zsm kwijt willen , hetzij richting Belgisch archief, hetzij richting het te beginnen spelletjes-forum. De gewone RJP daarentegen draagt bij aan C&H omdat er naar aanleiding van de plaatjes regelmatig informatie gegeven wordt.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:06 schreef Scrutinizer het volgende:

[..]

In wording
[..]

quote:

België: EMC wil Belgisch archief digitaliseren

--------------------------------------------------------------------------------

De Amerikaanse softwaregigant EMC praat met de Belgische overheid over het digitaliseren van historische documenten. De kennis van EMC bevindt zich op het gebied van het omzetten van papieren documenten in digitale bestanden en het op een zinvolle manier bewaren van die gegevens. EMC ziet de Benelux als een interessante markt in verband met de groei in de overheidssector, waar zowel nationale als lokale overheden hun burgers online willen krijgen. In België werkt EMC ook samen met Fedict, het IT-centrum van de overheid.
Concrete voorstellen zijn er nog niet, doordat de Belgische overheid eerst bekend moet maken hoe ze precies te werk wil gaan en een aanbesteding moet uitschrijven.
Ook bedrijven als Belgacom (de Belgische KPN) zouden geïnteresseerd zijn in het grootse project, hoewel er officieel geen commentaar wordt gegeven.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:08 schreef pos het volgende:

[..]

Ach...wat zielig
Wat is trouwens "het Belgisch archief" ?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:10 schreef Scrutinizer het volgende:

[..]

Ik denk dat we in Het Keldertje terechtkomen

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:08 schreef pos het volgende:
Wat is trouwens "het Belgisch archief" ?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:12 schreef pyl het volgende:
Kort gezegd is het een poging van onze moderator om zich laatdunkend over ons uit te laten.

Nu ben ik altijd van mening geweest dat je de minder bedeelden niet mag uitlachen, maar hij vraagt er gewoon om. Zie de postgeschiedenis van vandaag.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:12 schreef pyl het volgende:

[..]

Kort gezegd is het een poging van onze moderator om zich laatdunkend over ons uit te laten.

Nu ben ik altijd van mening geweest dat je de minder bedeelden niet mag uitlachen, maar hij vraagt er gewoon om. Zie de postgeschiedenis van vandaag.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:14 schreef Treinhomo het volgende:
Ey !

Ik moet binnenkort toch niet wéér m'n avatar aanpassen, hè ?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:17 schreef pyl het volgende:
In dat geval zal ik trouwens met volle overtuiging mijn avatar veranderen!

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:17 schreef pyl het volgende:

In dat geval zal ik trouwens met volle overtuiging mijn avatar veranderen!

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:22 schreef pos het volgende:
Lenny Kuhr ?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:25 schreef Scrutinizer het volgende:
Wie noemt z'n kind nou Ozz?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:27 schreef Treinhomo het volgende:

[..]

Mevrouw Osbourne.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:29 schreef Scrutinizer het volgende:
John Michael (Ozzy) Osbourne (3 december 1948) is een Brits rockmusicus.

Ozzy Osbourne, bijgenaamd de "Prince of Darkness", vergaarde succes met zijn band Black Sabbath, waarna hij een solocarrière startte. Hij was getrouwd met Thelma, en heeft met haar twee kinderen: Jessica en Louis. Later trouwde hij met Sharon Arden en samen kregen ze drie kinderen: Aimee, Kelly en Jack.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:31 schreef pos het volgende:
[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:31 schreef pos het volgende:
[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:32 schreef Treinhomo het volgende:

[..]

De eerste paralympische sporter ?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:33 schreef Scrutinizer het volgende:
Ik dacht even dat-ie in een rolstoel zat

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:33 schreef pos het volgende:

[..]

Nee hoor

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:35 schreef Scrutinizer het volgende:

[..]

Is het Gellius?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:34 schreef Treinhomo het volgende:

[..]

Tsss.....flauw hoor.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:36 schreef Scrutinizer het volgende:
M'n secretaresse typt héél langzaam

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:34 schreef Treinhomo het volgende:
Kevin spacey.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:34 schreef Scrutinizer het volgende:
Kevin Spacey Fowler (geboren op 26 juli, 1959) in South Orange, New Jersey, beter bekend als Kevin Spacey, wordt gezien als een van de beste Amerikaanse acteurs van zijn generatie. Hij heeft twee Oscars gewonnen. Beste mannelijke bijrol voor The Usual Suspects in 1995 en beste mannelijke hoofdrol voor American Beauty in 1999.

Spacey verhuisde in 2004 naar Londen om daar artistiek directeur van de Old Vic te worden. Hij debuteerde daar met het stuk Cloaca van de Nederlandse schrijfster Maria Goos.

quote:

Ajax the Great
To distinguish him from Ajax, son of Oileus ("Ajax the Lesser"), he was called Telamonian Ajax , Greater Ajax, or Ajax the Great. In Homer's Iliad he is described as of great stature and colossal frame, the tallest among all the Achaeans, second only to his cousin Achilles in strength and bravery, and the 'bulwark of the Achaeans'. He was trained by the centaur Chiron (who had also trained his father, Telamon, and Achilles' father Peleus), at the same time as Achilles was. Aside from Achilles, Ajax was the most valuable Greek warrior on the battlefield, though not as smart as Nestor, Idomeneus, or, of course, Odysseus. He commanded his army wielding a great axe and a huge shield made of seven ox-hides with a layer of bronze. He was indeed a great asset to king Agamemnon's army. He is not wounded in any of the battles described in the Iliad, and he is the only principal character on either side who does not receive personal assistance from any of the gods who take part in the battles. As such, he embodies the virtues of hard work and perseverance.

