Ben je bang voor je dood?

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:23 schreef Fir3fly het volgende:

[..]

In het begin misschien, maar als je er over nadenkt valt het wel mee.

Het niet zijn is het probleem niet, het realiseren is het probleem.

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:24 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

Ontkenning. Heel nuttig, zonder dat zou niemand functioneren.

Ik ontken niets. Ik zeg juist dat op dit moment ik geen angst ken voor de dood op zich. In een levensbedreigende situatie zal ik er alles aan doen om in leven te blijven, dat weet ik wel zeker. En ik weet ook zeker dat ik dan ongelovelijk veel angst zal hebben om dood te gaan.

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:26 schreef Fir3fly het volgende:

[..]

Ik ontken niets. Ik zeg juist dat op dit moment ik geen angst ken voor de dood op zich. In een levensbedreigende situatie zal ik er alles aan doen om in leven te blijven, dat weet ik wel zeker. En ik weet ook zeker dat ik dan ongelovelijk veel angst zal hebben om dood te gaan.

Maar zie je niet dat je nu juist niet bang bent omdat je niet gelooft dat je dood kan gaan; rationeel gezien misschien wel, maar je gelooft het niet echt. Op het moment dat je in een levensbedreigende situatie komt geloof je het wél.

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:23 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

Dat lijkt mij ook niks; maar het realiseren dat je er niet meer zult zijn is het fundamenteelste en beangstigendste inzicht wat je kan krijgen.

Ik weet niet of dat zo is. Het kan ook zijn dat ik het niet zo ervaar omdat het (hopelijk) nog erg ver weg is..

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:29 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

Maar zie je niet dat je nu juist niet bang bent omdat je niet gelooft dat je dood kan gaan; rationeel gezien misschien wel, maar je gelooft het niet echt. Op het moment dat je in een levensbedreigende situatie komt geloof je het wél.

Nee, ik geloof niet dat de kans dat ik nu dood ga erg groot is. Dus voel ik wat dat betreft geen angst. Wat is nou je punt?

Overigens is de beste manier om aan je einde te komen, een atoombom op je hoofd. Dat gaat zo snel, zo onverwacht en zo vernietigend dat je je niets zult realiseren. Eigenlijk was de atoombom op Hiroshima dus heel humaan.

is hoogtevrees, en engtevrees niet een vorm van letterlijke doodsangst?

zo ja, dan ben ik dus wel bang voor de dood

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:31 schreef Diederik_Duck het volgende:
Overigens is de beste manier om aan je einde te komen, een atoombom op je hoofd. Dat gaat zo snel, zo onverwacht en zo vernietigend dat je je niets zult realiseren. Eigenlijk was de atoombom op Hiroshima dus heel humaan.

Voor degenen die direct er aan stierven wel.

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:31 schreef Fir3fly het volgende:

[..]

Nee, ik geloof niet dat de kans dat ik nu dood ga erg groot is. Dus voel ik wat dat betreft geen angst. Wat is nou je punt?

Wat ik bedoel is dat al die mensen die niet bang zijn, het in wezen wel zijn, maar het niet in letterlijke zin zijn omdat ze het zich niet kunnen voorstellen.

Ik ben niet zozeer bewust bang voor mijn eigen dood, wel voor de dood van mensen om wie ik geef en het verdriet dat mijn dood zou achterlaten bij de mensen die om mij geven.

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:33 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

Wat ik bedoel is dat al die mensen die niet bang zijn, het in wezen wel zijn, maar het niet in letterlijke zin zijn omdat ze het zich niet kunnen voorstellen.

Ik kan het me wel voorstellen, ik heb weleens doodsangsten uitgestaan. Wat een vooroordelen weer

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:35 schreef Fir3fly het volgende:

[..]

Ik kan het me wel voorstellen, ik heb weleens doodsangsten uitgestaan. Wat een vooroordelen weer

Maar dan ben je dus wél bang.

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:36 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

Maar dan ben je dus wél bang.

Ja, op dat moment wel geweest ja. Maar nú niet, en daar gaat het om. Ik denk ook dat als ik ooit erg ziek ben en mijn einde voel naderen, ik er ook absoluut niet bang van zal worden.

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:38 schreef Fir3fly het volgende:

[..]

Ja, op dat moment wel geweest ja. Maar nú niet, en daar gaat het om. Ik denk ook dat als ik ooit erg ziek ben en mijn einde voel naderen, ik er ook absoluut niet bang van zal worden.

Waar was je op dat moment wel bang voor dan?
En waarom denk je dat je nu in een identieke situatie niet meer bang zult zijn?

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:38 schreef Fir3fly het volgende:

[..]

Ja, op dat moment wel geweest ja. Maar nú niet, en daar gaat het om. Ik denk ook dat als ik ooit erg ziek ben en mijn einde voel naderen, ik er ook absoluut niet bang van zal worden.