Trojan War
In the Iliad, Ajax is notable for his abundant strength and courage, seen particularly in two fights with Hector. In Book 7, Ajax is chosen by lot to meet Hector in a duel which lasts most of a whole day. Ajax at first gets the better of the encounter, wounding Hector with his spear and knocking him down with a large stone, but Hector fights on until the heralds, acting at the direction of Zeus, call a draw: the action ends without a winner and with the two combatants exchanging gifts.

The second fight between Ajax and Hector occurs when the latter breaks into the Achaean camp, and fights with the Greeks among the ships. In Book 14, Ajax throws a giant rock at Hector which almost kills him. In Book 15, Hector is restored to his strength by Apollo and returns to attack the ships. Ajax, wielding a spear as a weapon and leaping from ship to ship, holds off the Trojan armies virtually single-handedly. In Book 16, Hector is able to disarm Ajax (although Ajax is not hurt) and Ajax is forced to retreat under heavy fire. Hector and the Trojans succeed in burning one Greek ship, the culmination of an assault that almost finishes the war.

All of the foregoing encounters happened when Achilles was not on the battlefield, because he was angry with Agamemnon. Ajax did manage to kill many of the other Trojan lords, including Phorkys.

In Book 9, Agamemnon and the other Greek chiefs send Ajax, accompanied by Odysseus and Phoenix, to the tent of Achilles, in an attempt to reconcile with the great warrior and induce him to return to the fight. Although Ajax speaks earnestly and is well received, he does not succeed in convincing Achilles.

When Patroclus dies, the Trojans try to steal his body and feed him to the dogs, accusing him of being a liar. Ajax is the man who fights to protect the body, and take it back safely to the camp, back to Achilles, the best friend of Patroclus. Ajax, assisted by Menelaus, succeeds in fighting off the Trojans and taking the body back with his chariot; of course, the Trojans had already stolen the armor and left the body naked. Ajax's prayer to Zeus, to remove the fog which has descended on the battle - even if the Greeks are destined to lose - to allow them to die in the light of day, has become proverbial.

Like most of the other Greek leaders, Ajax is alive and well as the Iliad comes to a close.

Later, when Achilles dies, killed by Paris (with help from Apollo), Ajax and Odysseus are the heroes that fight against the Trojans to get the body and bury it next to his dear friend, Patroclus. Ajax, with his great axe, manages to get the Trojans away, while Odysseus pulls the body towards his chariot, and rides away. After the burial, both claim the armor for themselves, as recognition for their efforts. But in the end, after some discussion, Odysseus is given the armor. Ajax is furious about it, and falls to the ground, exhausted. When he wakes up, he becomes mad and goes to a group of sheep, and slaughters them, imagining they are the Trojan leaders, as well as Odysseus and Agamemnon. When he comes to his senses, covered in blood, and realises what he did, he decides that he prefers to kill himself rather than to live in shame. He did it with the same sword Hector had given him when they exchanged presents. (Odyssey, 11.541). From his blood sprang a red flower, as at the death of Hyacinthus, which bore on its leaves the initial letters of his name Ai, also expressive of lament (Pausanias 1.35.4). His ashes were deposited in a golden urn on the Rhoetean promontory at the entrance of the Hellespont.

The foregoing account of his death is from the Ajax of Sophocles; in Pindar, "Nemean", 7; and in Ovid, Metamorphoses, 13.1. Homer is somewhat vague about the precise manner of Ajax's death but does ascribe it to his loss in the dispute over Achilles's armour: when Odysseus visits Hades, he begs the soul of Ajax to speak to him, but Ajax, still resentful over the old quarrel, refuses and descends silently back into Erebus.

Like Achilles, he is represented (although not by Homer) as living after his death in the island of Leuke at the mouth of the Danube (Pausanias 3.19.11). Ajax, who in the post-Homeric legend is described as the grandson of Aeacus and the great-grandson of Zeus, was the tutelary hero of the island of Salamis, where he had a temple and an image, and where a festival called Aianteia was celebrated in his honour (Pausanias 1.35). At this festival a couch was set up, on which the panoply of the hero was placed, a practice which recalls the Roman Lectisternium. The identification of Ajax with the family of Aeacus was chiefly a matter which concerned the Athenians, after Salamis had come into their possession, on which occasion Solon is said to have inserted a line in the Iliad (2.557-558), for the purpose of supporting the Athenian claim to the island. Ajax then became an Attic hero; he was worshipped at Athens, where he had a statue in the market-place, and the tribe Aiantis was named after him.

Pausanias also relates that a gigantic skeleton, the kneecap alone was 5 inches in diameter appeared on the beach near Sigeum, on the Trojan coast; these bones were identified as those of Ajax, the great champion of the Greeks in the Iliad.

Family
Ajax is the son of Telamon, who was the son of Aeacus and grandson of Zeus, and his first wife Periboea. He is the cousin of Achilles, the most remembered Greek warrior, and elder half-brother of Teucer. Many illustrious Athenians — including Cimon, Miltiades, Alcibiades and the historian Thucydides — traced their descent from Ajax.

Palace
In 2001, Yannos Lolos began excavating a Mycenaean palace on the island of Salamis that may have been Ajax's home. The ruins have been excavated at a site near the village of Kanakia of Salamis, a few miles off the coast of Athens. The multi-storey structure covers 750 m² (8,000 ft²) and had perhaps 30 rooms. It appears to have been abandoned at about the era of the Trojan War.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 19:54 schreef Tokay het volgende:
Is het Ajax?
[..]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:03 schreef wyccie het volgende:
ik zie dat hij een stokje heeft met een kopje er aan. Kun je daar iets meer over vertellen, pos?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:04 schreef Scrutinizer het volgende:
Ook dit jaar gaat Pos naar Kos?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:06 schreef Bergie88 het volgende:
[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:12 schreef wyccie het volgende:
Volgens mij is dat meiske Dakota Fanning.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:09 schreef Scrutinizer het volgende:
Ares?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:13 schreef Treinhomo het volgende:

[..]

Wat zei Scrutinzer nou ?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:14 schreef wyccie het volgende:

[..]

Ja, maar ...nou ik dacht...

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:14 schreef wyccie het volgende:
Ja, maar ...nou ik dacht...

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:15 schreef Treinhomo het volgende:

[..]

Nú mag je Dakota Fanning raden.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:17 schreef wyccie het volgende:
Daar mag ik helemaal niet in joh.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:19 schreef dolle_hond het volgende:
waarom steeds die lappen tekst?
heb ik een post van L_V gemist?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:19 schreef dolle_hond het volgende:
waarom steeds die lappen tekst?
heb ik een post van L_V gemist?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:18 schreef Scrutinizer het volgende:

[..]

Van Treinhomo niet?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:19 schreef dolle_hond het volgende:
waarom steeds die lappen tekst?
heb ik een post van L_V gemist?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 07:52 schreef Lord_Vetinari het volgende:
For the record: IK heb niks tegen reeksen, indien ze iets bijdragen aan een forum. Ik heb wel iets tegen reeksen die verkapte post-opkrik manieren zijn. Dat was reden voor ons om het personenassociatie-topic te sluiten. Het is ook de reden, dat we RJPvD zsm kwijt willen, hetzij richting Belgisch archief, hetzij richting het te beginnen spelletjes-forum. De gewone RJP daarentegen draagt bij aan C&H omdat er naar aanleiding van de plaatjes regelmatig informatie gegeven wordt.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:20 schreef pos het volgende:

[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:21 schreef Scrutinizer het volgende:
Zal ik tubgirl posten?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:23 schreef Treinhomo het volgende:

[..]

Lijkt me uiterst instructief binnen een verhandeling over Aziatische culturen.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:26 schreef Treinhomo het volgende:
Scatja.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:28 schreef Berkery het volgende:
Wat is RJPvD informatief vandaag!

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:27 schreef pos het volgende:
Gadver

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:30 schreef Treinhomo het volgende:

[..]

Geniet er nog maar van.
Binnenkort gaan we unplugged.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:32 schreef Berkery het volgende:

[..]

Oh, ik dacht dat we naar http://forum.fok.be gingen?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:34 schreef wyccie het volgende:

[..]

Ik moest en zou daar op klikken.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:30 schreef Scrutinizer het volgende:
Ik had ook nog een foto van een natte doos, was dat beter geweest?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:32 schreef Berkery het volgende:
Oh, ik dacht dat we naar http://forum.fok.be gingen?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:34 schreef Scrutinizer het volgende:

[..]

Ik ook

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:35 schreef Treinhomo het volgende:

[..]

'k heb anders nog wel een vieze del in de aanbieding:

[afbeelding]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:36 schreef wyccie het volgende:

[..]

Voel jij je nou ook zo dom en waardeloos?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 20:37 schreef Scrutinizer het volgende:

[..]

Gelukkig wel, ik zou me anders geen raad weten

quote:

raad (de ~ (m.))
1 datgene wat men weet om een probleem op te lossen of om een doel te bereiken => oplossing
2 advies
3 adviserend college of bestuursorgaan met bepaalde bevoegdheden => raadscollege

quote:

plaat (de ~, platen)
1 plat, hard, dun stuk van een bepaald materiaal
2 grammofoonplaat of cd
3 gedrukte afbeelding => prent
4 zandbank
5 [biol.] vlak en breed deel van een genageld bloemkroonblad
6 [wielersp.] kettingwiel op een racefiets

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 21:56 schreef Diaan73 het volgende:
en Rita Corrita...... koffie koffie lekker bakkie koffie