We redeneren op verschillende niveaus. Ik geloof je zo dat je nu niet bang bent, echter zijn er van die stoere types die roepen ik ben niet bang, waarmee ze bedoelen dat ze nooit bang zullen zijn. Wat ik betwist. Het is niet voor niets dat échte helden in de literatuur de mensen zijn die zich zonder angst opofferen, de dood lachend in het gezicht kijken. Dat is omdat de meeste mensen diep in hun hart weten dat zij dat niet zullen kunnen.

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:42 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

We redeneren op verschillende niveaus. Ik geloof je zo dat je nu niet bang bent, echter zijn er van die stoere types die roepen ik ben niet bang, waarmee ze bedoelen dat ze nooit bang zullen zijn. Wat ik betwist. Het is niet voor niets dat échte helden in de literatuur de mensen zijn die zich zonder angst opofferen, de dood lachend in het gezicht kijken. Dat is omdat de meeste mensen diep in hun hart weten dat zij dat niet zullen kunnen.

Hoe het daadwerkelijk zal zijn kunnen we hoe dan ook alleen naar gissen, omdat het behoorlijk het voorstellingsvermogen te boven gaat. Ik zie vooralsnog echter geen reden waarom ik bang zou moeten zijn voor de dood of bang zou zijn als het moment daar is.

Het lijkt mij hoe dan ook een ware verlossing te zijn.

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 14:52 schreef FuifDuif het volgende:
Het lijkt mij hoe dan ook een ware verlossing te zijn.

Aju

Nee, helemaal niet. Waarom zou je bang moeten zijn voor de dood?

Goeie vraag. Ik maak me er niet op elk moment van de dag druk om, nee. Aan de andere kant zorg ik er wel weer voor dat ik me niet in zwaar levensbedreigende situaties plaats.

Nee, iedereen leeft om weer dood te gaan

Ik ben niet bang om dood te gaan.

Ik weet ook dat ik niet dood ga voordat ik hier klaar ben helemaal. Heb dus sterk het idee dat ik zolang blijf leven totdat ik al mijn zaken op orde heb hier. Ik ben dus niet bang om vroegtijdig te sterven aan ziektes. Ik geloof dus in een leven dat afgerond gaat worden hier voor mij.

Wat daarna gebeurt weet ik niet. Ik ga vaak uit van een eeuwig leven. Voor mij klinkt het eeuwige leven gewoon logisch. Omdat ik denk dat ik zelf het eeuwige leven in leven kan roepen ook.

En zelfs al ga ik hier dood even, dan ben ik binnen no-time weer geboren elders. De dood is slechts een klein moment, misschien is dood een fractie. Dat de dood zo klein is, dat je de dood kunt negeren als het ware.

Ik ga in principe uit van leven. Ik leef ook niet richting de dood, ik leef richting het leven. Ik negeer de dood van alle kanten, in ieder geval zit de dood niet in mijn denken en voelen. Een beetje heb ik de dood buiten spel gezet.

Ik hou me dus ook zelden bezig met de dood. Hoewel bezig zijn met de dood af en toe ook verhelderend kan werken.

Ik wil dus in de toekomst zeker alles weten over de dood, maar dat komt later naar voren. Bezig zijn met de dood, en zo de dood in kaart gaan brengen helemaal. De dood ontleden en achterhalen wat er gebeurt na dit leven of wat er gebeurde voor dit leven. Het hele karakter van de dood te weten komen. En dat is mogelijk als je ermee bezig gaat zijn. Een beetje bezig zijn ermee, en je brengt zo alles helemaal in kaart

quote:

Op zaterdag 3 juni 2006 14:58 schreef Zzyzx het volgende:

[..]

Waarom zou jouw leven 'afgerond' worden? Neem een 9-11, was het leven van al die doden op dat moment afgerond? De desperate telefoontjes laten zien dat deze mensen hun leven als allesbehalve 'af' beschouwden. Waarom zou jou wel het genoegen gegund worden?

Waarom ga je uit van een eeuwig leven? Het klinkt namelijk niet logisch. Wij hebben een begin, dan is het logisch dat wij ook een eind hebben. En als je het eeuwige leven in leven kan roepen dan stel ik voor dat je je geheimen deelt met de rest van de wereld.

De bewijsvoering die daarvoor aangedragen zou worden, zou uiteraard nooit worden geaccepteerd door de rest van de wereld. Dat komt door het overmatige materialistische denken dat het spirituele denken (het hogere denken) in de weg zit. Bovendien wordt er ook te veel waarde gehecht aan dit tijdelijke aardse leven, waardoor we overdreven gaat lopen huilen over iets als 9-11.

quote:

Op zaterdag 3 juni 2006 12:03 schreef Dromenvanger het volgende:
verhaal

Ik krijg altijd de neiging bij dit soort reacties om je op te zoeken en neer te steken.. gewoon puur om je verhaal te ontkrachten..en de uitdrukking op je gezicht natuurlijk